วิชชาที่จะทำให้อยู่รอดจากยุคสมัยแห่งภัยพิบัติ

<TABLE class=tborder id=post2749013 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->teporrarit<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2749013", true); </SCRIPT>
ทีมงานเว็บพลังจิต (บลู)



วันที่สมัคร: Feb 2008
สถานที่: เทพออรฤทธิ์ พลังจิต-พุทธศาสนา สำหรับผู้เริ่มต้น
อายุ: 22
ข้อความ: 3,550
Groans: 3
Groaned at 18 Times in 15 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 477
ได้รับอนุโมทนา 34,189 ครั้ง ใน 2,555 โพส
พลังการให้คะแนน: 534


</TD><TD class=alt1 id=td_post_2749013 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- google_ad_section_start -->






<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->อดีตที่พลาดไปแล้วกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ให้เราอยู่กับปัจจุบัน แล้วทำปัจจุบันให้ดี ร่วมทำบุญอาหารถวายพระสงฆ์และโรงทานอาหารแจกผู้ถือศีลงานบวชธุดงค์ที่วัดท่าซุง
<!-- google_ad_section_end -->
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post2749018 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->teporrarit<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2749018", true); </SCRIPT>
ทีมงานเว็บพลังจิต (บลู)



วันที่สมัคร: Feb 2008
สถานที่: เทพออรฤทธิ์ พลังจิต-พุทธศาสนา สำหรับผู้เริ่มต้น
อายุ: 22
ข้อความ: 3,550
Groans: 3
Groaned at 18 Times in 15 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 477
ได้รับอนุโมทนา 34,189 ครั้ง ใน 2,555 โพส
พลังการให้คะแนน: 534


</TD><TD class=alt1 id=td_post_2749018 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- google_ad_section_start -->








<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->อดีตที่พลาดไปแล้วกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ให้เราอยู่กับปัจจุบัน แล้วทำปัจจุบันให้ดี ร่วมทำบุญอาหารถวายพระสงฆ์และโรงทานอาหารแจกผู้ถือศีลงานบวชธุดงค์ที่วัดท่าซุง
<!-- google_ad_section_end -->
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post2749019 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->teporrarit<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2749019", true); </SCRIPT>
ทีมงานเว็บพลังจิต (บลู)



วันที่สมัคร: Feb 2008
สถานที่: เทพออรฤทธิ์ พลังจิต-พุทธศาสนา สำหรับผู้เริ่มต้น
อายุ: 22
ข้อความ: 3,550
Groans: 3
Groaned at 18 Times in 15 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 477
ได้รับอนุโมทนา 34,189 ครั้ง ใน 2,555 โพส
พลังการให้คะแนน: 534


</TD><TD class=alt1 id=td_post_2749019 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- google_ad_section_start -->

<TABLE class=tborder id=post2448598 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-RIGHT-WIDTH: 0px"> 23-09-2009, 05:10 AM </TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT-WIDTH: 0px; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right>#4 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-TOP-WIDTH: 0px; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM-WIDTH: 0px; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->timetime<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2448598", true); </SCRIPT>
ทีมผู้ดูแลแกลเลอรี่



วันที่สมัคร: Sep 2005
อายุ: 26
ข้อความ: 642
พลังการให้คะแนน: 175


</TD><TD class=alt1 id=td_post_2448598 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- google_ad_section_start -->ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น

ธรรม
ที่นำไปสู่ความหลุดพ้น



พระราชพรหมยานมหาเถระ หลวงพ่อฤาษีวัดท่าซุง




รวบรวมโดย : พล.ต.ท. นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
​

<!-- google_ad_section_end -->
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->อดีตที่พลาดไปแล้วกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ให้เราอยู่กับปัจจุบัน แล้วทำปัจจุบันให้ดี ร่วมทำบุญอาหารถวายพระสงฆ์และโรงทานอาหารแจกผู้ถือศีลงานบวชธุดงค์ที่วัดท่าซุง
<!-- google_ad_section_end -->
</TD></TR><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid"> <SCRIPT type=text/javascript> vbrep_register("2749019")</SCRIPT> </TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post2417513 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->timetime<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2417513", true); </SCRIPT>
ทีมผู้ดูแลแกลเลอรี่



วันที่สมัคร: Sep 2005
อายุ: 26
ข้อความ: 644
Groans: 4
Groaned at 2 Times in 2 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 3,554
ได้รับอนุโมทนา 3,543 ครั้ง ใน 437 โพส
พลังการให้คะแนน: 175


</TD><TD class=alt1 id=td_post_2417513 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><CENTER><!-- google_ad_section_start -->ประโยชน์ของอรูปณาน และกฎของกรรม<!-- google_ad_section_end -->

</CENTER>
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- google_ad_section_start --><SCRIPT type=text/javascript><!--google_ad_client = "pub-2576485761337625";/* 250x250, created 31/01/09 */google_ad_slot = "7252767143";google_ad_width = 250;google_ad_height = 250;//--> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js" type=text/javascript> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/expansion_embed.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/test_domain.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; DISPLAY: block; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><IFRAME id=google_ads_frame1 style="LEFT: 0px; POSITION: absolute; TOP: 0px" name=google_ads_frame marginWidth=0 marginHeight=0 src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?client=ca-pub-2576485761337625&output=html&h=250&slotname=7252767143&w=250&lmt=1261182304&flash=10.0.22.87&url=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Ff8%2F%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%9B%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%90%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%82%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%82%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%8A%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%99%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%8C%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%82%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8D%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%87%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8D%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%9B%E0%B9%80%E0%B8%98%E2%80%9C%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%92%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%99-%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%81%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%85%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%90%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%81%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%8E%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%82%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8D%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%87%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%81%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%81-204320.html&dt=1261182304265&correlator=1261182304281&frm=0&ga_vid=1322148329.1261015695&ga_sid=1261180824&ga_hid=844304902&ga_fc=1&ga_wpids=UA-7034934-1&u_tz=420&u_his=0&u_java=1&u_h=768&u_w=1024&u_ah=768&u_aw=1024&u_cd=32&u_nplug=0&u_nmime=0&biw=1004&bih=589&ref=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Ff23%2F%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8A%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%92%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%9A%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%91%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%8D-%E0%B9%82%E2%82%AC%C2%9C%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%98%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%98%E2%80%94%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%95%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%88%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%99%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%93%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%84%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%9B%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8A%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%88%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%84%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%92%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%9E%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%89%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%99%E0&dtd=47&xpc=BAWYw3ja81&p=http%3A//palungjit.org" frameBorder=0 width=250 scrolling=no height=250 allowTransparency></IFRAME></INS></INS>

ธรรม
ที่นำไปสู่ความหลุดพ้น
เล่มที่ ๗
พระราชพรหมยานมหาเถระ หลวงพ่อฤาษีวัดท่าซุง


รวบรวมโดย : พล.ต.ท. นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน​

<!-- google_ad_section_end -->
<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>


</FIELDSET>
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post2417517 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->timetime<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2417517", true); </SCRIPT>
ทีมผู้ดูแลแกลเลอรี่



วันที่สมัคร: Sep 2005
อายุ: 26
ข้อความ: 644
Groans: 4
Groaned at 2 Times in 2 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 3,554
ได้รับอนุโมทนา 3,543 ครั้ง ใน 437 โพส
พลังการให้คะแนน: 175


</TD><TD class=alt1 id=td_post_2417517 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- google_ad_section_start -->





<!-- google_ad_section_end -->
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->

เชิญร่วมสร้างมหากุศล มหาบุญบารมี
สารบัญ “ธรรมที่นำไปสู่ความพ้นทุกข์ "พระราชพรหมยานมหาเถระ หลวงพ่อฤาษีวัดท่าซุง"”รวบรวมโดย : พล.ต.ท. นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน

Gallery ชมรูปภาพสวยๆ แบ่งปันความสุข ได้ที่นี้
โครงการกฐินแสนกอง ปี2552 ปีที่ 4

เชิญสั่งเสื้อพลังจิต รุ่น 2 ..เปิดรับสั่งรอบ 2 ผู้สนใจจองและโอนเงินได้ครับ​

<!-- google_ad_section_end -->
</TD></TR></TBODY><.2/TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post2481019 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->nuttadet<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2481019", true); </SCRIPT>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Mar 2007
ข้อความ: 1,333
Groans: 2
Groaned at 10 Times in 7 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 8,439
ได้รับอนุโมทนา 15,869 ครั้ง ใน 1,227 โพส
พลังการให้คะแนน: 528


</TD><TD class=alt1 id=td_post_2481019 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><CENTER><!-- google_ad_section_start -->โรคใจอ่อน กับบารมี ๑๐ เป็นธรรมขั้นสูง โดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำ<!-- google_ad_section_end -->

</CENTER>
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- google_ad_section_start --><SCRIPT type=text/javascript><!--google_ad_client = "pub-2576485761337625";/* 250x250, created 31/01/09 */google_ad_slot = "7252767143";google_ad_width = 250;google_ad_height = 250;//--> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js" type=text/javascript> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/expansion_embed.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/test_domain.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; DISPLAY: block; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><IFRAME id=google_ads_frame1 style="LEFT: 0px; POSITION: absolute; TOP: 0px" name=google_ads_frame marginWidth=0 marginHeight=0 src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?client=ca-pub-2576485761337625&output=html&h=250&slotname=7252767143&w=250&lmt=1261184151&flash=10.0.22.87&url=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Ff23%2F%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%82%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%84%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%83%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%88%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8D%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%88%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8D%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%99-%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%81%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%91%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%9A%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%9A%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%92%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%95-%E0%B9%80%E0%B8%99%E2%80%98%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%90-%E0%B9%80%E0%B8%99%E2%82%AC%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%9B%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%87%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%99%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%98%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%82%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%91%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%89%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%99%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8A%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%87-%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%82%E0%B9%80%E0%B8%98%E2%80%9D%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%82%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8B%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%85%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%87%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%9E%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%88%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8D%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%84%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%92%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%89%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%95%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%85%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%94%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%87%E0%B9%80%E0%B8%98%E2%80%9D%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%93-207642.html&dt=1261184151890&correlator=1261184151890&frm=0&ga_vid=1322148329.1261015695&ga_sid=1261180824&ga_hid=1109829627&ga_fc=1&ga_wpids=UA-7034934-1&u_tz=420&u_his=0&u_java=1&u_h=768&u_w=1024&u_ah=768&u_aw=1024&u_cd=32&u_nplug=0&u_nmime=0&biw=770&bih=395&ref=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Ff23%2F%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8A%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%92%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%9A%E0%B9%80%E0%B8&dtd=47&xpc=QqnbVK6AUN&p=http%3A//palungjit.org" frameBorder=0 width=250 scrolling=no height=250 allowTransparency></IFRAME></INS></INS>

ธรรม
ที่นำไปสู่ความหลุดพ้น
เล่มที่ ๖
พระราชพรหมยานมหาเถระ หลวงพ่อฤาษีวัดท่าซุง
รวบรวมโดย : พล.ต.ท. นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน














สามารถดูสารบัญหัวข้อธรรมะจากในเล่มได้ที่ลิ้งค์นี้นะครับ

รวบรวมโดย : พล.ต.ท. นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน
​

<!-- google_ad_section_end -->
<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>


</FIELDSET>
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->แจก cd สอนสมาธิเบื้องต้น ไปจนถึง มโนมยิทธิ และกสิณ ตามแนวทางหลวงพ่อฤาษีลิงดำ
ท่านใดสนใจ pm มาครับ จัดส่งฟรีถึงบ้าน หรือจะดาวโหลดตามลิ้งได้เลยจ้า
ไฟล์เสียงแนะนำสมาธิ โดย กลุ่มพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ - Buddhism Audio

... เพื่อประโยชน์และความสุข ของทุกๆ ชึวิต และทุกๆ ดวงจิต ...
<!-- google_ad_section_end -->
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

http://palungjit.org/threads/คิริมานนทสูตร-โดยสมเด็จองค์ปัจจุบัน.181367/

 

http://palungjit.org/threads/การขออภัยทานเป็นทานสูงสุดในพุทธศาสนา.202072/

 

และ เมตตา สูงสุด เป็นปรมัตถ์บารมี ก็คือ การให้อภัยทานได้แม้ผู้ที่ปองร้ายหรือทำลายชีวิตของเรา

การละซึ่งความโกรธ ความพยาบาท การจองเวร ทั้งปวง เป็นผู้ปราศจากศัตรู

ต้องตัด ต้องละด้วยเมตตา หากขาดเมตตา กิเลส ด้านโทสะนั้นย่อมไม่อาจตัดออกไปจากจิตใจได้

อภัย

ช่างเขา

เปล่าวาง

อโหสิกรรม

มีเพียง จิตเมตตาต่อทุกบุคคล ทุกดวงจิตเสมอกัน ประดุจมารดาเอ็นดูต่อบุตรจากอุทรของตนเองฉันนั้น

เมื่อมีเมตตาหล่อเลี้ยงจิตใจของเรา

ความชั่วในตัวผู้อื่นเราไม่สนใจ จริยาผู้อื่นที่เป็นโทษกระทบใจเราไม่สนใจ ไม่เพ่งโทษ ไม่เกาะเกี่ยวกังวลถึง

จิตเราก็ไม่ทุกข์ ไม่เกิด จิตที่คิดในอกุศลต่อบุคลอื่น

ความชั่วความเลวของบุคคลอื่นไม่ก่อให้เกิด อกุศลจิตในใจของเรา ปล่อยวางปรับใจเราเป็นอุเบกขารมณ์ ในพรหมวิหารธรรม

หากเป็นความดี เป็นกุศลของผู้อื่น เราโมทนา เรายินดี เราชื่นใจ เป็นมุทิตาจิตให้เต็มล้นหัวจิตหัวใจของเราเอาไว้ จัดเป็น มุทิตาจิต ในพรหมวิหารธรรม

เมื่อนั้นใจเราก็มีแต่จิตที่ชุ่มเย็นเป็นสุข เป็นจิตของผู้ปฏิบัติธรรม ผู้มีจิตชุ่มเย็น ทั้งภายในและภายนอก

ดับเพลิงกิเลส เพลิงทุกข์ที่เผาจิตเผาใจของเราด้วย โทสะ โมหะ เพลิดเพลินในอารมณ์นินทาว่าร้าย เห็นแต่ชั่วคนอื่นนำมาเป็นเชื้อเพลิงแผดเผาใจของตัวเองออกไปทีละน้อย

จนเมื่อจิตเราเย็นด้วยเมตตาจริง พรหมวิหารสี่ เต็ม
ไม่พร่องใน เมตตา จิตปรารถนาให้ผู้อื่นมีสุข เข้าถึงความดีอยู่เสมอไหม
ไม่พร่องใน กรุณา จิตยินดีช่วยเหลือผู้อื่นเสมอไหม
ไม่พร่องใน มุทิตา จิตยินดีเมื่อผู้อื่นมีสุข สำเร็จในบุญโดยปราศจากอารมณ์จิตริษยาไหม

ไม่พร่องในอุเบกขา ปล่อยวางในความผิด ของผู้อื่น พร้อมให้อภัยอยู่เสมอ และไม่ทุกข์ ไม่กังวลในยามที่เรายังไม่อาจช่วยผู้อื่นได้ดังจิตปรารถนาหรือไม่

