วิริยาธิกะพิเศษบันทึก

ความรู้สึกและประสพการณ์เล็กๆตอนอยู่ที่ฐานผลิตก๊าสในอ่าวไทย


เมื่อยี่สิบกว่าปีมาแล้วในฐานผลิตก๊าสในอ่าวไทย ผมเองเป็นกรรมกรทำงานอยู่ที่นั่น ก็ได้เห็น ได้ช่วยพวกประเทศเพื่อนบ้านที่อพยพหนีสงครามกลางเมืองมาทางเรือ เมื่อเรือใกล้ฐานผลิตก็พากันจมเรือเพื่อให้พวกเราที่อยู่บนแท่นผลิตช่วยเหลือนำขึ้นมาบนแท่น พวกที่ทำแบบนี้มีจำนวนมาก ทั้งเรือขนส่งของจากฝั่งไปที่ฐานก็จะต้องได้ช่วยเหลือพวกที่หนีตายมาแบบนี้ทุกลำ

ครั้งหนึ่งทางบริษัทน้ำมันถึงกับต้องสละ Barge Transport คือแพขนาดใหญ่มากที่ใว้สำหรับขนส่งท่อขุดเจาะหรืออุปกรณ์ขนาดใหญ่ไปในทะเล ให้เป็นที่พักอาศัยพวกนี้นับหลายร้อยคน ต้องส่งอาหาร ผ้า ยารักษาโรค และทั้งแพทย์ประจำฐานต้องไปทำการให้ความช่วยเหลือ สภาพของคนที่เรียกว่าบ้านแตกสาแหรกขาด มันน่าเวทนา

เด็กเล็กๆก็มี ผู้หญิงก็มี แม้แต่ผู้ชายได้มาจมน้ำหายไปต่อหน้าหลายคน เพราะคลื่นลมแรงมาก เรือเล็กเมื่อจะเทียบกับฐานขุดเจาะก๊าสมันไม่ง่ายเลย คลื่นพัดเอาเรือกระแทกกับเสาฐานผลิตทำให้เรือแตก พวกเราเองก็สุดปัญญาในการให้ความช่วยเหลือ เป็นภาพที่ติดตาติดใจพวกเราหลายๆคน Boat landing หรือเสาสะพานเทียบเรือมีตัวเพียงเกาะเต็มไปหมด มีความคมอย่างใบมีด ไปโดนเข้าก็ได้เลือด จึงยากลำบากยิ่งนักในการช่วยคนที่ตกน้ำแล้วคลื่นลมแรง

รูป Barge Transport ที่กำลังซ่อมบำรุงในรูปนี้ เป็นลำเดียวกับที่เคยเป็นที่พักอาศัยพวกที่หนีร้อนมาพึ่งเย็น จากนั้นทางการก็ส่งต่อไปที่ศูนย์

แล้วการที่คน ที่ไม่มีเวลาทำมาหากิน ต้องเอาเวลาไปรบ เอาเวลาไปมัวประดิษย์คิดค้นสาตราวุธ มัวไปเสียเวลากับการทำลายล้างกัน มันจะมีกินมีใช้ขึ้นมาได้ยังไง มันจะอยู่ดีมีสุขได้มาแต่ใหน เท่าที่เห็นมาก็จะมีแต่ความลำบากยากไร้ ฝ่ายที่สู้ไม่ได้ก็ไม่มีแม้แผ่นดินจะอยู่อาศัย

แต่กฏแห่งกรรมของคนมันก็บันดานให้เป็นไป ตัวอย่างความลำบากมีให้เห็นไม่ขาดสาย แต่ก็ยังมีการเอาเยี่ยงเอาอย่างกันเรื่อยไป

แม้สมัยก่อนที่จะกลับมาทำงานในอ่าวไทย ที่ตะวันออกกลางก็รบกันเป็นระยะๆ แล้วในที่ทะเลทรายโล่งๆแบบนั้น รบกันด้วยอาวุธสมัยใหม่ ไม่มีที่หลบที่บัง มันก็มีแต่พัง ถึงพังมาก มีแต่ตาย กับตายมาก ก็ต้องหันกลับมาดูตัวเรา หากยังเวียนว่ายในสังสารวัฏ มีก็จะพบแต่ภัยอันตราย โลกนี้มันเป็นแบบนี้ ไม่มีใครไปเปลี่ยน ให้เป็นแดนแห่งความสุขทั้งหมดได้

พระท่านจึงบอกว่าให้ทิ้ง ให้ละ ให้เอาใจหนีไป อย่าเอาใจเข้าไปเกลือกกลั้วกับโลกธรรม ท่านทั้งหลายเหล่านั้นท่านก็ล่วงหน้าเข้าพระนิพพานไปแล้วนับไม่ถ้วน

 

สวัสดีครับพี่ พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆทุกๆท่าน ที่ไม่ได้เอ่ยชื่อหรือนาม ต้องขออภัยด้วยครับ และขออนุโมทนามัย บุญกับทุกๆท่าน เมื่อวานเป็นวันทำบุญ วันดับขันข์ ของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน มหาเถระ (หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง) เป็นปีที่ ๒๒ คนรู้สึกว่าเพิ่ม มากขึ้นทุกๆปี เป็นลำดับ และเวลาผู้คนทำบุญ ใส่ย่ามพระนี่ เข้าแถว ยาวเหยียด ๒-๓ แถวซ้อน แย่งกัน ใส่ทำบุญ หาดูได้ยากมาก ผมว่าหาดูได้ที่วัดท่าซุง เท่าที่เคยเห็นมา ปีนี้ผมก็ได้ ถวายไป พระลำดับ องค์ละ ๒๐ บาท ตลอดแถว พร้อมพระ ที่มาในงานที่อยู่ด้านนอก พระท่านไปฉัน ยังไม่เข้ามา ทำให้น้อยด้านนอก บ้างก็ถวายไป เกือบร้อยบ้าง ร้อยหนึ่งบ้างเกินบ้าง และถวาย ร่วมหลวงพ่อนันท์ ๖๐๐ บาทรวมทั้งหมด ทั่วไป ๔,๘๐๐ บาท ถวายไป หมดตัวเหมือนกัน แบ๊งปลีก ที่นำมาครับ โมทนาสาธุบุญร่วมกันครับ


และถวายทำบุญกฐินกับพระอาจารย์โอ พระครูสมุห์ พิชิต (โอ) รองเจ้าอาวาส วัดท่าซุง จัดทำบุญกฐิน ไป ๕๐ วัด กลาง ออก เหนือ อิสาน ใต้ ๑,๑๐๐ บาท
วันนี้ โอนทำบุญกฐินแสนกอง กับเว็ปพลังจิต ๑,๕๐๐ บาท

 

โมทนาสาธุอย่างยิ่งทุกรายการบุญทานกองการกุศลทั้งปวงนะครับพี่

 

({) สวัสดีครับพี่ และพี่ๆน้องๆทุกๆท่าน เช่นเดียวกันครับ บุญทุกๆบุญที่เป็นบุญกุศล ของพี่และทุกๆท่านไม่เป็นโทษภัยต่อผู้ใด ขออนุโมทนาสาธุครับ วันนี้วันพระ วันเวลาผ่านไป นี่ก็ใกล้ ออกพรรษาแล้ว ผมเอง ในพรรษานี้ ไม่ไปทำบุญที่วัด แต่ฝากปัจจัย ไปแทนส่งตัวแทนไป คือแม่บ้านกับ ท่านแม่บังเกิดเกล้า ผมต้องอยู่โยงเฝ้าบ้าน คล้ายปู่โสมเฝ้าทรัพย์ ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ บารมีของเรายังไม่ถึงขนาดว่า ออกนอกบ้าน ต้องฝาก เจ้าที่ กับพระท่านดูแล พลังจิต ยังทำไม่ได้ถึงขนาดนั้นครับพี่ ต้องเฝ้าเองก่อน ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆ สมบัติ ผัสกันชมก็จริง แต่ก็ทำหน้าที่เราไปก่อน เพราะใจยังหุ้มห่อ ด้วยกิเลสอยู่ หรือพี่ว่าไง อธิบายให้ฟังหน่อยครับ

