๙๙๙"เหรียญเก่า เหรียญขลัง เหรียญดัง เมืองกรุงเก่า โดย เด็ก ฅนอโยธยา"๙๙๙

ขอบคุณอีกครั้งครับพี่ พี่นี่ข้อมูลแน่นจิงๆ นับถือๆ

 

พิธีพุทธาภิเศกที่"ยิ่งใหญ่"ที่สุดอีก ๑ พิธีของเมืองกรุงเก่า
..............................................เหรียญหลวงพ่อโต วัดพนัญเชิง ปี ๒๕๑๗ เป็นอีกเหรียญที่คนมืองกรุงเก่า นิยมเสาะหามาบูชากันมาก เพราะนอกจากหลวงพ่อโต จะเป็นพระพุทธศักดิ์สิทธิ์ประจำจังหวัดแล้ว เหรียญรุ่นนี้ ยังเป็นเหรียญที่จัดพิธีพุทธาภิเศกยิ่งใหญ่มากๆอีกด้วย(ประสบการณ์ของเหรียญนี้ คงไม่ต้องบรรยาย สุดยอดมากๆครับ!!! ไม่อย่างนั้น ของเก๊ คงไม่ออกมาเกลื่อนสนามแน่ๆ) โดยนิมนต์"สุดยอดเกจิ"มาจากทุกจังหวัดทั่วฟ้าเมืองไทยจริงๆ โดยมี หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี เป็นประธาน ที่เห็น เป็นเหรียญหลวงพ่อโต วัดพนัญเชิง ปี ๒๕๑๗ พิมพ์ใหญ่ เนื้อเงิน ที่สร้างน้อย และพบเจอยากมากๆ สภาพสวยเดิมๆ ไม่มีล้าง ไม่มีศัลยกรรมใดๆ ตอกโค๊ดชัดๆเต็มใบ แท้ดูง่ายๆ(ของเก๊ออกมาเยอะมาก และหลากหลายฝีมือครับ) ครับผม.....................................................

 

หากันจัง!!! เหรียญคงกระพัน"เบอร์ ๑"แห่งนครหลวง???
.........................................หลวงพ่อฟัก วัดบันได ศิษย์เอกของหลวงปู่กรอง วัดเทพจันทร์ลอย(หลวงปู่กรองท่านเป็นสหธรรม กับหลวงพ่อกลั่น และหลวงปู่นวม) เก่งชนิดลูกไม้หล่นไม่ใกลต้น นักเลงท้องถิ่น อ.นครหลวงแห่งเมืองกรุงเก่า ต่างยกนิ้วให้ ในความเข้มขลังของวัตถุมงคลของท่าน ที่เห็นเป็นเหรียญรุ่นแรก สร้างในปี ๒๕๐๓ เป็นเหรียญที่ประสบการณ์ดีมากๆ(ของเก๊ก็ออกมาดีมากๆเช่นกัน) คนเก่าคนแก่เล่าว่า หลวงพ่อฟัก ท่านได้นำตะกรุดของหลวงปู่กรอง วัดเทพฯ ซึ่งเป็นอาจารย์ของท่าน ไปเป็นชนวนในการปั๊มเหรียญด้วย ด้วยเหตุนี้ คนในพื้นที่จึงหวงกันจัง เหรียญรุ่นนี้ ด้านหลังมี ๒ บล็อค คือ"บล็อคมี พ.ศ." กับ"บล็อคไม่มี พ.ศ." แต่ไม่ว่าจะเป็นบล็อคใหน ก็หายากทั้งคู่ ราคาก็พอๆกันครับ ที่เห็น เป็นเหรียญรุ่นแรก บล็อคมี พ.ศ.สภาพสวยเดิมๆ ครับผม.....................................

 

สุดยอดเลยคนนี้......

 

ติดตามครับ................