เมื่อพรหมวิหารสี่ เต็มพร้อมบริบูรณ์ ศีลก็เต็ม บริสุทธิ์จากภายในดวงจิต
ฌานสมาบัติก็ตั้งมั่น สมาธิมั่นคง จิตเข้าถึงอารมณ์ใจที่เป็นสุขจากสมาธิอย่างแท้จริง

และเมื่อจิตเรามีพรหมวิหารสี่เป็นที่ตั้งของจิตยามอธิฐาน ยามสร้างบารมี
เป็นกำลังใจ เพื่อส่วนรวมด้วยใจเมตตา

เมื่อนั้นความศักดิ์สิทธิ์ความอัศจรรย์ก็ปรากฏขึ้น

พระท่านสงเคราะห์

ฟ้าดินเป็นใจ

เทวดาพรหมท่านโมทนา

ดังนั้น ยามสอนธรรมมะ ก็เกิดผลแห่งการปฏิบัติของผู้ฟังธรรมเป็นอนุสานีปาฏิหาริย์ อันพระพุทธองค์ทรงสรรเสริญ

ยามอธิฐานเพื่องานส่วนรวมก็ปรากฏผลเป็นที่อัศจรรย์ ทำการที่ยากให้ง่าย เกิดอภิญญาด้วยบุญญฤทธิ์ได้ ยังศรัทธาให้เกิดขึ้นได้

ทุกสิ่งเกิดจากจิตเมตตา เป็นจุดก่อเกิดแห่งธรรม หล่อเลี้ยงธรรมในทุกดวงจิต ไม่เฉพาะในดวงจิตของตนเอง ก็เผื่อแผ่ไปยังจิตดวงอื่นด้วย

เป็นน้ำเลี้ยงใจเรา ให้ชุ่มเย็นจนเข้าถึงความเป็นพระอริยะเจ้า หรือแม้แต่หล่อเลี้ยงดวงจิตของพระโพธิสัตว์พระองค์แล้วพระองค์เล่า ให้มีกำลังใจสร้างตรีทศบารมีรื้อขนสรรพสัตว์เข้าถึงซึ่งพระนิพพานได้ในทีั่สุด


ขอให้เมตตาหล่อเลี้ยงในจิตใจทุกๆดวง ให้เข้าถึงธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตราบเข้าเข้าถึงซึ่งพระนิพพานด้วยเทอญ

 

สาธุ อนุโมทนาค่ะ

ขอกราบขอบพระคุณอาจารย์มากค่ะ ได้สอนเมตตาพรหมวิหารให้เข้าใจอย่างละเอียดลึกซึ้งเป็นเหมือนน้ำทิพย์ชโลมไปถึงจิตใจเลยค่ะ

 

<TABLE class=tborder id=post992049 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->newhatyai<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_992049", true); </SCRIPT>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Jul 2007
สถานที่: อยู่หาดใหญ่ ครับ
ข้อความ: 1,813
Groans: 0
Groaned at 2 Times in 2 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 40
ได้รับอนุโมทนา 9,906 ครั้ง ใน 1,516 โพส
พลังการให้คะแนน: 910


</TD><TD class=alt1 id=td_post_992049 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><CENTER><!-- google_ad_section_start -->หลวงพ่อฤาษีลิงดำคุยกับพุทธองค์ดังต่อไปนี้<!-- google_ad_section_end -->

