อยากทราบว่าการนุ่งสั้น บาปไหมค่ะ

อนุโมทนาครับคุณคมน์ ดีแล้ว ชอบแล้ว สาธุ

 

มาตรฐานเราเป็นแบบหนึ่ง

แต่บรรทัดฐานของวัดส่วนใหญ่ในประเทศนี้ เป็นแบบนี้

เป็นการให้สำรวมทางกายที่เรามีต่อวัด ที่มีต่อพระรัตนตรัย
การแต่งกายลักษณะนั้น อาจไม่เคยมีใครกล้าบอกตรงๆ ว่าไม่ควร
แต่เป็นบรรทัดฐาน ของสังคมพุทธ ไม่ว่า วัดไหน สายไหน
วัดพระธรรมกายหรือบ้านตาดก็กำหนดแนวทางคล้ายกันในเรื่องนี้ ลองเข้าไปดูภาพบรรยากาศในวัดก็ได้

ตัวเราจึงต้องประเมินใหม่จากสายตาคนรอบข้างอย่างจริงจัง
การแต่งกายให้สำรวมตามสถานที่นั่นคือการสำรวมจิตเราพัฒนาตัวเรา

ตัวเราอาจไม่ได้คิดแต่คนอื่นที่เห็นอาจจะคิด ตัวเราไม่ได้คิดเรื่องกาม
รูปนี้เป็นกามคุณอย่างหนึ่ง ที่คนอื่นเขาเห็นอาจคิดฟุ้งไปต่างๆ นานาได้

การเปิดจิตรับฟังจะทำให้เราเห็นภาพของตนเองชัดขึ้น

หากจะดึงดันแต่งแบบนี้เข้าวัดอีก ก็ไม่มีใครกล้าว่า เพราะไม่ใช่กิจ
แต่กรรมที่เกิดขึ้นแน่ๆ ในอนาคตคือ การที่จะไม่ได้รับความเคารพนับถือจากคนอื่น
และจะเสื่อมถอยไปเรื่อยๆ จากสังคม โดยที่เราไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม
เพราะความที่เราไม่สำรวมระวังนั่นเอง

ไตร่ตรองให้รอบคอบและช่วยกันรักษาพระศาสนาให้ยืนยาวเถิด

 

1.เราออกไปนอกบ้านมีหญิงสาววัยรุ่นเดินมาใส่กางเกงขาสั้น ใจเกิดความกำหนัด ควรจะโทษหญิงสาววัยรุ่นหรือว่าควรโทษใจเราเอง

2.รู้ทั้งรู้ว่าพระสงฆ์ท่านยังตัดกิเลสไม่ได้ ก็ใส่สั้นๆ เข้าวัดก็คงไม่แตกต่างจากที่ธิดาพญามารพยายามล่อลวงพระพุทธเจ้า(ต่างกันตรงที่พระพุทธเจ้าทรงดับกิเลสแล้ว)

3.ใจผู้ชาย ต่อให้ผู้หญิงนุ่งมิดชิดแค่ไหน ใจมันก็หาช่องทางไปจนได้นั่นแหละ ดูขาไม่ได้ก็ดูเอว ดูเอวไม่ได้ก็ดูนม ดูนมไม่ได้ก็ดูแขน ดูแขนไม่ได้ก็ดูต้นคอ ดูต้นคอไม่ได้ก็ดูผม ดูอะไรไม่ได้เลยก็คิดว่าเห็นหมดแล้ว ฯลฯ

4.บาปไม่บาปก็คงขึ้นอยู่กับเจตนา แต่อย่างไรเสียการแต่งกายเข้าวัดก็ขึ้นอยู่กับความเหมาะสมและกาลเทศะเป็นสำคัญ ถ้าเลี่ยงได้ก็เลี่ยง(เดี๋ยวนี้วัดหลายๆ แห่งก็มีผ้านุ่งให้นุ่งก่อนเข้าโบสถ์ ในกรณีที่นุ่งกระโปรงหรือนุ่งสั้น)

5.ไฟราคะมันร้อนต่อทุกๆ ฅนที่มีกิเลส ถ้าหลีกเลี่ยงที่จะโหมไฟราคะที่ยังคงมีอยู่ในผู้ที่ยังไม่หลุดพ้นก็อย่าพยายามส่งเสริมโอกาสเหล่านั้น

6.นานปีทีหนเข้าวัดสักที นุ่งมิดชิดนิดนึงคงไม่ถึงขั้นลงแดง

7.ถ้ายังอยากนุ่งสั้นๆ บอกผมได้(ชอบ)

8.ไฟราคะมันร้อนจริงๆ นะ

 

