หลวงปู่กี๋และหลวงพ่อตี๋ วัดหูช้างกับพระเครื่องหมอเสน่ห์ คล้ายบัว

---ผมเองก็ได้อ่านกระทู้ในบอร์ต่าง ๆ เกี่ยวกับหลวงพ่อตี๋ ท่านและคอยติดตามข่าวคราวด้านต่าง ๆเสมอเป็นประจำ อ่านแล้วเบิกบานใจดี ศิษย์หลวงพ่อท่านทุกคนรักใคร่สามัคคีกันดี แต่ที่ผมติดใจมีกระทู้ที่บอร์ด ของ pantow คือกระทู้นี้

 

---เห็นมีคนตามตอดเรื่อย ๆ ว่าตะกรุดธรรมราชา และตะกรุดต่าง ๆ หลวงพ่อไม่ได้จารเอง และเอารูปของ---ผมคนนี้---ไปอ้างอิง อันนี้ผมไม่ว่า แต่ผมควรจะมีสิทธิ์เเสดงความคิดเห็น บ้างใช่ไหมครับ แต่ผมไม่ได้เป็นสมาชิกบอร์ด เจ้าของบ้านเขาไม่อยากรับเข้าบ้าน ไม่เป็นไรผมแสดงความคิดเห็นที่นี่ เว็บ พลังจิต บ้านของผมนี่ก็ๆได้

--- <TABLE width="100%"><TBODY><TR width="100%"><TD colSpan=2>ลายมือไม่ใช่ล.พ.ตี๋แน่นอน ลองเทียบกับปลัดดูสิครับ</TD></TR><TR width="100%"><TD width="90%">โดย: ลิง [10 มิ.ย. 54 13:47] ( IP A:58.8.247.165 X: )
---ครับผมเองก็ไปวัดก็แค่3-4 ครั้ง แต่ผมก็พอจับใจความที่หลวงพ่อท่านพูดคุยเรื่องราวต่าง ๆให้ฟัง ได้ประโยชน์พอสมควร เช่น ปลัดขิกนี่ทุกตัวหลวงพ่อต้องจารเอง ไม่ให้คนอื่นจาร ทีคุณบอกว่าต้องดูลายมือที่ปลัดขิกแปลว่าคุณคง มีชั่วโมงบินเข้านอกออกในกับวัดหูช้างพอสมควรกระมังผมว่า
--- ดูคคห2ครับ อักขระแถวล่าง 10 ตัว อ่านว่า "เตชะสุเนมะภูจะนาวิเว" ตัวที่3 ตกสระอุ ตัวที่ 6 ตกสระอู หลวงพ่อท่านจารประจำไม่น่าจะจารตกนะ
และคคห4 ตรงกลาง อักขระห้าตัว "นะโมพุทธายะ"ตรงมุุมขวา ตัวโมทำไมไม่มีใส้
โดย: ลองดู [21 มิ.ย. 54 14:23] ( IP A:58.181.149.2 X: )
---กรุณาดูดี ๆ ครับผมใช้มือถือถ่ายนะครับ และผมเองเป็นเจ้าของตะกรุดดอกที่คุณเอามาอ้างอิงกัน สุ มีสระอุครับ ภู ก็มีสระอูครับ ตัว โม ผู้จารจารไส้แต่จารติดกับท้องตัว ม มากเลยเหมือนเป็นเส้นเดียวกันครับ
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อยากทราบว่าตอนนี้สุขภาพหลวงพ่อตี๋ เป็นอย่างไรบ้าง สมัยตอนผมเด็กๆ แวะเวียนไปวัดหูช้างบ่อยๆ ช่วงหลวงพ่อกี๋ ยังมีชีวิติอยู่ สมัยก่อนมีแต่ทางเรือหางยาวอย่างเดียว ทางบกไปมาไม่สะดวกอย่างมาก

หลังจากนั้นยังไม่เคยไปอีกเลย กะว่าแวะไปกราบเร็ววันนี้ ไม่แน่ใจว่าท่านอยู่ทุกวันหรือไม่
ปลัดหลวงพ่อตี๋ ยุคแรกๆ ที่ท่านเสก เท่าที่รู้คือท่านทำจากทองเหลือง ผมยังมีอยู่อีกหนึ่งองค์น่าจะมากกว่า 35 ปีแล้ว ใครอยู่ใกล้ๆท่านลองสอบถามท่านดูครับ

