เราเคยคิดว่าตัวเองบรรลุโสดาบัน --"

ก็เราพยายามถามแล้ว ท่านทดสอบก็ไม่ได้ชี้แจง อะไร
เราเองเข้าใจว่าจิตเป็นธาตุ มันก็คือของกลาง เป็นเครื่องอำนวยความสะดวก ว่ากันไป เพราะท่านทดสอบ มุ่งให้อวิชาหมดจากจิตไป มันทำให้เรางง
จิตที่ขาวแล้ว มาดำ แล้วทำให้ขาวอีก หมุนไปยังกับวัฐตะ ตามความหมายท่านทดสอบ
แต่ว่า หลวงปู่หล้า เคยเทศน์ว่า นิพพานเป็นอนัตตาที่ลึกซึ้งนี่มันทำให้เราต้อง
ตามต่อไป อ่ะ เฉาก้วย

 

กาแฟถูกใจอร่อย
ชงบ่อยน่ารัก ใช้สติใส่ใจ
ชงหนักหมดแรง ใช้มือใส่อารมณ์
เค้กไข่เค็มไหม๊พี่ ป.ปราบ สำเร็จแล้ว

 

กาแฟ ชงเอาไว้
เพื่อจะรอ โชว์วิธีการกิน
เพื่อประโยชน์อะไร

สะอาดแต่ไม่บริสุทธิ์

 

พี่ทดสอบแกคงจะเอาจริงกับกระทู้สุดท้าย

หากจัดหมวดธาตุ 6

ปัฐวีธาตุ
อาโปธาตุ
เตโชธาตุ
วาโยธาตุ
อากาสธาตุ
วิญญาณธาตุหรือ จะเรียกว่ามโนธาตุ

หากแยกแยะไปอีก ก็จะเป็น ธาตุ 18

 

อ่านซ้ำแล้วยังไม่เข้าใจสิ่งที่พี่เตชจะสื่อครับ
หากคิดในมุมผม มันไม่มีหรอกเรื่องรอเพราะมันต้องสดใหม่
กาแฟร้อนก็เย็นกาแฟเย็นก็ละลาย
ทิ้งอย่างเดียวครับพี่

 

http://www.dharma-gateway.com/monk/preach/somdej/sd-282.htm

ลองอ่านนี้ซิ เฉาก้วย เดี่ยวค่อย ต่อ 18 ธาตุ

 

^
อ่านแล้ว ท่านก็อธิบายตามอรรถ เหมือนกัน

จิตปภัสสรผ่องใส แต่ไม่ได้หมายวามว่าเป็นจิตบริสุทธิ์ สำเร็จพระนิพพาน

อุบายของ วลีที่ว่า พบจิตให้ทำลายจิต พบผู้รู้ให้ฆ่าเสีย
จึงเป็นข้อสังเกตุ ให้ก้าวข้ามทะเลทุกข์


หากใครไปสำคัญตน ว่าจิตเดิมปภัสสร เป็นจิตสำเร็จพระนิพพาน เป็นจิตบริสุทธิ์
อันนี้ก็หลงทางไกล

โอกาสเป็นลูกฟัก สูง

แต่คนที่ทำจิตเข้าถึงจิตปภัสสรได้ ล้านคนจะมีถึง สิบคนหรือเปล่าก็ไม่รู้

 

เพราะว่า ถ้าไม่ทำลาย จะเป็น 2 หากทำลายก็จะเป็นหนึ่ง เราเข้าใจตามที่เราอ่านพระไตรปิกฏมา สำหรับ วลีนี้


นายช่วยอธิบาย 18 ธาตุ ให้ฟังหน่อย ไม่ต้องละเอียดมากก็ได้

 

ธาตุ 18
ก็เป็นเพียงแยกแยะ เป็นโวหาร

ย่นย่อลงมาก็มีแค่ รูป นาม

สาระการปฏิบัติ ก็มีเพียงรูปนามที่เกิดดับ
ฝึกรู้เท่าทันเกิดดับแค่นั้น ไม่มีไรมาก

ส่วนความหมายโวหาร
รูป-นาม
ขันธ์ ๕
อายตนะ ๑๒
ธาตุ ๑๘
อินทรีย์ ๒๒

หาอ่านได้ ในพระไตรปิฎก

 

เค ขอบคุณมาก

 

ชงเอง
กินเอง

 

แค่ คิดว่าตัวเองทะลุโสดา น่ะยังดี
แต่ โดน ชาวบ้านชาวช่อง เข้าใจ ผิด ว่า เป็นโสดาบัน นี่ดิ ซรวยลิ่ว :'(

 

