แก้ไขความเข้าใจผิดของลูกศิษย์หลวงตามหาบัว(บางคน)และเรื่องนิพพานอนัตตา

ถ้าเกิดมีคนหลงผิด กล่าวว่า สำนักเราเชื่อพระพุทธเจ้านะ ลอยบุญลอยบาปนรกสวรรค์ไม่มี ไม่เกรงกลัวบาปกรรมไล่ฆ่าฟันกันเป็นว่าเล่นจะทำไง

หรือบางสำนักบอกเชื่อพระพุทธเจ้า หมดแล้วอัตตาตัวตนไม่มีบาปแล้วทำผิดศีลธรรมเพราะไร้ตัวตนจะทำไง

หรือหลายสำนักก็ล้วนอ้างว่าเชื่อพระพุทธเจ้า แล้วทำผิดเพราะหยิบเอาความเชื่อที่ตนเองเชื่อมาเข้าข้างตนเองจะทำไงล่ะ

นี่แหล่ะยุคเสื่อม
หรือบางสำนัก

 

ฮ๊าาาาายยยย ตื่นๆ อย่า จมความคิด ดิครับ

โลกแห่งความวุ่นวาย เหล่านั้น หากมันครอบงำจิต มันก็คิดว่า โลกอย่างนั้น จะปรากฏจริง

ไม่มีหรอก

โลกมันกลมเกลี้ยง ไม่เที่ยง กลิ้งไป กลิ้งมา นั่นคือ สัจจ ที่จะมีอยู่ ไปตลอด

หากไป จมความคิด ก็จะ ตั้งคำถามแบบน้าจร " ถ้าโลกเสื่อม แย่ละ "
หรือ คำถามเดียวกันแต่เปลี่ยน คำศัพท์ " ถ้าโลกนี้ บรรลุกันหมด แย่ละ "
หรือ เมาสุดๆ ก็ " เราจะเป็นคนสุดท้าย หากยังไม่เข้านิพพาน กูไม่ขอเข้า ปณิทาน รหัสพ่อรหัสแม่เหนียวไก่ ......" จมความคิดสุดลิ่มทิ่มติ่ง

นี่ อาการของ ความคิด มันครอบงำจิต เสียมิดเลย

 

ถ้าคุณแย้งมาแบบนี้ ก็แสดงว่า ใจคุณมีอุปทานสิครับ และจิตคุณก็มีอุปทานด้วยเลยกลายเป็นว่า อุปทานเกิดจากจิตใจของตัวคุณเอง งั้นหรือครับ

แล้วถ้าสิ้นอุปทาน ตามที่คุณอยากพูด ในวงจรก็บอกแล้วว่า มีแค่รูปนาม คือกายใจ

จิตคุณนั่นไงที่ คุณไม่รู้ ใจคุณนั่นไงที่คุณไม่เข้าใจ

 

=============

ผมไม่ได้คิดแทนใคร แต่ทำความเข้าใจว่า ธรรมที่แสดง มันต่างมุมที่เขาสัมผัส จึงเห็นต่าง ความจริงมันเหมือนกระจกหกด้านแต่เรามองคนละด้านกัน

ปัญหาจึงอยู่ที่ความเปิดกว้าง ของดวงตาในธรรมนั่นเองครับ ซึ่งเรื่องนี้แต่ละคนมีมากน้อยไม่เท่ากันครับ

 

เชย ระเบิด อุปทาน เนี่ยะ คนเก่งๆ เขาจะทราบว่า มันเป็นเรื่อง ปลายแถว ปลายสาย

คนฉลาดๆ เขาจะได้ยินคำว่า อุปทาน แล้วก็ สาวต่อ สาวต่อ สาวต่อ

สาวต่อ แบบ น้าจร จะเป็น สาวต่อ แบบไม่มี ไม้เอก

 

แล้วคุณถูกอะไรครอบงำอยู่ล่ะ หรือถูกอิสระครอบงำจนลอยสูงเหนือสิ่งอื่นใด

ขอถามแต่ว่า คุณเข้าถึงมรรคแปดหรือยัง หรือได้แต่มโนไปวันวัน

 

นั่นแหล่ะที่อยากให้คุณพูดมา ถามว่า คุณเห็นข้างหลังของตัวเองมั้ย หรือมีอะไรที่เราทำเองคนเดียวไม่ได้ หรือ จำเป็นมั้ยที่เราต้องทำอะไรด้วยตัวเองคนเดียวตลอด

 

ก็เพราะฉลาดอย่างคุณไง สาวต่อมาจนจะแก่ตาย ยังหาที่สิ้นสุดไม่ได้ไง
ก็เชิญสาวต่อไปไงล่ะ

 

เอาหน่า

เอาเป็นว่า อย่าไปตั้งคำถาม สัตว์โลกแปรปรวน อย่างโน้นอย่างนี้

ถ้าจะ ปรารภ สัตว์โลกเสื่อมอย่างนู้น อย่างนี้ กล่าวไปที่ โลก กับ ดวงอาทิตย์
อาหาร อากาศ มันแปรปรวน จะฉลาด กว่าเยอะ สัตวมันจะไปเกี่ยวอะไร มันก็
แค่ ผันแปรไปตาม ผัสสะ ที่มีอยู่ ทำได้แค่นั้น

