วิสัยการปรารถนา และการปฏิบัติ เพื่อพุทธภูมิ

ผมขอกราบพระพุทธเจ้าตั้งแต่องค์ปฐมจนถึงองค์ปัจจุบันทุก ๆ พระองค์ด้วยความเลื่อมใสและศรัทธาอย่างแรงกล้า และขอกราบอนาคตวงค์แห่งพระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ในกาลข้างหน้าอย่างหาที่สุดไม่ได้ กุศลกรรมครั้งนี้จงเป็นปัจจัยแห่งพระนิพพานให้ข้าพเจ้าด้วยเทิด สาธุ

 

ท่านที่ปรารถนาจะเป็นอะไรก็ดี ขอให้ท่านสำเร็จดังควมปรารถนาด้วยเถิด!
อนุโมทนาสาธุ

 

ขออนุโมทนาครับ ใครที่ปรารถนาพุทธภูมิ ขอให้สมหวัง และผ่านอุปสรรคต่างๆได้โดยฉับพลัน สาธุ

 

เลือดเนื้อและกายย่อม ยอมพลี
สละทุกสิ่งมี แลกได้
นำส่ำสัตว์มากมี ข้ามพ้น ฝั่งนา
จึงจักได้ชื่อแท้ โพธิสัตว์

 

ขออนุโมทนากับทุกท่านทั้งหมดทั้งมวล...ใครจะใหญ่เกินกรรม

 

อนุโมทนาสาธุ สาธุ สาธุ

 

อนุโมทนา สาธุครับ
................................................
ท่านอา..แขนขวาขาดแล้วจะเป็นไรไป ข้าก็ยังมีแขนซ้ายที่ใช้กอดท่านได้

 

กล่าวกันว่าพระอริยะสงฆ์องค์ใดพิมพ์รอยเท้าไว้ให้คนรุ่นหลัง
หมายความว่าท่านปรารถนาพุทธภูมิหรือลาพุทธภูมิ ผมยังสับสน
ขอความกรุณาท่านผู้รู้ให้ความกระจ่างหน่อยครับ

 

พี่งนึกขึ้นได้ ถ้าเคยยกพระที่เจ้าพ่อหลักเมืองกรุงเทพฯว่าการปรารถนาของเราจะ
สำเร็จไหม ถ้าสำเร็จขอให้ยกขึ้น ปรากฎว่ายกขึ้น สามครั้ง อย่างนี้ไม่ทราบว่า
จะถือว่าเป็นพุทธทำนายได้หรือไม่

 

ขออนุโมทนา สาธุ นานเหลือเกินหนอ พลาดท่าก็ลงนรก ขอไปอยู่กับหลวงพ่อดีกว่าสาธุๆๆ

_____________________________________________
http://palungjit.org/showthread.php?t=122716

 

ปฏิปทาพระโพธิสัตว์​

<table border="1" width="100%"> <tbody><tr> <td align="left" width="13%">ผู้ถาม</td> <td width="87%">อยากเรียนถามหลวงพ่อว่า ปฏิปทาของพระโพธิสัตว์ ที่เป็นฆราวาสกับพระแตกต่างกันอย่างไร...และจะมีวิธีสังเกตได้อย่างไรครับ?</td> </tr> <tr> <td align="left" width="13%">หลวงพ่อ </td> <td width="87%">ปฏิบัติคนละทาง ชาวบ้านกินข้าวได้ไม่เลือกเวลา พระต้องเลือกเวลา อย่างอื่นจะต่างกันตรงไหนเล่า...มันเหมือนกันนั่นแหละ จิตใจกว้างขวางเหมือนกัน แต่กำลังบารมีแค่ไหน สังเกตอีกทีนะ พระโพธิสัตว์ไม่หวังความสุขของตัวเอง มุ่งความสุขของผู้อื่น ถ้าหากว่าท่านช่วยให้ผู้อื่นมีความสุขได้ท่านพอใจมาก</td> </tr> <tr> <td align="left" width="13%">ผู้ถาม</td> <td width="87%">แล้วผู้ที่เป็นพระอริยะแล้ว ถ้าปรารถนาพุทธภูมิจะสามารถสำเร็จได้ อันนี้จริงหรือเปล่าครับ?</td> </tr> <tr> <td align="left" width="13%">หลวงพ่อ </td> <td width="87%">ถ้าเป็นพระโสดาบันแล้ว ไม่มีใครเขาปรารถนาพุทธภูมิ จะมีความเข้มแข็งขนาดไหนก็ตาม อย่างเก่งก็แค่ฌานโลกีย์เท่านั้น ถ้าเป็นพระอริยะไปแล้วก็ถือว่าเป็นสาวกไปแล้ว...ไม่มีทาง! ก็คิดปรารถนาให้โง่ทำไมล่ะ พระพุทธเจ้าก็ปรารถนานิพพาน พระสาวกก็ปรารถนานิพพาน เราก็ปรารถนานิพพานเสียเลยไม่ดีรึ...ถ้าแม้ยอมเสียเวลาก็เป็นไม่ได้ เพราะว่าเป็นพระอริยะแล้ว
</td> </tr> </tbody></table>

