ใครเสีย ใครได้ จากกระแสภัยพิบัติ

ช่วงนี้กระแสภัยพิบัติเริ่มมีให้ติดตามหลาย ๆ กระทู้
เป็นบทพิสูจน์สำหรับผู้ที่เชื่อและผู้ที่ไม่เชื่อ

 

นอกจากหลายกระทู้แล้วยังต่างเวลาอีกนะครับ
เริ่มจากก่อนหน้านี้ 2-3ปี

บางกระทู้ 2550-2555
บางกระทู้ 2555-2558
บางกระทู้ หลังปี 2561

แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นกระทู้คำทำนาย ไม่ค่อยมีกระทู้เชิง ตรรกะ เลย

 

ตอบแบบตรงตัวเลยนะ ใครเสีย ใครได้ จากกระแสภัยพิบัติ ง่าย ๆ เลย
เมื่อก่อนผมไม่เคยสนใจจะซื้อ เต้นท์ มีด อุปกรณ์ยังชีพต่าง ๆ ตอนนี้ผมต้องเสียเงิน
ซื้อของพวกนี้ แต่ผมก็ได้สิ่งของ พ่อค้าแม่ค้า ได้เงินจากผม จะบอกว่าใครได้ใครเสีย
มันคงยากที่จะบอก แต่อย่างหนึ่งคือเหรียญมันมีสองด้าน หากเราเอามือปิดไว้ทั้งสองด้าน
เราก็ไม่มีทางที่จะรู้เลยว่าด้านไหนด้านหัวหรือด้านก้อย

 

เรื่อง ภัยพิบัติ และคำทำนาย

ผู้ประกาศคำทำนาย บางท่านก็ได้ข้อมูลมาจาก พลังวิเศษของเขา ซึ่งเขาเห็นเป็นจริงและเชื่อตามนั้น และเขามีจิตเป็นกุศลที่จะประกาศเพื่อบอกเพื่อเตือน เพื่อช่วยเหลือผู้อื่น
แต่สิ่งที่เขาเห็นและเชื่อ อาจเป็นเพียงแค่นิมิตลวง ก็เป็นได้

การรับข้อมูลพวกนี้ ต้องใช้ปัญญาประกอบไปด้วย

(เคยฝันเห็นตัวเลข แล้วไปซื้อหวย แต่ไม่ถูกหรือเปล่า ประมาณนั้นแหละ )



แต่บางส่วนอาจปั้นเรื่องขึ้นเพื่อผลประโยชน์อื่น ..
อันนี้ ยิ่งต้องใช้ปัญญาพิจารณาให้ละเอียดกว่า




หากจะหยิบยากิน ต้องอ่านฉลากให้ดีเสียก่อน นะ

 

จะว่าไปการเตือนภัยพิบัติก็มีทั้งข้อดีและข้อเสีย

ข้อดีของการเตือนภัยพิบัติ คือ ทำให้มีสติตั้งอยู่ในความไม่ประมาท รู้จักการให้ทาน รักษาศีล ปฏิบัติสมาธิภาวนา
รู้ข้อมูลวิธีการต่างๆ ในการเตรียมรับมือหากเกิดเหตุการณ์
เพราะผู้ที่ทำไปโดยกุศลเจตนา มักมีคำแนะนำดีๆ ไปทางบุญกุศลเสมอ

ส่วนข้อเสียของการเตือนภัยพิบัติ คือ ทำให้เกิดความหวดกลัว วิตกกังวล เสียทรัพย์ในการเตรียมการ การลงทุนหยุดชะงัก เสียหาย
ยิ่งพวกที่แอบอ้าง หรือเตือนมั่วๆ หลอกลวง โดยที่ตนไม่มีญาณหยั่งรู้แท้จริงหรือได้ยินมาจากปากท่านผู้ทรงศีลที่มีญาณหยั่งรู้ (มีญาณแต่ไม่มีศีลก็มีโอกาสเสื่อม จึงเชื่อไม่ได้ )
เท่ากับเป็นการสร้างบาปกรรมกับคนที่หลงเชื่อจำนวนมาก