เว้นแต่ จะ สาวต่อ สาวต่อ สาวต่อ เป็น แบบไม่ทิ้งไม้เอก ก็จะ อ๋อ มันมี หนึ่ง

 

ยกตัวอย่าง ถ้าพ่อคุณจะอยู่ตัวคนเดียว คุณจะได้เกิดมามั้ย
แล้วถ้าคุณอยู่ตัวคนเดียว แต่อยากมีลูก ก็เป็นไปไม่ได้
การรู้แจ้งโลก แบบตัวคนเดียว มันไม่ไช่ ความจริงของโลกไงครับ

เหมือนนิวรณ์ไงที่ เป็นโดดเดี่ยวผู้เดียวดาย

 

ฮั่นแน่ ชวนไปเก็บ สบู่

อย่าลืม ให้เบอร์

อ้อ เว้นแต่ ยังไม่มั่นใจ ก็จะ มาเจรจา เจาะแจะ กัน อีกพักใหญ่

พอคุยกัน ถูกคอ อวยกัน อวยกันมา ก็จะได้ จังหวะ ให้เบอร์

ชวนไปทำอะไรข้างหลัง แบบไม่ต้องทำคนเดียว

 

เป็นพระพุทธเจ้าแล้ว ยังต้องเดินบิณฑบาตร นะครับ

 

ฮั่นแน่ อันนี้ เรียกว่า ชักชวนไปทาง ฐานจักร ที่ 8 ต่ำกว่า สะดือ เล็กน้อย

คั่ว ใหญ่เลย




เอาละ โบราณเขาว่า " ชมพูเขาจะหาม อย่าเอาคานเข้าไปสอด " เช่นนั้น ไปละ

 

ตาร้อน อิดช๋าล่ะสิ โรคเก่ากำเริบเหรอ

 

คุณนิวรณ์ครับ เมื่อไหร่คุณจะเงียบบ้าง คนอื่นเขาจะคุยกันน่ะ
ไม่ต้องมาฉอดๆๆๆๆๆๆๆ ทุกเรื่องก็ได้นะ

 

เขาเรียกปัญญารู้รอบหรือไม่รอบไง
หรือเรียกว่าปัญญาไม่พอเพียง เพิ่มได้ด้วยการฟังธรร ม เพราะมีอานิสง ๕ ข้อนั่นเอง
ซึ่งนรกสวรรค์สำหรับคุณคงรู้มาหมดแล้ว คงเหลือแต่เรื่อง โลก นั่นเอง

 

ด่านที่ยากที่สุดของการบรรลุธรรมก็คือด่านโลกมนุษย์ เพราะการเดินมรรคแปดเขาเดินกันได้ที่โลกมนุษย์เท่านั้นครับ เดินมรรคแปดไม่ได้ก็บรรลุธรรมไม่ได้ครับ

 

โลกนรก โลกสวรรค์เรียนรู้ได้ด้วยจิต เมื่อเรียนรู้หมดแล้วก็ปล่อยวางจิตไปกับนรกสวรรค์ซะ เพราะมันไม่เที่ยงเช่นกัน

แต่โลกมนุษย์ ต้องเอาใจเท่านั้นครับมาเรียนรู้ ใจที่ไม่มีอุปทานขันธ์ ใจที่ไม่มีจิต
เรียนการเรียนรู้โลกด้วยใจนี้ว่า มรรคแปดข้อ ทางแห่งการพ้นทุกข์ที่แท้จริงครับ

เอาแต่กายใจ ที่ไร้อวิชชาแล้วเท่านั่นครับ ถึงจะไม่หลงโลกได้อีกครับ

 

คุณทีเจเอส ผมให้คุณหลับตาถามพระพุทธเจ้าว่าผมพูดจริงหรือไม่
คุณถามหรือยังครับ

 

คุณทีเจเอสเคยกล่าวว่า พระพุทธองค์ไม่เคยสอนวิธีมรรคแปดให้ดู ผมเคยอ่านแวบๆ

ซึ่งความจริง กายกรรมวจีกรรมมโนกรรมหลังตรัสรู้ ชีวิตที่เหลือ อยู่นั่นแหล่ะครับ เช่นอยู่ไต้ร่มไม้ ผ้าวามผืน ฉันมื้อเดียว ไม่สะสมทรัพย์ นั้นแหล่ะครับ มรรคแปดที่พระพุทธเจ้ากระทำอยู่

ถ้าจะเอามาเปรียบกับคนยุคนี้ ก็คงได้ยินในนามของยุคพระศรีอาริย์ไงครับ
ซึ่ง สังคมแห่งมรรคแปดหรือวัดที่เป็นมรรคแปดนั้นยังไม่มีไงครับ