</CENTER>
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- google_ad_section_start --><SCRIPT type=text/javascript><!--google_ad_client = "pub-2576485761337625";/* 250x250, created 31/01/09 */google_ad_slot = "7252767143";google_ad_width = 250;google_ad_height = 250;//--> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js" type=text/javascript> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/expansion_embed.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/test_domain.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; DISPLAY: block; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><IFRAME id=google_ads_frame1 style="LEFT: 0px; POSITION: absolute; TOP: 0px" name=google_ads_frame marginWidth=0 marginHeight=0 src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?client=ca-pub-2576485761337625&output=html&h=250&slotname=7252767143&w=250&lmt=1261659610&flash=10.0.22.87&url=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Ff23%2F%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A4%E0%B8%B2%E0%B8%A9%E0%B8%B5%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%87%E0%B8%94%E0%B8%B3%E0%B8%84%E0%B8%B8%E0%B8%A2%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%9E%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B9%8C%E0%B8%94%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B9%84%E0%B8%9B%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B9%89-114998.html&dt=1261659610078&correlator=1261659610078&frm=0&ga_vid=1322148329.1261015695&ga_sid=1261656929&ga_hid=1269069071&ga_fc=1&ga_wpids=UA-7034934-1&u_tz=420&u_his=42&u_java=1&u_h=768&u_w=1024&u_ah=768&u_aw=1024&u_cd=32&u_nplug=0&u_nmime=0&biw=1004&bih=589&ref=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Ff23%2F%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A4%E0%B8%B2%E0%B8%A9%E0%B8%B5%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%87%E0%B8%94%E0%B8%B3%2F&fu=0&ifi=1&dtd=78&xpc=kURx3HTcQE&p=http%3A//palungjit.org" frameBorder=0 width=250 scrolling=no height=250 allowTransparency></IFRAME></INS></INS>
พระพุทธประทานธรรม
ทุกคนพึงทำจิตให้มั่นคงในความดีทั้งหมด มีศีล สัจจะ มีวิริยะ ความเพียร เอาชนะความโกรธ ความโลภ ความหลงใหลในโลกสมบัติซึ่งเป็นของไม่จริง ของจริงคือพระนิพพาน เป็นของมีความสุข ไม่สูญสลายดังที่คนคิดกัน ขันธมาร คือ กายกับประสาท อารมณ์ติดทางโลกทั้งหลาย คอยดึงจิตเราที่อาศัยกายชั่วคราวนี้ให้คิดผิด ทำผิด พูดผิด มัวเมากับลาภ ยศ สรรเสริญ อยู่เสมอ โลก คือ กาย(รูป) รส กลิ่น เสียง(นาม) อย่าเอาไปรวมกับจิต เป็นคนละส่วนกัน ถ้าเอามารวมกันก็มีเหตุวุ่นวาย
อย่าคิด อย่ามองคนอื่นในแง่ไม่ดีเด็ดขาด เขาจะดีจะชั่วก็เป็นเรื่องของเขา ต่างก็มีกรรมเวรเป็นของตน ไม่ต้องสนใจใคร หากสนใจความไม่ดีของคนอื่น ระวังตัวเราเองอาจจะต้องลงอเวจี ปฏิบัติมาถึงป่านนี้แล้วใครทำไม่ดีกฎของกรรมลงโทษเอง
ระวังจิตของเราให้ดีที่สุด ทำจิตให้สะอาด เอาจิตที่ดียกไปไว้บนพระนิพพาน มีพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าอยู่ในใจตลอดเวลาที่มีลมหายใจเข้าออก
สิ่งที่ดีที่ควรคิดควรเก็บเอาไว้ในใจมีดังนี้
1. ป้องกันความฟุ้งซ่านของจิต โดยเอาจิตจับลมหายใจเข้าออกพร้อมกับนึกถึงพระพุทธพิชิตมารบรมศาสดา เป็นพุทธานุสติกรรมฐาน ร่วมกับ อานาปานสติกรรมฐาน มีคุณประโยชน์มหาศาล มีปัญญาดี เห็นความทุกข์ และบรรเทาทุกขเวทนาของร่างกาย
2. ให้เอาจิตดูร่างกายให้ชัดแจ้งตามความเป็นจริงว่า ร่างกายสะอาดหรือ สกปรก มีกลิ่นหอมหรือเหม็น จิตเราบังคับร่างกายให้เปล่งปลั่งสดชื่นได้หรือไม่ ถ้าจิตบังคับไม่ให้ร่างกายหิว เหนื่อย เจ็บ แก่ ตาย ไม่ได้ ก็แสดงว่าร่างกาย ไม่ใช่ของจิต ไม่ใช่ของเราจริง เป็นของธรรมชาติ เสื่อมสลายผุพังตามกฎของโลกนี้ คือ เกิดขึ้น แก่ลง แล้วแตกสลายเหมือนกันหมด
3. ให้เอาจิตดูกายว่า ทุกลมหายใจเข้าออก ร่างกายใกล้ความตายทุกวินาที จากเด็กเป็นผู้ใหญ่ เป็นคนแก่ แล้วตาย ถูกเผากลายเป็นเถ้าถ่าน ร่างกายเป็นเพียงบ้านชั่วคราว จิตเป็นของจริงไม่ตายตามร่างกาย จิตมุ่งมั่นตั้งใจไปพระนิพพานเป็นการตัดความหลง ตัดอวิชชาไปในตัว ไม่หวังการเกิดอีก
4. ทำจิตใจสะอาดด้วยคุณธรรม มีเมตตากรุณาต่อคนสัตว์ทั่วโลก เป็นการตัดความโกรธ มีความชื่นชมยินดีกับผู้ที่ได้ดีมีสุข เป็นการตัดความอิจฉาริษยา ทำใจเฉย ๆ ไว้ไม่ซ้ำเติมกับผู้ทำผิด เฉยกับความทุกข์ความผิดหวังสารพัด จิตจะฉลาด ไม่ทุกข์ใจไปตามความเปลี่ยนแปลง ของชีวิตในโลก เงินทองจะเสียหายก็ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาของการเปลี่ยนแปลง หนีไม่พ้น จะหนีพ้นก็มีที่เดียวแดนเดียวคือ แดนพระนิพพาน
5. จิตนึกถึงความดีของพระนิพพาน จิตเป็นสุข เย็นสบายเพราะจิตไม่ติดในกายเรากายเขา ไม่ติดในลาภ ยศ สรรเสริญ สุข จิตที่พระนิพพานเป็นจิตดับ ราคะ(รัก) ตัณหา (ความอยาก) ดับอุปาทาน ยึดขันธ์ 5 (รูป-นาม) ว่าเป็นของเรา แท้จริง รูป- นาม นี้เป็นของธรรมชาติ เราคือ จิต ยืมธรรมชาติมาใช้ชั่วคราว พระนิพพานเป็นแดนทิพย์วิเศษ เป็นสถานที่จริง พระนิพพานไม่ใช่วัตถุ ดิน น้ำ ลม ไฟ แบบ โลกนี้ พระนิพพานเป็นนามธรรม มองได้ด้วยจิตสะอาด ปราศจาก รัก โลภ โกรธ หลง จิตเป็นทิพย์ ที่เห็นพระนิพพาน เป็นรูปร่าง ท่านเรียกกันว่า รูปพระนิพพาน รูปพระนิพพานอยู่ในนามละเอียดยิ่งกว่าลมอากาศ จิตเป็นทิพย์เท่านั้นจึงจะสัมผัสได้ (คนที่ยังไม่ตายก็สัมผัสแดนทิพย์พระนิพพานได้โดยทำสมาธิวิปัสสนา ซึ่งมีหลายแบบ แบบง่าย ๆ คือ มโนมยิทธิ ) มีพระพุทธเจ้าหลายแสนพระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าหลายล้านพระองค์ และพระอรหันต์มากมาย พระนิพพานไพศาลกว่าโลกมนุษย์หลายล้านเท่า พระท่านที่นิพพานแล้วก็ยังคงช่วยเหลือเทวดา มนุษย์ที่มีศีลธรรมอยู่
6. จิตให้จับอริยสัจ คือ ความเป็นจริงของโลก ตรวจตราดูให้ทั่วว่าคนในโลกที่เป็นสุขจริงหรือไม่ การที่ร่างกายมีภาวะหิวกระหาย เหนื่อยอ่อน หนาว ปวดโน่นปวดนี่ การวิ่งวุ่นหาเงินเพื่อเลี้ยงชีวิตเป็นสุขจริงหรือ ?
7. ใช้จิตเราตรวจตราดูว่ากิเลสร้อยรัด 10 ตัว นั้นเราตัดตัวใดได้บ้างแล้ว กิเลส 10 ตัวมีดังนี้
(1) เห็นว่าร่างกาย ทรัพย์สมบัติ เป็นของเรา
(2) สงสัยในพระธรรมคำสอน
(3) ไม่มีความมั่นคงในศีล 5
(4) หลงในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส (กามฉันทะ)
(5) มีความไม่พอใจหงุดหงิด (ปฏิฆะ)
(6) หลงในรูปฌาน
(7) หลงในอรูปฌาน
(8) มีมานะถือว่าเราดีกว่าเขา เสมอเขา ด้อยกว่าเขา
(9) มีจิตคิดฟุ้งซ่านนอกเรื่องพระนิพพาน (อุทธัจจกุกกุจจะ)
(10) มีอวิชชา คิดว่าโลก สวรรค์ พรหม น่าอยู่ น่าสบาย
ให้คิดใคร่ครวญก่อนทำ พิจารณาให้รอบคอบอย่าใจร้อน สติปัญญาที่มีให้เอาออกมาใช้ ระวังจิตให้ดี มารนั้นคอยดึงจิตเราไปในทางชั่ว คนทั่วไปในโลกนี้จิตที่ดี มีประโยชน์จริง ๆ มีเพียง 1 % อีก 99 % เป็นจิตที่ไหลตามอำนาจ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ตามโลก ไหลไปตามภาวะของโลกจึงเดือดร้อน อย่าฟังคนรอบข้าง ต้องเชื่อมั่นในพระรัตนตรัย ปฏิบัติกาย วาจา ใจ ให้ดี ให้จริงจัง อย่าเกียจคร้าน อย่าสนใจทางโลกมนุษย์ ซึ่งวุ่นวายไม่มีจบสิ้น ได้มโนมยิทธิ แล้วก็ให้ยกจิตไปไว้บนพระนิพพานบ่อย ๆ อายุสังขารเหลือน้อยลงทุกวัน ร่างกายก็เสื่อมโทรมลงใกล้ ความเน่าเปื่อยลงทุกวัน
การปฏิบัติธรรมนั้นจงตั้งมั่นที่ใจ อย่าทำที่วาจา ความดีควรมีที่กิริยา จิตที่เข้มแข็งมีกำลังใจเต็มเป็นบารมี การปฏิบัตินั้น ขอให้มุ่งในเรื่องอย่ายึดในสิ่งที่เป็นสมมุติ คือ ร่างกาย ทรัพย์สมบัติ พยายามทำใจให้นิ่ง นิ่งเฉยมากที่สุด อย่ากลัวพลาด กลัวห่วง กลัวธรรมะ คือ กลัวแก่เจ็บไข้แล้วทรมาน กลัวความตายที่กำลังเดินทางเข้ามาหาทุกลมหายใจเข้าออก จงอยู่กับปัจจุบัน ปล่อยให้ชีวิตทำหน้าที่ของมันไป จิตเราก็เห็นทุกสิ่งทุกอย่างเป็นของหลอกลวง ของสมมุติ
พวกที่ศึกษาพระธรรมที่มาจากมหาเถรสมาคมก็ดี พุทธศึกษาหรืออื่น ๆ ก็ดี เขามักจะสอนธรรมวินัย ธรรมของโลกเสียมากว่าที่จะสอนให้คนหนีโลก
บางคนบอกว่าพระนิพพานเป็นอนัตตา ซึ่งบิดเบือนไปจากคำสอนที่เป็นจริง พระนิพพานเป็นอมตะ เป็นของจริงไม่เปลี่ยนแปลงเหมือนโลก พระนิพพานไม่ใช่อนัตตา เหนืออนัตตา เหนือทุกขัง เหนืออนิจจัง เหนือโลก สวรรค์ พรหม อย่าเอาไปเทียบกับของต่ำ พระนิพพานเป็นของสูง ของจริง ไม่ใช่ของสมมุติเหมือนโลกนี้
การปฏิบัติธรรมะ ให้ระลึกว่าความตายมีอยู่ทุกขณะ ทุกลมหายใจเข้าออก เพื่อกันความประมาทพลั้งเผลอ พิจารณาว่ากายไม่ใช่เรา เราไม่ใช่กาย ตายเมื่อไรจิตเราแยกจากกายเด็ดขาด มุ่งไปแดนพระนิพพานที่ไม่มีการเกิดแก่เจ็บตาย ไม่หนาวร้อน ไม่ทุกข์ดีกว่า สบายถาวรดี
การประพฤติธรรมจะถูกจะผิดจะตรงจะชอบ เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา ถอยหน้า ถอยหลัง นั้น เทวดา พรหม มีพระพุทธเจ้าเป็นประธาน ท่านทรงทราบทุกอย่างไม่มีอะไรปิดบังได้
เส้นทางชีวิตของแต่ละคนเป็นทางเอก ทางส่วนตัว เราจะต้องดูแลรักษาทางอันนั้นให้สะอาด เดินง่ายเรียบร้อย เราอย่าเป็นคนทำทางของเราให้เป็นอุปสรรค กับชีวิตเราเองด้วยการมีอารมณ์ร้อน เศร้าหมอง วิตกกังวล ต้องรักษาจิตใจให้สดชื่นเย็นสบาย ทางชีวิตก็ถึงจุดหมายคือพระนิพพานได้
โอกาสและเวลาของแต่ละคนมีคุณค่าทางโลกและทางธรรมมากนัก ฉะนั้นควรทำโอกาสและเวลาของเราให้เป็นบุญเป็นประโยชน์มากที่สุด โอกาสนั้นก็ทำแสนง่ายดายคือ ทำที่จิต เห็นว่าจิตมาอาศัยกาย คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ชั่วคราว จิตมีที่ไปที่เดียวคือ พระนิพพาน ทางอื่น นรก สัตว์เดรัจฉาน โลก สวรรค์ พรหม เราไม่ไปเด็ดขาด ตั้งจิตไว้อย่างนี้เป็นแรง อธิษฐานบารมี
อุดมคติ คือ ความปรารถนาในสิ่งที่งดงาม มีอุดมคติอะไรก็พึงทำแต่สิ่งที่อยู่ในอุดมคติเท่านั้น อย่าออกนอกอุดมคติ เรามีชาติ ศาสนา พระประมุข อยู่ 3 สิ่งก็อย่าให้เลยเถิดจาก 3 สิ่ง
จริงอยู่ที่ว่าโลกเราหาความยุติธรรมไม่ได้ในสิ่งที่มองเห็น แต่สิ่งที่เป็นธรรมชาติหรือธรรมะนั้นเป็นกฎของธรรมดาหรือกรรม เป็นของยุติธรรมแน่นนอน เราก่อชีวิตขึ้นมาก็เป็นธรรมชาติที่เราจะต้องหาทางให้ชีวิตนั้นสดใส ด้วยการมีศีล 5 ครบ ศีล 5 ทำให้เป็นคนดี สมาธิทำให้เป็นคนเฉย การรู้เห็นทุกข์ของร่างกายทำให้คนมีปัญญา ระวังอย่าให้อารมณ์พอใจ โกรธ เกลียด รัก ชอบ หลง เป็นเจ้าหัวใจ ความยินดีไม่ได้ทำให้คนประสบความสำเร็จ การบำเพ็ญเพียรภาวนาพิจารณาร่างกายเป็นของน่าเกลียดน่ากลัวน่าเบื่อหน่าย ทำให้คนจำนวนมากสำเร็จทั้งทางโลกและทางธรรม จงพยายามและหาช่องทางสำหรับตัวเราเสียก่อนที่จะหมดเวลาคือ ตาย เวลาที่เป็นทุนนั้น จงใช้สร้างคุณอย่าสร้างโทษ จงใช้เวลาและกำลังของสังขารให้เป็นทุนต่อธรรมประจำตนให้มากที่สุด แล้วก็จะได้รับพรที่วิเศษคือ จงหมดภาระจากทุกสิ่ง
บางคนที่มีทิฐิว่า พระพุทธเจ้าเสด็จปรินิพพานไปแล้วย่อมไม่ปรากฏอีก โดยอ้าง พระบาลี นิพพานัง ปรมังสุญญัง คำว่า สูญ นั้นหมายถึง สูญจากกิเลส จิตสูญจากกิเลสจึงจะเข้าพระนิพพานได้ จิตมัวหมอง ไม่รู้ตามความเป็นจริง แปลบาลีผิดจากความหมายพระพุทธองค์ จิตก็หลงทางไปสู่อบายภูมิเพราะเป็นจิตไม่ฉลาด
สิ่งที่ไม่มีที่พระนิพพานได้แก่ นรก สัตว์ โลก สวรรค์ พรหม ธาตุ 4 (ดิน น้ำ ลม ไฟ ) ขันธ์ 5 (รูป-นาม) อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ราคะ อุปาทาน บาปกรรม อวิชชา สังโยชน์ (กิเลสร้อยรัด 10 อย่าง ) เกิด แก่ เจ็บ ตาย สิ่งเหล่านี้ไม่มีในแดนพระนิพพาน
เราอยู่ในพระพุทธศาสนา จับหลักในคำสอน จับหลักให้จริงก่อน ให้คิด ไตร่ตรองก่อนว่าสิ่งนั้น สิ่งนี้เป็นจริงไหม แล้วจึงเชื่อจึงปฏิบัติ
ถ้ามัวดูอภินิหาร ดูฤทธิ์ แล้วจึงเชื่อ ต่อไปถ้าพบคำสอนที่วิเศษ แล้วไม่มีอิทธิฤทธิ์ ก็หมายถึงคำสอนของพระพุทธเจ้าไม่มีประโยชน์นะสิ
จงดูกายของเราว่าเป็นฉันใด กำลังทำอะไร กำลังคิดอะไร ถ้าคิดดีมีประโยชน์ก็เก็บเอาไว้ ถ้าคิดชั่วมัวหมองไร้สาระ วิตกกังวลก็โยนทิ้งไป โดยเฉพาะขันธ์ 5 กายเขากายเราอย่าสนใจ ให้สนใจจิตสะอาดมีธรรมะ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อยู่ในจิต ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกไม่ช้าก็พังสลายไม่มีอะไรเหลือ เราพิจารณากายจิตเพื่อหนีพ้นกรรมเวร เราต้องการความสุขที่แท้จริงไม่ใช่หรือ ?
ทุก ๆ คนจงทราบไว้ว่า พระโสดาบันยังมีกิเลส ตัณหา ราคะ ยังมีความโกรธอยู่ แต่ไม่มีอาฆาต มีสติ มีการยับยั้ง รู้คิด ยังอยู่ในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส แต่ไม่หลง มีศีล 5 ครบ ไม่สงสัยในคำสอนพระรัตนตรัย ไม่ลืมตัวกลัวตาย มีความมั่นใจว่าเดินเข้าสู่สายพระนิพพานแน่ ไม่หลงใหลแวะเวียนไปทางอื่น
หมวดพระอริยเจ้า (โดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง)
พระโสดาบันและพระสกิทาคามี
เพื่อนพระโยคาวจรทั้งหลาย วันนี้มาฟังถึงหมวดพระอริยเจ้า หมวดนี้ให้นามว่า หมวดพระอริยเจ้า จะพูดถึงความเป็นอริยเจ้าโดยตรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปฏิบัติพระกรรมฐาน ถ้าผู้สอนฉลาดในการสอน หรือว่าผู้ปฏิบัติฉลาดในการปฏิบัติก็ควรที่จะเริ่มตั้งแต่หมวดนี้เป็นต้นไป ทั้งนี้เพราะอะไร เพราะว่าการปฏิบัติ เราหวังผล นั่นคือ พระนิพพานหรืออย่างน้อยเป็นพระอริยเจ้าเบื้องต้น
ที่บรรดาท่านทั้งหลาย หลายท่าน จดหมายมาที่วัดบอกว่าปฏิบัติพระกรรมฐานมา 20 ปีเศษ ไม่มีอะไรคืบหน้า ก็เลยสงสัยเหมือนกันว่าการปฏิบัติของท่านปฏิบัติแบบไหน การจะเป็นพระอริยเจ้าหรือว่าการตัดกิเลส จะเป็นพระอริยะต้องตัดกิเลส 10 อย่าง หรือ ตัดกิเลสเพื่อความเป็นพระอริยะมี 10 อย่าง ท่านเรียกว่า สังโยชน์ คำว่าสังโยชน์แปลว่ากิเลสเป็นเครื่องร้อยรัด รัดใจจนกระทั่งเราต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะ มี 10 อย่างด้วยกันคือ
1. สักกายทิฏฐิ
2. วิจิกิจฉา
3. สีลัพพตปรามาส
ละสามข้อนี่เป็น พระโสดาบัน ก็ได้ พระสกิทาคามี ก็ได้
4. กามฉันทะ
5. ปฏิฆะ
ละสองข้อหลังนี่ต่อมาต้องได้ 1 2 3 ด้วยนะ แล้วต่อ 4 5 ถ้าได้ 4 5 มานี่ก็จะได้เป็น พระอนาคามี ต่อไปจะได้เป็นพระอรหันต์ ก็ต้องตัด
6. รูปราคะ
7. อรูปราคะ
8. มานะ
9. อุทธัจจะ
10. อวิชชา
ที่พูดอยู่นี่กำลังป่วย ก็จะเผลอไปบ้างผิดไปบ้างเป็นของธรรมดา เสียงก็ยังไม่ลงตัว กระแอมไอ ก็ขอนำสังโยชน์ 10 มาพูดกัน
คำว่า สักกายทิฏฐิ ในพระโสดาบัน สักกายทิฏฐินี่จริง ๆ เป็นตัวกิเลสที่ตัดโดยเฉพาะ ตามที่พระสารีบุตรท่านแนะนำพระสงฆ์ ที่พระสงฆ์ไปลาพระพุทธเจ้าและพระพุทธเจ้าทรงให้ไปลาพระสารีบุตรเพื่อจะเข้าป่า
พระได้ถามพระสารีบุตรว่า พวกผมยังเป็นปุถุชน ถ้าต้องการปฏิบัติให้เป็นพระอริยเจ้าเพื่อเป็นพระโสดาบันจะทำยังไงขอรับ พระสารีบุตรก็บอกว่า เธอจงปฏิบัติตามนี้ คือ มีความรู้สึกว่าร่างกาย ขันธ์ 5 คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ทั้ง 5 ประการนี้ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา ถ้าเธอคิดอย่างนี้ได้อันดับต่ำ มีความทรงตัวอันดับต่ำ เธอก็จะเป็นพระโสดาบัน
พระก็ถามต่อไปว่า ถ้าพวกผมเป็นพระโสดาบันแล้ว ต้องการเป็นพระสกิทาคามี จะมีความรู้สึกอย่างไร ต้องปฏิบัติแบบไหน พระสารีบุตรก็บอกว่า ข้อเดียวกันแหละ ถ้าเธอมีความรู้สึกว่าร่างกายนี้ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา จิตละเอียดลง ปัญญาเกิดมากขึ้น เธอก็เป็นพระสกิทาคามี
พระก็ถามว่า ถ้าผมเป็นพระสกาทามีแล้ว ต้องการเป็นพระอนาคามีจะทำยังไง ท่านก็บอกเหมือนกัน จะทำยังไง ท่านก็บอกข้อเดียวกัน ก็รวมความว่าให้ พิจารณาขันธ์ 5 ว่า ร่างกายนี้ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา
ตอนนี้ถ้าพูดเร็วก็ขอโทษ มันป่วย ป่วยและคอไม่ดี บรรดาท่านทั้งหลายฟังข้อนี้แล้ว ท่านอาจจะคิดว่าความเป็นพระอริยเจ้านี่เป็นของไม่ยาก แต่ความจริงมันก็ไม่ยาก แต่ว่าทั้งนี้ก็อย่าไปนึกว่าคนพูดเป็นพระอริยเจ้าไปด้วยก็แล้วกัน ว่ากันตามตำราของท่าน ไม่ยากจริง ๆ
ทีนี้เพื่อความเข้าใจง่ายไปกว่านั้น หวนกลับมาจับอารมณ์ ของพระโสดาบันใหม่ ว่า คนที่จะเป็นพระโสดาบันจริง ๆ จะต้องมีอารมณ์เยือกเย็นจริง ๆ สามารถตัดกิเลส ได้จะทำยังไง ก็ต้องไปดูบาลีจุดหนึ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า พระโสดาบันก็ดี พระสกิทาคามีก็ดี ทั้ง 2 ประการนี้มีศีลบริสุทธิ์ และก็มีปัญญาเล็กน้อย มีสมาธิเล็กน้อย
ถ้าว่ากันตามนี้ ก็จะเห็นว่าพระโสดาบันเป็นไม่ยากนัก ท่านบอกว่า ใช้สมาธิไม่มาก ไม่ต้องเครียด มีสมาธิเล็กน้อยขั้น ปฐมฌาน ก็พอ และมีปัญญาเล็กน้อยไม่มากนัก คำว่าปัญญาเล็กน้อยนี่มีความสำคัญ ต้องหวนกลับมาว่าปัญญาเล็กน้อยมีความรู้สึกยังไง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สักกายทิฏฐิ มีความสำคัญมาก สักกายทิฏฐิ ท่านแปลว่า มีความรู้สึกว่า ร่างกายนี้ไม่ใช่เราไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา
ตอนนี้ก็มาตั้งจุดแค่เล็ก ๆ อันดับแรกที่เราจะทำ แรกที่สุดหาทางรู้จักหน้า นิวรณ์ 5 ประการเสียก่อน ว่านิวรณ์ 5 ประการนี่มีอะไรบ้าง อย่าให้มันกวนใจตลอดวัน ยังไง ๆ มันก็กวนใจแน่ ขั้นพระโสดาบัน สกิทาคามี อนาคามี นี่หลีกนิวรณ์ไม่พ้น และก็หาทางยับยั้งมัน วิธีหาทางยับยั้งก็คือว่า ไม่ต้องรู้จักหน้ามันเลย ใช้เวลาประเดี๋ยวเดียวสักครู่เดียว นั่นคือ ว่าอันดับแรกก่อนจะทำอะไรทั้งหมด (หมวดนี้มีความสำคัญนะ) จิตนึกถึงพรหมวิหาร 4 ก่อน พรหมวิหาร 4 นี่ ถ้าท่านมีกันแล้วนะเป็นประจำทานก็ดี ศีลก็ดี ภาวนาก็ตาม ทรงตัวหมด การตัดกิเลสก็เป็นของง่าย
พรหมวิหาร 4 มีอะไรบ้าง คือ
1.เมตตา ความรัก มีความรู้สึกจากการตื่นนอน ก็ตั้งใจเสียทีเดียวว่า วันนี้เราจะรักตัวเดียว คำว่าเกลียด ไม่มีในใจของเรา เราจะมีความรักในตัวเราเองด้วย มีความรักในบุคคลอื่นด้วย มีความรักในวัตถุด้วย ความรักในที่นี้ไม่ได้หมายถึงกามารมณ์ หมายถึง เมตตา ตัวรักในฐานะเป็นเพื่อน ในฐานะเป็นมิตรที่ดี เรารักตัวเราคือเราไม่ทำลายตัวเรา เรารักคนอื่นคือ เราไม่ทำลายคนอื่น เรารักสัตว์ เราไม่ทำลายสัตว์ เรารักวัตถุ เราไม่ทำลายวัตถุ ทำจิตรักเป็นอันดับแรกว่า เราจะเป็นมิตรที่ดีหรือรักคนทั้งโลก รักสัตว์ทั้งโลกเหมือนกัน รักวัตถุที่เขาใช้ ของใช้ของหวงแหนของแต่ละบุคคล ของเราก็ดี ของคนอื่นก็ดี เราจะรัก ไม่ทำลายไม่ยื้อแย่งของเขา ตั้งใจตามนี้นะ เช้ามืดเริ่มตอนนี้เลย และต่อมาเมื่ออารมณ์ทรงตัวดีแล้ว เราก็คิดว่าความรักก็ดี กฎ 4 ข้อก็ตาม จะประจำใจเราตั้งแต่ตื่นขึ้นจนกว่าจะหลับ
2. อารมณ์สงสาร เราไม่ทำร้ายใคร ไม่ทำร้ายร่างกายเรา ไม่ทำร้ายบุคคลอื่น ไม่ทำร้ายสัตว์ ไม่ทำร้ายวัตถู ไม่ทำอันตรายกับเขาเพราะความสงสาร มีความปรารถนา จะเกื้อกูลให้ทุกคนมีความสุข เห็นใครมีทุกข์ อยากจะมีสุข ถ้าช่วยได้ไม่เกินวิสัย เราจะช่วย และต่อมาคือ
3. มุทิตา จิตอ่อนโยน ไม่อิจฉาริษยาใคร เห็นคนอื่นได้ดี พลอยยินดีด้วย ตั้งใจไว้ตามนี้ อย่าไปแย่งความดีของเขา เขาทำความดีแบบไหน เราตั้งใจทำแบบนั้นเพื่อมีความดีเสมอเขาหรือดีกว่าเขา แต่ว่าอย่าให้เป็นมานะทิฏฐิ ถ้าเธอทำได้ดีแค่นี้นะรึ ฉันทำได้ดีกว่า กลายเป็นมานะทิฏฐิ นี่ไม่ถูกต้อง อย่างนี้ผิด ไปอบายภูมิจิตหมอง ต้องคิดว่าความดีมีอยู่ เราต้องทำความดีอย่างเขา แต่เผอิญมันจะดีกว่า เขาได้ก็เป็นปลื้มใจของเรา ไม่เหยียดหยามเขา
4. อุเบกขา วางเฉย นั่นหมายความว่าทุกสิ่งทุกอย่าง ถ้าเกินวิสัยที่เราจะช่วยได้ จะเป็นคนก็ตาม จะเป็นสัตว์ก็ตาม เราจะไม่ซ้ำเติม เราจะช่วยเขาให้มีความสุข ถ้าเกินวิสัยที่เราจะพึงช่วยได้ ก็เฉยไว้ก่อน ไม่ซ้ำเติมเขา พร้อมที่จะช่วยเหลือ
อารมณ์อย่างนี้ต้องมีประจำใจของทุกท่าน ตั้งแต่ลืมตาใหม่ ๆ จนกว่าจะหลับตานอนหลับไปเลย นี่เป็นอันดับที่ 1 ที่เราจะเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้า และก็อันดับนี้คือ พรหมวิหาร 4 การกั้นนิวรณ์ เราจะทรงตลอดไป มันก็เผลอบ้างอะไรบ้างเป็นของธรรมดาใหม่ ๆ แต่ถ้าเป็นพระอริยะจริง ๆ ไม่มีคำว่าเผลอ พรหมวิหาร 4 นี่พระอริยเจ้าไม่เผลอ ยิ่งเป็นพระอริยเจ้าเบื้องสูงขึ้นไป พรหมวิหาร 4 ยิ่งหนักต้องประจำใจเพื่อประโยชน์ในความเป็นพระอนาคามี และพระอรหันต์
ต่อมาก็อารมณ์ ที่ต้องการ คือ อานาปานุสสติ การรู้ลมหายใจเข้าออก พอตื่นนอนปั๊บ จับลมหายใจเข้าออกทันที พร้อมกับคิดถึงเรื่องพรหมวิหาร 4 อย่าลืมว่าพระอริยเจ้ามีอารมณ์เยือกเย็น ถ้าพระโสดาบันมี 2 ขั้น สัตตักขัตตุง โกลังโกละ เอกพีชี มีความเย็นเหนือขึ้นไปเป็นลำดับ พระสกิทาคามีก็เย็นกว่าพระโสดาบัน อนาคามีก็เย็นกว่าพระสกิทาคามี อรหันต์เย็นที่สุด
ก็รวมความว่า เราต้องมีจิตเยือกเย็น อารมณ์เยือกเย็นจะมีได้ก็เพราะ พรหมวิหาร 4 พรหมวิหาร 4 จะทรงตัวได้ก็เพราะอานาปานุสสติ จำให้ดี เมื่อทรงอานาปานุสสติแล้ว จิตเราก็ยอมรับนับถือ นึกถึงพระพุทธเจ้าเป็น พุทธานุสสติ นึกถึงพระธรรมด้วยความเคารพด้วยกันทั้งหมดนะ เป็น ธัมมานุสสติ นึกถึงพระอริยสงฆ์ด้วยความเคารพ เป็น สังฆานุสสติ อย่างนี้เป็นการละวิจิกิจฉา ตัดความสงสัยในคุณพระรัตนตรัย
มาถึงสักกายทิฏฐิ ทางด้านร่างกาย ขอย้อนกลับนิดหนึ่ง สักกายทิฏฐิ เห็นว่าร่างกาย ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา อย่างนี้กำลังจะหนักเกินไปสำหรับพระโสดาบัน อารมณ์อย่างนี้ถ้าทรงตัว ละเอียดจริงๆ ต้องเป็นพระอรหันต์ แต่การมีความรู้สึกว่าร่างกายไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเราต้องมีอาการทรงตัว ถ้าจะคิดให้ง่ายลงมา เพราะว่าท่านบอกว่าใช้ปัญญาเล็กน้อย พระโสดาบันกับพระสกิทาคามี ถ้าไปล่อขนาดไม่ใช่เราไม่ใช่ของเราเข้าจะกลุ้ม แต่ว่าทำคล่องตัวก็ดี ทำ ถ้าถนัดควรทำ เพราะมีความสำคัญมาก
ถ้ากำลังจิตยังอ่อนอยู่ ก็คิดตามนี้ว่าร่างกายมันเป็นอนิจจัง หาความเที่ยงไม่ได้ มีความเสื่อมเป็นปกติ ไอ้เรื่องความเสื่อมเป็นยังไง หาเอาเองก็แล้วกันนะอย่าให้อธิบายเลยจะเกินพอดีไป การไม่รู้ว่าตัวแก่ ไม่รู้ว่าร่างกายทรุดโทรมนี่ไม่ควรจะเข้ามาเป็นพระอริยเจ้า ไม่ต้องปฏิบัติกับเขา เวียนว่ายตายเกิดไปตามเรื่องก็แล้วกัน ร่างกายมันเกิดมาแล้วก็มีความเสื่อม จากเด็กเล็กเป็นเด็กใหญ่ เป็นหนุ่มเป็นสาว จากหนุ่มสาวเป็นวัยกลางคน จากวัยกลางคนเป็นคนแก่ จากคนแก่เป็นคนตาย นี่มันไม่เที่ยง
ขณะที่ทรงร่างกายอยู่ก็ทุกข์ ทุกข์อะไรบ้าง ย้อนกลับฟังอนุสสติ และในที่สุดเป็นอนัตตา คือ สลายตัว
ไหวมั๊ย ถ้าจะคิดว่าไม่ไหว จะให้ต่ำลงมาอีกนิดหนึ่งเป็นพระโสดาบันขั้นต้นคือ สัตตักขัตตุง มีความรู้สึกว่าร่างกายนี้มันต้องตาย ตายกับอนัตตานี่มันตัวเดียวกัน อาจจะมีบางคนบอก คำว่าตายนี่มันเป็นมรณานุสสติเป็นสมถภาวนา ก็ต้องขอตอบว่า ถ้าไม่โง่ซะอย่าง มันก็เหมือนกัน
อย่าติดในศัพท์มากเกินไป ใช้ปัญญาด้วย ปัญญามีอยู่ ควรใช้ให้เป็นประโยชน์ รู้จักใช้จะเบา ให้มีความรู้สึกว่าชีวิตนี้ต้องตายก็ได้ เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ก็ได้ ร่างกายไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเราก็ได้ ให้นึกเอาตามชอบ มีความรู้สึกอย่างนี้ตั้งแต่เช้ามืด ต่อไปก็ยึดอารมณ์ให้มันแน่นอน จริง ๆ และอย่าปล่อยนะ นึกแต่เช้าจนหลับ
และต่อไปก็นั่งดศีล 5 ก็ดี กรรมบถ 10 ก็ดี เราครบถ้วนมั้ย พระโสดาบันนี้จะมีแต่ศีล 5 ไม่ได้ สังเกตดูปาก ปากพระโสดาบันไม่ใช่ปากชั่ว เป็นปากดี จะเห็นว่าท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีก็ดี นางวิสาขาก็ดี ทุกท่านก็ตามที่เป็นพระโสดาบัน ท่านรักษาปากด้วยกรรมบถ 10 (ปากดีไม่ใช่ปากเลว ปากเลวถือว่าเป็นปากหมาก็ไม่ได้ ปากเลวกว่าปากหมา เพราะ หมาด่าคนไม่ได้ คนไม่รู้เรื่อง ไม่กลุ้ม ถ้าคนด่าคนนี่คนมันรู้เรื่อง มันกลุ้มในด้านปาก ) ก็คือว่า
หนึ่งไม่พูดปด สองไม่พูดคำหยาบ สามไม่นินทาชาวบ้าน พูดส่อเสียดให้เขาแตกร้าวกัน สี่เพ้อเจ้อ เหลวไหล นี่ทางวาจา ทางใจก็ หนึ่ง ไม่นึกอยากจะได้ทรัพย์สมบัติของใครมาครอบครองโดยไม่ชอบธรรม สอง ไม่คิดประทุษร้ายใคร คือ ความโกรธยังมีอยู่ แต่การจองล้างจองผลาญไม่มีแล้ว สาม ทางใจมีความไม่ค้านคำสอนของพระพุทธเจ้า ที่เรียกว่า สัมมาทิฏฐิ คือพระพุทธเจ้าตรัสมา ใช้ปัญญา พิจารณาตามแล้วปฏิบัติตามด้วย ในที่สุดก็เห็นว่าพระพุทธเจ้าตรัสถูก มีความสุข หลังจากนั้นถ้าหากปฏิบัติ นี่เป็นอันว่าครบแล้ว ครบการเป็นพระโสดาบัน ขอย่ออีกครั้งหนึ่ง
อันดับแรก ตั้งอารมณ์ไว้ในด้านกัน เรียกว่า นิวรณ์ 5 ประการ นิวรณ์ 5 ประการจะกันได้ชั่วคราว ประเดี๋ยวเดียว แล้วก็เข้ามาทับใหม่ก็ช่างมัน มันเผลอเราก็เอาใหม่
ประการที่สอง ทรงพรหมวิหาร 4
ประการที่สาม เห็นว่าร่างกายนี้ตาย เห็นว่าร่างกายเป็นอนิจจัง อนัตตา เห็นว่าร่างกายนี้ไม่ใช่เราไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา อย่างนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง นี่ใช้ได้และ
ประการต่อไป ยอมรับนับถือพระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์ ตัดวิจิกิจฉา
และก็ต่อมา รักษาศีล 5 กรรมบถ 10 ครบ ได้แก่ หนึ่ง ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์ ไม่ประพฤติผิดในกาม เอาศีล 5 เข้ามาบวก ไม่ดื่มสุราและเมรัย ไม่พูดปด ไม่พูดคำหยาบ ไม่พูดนินทาชาวบ้าน ไม่เพ้อเจ้อเหลวไหลไร้ประโยชน์ และก็ไม่คิดอยากได้ทรัพย์สินของใคร ไม่คิดจองล้างจองผลาญใคร มีความเห็นตรงที่พระพุทธเจ้าสอน เราไม่ฝืน