โซดาบันก็พอได้อยู่นะ...การคิดว่าเป็นนั่นเป็นนี่เกิดความหยิ่งลำพองแต่มองไม่เห็นนี่เป็นเรื่องที่น่ากลัวพอๆกับกับการว่ายน้ำกลางมหาสมุทรเลย...ยิ่งไปเข้าใจว่าถ้าเป็นอริยะบุคคลแล้วการจะรับฟังความจากผู้ใดผู้นั้นต้องมีความเท่าเทียมหรือสูงกว่าตนเท่านั้นจึงจะรับฟังได้นี่ยิ่งแล้วใหญ่...เรียกได้ว่าความชิบหายแห่งจิตกำลังมาเยือนแล้ว...สรุปว่า ปัญญาที่เพียรหานั้นหายไปเกือบจะหมดสิ้นจึงทำให้เป็นเช่นนั้น...อาทิเช่น เรื่องยุงกัดมองดีๆแล้วจะพบว่ากำลังพยายามข่มความรู้สึกบางอย่างอยู่แต่ความจริงแล้วถ้าพิจารณาตามเรื่องที่เป็นก็จะได้ดังนี้...เมื่อมีอะไรมาขบกัดมันก็ต้องเจ็บปวดเป็นธรรมดาอยู่แล้วจะไปนั่งทนให้มันรู่สึกทุกข์อยู่ทำไมมีวิธีการอีกมากที่จะพิจารณาเพื่อที่จะไม่ต้องทนทุกข์ เพราะยังไงๆยุงมันก็ต้องกัดถ้าไม่ยอมไล่มันไปมันก็กัด...ส่วนเรื่องอื่น..ไม่รู้ว่าคำว่าธาตุที่พากันพิจารณานั้นหมายถึงสิ่งของหรืออะไร หมายถึงวัตถุหรืออย่างไรหรือธาตุที่ไม่เป็นวัตถุ หรืออาจจะกล่าวได้อีกว่า ธาตุคือมลูเหตุปัจจัยของเรื่องทั้งหลายแปรเปลี่ยนไปตามปัจจัยก็ว่าได้...หรืออย่างไรกัน

 

ความเป็นพระอรหันต์ได้ จะเป็นผู้วิมุตติหลุดพ้นได้ แม้จะแบ่งออกเป็นสองส่วนคือ
1เจโตวิมุตติ
2ปัญญาวิมุตติ

ก็ต้องอาศัยปัญญาทั้งนั้น ปัญญาจะเกิดได้ก็ต้องอาศัย สติสัมปชัญญะ และสมาธิประกอบทั้งนั้น
เพียงแต่ว่า เจโตวิมุตติอันนี้ เขาฝึกมาแบบพิเศษคือจิตมีกำลังมากมีพลังมากเป็นพิเศษ ตัวปัญญารู้แจ้งเกิดเป็นหนึ่งเดียวรวมกับจิตเสมอ เป็นจิตรู้แจ้งตลอดนั่นเอง

แต่กรณีปัญญาวิมุตติ นี่ ท่านอาศัยสติ สมาธิขั้นกลางขึ้นไป อุปจารสมาธิ อาศัยทรงสติอานาปานสติ และหมั่นพิจารณาอยู่เสมอเป็นนิจศีล สมาธิของท่านจึงเป็นแบบสั้นๆแต่ก็เกิดดับต่อเนื่องรวดเร็วไม่เว้นช่องว่างนาน จึงตามทันอารมณ์กิเลสเครื่องปรุงแต่งทั้งหลาย มีปัญญาละปล่อยวางรูปนามทั้งหลายแล้ว แบบนี้เขาเรียกว่าทรงปัญญาวิมุตติเป็นพระอรหันต์ แบบ สุขวิปัสโก ครับ
พระอรหันต์มีหลายชนิด แต่ละชนิดก็จะทรงปัญญาวิมุตติต่างกัน อาศัยสติ สมาธิ มากน้อยต่างกัน วิชชาสาม อภิญญาหกต่างกัน จนขั้น ปฏิสัมภิธาญาณ ทรงมหาอภิญญาต่างกันทรงปัญญายาวนานต่อเนื่องต่างกัน

ดังนั้นแต่ละลำดับ จึงมีความต่างกันหลายประการครับ
จึงขออธิบายเพียงแค่นี้ก่อนครับ สาธุ

 

จิตที่เป็นอกุศล ใครเล่าข่มได้ นอกจากลมหายใจ

 

เคยไปกราบหลวงพ่อคูณ สุเมโธที่ท่านละสังขารไม่นาน ท่านในธรรมบอกว่า ให้ปฏิบัติจนรักพระพุทธเจ้า รู้ว่าธรรมของพระพุทธเจ้าคืออะไร แล้วจะไม่สงสัย จะมีความเข้าใจพระพุทธเจ้าถึงที่สุด....​เดาว่านี่คือธรรมของพระโสดาบันอย่างน้อย

เลยรู้ตัวว่ายังอีกห่าง เพราะก็ยังสงสัยอยู่ดีว่าที่ทำๆอยู่ทุกวันนี้ มันถูกหรือเปล่า ทำไมปัญญาไม่ก้าวหน้า ก็ต้องเพียรทำต่อไป...​ เพียรทำให้ได้ เพื่อวันหนึ่งจะเข้าใจธรรมอย่างที่หลวงพ่อได้ให้ธรรมกับผมไว้ครับ T_T