เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

รับทราบน้องมาลัย
จัดส่งให้วันนี้2องค์
ลพ.จาดปี96+กับ
25พศว.-จัดไปให้สะใจ

 

อังคารในม่านหมอกพิษ
กับไอหนาวอย่าลืมใส่
หน้ากากน้องปรายฯ

 

สดชื่นกับวันทำงานน้องติ๊ก
แต่อย่าเดินกินฝุ่นริมถนน

 

อาหารเช้าไวๆชุดนี้
แม้น่ารักแต่ก็ต้องกิน
เพราะกะลังหิวได้ที่-ฮ่า

 

พุ่มพวงชมพูจากน้องเรย์
งามสมแค่ชมก็เป็นสุขใจ

 

พลังเมตตาด้วยน้ำมือเพศแม่ค้ำจุนโลก
ศึกใหญ่ที่ไม่มีวันจบสิ้นเหมือนสงครามชีวิต
ผ่านพ้นเดือนแรกปีใหม่ได้แล้ว ก็เป็นฤกษ์ดี
ว่ายังมีแฮงเคี่ยวเข็นกันต่อไปกับเมตตาจิต
ที่คงหลั่งไหลมิขาดสาย

 

ทานชีวิตปูดำหรือปูทะเลงามๆประจำสัปดาห์โดยนายปุ่น ราคาปูดำเดี๋ยวนี้แต่ละภัตตาคารจานเป็นพันขึ้น ปล่อยไปมากๆแพร่พันธุ์หลากหลาย อาจทำให้ราคาถอยมาให้คนเบี้ยน้อยหอยน้อยได้โอกาสลิ้มชิมรสบ้าง

นายปุ่นทำทานทีเดียว ได้บุญหลายเด้งหลายประการ ถ้าหากคิดให้ไกลอย่างที่เขียน

 

กราบสวัสดียามสายวันอังคารค่ะคุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

ไม่ได้เข้ามา 2 วัน ผ่านไปกว่า 5-6 หน้า เลยค่ะ เดี๋ยวขอตามอ่านให้สุขใจก่อนนะคะ

 

คุณพัฒน์บรรเลงเรื่อง"นักเลง"กับที่เขาชอบเรียกกันสมัยก่อนว่า "ตีหัวหมา ด่าแม่เจ๊ก"คนละฟอร์มกันเลยในความเป็นลูกผู้ชาย เช่นสีดำกับสีขาวเห็นเด่นชัด

ก็เหมือนคนขายพระที่เรียกว่า"เซียน"กับ"เสี้ยน" อย่างแรกจะมีจรรยาบรรณสูง ไม่ทำร้ายลูกค้าด้วยการยัดเยียดของเก๊หรือของคลุมเคลือ เพื่อเงินสถานเดียว ที่สำคัญ เป็นเสือไม่กินเนื้อหมา ต่อให้ลำบากก็ไม่เอาพระเก๊ยัดผู้มีพระคุณซึ่งก็คือ"ผู้ซื้อ"

ส่วนอย่างหลังพวก"เสี้ยน"อย่าให้เซ่ด มันทำทุกอย่างได้เพื่อเงินตรา พวกหลังนี้ชอบขายพระทางโลกโซเซี่ยลซึ่งปัจจุบันกฏหมายคอมพ์ฯรุนแรงมาก สามารถไปถึง"ปปง."ข้อหาฟอกเงินในฐานะหลอกลวงประชาชนขายพระเก๊ กับ"สรรพากร"ข้อหาหลีกเลี่ยงภาษี คิดกันย้อนหลังทีเดียวหมดตัวไม่มีแผ่นดินอยู่ทั้ง 2 หน่วยงาน

ไอ้เสี้ยนพวกนี้หากินมานาน บนความเชื่อถือของคนซื้อพระที่เผลอติดหลงในนิยายกับนิทานที่มันเที่ยวลอกมาเขียน บางคนหน้าด้านขนาดเลียน้ำลายตัวเองที่ถ่มลงพื้นแล้วขึ้นมากลืนกินหน้าตาเฉย ก็ยังอุตส่าห์มีคนหลงเชื่อ ทำให้มันได้ใจเที่ยวลอกนิยาย เที่ยวเอาน้ำลายที่คนอื่นเขียนไว้มาแปะๆไว้ทำเป็นผู้ทรงภูมิ มากปรัชญวยโดยมิขวยอายตัวเอง ทั้งที่ความรู้ที่ตัวเองมีแค่เศษขี้เล็บ แต่มีพรสวรรค์ทางลอกกับขีดเขียนนิยายได้นิดหน่อย