จากหนังสือ หลวงพ่อตอบปัญญาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม 7​

จากเวปพระรัตนตรัย
ขออนุโมทนาด้วยครับ

 

พระโพธิสัตว์ทำไมยากจน​

<table border="1" height="72" width="100%"> <tbody><tr> <td align="left" height="1" valign="top" width="13%">ผู้ถาม</td> <td height="1" valign="top" width="87%">หลวงพ่อขอรับ ผมอยากทราบว่า พระโพธิสัตว์ที่เกิดมาเป็น มหาทุคคตะ นั้นท่านทำกรรมอะไร...ทำไมถึงยากจน เพราะคำว่า โพธิสัตว์ น่าจะร่ำรวยนี่ขอรับ?</td> </tr> <tr> <td align="left" height="6" width="13%">หลวงพ่อ </td> <td height="6" width="87%">ถ้าพระโพธิสัตว์รวยอย่างเดียวก็โง่ เวลาที่เป็นพระพุทธเจ้าก็เทศน์สอนเขาไม่ได้ ต้องจนมากมาก่อน ทดลองก่อนนะ ถ้าจะเล่าให้ฟังเล่าไม่ได้ เพราะบาลีตอนนั้นท่านไม่ได้บอกนะ พระพุทธเจ้าไม่ได้ตรัสไว้ เป็นอันว่ากฏของกรรมบางอย่าง บางชาติอาจจะเป็นคนขี้เหนียว คนที่จนเพราะขาดการให้ทาน โกงเขา แต่พระโพธิสัตว์คงไม่โกง แต่ว่าอาจจะผ่านมาเป็นพัน ๆ ชาติก็ได้ กรรมประเภทนี้ไม่ใช่ทำชาตินี้ ชาติหน้ารับผล มันไม่ได้ กรรมบางอย่างต้องรอ เป็นพันชาติก็มี ตามไม่ทัน คือว่าก่อนที่จะรู้จักบุญกุศลมันทำมาแล้ว ก่อนที่จะเป็นพระโพธิสัตว์ลองคิดดู ยังไม่รู้บาปบุญคุณโทษ แต่กรรมประเภทนั้นยังไม่มีผลและทำทุกชาติ ทำกี่อย่างกี่ครั้ง แต่ละคราวจะให้ผลไม่เสมอกัน ไม่พร้อมกัน
</td> </tr> </tbody></table>

จากหนังสือ หลวงพ่อตอบปัญญาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม 7
​

จากเวปพระรัตนตรัย

 