 

เด็ก ฅนอโยธยา
ขอขอบคุณ "ผู้กองยะ"
และ น้องเบน เอวาย"
มากๆนะครับ
ที่ติดตามชมกันครับผม

ปืนสองกระบอก จ่อหัวยิงไม่ออกเพราะมี???
ปืนสองกระบอก จ่อหัวยิงไม่ออกเพราะมี??? .......................................................................พระปิดตาหลวงพ่อแร่” วัดสำพะเนียง อยุธยา เป็นอีกเหตุการณ์หนึ่งที่ “เหนือคำบรรยาย” เพราะเป็นเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันอันสุดแสนจะ “เหลือเชื่อ” เมื่อปืน “สองกระบอก” ถูกใช้ “จ่อยิง” ประชิดตัวแต่กระ สุน “ไม่ลั่น” ทั้งสองกระบอกซึ่งนับเป็นปรากฏการณ์ที่ “เหนือลิขิต?? ประกาศิตฟ้าดิน??” โดยแท้ที่ “อ่านความจริง...อ่านเดลินิวส์” ขอนำมาเปิดเผยให้ประจักษ์ “สิ่งเร้นลับที่เหลือเชื่อ” และยากจะพิสูจน์นี้ยังมีก่อเกิดอยู่เสมอใน “แผ่นดินไทย” ซึ่งเหตุครั้งนี้ “ผู้ถูกจ่อยิง” ก็เชื่อว่าเป็นเพราะ “พระปิดตาเนื้อผง” ที่แขวนอยู่ในคอบันดาลให้เป็นไปจึงมั่นใจว่า “พระปิดตาเนื้อผง” องค์นี้คือ “สุดยอดแห่งมหาอุด” อีกองค์ โดยเรื่องราวนี้ “พระครูเกษมโพธิกิจ (โพธิ์)” หรือ “หลวงพ่อโพธิ์” เจ้าอา วาส วัดสำพะเนียง อำเภอบ้านแพรก จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นผู้เล่ารายละ เอียดให้ฟังว่าหลานชายของท่านชื่อ “นายชงค์ งามโสภา” ทำงานเป็นนักการภารโรงของ “โรงเรียนบ้านแพรกประชาสรรค์” ได้ไปขอ “พระปิดตา” ที่สร้างและปลุกเสกโดย “หลวงพ่อแร่” อดีตเจ้าอาวาสวัดสำพะเนียงรูปก่อนและเป็นอาจารย์ของท่านเอง เพื่อนำไปแขวนคอ “หลวงพ่อโพธิ์” จึงมอบให้หนึ่งองค์ “นายชงค์” จึงนำไปแขวนคอเรื่อยมากระทั่งเมื่อวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ.2549 มีงานเลี้ยง “ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่” พร้อม “ชุมนุมศิษย์เก่า” ของ “โรงเรียนชุมชนแร่ผดุงวิทยา” หรือในชื่อเดิม “โรงเรียนประชาบาลวัดสำพะเนียง” ที่จัดเป็นงานใหญ่ประจำปีซึ่งงานนี้ในฐานะที่เป็นนักการภารโรง “นายชงค์” จึงไม่พลาดที่จะไปร่วมด้วยซึ่งงานก็เป็นไปด้วยความสนุกกระทั่งประมาณ 4 ทุ่ม ผู้ที่อยู่ในงานต่างเฮฮากันเต็มที่เพราะช่วงนั้น ส่วนใหญ่จะแก่ดีกรีกันและส่งเสียงอ้อแอ้มากขึ้น ทางด้าน “นายชงค์” เองก็ดื่มเข้าไปไม่น้อยจึงเป็นเหตุให้มีเรื่องกระทบกระทั่งกับ“วัยรุ่นพี่น้อง” สองคนชื่อ “นายเบิ๊ด” กับ “นายเบ๊นซ์” ถึงขั้นจะลงไม้ลงมือแต่ก็มีคนห้ามไว้จากนั้น “นายเบิ๊ด” กับ “นายเบ๊นซ์” ก็เดินหนีหายไปจากงานแต่ไม่นานนัก “สองพี่น้อง” ก็กลับมาในงานอีกพร้อม “ปืนคนละกระบอก” และพอมาถึงก็ไม่พูดพล่ามทำเพลงใดๆเดินดุ่มๆตรงไปหา “นายชงค์” ที่นั่งอยู่กับเพื่อนๆที่โต๊ะอาหารที่เต็มไปด้วยขวดสุราพร้อมขวดโซดาและพอไปถึง “นายเบิ๊ด” ก็ชักปืน “ลูกโม่รีวอลเวอร์.38” ออกมาจ่อเข้าที่ศรีษะ “นายชงค์” พร้อม “ลั่นไก” ทันทีแต่แทนที่จะได้ยินเสียงปืนดังขึ้นกลับได้ยินเพียงเสียง “แช๊ะ” แทนเนื่องจาก “กระสุนไม่ลั่น” เมื่อเป็นเช่นนั้น “นายเบ๊นซ์” ผู้น้องชายจึงชักปืน “ลูกซองสั้น” ออกมาอีกกระบอกพร้อมทำการ “ขึ้นนก” แล้วจ่อยิงที่ศรีษะ “นายชงค์” อีกคนแต่ปรากฏว่าแทนที่จะได้ยินเสียงปืน “แผดสนั่น” กลับได้ยินเพียงเสียง “แช๊ะ” เช่นกันเพราะ “กระสุนไม่ลั่น” หลังถูกยิงถึง “สองครั้ง” ในเวลาไล่เรี่ยกัน “นายชงค์” จึงได้สติรีบลุกพรวดขึ้นทำการแย่งปืนของ “นายเบิ๊ด” จึงเกิดการปลุกปล้ำกันขึ้นผู้ที่เห็นเหตุการณ์หลังหายจากตกตะลึงได้ถลันเข้ามาช่วย “นายชงค์” ทำการแย่ง “ปืนลูกโม่” จาก “นายเบิ๊ด” และปืนลูกซองสั้นจาก “นายเบ๊นซ์” พร้อมชูขึ้นฟ้าทำการ “ลั่นไก” แบบไม่ยั้งปรากฏว่าคราวนี้ “กระสุนปืนลูกโม่” ระเบิดเสียงดังสนั่นติดต่อกันหลายนัดลั่นงานไปหมดจนกระสุนหมดจึงหยุดยิง ส่วนเหตุที่ยิงก็เพื่อต้องการให้กระสุนในลำกล้องปืนหมด จะได้ไม่มีกระสุนมายิงกันอีก ซึ่งกว่าความชุลมุนวุ่นวายจะสงบเพื่อนๆก็ต้องใช้เวลาพักใหญ่จึงทำการแยก “คู่กรณี” ออกจากกันได้จึงเป็นอันว่าค่ำคืนของ “วันส่งท้ายปีเก่า” ของคืนวันที่ “31 ธันวาคม 2549” ได้สร้างความระทึกใจให้กับผู้มาในงานตามๆกัน และจากเหตุที่ก่อเกิดจึงทำให้ผู้ที่เห็นเหตุการณ์หลายคนไม่อาจสงบใจกับเรื่องแห่ง “ปาฏิหาริย์” ที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาได้เพราะหลายคนเห็นชัดๆว่า “นายชงค์” ถูกปืนจ่อยิงที่ศรีษะแต่ “กระสุนไม่ลั่น” ถึงสองกระบอกจึงทำการสอบถาม “นายชงค์” ว่ามีอะไรดี “นายชงค์” จึงโชว์ “พระปิดตาหลวงพ่อแร่” ที่แขวนคออยู่เพียงองค์เดียวเมื่อทราบเช่นนั้น ทุกคนจึงมุ่งหน้าไปรวมกันอยู่บนหอสวดมนต์หน้ากุฏิของ “หลวงตาโพธิ์” ในดึกคืนนั้นเลย “คืนนั้นประมาณตี 4 ผู้คนมาออกันอยู่บนหอสวดมนต์เต็มไปหมดพร้อมทำการปลุกให้ “หลวงตาโพธิ์” ที่พอเปิดกุฏิออกมาก็มีแต่คนบอกจะมาเอา “พระปิดตาหลวงพ่อแร่” จากหลวงตาโพธิ์ให้ได้ซึ่งกว่าจะบอกให้ทุกคนเข้าใจว่า “พระหมดแล้ว ไม่มีอีกแล้ว” ก็แทบลมใส่เพราะปัจจุบัน “หลวงตาโพธิ์” มีอายุใกล้ 80 แล้ว สำหรับ “วัดสำพะเนียง” ตั้งอยู่ที่ ตำบลสำพะเนียง อำเภอบ้านแพรก จัง หวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นวัดเก่าแก่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำลพบุรีซึ่งเป็นเส้นทางคมนาคมทางน้ำที่เชื่อมต่อจังหวัดลพบุรีกับกรุงเทพฯมาแต่อดีต วัดนี้มีอายุยาวนานหลายร้อยปีและมีต้นไม้ใหญ่บ่งบอกความเก่าแก่อย่างชัดเจน ส่วน “หลวงพ่อแร่” หรือ “พระครูอุดมสิทธิการ (แร่ อุตฺตโม)” เป็นอดีตเจ้าอาวาสรูปก่อนของวัดสำพะเนียงแห่งนี้ท่านมีพื้นเพเป็นคนย่าน วัดโกรกกราก อำเภอไชโย จังหวัดอ่างทอง เกิดในตระกูล “เสมอใจ” โยมบิดาชื่อ “เพชร” โยมมารดาชื่อ “ปุย” เกิดเมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม 2455 แล้วอพยพมาอยู่ที่บ้านสำพะเนียงสมัยที่ท่านยังเด็ก และได้เรียนหนังสืออยู่ที่วัดสำพะเนียงซึ่งสมัยนั้นอาศัย “ครูพระ” เป็นผู้สอนเพราะยังไม่มีโรงเรียนวิชาที่เรียนก็คือ “หนังสือขอม” เพื่อให้อ่านคัมภีร์ใบลานหนังสือเทศน์และอักขระในสมุดข่อยได้เนื่องจาก “วัดสำพะเนียง” เป็นวัดที่มี “พระเขมร” มาจำพรรษาตั้งแต่สมัยโบราณจึงเป็นสำนักที่ขึ้นชื่อเกี่ยวกับภาษา “เขมร” และ “คาถาอา คม” หลวงพ่อแร่อุปสมบทเมื่อ พ.ศ.2480 โดย “พระอธิการเล่ง วัดนครโปรดสัตว์ (วัดหลวงพ่อขาว)” เป็นพระอุปัชฌาย์และ “พระอธิการเถิ่ง” เจ้าอาวาสวัดสำพะเนียงเป็นพระกรรมวาจาจารย์ได้ฉายาว่า “อุตฺตโม” หลังบวชแล้วจำพรรษาอยู่กับพระอาจารย์เถิ่งที่วัดสำพะเนียง และศึกษาหนังสือขอมต่อจนคล่องแคล่วทั้งการอ่าน-เขียน และการสวดมนต์ ตลอดจนสนิทสนมกับบรรดาพระเขมรที่อยู่ในวัดเดียวกัน ต่อมาเมื่ออกพรรษาได้พากันธุดงค์ไปเรียนวิชากับเกจิอาจารย์เขมรที่เมืองพระตะบอง ความรู้เหล่านี้ท่านเก็บไว้เงียบจนได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดสำพะเนียงเมื่อ พ.ศ.2487 ต่อมาได้รับพระราช ทานสมณศักดิ์เป็น “พระครูอุดมสิทธิการ” ก็คงเก็บงำความรู้ไว้เรื่อยมากระทั่งเดือนเม ษายน 2522 จึงสร้าง “พระปิดตา” ขึ้นตามคำขอของลูกศิษย์ใกล้ชิดอาทิ “อาจารย์ทวี ผสมทอง” ผู้อำนวยการ “โรงเรียนบ้านแพรกประชาสรรค์” ที่จัดหาพิมพ์และวัตถุดิบพวก “กล้วย, ปูน” มาช่วยกันโขลกผสมกับ “เนื้อผง” และมวลสารที่ท่านมอบให้โดยมี “ผู้ใหญ่เยี่ยม เรืองขจร, ผู้ใหญ่สำราญ อินอรชร” และศิษย์คนอื่นๆช่วยกันสร้างพระปิดตาได้ประมาณ “5,000องค์” เสร็จก่อนเข้าพรรษาในปีนั้นแล้วเก็บไว้ในกุฏิ และทำการปลุกเสกเดี่ยวด้วยตัวท่านเองโดยตลอด กระทั่งออกพรรษาจึงนำพระปิดตาออกแจกให้ผู้ทำบุญจนหมดในที่สุด “พระครูอุดมสิทธิการ” หรือ “หลวงพ่อแร่” มรณภาพด้วยโรคชราเมื่อ 29 กันยายน 2538 อายุได้ 83 ปี “พระครูเกษมโพธิกิจ (โพธิ์ จนฺทเขโม)” จึงได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาสรูปต่อมาถึงปัจจุบัน “พระปิดตามหาอุดเนื้อผงหลวงพ่อแร่” นับเป็นพระปิดตาเนื้อผงที่มีประสบการณ์มากมาย นอกเหนือจากเรื่องที่นำมาเสนอแล้วชาวบ้านแถววัดสำพะเนียง ต่างเคยพบประสบเหตุต่างๆเป็นที่กล่าวขวัญเล่าลือถึงปัจจุบัน จึงเป็นที่เสาะแสวงหากันทั่วไปและเป็นของขลังที่ชาวบ้านแพรกต่างก็หวงแหนยิ่ง ที่มาจากหนังสือพิมพ์ :เดลินิวส์... ​

