อยากให้ ดร สนอง วรอุไร ออกมาชี้แจง

สวัสดีครับ ตามความคิดของผม ผู้ทรงญาณอภิญญาไม่ใช่ว่าจะรู้ไปทั้งหมดตลอดเวลาถ้าท่านต้องการรู้ ท่านจะต้องเล็งญาณไปในสิ่งที่ต้องการจะรู้ ผมเคยฟังเทปคำบรรยายของท่าน อ.เสถียร โพธินันทะ ที่บรรยายถวายในที่ประชุมสงฆ์นานมาแล้ว มีภิกษุถามปัญหาว่า พระพุทธองค์ทำไมไม่ทราบว่าจะมีภิกษุสงฆ์หมู่หนึ่งนัดกันฆ่าตัวตายเพื่อไปนิพพาน เนื่องจากเข้าใจในคำสอนของพระพุทธองค์ผิด ท่านอาจารย์ได้ตอบว่า ผู้ทรงญาณไม่ใช่ว่าจะต้องรู้ไปทุกอย่างพร้อมกันหมดตลอดเวลา ถ้าต้องการรู้สิ่งใดพระองค์จะใช้วิธีเล็งญาณถึงจะรู้ได้ อย่างตอนเช้าเมื่อตื่นจากบรรทม พระองค์ก็จะเล็งญาณว่าวันนี้ถึงวาระต้องไปโปรดใคร พระองค์ก็จะไปตามนั้น อาจจะมีคลาดเคลื่อนบ้างก็ขออภัยเนื่องจากฟังมานานมากแล้ว

 

เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้ทุกประการ การเงียบของอาจารย์ไม่ก่อเกิดผลดีต่อศาสนาอย่างใดเลย

 

เคยดูคลิปหนึ่ง หลวงปู่เณรคำยืนยันด้วยตัวท่านเอง
เป็นคำพูดชัดเจนว่า ดร สนอง วรอุไร เป็นพระอริยเจ้าแล้ว
พูดต่อหน้าคนจำนวนมากมาย ต่อหน้า ดร สนองด้วย หลังจาก ดร สนองบรรยายธรรมเสร็จ

ถ้าหลวงปู่เณรคำท่านไม่ดีจริงๆ สงสาร ดร สนองนะครับ
คำยืนยันว่าเป็นพระอริยเจ้า ก็โมฆะไปตามระเบียบ

 

ถ้าสุดท้ายสอบสวนแล้วสรุปว่าเกี่ยวข้องกับยาเสพติดด้วย.คนที่ร่วมขบวนเชียร์ขบวนปั้นจะทำอย่างไรครับ คนอื่นจะสงสัยว่าพวกท่านรู้เห็นด้วยหรือเปล่า คุกนะครับนั่น

 

ที่อ้างอิงกระทู้ท่านไม่มีอะไรมาก เพียงขอให้ท่านเข้าใจในพระพุทธองค์ให้ถูก เพราะไม่มีอะไรที่พระพุทธองค์ไม่ทรงทราบ เช่นดังเรื่องเทศน์แล้วพระภิกษุจะฆ่าตัวตาย พระพุทธองค์ทรงทราบก่อนแล้ว ถึงจะทรงเทศน์หรือไม่พระภิกษุหมู่นี้ก็ต้องฆ่าตัวตาย เนื่องด้วยกฏของกรรมเก่าของท่าน แต่เมื่อพระพุทธองค์เทศน์ให้ปฏิบัติแทนที่จะฆ่าตัวตายแล้วไปอบายภูมิ ท่านกลับได้หลุดพ้นด้วยพระธรรมเทศนานั้น เมื่อภิกษุอื่นจะกระทำเช่นนั้นซึ่งท่านไม่มีกรรมเช่นนั้น พระพุทธองค์จึงทรงเรียกภิกษุอื่นนั้นมาฟังพระธรรมเทศนาใหม่ จึงหยุดการฆ่าตัวตายไปได้ ความจริงจึงเป็นเช่นนี้นะท่าน มิเช่นนั้นพระพุทธองค์คงไม่มีพระนามว่า พระสัพพัญญู หรอกนะท่าน ถ้าคำบรรยายของ อ.เสถึยร กล่าวเช่นนั้นดูเป็นปรามาศพระพุทธองค์ไปนะ การที่พระพุทธองค์ตรวจดูเหล่าสัตว์ในทุกเช้า ไม่ใช่การเล็งญาณ แต่เป็นพุทธกิจที่พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ปฏิบัติในการโปรดเวนัยสัตว์ จงอย่านำวิสัยแห่งปถุชนไปเทียบกับพระพุทธองค์เลย มันต่างกันเสียยิ่งกว่า นรก กับพรหมเสียอีก

