เขาเรียกว่า "ผีอำ" หรือ "ฝันไป"

ขอรบกวนถามคุณกาลีนะสักหน่อยเลยแล้วกันนะคะ หรือถ้าใครได้อ่านก็จะได้เป็นความรู้ไปด้วย

พอดีมีคนรู้จักสมมุติชื่อ ม ตอนแรก ม ปวดหลังมากๆ แต่ไปหาหมอเอ็กซเรย์อะไรก็แล้วก็ไม่เจอว่าเป็นอะไร ทั้งเจาะเลือดตรวจโรคต่างๆไม่รู้กี่รอบ ทั้งใช้กล้องส่องในลำไส้ ก็ไม่เจออะไร เขาปวดมากจนทำงานไม่ไหวถึงขั้นลางานเลยทีเดียว ต่อมาพอดีเขาให้เพื่อนเราสมมุติชื่อ ก นวดให้ ก มาเล่าให้เราฟังว่ามันเหมือนมีก้อนอะไรแล่นวิ่งหนีมือเขาตอนนวด ก ก็เลยนึกสงสัยว่าอาจจะมีอะไรมากกว่าแค่ปวดหลังหรือเปล่า เลยโทรไปถามพ่อ พ่อของ ก ปกติไม่ดูดวงให้ใคร แต่เนื่องจาก ม เคยให้เงินใช้แกก็เลยดูให้ แกบอกว่ามันเป็นพรายหรือปอบนี่แหละ ลองถาม ม ว่าเคยทำของหรืออะไรทางไสยศาสตร์หรือเปล่า แล้วทางพ่อของ ก ก็ช่วยสวดมนต์หรือทำพิธีของแกที่บ้านเพื่อจะช่วย ม แล้วทีนี้แกก็บอกให้ลูกสาวหรือ ก ช่วยบีบนวดไล่พร้อมกับให้คาถาไล่ปอบกับ ก สวดไล่ด้วยอีกที พร้อมทั้ง ม ก็มีอาการอ้วกหลังจากนวดเสร็จ แล้ว ก ก็นวดแบบนี้ให้เรื่อยๆ จนก้อนนั้นหายไป จากนั้น ก ก็ฝันเห็นผีตนนี้ตาแดงน่ากลัว แต่ทำอะไร ก ไม่ได้ ก็เลยไปเล่าให้พ่อตัวเองฟัง พ่อของ ก ก็เลยบอกว่า "นั่นแหละเขาออกไปแล้ว ทีนี้ถ้าไปหาหมอที่ไหนๆมีกี่โรคๆหมอเขาก็จะตรวจเจอ" และก็ไม่น่าเชื่อ พอ ม ไปตรวจอีกครั้งทีนี้หมอเขาก็เห็นเป็นจุดดำๆเต็มไปหมดที่ตับ ตอนแรกหมอกะว่าจะผ่าออก แต่เนื่องจากจุดมันเล็กๆ และขึ้นเป็นจุดๆหลายจุดเลยไม่สามารถผ่าออกได้ และพอฟังผลอีกทีปรากฎว่า ม เป็นมะเร็ง

เล่าไม่ค่อยเก่ง ที่จริงเหตุการณ์มีมากกว่านี้ อาจจะเล่าไม่ปะติดปะต่อเท่าที่ควร ต้องขออภัยด้วยนะคะ
พอดีอ่านเจอว่าคนที่ปอบกินจะไม่รู้ตัว ต่อเมื่อนานวันเข้าตรงที่โดนกินนั้นหมอก็จะวินิจฉัยได้ว่าป่วยเป็นโรค และที่ ม เป็นก็คือกลายมาเป็นมะเร็งนั่นเอง ซึ่งถ้าเป็นขนาดนี้หมอก็น่าจะตรวจเจอตั้งแต่แรก แต่กลับมาเจอภายหลังซึ่งระยะห่างในการตรวจตอนเจอกับตอนตรวจครั้งก่อนๆห่างกันไม่ถึงสามเดือนด้วยซ้ำค่ะ