 

พระผงหลวงพ่อออดแท้มั้ยคับ

 

สวัสดีครับ
ดูจากภาพ
ไม่น่าจะดี
แต่อย่าเพิ่งเชื่อผมนะ
ผมอาจจะพลาดได้
ต้องดูจากองค์จริงก่อนครับ
เพราะภาพและสีไม่ชัดพอครับ

 

ไม่เชื่อพี่จะเชื่อใครละคับ

 

ถูกต้องแล้วครับ.........

 

หลวงพ่อจวนคับ เขาเล่นกันราคาเท่าไหร่คับ

 

หลวงพ่อจวน วัดบ้านสร้าง อยุธยา

หลวงพ่อจวน วัดบ้านสร้าง
ท่านเป็นอีกหนึ่ง"ศิษย์เอก"ของหลวงพ่อพัน วัดบ้านสร้าง
เก่งไม่ใช่เล่น แต่พระของท่านยังไม่แพงครับ
เหรียญรุ่นแรก สร้างในปี ๒๕๑๓
เล่นหากันที่ ร้อยปลายๆ ถึง พันกว่าบาท ตามสภาพ ครับผม
เด็ก ฅนอโยธยา

 

ขอบคุณมากคับ ใจดีจิงๆตอบทุกคำถามเลย ไม่มีพี่ผมคงต้อง search google อีกนานเลย

 

หลวงพ่อจง กับ หลวงพ่อกลั่น เหรียญ ร.9 คับ เช็คให้หน่อยคับ แล้วแต่ละเหรียญราคาเท่าไหร่มั่งคับ

 

สวัสดีครับ

เหรียญในหลวง
ผมไม่รู้นะ
แต่ยังไม่เคยเห็นเก๊เลยนะครับ

เหรียญหลวงพ่อจง ไม่แท้
เหรียญหลวงพ่อกลั่น
ออกวัดสะแก บล็อคนิยม
แท้ครับ
เด็ก ฅนอโยธยา

 

มาติดตามกระทู้ครับพี่ ยังอ่านไม่ถึงไหนเลยครับ ผมเริ่มต้นอ่านตั้งแต่ต้นใหม่ครับ

ขอบคุณสำหรับข้อมูลดี ๆ ครับผม...

 

เด็ก ฅนอโยธยา

ขอขอบคุณมากๆนะครับ
ที่ติดตามชมกันมาตลอดครับ

เก็บพระ บูชาพระ ต้องเลือกเอาว่า เก็บเพราะใจรักและศรัทธา หรือเก็บเพราะกระแส
.............................................เก็บพระ บูชาพระ ต้องเลือกเอาว่า เก็บเพราะใจรักและศรัทธา หรือเก็บเพราะกระแส ถ้าเก็บเพระใจรัก และศรัทธา คงต้องใช้เวลาในการศึกษาวัตรปฏิบัติ และปฏิปทาของท่านนานกันหน่อยครับ อย่างเช่นท่านนี้ หลวงปู่สังข์ วัดน้ำเต้า สุดยอดเกจิยุคเก่าอีกท่านของเมืองกรุงเก่า ท่านเป็นพระที่เคร่งกัมมัฏฐาน เป็นศิษย์เอกของหลวงพ่อลับ วัดบรรไดช้าง และยังเป็นสหธรรมมิก ที่ใกล้ชิด ของหลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอกอีกด้วย(แต่อ่อนพรรษากว่า)ท่านเก่งแค่ใหน??? เอาเป็นว่า หลวงปู่ทิม วัดพระขาว และหลวงพ่อเอียด วัดไผ่ล้อม ก็ยังเป็นศิษย์ท่านก็แล้วกัน เหรียญของท่าน เด่นดังเรื่อง"คงกระพัน มหาอุด"ครับ ที่เห็น เป็นเหรียญ"รุ่นสุดท้ายของท่าน สร้างในปี ๒๕๑๗ เป็นเหรียญเนื้อเงิน สร้างจำนวนไม่มากนัก ว่ากันว่า สร้างแค่เพียง ๒๐๐ เหรียญเท่านั้น!!! คนท้องที่เก็บกันเงียบ เนื้องด้วยประสบการณ์ดีเหลือเกิน สภาพสวยเดิมๆ แท้ ดูง่ายๆ ครับผม.................................................................