 

"หน้าที่การพยากรณ์ เปนของสมเด็จฯ สาวกไม่อาจพยากรณ์ผู้ใดได้"
"พอกลิ่นข้าวแตะจมูก ท่านพระมหากัสสปะ ผู้อาวุโส จึงมองหน้าชาวป่าผู้มาถวายข้าวนั้น แลล่วงรู้ด้วยฌาณว่าเปนพระอินทร์ จึงรู้ว่าท่านเองเสียท่าแล้ว"
ระวังๆ ไว้นิดก็ดีนะ

 

สวัสดีครับ ผมไม่ได้เข้าใจพระพุทธองค์ผิด ผมเพียงแต่อ้างอิงตามเทปคำบรรยายของอาจารย์เสถียร โพธินันทะ ถวายในที่ประชุมสงฆ์ และมีพระสงฆ์องค์หนึ่งถามปัญหานี้ขึ้นมา ซึ่งผมฟังมานานเกือบยี่สิบปีแล้ว จำได้คร่าวๆตามที่เล่า การที่ผมโพสท์ไม่ใช่สงสัยในพระพุทธองค์ แต่ต้องการสื่อในความหมายของผู้ทรงญาณตามที่ทราบมาว่า ไม่ใช่ว่าจะต้องรู้เห็นทุกๆอย่างอยู่ตลอดเวลา ใครทำอะไรกันที่ไหนก็ต้องรู้หมดตลอดเวลา ก็เท่านี้ครับ ก็ขอขอบคุณและอนุโมทนาท่านที่มาแจกแจงรายละเอียดปลีกย่อยให้เข้าใจมากขึ้น

 

ผมเป็นคนหนึ่งที่หลังจากฟัง ดร สนอง บรรยายแล้วก็ไปค้นคลิปช่วงเช้าก่อนหน้านี้ที่เณรคำบรรยาย (เพราะผมเลือกฟังเฉพาะช่วงของ ดร สนอง) จากนั้นก็นั่งสมาธิตาม (เห็นให้เอามือมาประกบกันแบบแปลกๆ แต่เพราะการการันตีของ ดร สนอง ทำให้เชื่อและลองทำตามดู วันนั้นก็ได้นั่งสมาธิปกติ ไม่มีอะไรพิเศษ) หลังจากนั้นก็ไปหาคลิปบรรยายอื่นๆ ไม่พบอะไรน่าสนใจ ฟังแล้วไม่ได้อะไร ไม่มีความสุข และติดใจตรงที่เรียกตัวเองว่า "หลวงปู่" เหมือนยังมีอัตตา ฟังครั้งเดียวก็เลิกสนใจ

แต่ตอนนั้นไม่ได้คิดเรื่องอรหันต์อะไรทั้งสิ้น เพราะผมไม่ได้เชื่อ ดร สนอง ในทุกๆ สิ่ง และไม่ได้สนใจว่าท่านจะสำเร็จขั้นไหน แต่สิ่งที่ท่านบรรยายมีประโยชน์ต่อผู้ฟังจริงๆ

 

ว่าแต่พวกเราจะไปคลั้งไคล้ลุ่มหลง อะไรกับบุคคลที่เป็นโสดาบัน หรืออริยะเจ้า
กันละครับ เพราะสถานะแบบนี้ไงครับที่คนไม่ดีใช้สำหรับมอมเมาให้เกิดความหลง
เชื่อได้ง่ายไม่กล้าขัดแย้งหรือสังหรณ์ใจกัน จึงพากันนับถือถวายเงินทองของใช้
เค้าพูดอย่างไรเราก็คล้อยตาม สรุปก็คือถ้ามีผู้ใดประกาศตัวว่ามีความพิ่เศษกว่า
บุคคลธรรมดา ก็จงให้ระวังไว้เป็นพิเศษครับ คนดี คนเก่ง ส่วนใหญ่ไม่อวด ไม่คุยนะครับ สนใจดูตัวเรากันดีกว่าว่าไปถึงไหนกันแล้วแล้วจะนำคำสอนของพระพุทธเจ้าใน
ส่วนใดมาปฏิบัติใส่ตนได้บ้าง ตามกำลังความสามารถของตน ต้องขอโทษเพื่อนๆด้วยนะครับถ้าข้อความของผมไปข้ดกับความเห็นท่านใด ก็ถือซะว่าผมพร่ามไปเรื่อยเปื่อยแล้วกันครับ

