ลำนำเพลงรักของนักกลอน

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/EuzVy--K42s" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

ไปไหนกันหมด? เงียบดีจริงๆ

 

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/z0ASIlRiADg" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

   ครูไม่อยู่   กระทู้กลอน   นอนกันเงียบ
       ทอดข้าวเกียบ  เลียบมา  ตามหาเพื่อน
              ว่าติดธุระ  จะไปใหน   ไม่มาเยือน
                  ฝากถึงเพื่อน  ให้รู้   อยู่ต่อกลอน

 

คิดถึงกันทำไม...........ไม่รู้นะ
ไม่ได้ติดธุระ..........ที่ตรงไหน
ที่ไม่มาเพราะว่า.......เบื่อหัวใจ
เลยเงียบไปไม่ได้มาพาต่อกลอน

อยากจะอยู่เงียบเงียบเงียบสักพัก
แวะมาทักยามดึก.....นึกได้หนอ
ว่าทางนี้ยังมี.........เพื่อนมารอ
ร่ายกลอนต่อพอเวลาพาง่วงนอน

ที่ว่าเงียบเงียบไป...เพราะอยากรู้
ถ้าไม่อยู่เป็นอย่างไรกันบ้างหนอ
จะสนุกเริงร่า...........หรือว่ารอ
มาร่วมก่อต่อกลอน....วอนเข้าใจ

ได้รับรู้รับฟัง........คำของเพื่อน
เมื่อได้เยือนห้อง..กลอนอักษรศรี
เห็นเพื่อนสุขเราพลอยสุขและยินดี
แต่วันนี้ดึกแล้วหนอ..พอก่อนเอย

 

ไปทำบุญทำทานตามวิถี
ของผู้มีศรัทธามาประสม
ทั้งตักบาตรกราบพระรักษาอารมณ์
ได้ชื่นชมยินดีมีผลบุญ
อนุโมทนาเถิดจะเกิดผล
สุขใจดลให้บุญพามาเกื้อหนุน
พวกเราจะได้ดีมีต้นทุน
ไว้ค้ำจุนชีพนี้สู่นิพพาน

:boo:
สวัสดีค่ะเมื่อวานไปทำบุญใส่บาตรที่วัดสังฆทานมาค่ะ และได้ทำสังฆทานยาและผ้าไตรจีวร แวะกราบสังขารหลวงพ่อสนองด้วยค่ะเชิญอนุโมทนาบุญกันนะคะ เสียดายโพสต์รูปไม่ได้

 

ลำน้ำเอยเจ้าไหลเอื่อยระเรื่อยลิ่ว
ฉุดใจปลิวตามน้ำ......เฝ้าถามหา
ทุกข์ที่ใดหากใจ.........ไม่นำพา
อาลัยหาพาให้..........ใฝ่ใจปอง
ส่องเข้าไปใจเจ้า.....เศร้าหรือสุข
ความสนุกแท้จริง.สิ่งหลอกหลอน
ทั้งชีวิตยังติด...........คิดคะนอง
ย่อมหม่นหมองครองใจไหลเรื่อยมา
อันความจริงคือสิ่ง.......ที่จริงแท้
สิ่งที่แน่อยู่ที่ใจ.......ใยครวญหา
อดีตลับกลับไป.........ไม่ย้อนมา
ทุกเวลามีค่า............อย่าละเลย

 

เพิงพักพิงอิงแอบ.....แนบแสงอุ่น
ยังละมุนกรุ่นใน.........ใจของฉัน
จะกี่เดือนกี่ปี................ที่มีกัน
ความอบอุุ่นที่ฉัน.......รับจากเธอ

ยังคงเป็นเช่นเดิม....เช่นคราวก่อน
เธอได้สอนให้ฉัน...นั้นกร้าวแกร่ง
นับแต่นี้ต่อไป........อย่าหมดแรง
จงเข้มแข็งแกร่งกร้าวอย่าร้าวราน

 

  คิดถึงน้อง  ที่ไกลอยู่  รู้ใหมว่า
     พอเห็นหน้า  พบบนกลอน  onมานั้น
       สบายดีหรือ อย่าถือสา  ถามหากัน
          เพื่อนกลอนนั้น  คิดถึงมาก ยามจากไป
 
   ดึกเข้านอน  พี่วอน  ขอพรพระ
       เป็นตบะ   คุ้มครอง   ตัวน้องพี่
           นอนหลับนั้น  ให้คุ้มกัน   และฝันดี
               ทั้งราตรี   เทพรักษา   พาสุขใจ

 

  ไปทำบุญ   ทำทาน   เมื่อวันก่อน
     เขียนบทกลอน  มาบอกกัน   วันนี้หนา
          คุณบุษบรรณ   ใจบุญ   ฝากทุนมา
              อนุโมทนา  ส่วนบุญ     ที่คุณทำ

   

 

