ลักษณะ ของ ธรรมะ อุทาน?

คนบ้ามาแล้ว..
ต้อนรับเฮียหน่อย...อิอิ

 

พระศาสดา สมณโคดม ครั้งยังเป็น ท้าวสันดุสิต

ทรงเล็ง มหาวิโลกณ เลือกที่จะ อุบัติใน อินเดีย
ไม่ใช่ เมืองทอย เพราะ ภาษา ที่ใช้ มีความสมบูรณ์เกว่อ

จิตอบรมได้ จิตฝึกหัดได้ จิต..ได้ เป็น ภาษาทอย ที่ ทรง ถ...ทิ้ง !!!

จิตอบรมได้ จิตฝึกได้ ต้อง ย้อนกลับไป ภาษาบาลี
แล้ว เฝ้นคำให้ไปทาง ไม่ใช่การสะสม สั่งสม อบรม(ผอกควัน)

แต่ให้ คงความหมายเชิง ปัจจัยการ อิทัปปัจจัยตา ให้มั่นๆ

จิต เป็น อนัตตา เพราะ ความที่มันเกิดจาก ปัจจัยการ

หาก ใช้ภาษาทอยๆ กล่าวไปในเชืง บังคับ บัญชา ชี้ได้ สั่งได้ดั่งใจ

กรุณา เอา ฮ ไปใส่ สระเอีย



ปล ลิง : น้องๆ หนูๆ ต้อง พินาให้แยบคาย เป็น ขั้นเป็นตอน
แบบสะสม เที่ยง นั้นอย่างหนึ่ง เป็น ปัจจัยให้เกิด นี้ก็อีกอย่างหนึ่ง

อานาปานสติ ของแท้ หาก หยุดการภาวนา แล้วจะกลับไป
ต่อ จุดเดิม ไม่มี มีแต่ นับหนึ่งใหม่ แต่ต้น ( จริงๆ อานาปานสติ
หากพินาไปถึง การตามเห็นการสลัดคืน จะรู้เลยว่า ไม่มี
เรื่อง สะสม แน่นวลลล มีแต่เน้นเฝ้นหา "สิ่งอันไม่เกิดจากปัจจัย" )

 

จิตตัง ทันตัง สุขาวะหัง
จิตที่ฝึกดีแล้วย่อมนำความสุขมาให้..

เข้าใจเปําเอีย!!!!

..

 

ความจริงก็ไม่อยากคุย
เอียยังเข้าใจ จิตคือวิญญาณขันธ์

ถ้ายังเอาจิตเป็นวิญญาณขันธ์
เลิกคุยดีกว่า..

 

นึกว่าเวปเพี้ยน

 

ลูกเพ่ ลองยก อาหารวิชชาและวิมุตติมาลำดับจิฮับ

ในเมื่อเป็นขั้นเป็นตอน

 

กั๊กๆๆ ก็ดีกว่า คน งง

เดี๋ยว ฝึกให้ทำงานเป็น กอง(ขันธ์)ได้

เดี๋ยวก็ว่า ไม่ใช่ กองงาน(ขันธ์ ฝึกได้)

 

มะงขีก หาก มะอื ยัง จะ เข้ามา

มะอือ เจอ กะระรูหน่อย ยังไง คลิ๊ก !!!

สุนขฺ ทนฺตา งบฺอิโต ตีอิตา มงขีโด โถโถ

 

เอา!!!
เมื่อจิตมันพร้อมที่เรียนธรรม
เห็นหรือสัมผัสอะไรเข้า น้อมไปสู่วิชชาทั้งนั้น
เขียนสั้นๆเท่านี้พอ

เพราะท่านปราบยังเข้าใจว่าวิมุติคือดับตัณหา...
ส่วนผมเข้าใจว่าวิมุติคือทำลายจิตอวิชชา..

....

 

อิอิ

 

ลองยกมาเซ่

ตัณหาดับก้เหมือนกับ อวิชาดับละครับ มันถึงกันหมด

หากบอกว่าตัณหาดับ แต่เหลืออวิชา นั่นคือ มันดับไม่จริง

ตัณหาดับ อวิชาก้จะดับไปในตัว

หรือ อวิชชาดับ ตัณหาก้ดับไปในตัว


เดี๋ยวให้กะร่อน ทำบุญ

ยก อาหาร วิชชาและวิมุตติมาเบ่งแน๊ จะได้แทง ทีเดียว คิคิ

 