 

ใช่ครับพี่วันนี้วันพระ ก่อนวันพระก็เหมือนเดิม แม่บ้านผมเขาพากันเอาข้าวมาส่งที่ทำงาน เสร็จแล้วแม่บ้านผมแกก็พากันไปหาดอกไม้มาบูชาพระกันตั้งแต่ก่อนเที่ยงคืน เรื่องความจะเป็นคนสวยคู่นี้เขาไม่มีการยอมกัน ไปหาดอกไม้มาด้วยกันถวายด้วยกัน ทำสมาธิกรรมฐานใช้ตำราเล่มเดียวกัน ผมเองเห็นเขาพากันทำ ผมก็ย่องๆตามเขามั่งเดี๋ยวไม่ทัน ทั้งเขาคู่นี้ และไม่ทันพี่บุญทรง

คนที่เขาอยู่ไกลผมออกไปแม้ที่ต่างประเทศตอนนี้เขาเห็นคู่นี้ทำเป็นตัวอย่างมานาน เขาก็พากันทำบ้าง นั่นคือ

สังฆทาน
วิหารทาน
ธรรมทาน
และอื่นๆอีกตามแบบฉบับวัดท่าซุง

เขาพากันถวายดอกไม้ ผมก็เกาะๆเขาถวายมั่ง ถวายเสร็จเขาพากันไหว้พระ ผมก็ไหว้พระมั่ง

ก็ได้พากันทำได้เล็กๆน้อยๆ ที่ตอนนี้ถือว่าเป็นช่วงปลายของพวกเราแล้ว และในขณะเดียวกันแต่คนละมุมประเทศแก้วทุกคนพากันไหว้พระ รองเบอร์สองห่างจากผมพันสี่ร้อยกว่ากิโลลูกสาวเขาก็ส่งไล๊ทมาให้ดูว่าแม่กำลังไหว้พระอยู่เช่นกัน ก็เป็นอะไรที่ผมเองก็โมทนาสาธุกับเขา ช่วงเช้าแม่ลูกคู่นั้นเขาพากันไปถวายสังฆทานกันที่วัดใกล้บ้าน เป็นอะไรที่คุ้มค่ากับความเหนื่อยยากมาก สิ่งเหล่านี้แหละพี่บุญทรง ที่ผมเพียรพยายามอย่างมากที่จะทำอย่างไรให้คนใกล้ตัวเราเข้าถึงไตรสรณคม คนทั่วไปนั้นไม่ยากเท่ากับคนใกล้ตัว คนใกล้ตัวโดยฉะเพาะอย่างยิ่งบรรดาภรรยานี่เป็นเรื่องยากมาก ที่จะทำให้เขายอมรับนับถือกันอย่างในทุกวันนี้ได้ เป็นเพราะแก้วใหญ่โดยแท้ ที่เขาพาคนอื่นๆรวมตัวกันได้ทั้งหมดช่วงหลังๆนี้จึงมีเรื่องราวของพวกเขามากหน่อย


เรื่องกิเลสนะพี่เดี๋ยวผมขอทำงานใช้ค่าข้าวเขาก่อนเดี๋ยวมาคุยต่อ วันหนึ่งวิ่งไปดูงานให้เขาหลายที่

 

สวัสดีครับ ทุก ๆ ท่าน

ไม่ได้เข้ามาคุยด้วยหลายวัน เพราะ ป่วยทางท้อง

ป่วยก่อนวันงานคล้ายวันมรณะภาพ พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

หายป่วยตอนวันงานพอดิบพอดี

นี่แหล่ะหนา พี่ ๆ น้อง ๆ ทั้งหลาย โรคนิธทัง ร่างกายมันเป็นรังของโรค

ตัวผมขอโมทนา กับ กุศลกรรมที่ท่านทั้งหลายทำไว้แล้วด้วยดี สาธุ สาธุ สาธุ

 

ดูแลสุขภาพนะพี่ ร่างกายคนเราน่ะมันมันเป็นรังของโรคจริงๆ วันนี้ก็เอาคำของพ่อมาฝากทุกท่านนะครับ

“..ขอบรรดาลูกรักทั้งหลาย จงรักษาความดีที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุธเจ้าทรงให้ไว้ งานใดที่พ่อนำลูกทั้งหลายทำ งานใดที่พ่อนำลูกทั้งหลายทำงานทั้งหลายเหล่านั้น ขอลูกรักทั้งหมดจงรักษางานนั้นไว้ด้วยหัวใจของลูกเอง คือรักษาไว้ด้วยชีวิตเพราะงานสาธารณประโยชน์เป็นกิจอันหนึ่งที่ทำให้คนไทยรวมตัวกัน มีความรัก

มีความสามัคคีซึ่งกันและกัน และทุกคนก็จะมีความสุข โดยเฉพาะอย่างยิ่งธรรมใดที่องค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าให้พ่อไว้ พ่อถ่ายทอดให้แก่ลูกทรัพย์สมบัติทั้งหมดนี้

ขอลูกจงถือว่านั่นคือตัวแทนของพ่อ เพราะว่าชีวิตของพ่อนี่ พ่อไม่แน่ใจนักว่าจะมีอายุยืนยาวอีกสักกี่ปี ขอลูกทั้งหลายจงอย่าถือขันธ์ 5 ของพ่อนี้เป็นสำคัญ ปฏิปทาใดที่เป็นที่ชอบใจ ไม่เกินวิสัยลูก ขอลูกจงทำและจงรักษาอภิญญาสมาบัติไว้

ขณะใดที่ใจของลูกยังรักษาอภิญญาสมาบัติไว้ รักษาปฏิปทาสาธารณประโยชน์ ขณะนั้นลูกจงภูมิใจว่าพ่ออยู่กับลูกตลอดเวลา ถึงแม้ว่าร่างกายกายาของพ่อจะสลายไป แต่ใจของพ่อยังอยู่กับใจของลูก ลูกจะไปไหนก็ชื่อว่าพ่อไปด้วย ช่วยลูกทุกประการ..”

ที่มา : จากหนังสือ "เรื่องจริงอิงนิทาน ฉบับพิเศษ"
โดย พระราชพรหมยาน วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี

 

({) สวัสดีครับ พี่ พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน ขออนุโมทนาสาธุเป็นอย่างยิ่ง ที่นำเอาคำสอนของพ่อ มาให้อ่าน ให้จำกันให้ชื่นใจ และเป็นกำลังใจต่อกัน เรื่องกาย คนรุ่นเราๆนี่ โดยเฉพาะ ลูกหลานหลวงพ่อ หลายๆคนด้วยกัน รู้สึกว่า ป่วยด้วยโรคต่างๆกันไป แล้วแต่กรรมของท่านใด มากน้อยไม่เท่ากัน กรรมมาก ก็รับมากหน่อย กรรมน้อยก็รับน้อยหน่อย นี่แค่เศษ ของกรรมได้รับกันถึงเพียงนี้ ถ้า ถ้าตกไปในที่ไม่ดี จะขนาดไหน นี่แค่เกิดเป็นคน ทุกข์ขนาดนี้ แต่ก็ว่าใช่จะตัดกันได้ง่ายๆ เป็นรากเง่าของมันจริงๆ ที่พวกเราคบกับพวก กิเลสกันมานานแบบนี้


ผมก็หวังไว้ลึกๆ คงมีวันของพวกเรากันบ้างละนะ ไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้ ไม่ปี่นี้ก็ปีหน้า และคงไม่นานเกินรอ สักวันคงเป็นวันของเรานะพี่ ผมก็พยายามอยู่ อย่างน้อยก็ ทำดีให้สุดขั้ว หนีชั่ว ให้สุดขีด ได้แค่ไหนก็คงแค่นั้นครับ สำหรับคนในครอบครัว นี่ ผมก็ว่าแบบพี่นี้แหละ มันยากจริงๆ การตัดคนภายนอก มันตัดง่ายกว่าคนใกล้ชิด คนใกล้ชิด นี่กืนไม่เข้าคายไม่ออก บางทีบางครั้ง หรือหลายๆครั้ง ก็ต้องจำยอมนาพี่ ถึงเราถูกก็เถอะ นาพี่ เราก็กลายเป็นคนผิดไปเลย ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สวัสดี

