รู้น้อย ดีกว่า รู้มาก ?

ไม่คิด

 

เมื่อคุณ ปฏิบัติ คุณ จะ คอยกำกับ จิต ไม่ให้ ฟุ้งซ่าน

เมื่อคุณ ปฏิบัติ คุณ จะ คอยกำกับร่างกาย ไม่ให้ เคลื่อนไหว

เเล้ว สิ่งที่คุณ กำกับ คือ การ สำรวมจิต

เมื่อ คุณ สำรวม จิต

จิต ของ คุณ จึงนิ่ง เเละ ทำให้ คุณ ไม่ ฟุ้งซ่าน

เเต่ ถ้าคุณ ปฏิบัติ จริง จง เชื่อ จิตตนเอง

เมื่อ คุณ โยกเยก ก็ จง โยกเยก

เมื่อ คุณ ขยับปาก ก็ จง ฟัง สิ่งที่ออกมา

เมื่อ คุณ ได้ยินสิ่งใด ก็ จง ทำสมาธิ ใน การ รับรู้

เมื่อ คุณ รู้ อะไร ก็ ขอให้ ผ่านมา อย่าทำตัวเหมือน คนทรงเจ้า

อย่าเชื่อ ในสิ่งที่ จิต สอน จิต พูด และ จิตทำ

เเต่ จงตามดู ความคิด เเละ สังขาร ที่ ปฏิบัติ

จงอย่า บังคับ ให้ ตนเอง นอน เมื่อ ตืนมา ตี สาม เพื่อ นั่งสมาธิ หรือ สวดมนต์

จงอย่า บังคับไม่ให้ ตนเอง ไม่พูด เมื่อ ร่างกาย ขยับเขยื้อน

เเละ อย่า คิดว่า ตนเอง วิเศษ เมื่อ รับทราบสิ่งใด

เพราะ คิด คือ จิต และ วิญญาณ ที่ ผ่านมา ก็ ไม่ได้ ดี เสมอ

สิ่งที่เรา ต้องรู้ ทัน คือ วิจารณญาณ ของ ความคิด ดี และ ไม่ดี ที่เกิด ขึ้น ใน ใจ

คิด = วิญญาณ​

 

ตอนนี้ ใจสั่งมา เกิดจิต ถามคุณว่า คุณพูดถึงใคร

 

เหอๆ คิดไรกันอยู่เหรอ

 

ลองขุดหาสันดาน เอ๊ยนิสัย ตัวเองดูดิ
ดูแล้วมันคันๆ พิลึกนะ แต่ก็หนุกดี
ดูแล้วจะหดหู่ จะเบิกบาน ก็รู้ไป
เพราะเขาชอบหลอกอะ
เขา ทั้งแสบ ทั้งเจ๋ง บอกไม่ถูกจริงๆ

 

การรู้ปัจจุบัน ก็เป็นอีก คำหนึ่ง ที่เข้าใจผิด

การรู้ปัจจุบัน แท้จริงแล้ว คือ การตามรู้ดูให้ทันตอนที่ตัว สติ มันเกิดเอง
นั้นนั่นแหละ ต้องดูให้ทันเป็นปัจจุบัน เห็นสติเกิดเป็นปัจจุบันเมื่อไหร่ก็
เหมือนเห็นกิเลสขึ้นเป็นปัจจุบัน เราจดจำสภาวะกิเลสได้หลายรูป แต่เรา
ก็จะจดจำภาวะการเกิดสติที่เป็นคู่ตรงข้ามอยู่ไปด้วย เมื่อเราจดจำสภาวะ
เกิดสติได้ เราก็รู้ทันการเกิดสติเข้าไปเรื่อยๆ จนเป็นปัจจุบัน ก็จะเห็นการ
เกิดดับของตัวสติ ไม่ใช่แค่เห็นการเกิดดับของกิเลสเท่านั้น เมื่อนั้นจิตก็
มีสติแก่รอบ จิตมีสติตลอด เพราะเท่าทันการเกิดและดับของสติเอง ก็
เหมือนรู้ทันการเคลื่อนของจิตเข้าไปหาขันธ์ 5 ที่เป็นคู่ตรงข้าม