แต่คำทำนายช่วงปลายปี 56-57 นี่ฮิตมาก มีหมอดู อาจารย์ที่มีชื่อเสียงหลายคนพูดถึงตรงกัน ซึ่งเมื่อเวลามาถึงก็คงได้เห็นว่าจะเป็นไปตามนั้นหรือไม่
แต่เพื่อความไม่ประมาท เตรียมการทางโลกแล้ว อย่าลืมเตรียมทางใจ ทาน ศีล ภาวนา เร่งทำให้มาก ไม่ว่าอะไรจะเกิด หรือไม่เกิด จะไม่มีคำว่าเสียใจ

 

ขอปรบมือดังๆให้กับทุกท่านในwebแห่งนี้ ที่กลัาหาญชาญชัยออกมาเตือนสติให้กับบางท่านที่หลงงมงาย ไร้สติ โดยไม่มีเหตุผลและข้อมูลอันน่าเชื่อถือ.....เป็นกำลังใจให้ทุกท่านครับ.!!!

 

สิ่งที่ทุกท่านกล่าวมาก็ถูกครับ เราจะต้องพิจารณาให้ดีให้รอบคอบ เพื่อประโยชน์แก่ส่วนรวมให้มากที่สุด แต่ตราบใดที่เรายังเป็นมนุษย์ธรรมดา ก็มีพลาดได้ แม้กระทั่งนักวิทยาศาสตร์ก็มีผิดพลาด นักปราชญ์ก็ยังมีพลั้งได้ั ถ้าเรายังไม่บรรลุการหยั่งรู้ที่แท้จริง ไม่ใช่มาจากจินตนาการ มีหลายส่วนที่ผมเองก็ไม่เห็นด้วยนัก เพราะอาจจะถอดความพลาดไปหรือเหตุปัจจัยอื่น ๆ แต่เมื่อพิจารณามาจากฉบับที่มีในอดีต จะพบข้อความบางข้อความที่ไม่เหมือนกัน และมีบางส่วนที่ต้องพิจารณาให้มากเป็นพิเศษ (ใช่หรือไม่ใช่) แต่ที่ถูกต้องแน่ ๆ ก็คือ การพยากรณ์การเสื่อมของศิลและธรรมในสังคม ทุกท่านก็มองดูสิครับ ปัจจุบัน การลักขโมยมากขึ้นแค่ไหน การทำแท้ง เพราะการที่คนมีเพศสัมพันธ์ทั้ง ๆ ที่ยังไม่พร้อมทั้งวัยวุฒิและคุณวุฒิ ช่องว่างระหว่างคนรวยและคนจนก็มากขึ้น การทำลายธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ความผิดปกติของธรรมชาติ การฆ่าและเบียดเบียนกัน การทุจริต และอื่น ๆ ซึ่งมาจากความฝัน 16 ประการ ในพุทธพยากรณ์ ตรงความจริงในปัจจุบันมาก อีกเรื่องหนึ่ง หลังพุทธปรินิพพานแล้ว จะใช้การบันทึกมาจากความรู้ความสามารถของพระอรหันต์หลังพุทธปรินิพพาน ซึ่งก็คือ พระอานนท์ ท่านเป็นพุทธอนุชาที่มีความทรงจำเป็นเลิศยิ่งกว่าคอมพิวเตอร์ซะอีก ทุกท่านคงทราบดีว่า ในปัจจุบันคนที่มีความสามารถในด้านความทรงจำเป็นเลิศก็มีปรากฏในโลกใบนี้ มีรายการโทรทัศน์ที่สามารถตอบคำถามได้ มีคนที่มีความรู้มากมายโดยไม่จำเป็นจะต้องใช้การบันทึกหรือคอมพิวเตอร์เสมอไป ก็มี นีประการหนึ่ง ปัญหาสำคัญไม่ใช่การบันทึกหลังพุทธปรินิพพาน แต่เป็นการถอดความหรือบันทึกในสมัยหลัง ๆ มามากกว่าครับ อย่างไรก็ดีจะต้องใช้สติและปัญญาพิจารณาให้รอบคอบ อย่าทำไปเพราะความโลภ ความโกรธ ความหลง กันนัก จริงทีเดียวที่ทุกท่านจะใช้สติพิจารณาตามความรู้ความสามารถของตนเอง อย่างไรก็ดีให้มองแบบเป็นกลาง ๆ (ทางสายกลาง) ไม่สุดโต่งไปด้านใดด้านหนึ่ง ขณะเดียวกันก็ไม่ประมาท ไม่วิตกจริตจนไม่สามารถทำอะไรได้เลย อธิบายไปแล้ว ทำยากครับ ลองดูละกันครับ