 

({) สวัสดีครับคุณ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน การป่วย นี่ผมถือว่า ผมเป็นปรกติ จะให้พรขอให้หาย ก็แหม ตัวผมเอง ยังไม่หาย จะให้พรใครได้ ในเมื่อ ผมเองมันก็ไม่ยอมหาย มันปวดจน เกิดอาการ ใจชิน พยายาม ทำใจ ไม่ให้ใจเซ้าหมองเป็นพอ กายปวด ช่างแม่มัน มันไม่หาย จะทำไงได้ ฉะนั้น ทำใจให้สบายให้มากที่สุด เท่าที่จะทำได้ ว่าไง แบบนี้ผมว่าดีไหม มันป่วย พามันไปรักษา มันหิว หาให้มันกิน อยากมีเมีย หาให้มัน อยากมีลูกหาให้มัน พอมีสมใจอยาก อยากเตะมันทิ้งอีก ทำไงเล่าครับ ก็ใจเราอยากหาเองนี่ ใคร อยู่คนเดียวได้ ไม่มีคู่ก็ทุกข์แค่คนเดียว




อยู่คนเดียวเปลี่ยวกาย มันไม่สนุก แต๋ก็สบายทุกข์แต่ผู้เดียว มีสองครองทุกข์ มันสนุก แต่ก็ไม่สบาย หนักเพิ่มมาอีก หลายทวีคูณ แต่คนและสัตว์ก็ชอบ เพราะมันเป็นของมัก ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอให้ท่านทั้งหลาย จงมีความสุข กับบุญกุศล ที่ท่านทำกัน ทุกเมื่อเชื่อวัน เทอญ สาธุ สาธุ สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมธามิ

 

พอมีเวลานิดหน่อยคุยกับพี่บุญทรง เรื่องเจ็บป่วยทางกายในยุคสมัยแบบนี้เราก็ต้องยอมรับชตากรรมของเรานะพี่ หากเราลองไปเกิดบางยุคบางสมัย อย่างที่หลวงพ่อบอกว่าในสมัยองค์สมเด็จพระศรีอาริยะเมตไตร คนมีอายุหลายหมื่นปี คนแก่ที่สุดประมาณคนปัจจุบันอายุยี่สิบ ไม่มีคนเจ็บไข้ได้ป่วย หากจะป่วยก็แค่ปวดเนื้อเมื่อยตัว แหมมันน่าเกิดหน่อย แล้วเราจะได้ขุดดิน ฟันหญ้า ฝ่าฟืน ไล่ขุดจิ้งหรีด หาเขียดใต้อ่าง ใต้โอ่งน้ำเอามาเป็นเมนู จิ้งหรีดย่าง เขียดย่างจิ้มน้ำปลา ได้หรือปล่าวในยุคโน้น

แต่เมื่อเราเกิดมาแล้วเจอแบบนี้เราก็ยอมมันนะพี่ เจ็บมากๆเข้าเดี๋ยวเราก็ตายเองแหละ ผมเองก็ไม่มีแม้วินาทีเดียวที่ไม่เจ็บ หลังจากผ่าตัดมาเมื่อปีห้าศูนย์ ก็เป็นอันว่าขาข้างซ้ายมันชาอย่างกับเรานั่งนับขาแล้วเป็นเหน็บชา มันเป็นของมันอย่างนี้ตั้งแต่ผ่าตัดหลัง ก่อนหน้านั้นมันยิ่งเจ็บสาหัสมาก นึกถึงงูที่มันถูกจอบฟันกระดูกสันหลัง นึกถึงบรรดา ใส้เดือน ตะขาบ กิ้งกือ ที่เวลาเราดายหญ้าต้นไม้ ดายหญ้าข้าวโพด สมัยนี้ไม่มีให้เห็นเรื่องดายหญ้าข้าวโพด จอบไปฟันสัตว์เหล่านี้ตัวขาดบ้าง หัวขาด หางขาด ตามเรื่องตามราว

ก็มานึกถึงอกุศลกรรมต่างๆแค่ในชาตินี้สมัยเด็ก เมื่อเกิดในสภาพแวดล้อมที่ต้องมีแต่การสะสมบาปกรรมอกุศล แค่ยังไม่ทันตายชาตินี้อย่างเดียวมันก็ซัดเอาแทบจะเอาตัวไม่รอด

นี่แหละพี่วัฏฏสงสารที่อันตรายมาก เกิดในที่ ที่ดีก็ดีไป เกิดในที่อย่างที่ผมเกิด กว่าจะรู้ว่าอะไรดี อะไรไม่ดี แม้ระรู้ว่าบุญ รู้ว่าบาป สภาพแวดล้อมแบบนั้นมันก็ต้องทำไปแบบนั้น

กว่าจะดิ้นหลุดมาได้อย่างในปัจจุบันก็สะสมการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตมาไม่น้อย

ในปัจจุบันเอาฉะเพาะคนใกล้ตัว แก้วทุกแก้วไม่มีใครฆ่าสัตว์เอามาทำอาหาร สัตว์มีชีวิตไม่ฆ่า ไม่สั่งให้เขาฆ่า และไม่ยินดีให้ใครฆ่า มดแมลงเลี่ยงได้เป็นเลี่ยง แม้แต่ยุงปัดได้เราก็ปัดมันไป แต่ตั้งใจตบตีให้มันตายนี่ไม่เอา เรื่องอื่นเราไม่พูดเราไม่กลัว แต่อันดับแรกที่เรากลัวคืออกุศลกรรมมันตาม สะแง่มเราแบบไม่ลดละ ขนาดหากว่ามีฤทธิอย่างท่านพระโมคคัลลา กรรมมันยังไม่ยอมละเว้นมันไม่ไว้หน้าเอาซะเลยว่านี่อัครสาวกเบื้องซ้ายที่เลิศไปด้วยฤทธิเดชต่างๆ อกุศลกรรมมันบอกเป็นใครมันไม่รู้จัก ทำอะไรไว้ต้องชดใช้อย่างนั้น แหมมันนักเลงน่าดูมาก ก็ยอมมันนะพี่

ผมเองก็จะพาหมู่คณะอ้อมๆไม่พยายามจะฝ่าเข้าไปในที่ ที่จะก่อให้เกิดเคราะห์กรรมหนักต่อเนื่องมากนัก สิบหกอสงไขย ก็ขอสิบหกแบบ พวกพ้องนั่งอยู่ในด่วนขบวนพิเศษ ไม่พยายามไปแบบกองคราวานกองเกวียน กองรถเทียมม้าอย่างเคาบอยตะวันตก อันตรายมันมากถูกปล้นฆ่า อนาจารย์หนักๆ พอสู้เข้า พอป้องกันตัวเข้า พอไปฆ่าใครเข้า อย่างอึ่งอ่าง คางคก จิ้งจก จิ้งเหลนเข้าหน่อย อกุศลกรรมมันไม่ฟังเหตุฟังผล มันก็ไล่งับอย่างพี่อย่างผมนี่แหละ

เอาคุยเรื่องเมียซะหน่อย มีคนเดียวหากไม่เข้าใจศีลธรรม มันก็เป็นพิษกับชีวิตน้อยๆของเราทันที มันก็อย่างกับเราไปถูกใส้เดือนเพ่น อย่างพี่อย่างผมมันรู้จักใส้เดือนเพ่นเป็นไง หากเรารู้อย่างนั้นเราคงไม่ไปแตะ อยู่คนเดียวเป็นเด็กวัดดีกว่า