<!-- google_ad_section_end -->
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->

ประวัติพระบุญนาคเที่ยวพระกรรมฐาน ,คู่มือปฏิบัติพระกรรมฐาน , บันทึกลับภิกษุนิรนาม ​

<!-- google_ad_section_end -->
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

http://palungjit.org/threads/เรื่อง...วามตายทุกอิริยาบถ-โดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำ.201558/

 

<TABLE class=tborder id=post1789648 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->teporrarit<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1789648", true); </SCRIPT>
ทีมงานเว็บพลังจิต (บลู)



วันที่สมัคร: Feb 2008
สถานที่: เทพออรฤทธิ์ พลังจิต-พุทธศาสนา สำหรับผู้เริ่มต้น
อายุ: 22
ข้อความ: 3,552
Groans: 3
Groaned at 18 Times in 15 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 477
ได้รับอนุโมทนา 34,370 ครั้ง ใน 2,562 โพส
พลังการให้คะแนน: 543


</TD><TD class=alt1 id=td_post_1789648 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><CENTER><!-- google_ad_section_start -->เมาอยู่ในสมาธิ 23 ปี เพราะอนาคามีมรรค<!-- google_ad_section_end -->

</CENTER>
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- google_ad_section_start --><SCRIPT type=text/javascript><!--google_ad_client = "pub-2576485761337625";/* 250x250, created 31/01/09 */google_ad_slot = "7252767143";google_ad_width = 250;google_ad_height = 250;//--> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js" type=text/javascript> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/expansion_embed.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/test_domain.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; DISPLAY: block; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><IFRAME id=google_ads_frame1 style="LEFT: 0px; POSITION: absolute; TOP: 0px" name=google_ads_frame marginWidth=0 marginHeight=0 src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?client=ca-pub-2576485761337625&output=html&h=250&slotname=7252767143&w=250&lmt=1261662291&flash=10.0.22.87&url=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Ff23%2F%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%98%E0%B8%B4-23-%E0%B8%9B%E0%B8%B5-%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%B0%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%B5%E0%B8%A1%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%84-168278.html&dt=1261662291078&correlator=1261662291078&frm=0&ga_vid=1322148329.1261015695&ga_sid=1261660795&ga_hid=382739238&ga_fc=1&ga_wpids=UA-7034934-1&u_tz=420&u_his=0&u_java=1&u_h=768&u_w=1024&u_ah=768&u_aw=1024&u_cd=32&u_nplug=0&u_nmime=0&biw=622&bih=395&ref=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Ff14%2F%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%8D-%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%A1%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A4%E0%B8%B2%E0%B8%A9%E0%B8%B5%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%87%E0%B8%94%E0%B8%B3%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E2%80%9C%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%B0%E0%B8%9B%E0%B8%8F%E0%B8%B4%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%B4%E2%80%9D%E0%B9%82%E0%B8%94%E0%B8%A2%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%99-197575.html&fu=0&ifi=1&dtd=78&xpc=Yo6d54GMS3&p=http%3A//palungjit.org" frameBorder=0 width=250 scrolling=no height=250 allowTransparency></IFRAME></INS></INS>