 

อยากร่วมสัมภาษณ์ด้วย

 

คุณพูดถูกแล้ว ปัญหานี้มีคนถามมาตั้งนานแล้วเช่นพญามิลินทร์ถามพระนาคเสน ในครั้งที่ฝรั่งชาวคริสต์โจมตีพระพุทธศาสนาที่ลังกาทวีป ก็มีการยกเอาปัญหานี้มาโจมตี แต่ท่านคุณานันทะได้โต้วาทีชี้แจงไปในทำนองนี้เช่นกัน มันขึ้นกับว่าจะใช้หรือเปล่าถ้าไม่ใช้ก็ไม่รู้ ถ้าใช้ก็รู้ได้

อย่างไรก็ตามนี่ว่าตามคัมภีร์ มันมีอะไรที่ลึกไปกว่านั้น

ไอ้ความคิดว่าพระพุทธเจ้าตรัสรู้แล้วจะรู้อะไรไปหมดชนิดที่ให้มาขับรถ ก็ขับได้ให้มาพูดภาษาฝรั่งเศสโดยที่ไม่เคยเรียนก็พูดได้เป็นการเหลือวิสัยเกินไป เป็นการกล่าวตู่พระพุทธเจ้าด้วยอำนาจแห่งความรักและความยึดถือ จนไม่คำนึงถึงข้อเท็จจริง รังแต่จะเป็นภูเขาแห่งความยึดถือขวางหน้าคนคิดเช่นนี้อยู่เพียงนั้น

พระพุทธเจ้าตรัสเองว่าพระองค์ไม่ได้รู้มันทุกอย่าง ตอนที่มีคนไปถาม ท่านตอบแบบนี้ เขาก็ว่าแล้วทำไมถามอะไรท่านตอบได้ท่านว่า เพราะเรามีจิตที่บริสุทธิ์คือไม่ถูกทับจนหนักไปด้วยข้อสรุปทิฏฐิใด พอเราโน้มจิตเช่นนี้ไปสู่ปัญหาต่างๆๆปัญหามันก็แตกออก เราก็ตอบได้

นี้ท่านลึกล้ำมาก ไม่ใช่แค่แบบที่ลูกเป็ดไก่อ่อนคิด

มันเป็นแบบนี้

 

ความผิดพลาดมหันต์ครั้งนี้ของ ดร.สนอง ทำให้ฉันผิดหวังมากมาย มากกว่าการรับรู้ว่า เณรคำไม่ใช่ของจริง (ซึ่งจากสัญชาติญาณรู้สึกลึกๆ ตั้งแต่แรกแล้ว แต่เก็บนิ่งไว้)

 

ให้เราคิดอย่างนี้ครับ
เราไปคิดว่าเค้าเป็นผู้วิเศษ เป็นผู้บรรลุธรรม
ดร.สนอง ก็คนคนนึง หลวงปู่เณรคำก็คนคนนึง คนก็สามารถผิดกันได้ทั้งนั้น เค้ามีทุกข์ของเค้า มีวิบากกรมของเค้า เรื่องของเค้าแทนที่เค้าจะเดือดร้อน แต่กลับเป็นเราเสียเอง ที่นำมาคิด นำมาติดใจ นำมาทุกข์ อยู่ร่ำไป เราอย่าไปคิดให้มันเกิดความเศร้าหมอง พุทธแท้ๆ จะสามารถข้ามพ้น สิ่งทั้งหลายที่มันเป็นเปลือกของศาสนา แล้วเมื่อเห็นถึงแก่นของศาสนาแล้ว เราจะมีความมั่นคง มีความเมตตาเห็นใจ แม้จะเกิดข่าวคราวที่ไม่ดีอย่างไร ในวงการศานานี้

 