ซึ้งจริงจริงหัวใจ......ของพี่นัก
น้องยังรักบทกลอนสอนให้เห็น
คุณธรรมนำใจ.......ใฝ่บำเพ็ญ
ยังคงเห็นน้ำใจ....ใครหลายคน
เมื่อคืนนี้เข้ามา....เพราะว่าห่วง
มีคนทวงถามหา......ว่าไปไหน
อยู่ที่นี่ไม่ได้..........ไปอยู่ไกล
แต่ไม่ได้เข้ามา.....พาต่อกลอน
อักษรศิลป์กินใจ...หายทุกข์โศก
ทั่วทั้งโลกสดใส.....ใครต่างเห็น
มุ่งธรรมะละโศก.....ช่างยากเย็น
จึงหลีกลี้บำเพ็ญ...เร่งความเพียร
ขอคุณพระรัตนา.......พาไปช่วย
จงอำนวยเพื่อนธรรม....สุขสดใส
เข้าถึงพระเข้าถึงสุข....สุขข้างใน
สุขยิ่งใหญ่สุขให้ได้.......ที่ใจตน

 

จักรวาลเอ๋ย......จักรวาลจงวานบอก
อยากจะออกนอกโลก........ทำไฉน
เบื่อเสียแล้วลำเค็ญ.......บำเพ็ญไป
โลกกว้างใหญ่จริงหรือไม่ใคร่อยากลอง

เมื่อมาถึงกึ่งกลางโลก......วิโยคนัก
อยากหยุดพักโลกนี้..........มิมีสอง
เบื่อเหลือเกินเห็นแต่.......น้ำตานอง
ละการครองปองธรรม......ฉ่ำชุ่มเย็น

แดนใดในหล้า..........ล้วนฟ้ากว้่าง
จันทร์กระจ่างกลางหน......คนค้นหา
เวลาไม่คอยใคร..........ใครต่างพา
คอยเวลาละโศก..........ทิ้งโลกเอย

 

เพลงเพราะ กลอนพริ้ง เข้ามาแล้วรู้สึกดี...

..จงอย่าหยุด ความสุขไว้ที่ .ความทรงจำ..
แต่จงเอาความทรงจำดีๆ มาสร้างชีวิตให้มี..ความสุข..

(ก๊อปมาจร๊าา)

 

ชีวิตนี้แสนเหนื่อย.....และเมื่อยล้า
เดินทางมาแสนไกล.......ยังไม่ถึง
อยากจะหยุดหนทาง...ยังพรั่นพรึง
ไปให้ถึงซึ่งทาง.........ของนักเดิน
เผชิญโลก...เผชิญสุข...เผชิญโศก
แดนวิโยคโศกสนุก......ไม่สุขหนอ
หวังเิติมแต่งวิชชา........ให้มากพอ
อนาถหนอท้อใจ.........ไม่หยุดเดิน

มาวันนี้เหนื่อยจริงจริง...อยากทิ้งทุกข์
ไม่หวังสุขสมใจ............ในโลกหนอ
มองทางไหนก็ได้เห็น.........แต่คนรอ
อดีตหนอรอกันไป............ฝันใฝ่จริง
ฉันคงเดินมามาก.........อยากพักแล้ว
พบดวงแก้วเพริศแพร้ว........จำรัสศรี
อนิจจังทุกขัง....................พาไปที
สงบที่สงัดหวัง.................สมดังใจ

ว่าง...ว่าง....ว่าง ทางสงบอยู่ตรงไหน
อยู่ที่ใจเราหนอ...............มองให้เห็น
ใจก็เป็นเช่นใจ..................ที่เคยเป็น
สงบเห็นสว่างหนอ...............รออะไร
ธรรมครองใจใจครองธรรมคำพระบอก
ไม่ย้อนยอกนอกทำ......ธรรมทั้งหลาย
สงบแล้วสงัดเย็น.............เห็นข้างใน
ใจใสใสได้แล้วสุข.............ทุกวันคืน

 

สิ่งภายนอกล้วนหลอก...บอกว่าใช่
สิ่งภายในขุ่นมัว.........ทั่วแห่งหน
ธรรมะที่ยิ่งใหญ่...........คือใจตน
หวังหลุดพ้นค้นให้เห็น..เป็นอนิจจัง

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=RhoLcITG8i0]จดหมายจากพระจันทร์ - YouTube[/ame]

เพลงเพราะๆค่ะพี่สาวติงติงหายไปไหนน๊า

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=bak-pN79meU&feature=related]ลมหนาวและดาวเดือน ปนัดดา เรืองวุฒิ - YouTube[/ame]
เองเพลเหงามาฝากทุกคนค่ะเหงาจัง!

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=IwGPMZs0l7w]เสียงลมหายใจ ปราโมทย์ - Mote พอร์ช นาว - YouTube[/ame]

แค่เสียงลมหายใจ

 

ใบไม่ร่วงโรราอาทิตย์ตก เรามิพบครูติงนานหนักหนา
เฝ้าคอยคิดคำนึงถึงทุกเวลา นาริกาเดินผ่านไม่หยุดคอย

 

คุณครูติงมิ่งมิตรจิตใจใส
ท่านเที่ยวไปบำเพ็ญบุญที่ภูสูง
วันนี้คงกลับมาหามาชักจูง
ให้เพื่อนฝูงร่วมอนุโมทนาบุญ
:boo: