วิชชาที่จะทำให้อยู่รอดจากยุคสมัยแห่งภัยพิบัติ

อีกตอนหนึ่งที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตรัสกับพ่อว่า
ท่านหญิงวิภาวดีมีความห่วงใยในพระองค์มาก
เพราะว่ามาเตือนอยู่เสมอ ขณะที่พระองค์ตรัส รู้สึกว่าเหลียวซ้ายแลขวา
และก็ตรัสอีกว่า เวลานี้หายไป

การที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงทราบว่า ท่านหญิงวิภาวดีมาเยี่ยมอยู่เสมอ และก็ตักเตือนเสมอ

จุดนี้ขอบรรดาลูกรักจงจำให้ดี ว่าความรู้สึกอย่างนี้จะมีขึ้นมาได้
นั่นก็คือ บุคคลผู้นั้นจะเป็นใครก็ตาม จะต้องมีอารมณ์เข้าถึงทิพยจักขุญาณ
คือมีอารมณ์เป็นทิพย์ มีความรู้สึกทางใจคล้ายกับตาทิพย์
ในเมื่อท่านได้ทิพยจักขุญาณ ท่านก็มีโอกาสรับสัมผัสได้

นี่แสดงว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชภารกิจมาก
เรื่องของพระองค์มีเรื่องกวนทั้งกายและก็ใจ
อย่างที่บรรดาลูก ๆ ทั้งหลายจะไม่มีโอกาสประสบการรบกวนอย่างพระองค์เลย
กลางวันก็ไม่ได้พักกลางคืนก็ไม่ได้พัก มีเวลาพักอยู่นิดเดียว
พระองค์ทรงทำพระกรรมฐาน และก็ทรงทำได้ดี บุคคลประเภทนี้ ลูกควรจะลอกแบบเข้าไว้ การเลียนแบบ การลอกแบบ

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

อนุโมทนาค่ะ น้องซัน ที่นำบทความเรื่องราวดีๆของหลวงพ่อ ในส่วนของท่านผู้หญิงวิภาวดี รังสิต มาให้อ่านทบทวนความจำอีกครั้ง

 

อนูโมทนาค่ะน้องซัน อ่านบทความที่น้องได้นำมาโพสแล้วทำให้นึกถึงพระคุณของพระองค์ท่านอย่างมากค่ะ

 

สวัสดีครับพี่ๆเพื่อนๆ ทุกคน ผมกลับมาบ้านที่ใต้คราวนี้ที่ชุมพร รู้สึกเป็นห่วงทางนี้มาก เพราะภัยพิบัติเริ่มใกล้เข้ามาทุกที พ่อแม่พี่น้องก็อยุ่ทางนี้ทั้งนั้น แต่คิดไปพิจารณาไป เมื่อวาระนั้นมาถึงจริงๆ เราจะทำอะไรได้ เพียงแต่หวังให้ทุกคนปลอดภัย หากแม้นใครถึงเวลาที่ต้องจากกัน ก็ขอให้มีสุขคติภูมิเป็นที่ไป พระพุทธบิดาตรัสกับพระอานนท์ว่า การพรัดพรากจากของรักเป็นธรรมดาของโลก เมื่อพิจจารณามาถึงจุดนี้ เราเองก็เสียของรักของชอบใจมาตั้งกี่แสนกี่ล้านชาติแล้ว เราจะยึดติดทุกข์ไว้ทำไม ควรปล่อยวางจะได้ไม่ทุกข์

 

ทุกๆคนเห็นข่าวไฟไหม้ที่คอนโดแถวย่านบางรักไหมครับ
นั่นแหละครับครอบครัวเพื่อนผมเอง ที่ตาย3คน
อยากจะให้เห็นว่าชีวิตไม่เที่ยงครับ
และช่วงนี้เจ้ากรรมนายเวรมาทวงหนี้กรรมกันเยอะ
ดังนั้นขอให้พิจารณาวิปัสสนากันมากๆนะครับ
หากเหตุแบบนี้เกิดขึ้นกับเรา เราจะได้มีสุขคติภพเป็นที่ไป
ยังไงก็ช่วยๆกันแผ่เมตตาให้เพื่อนผมด้วยนะครับ เขาเป็นคนไม่ค่อยทำบุญเท่าไหร่

ขอให้ธรรมทานนี้ส่งผลให้ครอบครัวผู้เสียชีวิตจากเหตุไฟไหม้ไปเกิดยังที่ดีๆนะครับ

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ Xorce
ทุกๆคนเห็นข่าวไฟไหม้ที่คอนโดแถวย่านบางรักไหมครับ
นั่นแหละครับครอบครัวเพื่อนผมเอง ที่ตาย3คน
อยากจะให้เห็นว่าชีวิตไม่เที่ยงครับ
และช่วงนี้เจ้ากรรมนายเวรมาทวงหนี้กรรมกันเยอะ
ดังนั้นขอให้พิจารณาวิปัสสนากันมากๆนะครับ
หากเหตุแบบนี้เกิดขึ้นกับเรา เราจะได้มีสุขคติภพเป็นที่ไป
ยังไงก็ช่วยๆกันแผ่เมตตาให้เพื่อนผมด้วยนะครับ เขาเป็นคนไม่ค่อยทำบุญเท่าไหร่

ขอให้ธรรมทานนี้ส่งผลให้ครอบครัวผู้เสียชีวิตจากเหตุไฟไหม้ไปเกิดยังที่ดีๆนะครับ



</TD></TR></TBODY></TABLE>

เชิญพระเข้าตัว แผ่บุญปรับภพภูมิส่งวิญญานอธิษฐาน...
สัพเพพุทธา สัพเพธัมมา สัพเพสังฆา
พะลัปปัตตา ปัจเจกานัญ จะยังพลัง
อรหันตานัญ จะ เตเชนะรักขัง พันธามิ สัพพะโส
( 5 จบ)
พุทธัง อธิษฐามิ ธัมมัง อธิษฐามิ สังฆัง อธิษฐามิ .... ​