เมาอยู่ในสมาธิ 23 ปี เพราะอนาคามีมรรค

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 8 ส.ค. 2536 หลวงพ่อฤาษี ท่านเมตตามาสอนเรื่องนี้ไว้ดังนี้ <O</O
ต้นเหตุแห่งเหตุแห่งธรรมเรื่องนี้เกิดจาก เพื่อนของผมท่านยกเอาเรื่องของหลวงพ่อที่ท่านเล่าไว้ในอดีตว่า ท่านเมาอยู่ในสมาธิมา 23 ปี เอาธรรมจุดนี้มาใคร่ครวญในปัจจุบันด้วยปัญญา ก็พบความจริงว่า ขนาดหลวงพ่อยังต้องใช้เวลาถึง 23 ปี กว่าชนะกิเลสได้เด็ดขาด (ตัดสังโยชน์ ข้อ 4 และ 5 ได้ขาด ) แล้วเราเล่าจะต้องใช้เวลาขนาดไหน ยิ่งมีอารมณ์ใจร้อนอยากจะบรรลุเร็วๆ อยากมีฤทธิ์เดช อยากเด่นอยากดัง ล้วนเป็นอยากเลวทั้งสิ้น หรือ ล้วนเป็นตัณหา เป็นสมุทัย เป็นต้นเหตุให้จิตขยันหาความทุกข์เพิ่มมากขึ้นทั้งสิ้น เมื่อเริ่มต้นผิดเป็นมิจฉามรรคแล้ว ผลมันจะเกิดขึ้นได้อย่างไร เมื่อ ฟุ้งมาถึงจุดนี้ หลวงพ่อท่านก็เมตตาสอนให้ว่า
<O</O
1.เออ รู้ตัวไว้บ้างก็ดี แต่ว่าไม่ใช่รู้แล้วปล่อยกรรมฐานให้หลุดไปจากใจ ไอ้ที่จะค้างเติ่งอยู่นาน ก็ตรงอนาคามีมรรคนี่แหละ ไม่ค่อยมีใครได้เร็ว ตัดรัก ตัดโกรธ มันต้องใช้ความเพียรสูง ถ้าใจมันสู้เสียอย่างเดียว อารมณ์ไหนมันมาปะทะ ไม่ถอย ตั้งหน้าลุยมันไปข้างหน้าลูกเดียว
<O</O

2.จับหลักพรหมวิหาร 4 ไว้ให้มั่น เอามาคิดพิจารณาให้ครบทั้ง 4 ตัว วางอารมณ์ของใจไว้ให้ถูก ในขณะจิตถูกกระทบด้วยอารมณ์นั้นๆ ค่อย ๆ กำราบมันไป เอ็งเกิดได้ข้าก็หักล้างเอ็งได้ ชนะบ้าง แพ้บ้าง ก็ให้รู้ว่าชนะหรือแพ้ แต่ขอให้ได้ชื่อว่าต่อสู้กับมันสุดกำลังใจก็แล้วกัน<O</O


3.แพ้รู้ ชนะรู้ แต่คำว่าท้อถอยไม่มีอยู่ในใจ แพ้เวลานี้โอกาสหน้าเราสู้ใหม่ สู้มันเข้าไปทุก ๆ เวลา เขาต้องทำกันอย่างนี้ จึงจะเอาชนะอารมณ์รัก อารมณ์โกรธได้ (ก็คิดว่าที่ตนแพ้อยู่เสมอ ๆ คือ อารมณ์คิดถึงหลวงพ่อ)<O</O


4.ก็อารมณ์รักนั้นแหละ เอ็งมันรักแค่เปลือกของพ่อ ก็ตัดด้วยพรหมวิหาร 4 กับกายคตาและมรณาและอสุภะนึกถึงสภาพร่างกายว่าไม่เที่ยงซิลูก ( ก็คิดว่า มันทำไม่ได้นานเดี๋ยวมันก็กลับมาเกาะใหม่ )<O</O
5.เกาะอย่างนั้น มันเป็นสุขหรือเป็นทุกข์ล่ะ (ตอบว่าเป็นทุกข์ ) เมื่อรู้ว่าทุกข์ก็ต้องเลิกเกาะ พยายามวางเฉยในเรื่องที่รู้ทั้งหมด ปล่อยให้กาลเวลาพิสูจน์ธรรม ถ้าปล่อยให้จมอยู่อย่างนี้ จะมีประโยชน์อะไร
<O</O
6. อย่าลืมนะ มันเป็นความเศร้าหมองของจิตที่จะหมั่นลบล้างออกไป จิตของพ่อตั้งมั่นอยู่ที่นิพพาน แต่ถ้าเอ็งตายในขณะจิตเอ็งเศร้าหมองอยู่อย่างนี้ เอ็งจะไปสู่อบายภูมิแทน อย่างนี้จะพบกันได้อย่างไร

<O</O
7.อุตส่าห์สอนเอ็งแทบตาย ก็ยังเอาดีไม่ได้ ต้องพยายามตัดอารมณ์เกาะร่างกายของพ่อลงเสียให้ได้ ใช้สัจธรรม 5 เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นของธรรมดา ทุกสิ่งในล้วนไม่เที่ยงแล้วเอ็งจะมายึดอยู่เพื่อประโยชน์อะไร

<O</O
8.เอ็งไม่หวังมาเกิดอีก ก็ต้องคิดให้เป็น อย่าทำตัวเป็นคนโง่ ก็ต้องคิดให้เป็น อย่าทำตัวเป็นคนโง่ ปล่อยให้อารมณ์ฝืนกฎธรรมดามันมาหลอกเอา จมทุกข์อย่างนี้ทั้งปีทั้งชาติ ก็เอาดีไม่ได้

<O</O
9.อย่าลืม พ่อสอนมาตลอดว่า ห้ามยึดขันธ์ 5 ห้ามเกาะเสียง ให้ยึดพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าและปฏิบัติตามพระธรรมนั้น ถ้ายังยึดเกาะขันธ์ 5 กับเสียงอยู่ ถือว่าเจ้าขัดคำสั่งของพ่อและของพระพุทธเจ้าด้วยอย่าลืมพระองค์ให้ละ ปล่อย วางขันธ์ 5 เวลานี้เอ็งประพฤติปฏิบัติผิดแนวคำสอนของพระองค์

<O</O
10.อยากหมดทุกข์ก็ต้องทำตามคำสั่งของท่าน ถ้าอยากจมทุกข์ก็จงเกาะขันธ์ 5 ของพระต่อไป ทุกอย่างต้องใช้ปัญญาพิจารณาช่วยตนเองทั้งนั้น ถ้าช่วยตนเองไม่ได้คนอื่นก็ช่วยไม่ได้
<O</O
ธรรมะที่นำไปสู่ความหลุดพ้นเล่มที่ 6<O</O
พระราชพรหมยานมหาเถระ หลวงพ่อฤาษีลิงดำวัดท่าซุง<O</O
<O
รวบรวมโดย พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน จากหนังสือ ธรรมที่นำสู่ควาหลุดพ้น

<!-- google_ad_section_end -->
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->อดีตที่พลาดไปแล้วกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ให้เราอยู่กับปัจจุบัน แล้วทำปัจจุบันให้ดี ร่วมทำบุญอาหารถวายพระสงฆ์และโรงทานอาหารแจกผู้ถือศีลงานบวชธุดงค์ที่วัดท่าซุง
<!-- google_ad_section_end -->
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1>
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post2359289 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->teporrarit<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2359289", true); </SCRIPT>
ทีมงานเว็บพลังจิต (บลู)



วันที่สมัคร: Feb 2008
สถานที่: เทพออรฤทธิ์ พลังจิต-พุทธศาสนา สำหรับผู้เริ่มต้น
อายุ: 22
ข้อความ: 3,555
Groans: 3
Groaned at 18 Times in 15 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 477
ได้รับอนุโมทนา 34,399 ครั้ง ใน 2,562 โพส
พลังการให้คะแนน: 545


</TD><TD class=alt1 id=td_post_2359289 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><CENTER><!-- google_ad_section_start -->กลัวตายไม่จริง หรือ อยากตายไม่จริง<!-- google_ad_section_end -->

</CENTER>
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- google_ad_section_start --><SCRIPT type=text/javascript><!--google_ad_client = "pub-2576485761337625";/* 250x250, created 31/01/09 */google_ad_slot = "7252767143";google_ad_width = 250;google_ad_height = 250;//--> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js" type=text/javascript> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/expansion_embed.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/test_domain.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; DISPLAY: block; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><IFRAME id=google_ads_frame1 style="LEFT: 0px; POSITION: absolute; TOP: 0px" name=google_ads_frame marginWidth=0 marginHeight=0 src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?client=ca-pub-2576485761337625&output=html&h=250&slotname=7252767143&w=250&lmt=1261696762&flash=10.0.22.87&url=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Ff14%2F%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%81%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%85%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%91%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%98%E2%80%A2%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%92%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%82%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%84%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%88%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%88%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%94%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%87-%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8B%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%97%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8D-%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8D%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%82%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%92%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%81%E0%B9%80%E0%B8%98%E2%80%A2%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%92%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%82%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%84%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%88%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%88%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%94%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%87-201626.html&dt=1261696762125&correlator=1261696762125&frm=0&ga_vid=1322148329.1261015695&ga_sid=1261696193&ga_hid=241412970&ga_fc=1&ga_wpids=UA-7034934-1&u_tz=420&u_his=0&u_java=1&u_h=768&u_w=1024&u_ah=768&u_aw=1024&u_cd=32&u_nplug=0&u_nmime=0&biw=622&bih=395&ref=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Ff178%2F%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%8A%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%88%E0%B8%B0%E0%B8%97%E0%B8%B3%E0%B9%83%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B8%A3%E0%B8%AD%E0%B8%94%E0%B8%88%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B8%84%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%A0%E0%B8%B1%E0%B8%A2%E0%B8%9E%E0%B8%B4%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%B4-44604-160.html&fu=0&ifi=1&dtd=46&xpc=j4YVLeRm01&p=http%3A//palungjit.org" frameBorder=0 width=250 scrolling=no height=250 allowTransparency></IFRAME></INS></INS>

















<!-- google_ad_section_end -->
<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->อดีตที่พลาดไปแล้วกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ให้เราอยู่กับปัจจุบัน แล้วทำปัจจุบันให้ดี ร่วมทำบุญอาหารถวายพระสงฆ์และโรงทานอาหารแจกผู้ถือศีลงานบวชธุดงค์ที่วัดท่าซุง
<!-- google_ad_section_end -->
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1>
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post2359290 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->teporrarit<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2359290", true); </SCRIPT>
ทีมงานเว็บพลังจิต (บลู)



วันที่สมัคร: Feb 2008
สถานที่: เทพออรฤทธิ์ พลังจิต-พุทธศาสนา สำหรับผู้เริ่มต้น
อายุ: 22
ข้อความ: 3,555
Groans: 3
Groaned at 18 Times in 15 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 477
ได้รับอนุโมทนา 34,399 ครั้ง ใน 2,562 โพส
พลังการให้คะแนน: 545


</TD><TD class=alt1 id=td_post_2359290 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- google_ad_section_start -->

<!-- google_ad_section_end -->
<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>


</FIELDSET>
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->อดีตที่พลาดไปแล้วกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ให้เราอยู่กับปัจจุบัน แล้วทำปัจจุบันให้ดี ร่วมทำบุญอาหารถวายพระสงฆ์และโรงทานอาหารแจกผู้ถือศีลงานบวชธุดงค์ที่วัดท่าซุง
<!-- google_ad_section_end -->
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1>
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

asia online เทอโบมาย er 5

 

คำสั่งจากโดเรม่อน

 

<TABLE class=tborder id=post2423906 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->pucca2101<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2423906", true); </SCRIPT>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Mar 2008
ข้อความ: 3,168
Groans: 5
Groaned at 6 Times in 6 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 17,076
ได้รับอนุโมทนา 20,068 ครั้ง ใน 2,755 โพส
พลังการให้คะแนน: 494


</TD><TD class=alt1 id=td_post_2423906 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- google_ad_section_start -->








<!-- google_ad_section_end -->
<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>


</FIELDSET>
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ขอเชิญร่วมบูชาวัตถุมงคลหลากหลาย เพื่องานบุญ วัดป่าสุวัณโณ<!-- google_ad_section_end -->
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post2423916 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->pucca2101<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2423916", true); </SCRIPT>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Mar 2008
ข้อความ: 3,168
Groans: 5
Groaned at 6 Times in 6 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 17,076
ได้รับอนุโมทนา 20,068 ครั้ง ใน 2,755 โพส
พลังการให้คะแนน: 494


</TD><TD class=alt1 id=td_post_2423916 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- google_ad_section_start -->


<!-- google_ad_section_end -->
<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ขอเชิญร่วมบูชาวัตถุมงคลหลากหลาย เพื่องานบุญ วัดป่าสุวัณโณ<!-- google_ad_section_end -->
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post2455979 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->VANCO<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2455979", true); </SCRIPT>
ทีมงานเว็บพลังจิต (เต้)



วันที่สมัคร: Feb 2007
ข้อความ: 23,910
Groans: 4
Groaned at 23 Times in 21 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 105,472
ได้รับอนุโมทนา 174,016 ครั้ง ใน 23,102 โพส
พลังการให้คะแนน: 7489


</TD><TD class=alt1 id=td_post_2455979 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><CENTER><!-- google_ad_section_start -->เมืองแก้วพระมหาอมตะนฤพาน<!-- google_ad_section_end -->

</CENTER>
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- google_ad_section_start --><SCRIPT type=text/javascript><!--google_ad_client = "pub-2576485761337625";/* 250x250, created 31/01/09 */google_ad_slot = "7252767143";google_ad_width = 250;google_ad_height = 250;//--> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js" type=text/javascript> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/expansion_embed.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/test_domain.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; DISPLAY: block; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><IFRAME id=google_ads_frame1 style="LEFT: 0px; POSITION: absolute; TOP: 0px" name=google_ads_frame marginWidth=0 marginHeight=0 src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?client=ca-pub-2576485761337625&output=html&h=250&slotname=7252767143&w=250&lmt=1261789695&flash=10.0.22.87&url=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Ff23%2F%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%81%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%AD%E0%B8%A1%E0%B8%95%E0%B8%B0%E0%B8%99%E0%B8%A4%E0%B8%9E%E0%B8%B2%E0%B8%99-206334.html&dt=1261789695921&correlator=1261789695921&frm=0&ga_vid=1322148329.1261015695&ga_sid=1261788799&ga_hid=594224249&ga_fc=1&ga_wpids=UA-7034934-1&u_tz=420&u_his=24&u_java=1&u_h=768&u_w=1024&u_ah=768&u_aw=1024&u_cd=32&u_nplug=0&u_nmime=0&biw=1004&bih=589&ref=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Ff23%2F%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A4%E0%B8%B2%E0%B8%A9%E0%B8%B5%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%87%E0%B8%94%E0%B8%B3%2Findex2.html&fu=0&ifi=1&dtd=94&xpc=sQQ9nhRSme&p=http%3A//palungjit.org" frameBorder=0 width=250 scrolling=no height=250 allowTransparency></IFRAME></INS></INS>