และพอถามเจ้าตัวว่าเคยเล่นคุณไสย์ไหม เขาก็บอกว่าแต่ก่อนเคย เพราะกลัวสามีมีผู้หญิงอื่น เนื่องจากว่าญาติเขามีวิชาทางไสยศาสตร์เขาเลยทำให้ เกี่ยวกับน้ำมันพรายหรืออย่างไรนี่แหละ (เราก็ลืมแล้ว)

เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

 

.... บรรยากาสได้ใจมากคะ 55555 เราก็ชอบนะบรรยากาสแบบนี้ ยกเว้นตอนกลางคืนที่เราไม่ชอบบบบบบบบบบบบ .... 555555

 

...... ได้ฤกษ์เล่าต่อคะ ช่วงประมาณเดือน มีนา 53 แม่ให้เราย้ายเตียงนอนมาด้านทิศตะวันออกติดประตูทางเข้ามีโต๊ะคอมกั้นไว้ ... สองสามคืนแรกลูกเราจะมานอนด้วยกันตลอดเราลูกมักจะแสดงอาการหวาดกลัวให้เห็นก่อนนอนบ่อย ๆ บอกว่ามีผีเต็มไปหมดมายืนล้อมเตียงนอนพอสอบถามก็บอกว่ามีทั้งผู้ชาย ผู้หญิงใสชุดนักศึกษา เด็กก็มีลูกชายกลัวมาก และจะนอนติดกับเราที่นั้งเล่นคอมเสมอ ๆ หลังจากที่ย้ายเตียงมาฝั่งนี้เรามักหลับลึกมาก นอนตอนกลางคืนไม่ได้ต้องตอนฟ้าสางทุกคืนเป็นแบบนี้มาจวบจนปัจจุบัน ด้วยเหตุผลที่ไม่สามารถอธิบายใครได้จนทุกวันนี้ ... แล้วเราก็ได้เห็นผีสิบกว่าตัวที่ลูกเล่าให้ฟังบ่อย ๆ ในเช้ามืดวันหนึ่ง เราตอนนั้นติดเน็ตมากพอปิดร้านแล้วเราก็มานั้งอยู่หน้าจอทุกคืนเป็นปกติ แถมตอนนั้นยังไม่สนใจธรรมมะเลยเหมือนคนทั่ว ๆ ไปนี้แหละคะ ...

.... ตีห้ากว่าเราปิดคอมแล้วกำลังจะนอน .. สาบานได้ว่ายังไม่หลับสนิทดีกำลังเคลิ้มตัวแข็งขึ้นมา ... น่านเอาแล้วไงอะไรละเนี๊ยะผีที่ไหนทำไมมันเยอะจังเต็มปลายเตียงไปหมดเลย .. มีผู้ชาย เด็ก ผู้หญิงนักศึกษา มีคราบเลือดด้วยแต่ภาพที่เห็นมันมัว ๆ ไม่ชัดเท่าที่ควรเพราะว่าเราลืมตาได้แค่ครึ่งเดียวพวกเขามายืนเฉย ๆ ไม่ได้ทำอะไรเรานะจริง ๆ แล้วสักพักเราก็ได้เจอกับ เสือตัวนั้นที่เราเคยฝันเห็น เตียงนอนของเราจะมีหัวเตียงเรารู้สึกว่ามีอะไรเดินอยู่บนหัวของเรา .... แล้วสิ่งนั้นมันก็ประทับรอยเท้าของมันลงตรงหน้าอกของเราแบบ "เหยียบ" ลงมาสองขา ซึ่งใหญ่พอ ๆ กับ ก้นหม้อนึ่งข้าวเหนียวที่เราใช้กันอันนี้แค่ข้างเดียวนะ 55555555 ตายแน่ ๆ เรา ... ร่างกายเราสัมผัสได้ว่ามันเหยีบจริงแต่เราทำอะไรไม่ได้ ผีพวกนั้นก็ยืนมองอยู่วินาทีนั้นเราทำอะไรไม่ถูกเลยจริง ๆ แยกไม่ออกว่าใคร คือ มิตร ใคร คือ ศัตรู .. ได้แต่เพียงคิดว่า "ตายก็ตายสิ ถ้าเราสมควรตาย " ห่วงก็แต่ลูกชายที่นอนอยู่ข้าง ๆ กลัวเขาจะต้องมาโชคร้ายเพราะเราไปด้วย .... เพราะเขาเคยบอกว่า "ถ้าแม่ตายเพชรจะตายกับแม่" .. เสียงเสือตัวนั้นคำรามทีหนึ่งแล้วมันก้หายไป ..... เราสะดุ้งตัวลุกแบบไม่ต้องบอกรีบมองไปที่ลูกชาย ... โล่งอกมันยังนอนแบบลืมตายอยู่ 55555 ท่านอนได้ใจมากต้องหมุนเป็นนาฬิกาทุกคืน .. ^___^