 

---เมื่อผมไปกราบหลวงพ่อตี๋ ท่านครั้งแรกท่านเล่าอะไรหลาย ๆ อย่างที่มีสาระประโยชน์ให้ผมได้รับฟัง หลวงพ่อท่านว่า ท่านชอบตะกรุดมาตั้งแต่ยังเป็นหนุ่ม ๆ ท่านว่าใจมันชอบ และเอาตะกรุดที่ท่านคาดเอวอยู่มาโชว์ให้ผมดูด้วย ท่านว่าสมัยหนุ่ม ๆ อาจารย์ไหนว่าดีเป็นต้องไปหาให้ได้ ไปมาทั่วเห็น----คนที่เป็นอาจารย์คนก็มี หลวงพ่อเต๋ วัดสามง่าม องค์หนึ่ง อาจารย์คนเป็นยังไง อาจารย์นี่จะเสกอย่างเดียวไม่จารของ ให้ลูกศิษย์จาร อาจารย์รอเสกอย่างเดียว สมัยนั้นอยากได้ตะกรุด หลวงพ่อเต๋ ต้องไปบอก อาจารย์แย้ม(หลวงปู่แย้ม)ไปรอท่านจารตะกรุดเสร็จแล้วถึงจะให้หลวงพ่อเต๋เสก แล้วเดี๋ยวนี้ผมขอถามหน่อยหลวงปู่แย้มจาร ตะกรุดสามหู เองหรือปล่าวเห็น ไปเมื่อไหร่ก็หมด ๆ ทำไมที่วัดนู้นคนเขาเชื่อมั่นศัทธาครูบาอาจารย์จัง ไม่เหมือน ?
---ที่ผมเอาคำพูดหลวงพ่อท่านมาเล่าต่อนี่คุณมีความคิดเห็นว่าอย่างไรกันบ้าง ตะกรุดวัดชายนากี่ดอกที่หลวงพ่อตัดจารเอง คิดเป็นกี่ % หรืออย่างตะกรุดของหลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ พระอาจารย์ของผม ตะกรุดที่มีประสพการณ์ทั้งหลาย 90 % หลวงปู่ท่านไม่ได้จารเอง แต่เป็นเพียงแต่เสกให้
---ตะกรุดหรือวิชาการทำอะไรก็แล้วแต่ ล้วนแต่ต้องมีการสือบทอดภูมิปัญญาใช่ไหมครับ ไม่งั้นต่อไปใครจะสร้างได้อีก ถ้าหลวงปู่กี๋ ท่านไม่สอน หลวงพ่อตี๋ ไม่มีการสืบทอดภูมิปัญญา ทุกวันนี้วัดหูช้างจะมีอะไรให้เราเอามาห้อยคอ เอามาคาด มาเหน็บ ฯลฯ ให้อีรุงตุงนังกันอย่างนี้หรือครับ
---ผมว่าถ้าใครไม่เชื่อมั่นไม่ศัทธาให้สายวิชาของครูบาอาจารย์ที่ส่งต่อกันมารุ่นต่อรุ่น ก็เอาของที่คุณเสื่อมศัทธาไปถวายคืนวัดเถอะคนอื่นเขาจะได้เอาไปบูชาต่อ อย่างเมื่อตอนที่ผมเอาตะกรุดธรรมราชา ไปให้หลวงพ่อตี่ท่านประสิทธิ์ให้ท่านก็ประสิทธิ์ให้ พอเอ่ยปากจะถามว่ามีพุทธคุณด้านใด ท่านก็สวนมาว่าอ้าวนี่ไม่เชื่อ แล้วคว้าถุงใส่ตะกรุดจากในมือผมไปนั่งบริกรรมอีกอึดใจใหญ่ ผมเลยเชื่อท่าน เพราะเราศัทธาถ้าท่านบอกดี เราก็ต้องเชื่อว่าดี ถ้าท่านบอกว่าดี แต่เราบอกว่าไม่ดีอย่างนี้เกินครู จะวิบัติครับ

 