[FONT=trebuchet ms,sans-serif]...นี่ฉันต้องการให้ลูกหลานไปเห็นบ้านฉัน บ้านของฉันที่จะไปอยู่ใหม่มันสวยจริง ๆ ฉันจะพูดให้ฟังนะ มันสวยจริง ๆ มีกำแพงรอบ ๆ ๔ ด้าน เป็นแก้วผสมกับทองแพรวพรายประกอบ มีพื้นสีทองประดับแก้วทั้งหมด แล้วมีซุ้มประตู พื้นที่เดินเข้าไปก็เป็นทองผสมแก้ว อาคาร ๓ หลัง เป็นแก้วแพรวพรายสวยบอกไม่ถูก ข้างในมีแท่น ข้างหน้ามีหอระฆัง พูดถึงความสวยแล้วลูกหลานเอ๋ยบอกไม่ถูก ด้านทิศตะวันออกมีสระโบกขรณี มีแท่นแก้ว มีต้นไม้แก้ว น้ำก็แลดูแพรวพรายคล้ายกับน้ำเพชร มันสวยจริง ๆ [/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]ในสถานที่นั้นมีความสุขบอกไม่ถูก พอขึ้นไปแล้วมีแต่ความเยือกเย็น มีแต่ความโปร่ง นี่บ้านของฉันนะ ที่นั่นมีความอุดมสมบูรณ์ทุกอย่าง ๆ เกิดขึ้นตามความปรารถนาของใจ และบางครั้งความปรารถนาของใจยัง ไม่ปรากฏ แต่สิ่งนั้นจำจะต้องมี ก็มีขึ้นมาก่อนทันที [/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]ไม่เหมือนเมืองเทวดา เมืองเทวดาหรือเมืองพรหมนี่ เวลาจะต้องการ เขาต้องคิดเสียก่อน ที่เรียกว่า เนรมิต คิดว่าสิ่งนั้นจงมี สิ่งนี้จงมี แต่ก็เป็นไปตามวาสนาบารมี นี่หมายความว่า วาสนาบารมีมีแค่ไหนคิดเอาได้แค่นั้น แค่ทุนนั่นเอง ถ้าทุนมากก็หาได้มาก ทุนน้อยก็หาได้น้อย [/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]ทีนี้บ้านฉันไม่เป็นอย่างนั้นหรอก ไม่ต้องคิดหรอก บางครั้งพอฉันเดินไป พอคิดว่าจะนั่งตรงนี้ แท่นมันก็มารองตูดทันที ไม่ทันจะคิดหาแท่น บางทีเดิน ๆ ไปกลางบริเวณคิดว่าตรงนั้นมันเย็นดี ฉันคิดว่าฉันอยากนอนตรงนี้ ก็พอดีที่นอนมันมารองรับทันที ที่นั้นมันมีความสุขความสบายทุกอย่างลูกหลาน[/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif](คัดบางตอนจากหนังสือ ประวัติหลวงพ่อปาน ในเรื่อง "พบพระอภิญญาในป่าลึก")[/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]------------------------------------------------------- [/FONT][FONT=verdana,sans-serif]

[/FONT]​

[FONT=verdana,sans-serif][FONT=trebuchet ms,sans-serif]การเจริญพระกรรมฐานเราฝึกกันที่จิต ฉะนั้นสำนักของเรานี้ย่อมเป็นที่รังเกียจของสำนักบางสำนักที่ชอบ ฝึกกาย แล้วเวลาจะทำกันก็ต้องทำกันเครียดต้องทำกันนับเป็นชั่วโมง...แต่ของพวกเราอย่าไปติสำนักนั้นๆ ว่าท่านทำไม่ถูก [/FONT][FONT=trebuchet ms,sans-serif]การฝึกอารมณ์จิตก็แล้วแต่กำลังใจของคนอย่างหนึ่ง หรือว่าจริยาตามปกติตามภาคพื้นของเขตนั้นๆ นี่อย่างหนึ่ง หรืออีกอย่างหนึ่งก็จงถือว่ากลุ่มเรามาจากไหน โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาตมาถือ กลุ่มเดิม เป็นสำคัญ

คำว่า "กลุ่มเดิม" หมายความว่า เป็นคนที่บำเพ็ญบารมีมาร่วมกันตั้งแต่อดีตชาติ ถ้าจะนับเป็นชาติๆ นี้นับไม่ถ้วน เอ พวกที่นั่งป๋อหล๋ออยู่นี้ ๙๙ เปอร์เซ็อร์ ทีนี้อีกเปอร์เซ็นต์ไม่แน่ใช่ไหม ทำไมจึงเป็นอย่างนั้น เอาอย่างนี้ไหม พูดกันแบบตรงไปตรงมาถ้าเราได้ ปุพเพนิวาสานุสสติญาณ เราก็จะรู้ตัวเราเองเกิดมาแล้วกี่ชาติ ระยำมาเท่าไร ดีมาเท่าไร ใช่ไหมฉันนี่ระยำมาก ระยำมากกว่าดี แล้วคนเรากว่าจะเดินเข้าไปหาความดีได้มันต้องคบกับความชั่วก่อน ใช่ไหม กว่าจะรู้ความดี รู้ผลของความดีมันก็ต้องแวะเข้าไปคุยกับความชั่วก่อน ใช่ไหม แล้วกว่าจะเข้าเขต พระพุทธพยากรณ์ ได้ก็ไม่รู้ว่าผ่านมาแล้วเท่าไหร พอหลังจากได้รับพระพุทธพยากรณ์แล้ว ก็ผ่านมา ๑๖ อสงไขยกับแสนกัป เล่นนักกับเป็นอสงไขยกันนะ "อสงไขย" นี่แปลว่า นับไม่ได้ แล้วก็นับ หน่วย สิบ ร้อย พัน หมื่น แสน ล้านแล้วเติมไปอีกสามศูนย์ท่านเรียกว่า "โกฎิ" แล้วเติมไปอีกสามศูนย์ท่านเรียกว่า "อสงไขย" อ่านไม่ออกใช่ไหม แปลว่านับไม่ได้ อย่างนี้เราผ่านกันมา ๑๖ อสงไขยกับแสนกัป นับชาติซิ

ตั้งแต่รัตนโกสินทร์นี้ ฉันตะบันเกิดมาแล้วตั้ง ๔ หนนะ นี่ชาตินี่ นี่พระพุทธกาลแค่หลังๆ นี่ สมัยพุทธกาลก็เรื่องหนึ่ง อีกตอนหนึ่งหลังพุทธกาลตั้งแต่สมัยเชียงแสน สุโขทัย อยุธยา แล้วรัตนโกสินทร์นี่ ๔ หน แล้วเชียงแสน ๒ หน สุโขทัย ๑ หน อยุธยา ๖ ครั้ง แล้วมารัตนโกสินทร์นี่ ๔ ครั้ง นี่มันยังไม่ถึงเขตหนึ่งของกัป มันไม่ใช่หนึ่งในสิบของกัป เกิดขึ้นมาตั้งสิบกว่าครั้ง นี่ถ้ากัปหนึ่งเราเกิดเท่าไร เรานับเป็นอสงไขยกัป มันเกิดกันมาเท่าไร ไหวไหม ช่วยคิดที ไม่คิดดีกว่าปวดหัว

คณะของเราก็ตามกันมาเป็นระยะ ไอ้ที่เขาหนีไปนิพพานน่ะนับไม่ถ้วนแล้ว พวกนั้นขี้ขลาด สู้เราไม่ได้ มีตัวอย่างที่ไหนวิ่งกันพรึ่บๆๆ ไอ้เรานี้ต้องมาตกระกำลำบาก มาช่วยคนโน้น ช่วยนี่ วิ่งนี่วิ่งนั่น เราจะกินเข้าไปก็ไม่ค่อยจะมี แต่ก็ยังพยายามหาเลี้ยงคนอื่นใช่ไหม พวกนั้นไม่ได้ความ สู้เราไม่ได้นะ เรามายกย่องตัวเองนะ เราไปรอชาวบ้านเขายกเมื่อไรจะได้ย่องได้ยกใช่ไหม ไม่ชมตัวเองรอชาวบ้านชมเมื่อไรจะได้ชม ก็ชมมันซะเองก็หมดเรื่องนี่เป็นอันว่า ท่านไปนิพพานกันนับไม่ถ้วน

ตอนนี้ลองสอบดูนิดหนึ่ง เวลาถามว่า (ถามพระพุทธเจ้า) คณะสายของข้าพระพุทธเจ้านี่มันมีกี่สาย นี่ข้างหลังบ้านออกไปนี่ ท่านบอกว่า "มีสาย ๓๗ สาย" ถาม "สายหนึ่งระยะยาวเท่าไร" ท่านบอกอะไร สองแสนโยชน์ หรือสี่แสนโยชน์ สายน่ะมันมี ๓๗ สาย แล้วก็ไปดูวิมาน ไอ้นี่สายพระนิพพานแล้วไปดูวิมานเขานี่ตั้งกันเต็มหมด

เป็นอันว่า ๓๗ สายนี่ วิมานเต็มหมดไม่มีพร่อง สายหนึ่งประมาณสองแสนโยชน์ ว่าจะย่องดูมานิดหนึ่ง คือว่าเรื่องของเรื่องมันก็มีเด็กเขาสงสัยว่าสายมันมีกี่สาย หัวหน้าทีมสร้างบ้านใหญ่อยู่ด้านหน้า ต่อมาก็มีถนนซอยเข้าไป ที่ทางด้านของนิพพานนี่เขาอยู่กันเป็นกลุ่มๆ อย่างกลุ่มของ พระพุทธกัสสป อย่าง พระกกุสันโธ ท่านก็อยู่เป็นกลุ่มหนึ่ง คือกลุ่มจัดเป็นสายข้างหลัง พระโกนาคมน์ ท่านก็อยู่กลุ่มหนึ่ง วิมานพระพุทธเจ้าตั้งข้างหน้า บริวารก็เป็นสายอยู่ข้างหลัง พระพุทธกัสสป ท่านก็ตั้งจุดหนึ่ง ของสมเด็จพระสมณโคดมก็ตั้งจุดหนึ่ง ตอนนี้ของอาตมามันก็เป็นจุดแปลก จุดแปลกก็คือ วิมานมาตั้งอยู่ในเกณฑ์เรียงของพระพุทธเจ้า ใหญ่คล้ายคลึงกัน แต่ว่าสวยสู้ท่านไม่ได้ เพราะเราไม่ใช่พระพุทธเจ้า เพราะในฐานะที่ปรารถนาพุทธภูมิมาสิ้นระยะเวลา ๑๖ อสงไขยกับแสนกัปพอดี แต่ว่าแสนกัปนี่ถ้าทนไปอีก ต้องเกิดอีก ๗ ทีทนไม่ไหว เลยไม่เกิดเอามันแค่นี้พอ ใช่ไหม ถ้ารอเกิดอีก ๗ ครั้งก็ในกัปนี้แหละไม่ต้องรอ แล้วก็ต้องไปรอเป็น องค์ที่ ๒๒ หลังจากพระศรีอาริยเมตไตรย โฮ้ ไม่เอาตั้ง ๒๒ องค์ เมื่อไรไม่รู้ ไอ้ที่เขาคอยอยู่ตั้งนาน บอกฉันหลีกทางให้ เปิดดีกว่า

เป็นอันว่าหาจุดพร่องไม่ได้ ตามสายของพวกเรา ที่จุดบกพร่องไม่มีนี่ แต่ความจริงวิมานสวยไม่เต็มที่มีอยู่มากพอสมควร แต่ก็ไม่เต็มสาย ที่วิมานสวยไม่มากเพราะจิตของบุคคลใดถ้ารักพระนิพพาน แต่ทว่า จิตใจของท่านผู้นั้นยังไม่ถึงอรหันตผลเพียงใดวิมานจะสวยไม่เต็มที่ "จิตกับวิมานสวยเท่ากัน" ใช่ไหม เดินไปที่นี่จะรู้

เป็นอันว่า วิมานมาตั้งคอยอยู่เพราะว่า อาตมาปรารถนาพุทธภูมิ อันนี้เป็นคณะที่ร่วมปฏิบัติกันมาตั้งแต่กาลก่อน ร่วมกันปรารถนาที่จะไปเป็นสาวกสมัยนั้น ในเมื่อหัวเรือใหญ่เลียวเข้าตรอกไปเสียแล้ว เข้าคลองเล็ก บรรดาเรือตามทั้งหลายมันก็ต้องเลี้ยวตาม ถ้าขืนวิ่งไปคนเดียวก็หลงทางแน่ ฉะนั้นวิมานมันจึงตั้งอยู่เต็ม เป็นอันว่าคนที่ติดตามกันมาไม่พลาดพระนิพพานนะ ชาตินี้พลาดก็ไปโน่นศาสนาพระศรีอาริย์นะไม่เหลือ เพราะโยมท่านคอยอยู่ โยมท่านดักไม่ยอมให้ไปไหนแน่

เป็นอันว่าระหว่างนี้ใครจะปฏิบัติดีบ้าง ปฏิบัติชั่วบ้าง ก็เป็นเรื่องกฏของกรรมขณะใดที่กรรมที่เป็นกุศลให้ผล ขณะนั้นจิตใจเราก็เป็นสุข บางครั้งกรรมที่เป็นอกุศลมันตามมาให้ผลมันก็มีความวุ่นวาย แต่เรื่องนี้เราจะแพ้มันในระยะเวลาตายไม่มี ไม่มีทาง เราจะให้มันเฉพาะในระหว่างชีวิตที่มันจะทรงอยู่เท่านั้น ถ้าใกล้ตายจริงๆ อาตมารับรองผลว่าทุกคนไม่ไร้สติ แล้วก็ไม่ไร้ความดีที่ปฏิบัติ เพราะอะไร ไปตรวจบ้านหมดแล้ววันนี้ สบายกลับมานอนตีหุ่ย เลยไม่หลับเลย ดีใจ...

กลับขึ้นไปนอน ความจริงไม่ได้นอนมีงานทำต่อ เพราะว่าพอเริ่มจะพัก อาบน้ำสเร็จ ฉันยาเสร็จ นึกว่าจะพักสักหน่อย พอนั่ง นอนปุ๊บลงไป ก็เจอะพระ

พระท่านมาบอก [/FONT][FONT=trebuchet ms,sans-serif]"เออ คุณ ไอ้ที่เด็กมันสงสัย ทำไมจึงไม่เปลื้องความสงสัย"..