ครูบาอาจารย์ไหนสอนท่านหน่อ ท่านปราบให้สิ้นชาก?
ถึงเขียนอย่างนี้ ยังแยกไม่ออก
อันไหนกิเลสอย่างกลาง
อันไหนกิเลสอย่างละเอียด

ตัณหาเช่นกามตัณหาเป็นกิเลสอย่างกลาง
ส่วนอาสวะมีอวิชชาสวะเป็นกิเลสอย่างละเอียด

ทำลายกามตัณหา
จิตมันหลงกายทำให้กามตัณหามันทำงาน
ก็ยกเอาร่างกายมาเป็นอุบายอบรมจิต
จนจิตมันยอมรับความจริง
จิตก็ทำลายกามตัณหา เรียกว่าอนาคามีผลก็ได้

ทำลายกามตัณหาได้แล้วอวิชชายังไม่ดับ
มันยังครองอยู่ในจิต เพราะเป็นสังโยชน์เบื้องสูง

จะทำลายอวิชชาก็ต้องทำลายจิต
แต่จิตไม่เคยตาย ที่ตายคือจิตอวิชชา
ตัวก่อภพ..

..

 

พูดถึง ตัณหา

แยกย่อยมาเป็น สาม

กามมะตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา

แยกย่่่่่่อยได้อีก 108
ไป จนสองพันห้า

พวกย่อย ก้แจงไปตามบัญญัติ

ซัดที่หัว คือตัณหาดับ
มันก้ไปทั้งยวงละครับ


เว้นแต่มันดับไม่จริง

ถ้าดับจริง มันก้ลากอวิชาไปด้วย

อวิชาเป็นรากเหง้า เป็นเชื้อ

ดูๆ ไป ก็เป็นการ งง ภาษาของพี่ไม้ขีด

จะเอาคำจำกัดความ ของคำว่า ตายในภาษาไทย ทำให้เขวเป่ลาๆ

คนที่เข้าใจคำว่าตายในภาษาไทย ไปเข้าใจว่าสูญสลายอะไรทำนองนี้ หากเอาจิตไปเปรียบ มันก้คนละเรื่องแล้วครับ...

คำว่าตาย ในภาษาไทย
คือ หมายเอา คนตายสิ่งมีชีวิตตาย การตกไปถึงชีวิตินทรี จึงเรียกว่าตาย

หลวงตาท่านบอกจิตนี้ไม่เคยตาย ก็คือ มันยังวนเวียนไปเรื่อย ตามกรรม ตามเชื้อ เกิด ดับเป้นสังสารวัฎ จึงเรียกว่าจิตนี้ไม่เคยตาย เรียกอีกอย่าง ก็ตายแล้วไม่สูญ


ถ้าพูดในสำนวนธรรม
การตาย มีสองอย่าง
ตายจริง กับตายหลอก

ตายหลอกก้คือสิ่งที่ทุกคนกลัวตาย ...แบบนี้มันจะเป็น ตายแล้วเกิด เกิดแล้วตาย ไปเรื่อยตามกรรม

ส่วนตายจริง ก็คือ นิพพาน
ไม่มีเกิด ไม่มีดับ

เด๋ว รอกะร่อน อีกสักหน่อย คิคิ

 

ถือว่าเป็นความเห็นท่านปราบ ก็แล้วกัน

ผมแค่อยากรู้...

ส่วนความเห็นผม
มันกิเลสคนละชนิดกัน
เครื่องมือในการทำลาย ก็ต้องต่างกัน

เครื่องในการทำลายอาสวะ
คืออาสวักขยญาณ

ผมเขียนแค่นี้แหละ

...

 

อัพเดทโทรศัพท์มาครับผมกะรู้ไม่จริงคาดเดาเฉยๆ

 

รู้จริงไม่มานั่งเพี้ยนแบบนี้หลอก
แต่กะตอบตามที่เคยอยู่วัดมาแค่นั้นเอง

 

ช่ายกะว่าจะทำโครงการเมียทุกจังหวัดอยู่งัยกะเป็นโสดาละจัดให้คุ้มซะหน่อย
ก่อนตายขอกาอนซักนิด55

 

ลุงธรรมเป็นของคู่โลก
พระพุทธเจ้าเป็นผู้ค้นพบ

 

แล้วชี้ให้เราเห็นตาม
และเพื่อความเป็นบึกแผ่นของบริษท4
เลยวางมรรคให้ปฏิบัติตาม

 

ความจริงกะอยากเห็นเจ้วิสาขาเหมือนกันนะคนอายุ60แล้วยังสวยเป็นแบบไหน55