..... สามสี่วันให้หลังเรามักจะรู้สึกว่าเวลาที่เรานอนมันเหมือนมีเสียงอะไร เคร๊ก ๆ ๆ ใต่เตียงนอนเราตลอดเวลา .. เราทนเรู้สึกแย่แบบนั้นมาหลายคืนมันเหมือนมีตัวอะไรไต่ยั๊วะเยี๊ยไปหมดไม่ใช่แค่ตัวสองตัว แต่เป็นร้อยเป้นพัน .... บอกตรง ๆ นอนไปขยะแขยงไป .. ความกลัวเริ่มครอบงำอีกแล้วมันคืออะไรนะ หรือ จะเป็นงูเห่าที่คนเช่าคนก่อนเคยเจอ ถ้าว่าจะเป็นหนูมันเข้าทางไหนกันนะ แต่กะขนาดแล้วมันไม่น่าจะใหญ่ขนาดนั้น .. กะจากเสียงที่เราได้ยินทุกคืนมันเป็นสัตว์ตัวเล็กแน่นอน

... แล้วสุดท้ายเราก็ทนไม่ได้ในวันหนึ่งเราตัดสินใจรื้อที่นอนขึ้นพร้อมเตรียมไม้ไว้เผื่อ .. ฉุกเฉิน !!!!!

 

ผ่านมาอ่านน่ะค่ะ กะจะอ่านเฉยๆ
ที่ห้องจิตวิทยาสุขภาพ ท่านอาsuwi
ท่านเป็นหมอที่ดิฉันเคารพมากๆท่านหนึ่ง
คุณลองไปอ่านกระทู้ที่ท่านแนะนำเรื่องยา
ดูนะคะ ถ้าคุณศรัทธาในตัวท่าน ก็ให้ลอง
ขอคำแนะนำท่านดูนะคะ ปัญหาของคุณน่ะค่ะ

 

... ขอบคุณคะ แอบแว๊บไปดูมาเหมือนกันคะพอคุณแนะนำ .. เรื่องโรคดิฉันมีทั้งโรคทางกาย และ โรคทางภพภูมิคะ .. ถ้ารักษาอาจต้องใช้เวลานานกว่าจะหายทุกโรค เพราะเป็นโรคเวรโรคกรรมแต่อดีต .. ปัจจุบันก็รักษาตนเองอยู่คะ แต่จะเข้าไปศึกษาของอาจารย์นะคะ .. ขอบคุณนะคะ ^_^

 

กำลังเพลินเชียวค่ะ

 

ปูเสื่อมารอฟัง อีกคนค่าาา

 

อ้อ ท่านไม่ใช่หมอธรรมดานะคะ
แนะนำอีกกระทู้นะคะ
เรื่องเล่าตื่นนอนตอนสายๆ

 