แต่หากเขาเข้าใจในศีลเข้าใจในธรรม แค่สังคหวัสถุสี่ พรหมวิหารสี่ กรรมบทสิบคืออะไร เข้าใจสังสารวัฏ เข้าใจในเส้นทางพระโพธิญาณก็จบเห่ ไม่มีอะไรมากให้ปวดเศียรเวียนเกล้า บรรดาคุณเมียที่มีพระคุณอย่างยิ่งของผมนี่ เขารู้จักตำรา แล้วเขาก็ทำตามตำรา แม้จะกี่คนก็แบบเดียวกับคนที่ไปวัด เมื่อคนไปวัดมันก็มีวัตรปฏิบัติ มีหลักในการวางกำลังใจ

ก็เอารูปเมื่อคืนที่แก้วใหญ่เป็นฝ่ายนอนกลิ้งบ้าง แก้วเล็กนั่งอ่านหนังสือหลวงพ่อให้ฟัง แต่พอใกล้เที่ยงคืนทำท่าจะร่วงทั้งคู่

วันนี้วันอาทิตย์ ทั้งคู่ไปอยู่เวณเฝ้าวิหารน้ำน้อย ได้ข่าวพี่บุญทรงปลูกต้นไม้ พวกเราพากันปลูกหมดแล้ว เราก็ใส่ปุ๋ยเป็นการบำรุงต้นไม้ซะก็ได้ แก้วเล็กของผมนี่จอมหาต้นไม้ดอกไม้ ชอบความสวยความงาม เขาต้องการเอาเท่าตามพระไตรปิฎกเป็นอย่างน้อย

ทำบุญให้ทานอะไรเขาก็ทำตามกัน อธิฐานอะไรก็อธิฐานคล้ายกัน เพราะคู่นี้อ่านตำราเล่มเดียวกัน ฟังคำสอนพระเดชพระคุณหลวงพ่ออย่างเดียวกัน

ผมก็เอาอย่างเขามั่ง เขาพากันใส่ปุ๋ย ผมก็เกาะเขาใส่มั่ง เกิดใหม่ชาติต่อๆไป จะอาศัยมีเมียสวย มีเมียรวย มีเมียที่ปฏิภาณปัญญาดี มีเดชอำนาจมาก เราจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมากนะพี่ ลองให้เมียคุ้มครองเราบ้างมันจะเป็นไรไป เมียที่ลำบากยากจนเรายังมีได้ เมียที่ถึงพร้อมไปด้วยประการทั้งปวงอย่างระดับแก้วมณีรัตนทำไมคนที่ปรารถนาพระโพธิญาณจะมีบ้างไม่ได้

เราไม่ได้ตะกายไปหาใครที่ใหนนี่ ผมเองเมื่อท่านแม่ส่งมาให้ ผมก็พยายามตกแต่งเจียระไนแก้วใหญ่อวบๆของผมทุกรูปแบบ แล้วก็แก้วรองๆอีกที่เขาก็พยายามทำน้ำหนักไล่ๆกันขึ้นมาแบบไม่มีใครยอมใคร อวบเป็นอวบกัน แก้วใหญ่เริ่มจะอวบพวกเขาก็อวบมั่ง

 

ปกติแก้วเล็กจะเป็นฝ่ายร่วงเพราะคุมงานหนักมาทั้งวันมีเวลาว่างช่วงใหนก็ร่วงช่วงนั้น บางวันก็ร่วงทั้งคู่เหมือนกัน

 

ที่สำนักงานอีกที่ ที่นี่นานๆพวกเราจะเข้ามาดูกันสักที ปกติก็ปล่อยพนักงานเขาดูแลกันที่นี่แก้วก็ร่วงเหมือนกัน

 

เอามารวบรวมไว้สำหรับคนที่ต้องการสวยครับ​

ตายจากคนไปเกิดเป็นนางฟ้าบนสวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัตดี​

"..วันที่ 30 กันยายน 2531 เวลา 17.10 น. อาตมานอนภาวนาไปได้ไม่ถึง 2 นาที ก็เห็นขาหญิงสาวสองคนเดินมา เห็นเพียงขาผิวขาวนวลเรียบไม่ย่นไม่มีตำหนิเนื้อเต็ม ลักษณะทรวดทรงงามมาก เมื่อเธอทั้งสองนั่งลงใกล้ ๆ ก็เห็นร่างกายทั้งหมดของเธอสวยเรียบ ๆ จริง ๆ ผิวหาที่ตำหนิไม่ได้เลย ส่วนของร่างกายเหมาะสมได้สัดส่วนมากอิ่มทั้งตัวและหน้า อาตมาถามเธอว่า "เธอมาเฝ้าเพื่อความปลอดภัยหรือ" เธอตอบว่า "ใช่" ถามเธอว่า "อยู่ชั้นไหน" เธอตอบว่า "ชั้นปรนิมมิตวสวัตดีเจ้าค่ะ" นางฟ้าสวรรค์ชั้นนี้สวยจริง ๆ

อาตมาเห็นเธอ 2 คนนี้แล้วรู้สึกว่า ความสวยของสาวในโลกมนุษย์แห้งหมด ภาพที่เห็นนี้แลเห็นเป็นเนื้ออย่างคนธรรมดา ถามว่า "ใครเป็นหัวหน้าส่งเธอมา" เธอตอบว่า "เธอเป็นเทพธิดาของท่านพัวหรือท่านอุบล" เป็นชื่อเมื่ออยู่เมืองมนุษย์ ท่านผู้นี้เป็นน้องสาวคนเล็กของอาตมา ท่านตายเมื่ออายุ 4 ปี ท่านเป็นนักบุญ ชอบให้ทาน ชอบฟังเทศน์ และชอบภาวนาตั้งแต่ยังพูดไม่ชัด เธอทั้งสองบอกว่า "ท่านพัวเป็นเหมือนมารดาเพราะเธอไปเกิดบนตักของท่าน"

อาตมาจึงบอกเธอว่า "ขอบใจลูกรักที่เมตตาพ่อ เพราะพ่อแก่และป่วย ผีหรือไสยศาสตร์อาจทำร้ายได้ เมื่อลูกมาช่วยระวังให้ความปลอดภัยจากสองประการก็มิได้มีแน่นอน" เธอบอกว่า "เธอเป็นหลานเพราะท่านพัวเป็นน้องสาว เธอต้องเรียกอาตมาว่าลุง" จึงบอกเธอว่า "ไม่จำเป็นเพราะ คำว่าหลานห่างไปจากความรู้สึก ถ้าลูกจะมีความใกล้ชิดมาก" เธอทั้งสองดีใจมากก้มลงกราบ

พอดีท่านย่ามา อาตมาได้ปรารภกับท่านว่า "นางฟ้าชั้นปรนิมมิตวสวัตดีนี่สวยงามมาก ทำเอานางฟ้าชั้นดาวดึงส์ซีดเลย" ท่านย่ายอมรับว่าจริง อาตมาถามถึงการทำบุญของเธอว่า "ทำบุญอะไรจึงมีบุญอย่างนี้" เธอบอกว่า "ชอบก่อสร้าง ชอบบูชาพระ รักพระพุทธรูปมาก พระองค์ใหญ่ ๆ (พระประธาน) จิตเกาะตลอดเวลา (เป็นฌาน) มีศีลและกรรมบถ 10 ครบถ้วน" และท่านบอกว่า "การที่อาตมาสร้างวัดอย่างนี้และตั้งใจสร้างปล่อยไม่ติดวัด

เทวดาและพรหมชอบมาก ท่านมาร่วมเป็นไวยาวัจกรมาก ช่วยด้านที่ไม่เห็นตัว เพราะได้ต่อบารมีกันทั่วไป โดยเฉพาะงานเจริญภาวนาอีกอย่างหนึ่งที่ท่านชอบกันมาก จึงมาช่วยกันมาก" เมื่อเธอกล่าวจบท่านย่าถามว่า "ท่านพัวไม่มาหรือ" พอท่านย่ากล่าวจบ ท่านพัวมาถึงพอดี ท่านพัวมาในรูปนางฟ้ามีชฎา สองสาวที่คุยกันอยู่เดิมเธอมีเนื้อมีหนังเหมือนคนก็เลยเป็นนางฟ้าไปด้วย สวยกว่ารูปเดิมมากเครื่องประดับแพรวพราว.."