ผมคิดว่าอยู่ที่เจตนามากกว่าครับ ต่อให้ผู้หญิงไม่นุ่งสั้นถ้าผู้ชายจะมองให้ลามกก็มองได้
แต่ถ้าเจตนานุ่งสั้นเพื่อต้องการยั่วกิเลส แบบนี้คงบาป เพราะไปทำให้อกุศลด้านราคะ
ของคนอื่นกำเริบ ซึ่งราคะก็เป็นอกุศล แต่ถ้าไม่เจตนาผมคิดว่าไม่บาปหรอก แต่การ
แต่งกายก็ควรให้เหมาะสมและให้เกียรตืสถานที่ก็จะดีไม่น้อยครับ....

 

ที่จริงการใส่สั้นไปทำบุญได้บุญก็อาจจะมีนะคะ

เช่นในกรณีว่า ยิ่งสั้นมากๆ พุทธบริษัททั้งหลายเมื่อแลเห็นความอวบล่ำขนจักแร้ยาวพริ้วสไวล้อลม ขาเท่าค้อนทุบหมูปุ่มป่ำ ขนหน้าแข้งยาวหงิกงอ คอตันๆ ฟันเหลืองๆ บัดนั้นพากันปลงทั้งหมดทั้งสิ้นว่าเออหนอบุญทำกรรมแต่งแท้ๆน้อ ก็อาจจะมีนะคะ


เพราะคนทำบุญไปวัดเค้าก็หวังบุญกุศลไว้เก็บกินภายหน้าบ้าง หรือบรรลุธรรมไรไรบ้าง

ส่วนมากก็ต้องเอื้อเฟื้อมีใจส่งเสริมการปฏิบัติธรรมของพระของเจ้าทั้งสิ้น
ทีเค้าให้ข้าวพระไปกินขบฉันก็ส่งเสริมยังสังขารของพระในการบำเพ็ญเพียรตบะเผากิเลสเลสในให้สิ้นไปในสงสาร
แล้วเหล่าโยมผู้ขี้โลภบุญอย่างเราก็จะทำบุญกับพระดีก็ได้บุญมากๆต่อไป
การทำให้พระสะดุ้งปลดปลงในสังขารก็เป็นอีกอุบายหนึ่งในการพิจารณาก็ได้นะ




ปล. แต่ข้าพเจ้าไม่เคยนะ แค่ผมยุ่งแบบซูเปอร์ไซย่าเท่านั้นละ

 

พี่อ่านหลายเรื่องหลายแนวจ้ะ

เราจะไปโทษชาวบ้านที่มองคนแต่ภายนอกก็ไม่ได้จ้ะเพราะเหตูที่ภายในจิตใจคนเรานั้นยากแท้หยั่งถึง เว้นเสียแต่ผู้บำเพ็ญตนจนมีเจโตปริยญาณคือผู้รู้จิตใจสัตว์ทั้งหลายท่านจึงจะดูออก มนุษย์อื่นๆจึงอาศัยที่เห็นภายนอกเป็นลำดับแรกในการจำแนกและจดจำกันย่อมเป็นธรรมดา

พระพุทธองค์ทรงตรัสรู้สิ้น
และมีเมตตาต่อสัตว์ผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ไม่รู้จักรู้ใจ อัธยาศัยอันลึกสุดใจของผู้ใด

จึงได้อบรมพระภิกษุสงฆ์และพุทธบริษัท ๔ ว่านอกจากการสำรวม ใจ วาจาแล้ว การสำรวมกายอยู่ในลำดับแรกๆ เพื่อมิให้มหาชน
เมื่อพบพระที่สำรวมกายดีจะไม่เผลอตำหนิพระอริยะให้เกิดกรรมหนักมหาศาลสิ้นกาลนานสืบไป

การสำรวมกาย การนุ่งห่มให้สำรวมจึงมีความสำคัญดังนี้แล

 

ใช่จ้ะ ชอบรันม่าเพราะดูไม่ค่อยมีพิษภัย
แต่ที่เผลออ่านพระไตรปิฎกก็เพราะตอนเด็กคิดว่าเหมือนนิทานแต่เป็นเรื่องจริงก็เลยอ่านมาเรื่อยๆ เพราะมีหลายเล่มดี และบ้านไม่มีทีวี (เมื่อก่อนนะ) ไม่อ่านหนังสือเรียนอย่างเดียว

 

น้ำก็ติดการ์ตูนเหมือนกันค่ะ ดูได้เรื่อย ๆ ถ้าไปแข่งรายการแฟนพันธ์แท้ สงสัยมีสิทธิเหมือนกัน ไม่แน่ค่ะ เสียดายรายการเขาเลิกไปซะก่อน