เขามีการถามว่าวิมานของฉันอยู่ไหน วิมานฉันอยู่ทางซ้าย วิมานของหลวงพ่อใช่ไหม วิมานอยู่ทางขวา นี่เขาพูดกัน ไอ้เราก็ทิ้งมันไปแล้ว เขาถามเขาคุยกันมาหลายวัน แต่เพราะท่านไม่ลืม

ถาม "จะเปลื้องทำไม เดี๋ยวมันก็ไปของมันเองน่ะ"

บอก "ไปแต่ไม่ใช่ไปเปลื้องแต่ไอ้คนนั้น แต่เปลื้องมันทุกคน" (คือไม่ใช่เฉพาะหายสงสัยแค่คนเดียว คนอื่นๆ ก็จะหายสงสัยไปด้วย) [/FONT][/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]ก็ไปท่านพาไป ก็ไปกับท่าน ไอ้บ้านนี่นานๆ จะเข้าสักทีหนึ่ง ขี้เกียจ ส่วนมากก็ไปจ๋ออยู่กับพระพุทธเจ้านะ สบายพอเราไปอยู่ที่นั่น เวลาตายจะไปไหน

[/FONT][FONT=trebuchet ms,sans-serif]อาตมานี่เป็นคนเกาะ พุทธานุสสติกรรมฐาน เป็นอารมณ์ตลอดเวลาถ้าวันไหนไม่ได้เห็นพระพุทธเจ้า วันนั้นตายเสียดีกว่า ทิ้งไม่ได้ไม่ยอม มันจะเป็นอย่างไร จะป่วยจะไข้จะปวด ยิ่งป่วยยิ่งไขยิ่งหนัก เกาะติดเลย ป่วยนิดเดียวไม่ยอมคลาย จิตจะไม่ยอมคลาดสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เรียกว่าเราถือว่าเราเกาะพระพุทธเจ้าอยู่แล้วตายมันจะลงนรกก็เชิญ พระพุทธเจ้าท่านจะลงกับเราก็เอา ใช่ไหม ท่านคงไม่ยอมลงนะ อันนี้ในเมื่อเกาะท่านอยู่ มีอะไรน่าจะสงสัยท่านก็มาเตือน ก็ตามท่านไป ก็ไปยืนที่หลังวิมาน...

ท่านชี้ให้ดูว่า "จุดศูนย์คณะของคุณมันมาก"

ถาม "ทำไมจึงมาก"

(ท่านตอบ) "เพราะคุณใช้การบำเพ็ญบารมีมาเพื่อหวังเป็นพุทธภูมิ ใช้เวลาถึง ๑๖ อสงไขยกับแสนกัป เพราะว่าคุณเป็นฝ่ายวิริยาธิกะ"

ฝ่ายวิริยาธิกะ นี่เขาถือเป็นคนขี้เกียจคือว่า เวลาที่จะเป็นพระพุทธเจ้านะ ขี้เกียจให้ลูกน้องมันจน เดี๋ยวมึงก็จนเดี๋ยวกูก็ไม่พอ มันกลุ้ม ก็ไม่เอาแล้ว เราล่อมันเสียให้เต็มที่เลย คนตามก็สะสมไปทีละน้อยๆ พอจะไปถึงตอนนั้นนะ หาทางจนไม่ได้ มีแต่คนรวย มีแต่คนสวย

มายืนดูท่านก็ชี้ให้ดูว่า สายต่างๆ นี่มันมี ๓๗ สาย ถามว่าสายหนึ่งยาวเท่าไร ตกประมาณสองแสนโยชน์

ถามว่า โยชน์มนุษย์ หรือว่า [/FONT][FONT=trebuchet ms,sans-serif]โยชน์นิพพาน

ท่านบอก โยชน์มนุษย์มันก็เสร็จนะซิ โยชน์มนุษย์นะไปวางบนนั้นน่ะ วางวิมาน ๓ หลังก็เต็มแล้วเพราะวิมานเขายาวเป็นโยชน์ๆ ไม่ใช่โยชน์สองโยชน์นะ เฉพาะดาวดึงส์นะพระอินทร์ท่านสูงตั้ง ๓๐ โยชน์ นี่ตัวท่านสูง ๓๐ โยชน์แล้ว บ้านท่านกว้างเท่าไหร ยิ่งพรหมก็ยิ่งระยะกว้างใหญ่ วิมานนะ บริเวณนิพพานก็กว้างใช่ไหม สองแสนโยชน์ของนิพพาน มองปั๊บมันก็เห็นภาพหมด ตามันยาวไม่ต้องใช้แว่น เอ จุดพร่องมันไม่มี ๓๗ สายนี่สองฝั่งของถนนไอ้ถนนสามสิบเจ็ดถนน ยาวเหยียดมันสวย ถนนกลายเป็นแก้วแพรวเป็นประกาย สวยสดงดงามบอกไม่ถูก วิมานแต่ละหลังก็แพรวพราวมาที่ติไม่ได้เลย

แต่ว่าไปดูวิมานบางจุดมันมีอยู่ไม่กี่หลังสองหลัง สองพันหลังเห็นจะได้วิมานนี่ยังมัวกว่าเขา...

ถามว่า [/FONT][FONT=trebuchet ms,sans-serif]"นี่ทำไมจึงมัว"

ท่านบอก "ไอ้ที่มันนั่งป๋อหลอๆ ยังไม่เต็ม ถ้ามันเต็มมันก็ใสเท่าเขานั่นแหละ"

ก็เลยถาม [/FONT][FONT=trebuchet ms,sans-serif]"ถ้ากระแสแบบนี้เป็นจุดดึงหรือยัง พวกนี้จะเป็นมิฉาทิฏฐิตายแล้วลงอบายภูมิเป็นเครื่องกั้นความสุขความดีหรือยัง"

ท่านบอก "ไม่มีจริงหรอกกรรมที่เป็นอกุศลจะเข้ามาเบียดเบียนได้เฉพาะในระหว่างช่วงที่มีชีวิตเท่านั้น เวลาใกล้จะดับจิตไม่มีทางที่จะทำลายอารมณ์ความดีได้เลย" [/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]แหมดีใจ กลับลงมานอนกระดิกเข่า ครึ้มอยู่คนเดียวบอก เออ หมดเรื่องราวกันเสียทีใช่ไหม

ตามธรรมดาเราจะตำหนิกัน บางคนเราก็เห็นมานั่งกรรมฐานกัน มาศึกษากัน กลับไปก็ดีมั่งไม่ดีมั่ง เอะอะโวยวาย นั่นต้องถือว่าขณะใดที่กรรมที่เป็นอกุศล ขณะที่เกิดเป็นคนมันรับผล ๒ อย่าง คือ ผลที่เป็นกุศลอย่างหนึ่ง แล้วผลที่เป็นอกุศลอย่างหนึ่ง ขณะใดที่เป็น กุศล บังคับจิต จิตจะได้อยู่เรียบร้อยอยู่ในเกณฑ์ของกุศล มีอารมณ์ดี แต่ในวันเดียวกันอาจจะมีกรรมที่เป็น อกุศล ส่วนใดส่วนหนึ่งมันแทรกเข้ามากรรมที่เป็นกุศลก็ต้องเบนออกไปชั่วขณะ ตอนนั้นจิตใจมันพลุ่งพล่าน วาจาหรือจริยาที่กล่าวไปทำไปอาจจะกลายเป็นด้านอกุศลไปบ้าง ก็ถือว่าเป็นการชำระหนี้ชำระสินมัน ใช่ไหม

แล้วท่านก็บอกไว้อีกทีบอกว่า ที่พาไปดูสถานที่อยู่ก็เพื่อจะรู้ว่า บริษัทของเราทุกคนเวลานี้มีหวังแล้วทั้งหมด ๙๐ เปอร์เซ็นต์นี่ไม่ลงนรก เหลืออีก ๑๐ เปอร์เซ็นต์ มันยังไม่ได้อรหันต์ ๙๐ เปอร์เซ็นต์ นี่ไม่ลงนรก แต่กรรมที่เป็นอกุศลเบียดเบียนในใจขณะใด ทำใจสบายๆ ไว้ ถือว่าใช้หนี้มัน อยู่เฉยๆ ดีไม่ดีคนมานั่งด่าเฉยๆ ชวนหาเรื่องเฉยๆ แสดงว่าในชาติก่อนเราเคยไปด่าเขาไว้ ชาตินี้มันก็ใช้หนี้มัน อยากจะด่าก็ด่าไป


ในเมื่อท่านขึ้นไปเพื่อเปลื้องความสงสัย ท่านบอก เดี๋ยวมันก็ถามกันอีก บอกมันเสียเลยว่า ทุกคนที่มันเอาจริง ที่มันตามกันมาตั้ง ๑๖ อสงไขยกับแสนกัป มันมีที่อยู่กันหมดแล้ว ส่วนที่จะพึงได้จริงๆ อย่างเลวที่สุด [/FONT][FONT=trebuchet ms,sans-serif]คืออยู่ใน ๙๐ เปอร์เซ็น แล้วคำว่าถอยหลังไม่มี


ประการที่ ๒ เตือนให้ด้วยว่า ในระหว่างที่ชีวิตยังไม่ตาย บางขณะที่เราสร้างความดี จิตมันดี แต่บางคราวจิตมันจะเศร้าหมองไป ต้องถือว่านั่นเป็นเรื่องของกรรมที่เป็นอกุศลในชาติก่อนเข้ามาบันดาล มันจะทำร้ายได้ชั่วคราวเท่านั้น ไม่สามารถจะสังหารจิตเราขณะที่ใกล้ถึงความตาย พอจิตเข้าจุดนั้นไอ้ตัวกิเลสตัวนี้ไม่สามารถจะเข้ามายุ่งกับจิตได้เลย เพราะว่ากรรมที่เป็นกุศลใหญ่ที่บำเพ็ญกันมาแล้วจะเข้ามาทันทีแล้วจะเข้ามากีดกันหมด กรรมที่เป็นอกุศลเข้าไม่ถึง

ท่านบอกว่า "ไปบอกเขานะ เพื่อความมั่นใจทุกคนตั้งใจจริงนะ บ้านมีแล้วทุกคน"

ก็ดึงกันไม่มาก ดูสังเกตแล้วจริงๆ มันสักสองพันหรือสามพันหลัง ไม่ได้นับหรอกก็เป็นพันๆ ไม่ถึงหมื่น ที่สีมันยังหมองกว่าเขา ที่ใสแจ๋วคนนั้นต้องเป็นพระอรหันต์ ถ้ายังไม่ถึงพระอรหันต์สียังมัวๆ ถ้าจิตของใครสูงมากวิมานก็สว่างมาก ถ้าใสน้อย วิมานก็สว่างน้อย แต่ว่าวิมานบนพระนิพพานวิมานท้ายแถวนี่มันสวยกว่าปริมาณของพรหมหัวแถวนะ จำไว้นะวิมานบนพระนิพพานท้ายแถวสุดจะเละที่สุด แต่เจริญสมถวิปัสสนาทำบุญ จิตยังเข้าไมถึงพระโสดาบัน แต่ใจเริ่มรักพระนิพพาน รักมั่งไม่รักมั่ง บางวันที่รักพระนิพพาน บางวันก็รักหัวปลา แหม..ตีโป๊กไปน่ะ แต่ว่าจิตมันหนักหน่วงในพระนิพพาน บางวันก็เผลอ ไอ้นี่วิมานท้ายแถวมันมีแล้วพอเริ่มรักมันมีแล้ว แต่ว่ามันมัวๆ [/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif](คัดลอกบางตอนจากหนังสือ พ่อสอนลูก หน้า ๑๔๘-๑๕๕ โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน)​

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]--------------------------------------[/FONT]​

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]...ฯลฯ เป็นอันว่าทุกคนที่มีวิมานอยู่ที่นิพพานละก็ควรจะภูมิใจว่าเราเข้าถึงกิจสูงสุดในพระพุทธศาสนาแล้ว ขึ้นชื่อว่าการถอยหลังกลับไปสู่อบายภูมิย่อมไม่มี ถึงแม้ว่าในชาตินี้เราจะประมาทพลาดพลั้งในด้านอกุศลกรรมเป็นธรรมดา ก็แต่ว่าจิตเราก็ต้องหน่วงเหนี่ยวเอาไว้ ถือว่าขันธ์ ๕ ไม่มีความหมายสำหรับเรา ว่าช่างมันๆ เอาไว้ อารมณ์ดีก็ช่างมัน เวลาคันก็ช่างเผือก หมดเรื่องหมดราว

อย่างนี้สลับกันไปสลับกันมา คำว่า ฌาน ก็คือ อารมณ์ชิน จิตมันชินอยู่อย่างนั้น จิตมันก็ตั้งอยู่ในอารมณ์พระนิพพานโดยเฉพาะ จิตก็เข้าถึงพระโสดาบัน เรื่องสกิทาคา อนาคา อรหันต์ เป็นของไม่ยาก ยากอยู่ที่พระโสดาบันเท่านั้น
สมเด็จท่านตรัสเรื่องพระศาสนาว่า

"การขึ้นคราวนี้กว่าจะลงของพระพุทธศาสนา คนที่จะบรรลุมรรคผล คราวนี้นับโกฏิเหมือนกัน และจะไปโทรมเอา พ.ศ. ๔,๕๐๐ ช่วงนี้จะขึ้นเรื่อยๆ ต่อไปไม่ช้าคำว่า พระนิพพาน จะพูดกันติดปาก ชินเป็นของธรรมดา จะเห็นเป็นเรื่องปกติ"[/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]ถ้าเราจะถอยหลังไปจากนี้ ๒๐ ปี จะเห็นว่าจิตใจของคนเวลานี้ต่างกันเยอะ พูดถึงด้านความดีนะ เวลานี้ฟังแล้วทุกคนอยากไปนิพพาน สังเกตที่จดหมายมาบอกอยากจะไปนิพพานทั้งนั้น

และจากนี้ไปอีกไม่ถึง ๒๐ ปี จะมีพระอริยเจ้านับแสนไม่ใช่ฉันสอนเป็นผู้เดียวหรอกนะ คือว่าเขาสอนกันโดยทั่วๆ ไป แต่ว่ากลุ่มเราจะมาก หมายถึงว่าอาจจะไม่มีตัวมาแต่มีหนังสือมีเทป กาลเวลามันเข้ามาถึง

เวลานี้คนที่เข้าถึงมุมง่ายแล้ว กำลังใจมันตีขึ้นมา ถามว่าตอนก่อนทำไมไม่ให้สอนแบบนี้ ท่านบอกว่า คนมันหาว่าง่ายเกินไป มันเลยไม่เอาเลย จะต้องยากๆ แต่พวกของแกไม่มีใครเหลือ ท่านชี้จุดเลย ก็เลยดีใจ แล้วท่านก็บอกว่า

[/FONT][FONT=trebuchet ms,sans-serif]"ต่อไปภาระมันจะหนัก ต้องวางพื้นฐานไว้"

ก็ถามว่า "พื้นฐานจากพระองค์อื่นไม่มีหรือ"

ท่านก็บอกว่า "พระองค์อื่นเขาก็มีความสามารถ ไม่ใช่ไม่มี แต่สงสัยว่าคนที่เรียน กรรมฐาน ๔๐ กับ มหาสติปัฏฐาน จนครบกันนี่มีกี่องค์ หมายถึงว่าทำได้ ฌาน ๔ หมด"

บอก "ไม่เคยถามชาวบ้านเขาเลย" [/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]ท่านบอก "ไม่มีหรอก ปัจจุบันนี้ ไม่มีใครเขาจบ มันเหลืออยู่แกคนเดียว ท่านปานก็ตายเสียแล้ว"


ท่านบอกว่า [/FONT][FONT=trebuchet ms,sans-serif]"ผู้ที่จะทรงกรรมฐาน ๔๐ นี่ ต้องเป็นฝ่ายพุทธภูมิถึงขั้นปรมัตถบารมี ถ้ายังไม่เต็มปรมัตถบารมีนี่ยังไม่ได้กรรมฐาน ๔๐ ครบ พระโพธิสัตว์ต้องเรียนวิชาครู"

ท่านก็ถามว่า "คุณทำไมไม่หมั่นขึ้นมา"

ก็บอกว่า [/FONT][FONT=trebuchet ms,sans-serif]"เหนื่อยเต็มที ร่างกายเพลียมากก็ต้องชำระตัว เกรงว่าจะประมาท"

ท่านถามว่า "คนอย่างแกยังมีคำว่าประมาทหรือ....?"