---หลวงพ่อตี๋ ท่านยังเล่าอีกว่าสมัยก่อนท่านจารตะกรุดหรืออะไรไปถวายหลวงปู่กี๋ แล้วหลวงปู่กี๋ท่านถึงจะจารอักขระบางบทบางคำลงไป เท่ากับตะกรุดนั้นหรืออะไรก็แล้วแต่นั้นท่านจารเอง หรือเวลาที่มีฤกษ์ดี ๆ อย่างวัน เสาร์ห้า หลวงพ่อตี่ท่านบอกเคล๋ดว่าเราจารตะกรุดไว้ก่อนเลย แล้วพอถึงเวลาฤกษ์เติมอักขระบางคำบางบทลงไป เท่ากับเป็นตะกรุดที่จารในฤกษ์ เสาร์ห้าเหมือนกัน นี่ก็ฝากให้ท่านไว้พิจจารณา
---สำหรับยันต์ในตะกรุดธรรมราชาเป็น ยันต์พระเจ้าสิบหกพระองค์ ล้อมด้วย ยันต์ตรีนิสิงเห ซึ่งเป็นการผูกยันต์ที่ผมเห็นว่ามีความชาญฉลาดเพราะ การลงตัวเลขตรีนิสิงเห ในทุก ๆ มุมทั้ง 4 มุม จะบวกกันได้ 15 เท่ากับตัวเลข ในยันต์ตรีนิสิงเหที่เราเห็นเป็นประจำ เท่ากับเสริมอานุภาพเป็นทวีคูณใช้ได้ทั้งป้องกันอาวุธทุกชนิด อุบัตืเหตุเภทภัยต่าง เป็นเมตามมหานิยมแล้วยังป้องกันคุณไสยภูติผีปีศาจ สิ่งอุบาว์ทอาถรรพ์ณต่าง ๆได้อืกด้วย และการเอาหัวใจทศชาติมาเสริมท้ายยันต์ ยิ่งเพิ่มคุณทางแคล้วคลาดปลอดภัย อยู่เย็นเป็นสุขอีกด้วย พิจจารณาดูแล้วผมถึงชอบ ยิ่งคลี่ตะกรุดแล้วมีอาการแปลก ๆ ผมยิ่งเชื่อมั่นศัทธา เพราะผมรู้จักตัวผมเองมากกว่าใคร ว่าใม่ใช่คนที่เชื่ออะไรง่าย ๆ และไปเกิดอุปาทานเพ้อเจ้ออะไรจนติดเป็นจริตนิสัย ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจเราครับ ถ้าศัทธาเชื่อมั่น ปาฏิหาริย์จะบังเกิด

 

---และถ้าท่านใดจะไปบอร์ด pantown ถ้าจะกรุณาผมขอฝากให้ลิงค์ เว็ปเพจ นี้ไปโพสที่กระทู้นั้นทีเถอะครับ ช่วยหน่อยนะครับ

 

ขอบคุณมากครับคุณ modxsuper1สำหรับการชี้แจงเพื่อให้ความกระจ่างของยันต์ในตะกรุดธรรมราชาที่ตอนนี้หมดจากวัดไปแล้ว ผมจะนำไปโพสต่อให้นะครับ

 

เป็นบทความและแง่คิดที่ดีครับ อ่านแล้วชอบมากกับข้อความของพี่modxsuper_1

ศรัทธาเชื่อมั่น ปาฎิหารย์จึงเกิด ขอบคุณมากครับผม ในตัวผมศรัทธาองค์หลวงพ่อเต็มร้อย

พี่modxsuper_1ใช่เป็นกลุ่มผู้สร้างพระจอมขวัญขององค์หลวงปู่หงษ์รึป่าวครับ เมื่อก่อนไปกราบหลวงปู่บ่อยๆ พอย้ายมาทำงานที่กรุงเทพไม่ได้ไปกราบหลวงปู่อีกเลย ส่วนมากก็ติดตามข่าวหลวงปู่จากทางอินเตอร์เนตนี่แหละครับ พระจอมขวัญก็มีบูชากะเค้าด้วยองค์นึง เป็นเนื้อทองแดงตามกำลังทรัพย์ครับ เจอศิษย์หลวงปู่หวษ์ในบอร์ดนี้ก็ดีใจครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับผม

 

ถ้ามีปุ่ม Like แบบ facebook ผมกดให้พี่มดเอ็กซ์ไปหลาย Like แล้วเนี่ย

 

ครับขอบคุณมากครับ คุณ สรวิช คุณ มายาการ

คุณ อ้วน ผมรู้จักกันดีกับคณะที่สร้าง พระจอมขวัญบรมครู ครับคณะนี้เขาเป็นหลานหลวงปู่ครับ เขาเจตนาดีและตั้งใจจริง ดีแล้วครับที่ได้เก็บไว้บูชา