 

ดูเป็นประเด็น
1. เรื่องกึ่งพุทธกาลคือยุคนี้หรือไม่ จริงๆแล้วก็ยังเป็นที่ถกเถียงกัน
- พระบางท่านยึดตามที่พระพุทธเจ้ากล่าวก่อนปรินิพพาน คือ ตราบใดที่ยังมีผู้ศึกษาและปฏิบัติตามคำสอนของท่านอยู่ตราบนั้น โลกก็จะไม่ว่างเว้นจากพระอรหันต์(แค่ประโยคนี้ประโยคเดียว ลอง search ดูในเน็ตยังเขียนไม่ตรงกันเลย ผมก็ไม่รู้ว่าภาษาบาลีต้นตำรับว่ายังไง ถึงรู้ก็แปลไม่ออก เอาเป็นว่าประมาณนี้แหละ) ดังนั้นกึ่งพุทธกาลอยู่ตรงไหนไม่มีใครบอกได้
- ในขณะที่บางท่านก็ยึดตามพระไตรปิฎกที่พระพุทธเจ้าทำนายว่าอยู่ได้ 5 พันปี ซึ่งก็ตรงกับช่วงนี้ หรือบางท่านก็สังเกตจากลักษณะต่างๆในปัจจุบันว่าเข้ากับยุคกึ่งพุทธกาลหรือไม่ (พระบางท่านบอกว่า การที่หญิงชายหน้าตาดีแต่งตัวดีมักเป็นพวกรักร่วมเพศแสดงว่าเป็นยุคกึ่งพุทธกาล เป็นต้น)

สรุป - ยังไม่สามารถยืนยันได้ว่านี่คือกึ่งพุทธกาลจริงหรือไม่

2. แม้ว่าเป็นกึ่งพุทธกาลจริง จะเกิดภัยพิบัติรุนแรงจริงหรือไม่
- หลายท่านอ้างคำพูดครูบาอาจารย์ชื่อดัง หลายท่านอ้างคำพูดคนที่มีอภิญญา หรือคำทำนายหมอดูต่างๆ แต่ผมก็ได้ยินมากจากพระอรหันต์ว่าไม่มีอะไร ไม่เกิด ประเทศไทยมีแต่เจริญขึ้น

สรุป - ก็ยังไม่รู้ว่าจะเกิดหรือไม่
(เห็นอ้างคำพูดพระต่างๆ บางทีอ้างชื่อเกจิหรือครูบาอาจารยืที่สำคัญ แต่เท่าที่ไปทำบุญก็ไม่เห็นพระท่านจะพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย ทั้งที่บางท่านก็เป็นพระธุดงค์ บางท่านอยู่ตามป่าตามเขา ถ้าท่านรู้ว่าจะเกิดเรื่องร้ายแรงก็คงต้องหาที่หลบภัย แต่ก็ไม่มีเลย ยังดำเนินชีวิตตามปกติ ในเมื่อลูกศิษย์ลูกหาท่านยังไม่รู้เรื่องก็ไม่รู้ว่าไปเอาคำพูดเหล่านั้นมาจากไหน จึงต้องกลับมาทบทวนดีๆว่าข่าวลือต่างๆนั้นเชื่อได้หรือไม่)

3. แล้วถ้าเกิด จะเกิดอะไรบ้าง
- หลายท่านบอกน้ำท่วม บางคนบอกแผ่นดินไหว บางคนบอกโรคระบาด แย่ไปกว่านั้นถ้าอ่านหนังสือภัยพิบัติคือเกิดมันหมดทุกอย่าง ไม่ว่าอยู่ไหนก็หนีไม่พ้น