เลยบอกท่านว่า [/FONT][FONT=trebuchet ms,sans-serif]มี

ท่านถามว่า "[/FONT][FONT=trebuchet ms,sans-serif]ทำไมว่ามี....?"

ก็เลยบอกว่า "ยังไม่รู้ตัวว่าดี"

ท่านบอกว่า [/FONT][FONT=trebuchet ms,sans-serif]"เออ ใช้ได้"

คือว่าถ้ารู้ตัวว่าดีเมื่อไรก็เลวเมื่อนั้น รู้ตัวว่าเราวิเศษแล้วเราประเสริฐแล้ว เราสำเร็จแล้ว ทุกข์มันก็เกิด แต่ว่าอารมณ์จิตถึงระดับนี้แล้ว มันก็คิดงั้นไม่ได้แล้วนะ เรื่องตัวนี้ชำระกันอยู่ตลอดวันเป็นปกติ คำว่าชำระก็หมายความว่า พิจารณาว่าร่างกายไม่มีความหมาย โลกนี้ไม่มีความหมาย คำว่า ไม่มีความหมายมันติดอารมณ์

สมเด็จท่านตรัสต่อไปว่า

"งานสาธารณประโยชน์ มันเป็น ปรมัตถบารมี อย่างสูงสุด อันนี้จะทำให้ เร็วที่สุด ทำให้เร่งรัดพวกเราให้เร็วที่สุด ท่านบอกว่าให้คุณบอกลูกหลานไว้ จะได้รู้ว่าเป็นจุดที่มีกำลังแรงให้เข้าถึงได้เร็วที่สุด เป็นการบั่นทอนไอ้กฎของกรรมต่างๆ ที่มันคอยกั้นขวางเรา งานนี้มันเป็นเมตตากฎของกรรมมันก็ดันไม่อยู่"

ต่อไปเรื่อง "สมเด็จองค์ปฐม" ซึ่งทรงพระนามว่า พระพุทธสิกขี พระพุทธเจ้านี่มีชื่อซ้ำกันนะ อย่าง เรวัติ ก็มีชื่อซ้ำกัน พระพุทธสิกขีนี่องค์ปฐมจริงๆ

วันนั้นพบท่านเข้า พบจริงๆสมัยที่ พล.อ.ท.อาทร โรจนวิภาค อยู่ที่นครราชสีมา วันนั้นไปนั่งกรรมฐานกันเห็นพระพุทธเจ้าท่านเยอะ ยืนสองแถวพนมมือ เราคิดว่าพระพุทธเจ้าไหว้ใครไม่มี ใช่ไหม...ก็เลยถามหลวงพ่อปานว่า มีเรื่องอะไรกัน ท่านบอกว่า[/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]"ประเดี๋ยวพระพุทธเจ้าองค์ปฐมจะเสด็จ"

องค์ปฐม หมายถึง [/FONT][FONT=trebuchet ms,sans-serif]องค์แรกสุด ไม่มีครูสำหรับท่านเลย ต้องบำเพ็ญบารมีอย่างหนัก ต้องเข้มแข็ง เดี๋ยวท่านเดินมากลางพระพุทธเจ้า ยืนสองข้างพนมมือตลอดสวยสว่าง จิตเราเลยสว่างเห็นอะไรชัดหมด"

(จากหนังสือ "หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๓" โดย พระราชพรหมยาน วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี)[/FONT]​

[/FONT]
[FONT=trebuchet ms,sans-serif]-----------------------------------------[/FONT]


[FONT=trebuchet ms,sans-serif]...ฯลฯ (หน้า ๑๕๕) คนที่มีวิมานอยู่บนนิพพานได้ก็คือ ท่านผู้นั้นมีจิตรักพระนิพาน พอเริ่มมีจิตรักพระนิพพานด้วยความจริงใจ แต่จิตใจของบุคคลนั้นยังไม่เข้าถึงพระนิพพานด้วยความจริงใจ จิตใจของบุคคลนั้นยังไม่เข้าถึงพระโสดาบัน แต่ก็ต้องใก้ลเฉียดเต็มที ไม่งั้นไม่รัก ถ้าลองรักพระนิพพาน เฉียดพระโสดาบันเต็มที เหลืออีกนิดเดียว ยังไม่ถึงพระโสดาบันจริงๆ มันก็มีอารมณ์เผลอ ยุงบ้าง มดบ้าง ดีไม่ดี ไอ้ปลานี่โตเกินไป มันเป็นปลาลำบากเปล่าๆ ว่ะ ไปเกิดบนสวรรค์เถอะ ทุบหัวโป๊ก เอาเสียแล้วล่อหัวปลาให้ อ้าว! ตายจริงวันนี้ไปกินปลาเข้าแล้ว บาปไปหน่อย แก้ตัวใหม่ พวกนี้ สุทินนัง วะตะเม ทานัง ใส่บาตร เออ ไอ้ปลาตัวที่ตายมาโมทนาส่วนบุญนะจะได้มีความสุข ถ้าจิตรักพระนิพพานผลุบๆ โผล่ๆ วิมานมันมีแล้วน่ะ แต่เศร้าหมองหน่อยหนึ่ง สวยสู้เขาไม่ได้ มันเริ่มต้น

แต่ถ้าจิตใจอยู่ระดับพระโสดาบัน หรือต่ำกว่าพระโสดาบัน คือจิตเริ่มเข้าวิปัสสนาญาณ จิตรักพระนิพพานก็ดี เป็นพระโสดาบันสกิทาคามี อนาคามีก็ดี อันนี้วิมานเป็นสองจุด คือ อยู่ที่นิพพานหนึ่งจุด กับอยู่ในจุดที่บุญมันเต็มในขณะนั้นอีกจุดหนึ่ง ถ้าบุญเต็มกามาวจรจะมีวิมานอยู่ที่สวรรค์หกชั้น ชั้นใดชั้นหนึ่ง ถ้าบุญเป็นฌานสมาบัติเต็ม วิมานอีกหลังหนึ่งมันต้องจะอยู่ที่พรหม แต่ไม่ใช่อยู่สวรรค์ ถ้าวิมานพรหมมี ที่สวรรค์ก็ไม่มี แต่อีกวิมานที่ยังไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วยมันจะตั้งที่นิพพาน เพราะจิตเรารักพระนิพพาน

ถ้าจิตเต็มอารมณ์พระนิพพานเมื่อไหร่ อารมณ์ใจเต็มไปด้วยพระนิพพาน ผ่านอนาคามีไปได้ พอพ้นอนาคามีเข้าอรหัตมรรค วิมานที่พรหม หรือวิมานที่สวรรค์จะหายไปทันที จะเหลือวิมานหลังเดียวที่นิพพาน เมื่อจิตถึงอรหันต์เมื่อไร วิมานจะสวยเต็มที่เมื่อนั้น

นี่เป็นอันว่าทุกคน ถ้าคนมีวิมานอยู่ในชั้นที่นิพพานละก็ ควรจะภูมิใจได้ว่า เราเป็นผู้เข้าถึงจุดสูงสุดในกิจพุทธศาสนาแล้ว ขึ้นชื่อว่าการถอยหลังไปสู่อบายภูมิย่อมไม่มี ถึงแม้ชาตินี้เราจะมีความประมาทพลาดพลั้งในด้านอกุศลกรรมไปบ้าง ก็เป็นเรื่องธรรมดา เพราะจิตเราหน่วงเหนี่ยวถือว่าขันธ์ ๕ ไม่มีความหมายเข้าไว้นะ ว่าคำว่า "ช่างมัน ช่างมัน" เราว่าช่างไปเรื่อยๆ แต่มันช่างมั่ง ไม่ช่างบ้าง ชั่งมันบ้างชั่งเผือกบ้าง อารมณ์ดีก็ช่างมัน ถ้ามันคันก็ช่างเผือก ด่ามันเสียบ้างก็หมดเรื่องหมดราว อย่างนี้จิตสลับกันไปสลับกันมา

คำว่า ฌาน ก็คือ อารมณ์ชิน เมื่อจิตมันชินในอารมณ์แบบนั้นแล้วจิตก็ตั้งมั่นอยู่ในนิพพานโดยเฉพาะ จิตเข้าถึงพระโสดาบัน เมื่อจิตเข้าถึงพระโสดาบันก็เป็นเรื่องเล็ก พระสกิทาคามี อนาคามี อรหันต์เป็นของไม่ยาก

การปฏิบัตินี่ ต้องเป็นไปตาม ภูมิเดิม หรือ ภูมิเก่า คือต้องเป็นไปตามสาย สายของใครของมัน และต้องบำเพ็ญบารมีร่วมกันมานับเป็นอสงไขยกัปนะ เขาจึงพอใจกัน ถ้าไม่งั้นมีอารมณ์สะกิดหน่อยเดียวเดี๋ยวก็สะดุด

อย่างคุณพอใจสำนักใด คุณไปชวนคนอื่นถ้าเขาไม่มาคุณไปว่าเขาไม่ดีไม่ได้ เพราะพูดให้เขาฟังรู้เรื่องไม่ได้ คุณฟังอย่างนี้รู้เรื่องแต่เขาไม่รู้ แต่ถ้าเขาไปหาอีกองค์หนึ่งเขาจะพอใจมาก เพราะว่าเป็นสายเดียวกัน อันนี้เป็นเรื่องธรรมดา

บางครั้งเราอาจคิดว่า แหม หมอนี่เดี๋ยวไปที่นี่ เดี๋ยวไปที่โน่น ที่เขาต้องไปหลายจุดเพราะยังหาพวกไม่พบ ถ้าหาพวกของเขาพบเมื่อไรก็จอด ดีไม่ดีบางคนหาพระไม่สบายใจ ไม่สนุก ไปเจอเจ้าของเหล้า ร้องฮ้อ-ใช้ได้[/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]----------------------------------------------[/FONT]


[FONT=trebuchet ms,sans-serif](ส่วนตัวผมเชื่อว่า พระนิพพานเป็น อนัตตา จากวัฏสงสาร แต่เป็น อัตตา นอกวัฏสงสาร (พระนิพพานไม่สูญ) ต่อไปนี้ถือว่า รู้ไว้ได้ประโยขน์แน่นอนครับ)
[/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]ข้อถกเถียงนิพพานสูญไม่สูญ
[/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]ท่านนักปฏิบัติได้กำหนดกรรมฐานใน อุปสมานุสสติ นี้แล้ว ท่านอาจจะต้องประสบกับปัญหายุ่งสมองในเรื่องพระนิพพานอีกตอนหนึ่ง เพราะบรรดานักคิดนักแต่งทั้งหลาย ได้พากันโฆษณามาหลาย ร้อยปีแล้วว่าพระนิพพานเป็นสภาพสูญ

แต่พอมาอ่านหนังสือของ พระอรหันต์ ท่านเขียน คือ หนังสือวิสุทธิมรรค ท่านกลับยืนยันว่า พระนิพพานไม่สูญ ดังท่านจะเห็นตามบาลีทั้ง ๘ ที่ท่านยกมาเป็นองค์ภาวนา นั้น คือ

มทนิมฺมทโน พระนิพพานตัดความเมาในชีวิต

ปิปาสวินโย นิพพานบรรเทาความกระหายใน กามคุณ ๕

อาลยสมุคฺฆาโต พระนิพพานถอนอาลัยในกามคุณ

วัฏฏปัจเฉโท พระนิพพานตัดวนสาม ให้ขาด

ตัณหักขโย พระนิพพานมีตัณหาสิ้นแล้ว หรือสิ้นตัณหาแล้วเข้าสู่นิพพาน

วิราโค มีความเบื่อ หน่ายในตัณหา

นิโรโธ ดับตัณหาได้สนิทแล้วโดยตัณหาไม่กำเริบอีก

นิพพานัง มีความดับสนิทแล้ว จากกิเลส ตัณหา อุปาทานกรรม อันเป็นเหตุให้เกิดอีกในวัฏสงสาร

ความหมายตามบาลีที่ท่านว่าไว้นี้ ไม่ได้บอกว่า ท่านที่ถึงพระนิพพานแล้วสูญ เพราะความเห็นว่าตายแล้วสูญ พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า เป็นความเห็นผิด เมื่อบาลีท่านยันว่านิพพานไม่สูญแล้ว ท่านบรรดานักเขียนนักแต่งทั้งหลาย ท่านเอามาจากไหนว่านิพพานสูญ

อันนี้น่าจะเกิดจากความเข้าใจผิดอะไรกันสักอย่าง เพราะมีพระบาลีบทหนึ่งว่า "นิพพานัง ปรมัง สูญญัง" แปลว่า นิพพานเป็นธรรมว่างอย่างยิ่ง ท่านอาจจะไปคว้าเอา ปรมัง สูญญัง โดยเข้าใจว่า สูญโญ เข้าให้ เรื่องถึงได้ไปกันใหญ่ [/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]เรื่องนิพพานสูญหรือไม่สูญนี้ผู้เขียนไม่ต่อล้อต่อเถียงด้วย เพราะเถียงกันไปก็หาเรื่องจมอยู่ในวัฏฏะสงสารเปล่าๆ เป็นเหตุของทุกข์ เจ้าทุกข์นี้เข็ดหลาบมันเหลือเกินแล้ว มันไม่เมตตาปราณีใครเลย อยากก็ทุกข์ ไม่อยากก็ทุกข์
[/FONT]

[FONT=trebuchet ms,sans-serif]แต่ทุกข์เพราะไม่อยากเบากว่าทุกข์เพราะอยาก เลยสมัครใจเป็นพวกไม่ค่อยอยาก ถึงแม้จะตัดอยากไม่หมด ก็ค่อยๆ ลดความอยากลง พอลืมตาอ้าปาก เห็นพระจันทร์พระอาทิตย์ได้กระปริบกระปรอย เท่านี้ก็ครึ้มใจพอดูอยู่แล้ว ไม่ดิ้นรนจนสายเปลขาดหรอก ได้เท่าไรเอาเท่านั้น สบายใจดีแล

(คัดลอกบางตอนจากหนังสือคู่มือปฏิบัติพระกรรมฐาน)[/FONT]​

<!-- google_ad_section_end -->
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->

Whatever will be, will be...
l ร่วมทำบุญสงเคราะห์พระภิกษุสงฆ์อาพาธ l ร่วมไถ่ชีวิตโค-กระบือ l ช่วยวัดพระบาทน้ำพุด่วน​

</TD></TR></TBODY></TABLE>