 

เสียใจกับชัช เพื่อนร่วมรร. และผู้เกี่ยวข้องจ้ะที่เสียคนรู้จักไป
เห็นไตรลักษณ์ได้ชัดแจ้ง ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะเกิดกับตัวเอง

สัพเพพุทธา สัพเพธัมมา สัพเพสังฆา พะลับปัตตา
ปัญเจกานันจะยังพลัง
อะระหันตานันจะเตเชนะรักขัง
พันธามิสัพพะโส

พุทธังอธิษฐานมิ
ธัมมังอธิษฐานมิ
สังฆังอธิษฐานมิ

ขอบารมีพระรัตนไตร อันมีองค์ปฐมเป็นที่สุด อุทิสบุญกุศลให้เพื่อนชัชและครอบครัว ผู้มีคุณสอนให้เรามีวิปัสนาญาณทุกขณะจิต ขอให้อนุโมทนาบุญดังกล่าวและมีความสุข มีสุขคติเป็นที่ไปด้วยเทอญ

 

สัมผัสธรรม

ธรรมชาติให้ความรัก

 

สัมผัสธรรม

ธรรมชาติให้การเกื้อกูล

 

สัมผัสธรรม

ธรรมชาติให้ความหลากหลาย

 

ธรรมชาติให้การแบ่งปัน

 

สัมผัสธรรม

 

หลายวันนี้ รู้สึกถึงความแปลกๆในการรับรู้ความคิดของคนรอบข้าง และ จากข้อความต่างๆที่ได้อ่าน การรับรู้...รู้สึกได้ "ไว"ขึ้นอย่างน่าตกใจ จนหลายๆครั้งสติตามจับไม่ทัน เกิดอาการเผลอ..จิตไหลไปตามกระแสของความคิดหรือเหตุการณ์ที่รับรู้นั้นอย่างไม่รู้ตัว คราวนี้พวกตัว..กิเลส..ทั้งหลายที่เคยสงบ ไม่ค่อยออกมาเพ่นพ่าน ก็เข้าจับหมับ ได้เรื่อง...

ภาครับรับข้อมูลมาปุ๊บ ฝ่ายคัดกรองเผลอ ตามจับไม่ทัน เจ้าตัวร้ายทั้งหลายก็เข้าผสมโรง ส่งข้อมูลออกมาเป็นการกระทำทันที การกระทำที่ไม่น่ารัก ไม่น่ายินดี เต็มไปด้วยความเร่าร้อน กระแทกกระทั้น น่ารังเกียจ..

พฤติกรรมเลวๆก็ออกไปแล้ว ทำไปเรียบร้อยแล้ว กระแทกคนอื่นไปแล้ว จบแล้ว ความดีของเราก็จบไปด้วย...

เสียงในจิตย้อนถาม... ทำไปได้อย่างไร
คำตอบ....เผลอสติ ไม่รู้จะแก้ตัวอย่างไร
เสียงตำหนิรุนแรง...ทำไมถึงเลวอย่างนี้ น่ารังเกียจ
คำตอบ............................. (อยากร้องไห้)
เสียงยังถามต่อ....แล้วจะทำอย่างไร แก้ไขได้มั้ย?
คำตอบ....จบไปแล้วแก้ไม่ได้ หากทำอะไรชดเชยได้ก็อยากจะทำ (เพราะรู้สึกสำนึกและเสียใจจริงๆ)
เสียงในจิตย้ำ....จำไว้ อย่าเผลอสติอีก ถ้าทรงภาพพระไว้ตลอด ก็จะไม่เกิดเรื่องเช่นนี้


ถึงตอนนี้จึงได้ตระหนักอย่างจริงจังว่าเราเหลาะแหละ ประมาทเหลือเกิน หากยังไม่เริ่มปฏิบัติอย่างจริงจัง เราก็จะห่างไกลความดีที่ตั้งเป้าไว้ไปเรื่อยๆ เวลาเหลือไม่มากแล้ว ควรเลิกเล่นเสียที

การเรียนรู้ด้วยประสบการณ์จริงบางครั้ง...เจ็บปวด แต่จะ เจ็บแล้วจำหรือไม่ก็อีกเรื่อง ถ้าเจ็บแล้วรู้จักจำ น้อมนำมาปรับใช้เพื่อปรับปรุงตนก็ยังพอนับได้ว่าไม่เสียชาติเกิดเสียทีเดียว

เลยอยากขอใช้โอกาสนี้ขอขมากรรมต่อทุกๆท่านที่เคยได้ล่วงละเมิด ปรามาส หรือได้สร้างความทุกข์ให้แม้เพียงน้อยนิด ที่อาจเกิดขึ้นในขณะรู้ตัว หรือ ไม่รู้ตัว จะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ หรือจะรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดีหรือจะรู้ทันการณ์ก็ดี ไม่ว่าจะในช่วงเวลาใด ทั้งในอดีต ปัจจุบันก็ตาม ขอได้โปรด..อโหสิกรรมทั้งหมดทั้งปวง ขออย่าได้ถือโทษหรือโกรธกันอีกเลย และก็ขออโหสิกรรมกับทุกท่านในทุกกรณีเช่นกันค่ะ

ต่อไปจะระวังตน ระวังจิตให้มากขึ้น

ขอโทษจริงๆ กราบ ........