คู่บารมีพุทธภูมิ​

<table border="1" height="72" width="100%"> <tbody><tr> <td align="left" height="1" valign="top" width="13%">ผู้ถาม</td> <td height="1" valign="top" width="87%">ลูกทำบุญทุกอย่างที่วัดท่าซุง โดยลูกกระทำคนละครึ่งกับผู้ปรารถนาพุทธภูมิ...</td> </tr> <tr> <td align="left" height="6" width="13%">หลวงพ่อ </td> <td height="6" width="87%">เอาละ...หัวมงกุฎท้ายมังกรละทีนี้!</td> </tr> <tr> <td align="left" height="1" valign="top" width="13%">ผู้ถาม</td> <td height="6" width="87%">ขอต่อนะครับ โดยอธิษฐานให้ลูกเป็นคู่บารมีของเขาตลอดไปจนกว่าจะสำเร็จพระโพธญาณ ลูกอธิษฐานว่า ถ้าไปนิพพานชาตินี้ไม่ได้ ก็จะขอเป็นคู่ส่งเสริมการสร้างบารมีให้เขาได้สำเร็จ ลูกถามว่า ข้อ ๑ ลูกจะไปนิพพานชาตินี้ได้ไหม โดยที่ฝ่ายชายไม่ยอมลาพุทธภูมิ?</td> </tr> <tr> <td align="left" height="6" width="13%">หลวงพ่อ </td> <td height="6" width="87%">ก็อีท่านั้นมันไปแล้ว เราต้องตัดสินใจให้แน่นอนว่าเราไม่ต้องการปราถนาร่วมกับพุทธภูมิเราจะไปนิพพานตรง ไอ้ไปแบ่งครึ่งแบบนั้นไปแน่ เพราะกำลังพุทธภูมิเขาแรง</td> </tr> <tr> <td align="left" height="1" valign="top" width="13%">ผู้ถาม</td> <td height="6" width="87%">ถ้าอย่างนั้นถ้าไปต้องตัด...</td> </tr> <tr> <td align="left" height="6" width="13%">หลวงพ่อ </td> <td height="6" width="87%">ต้องตัดเลย บอกฉันไม่ต้องการติดตามใครทั้งนั้น ฉันจะไปนิพพานชาตินี้ ต้องตัดแบบนั้นนะ</td> </tr> <tr> <td align="left" height="1" valign="top" width="13%">ผู้ถาม</td> <td height="6" width="87%">ข้อ ๒ ถ้าไปไม่ได้ลูกจะต้องทำอย่างไร จึงจะช่วยเขาสร้างบารมีให้สำเร็จพระโพธิญาณเจ้าคะ</td> </tr> <tr> <td align="left" height="6" width="13%">หลวงพ่อ </td> <td height="6" width="87%">ไม่เป็นไร เป็นเมียเขาเรื่อยไป หมดเรื่องหมดราว...(หัวเราะ) ปัดโธ๋เอ๋ย...ไปถามงั้นได้ ก็ช่วยไม่ใช่เหรอ..ไม่น่าจะถาม ก็สุดแล้วแต่วาระแต่ละชาติจะต้องทำอะไรมันช่วยอยู่แล้วนะ</td> </tr> </tbody></table>

จากหนังสือ หลวงพ่อตอบปัญญาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม 7​

จากเวปพระรัตนตรัย

​

 

กราบเท้า 100 ครั้งคงไม่เพียงพอต่อความเมตตาของพี่ชายผู้ใจอารี

เมื่อบทเพลงแห่งโพธิสัตว์ถูกขับขาน
ดุจความเงียบแห่งโพธิญาน
ความไพเราะจักมีผู้ใดได้ยินกันหนอ

เมื่อความดีเป็นประดุจความว่างเปล่า
ใครเล่าจักมีดวงตาแลเห็น

เหล็กแท้ไม่กลัวการถูกทุบตี
ทองแท้ไม่กลัวการเผาไฟ
เพชรแท้ไม่กลัวการเจียรนัย
คนแท้ไม่กลัวการพิสูจน์ทราบ
(บทโศลกองค์หลวงปู่พุทธะอิสระ)

 

สาธุ.. ทุกความเห็น เพื่อ พระนิพพาน
สาวกภูมิ ก็ดี....
พุทธภูมิ ก็ตาม....
เมื่อก้าวเข้าถึงเขตปรมัตถ์ ต่างก็รักใน พระนิพพาน อย่างยิ่ง เช่นกัน

จึงขอน้อมโมทนากับทุก ๆ ท่าน ที่มีพระนิพพาน เป็นอารมณ์ เป็นหนึ่ง

สาธุ..
สาธุ..
สาธุ....

...................................................................................

 

ผู้ที่เป็นลูกหลานหลวงพ่อ ใน 8หมื่นคน ปรารถนาแบบวิริยาธิกะ เรามาเกินครึ่งทางกันทางแล้ว สู้ต่อไป เรามากันเป็นทีม

 

ลองนั่งตรอง นั่งคิดดูแล้ว....

พวกเราทุกคน ทุกคณะฯ
ต่างคน ต่างฝ่าย ต่างคณะฯ ก็เพียรสร้าง
สะสมบุญ ในทาน
รักษาศีล เร่งราศี
หนุนบารมี ในเจริญภาวนา

เพื่อเร่งรัด เพื่อยกตนเอง ให้พ้นวิสัยในโลภ โกรธ และหลง
สู่แดนอนันตบรมสุข คือ พระนิพพาน ตามบุญบารมีแห่งตนเอง

ลองคิดดูว่า....

1. ในเมื่อทุกคนก็ทราบว่า พวกเรากำลังเดินทางเข้าสู่ ความเป็นธรรมดาของ ความตาย ในที่สุด.. ทุก ๆ วินาที ทุก ๆ ลมหายใจ ต่างก็เร่งใกล้สู่ความตาย กันทั้งนั้น.. ข้อนี้เป็นเรื่องจริง เป็นเรื่องพื้นฐาน ใช่ไหม....

2. จะมีสักกี่คน ที่สามารถรู้ว่า วินาที หรือลมหายใจที่เข้า หรือออก สุดท้ายนั้น
จะเกิดขึ้นแก่เรา เมื่อใด วันไหน เดือนอะไร ปีเมื่อไร ชั่วโมงไหน นาทีที่เท่าไร
และวินาทีไหนกันแน่ ที่เราจะต้องขาดลมหายใจไป ในที่สุด

3. พระพุทธเจ้า ก็ทรงตรัสว่า....

"..จิตเต สังกิลิฏเฐ ทุคติ ปาฏิกังขา”
ถ้าก่อนตาย จิตเศร้าหมอง ก็มีทางไปสู่อบายภูมิ มีสัตว์นรก เปรต อสุรกายสัตว์เดรัจฉาน เป็นต้น
<O</O
"..จิตเต ปาริสุทเธ สุคติ ปาฏิกังขา”
ถ้าก่อนตาย จิตผ่องใส ก็ไปสุคติ อันมี สวรรค์ พรหม หรือ นิพพานก็ได้ สุดแล้วแต่กำลังใจในขณะนั้น

4. แล้วใครล่ะ.. ที่จะกำหนดได้ว่า....
ในขณะที่หายใจ เฮือกสุดท้าย นั้น....
จิต ของเราคิดถึงในเรื่องดี หรือเลว
กำลังโกรธ เกลียด รัก หึงหวง ห่วงในสมบัตินานา อยู่หรือเปล่า
อย่างนี้ ใครจะบังคับอารมณ์ ของจิตใจของเราได้....

5. องค์หลวงพ่อฯ ท่านก็แนะนำไว้ ในทำนองว่า....
"..จิต มันมีสภาพจำ" หากเราติดอยู่ในความดี ติดในบุญ ทาน ศีล ภาวนา
พยายามบังคับจิต บังคับใจตนเอง ให้อยู่ในฝ่ายดี.. ความเลวที่มี ที่เคยทำ
องค์หลวงพ่อฯ ท่านก็บอกว่า อย่าตามติดคิดถึง ให้ทำอารมณ์ลืมมันไปให้หมด
เรียกว่า ไม่คบกับความเลวที่ผ่านมา ให้ติดอยู่กับความดีในทาน ศีล ภาวนา

6. ท่านผู้ทรงมโนฯ สามารถก้าวเข้าสู่สวรรค์ พรหม พระนิพพาน ได้เป็นปกติ
ถึงจะไปได้ไม่นานนัก องค์หลวงพ่อฯ ก็บอกว่า ให้ไปบ่อย ๆ
เมื่อมีเวลาว่าง เพียง 5 นาที 10 นาที ก็พยายามไปเสมอ ๆ
ทำให้จิตมีสภาพจำ.. เมื่อจะถึงเวลาที่จะละสังขารจริง ๆ
สิ่งที่เราพบในมโนฯ เห็นโลกมนุษย์ โลกสวรรค์ โลกพรหม ดินแดนพระนิพพาน
ก็จะเป็น "ปัญญา" สอนเราได้ดี ว่าดินแดนที่มีความสุขที่สุด อยู่ที่ไหน
เมื่อ จิต มีความสุข จิตจำที่เป็นความสุขเสมอ ๆ ทำให้เบื่อการเกิด เบื่อสังขาร
มองเห็นทุกข์ วางทุกข์ เสียได้ ความยึดติด ถือมั่น ก็ไม่มี
อย่างนี้ วาระสุดท้าย จะไปที่ไหนได้ ไปไหนก็ไม่ได้แล้ว จิตมันวางหมดแล้ว
พระนิพพาน เท่านั้น

7. ท่านที่ไม่สามารถทรงมโนฯ ก็ขอให้อ่านคำสอนขององค์หลวงพ่อฯ ให้มาก
(นี่.. ต้องขอกราบอภัย ไม่ใช่ว่า ครูบา อาจารย์ ท่านอื่น ๆ จะสอนไม่ได้ จะสอนไม่ดี เพียงแต่ว่า หากเราเคยตามติดใครมา ก็จะเคารพท่านนั้น ๆ และจะยอมรับนับถือ ปฏิบัติตาม เรีบกว่า ฟังกันรู้เรื่อง เพราะว่าเคยเนื่องกันมา เป็นพ่อ แม่ ครู อาจารย์ และร่วมบุญกันมาก่อน นานแสนนาน)