สรุป บอกไม่ได้ว่าจะเกิดอะไร ที่ไหน อย่างไร

4. คำถามคือ แล้วจะเตรียมตัวยังไง
- ในเมื่อไม่รู้ว่าจะเกิดภัยอะไร เมื่อไหร่ จะให้เตรียมแบบหว่านแหก็ดูเกินไป หรือเก็บเสบียงพอนานๆไปก็หมดอายุเปล่าๆ เท่าที่ได้ยินมาจากพระท่านจึงแนะนำว่าให้ดำรงตนอยู่ในศีลธรรมคือการป้องกันภัยที่ดีที่สุด (ผมอธิบายเหตุผลไม่ได้ว่าเพราะอะไร แต่ขอยกตัวอย่างพระพุทธเจ้าหรือครูบาอาจารย์ท่านไปธุดงค์ในป่าลึก ข้างของเครื่องใช้ บริขารต่างๆก็มีเท่าที่จำเป็น ไหนจะต้องเจอสัตว์ร้ายทั้งเสือทั้งช้าง ไหนจะโรคมาลาเรียอีก แต่ก็อยู่รอดปลอดภัยกลับมา บางคราวก็เจ็บไข้ปางตายแต่ก็ยังรอดมาได้และยังได้ธรรมกลับมาด้วย บางท่านจึงว่าคนมีธรรมเขาอยู่ฝั่งความตาย พวกกลัวตายคือไม่มีธรรม) การไปหวั่นวิตกเรื่องภัยพิบัติก็คงไม่ช่วยอะไร นอกจากใครอยู่ในพื้นที่เสี่ยงต่ออะไรก็ให้ระมัดระวังความเสี่ยงนั้น เช่น สึนามิ น้ำท่วม (แม้ไม่มีใครทำนาย ก็ควรระวังไว้ก่อน)

สรุป ตราบใดที่ยังไม่มีความแน่นอนใดๆ เราก็จะตกเป็นเหยื่อของข่าวลือ คำทำนายต่างๆต่อไป วิธีที่ดีที่สุดคือมีหลักธรรมในใจ รักษาศีล ภาวนา แม้จะต้องตายก็ได้ไปสุคตภูมิ แม้ไม่ตายก็มีความสุขได้ในสังคมที่มีแต่ความวุ่นวาย

ปล. ผมก็ยังชอบติดตามข่าวลือคำทำนายต่างๆอยู่ดีนั่นแหละครับ เป็นความชอบส่วนตัว แต่คงต้องมีสติไม่เอามาแบกให้เป็นทุกข์แค่นั้นเอง ไม่งั้นพอรู้สึกว่าคนนี้โกหก คนนี้พูดแล้วไม่เกิดจริงก็เก็บมาโกรธแล้วก็เป็นทุกข์กับตัว นอกจากบางทีสติไม่ดีก็มีเผลอด่าไปตามปุถุชนที่กิเลสหนาก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย

 

นอกเรื่องหน่อยนะ
เห็นกลัวแต่ภัยพิบัติ ตอนนี้ภัยศาสนาไม่เห็นมีใครพูดถึงบ้าง เรื่องกสทช.ที่จะลดสัญญาณวิทยุเสียงธรรม ผมยังไม่เห็นมีใครพูดถึงเรื่องนี้เลย

 

ผมใช้บริการจานดาวเทียม จานดำ PSI
ติดตามช่อง DDTV , ช่องวัดสังฆทาน , และช่องหลวงตามหาบัว
ครั้งแรกอยู่ประมาณช่องเจ็ดสิบกว่า (จำไม่ค่อยได้)

ต่อมาย้ายไปช่อยร้อยสิบเจ็ด ร้อยสิบแปด (ประมาณนี้)​

จากนั้นย้ายออกไปอยู่ช่อง 166 167 168
อีกหน่อยคงย้างไปช่องสองร้อยกว่า สามร้อยกว่า
และปิดสัญญาณช่องพระพุทธศาสนาเลยมั๊ง