 

การ์ตูนเหรอ โอ้มันนานมากแล้วครับ ผมชอบฮามิช ตีนระเบิด ลายเส้นเนี้ยบกว่าการ์ตูนญี่ปุ่นอีก หุหุ ขอขี่แกะไล่หน่อยเอ้ยแพะสิ

 

ใช่แล้ว โคทาโร่เก่งมหัศจรรย์มาก
มีเรื่องหมัดเทพเจ้าดาวเหนือด้วยนะ
แสดงว่าเราเกิดยุคเดียวกัน
(อ่านตอนประถม)

คุณน้องน้ำใจกว้างมากนะที่อุตส่าห์ลงรูปไปวัดมาให้ติชม

การ์ตูนเหรอ โอ้มันนานมากแล้วครับ ผมชอบฮามิช ตีนระเบิด ลายเส้นเนี้ยบกว่าการ์ตูนญี่ปุ่นอีก หุหุ ขอขี่แกะไล่หน่อยเอ้ยแพะสิ

ไม่รู้จักเรื่องนี้สงสัยเกิดไม่ทันจริงๆ ขออภัยค่ะ ๕๕๕

 

ทำไมถึงเป็นบาป

ยังกัมมังกริสสันติ กัลยานังวา ปาปกังวา ตัสสะทายาทาภวิสสันติ
บุคคลทำกรรมใดไว้ ดีหรือชั่วก็ตามต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น

บางคนที่ไม่ได้ศึกษาให้ดี ยังงง ว่าทำไมเป็นบาปกรรม เรื่องของฉัน ห้ามไม่ได้หรอก อย่ามายุ่ง

หากการแต่งกายนี้ไม่ได้เกี่ยวกับศาสนา อยู่ในที่ทางโลกทั่วไป ตามศูนย์การค้า งานมอเตอร์โชว์ ชายหาด อาจไม่มีผลอะไรมากนัก และไม่เกี่ยวกับใคร อาจเสี่ยงกับการมองจากคนอื่นเท่านั้น

แต่การแต่งกายหมิ่นเหม่แบบนี้ไปในสถานที่ควรสำรวมมีผลอย่างมาก
คือการก่อให้กำเนิดกามราคะ ในสถานที่สำรวมของบรรพชิตที่ต้องการดับกามราคะ

เพราะกามเกิดมาจากการสัมผัส ในเบื้องต้นคือจักษุสัมผัส ที่มองเห็น เกิดความเพลิน นันทิราคะ ดูแล้วเพลิน อยากดูเพศตรงข้าม กระตุ้นต่อมกามราค ยั่วยวนโยงไปถึงกามราคะการต่อไปอีก คนที่แต่งกายแบบเข้าวัดนี้จึงเป็นผู้ก่อกรรมโดยไม่รู้ตัว

กรรมคือการกระทำ การแต่งตัวออกจากบ้านไป ตัวคนที่แต่งไปจะมีเจตนาหรือไม่ก็ตาม แต่หากประเมินได้ว่ามีคนดูอยู่ มีคนมองอยู่ ควรระวังแต่ต้นเหตุ การเปิดเนื้อหนังมังสามาก รัดรูปเน้นหน้าอก,รัดนมมาก ผู้ชายไม่ว่าใครหากยังตัดกามราคะไม่ได้ หากมองเห็นก็ถูกกระตุ้นต่อมราคะทั้งนั้น อันนี้ถือได้ว่าเป็นกรรมแล้ว

เพราะการกระทำที่ส่งเสริมกิเลส ก่อและกระตุ้นไฟราคะให้ลุก ไปในสถานที่ควรสำรวม แต่ไม่สำรวม เป็นกรรมที่ก่อขึ้นโดยตัวเอง

ยิ่งวัดเล็กๆ บ้านนอก ยิ่งต้องสำรวมมากขึ้นไปอีกหลายเท่า การอยู่กับพระสองต่อสองก็ไม่ควรอย่างยิ่ง ควรมีคนที่สามเป็นเพื่อน การแต่งกายแนบเนื้อรัดรูปไปวัดหมิ่นเหม่ต่อการเข้าใจผิดจากคนอื่นเข้าไปอีก ทำให้พระได้รับการนินทาจากชาวบ้าน ว่ามีสีกามาหาแต่งตัวมาหาพระแบบนี้จะมาสึกพระหรือ และ ฯลฯ