 

อีกหน่อย.........ก็คงต้องเล่นกันแต่"พระเก๊"แล้วล่ะครับ!!! พี ่น้องงงงงงง.......................
...........................................ของเก๊ออกมาระบาดหนักหน่วงมากครับ คนที่ไม่แม่นจริง โดนกันเป็นแถวเลย ยิ่ง"มือสมัครเล่น"ในท้องที่ โดน"ของเก๊"กันจนร้องไม่ออก เหรียญสุดยอดประสบการณ์ของเมืองกรุงเก่าอีกเหรียญครับ หลวงพ่อมาก วัดโตนด บางปะหัน อยุธยา.................................................... หากันจัง แต่ก็หาของแท้ๆยากมากครับ ยิ่งเหรียญสวยๆเดิมๆ ยิ่งแล้วใหญ่ ใครมี...ก็เก็บกันเงียบ ดังเพราะประสบการณ์จริงๆครับ คนท้องที่...คอนเฟิร์ม!!! ........... ประสบการณ์อย่างเนี้ยบเลยครับ เหตุเกิดในท้องที่ ย่านบางปะหัน มอเตอร์ไซค์รับจ้างโดนลวงไปปล้นรถ โดนจ้วงแทงด้วยมีด ๓ ทีซ้อนๆ เสื้อขาด แต่ไม่มีเลือดซักหยด รอดชีวิตมาได้อย่างหวุดหวิด ก็แขวนเหรียญหลวงพ่อมาก วัดโตนด เพียงเหรียญเดียวครับ เลยหายสงสัยเลยนะครับ ว่าทำไม เขาถึงหวงกันจัง ประสบการณ์ของคนที่แขวนเหรียญท่าน มีมากมายจริงๆ ส่วนของเก๊ คงไม่ต้องพูดถึง ทำเอาราคา"สะดุด"ไปพักนึงเหมือนกัน เพราะทำออกมาได้ดีมาก แต่ของเก๊ ก็คือของเก๊ ยังไงก็ยังแยกกันได้ครับ ที่เห็น เป็นภาพพระแท้ ที่อยู่ในครอบครองของ เด็ก ฅนอโยธยา นำมาลงให้ชม เพื่อเปรียบเทียบกัยหลายๆเหรียญ เพื่อแบ่งปันความรู้กันครับ ท่านใด มีข้อมูลเพิ่มเติม ก็ต้องขอขอบคุณมากๆนะครับ ด้วยความจริงใจ เด็ก ฅนอโยธยา.......................................................
</FO td <> เด็ก ฅนอโยธยา หวังว่า กระทู้นี้ คงจะมีประโยชน์บ้าง ไม่มากก็น้อย และคงจะพอเป็น"แนวทาง"ให้กับ พี่ๆเพื่อนๆ ที่สนใจในวัตถุมงคลของหลวงพ่อมาก วัดโตนด ให้รอดพ้นจาก"เหรียญเก๊"เหรียญฝีมือ ที่ออกกันมาอย่างมากมาย และคงจะพอเป็นที่"เจริญหู เจริญตา"สำหรับท่านที่แวะเข้ามาเยี่ยมชมกันครับ!!! สิ่งดีๆ ที่เกิดจากกระทู้นี้ เด็ก ฅนอโยธยา ขออุทิศให้แด่พ่อแม่ ครูบาอาจารย์" สิ่งใด ที่ผิดพลาด เด็ก ฅนอโยธยา ขอน้อมรับ ไว้แต่เพียงผู้เดียวครับ!!!...........ด้วยความจริงใจ เด็ก ฅนอโยธยา

 

พี่เด็ก ผมฝันถึงสมเด็จหลวงพ่อริ้วบ้อยบ่อย สงสัยต้องอาราธนาหลวงปู่บางองค์ออกบ้างละ
หลวงพ่อจอก ที่ได้มา ไม่ค่อยกล้าจับกันเท่าไหร่ กลัวทองหลุดติดมือ ผมชอบพระเก่าลงกะไหล่นะพี่นะ เขาดูตั้งใจทำกัน ทองนี่ออกมาเนียนเลย เอาไว้เป็นครูสอนดูกะไหล่ต้นปี2500 ได้เลยขอบคุณพี่มาก

 

มีท่านใดรู้จักหลวงพ่อเปลื้องวัดคู้สลอดบ้างครับ ผมมีเหรียญเสมาหล่อ รุ่น100ปี ไม่ทราบว่าทันมั๊ยครับ พุทธคุณดีด้านไหนครับ