 

---ที่วัดหูช้างเมื่อตอนก่อนวันไหว้ครู 1 วัน ผมเองก็ได้ไปช่วยยกนู่นจัดนี่ เช็ดๆถู อยู่เหมือนกัน ตอนนั่งพักก็ได้คุยกับลุงท่านหนึ่ง ลุงแกก็เล่าว่าเมื่อก่อนมีพระมาบวชอยู่แล้วสึกไป พระที่มาใหม่ก็จะมาเข้าอยู่ในกุฏิของพระที่ท่านสึกไปแล้วนั้น ลุงแกก็ไปช่วยเก็บของย้ายของ พวกที่เป็นเศษผ้าเก่า จีวรเก่าแกก็เอาไปเผาไฟ ขณะที่แกเผาพวกเศษผ้าเศษขยะอยู่นั้น ก็ปรากฏว่ามี อังสะอยู่ตัวนึงไม่ไหม้ไฟ ลุงแกก็เลยเขี่ยออกมาดูว่ามีอะไร พอควานลงไปในกระเป๋าอังสะ ก็เจอตะกรุดของหลวงพ่อตี๋อยู่ในกระเป๋าอังสะ 1 ดอก พอแกเอาตะกรุดออกก็เอาอังสะใส่ในกองไฟ อังสะก็กลายเป็นขี้เถ้าไปเรียบร้อยครับ

 

วันนี้ถือฤกษ์ดี วันพระได้บูชาเหรียญหลวงพ่อกี๋ตามคำแนะนำของพี่สรวิช เป็นเหรียญปี17เนื้อกะไหล่เงินกะเหรียญรุ่น2ปี13(ซึ่งจริงๆน่าจะไม่ใช่ พศ.นี้) เรื่องหลวงพ่อกี๋ เหมือนเริ่มนับ1ใหม่ ไม่มีความรู้อะไรเลย ก็ลองอ่านจากในเวปของวัดหูช้างดูไปเรื่อยๆ บูชาจากพี่ที่หน้าตู้วัดมาครับ ราคาก็ไม่สูงมาก สำหรับเหรียญรุ่นแรก ยังไม่อาจหาญสักเท่าไหร่ คงต้องรอให้พี่สรวิชเบื่อๆเหรียญที่มีอยู่(หลายๆเหรียญ)แบ่งมาให้บูชา เพราะดูไม่เป็นเลย 555

 

เช้าๆปลัดซักชุดครับ

 

บนสุดกัลปังหาดำ ด้านล่างกัลปังหาขาว

 

ไม้ละมุดสีดา

 

ไม้งิ้วดำ

 

แกนสลักระหัดวิดน้ำเนื้อทองเหลือง

 

แผ่นตะกั่วจารยันต์โภคทรัพย์

 

โอ้โห....คุณอ้วนจัดชุดใหญ่ลงมาอีกแล้ว....เยี่ยมๆๆๆๆๆ
ตะกรุดหนังเสือหลวงพ่อตี๋ลงยันต์ตรีฯ หายากนะครับดอกนี้กำลังน่าใช้เลยครับ
ส่วนเหรียญปี17และ13ครั้งที่สอง ก็น่าเก็บราคายังไม่แรงพิธีปลุกเสกก็ดี ผมก็เริ่มเก็บมาแบบคุณอ้วนเหมือนกัน และเหรียญรุ่นแรกผมก็เริ่มเช่าที่แผงหน้าวัดเหมือนกันเพื่อมาศึกษาเป็นองค์ครูก่อนที่จะบินเดี่ยวตามเก็บมาเรื่อยๆถ้าไม่แรงมาก

 

ปลัดสวยมากมายเลยยยยย
ตะกรุดหนังเสือก็อยากได้มากมายยยยย
อีตาคุณอ้วนเนี่ยมาปลุกกิเลสกันอีกแล้ว
เหรียญหลวงพ่อกี๋ ดูไม่เป็นเลยอ่ะผม
เลยไม่กล้าเช่าสักที
ปล. ตะกรุดหนังเสือได้มากี่ตังค์อ่ะครับ ไม่รู้ว่าตอนออกจากวัดมาเท่าใหร่อ่ะ
แล้วผมจะไปหาจากใหนได้เนี่ย เฮ้ออออ เห็นแล้วกลุ้มใจเลย