*คัดลอกจากหนังสือ ตายไม่สูญ...แล้วไปไหน โดยพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี

 

({) สวัสดีพี่พี่ พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน ขออนุญาติบอกบุญนะพี่ พ่อแม่พี่น้องทุกๆท่านๆใด มีความประสงค์ จะเป็นเจ้าภาพสร้างศาลาเอนกประสงค์ ครอบคุมองค์พระทั้ง ๗ องค์ และไว้เพื่อประกอบพิธีทางพระศาสนา วันสำคัญทางศาสนา เชิญได้ครับ ศาลาทรงไทย เพื่อ ชาวบ้าน หรือบางคนหรือหลายๆคน เพื่อมาปฏิบัติธรรม พักพิงอาศัย และทำเป็นที่พัก รับรอง พระหรือแขกต่างบ้านมาเยือน ก็ขอเชิญเป็นเจ้าภาพได้ครับ เสาร์ ๒๔-๒๕ต้น รับจองเป็นเจ้าภาพ ต่อคนต่อเสาร์ หรือหลายคนต่อ เสาร์ ๑ ต้น จะสลักชื่อไว้ที่เสาร์ เป็นที่ระฤก หรือนุสรณ์



เสาร์ สูง ๖ เมตรหรือ ๓ วา เสาร์รองสูง ๔ เมตร ถึง ๕ เมตร ครับ เสาร์ต้นละ ๕,๐๐๐ บาทครับ ห้องพักประมาณ ๖ ห้อง ห้องละ ๕๐,๐๐๐ บาท ห้องส้วม ห้องน้ำ จำนวน ๕ ห้องๆละ ๑๐,๐๐๐ บาท ทุกๆรายการจะสลักชื่อไว้ ที่หน้าห้อง หรือที่เสาร์ทุกๆต้นให้ครับ และจะพิจรณาให้วัถุมงคลไว้ เป็นที่ระฤก หรือไว้บูชาครับ และสิ่งที่จะต้อง ทำคือ ขออนุญาติไฟฟ้าเข้ามาใช้ ในที่ทำการ และเจาะบ่อบาดาล แทนการใช้น้ำประปา ท่านใดสนใจ ในการทำบุญเรื่องอานิสงฆ์ ขอเชิญเป็นเจ้าภาพได้ครับ




และสิ่งสำคัญที่สุด ต้องการให้เป็นหมู่บ้านตัวอย่างต่อไป ในระดับจังหวัด อำเภอ ตำบล หมู่บ้าน และให้เป็นตัวอย่าง ในระดับประเทศ แม้มีไม่กี่คนก็ตาม ผมไม่ได้เข้าข้างตัวเอง คิดว่า ยังไม่เห็นมีหมู่บ้านใด ในที่สาธารณะ ทำแบบนี้ ผมต้องการ ให้เป็น หมู่บ้าน ศิล ๕ และศิล ๘ ๆ ในวันพระหรือบางโอกาศ หรือ บางครั้ง ต่อไป ในภายภาคหน้า อาจมีหมู่บ้านอื่นๆ มาวัดท่าซุง อาจจะ แวะเวียน มาดูตัวอย่างในหมู่บ้านของเรา หรือกราบพระที่พวกเราได้สร้างกันไว้ จะอธิบายรายละเอียด ก็ใช้หน้ากระดาษเยอะมาก จึงอนุมานมาค่าวๆครับ



และโครงการหมู่บ้านศิล ๕ ของ สมเด็จพระมหามังคลาจารย์ สมเด็จวัดปากน้ำ ให้คณะ คสช. ดำเนินการ หมู่บ้านศิล ๕ นำร่อง ๑๐ จังหวัด ซึ่งมีจังหวัด ใหญ่ๆ ของประเทศ ผมเลยถือโอกาศอันเป็นมงคล ปฐมฤรกอันดีนี้ แห่งแรกของอุทัยธานีของเราครับ

 

เมื่อวาน และวันอื่นๆ ได้ทำบุญกฐิน วัดท่าขนุน ๕๐๐ บาท กฐินสายอิสาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ๓๔๑ วัด ๒,๑๐๐ บาท อ.สายทองหรือ อ.พัษวี เผ่าผาง จ.นครปฐมจัดกฐินไปกับพักพวก แถววัดอิสาน และได้ โอนทำบุญกฐิน ร่วมกับครูบาเหนือชัย (ครูบาขี่ม้า) วัดถ้ำป่าอาชาทอง อ.แม่จัน จ.เชียงราย ๑๒ วัด ๑,๘๐๐บาท

 

ผมและคณะ โมทนาสาธุอย่างยิ่งกับพี่บุญทรงทุกรายการ บุญทานกองการกุศลทั้งปวงครับ

วันนี้ที่สงขลาก็มีการตักบาตรเทโวถือว่าเป็นงานบุญประเพณีที่ยิ่งใหญ่ของที่สงขลา มีประเพณีการลากเรือพระ แล้วก็การประกวดความสวยงามของเรือพระจากวัดต่างๆ

ปีนี้มีพระจากวัดต่างๆมาในพิธีตักบาตรเทโวจำนวน89วัดก็เป็นงานที่ใหญ่มากของภาคใต้ตอนล่าง

ผมเองกับสองแก้วก็ไปตั้งแต่เช้ามืดร่วมทำบุญกับเขาใส่บาตรพระเสร็จ แล้วก็กลับมาทำงานกันต่อ

 

สวัสดีท่านทั้งหลาย

ขอกราบอนุโมทนา ในกุศลเจตนาที่ท่านทั้งหลายได้กระทำแล้วด้วยดี สาธุ

ด้วยความเห็นใจ และสงสารในชะตากรรมของเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ที่ได้เกิดมาบนโลกใบนี้ นี่เป็นเหตุผลที่เรา มักจะไปสนใจเรื่องความทุกข์ร้อนของผู้คนโดยทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นชนชาติใด ประเทศไหน มีคติความเชื่ออย่างไร

ถ้าพวกเขาเหล่านั้นได้รับความทุกข์ยาก เราก็มักจะสนใจ มีอะไรที่พอจะช่วยได้ ไม่ว่าจะเป็นทางไหน ก็จะพยายาม ถ้ายังช่วยไม่ได้ ก็จะพยายามเพ่งดูในรายละเอียด เพื่อหาดูความจริง ว่าความทุกข์เหล่านั้น เกิดจากอะไร ความจริงเป็นอย่างไร เผื่อที่ว่า จะพอมีหนทางช่วยพวกเขาได้บ้าง ไม่มากก็น้อย

ที่เราเคยพูดถึงเรื่องของ กลุ่มที่เรียกตัวเองว่า ISIS หรือว่า Islamic State

เราพยายามเพ่งมองเข้าไปในจิตใจ ในความปรารถนา ในความต้องการที่แท้จริง ของคนกลุ่มนี้ ก็พอที่จะเข้าใจได้ พวกเขาเอง ก็ปรารถนา ในความสุขเช่นเดียวกัน เพียงแต่ว่า เขาถูกสั่งสอน และสืบทอดตำนาน ในเรื่องของความเชื่อในหลักการของศาสนาอิสลาม มาแบบไม่ถูกต้อง ไม่ตรงตามความจริง ที่องค์พระศาสดา ท่านนบีโมฮัมหมัด และพระอัลเลอะ ที่ท่านได้ประกาศพระศาสนาของท่านเอาไว้นะ น่าเห็นใจตรงที่ เข้าใจผิดจากหลักคำสอน จนเป็นที่มา ของโศกนาฎกรรม เข่นฆ่าผู้คนเป็นผักเป็นปลา บังคับขู่เข็น ให้คนอื่น มามีความเชื่อ เช่นเดียวกับพวกตน ถ้าไม่เข้าพวก ก็ฆ่าให้ตายเสีย

เรื่องราว มันก็เป็นอย่างที่เป็นข่าว ทุกวันนี้ กรณีที่กลุ่ม ISIS กำัลังรุกรานดินแดนต่าง ๆ ของประเทศ ซีเรีย และอิรัค