มารอฟังต่อค่ะ

 

..... ขอบอกว่าเตียงที่เรานอนนั้นเป็นเตียงสปริงหกฟุต เราต้องใช้ความพยายามมากในการยก .. คนเดียว .. พองัดไม้อัดที่รองที่นอนออกเราตกใจอย่างมากกับภาพสิ่งที่อยุ่ตรงหน้า .. " จอมปลวก " รูปร่างคล้ายเด็กนอนขดเข่าอยู่ดินยังไม่แห้งเลยแสดงว่าเพิ่งก่อตัวไม่กี่วันเอง ถ้านับไล่เรียงก็ตรงกับช่วงที่เราฝันว่าเสือตัวนั้นมาเหยียบอกเรา .. แสดงว่า ผีที่เราเห็นยืนรายเรียงคืนนั้นเขามาช่วยเราไว้จากเสือตัวนั้นนะเองแปลกมาก ทั้งที่โบกปูนทับไว้แท้ ๆ พวกเขาทะลุปูนขึ้นมาได้ยังไงภายในสองสามวันเอง ...

.... เป็นอันว่าเราต้องย้ายเตียงนั้นกลับไปที่เดิมตรงที่มีรูปพระแม่ที่เราบูชา และ เจ้าตุ๊กแกยักษ์ 55555 แต่ว่าก็ว่าเถอะเราชอบนอนที่ตรงนี้มากที่สุดเพราะเรารู้สึกปลอดภัยมากกว่าที่ไหนเสียอีก .... แม่เราเขาไม่ชอบไอ้เจ้าจอมปลวกนี้มาก ๆ พยายามพุดคุยให้เราทุบทิ้งเสียแต่เราทำหูทวนลม เพราะแม่เราเขาไม่ชอบเรื่องพวกนี้แถมยายก็สนับสนุนให้ทุบอีกคน !!

... ด้วยคำโบราณที่ว่า " ถ้ามีจอมปลวกขึ้นกลางบ้านจะไม่ดี บ้านจะลุกเป้นไฟ " แต่เราจะทำแบบนั้นกับพวกเขาได้ไง ในเมื่อวันที่เราเกือบเอาชีวิตไม่รอดจากเสือตัวนั้น พวกเขา และ เจ้าที่เป็นคนช่วยเราไว้ให้รอดจากเรื่องร้ายคืนนั้น เราคงทำร้ายพวกเขาไม่ได้ ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้ว่า " จอมปลวกดิน " แบบนี้เป็นยังไง .. แต่ในเมื่อเขาช่วยเราแสดงว่ายังพอหาวิธีอยู่ด้วยกันได้ .... อิอิอิ

 

.... อันนี้จะระวังกันลำบากนะคะ เพราะเล่ห์กลของพวกนี้มีมาก พ่อก็เคยบอกไว้คะว่าส่วนใหญ่ " ยิ่งกว่าเขี้ยวลากดิน " คงต้องใช้วิจารณญาณของแต่ละท่านนะคะ เพราะบอกตามตรงเรื่องผีที่เราเล่ามาเราแทบไม่เคยไปยุ่งกับหมอผีเลย .. ส่วนมากจะเข้าหาพระที่เรานับถือ หรือ ดูแล้วท่านน่าเชื่อถือคะ .. ประสบการณ์มันสอนมา

 

.... เป็นอันว่าเราต้องย้ายเตียงนั้นกลับไปที่เดิมตรงที่มีรูปพระแม่ที่เราบูชา
ขออนุญาตสอบถามนะคะ ตามความเข้าใจ คุณกาลีนะ บูชาพระแม่กาลี ใช่หรือเปล่าคะ

 