อตีตังเส พุทธัสสะ ภควโต อัปปฏิหะตัง ญานัง,
อนาคะตังเส พุทธัสสะ ภควโต อัปปฏิหะตัง ญานัง,
ปัจจุปปันนังเส พุทธัสสะ ภควโต อัปปฏิหะตัง ญานัง,
อิเมหิ ตีหิ ธัมเมหิ สะมันนาคะตัสสะ พุทธัสสะ ภควโต

พระพุทธองค์ผู้ทรงสมบูรณ์ด้วยบุญ6ประการ* ทรงมีพระญาน ทั้งอดีต อนาคต และปัจจุบันที่ไม่มีเครื่องกระทบ ไม่มีการปิดกั้น ไม่มีถดทอย ทรงเป็นผู้มีพระคุณสมบูรณ์ด้วยพระญานทั้ง3ดังกล่าวแล้วนี้
(* บุญทั้ง6 ประการ คือ อิสลริยะ ธัมมะ ผัสสะ สิริ กามะ และปตัตะ)

 

ครูอาจารย์ที่ดี ทั้งหลายจงเอาตัวอย่างพระพุทธเจ้าและพระอรหัตน์ทั้งหลาย คือ
ท่านเป็นบรมครูได้เพราะอาศัย การรู้จำ[ปริยัติ] รู้จริง[ปฏิบัติ] รู้แจ้ง[ปฏิเวธ]

แต่ปัจจุบัน ครูอาจารย์ส่วนหนึ่ง เป็นเพียงแค่ ครูผู้มีความรู้แค่การรู้จำ เมื่อยังปฏิบัติไม่ได้ จึงมีโอกาสทำผิดพลาดได้เสมอ
ขอให้เราได้ให้โอกาสและพิจารณาให้ดีว่า อันกิเลสและบาบกรรมยังเกิดมีในจิตใจของเขาได้ทุกเมื่อ เพราะยังปฏิบัติไม่ได้ ถึงแก่นแท้ของธรรม จึงควรปล่อยวางความคิดและยึดมั่นในตัวบุคคล

กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมให้ผลแก่เขาเหล่านั้น ครับ สาธุ

 

ตอนฟังธรรมะบรรยายครั้งนั้นของ ดร สนอง ผมคิดเลยทันทีว่า ท่านซวยแน่ๆ
ปล.ตอนนั้นยังไม่มีข่าวเรื่องนี้นะ

แต่ผมก็ยังฟังธรรมะบรรยายของ ดร สนอง อยู่ดี เรื่อง ตามรอยพ่อ เป็นเรื่องที่ดีมากๆ

ณ ตอนนี้ผมไม่กล้าปรามาสหรอกเพราะเรื่องยังไม่ชัดเจน และยังด่วนสรุปไม่ได้ แม้หลายๆคนบอกว่าชัดเจนแล้ว ต้องดูว่าใครมีใจเป็นกลางในการพิจารณา ไม่ใช่โดนสื่อประโคมข่าวแล้วเชื่อสื่อ สื่อทำความมัวหมองให้ผู้บริสุทธิ์มานัดต่อนัดแล้ว ไม่รู้ว่า กรณี หลวงพ่อปราโมทย์ สื่อได้ออกมาขอโทษรึยัง หรือปล่อยให้ลืมไปเอง

 

คิดว่าตัวเอง "รู้" หรือ "แน่" เมื่อไหร่...ก็ต้องเจอกับบททดสอบเช่นที่ว่านี่แหละครับ.

จบปริญญาเอก คิดว่าตัวเองเจ๋ง
ได้ฌานอภิญญา คิดว่าตัวเองแน่

หากยังไม่ถึงกระแส อย่าชะล่าใจ

เจออวิชชาสับขาหลอกนิดเดียว ถึงกับหลง... ผมสงสาร อ.สนอง ครับ
ความประมาทเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ก็เสร็จมารเมื่อนั้น.