การรู้ลงปัจจุบัน สำหรับคนที่ยังไม่เห็น สติ ตัวแท้ๆ จะคิดได้แค่ว่า เห็น
การความคิด ณ ปัจจุบัน จริงๆ มันไม่ได้ตื้นๆ ขนาดนั้น

การจะชี้ว่า มาจดจำสภาวะธรรมการเกิดสติกันเถอะ มันยาก เพราะลำพัง
สติตัวแท้ๆจะเกิดให้ดูนั้นยาก ปุถุชนย่อมไม่อาจเห็น อริยะชั้นต้นเองก็
ใช่ว่าสติจะเกิดตลอด จึงอนุโลมดูสิ่งที่หยาบๆไปก่อน ก็คือ ดูกิเลส พอ
ดูกิเลสทัน ก็มาดูการหลงไปคิด พอดูหลงไปคิดทัน ก็ต้องไปรู้อนุสัย
พอรู้อนุสัยก็ต้องไปรู้ทันสังโยชน์ พอรู้ทันสังโยชน์ทั้งหมดครบทุกกอง
ก็จะเริ่มรู้ทันสติ พอรู้ทันสติ กิเลสก็แทรกไม่ได้เลย เมื่อนั้นก็ห่างจากกิเลส
การที่ต้องห่างจากกิเลสเพราะเรายังไม่ได้ทิ้งขันธ์ เมื่อจิตมีสติสมบูรณ์ ขันธ์5
มันก็ถูกแยกออก ต่างคนต่างมีอยู่ และทำงานของตัวเองไป

 

ก็นั่นดิ ของใครของมันเนอะ มันก็ดำเนินไปตามกำลัง
แร้วจะไปยุ่งกะเขาทำไม เขาก็เป็นยั้งงั้น ก็ดู ก็รู้ไป
เขาก็มีขั้นของเขา พอเต็มขั้นมันก็เลื่อนเอง
เราทำได้แต่ความเพียร ตามดู ตามรู้

ปล.อิฉันยังไม่ได้ซักขั้น ขี้โม้อีกละ

 

ไม่ยาก ถ้าคุณดูทุกลมหายใจ และดูจริง ๆ ดูแบบธรรมชาติ ไม่ได้นั่งดู หรือนั่งปฏิบัติ คือวิปัสสนา ในชีวิตประจำวันนี่แหล่ะ แต่ให้คุณพิจารณาไปว่า ไอ้ตัวสติ นี่แหล่ะ ที่มันไปเห็นใจ สร้างจิต และต้นเหตุของที่ใจสร้างจิต นั้นคือ อะไร มันมีต้นเหตุอยู่ คุณต้องพิจารณาให้ละเอียดกว่านี้ มันสำคัญอยู่ที่ว่า คุณยอมเปิดใจที่จะพิจารณาหรือไม่เท่านั้นเอง มันไม่ยาก แต่ก็ไม่ง่าย

:z16

 

การรู้ปัจจุบัน แบบว่า รู้เรื่องที่คิด รู้ว่าคิดอะไร กำลังทำอะไร

แบบนั้น หมา แมว มันก็รู้ของมันอยู่ พระผู้มีเจโต ดูจิต ท่าน
กล่าวไว้เช่นนั้น

ดังนั้น การรู้ปัจจุบันแบบนั้น ไม่ได้รู้ต่างจาก หมา แมว อะไรเลย

การที่รู้ปัจจุบันแบบนั้น แล้วบอกว่าตัวเอง มีสติ อันนั้น หมา
แมว ก็คงพ้นทุกข์ ไม่ต้องไล่งับหางตัวเอง