และก็น่าเห็นใจที่ว่า ไม่มีใครรู้หรอกนะว่า ไม่ว่าจะนับถือศาสนาอะไร พอตายไป มันก็มี นรกภูมิ แบบเดียวกัน มีสวรรค์ แบบเดียวกัน คือมนุษย์ทุกคนที่ตายไป จะไปในสถานที่ ที่เป็นแบบเดียวกัน ไม่แบ่งแยก ว่าศาสนานี้ ไปที่นี้ ศาสนาโน้น ไปที่โน้น ความจริงมีอยู่อย่างเดียว ก็นรกภูมิ เทวภูมิ ตามแบบที่เราท่านทั้งหลายต่างก็ทราบกันดีนั่นแหละนะ

และทุกคน ก็อยู่ภายใต้กฏของกรรม อย่างเดียวกัน คือ ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว

การล่วงละเมิด ศีลห้า และกูศลกรรมบทสิบประการ จะเป็นสาเหตุทำให้ต้องไปสู่อบายภูมิ การรักษาศีล เจริญภาวนา จะทำให้ไปสู่ สุขคติภูมิ

ความจริง ก็มีอยู่อย่างนี้ ไม่เลือกว่าเป็นใคร ก็ต้องอยู่ภายใต้ความจริงแบบเดียวกัน คือมันเป็นสากล ใช้กับทุกคน เป็นกฏธรรมชาติ ก็ว่าได้นะ

เราก็เลยเห็นใจ และสงสาร ผู้คนที่หลงผิด ขนาดคิดว่า การฆ่ามนุษย์ด้วยกัน ที่คิดว่าเขาไม่เชื่อตามที่ตนเองเชื่อ จะทำให้ขึ้นสวรรค์ได้ ได้ไปอยู่กับพระเจ้า คิดกันไปเองทั้งนั้นเลย น่าสงสารจริง ๆ

กลุ่ม ISIS พวกเขาเรียกหา ผู้นำทางศาสนาอิสลาม ที่อุดมคติของเขา ว่าจะมี New Caliphate มาหาพวกเขา มาชี้นำพวกเขา สถาปณารัฐอิสลามขึ้นมา ไม่แบ่งแยกเป็นประเทศอีก รวมเป็นหนึ่งเดียว คือ รัฐอิสลาม

อันที่จริงการรวมกันเป็นหนึ่งเดียว ก็เป็นสิ่งที่ดีนะ คือไม่มีการแบ่งแยกชนชั้น วรรณะ รวย หรือว่า จนอะไร แต่ต้องเป็นการรวมกัน ด้วยความสมัครใจ ด้วยความศรัทธา ด้วยความดีงาม ด้วยศีล ด้วยธรรม ไม่ใช่ด้วยการรุกราน เข่นฆ่า บังคับขู่เข็น ให้เข้าเป็นพวก ถ้าไม่ยอม ก็ฆ่าให้ตาย ตัดคอให้ตาย ทำให้ผู้คนเกิดความหวาดกลัวยำเกรง ก็เลยต้องยอมเข้าเป็นพวก ยอมนับถือ และเชื่อตามที่ กลุ่ม ISIS บังคับให้เชื่อ เพราะกลัวตาย

ถ้าเป็นการรวมกันเป็นหนึ่ง เพื่อตั้งเป็นรัฐอิสลาม แบบนี้ แบบต้องมาเข่นฆ่า กันให้ตาย ให้เกิดความหวาดกลัว แล้วต้องยอมจำนวน เป็นพวก แบบนี้ มันไม่ถูกต้อง ไม่ใช่การรวมเป็นรัฐอิสลาม ตามแบบในตำนานหรอกนะ ในตำนานที่แท้จริง การรวมตัวกันของกลุ่มประเทศที่นับถือศาสนาอิสลาม ต้องรวมตัวกัน ด้วยความดี ด้วยศีล ด้วยธรรม ไม่มีการบังคับ หรือว่ารุกราน เข่นฆ่าผู้คนอะไร

เกิดจากความศรัทธา ในองค์ผู้นำ หรือว่า Caliphate ซึ่งก็คือท่านผู้ที่มีบุญญาธิการ มาโปรด แผ่เมตตา กรุณา โดยไม่เลือกชนชั้น ไม่มีนิกาย สุหนี่ หรือว่า นิกายชิอะ ที่ไหน มีเพียงหนึ่งเดียว คืออิสลามิกชน ภายใต้คำสอนแห่งองค์พระอัลเลอะ พระองค์เดียวกัน อยู่ร่วมกันอย่างสันติ ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ไม่มีการเข่นฆ่า ไม่มีการบังคับใด ๆ

มีแต่ความเมตตา กรุณา เห็นอกเห็นใจกัน ท่าน Caliphate ในตำนานที่แท้จริง จะต้องเป็นแบบนี้ ถึงจะสามารถรวมจิตใจอิสลามิกชน จากทุกประเทศให้รวมตัวกันได้นะ

มันต้องยอมรับ และศรัทธากันจากใจจริง ต้องทำให้ผู้คนอยู่เย็นเป็นสุข สงบ และสันติ ไม่มีการสู้รบกัน ไม่มีการเข่นฆ่า ประหัตประหาร กัน อย่างที่เป็นอยู่ในเวลานี้ มันไม่ใช่หนทางแห่ง Islamic State ที่แท้จริงตามตำนาน

เรายังมีความเชื่อนะว่า ไม่ช้า คนดี มีศีลธรรม ก็จะมาให้ผู้คนได้พบได้เห็น จะทำให้ผู้คนเชื่อ และศรัทธา ได้ว่า ธรรมมะ อันเป็นหลักการสากล ที่มนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ ควรจะเชื่อ และปฏิบัตินั้น เป็นอย่างไร ซึ่งก็มีอยู่แล้ว เป็นหลักการง่าย ได้แ่ก่

การรัษาศีลห้า และกุศลกรรมบทสิบประการ ตลอดจนมีหิริโอตัปปะ หลักการที่ว่านี้ เป็นของสากล ใช้ได้กับมนุษย์ทุกรูปทุกนาน ในไม่ช้านี้ จะมีผู้ที่มาทำให้มนุษย์โลก ประจักษ์ เข้าใจ และศรัทธา ในเรื่องที่เรากล่าวมานี้

เมื่อถึงวันนั้น ผู้นำทางจิตวิญญาน คือผู้นำทางศีลธรรม ที่ในตำนาน ของศาสนาต่าง ๆ มักจะกล่าวไว้ ก็จะปรากฏให้เห็น มันไม่ใช่เรืองอภินิหาร อะไร เป็นเรื่องธรรมดา

คนเรา เมื่อทุกข์หนัก เมื่อได้ลองแล้วว่า สิ่งที่เชื่อ สิ่งที่กระทำ มีแต่ก่อเกิดความทุกข์ ความทรมาน อย่างที่กลุ่ม ISIS และกลุ่มอื่นๆ กระทำอยู่ในเวลานี้ ไม่นาน พวกเขาเอง และผู้คน จะเข้าใจได้ว่า มันไม่ใช่หนทางแห่งความสงบสุขอย่างแท้จริง ไม่ใช่วิถีแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้า ที่พวกเขาเคารพและศรัทธา

เมื่อนั้นก็จะพบกับแสงสว่างที่ปลายของอุโมงค์ โดยจะมีผู้นำ ซึ่งจะเรียกว่าอะไร ก็แล้วแต่ความเชื่อ รออยู่

ผู้นำนี้ ก็ไม่ใช่ผู้วิเศษที่ไหนหรอกนะ เป็นคนธรรมดานี่แหละ แต่ว่ามีจิตใจดี มีคุณธรรม และมีความปรารถนาให้ผู้คนมีความสุข ไม่แบ่งชนชั้น ไม่แบ่งเป็นคนประเทศนั้น ประเทศนี้ ทุกคนเป็นมนุษย์เหมือนกัน ก็ควรจะได้รับความรัก ความเมตตา กรุณา ช่วยเหลือ เช่นเดียวกัน