 

"ตอนนี้จะขอพูดอีกนิดหนึ่งถึงอารมณ์ความจริงของพระโสดาบัน ที่เรียกกันว่า องค์ของพระโสดาบัน
คำว่า องค์ ก็ได้แก่ อารมณ์จิตที่ทรงไว้อย่างนั้นอย่างแนบแน่นสนิท นั่นก็คือ
1.พระโสดาบันมีความเคารพในพระพุทธเจ้าอย่างจริงใจ ไม่คลายในความเคารพในพระพุทธเจ้า ไม่ว่าจะมีเหตุผลใด ๆ เกิดขึ้น ใครจะมาจ้างให้รางวัลมาก ๆ ให้กล่าวว่าพระพุทธเจ้าไม่ใช่พระพุทธเจ้า พระธรรมไม่ใช่พระธรรม พระสงฆ์ไม่ใช่พระสงฆ์ แม้แต่พูดเล่นพระโสดาบันก็ไม่พูด ทั้งนี้เพราะว่าอะไร เพราะว่าท่านมีความเคารพในพระพุทธเจ้า มีความเคารพในพระธรรม มีความเคารพในพระอริยสงฆ์อย่างจริงใจ แต่ทว่าระวังให้ดี ถ้าพระสงฆ์เลว พระโสดาบันไม่ใส่ข้าวให้กิน
ตัวอย่าง ภิกษุโกสัมพี มีความประพฤติชั่ว ตอนนั้นฆราวาสที่เป็นพระอริยเจ้านับหมื่น ไม่ยอมใส่ข้าวให้กิน เพราะถือว่าเป็นโจรปล้นพระพุทธศาสนา เป็นผู้ทำลายความดี ไม่ใช่ว่าเป็นพระอริยเจ้าแล้วละก็ จะเมตตาไปเสียทุกอย่าง ท่านเมตตาแต่คนดีหรือว่าบุคคลผู้ใดมีความประพฤติชั่วท่าน แนะนำแล้วสามารถจะกลับตัวได้ พระโสดาบันก็เมตตา ถ้าเขาชั่วแนะนำแล้วไม่สามารถจะกลับตัวได้ พระโสดาบันก็ทรงอุเบกขา คือ เฉยไม่สงเคราะห์ โปรดจำอารมณ์ตอนนี้ไว้ให้ดี "


ลอกมา คนที่เป็นโสดาบัน เป็นอย่างไร ...
คนที่เป็น อริยะเจ้า โสดาบัน ย่อมรู้ว่า ใครเป็น พระชั่ว หรือ พระดี

อารมณ์พระโสดาบัน...หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

 

บริษัทที่ทำงานอยู่เคยเชิญ ดร.สนอง ให้มาบรรยายธรรมที่บริษัท ก็หลายปีแล้วคะ
เป็นสมัยที่ สมีบักคำ ยังจำเริญรุ่งเรืองอยู่ เป็น popular man ขนาดที่มหาวิทยาลัยดังของรัฐบาลก็ต้องนิมนต์(ศัพท์สมัยนั้น)มาบรรยายธรรมร่วมกับครูบาอาจารย์อื่นๆ เวลามหาวิทยาลัยจัดกิจกรรมเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา

ดร.สนอง ท่านกล่าวยกย่องชื่นชม สมีบักคำ มากมาย
รายละเอียดยังไง ช่างเหอะ จำได้แต่ไม่ขอนำมาเปิดเผย ไม่ซ้ำเติมท่าน ดร. ละ

ส่วนตัวคิดว่า ถ้าสมัยนั้นท่าน ดร.สนอง ยกย่องศรัทธาชื่นชม สมีบักคำ อย่างบริสุทธิ์ใจ ขณะนี้วันเวลานี้ ท่าน ดร. ก็คงชีช้ำ ช้ำชอกกระดองใจ พอสมควรที่ยกย่องชื่นชมคนผิดว่าสูงส่ง ท่านอาจจะไม่มีอารมณ์ที่จะพูดอะไรเกี่ยวกับสมีบักคำในตอนนี้ ปล่อยเวลาให้ท่านทำใจก่อนซักระยะ เมื่อทำใจได้แล้วท่านก็คงได้ออกมาพูดอะไรได้บ้าง

 

คนที่ยังยึด อัตตา ตัวตน ไม่ยอมรับผิด ไม่ขอขมา พระรัตนตรัย ก็แสดง
ยึด ตัวกู อยู่ ไม่ใช่วางอุเบกขาใครว่าอะไรไม่สนใจ เพราะกรณี นี้ ไม่เกียวข้องกับ การวางอุเบกขา ควรออก มา ขอโทษพระรัตนตรัย และคนทั่วไป
คนไทยก็เห็นใจ กันอย่างนี้ มันก็จะแก้ไขอะไรในภายหน้าได้อีก ละ
ลูกผู้ชาย ทำอะไรไปก็ต้องออกมารับผิด ชอบ