"เสี้ยน"เหล่านี้แหละครับ ที่ไม่ช้าก็ลายลอก ออกกลิ่นเหม็นเหมือนหอยแครงเน่า ไม่มีที่ให้อยู่ ไม่เชื่อลองเปิดรายการที่มันเคยขายของมานับสิบปี ส่งให้"สรรพากร"ดูเถอะ ยิ่งเป็นพวกบริษัทมีรายรับขายของบานเบอะแต่ไม่เคยยื่นภาษีถูกต้อง ไม่เกินวันพรุ่งนี้มีหวังหมดตัวไม่มีที่ซุกหัวนอน อยากลองมั้ยล่ะไอ้เสี้ยน?

 

อ่านให้จุใจหนูชุ ตอนบ่ายถ้ามีเวลาพอไปท่องตะนาวศรีกันต่อ

 

เหรียญดีปีลึกถึงที่หมายเป็นสิริมงคล
ยินดีกับน้องคม มีความสุขปีใหม่มากๆ

 

นี่แหละคนไทยแท้ ยิ่งใกล้วันลุ้นแห่งชาติ เห็นอะไรก็จะคิด"ตี"เป็นเลขเด็ด ขนาดล็อตเตอรี่ไปเดินตามแผง โน่นก็เลขพ่อคูณ นี่ก็เลขเกี่ยวกับท่าน นั่นก็ใช่ นู่นก็อีกละ...สรุปพ่อค้าเอาทุกเลขเกี่ยวกับหลวงพ่อมาเป็นเลขเด็ด เพื่อจะ"ขายแพง"อย่างเดียว ถ้ารู้ว่าออกแน่เก็บไว้รวยเองไม่ดีรึ?

 

หนูมุแจ้งชัดเจน ขบวนการ"ขูดเลข...เอ้ย หาเลขเด็ด
ก็ไปตีความทางอื่นต่อไป ไวๆหน่อยใกล้วันที่ 1แล้ว-ฮ่า

 

ส่งท้ายกับภาพงามตารื่นใจ
ไม่ต้องบอกว่าภาพดีนี้ใครส่ง...

ทุ่งทิวเทือก...เกลือกชมพู
ดั่งลาดปู.......พรมแสนหวาน
ทิวเขาเขียว...โดดเดี่ยวย่าน
ขับไม้บาน......สคราญโฉม!

 

ถ้าไม่ไหวก็ต้องกินอันนี้แทน ถ้าไม่กลัวอ้วนๆๆ...ฮ่าๆๆ

 

ท่านชัยวัฒน์แม้นอยู่ไกลลิบ
แต่ใจใกล้แค่เอื้อมส่งรัก ส่งพร
กับพระทักทายไม่ห่าง เดี๋ยวจะรีบ
ตอบแทนด้วยเรื่องเล่าฯมันส์ๆสัก 2 ท่อน

 

แต่ขนมหวานนี้ไม่ขอส่งตอบแทน เพราะแค่นี้ก็ย่ำแย่กับเรื่องไขมันไม่ดีที่ชักเกิน มีสิทธิ์เบาหวานถามหา วินิจฉัยในหมู่เพื่อนแล้ว ออกรอบน้อยเกินไป มัวแต่นั่งเขียนกับทำบุญมาก มีโอกาสอ้วนไขมันจุดอก-ฮ่า

 

ทีแรกว่าจะเขียนเรื่องนักมวยแชมป์โลกมันส์ เรื่องที่คุณไม่มีวันได้อ่านจากที่ไหนหากไม่พบเจอกับเพื่อนฝูงตัวเอง แต่อีกทีอย่าดีกว่า เก็บไว้เขียนวันอื่นสำหรับเรื่องที่ไม่ลอกน้ำลายใครมานี่ เชียนเมื่อไหร่ก็ชวนอ่าน

อย่ากระนั้นเลย เดินทางเข้าป่าตะนาวศรีดีกว่า เวลาไม่รอท่า ยังมีงานรอตอนเย็นอีกนัดหมาย

รอการจิ้มชั่วประด๋าวตามฟอร์ม จิบกาแฟเย็นแก้ร้อนไปก่อนครับ