ไฟราคะว่าร้อนมากแล้ว ไฟนรกเพราะการแต่งกายไม่สำรวมมันร้อนยิ่งกว่า
ลองอ่านประวัติประสบการณ์ท่านหลวงปู่คำคะนิงที่ลงไปเยี่ยมนรกหน่อยจะได้รู้ว่าการอวดอวัยวะตนเองเพราะหลงรูปกายให้อวดคนอื่นดู รูปโฉมโนมพรรณนั้นมันส่งผลกรรมมากเพียงใด กว่าจรู้ตัวก็สายเสียแล้ว

เตือนขนาดนี้แล้วอยากแต่งอีกก็ตามใจ จะแต่งก็แต่งไปไม่มีใครกล้าว่าหรอกครับ แต่เห็นว่าเป็นผู้ใฝ่ธรรมเข้ามาในเวบพลังจิต น่าจะได้เรียนรู้อะไรบ้าง ไม่ควรหลงรูปเพราะเป็นบ่อเกิดกามทั้งหลาย

ยังกัมมังกริสสันติ กัลยานังวา ปาปกังวา ตัสสะทายาทาภวิสสันติ
บุคคลทำกรรมใดไว้ ดีหรือชั่วก็ตามต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น


เอวัง

 

ผลกรรมจากการอวดเนื้อหนัง

​

นางงามนางแบบ


หลวงปู่คำคะนิงเดินเที่ยวชมเมืองนรกต่อไป เห็นสถานที่แห่งหนึ่ง สว่างไสวรุ่งเรืองดุจแสงฟ้าแลบอยู่แปลบปลาบ เป็นยกพื้นเวทีกว้างคล้ายสะพานทอดยาวโค้งลงไปในสระน้ำอันกว้างใหญ่ สระน้ำนั้นลุกไหม้เป็นเปลวไฟแดงฉานโชติช่วง น่าสะพรึงกลัว ก็รู้ว่าเป็นขุมนรก

บนสะพานนั้นมีหญิงสาวรูปร่างอรชรสวยงามจำนวนมาก พากันเดินออกจากเวทีมีม่านผืนใหญ่มหึมา หญิงสาวเหล่านั้นแต่งกายด้วยเสื้อผ้าอาภรณ์สวยงาม เดินนวยนาดลงจากเวที ทอดแขนทอดขามาตามสะพาน

จ่ายมบาลอธิบายว่า มนุษย์ผู้หญิงเหล่านี้เป็นพวกนางงามนางแบบ กำลังเดินโชว์ร่างกายและเสื้อผ้า หลวงปู่คำคะนิงยืนงุนงงประหลาดใจยิ่ง

นางงาม นางแบบ เสื้อผ้าอาภรณ์อันสวยงามฉูดฉาดสะดุดตาเหล่านั้น เดินเรียงรายตามกันออกไปยืนอยู่กลางสะพาน แล้วเยื้องกรายเปลื้องเสื้อผ้าออกก่อน เหลือแต่ร่างเปลือยล่อนจ้อนอุจาดนัยน์ตา แต่ละนางร่างสวยงามด้วยส่วนสัดปานนางฟ้า

จากนั้นก็มีนกอินทรีตัวใหญ่บินมาจากไหนไม่รู้ นัยน์ตานกอินทรีแดงฉานพวยพุ่งออกมาเป็นเปลวไฟ มันบินมาตรงหน้าหญิงสาวแต่ละนางที่ยืนเปลือยกายอยู่
แล้วใช้จะงอยปากอันคมกริบจิกเข้าที่หน้าผากหญิงสาว กระชากทีเดียว หนังศีรษะและเส้นผมก็ลอกออกมาตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า กลายเป็นหนังทั้งแผ่น หญิงสาวนางนั้นส่งเสียงหวีดร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด

เมื่อนกอินทรีจิกลอกเอาหนังออกไป ก็เหลือแต่ร่างที่แดงฉานไปด้วยเลือด น่าขยะแขยงชวนขนพองสยองเกล้า จะมองหาความงามเมื่อตะกี้นี้ไม่พบเลย นกอินทรีได้จิกกินนัยน์ตาทั้งสองข้างก่อน แล้วจึงจิกเอาเนื้อแดง ๆ ออกมาเผยให้เห็นอวัยวะภายใน คือ ตับไตไส้พุง น่าขยะแขยง ไม่สวย ไม่งาม