สติ ของแท้ๆ นั้น จะต้องเพียรหา โดยไม่ต้องจงใจทำอะไร
ขอให้เป็นเพียง ผู้ดู ดูเฉยๆ เพื่อเห็นทุกสิ่งทุกอย่าง มันทำงาน
ของมันเอง ทุกอย่างเป็นเพียงสภาวะ แม้แต่ ตัวสติ ที่เราเพียร
เจริญอยู่ก็เป็นเพียงสภาวะ เมื่อประจักษ์อย่างนั้นเมื่อไหร่ การ
ยึดถือกาย ยึดถือใจ จะไม่มี

เมื่อไหร่ที่เข้าใจทุกๆอย่าง ล้วนแต่เป็นสภาวะ ไม่มีอะไรเลย
ที่ไม่ใช่สภาวะ การยึดถือกาย ยึดถือใจ จะเกิดขึ้นไม่ได้ เมื่อนั้น
เป็นโสดาบัน

หลังจากนั้น ก็ยังต้องดูต่อไป ดูเฉยๆต่อไป ดูสภาวะทุกอย่าง
เขาทำงานของเขาเองต่อไป จนกว่า เราจะหายไปจริงๆ ไม่มี
เราอยู่เลย แม้แต่ในจิต เมื่อนั้นก็หมดสิ่งที่ต้องเรียนรู้ จบการ
ศึกษา จบการศึกษาแล้ว ก็รู้ชัดว่า ไม่ได้เอาอะไรไปสักอย่าง
เดียว เพราะรู้แล้วว่า ทุกอย่างเป็นเพียงสภาวะทั้งสิ้น

สรรพเพ ธรรมา อนัตตา

 

คุณพูดเหมือนคุณรู้เรานะ แต่จริง ๆ คุณไม่รู้เลย ถ้าเราดูสภาวะจนมันชำนาญ ดูไป ดูไป ดู ดู และรู้ไป จนมันชำนาญและละเอียดขึ้น มันจะเกิดเอะใจขึ้นมาว่า เอ๊ะ อะไรทำให้ใจ ไปสร้างจิต อะไรเป็นต้นเหตุทำให้ใจมันสร้างจิต ดูแบบ หมา แมว นี่แหล่ะ ครับ ไม่ต้องไปนั่งดูและคิดมากแบบคุณ
;aa21

 

.....

 

ก็บอกแล้วไงอะ ว่าเขาทั้งแสบ ทั้งเจ๋ง คุณว่ามั้ย

 

.......ไม่มีอะไรในกอไผ่........... อย่าคิดมาก

 

^
^
วันนี้พกมีดสั้นมาด้วยรึ?

 

^
^
^

อันนั้นมีดยาว....แล้วมั้งคะ

^___^​

 

เอ้า... จริงดิ แสดงว่ามีดสั้นเอาไปจำนำหมดแล้วสินะ ฮ่าๆๆๆๆ เอิ๊กกก!

 

เค้าฝากมาอ่ะ ^_^! (เห็นท่านโอ๊ตศ์โพสไว้ในห้องท่านขวัญอ่ะ) แต่เห็นท่านขวัญตื่นแล้วอ่ะ ....เลยเอามาดู ....ดูอย่างเดียวนา...เด๋วเอาไปคืนและ หุหุหุ ^_^! ห้ามแตะ เสียวมันปลุกอ่ะจิ!? .... +_+! หุหุหุ
.............................................................................................
นาฬิกาปลุกอ่ะ ....สวยมั๊ยรูปทรงเก๋ ไก๋ .....ไอ้ที่เป็นแท่งๆ อ่ะ แบตเตอรี่อ่ะ ..... มีนาฬิกาไว้สองเรือนกันพลาดอ่ะ ^_^# กัวเด๋วประชุมนัดสำคัญไม่ได้ไปอ่ะ ....????

 

แล้วเอามีดสั้นมาทำไมล่ะครับเนี่ย เท่จัง -*-

 

มุขท่านแอ๊บ โอ มากนะ เขาชอบ หัวเราะไม่หยุดเลย

 

แว๊กกกกกกกกกกกกกก

ไม่รับคืน นะเอย นะเอย