หมั่นปฏิบัติในทาน ศีล ภาวนา ดูจิต คุมใจ ตนเอง ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับชาวบ้าน
พวกเรารักประเทศไทย รักเคารพในพระมหากษัตริย์ รักเทิดทูนบูชาพระศาสนา
ใจจริง ๆ ก็อดเป็นห่วงในเรื่องนานาประการ ไม่ได้

หากเราคิดจะวางอารมณ์ ในเรื่องต่าง ๆ
ก็ขอให้คิดถึง คำตรัสของสมเด็จพระประทีปแก้ว สัมมาสัมพุทธองค์บรมศาสดา
คำตรัสของพระผู้มีพระภาคเจ้า ย่อมเป็นหนึ่ง ไม่มีสอง ไม่ต้องตรัสซ้ำ
ตรัสอย่างไร ย่อมเป็นเช่นนั้น

แม้กระทั่ง คำตรัสสอนของพระองค์ ย่อมเป็นจริง ฝ่ายเดียว ไม่มีข้อคัดค้าน
ธรรมใด ที่สามารถคัดค้านได้ จึงไม่ใช่ธรรมะ ที่พระองค์ทรงตรัสแสดง

เราจึงไม่ต้องสนใจ ในจริยาของผู้อื่น

พระพุทธองค์ทรงตรัสแสดงว่า..
พระศาสนาจะยืนยาวได้ 5,000 วสา
โดยมีประเทศไทย เป็นศูนย์กลาง

แล้วอย่างนี้....
ท่านที่ประสงค์ ท่านที่ดำรงสติมั่น จิตตั้งตรงต่อ พระนิพพาน
จะไปมีความกังวลจิต ไม่สบายใจ ในเรื่องนานา กันไปทำไม.. ใช่ไหม

เรามุ่งหน้าตรงสู่ พระนิพพาน เท่านั้น
เรื่องทางด้านหลัง ในโลก ในประเทศไทย ในคนไหน ในพระศาสนา
นั่น.. มันเป็นเรื่องของเขา บารมีคนเรา ย่อมไม่เท่ากัน

บารมีต้น อุปบารมี(บารมีกลาง) ปรมัตถ์ต้น ปรมัตถ์กลาง ๆ นี่ปล่อยเขาไป
เขาย่อมต้องขวนขวาย หาทางไปพระนิพพาน เช่นเดียวแก่เรา(ปรมัตถ์ปลาย)
เพียงแต่ พวกเขาต่ออยู่ปฏิบัติ กันอีกพักใหญ่....

นี่เป็นหน้าที่ของพวกเขาทั้งหลาย จนสามารถสะสมถึงปรมัตถ์ปลาย เช่นกัน

8. ดังนั้น.. จะเห็นได้ชัดเจนว่า....
พระศาสนา นั้น เป็นของกองกลาง เป็นสิ่งกลาง
ไม่ใช่ของคนใด คนหนึ่ง....
ใครจะเข้าใจ ใครจะปฏิบัติเช่นไร ก็เนื่องด้วยบุญ บารมี ของใครของมัน

สุดท้าย ไม่ว่าเชื้อชาติใด ศาสนาไหน ก็ถึงที่หมายสุดท้าย คือ พระนิพพาน

นั่นเอง....

9. ขอโมทนา กับท่านผู้ทรงบารมีปรมัตถ์ท้ายปลายสุด
ที่มุ่งมั่น ฟันฝ่า เพื่อให้ถึงพระนิพพาน ให้สำเร็จ สัมฤทธิ์ผล ได้ในชาติปัจจุบัน

10. ขอยินดี กับเหล่าพุทธภูมิ พระโพธิสัตว์ ที่เสียสละตน เพื่อสารสัตว์อันไพศาล

11. ขอมุทิตา กับท่านผู้ทรงบารมีต้น และกลาง ทั้งหลาย ที่กำลังเพียรสะสมบารมี
ในทาน ศีล และภาวนา อันเป็นเครื่องมือ ที่ไม่สามารถทิ้งสิ่งใด สิ่งหนึ่ง ไปได้

สาธุ..
สาธุ..
สาธุ....

...................................................................................<!-- / message --><!-- sig -->
<!-- / message --><!-- sig -->
<!-- / message --><!-- sig -->