จากนั้นนกอินทรีจิกกินตับไตไส้พุงจนหมดสิ้น เหลือแต่ร่างโครงกระดูกจะหาความสวยงามไม่ได้เลย กลายเป็นร่างโครงกระดูกยืนสั่นสะท้านอยู่
ฝ่ายหญิงสาวคนอื่น ๆ เห็นเช่นนั้น ก็มีความหวาดกลัวอย่างสุดขีด พากันกระโดดหนีลงไปในสระนรกที่เป็นเปลวไฟลุกโชติช่วงแดงฉานนั้น ก็ถูกเปลวไฟนรกลุกเผาไหม้ ส่งเสียงร้องกรีดแหลมระเบ็งเซ็งแซร่ด้วยความเจ็บปวด

แต่แล้วก็มีเหล็กคล้ายหอกเผาไฟแดง ๆ แทงทะลุร่างหญิงสาวเหล่านั้นส่งขึ้นมาจากขุมไฟนรก ร่างที่ไหม้เหลือแต่กระดูกขาวโพลนก็กลับกลายเป็นร่างหญิงสาวสวยงามเหมือนเดิม มีเสื้อผ้าอาภรณ์สวมใส่เหมือนเดิมทุกอย่าง
ต่อจากนั้นก็ถูกนกอินทรีโผบินเข้าจิกกระชากเสึ้อผ้าออกเหลือแต่กายเปลือยล่อนจ้อน แล้วจิกหนังลอกออกทั้งแผ่น จิกกินเนื้อ กินตับไตไส้พงเหมือนที่กระทำกับหญิงสาวคนแรก

ส่วนหญิงสาวคนอื่น ๆ มีความหวาดกลวัส่งเสียงหวีดร้องวุ่นวายระเบ็งเซ็งแซร่นั้นจะวิ่งหนีไปทางไหนก็ไม่ได้ เพราะมีหอกเผาไฟแดง ๆ แทงขึ้นมาจากขุมนรกเพลิง จี้สกัดหน้าหลังไว้รอบข้างไปหมด
หลวงปู่คำคะนิงสลดสังเวชเป็นที่ยิ่ง ไม่ทราบว่าหญิงสาวเหล่านั้นมีความผิดสถานใด ถึงต้องมาถูกกระทำลงโทษอย่างโหดเหี้ยมอำมหิตถึงปานนี้

จ่ายมบาลล่วงรู้วาระจิตได้ตอบว่า หญิงสาวเหล่านี้สมัยเป็นมนุษย์ชอบประพฤติตนทางอนาจาร คืออวดร่างกายของตนเปลือยร่างต่อสาธารณะ และหลงใหลลุ่มหลงในเสึ้อผ้าอาภรณ์เครื่องตกแต่งประดับกายอย่างไม่ลืมหูลืมตา สามารถกระทำชั่วได้ในทุกสิ่งเพื่อแสวงหาเงินมาซึ้อเสื้อผ้าอาภรณ์ประดับตัวเองอวดคนอื่น

เป็นผู้หญิงประเภทฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม ไม่รู้จักศาสนาคำสั่งสอนของศาสดาองค์ใด ไม่เชื่อในคุณธรรมความดีใด ๆ ไม่ละอายแก่ใจ เชื่อแต่ว่า เกิดมาชาตินี้ชาติเดียว ต้องแสวงหาความสุขสนุกสถานให้เต็มที่ กิน ถ่าย เสพกามและนอนเท่านั้น อย่างอื่นไม่คิด ชาติหน้าไม่มี บาปบุญไม่มี นรกไม่มีดังนั้นเมื่อหญิงสาวเหล่านี้ตายแล้วจึงต้องมาเสวยกรรมอยูในนรกเช่นนี้


จาก : หลวงปู่คำคะนิง จุลมณี บุกเมืองพญานาค และท่องนรก

http://www.dharma-gateway.com/monk/monk-main-page.htm

 

ไม่รู้หรอกนะว่าบาปไม่บาปเพราะไม่ได้มีสิทธิ์ที่จะตัดสินใคร
แต่ผลกรรมของการกระทำย่อมตกกับตัวผู้นั้นเป็นของเฉพาะตน
คนเรามีปัญญาไม่เสมอกันเพราะฉะนั้นจึงไม่สามารถที่จะไปบอกไปสอนได้ทุกคน
แต่สำหรับส่วนตัวคิดว่าไม่เหมาะสมแน่นอนค่ะแม้ว่าคนที่สวมใส่เสื้อผ้าไม่ได้คิดอะไร แต่กรรมของการที่ใส่เสื้อผ้าไม่สำรวมก็คือการโดนคนอื่นต่อว่าอยู่นี่ไงที่เห็นได้โดยชัดๆ
และในสมัยพุทธกาลท่านเรียกการแต่งตัวที่เปิดเนื้อหนังมังสาอย่างทุกวันนี้ว่าการนุ่งชั่ว ห่มชั่ว