... ใช่คะ เรื่องนี้ถ้าเล่ายาวมากคะ แต่ตอนแรกเราก็ไม่รู้จักหรอกคะ ... แต่เทวดาเจ้าที่เคยบอกเราไว้ตอนอายุ 13 ปี ว่าเขาจะไม่อยู่รักษาเราแล้วนะท่านต้องไปเกิดแล้วเขามาลา เราเลยถามเขาว่าแล้วใครจะมาดูแลเราละเรากลัว ท่านบอกว่า " อีกไม่นานเจ้าของร่างที่แท้จริงจะมา " เราก็เลยถามท่านอีกว่า " แล้วเราจะรู้ได้ไง " ท่านตอบว่า " คนที่จะมาดูแลเราต่อไปเป็นผู้หญิง "

...ตอนเด็ก ๆ ก็มีเหตุการณ์มากมายเกิดขึ้นกับเราจนทุกอย่างมาตรงที่เราไปบูชา " รูปพระแม่อุมา " แถวตลาดเมืองทอง แต่ได้รูปพระแม่กาลีนี้มาแทน ... คนขายบอกว่า รูปนี้เอามาจากวัดพระแม่ที่อินเดียสั่งนำเข้ามาและไปเจิมที่วัดพ่อที่แถวเสาชิงช้ามา .. เราก็ไม่รู้ว่าหมายความว่ายังไงแต่เราชอบมากสวยมาก และ เขาหน้าเหมือน ผู้หญิงที่เราฝันเห็นที่ใส่ชุดแขกตอนเราเปลี่ยนศาสนา กับเวลาเราไปบวชชีพราหมณ์ออกจากสมาธิ .. ผู้หญิงหน้าเล็ก ๆ จิ้มลิ้ม มีทรวดทรงและใส่ชุดแขกสีแดง บางทีก็สีขาว .. ตอนนี้เราก็ยังบูชาท่านอยู่นะ " กาลีหน้าสวย " แต่เราไม่ใช่พวกรับทรงนะบอกไว้ก่อน เราบูชาไว้ด้วยความรักเฉย ๆ คะ ก็อย่างที่อ่านผ่านมาแหละคะ พี่ร้านเสริมสวยบอกแล้วว่าผ่านมาแล้ว 5 องค์ แต่เป็นองค์เดียวกันแค่เปลี่ยนภาคมาเฉย ๆ ... และ ท่านก็ไปจากเราเพราะเราไม่ทำตามที่ท่านให้ทำ คือ ช่วยคนดี ๆ ให้มาก ๆ ทำความดีให้มาก ๆ เรากลับช่วยเหลือแต่คนที่ไม่ดี ทั้งที่รู้ว่ามันผิดแต่ก้ทำ .. ชีวิตต้องรับผลกรรมอย่างเลี่ยงไม่ได้ ..

... เริ่มต้นนับหนึ่งใหม่ .. หวังว่าฟ้าดินคงให้โอกาสเราทำความดีไปนาน ๆ

 

เทพทางแขกๆไม่เคยสัมผัสได้เลย ยกเว้นว่าตอนที่ไปบนเรื่องคู่ครองกับพระพรหมที่แยกราชประสงค์ ซึ่งก่อนจะได้เจอแฟนก็เคยฝันเห็นแฟนตั้งแต่ตอนยังไม่เคยเจอกัน และก่อนจะเจอแฟนไม่กี่วันก็ฝันเห็นท่านขี่ช้างเข้าไปภายในเขตวัดแล้วออกมา มาหยุดอยู่ตรงหน้าเรา เรามองเห็นเฉพาะช่วงเท้าขึ้นไป แต่เหมือนท่านไม่อยากให้เราเห็นหน้า เลยเห็นถึงแค่ช่วงอก ท่านใส่รองเท้าปลายงอแหลม สวมสายที่คล้ายๆเข็มขัดพาดบ่ามาเอว แต่งกายเหมือนพระมหากษัตริย์อย่างในหนังจักรๆวงษ์ๆ ตัวเล็กๆ
แต่น่าเสียดายที่ไม่มีบุญวาสนาที่ได้เห็นหน้าท่าน ได้เห็นก็แต่ตามรูปปั้นที่คนทำขึ้น