เราเอง ก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นนะ

เพราะว่า สิ่งต่าง ๆ ที่เล่ามานี้ มันอยู่ในใจของเรามาตั้งแต่เด็กแล้ว ตั้งแต่เราเป็นเด็กแล้ว เราคิดไม่เหมือนใครนะ

เราชอบคิดว่า คนเรา ไม่ควรที่จะมีโจรผู้ร้าน ไม่ควรมีการเข่นฆ่า ทำร้ายกัน ถ้าผู้คนอยู่ร่วมกันอย่างมีศีล มีธรรม มีความละอาย แลเกรงกลัวต่อการทำชั่ว ละอายต่อบาป สังคมจะมีแต่ความสงบสุข เมื่อเป็นอย่างนี้ ก็ไม่ต้องมี ตำรวจ ไม่ต้องมีทหาร เพราะไม่มีใครเบียดเบียนใคร

ผู้คนหน้าตาแจ่มใน ยิ้มให้กัน ไม่ต้องไปแบ่งว่าเป็นคนประเทศโน้น ประเทศนี้ เราคิดอย่างนี้มาตั้งแต่เด็กแล้วนะ และถึงทุกวัน นี้ เราเองก็แก่แล้ว อายุก็ 55 ปีแล้ว แต่ว่าแนวความคิดอย่างนี้ ก็ยังอยู่เช่นเดิม และก็ยังมีความหวังว่า ก่อนที่เราจะตายจากโลกนี้ไป

มนุษย์ทั้งหลายบนโลกใบนี้ จะรวมกันเป็นหนึ่งเดียว ด้วยศีล ด้วยธรรม เป็นแผ่นดินธรรม แผ่นดินทอง อยู่ร่วมกันด้วยความรัก ความเมตตา กรุณาต่อกัน ไม่เบียดเบียนกัน โลกเต็มไปด้วยกล่ินหอมของศีล ของธรรม

ไม่ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน เราคิดแบบนี้จริง ๆ

 

โมทนาสาธุการในกุศลเจตนาของคุณน้อง03นะครับ ก็ส่งต่อความเมตตาปราณี ความปรารถนาที่ดียิ่งนี้ให้กับสรรพชีวิตทั้งหลาย หวังว่าสักวันพวกเขาเหล่านั้นคงพากันพ้นไปจากวังวนของวัฏสงสารอันเต็มไปด้วยอันตราย เต็มไปด้วยความทุกข์นี้

วันนี้ที่วัดท่าซุงทอดกฐินลูกๆของผมที่เขาอยู่ใกล้เคียงเขาก็มากัน แก้วๆเขาก็พากันมา ผมก็โมทนาสาธุอย่างยิ่งกับพวกเขา ยินดีอย่างยิ่งที่พวกเขามีโอกาสได้ร่วมทอดกฐินทาน ยินดีที่ต่อนี้ไปพวกเขาเข้าทางตรง ทางตรงคือทำบุญให้ทานแบบคนที่รู้แล้วในอริยสัจ

หากว่าจะต้องท่องเที่ยวไปในวัฏสงสารยังไม่บรรลุมรรคผลเข้าถึงซึ่งพระนิพพานเพียงใด คำว่ายากจนเข็ญใจคำว่าไม่มี คำว่าขัดข้อง จงอย่าได้มีกับเขาทั้งหลาย อานิสงค์กฐินทานนี้ที่ปรารถนาอะไรก็ได้

ในส่วนของผมก็ได้รวบรวมสตางค์จากกองทุนวิริยาธิกะส่งมาร่วมทอดกฐินของวัดท่าซุงในปีนี้
ก็ขออานิสงค์กฐินทานจงส่งผลให้

ข้าพระพุทธเจ้าจงได้บรรลุอภิเษกพระสัมมาสัมโพธิญาณในแบบวิริยาธิกะพิเศษในอนาคตกาลโน้นเถิด

และขออานิสงค์กฐินทานนี้จงส่งผลให้ท่านหลายจงมีความเป็นอยู่คล่องตัว มีความปลอดภัย

หากว่าทุกท่านจะต้องท่องเที่ยวไปในวัฏสงสารยังไม่บรรลุมรรคผลเข้าถึงซึ่งพระนิพพานเพียงใด ขอคำว่ายากจนเข็ญใจ คำว่าไม่มี คำว่าขัดข้อง จงอย่าได้มีกับท่านทั้งหลาย ขอจงมั่งคั่งสมบูรณ์บริบูรณ์ไปด้วยประการทั้งปวง นับตั้งแต่บัดเดี๋ยวนี้เป็นต้นไปตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพาน เทอญ

 

({) l;y สวัสดีครับคุณ ๐๓ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน ผมอ่านในหัวข้อเรื่องต่างๆของคุณ ความคิดนี้มันก็คงไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอกครับ เพียงแต่กรรมจำแนก ให้ไป ในที่ต่างๆ ใช้ทั้งกรรมดี กรรมชั่ว คะเค้ากันไป เมื่อตอนเป็นเด็ก ผมก็คิดเช่นนั้น เพียงผมคิดไปอีกแบบหนึ่ง ความทะเยอทะยานของผม มันอิงไปด้วยกิเลส คือ ตอนยังไม่เข้า โรงเรียน ป.๑ ผมอยากเป็นพระพุทธเจ้า เหาะไปได้ทั้งโลก ทั่วโลก ทุกๆประเทศ ต้องการมีเมีย ประเทศละ ๑ คน เป็นทุกด้าน เหนือกว่าคนทั้งหลาย และสั่งสอน คนทั้งหลาย ด้วยศิลธรรมอันดี แต่ที่จริงผมคิดอยู่หลายปี จนเข้าโรงเรียน ป.๑


และเรื่องราวเริ่มจางหายไปจากใจของผม จนต้องละเหเร่ร่อน ไปตามกรรม อย่างที่บอกมา ทำชั่วบ้างดีบ้าง แต่ชั่วมากกว่าดี ขอเล่าลัดตัดตอนใจความ และที่ทำดีทุกวันนี้ก็เพื่อ ทำความดี ให้สุดขั้ว หนีชั่วให้สุดขีด และที่สร้างพระขึ้นมานี้ ที่ลงเรื่องราว รายละเอียดไม่มากอะไร เท่าไหร่ ก็เพื่อการนี้ เป็นหลัก เพื่อ ชาติ ศาสนา พระมหากษัติย์ เพื่อเป็น พุทธบูชา พระธรรมมะบูชา พระสังฆะบูชา ถวายแด่ พ่อหลวง แม่หลวงของแผ่นดิน และท่านผู้มีพระคุณ ทุกๆท่าน และวิญญาณ ต่างๆ และเทพพรหมทุกชั้นฟ้า


และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง สมเด็จพระมหามังคลาจารย์สมเด็จ วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านให้คณะ คสช. ทำโครงการ หมู่บ้าน ศิล ๕ ศิล ๘ ทั่วทุกหมู่บ้าน ทุกตำบล ทุก อำเภอ ทุกจังหวัด ทั่วประเทศ ผมก็เลย จะพักดัน ให้หมู่บ้านเพนด้า ม,๒ ต.น้ำซึม อ.เมือง จ.อุทัยธานี เป็นหมู่บ้าน ตัวอย่าง นำร่อง ของจังหวัดอุทัย ธานี และให้ไปถึงระดับประเทศ แม้จะมีเพียงคนน้อยนิด ไม่กี่คนก็ตาม พอดี มันขี้ตรงล่อง ของโครงการนี้พอดีครับ ผมเอง อยากให้โครงการนี้ ของสมเด็จพระมหามังคลาจารย์ กับคณะ คสช. ถึง ระดับประเทศเร็วๆ และขยายไปทั่วโลก


ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากเห็น คนในโลกนี้ มีศิล ๕ แบบที่ครูบาอารย์ ท่านได้กลว่าวเอาไว้ ถ้าทุกคนมี ศิล ๕ ทุกคนบนโลกนี้ จะอยู่ด้วยกันมีความสุขสงบ ไม่ว่า ชาติ ไหน ศาสนา ภาษาไหน ทุกคนต้องการเหมือนกันหมดทุกคน ทุกเชื้อชาติ เพียงแต่เห็นผิดเป็นชอบ บางสิ่งบางอย่างก็ต้องปล่อยไปตามกรรมของสัตว์โลก พระพุทธเจ้า อยู่เหนือ สัพสัตว์ ทั้ง ๓ โลก ยัง ไม่สามารถ นำคนไปสวรรค์ นิพพานได้หมดเลยครับ ฉนั้นเราต้องยอมรับมันแหละครับ สวัสดี

 

พี่บุญทรง กุศลเจตนาของพี่ผมก็โมทนาสาธุเป็นอย่างยิ่งนะครับ ขอเป็นกำลังใจ ให้กำลังใจทุกท่านที่ปรารถนาดีในทุกๆด้าน

เราก็ทำใจของเราไว้ส่วนหนึ่งนะพี่ คือได้แค่ใหนเอาแค่นั้น เรื่องของการที่จะให้คนรักษาศีลห้าให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้เป็นงานใหญ่ ความบีบคั้นทางด้านอื่นๆในความเป็นอยู่ของการดำรงค์ชีวิต มีส่วนเป็นอย่างมากที่คนเรามักจะเอามาเป็นเหตุผลประกอบการกระทำต่างๆ ซึ่งมันก็เป็นผลที่มาจากกรรมดีกรรมชั่วในอดีตของแต่ละคนทำให้ต้องเป็นไปในแบบต่างๆ ในสมัยองค์สมเด็จยังทรงขันท์ห้าอยู่ ในสมัยนั้นก็มีผู้คนพลเมืองบางส่วนเท่านั้นที่สงเคราะห์ได้

พระเดชพระคุณบูระพาจารย์หลวงปู่ปานพระโพธิสัตว์บารมีเต็มชาติสุดท้าย ทรงอภิญญาสมาบัติเต็มอัตตราของพระโพธิสัตว์ ยันต์เกราะเพชรของท่าน ท่านยังขอให้คนที่รับยันต์ของท่านรักษาศีลสองข้อ คือ อทินนาทาน และสุราเมรัย ท่านคงมองเห็นว่าเป็นเรื่องหนักในใจของคนที่จะรักษาท่านจึงขอให้ทุกคนรักษากันแค่สองข้อ

พระเดชพระคุณหลวงปู่ชัยวงค์ศา ก็พุทธภูมิเต็มขั้นท่านก็พาหมู่กระเหรี่ยง รอบๆบริเวณของท่านรักษาศีลห้าได้บางส่วน นั่นขนาดท่านอภิญญาสมาบัติเต็มอัตตราแสดงฤทธิอย่างไรก็ได้

สมัยพระพุทธศาสนาปัญญาธิกะจะเป็นแบบนี้ คือมีคนรวยมีคนจน มีคนอยู่ในศีลในธรรม และคนที่ไม่อยู่ในศีลในธรรม

หากเป็นสมัยศรัทธาธิกะก็จะมีแต่คนมีศีลมีธรรมเป็นภาคพื้นติดตามไปเกิดร่วมสมัย

ยิ่งหากในสมัยวิริยาธิกะ ก็จะเป็นแบบที่คุณน้อง03 และพี่บุญทรงปรารนาถาต้องการให้เป็น

ผมเองปรารถนาอย่างยิ่งที่ต้องการให้คนของผมทั้งหมดไม่เว้นสัตว์สักตัว อยู่ในศีลในธรรม อย่างที่เคยได้พูดไว้เสมอมา และอย่างที่ผมได้พาหมู่คณะญาติมิตร บริษัทบริวารทั้งหลายเท่าที่เขาจะไปกับผมได้ ผมพยายาม พาพวกเขาทำแบบค่อยเป็นค่อยไป เร็วไม่ได้แรงไม่ได้กำลังพวกเขาไม่ทัน มันอยู่ที่กำลังใจของพวกเขาที่จะทำที่จะตาม เราเป็นคนนำพาเขาทำ แต่หากเขาไม่ติดตามสิ่งที่เราทำก็ไม่เกิดประโยชน์กับเขา เราจะเห็นได้ อย่างเช่นสิ่งปลูกสร้างเอนกประสงค์ ถนนหนทาง แหล่งน้ำลำคลอง หนองบึงต่างๆ เราเป็นคนทำให้ แต่เขาไม่ต่อยอดเห็นประโยชน์ มันก็กลายเป็นสิ่งรกร้างว่างเปล่า


แบบอย่างก็มีให้เห็นมากในปัจจุบัน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ทั้งสองพระองค์ทรงเป็นแบบอย่างอันประเสริฐเสมอมา สาธารณะประโยชน์หลายพันโครงการ ที่เป็นพื้นฐานเอาไปต่อยอดเพื่อเป็นคนดี เพื่อความเป็นอยู่ที่พอเพียงไม่เดือดร้อน แล้วไปก่อเหตุแห่งกรรมชั่ว

ผมเองสมัยเป็นนักบวช ก็พยายามในเรื่องประโยชน์พื้นฐาน สร้างเขื่อนเป็นฝายน้ำล้นที่วัดหนองสาหร่าย เขต อ บ้านไร่ หรือ ลานสักอันนี้จำไม่ได้ สร้างแหล่งน้ำร่วมกับพระชื่อหลวงพี่ก้อ สร้างฝายน้ำล้น พร้อมกังหันลมวิดน้ำขึ้นไปกักเก็บบนแท๊งในที่สูงเป็นลักษณะน้ำประปาที่วัดป่าหิมพานพ์ ที่ อ ลานสัก สร้างเขื่อนกักเก็บน้ำที่หมู่บ้านอิซา อ ลานสักร่วมกับท่านอาจารย์วิชา ระติยุตโตเจ้าอาวาสวัดศรีมณีวรรณ สร้างกำแพงคอนกรีตกันดินพังยาวตลอดหน้าวัดศรีมณีวรรณ ตอนนี้ทนกระแสน้ำไม่ไหวพังจมน้ำไปแล้ว และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เป็นภาคพื้นให้ผู้คนไม่ต้องเดือดร้อนมาก มีความเป็นอยู่พอมี พออยู่ได้ แล้วไม่ต้องไปก่อเหตุกระทำกรรมไม่ดี

เมื่อทางบ้านเขาพอจะอยู่ได้ ละได้ ก็จะได้มีเวลาไปวัดบ้าง ในวันพระวันโกน เมื่อเข้าหาพระ พระท่านก็จะได้แนะนำไปทีละเล็กละน้อย สั่งสมบุญทานกองการกุศลไปทีละเล็กละน้อย ไปใหนไม่ไหว ก็ทำแบบหลวงพ่อคือพาให้ทานที่ทำง่ายหน่อย บางคนพอพูดให้รักษาศีลทำท่าจะตายในบัดนั้น พอบอกว่าถวายสังฆทาน แล้วอานิสงค์จะเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ฟังแล้วยังนึกไม่ออก พอบอกว่าอานิสงค์มหาเศรษฐี เมื่อตายไปเป็นเทวดามีนางสาวฟ้านับพันขึ้นไปประจำวิมาณ แหมมันมีแรงจะทำบุญให้ทานกันทันทีด้วยสตางค์ก็ไม่ต้องมาก

สิ่งๆต่างๆเหล่านี้เมื่อเราทำ ถือว่าเป็นหน้าที่ของเรา ทำเอาอานิสงค์แบบท่านมาฆะมานพ เราจะมีความเบาใจ คือเรามีกำลังแค่ใหนทำแค่นั้น ทำแล้วมันจะพังเรื่องของมัน หรือคนไม่เห็นประโยชน์กับเรา เรื่องของเขา พังได้เราก็ทำใหม่ได้ หากเรามีแรง มีกำลัง หากตั้งกำลังใจแบบนี้ เราก็ไม่เป็นทุกข์ใจมาก งานสาธารณะเป็นงานใหญ่มาก ค่อยเป็นค่อยไปนะพี่