 

... สาธุคะ ดีใจด้วยนะคะ ที่สมปราถนาคะ แต่ว่ายังไงก็อย่าลืมทำบุญเสริมเรื่องคู่ไว้ด้วยก็ดีนะคะ เพราะถึงพรหมจะช่วยบันดาล แต่ กรรมไม่มีใครขวางได้ เราไม่รู้ว่ากรรมความรักเรามีอะไรบ้าง กันไว้ดีกว่าแก้นะคะ ^__^

 

..... เรื่องอิ่นช่างมันไปก่อนเถอะคะมาต่อเรื่องเพื่อน อ. เราคนนี้ต่อดีกว่า .. ระหว่างที่เกิดเรื่องมากมายกับเราเพื่อน อ. ก็มักจะโทมาเร่งเร้าให้เราหาพระผู้มีเมตตาองค์นั้นมาช่วยเหลือเขาบ่อย ๆ แต่ช่วงนั้นตัวเราเองยังเอาตัวไม่รอดทั้งเรื่องร้าน เรื่องที่บ้าน และ ไหนจะเรื่องภพภูมิที่เราไม่รู้จะแก้ตรงไหนก่อนดี มีอยู่วันหนึ่งเพื่อนคนนี้ได้ชักชวนเราให้ขึ้นไปดูห้องเขาหน่อยเพราะตั้งแต่เขาเปิดร้านมาเราไม่เคยจะเดินขึ้นไปดูห้องนอนบนชั้น 3 ของมันสักที เราเองก้ตอบไม่ได้ว่าทำไม .. รู้สึกว่าห้องนอนมันเราไม่อยากขึ้นไปเหมือนมีอะไรอยู่ข้างบนนั้นเราไม่ชอบมันเอาสะเลย ...

.... แต่สุดท้ายเราก็ทนเพื่อนรักรบเร้าไม่ไหว .. จำใจต้องขึ้นไปชมห้องนอนมันสักที ... แค่ขึ้นมาถึงชั้นสองบรรยากาศรอบตัวเริ่มเย็นแปลก ๆ ทั้งที่ไม่มีแอร์ไม่มีหน้าต่าง .. ช่างมันเถอะ แต่พอจะบ่ายหย้าขึ้นบันไดชั้นสองไปชั้นสามซึ่งเป้นบันไดไม่กว่างนักเพราะมันเป้นทาวว์เฮ้าสองชั้นครึ่งนี้สิ ... มันช่างเหมือนเราเดินเข้า "ป่าช้า" ยามกลางคืนเสียจริง ๆ ทั้งอับ ทั้งมืด วังเวง แถมเหมือนมีสายตาหลายคู่จับจ้องมองเราอยู่ ... จากข้างฝาทั้งสองด้าน .. เราต้องฝืนตัวเองมากในการเดินผ่านบันไดนี้เพียงไม่กี่ขั้นแต่มันทรมานเหลือเกิน!! .. เราได้แต่ด่าในใจเพราะเราพอรู้ว่ามันคืออะไร " ไอ้ @#$#@#$%%^^% " พอมันเปิดประตูห้องให้อย่างเชื่องช้าต้องอย่าลืมว่ามันพิการด้านขวาใช้งานไม่สะดวก ...

... พอเดินเข้าห้องไปเราก็ยังคงอึดอัดอยู่แต่ไม่เท่าตอนอยู่ตรงบันไดเพื่อนเราก็พยามพรีเซ้นต์ห้องสุดฤทธิ์ แต่เราไม่อยากฟังอยากหนีไปจากตรงนี้ให้ไกล ๆ มันพูดได้สักพักเราก็ลากมันลงมาข้างล่างเพราะอึดอัดจนทนไม่ไหว ... เราอยุ่ได้แค่ห้องด้านหลังร้านมันเท่านั้นที่สบาย และ ไม่อึดอัดเหมือนจุดอื่นของบ้าน ..... แล้วเราก็รีบกลับบ้านก่อนที่เราจะทนไม่ไหว ..

 

.... แถวบ้านเรามีข่าวว่ามีอาจารย์ที่เก่งมากท่านหนึ่งที่ญาติ ๆ เรามักไปหาท่านบ่อย ๆ เพื่อดูดวงต่าง ๆ ชื่อ " อาจารย์ต๋อง " แม่เราเองก็เคยไปมาครั้งหนึ่งแต่ไม่ชอบท่านเพราะท่านดันมาทักแม่เราว่าอีกไม่นานจะต้องเลิกกับแฟนคนที่คบอยู่แกเลยไม่ชอบอาจารย์ท่านนี้เลย แต่เราก้เคยบอกแม่เราเกี่ยวกับเรื่องนี้หลายครั้งแต่เขาไม่เชื่อเรา จนจับได้คาหนังคาเขาก็เลิกรากันไปแม่เราเสียใจเกือบตาย .. เราก้ได้แต่บอกแม่ว่าถ้าเขาอยู่เขาก็ต้องตายให้เขาไปเถอะดวงเขาอยู่กับแม่ไม่ได้ ...

... เราเองพอได้ยินดังนั้นก็เลยเอาเรื่องนี้ไปคุยกับเพื่อน อ. เพื่อจะลองเดินทางไปตามหาอาจารย์ท่านนี้ดู เราไม่มีข้อมูลอะไรมากนัก .. รู้เพียงแค่ชื่อ อาจารยืต๋อง อยู่แถวนาเชือกไปถามคนในตลาดจะรุ้ดีที่ดูดวงได้ .. เราได้ข้อมูลมาแค่นี้แต่เราสองคนก็เดินทางดั้นด้นไปกัน เราไปถามในตลาดไม่มีคนรู้จักจนมืดแปดด้านจะไปทางไหนกันดี .. เราเลยนึกขอในใจว่าถ้าวาสนายังมีอยู่บ้างขอให้เราตามหาจารย์คนนี้เจอทีเถอะ .. เพราะเราเองก็จะแย่อยู่แล้ว ..

 

.... เหมือนว่าฟ้ายังเห็นใจในวันที่เราสองคนสิ้นหวัง ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้าตลาดมา แม่ค้าใจดีเลยเรียกพี่คนนั้นมาถาม ... ปรากฏว่าอาจารย์ที่เราตามหากันนั้นไม่ใช่คนธรรมดาแต่เป็น " พระ " อยู่วัดป่าตองห่างจากตรงนั้นไปอีก 15 ก.ม พวกเราดีใจมากรีบขับรถไปที่นั้นทันทีไม่รอช้า .. พอถึงวัดตามที่พี่เขาบอกทางมาเจอพระรูปหนึ่งวัยกลางคน และ กลุ่มวัยรุ่น พอถามว่านี้ใช่วัดพระอาจารย์ต๋องรึเปล่าเด็ก ๆ บอกใช่ครับนี้ไง เพื่อนเราหันหน้ามาถามเราว่า "ไหนว่าไม่เคยมาไงทำไมแกมาถูกวัดอะ" เราเองก็แปลกใจมาก ๆ

.... พระอาจารย์ท่านพาเราเข้าไปที่ใต้ศาลาการเปรียญมีทั้งพระดอกไม้ของอะไรไม่รู้เต็มไปหมด พวกเราพากันกราบท่านท่านมองเรานิ่งสักพักเราเลยบอกท่านไปคร่าว ๆ ว่าพวกเราเลยเสี่ยงทายมาที่นี้เพื่อขอความเมตตาจากท่าน .. พระท่านเงียบไปไม่มองหน้าพวกเราแต่มองไปข้างนอกสักพักเหมือนท่านนั้งหลับตา เราไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าเหมือนพระท่านคุยกับใครแต่ปากท่านไม่ขยับแต่เหมือนเหงี่ยงหูฟังเสียงอะไรสักอย่าง ... ท่านส่ายหน้าไปมาเหมือนปฏิเสธอะไรสักอย่าง แล้วท่านก็ถามว่ามาทำไมใครบอกมา .. แล้วทำไมถึงคิดว่าท่านช่วยได้ เราจึงบอกถึงคำพูดของพี่ร้านเสริมสวยคนนั้นว่า " เว้นแต่จะมีพระองค์ใดเมตตา " พวกเราคิดว่าน่าจะเป้นท่าน ท่านถึงกับตกใจเล้กน้อย แล้วท่านก็นั้งนิ่งไปอีกสักสองนาทีแล้วท่านก็ตัดสินใจบอกกับเราอันพอจะสรุปให้ฟังตามที่พระท่านพูดให้ฟังจากการไปหาท่าน 2 ครั้ง ได้ว่า

" เพื่อนเราได้ไปรับขันธ์มาจากผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเป็นตำหนักคนทรงที่เก่งมากมีวิชาพอตัว แล้วเพื่อนเราได้กระทำผิดร้ายแรงหลายครั้ง ด้วยความที่ไปรับของเขามาแล้ว จึงเรียกว่าเรียกว่า ผิดครู .. แก้ได้ยาก เพราะตำหนักแห่งนี้ได้ส่งทั้ง ผี อสุรกาย มากมายมาอยู่กับเพื่อน อ. เราคนนี้เพราะดูท่าทางจะเป้นผู้ใกล้ชิดเจ้าของตำหนักเขาให้อะไรมาก็รับหมดเขาเลยส่งผีมาเยอะมาก ๆ และ เสือที่เราฝันเห็นนั้น คิือ เสือสมิง เป็นวิญญาณร้ายของผู้มีอาคมแต่ตายไปแล้วมาลองของ แต่ดีที่เราไม่ตายแสดงว่ามีใครคุ้มครองอยู่ .. ส่วนพวกที่เรารู้สึกว่ามีตัวอะไรเกาะอยู่ข้างฝาก็ คือ พวกผีนรกที่พอมีฤทธิ์มากหน่อยสี้ห้าตัวที่เขาส่งมาให้คอยเฝ้าเพื่อนเราไว้ (จะเว่อร์ไปไหมถ้าเราจะบอกว่าความรู้สึกเราบอกว่ามันเหมือนตัวในหนังผีชีวะภาคสองที่มันเกาะผนังโบรถ์มากเลยที่ลิ้นยาว ๆ นะคะ ตัวเท่าคนได้เกาะอยู่ .. ดีนะเรามองไม่เห็นไม่งั้นมีฉี่ราดแน่ ๆ ).. เพื่อนเราตอนนี้ร่างกายอ่อนแอมากเพราะถูกวิญญาณพวกนี้เกาะกินมานาน รักษายาก แต่ไม่ใช่ไม่มีทาง "

.... ท่านให้พวกเรามาอีกรอบขอเวลาให้ท่านได้คิดหาวิธีก่อน .. มีอยุ่ตอนหนึ่งท่านถามเราเองว่าที่แถวบ้านเราก็มีพระดีทำไมไม่ไปหาท่านละ ทำไมต้องมาไกลขนาดนี้ พวกเราก็มองหน้ากัน เราเลยถามท่านว่า ใช่พระอาจารย์บุญชูหรือเปล่าเพราะเราคิดว่าน่าจะเป็นท่าน พระท่านก็ตอบว่าใช่ รู้จักไหม๊ !! เรายิ้มกว้างเลยรู้จักคะสนิทด้วย ...

 

รออ่านต่อค่ะ