รวมโอวาทพระอริยสงฆ์

หลวงปู่สิม พุทธาจาโร
(พระครูสันติวรญาณ)
วัดถ้ำผาปล่อง อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่​

​

"อัตตาหิ อัตตโนนาโถ ตนเป็นที่พึ่งของตน ตนทำบาปตนก็ได้รับทุกข์เอง
ตนทำบุญก็ให้ความสุขแก่บุคคลผู้นั้น บุญ-บาป เป็นของเที่ยงแท้แน่นอน
ใครทำบาป บาปย่อมให้ผล ใครทำบุญกุศล บุญกุศลย่อมตามให้ผล
แต่ว่าบางอย่าง บางประการนั้น ไม่ทันกับใจกิเลสมนุษย์
ก็เลยเข้าใจว่าทำบุญก็ไม่เห็นผล แต่ว่าบาปนั้นไม่ทำก็เห็นผล"​

"ใครจะมาว่าเราก็เป็นเรื่องปากเขา ว่าจิตเรามีหน้าที่ภาวนา
ไม่ต้องไปมัวว่าคนโน้นคนนี้ ติคนโน้นชมคนนี้ ได้ประโยชน์อะไร
ภาวนาในใจดีกว่า สงบกาย สงบวาจา สงบจิต ให้สติอยู่ทุกเวลา
ยืนให้มีสติ เดินให้มีสติ ทำอะไรให้มีสติ พูดอะไรให้มีสติ
อย่าเพียงแต่ว่า พูดอะไรพูดได้ ก็พูดไปขาดสติ จิตใจเลื่อนลอย ฟุ้งซ่าน
ไม่มีเวลาจบไม่มีเวลาสิ้นนั่นแหละชื่อว่าตัณหาดิ้นรนวุ่นวายไปตามกามตัณหา
ภวตัณหา วิภวตัณหา จิตใจไม่สงบระงับ ไม่ตั้งมั่นเป็นสมาธิภาวนา
เพราะหลงไหลไปตามอาการภายนอก จิตไม่หยุด จิตไม่อยู่ จิตไม่รู้ภายใน
รู้ภายนอก รู้ไปทำไม รู้ภายใน รู้กาย รู้จิตของตัวเองดีกว่า"​

หมายเหตุ​

- กามตัณหา หมายถึง ความอยากในกาม
- ภวตัณหา หมายถึง ความอยากเป็น อยากมี
- วิภวตัณหา หมายถึง ความไม่อยากเป็น ไม่อยากมี​

 

หลวงพ่อเกษม เขมโก
สำนักสุสารไตรลักษณ์ อ.เมือง จ.ลำปาง​

​

"ถ้าต้องพูดกับคนทุกคนแล้ว คงไม่มีเวลาปฏิบัติธรรมแน่"​

"ไม่กินก็อยาก ไม่ปากก็ใจ สารพัดยัดเข้าไป
ถ้าเจ็บท้องไม่ร้องหาใคร นอนอยู่ในป่าช้าผู้เดียว"​

"การเห็นเป็นเหตุแห่งการคิด การคิดเป็นเหตุแห่งการเห็น
ถ้าคิดดีก็เป็นทางเย็น ถ้าคิดไม่เป็นก็เย็นสบาย"​

"ตายเป็นเหม็นเน่าเราเขาเหมือนกัน อยู่ไปทุกวันใครได้ก็ดีใครมีก็ได้"​

พระนิพพาน..ความรู้พิเศษ พระนิพพานเปรียบเหมือนคุณของอากาศ
อธิบายว่า อากาศมีคุณ ๑๐ ประการ
๑.ไม่รู้จักเกิด
๒.ไม่รู้จักแก่
๓.ไม่รู้จักตาย
๔.ไม่กลับเกิดอีก
๕.ไม่จุติ
๖.ใครจะข่มเหงลอบลักเอาไปไม่ได้
๗.เป็นของดำรงสภาพไว้ได้โดยไม่ต้องอาศัยอะไร
๘.สำหรับฝูงนกบินไปมา
๙.ไม่มีอะไรมากางกั้น..แล
๑๐.ที่สุดไม่ปรากฏ​

"เอาท่องไปสอบวันอาทิตย์นี้.."​

 

พระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน
(พระธรรมวิสุทธิมงคล)
วัดป่าบ้านตราด อ.เมือง จ.อุดรธานี​

​

"ผู้มีสติปัญญาย่อมรู้ธรรมขั้นละเอียดอ่อนได้ไม่ยากนัก
สามารถรู้เลห์เหลี่ยมกิเลสภายในจิตไม่ว่าซอกไหนมุมใด
ท่านจะจับออกมาสับโขกอย่างไม่ปราณี กิเลสเป็นตัวโรคร้ายและไม่สามารถ
มองมันเห็นด้วยตาเปล่าหรือกล้องส่อง เมื่อใครมีกิเลสส่วนใดชนิดใดและภายใน
ตัวกิเลสมันจะกัดกินใจของบุคคลนั้นอย่างไม่มีวันพอ จนตายนั่นแหละมันจึงปล่อย"​

"ธรรมะเป็นอาวุธสำคัญที่กิเลสหวั่นไหวเกรงกลัว เพราะรู้ทันกลอุบายของมัน
ผู้ปฏิบัติจะมีความอิ่มแห่งธรรมเหมือนอิ่มอาหาร จะเข้าใจกันเองไม่ต้องถาม
เพราะธรรมเป็นของอิ่มของพอ แต่กิเลสมันไม่เคยมีความอิ่ม
มันหิวกระหายอยู่เป็นนิจ คนเราถ้ามีกิเลสเต็มตัวแล้ว มันก็เหมือนหมูเราดีๆนี่เอง
กินแล้วนอนๆจนอ้วนพี เขาก็นำไปขึ้นเขียงสับบั่นเท่านั้น
ฉะนั้น ผู้ปฏิบัติธรรมเขาจึงไม่เลี้ยงกิเลส เขาทำลายกิเลสทั้งนั้น​

พระอริยเจ้าทั้งหลายในอดีตที่ผ่านมา ท่านรู้ทันกิเลส
เมื่อกิเลสโผนมา ธรรมะโผนไป กิเลสโหดร้าย ธรรมะโหดดี
อยากทราบต้องออกแนวรบ นักปฏิบัติคือนักรบ เป็นต้องเป็น
ตายต้องตาย จึงจะเอากิเลสอยู่ กิเลสมีเท่าไร ธรรมมะต้องมีเท่านั้น"​

 

หลวงปู่ครูบาชัยยะ วงศาพัฒนา
วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม อ.ลี้ จ.ลำพูน​

​

"อย่าเข้าใจว่า มาทำบุญที่นี่จะตัดบาปตัดกรรมตัดเวรได้นะ ตัดไม่ได้
เว้นแต่กรรมที่เบาหรืออโหสิกรรม ตัดได้ พวกนั้นตัดได้
ก็พระพุทธเจ้ายังตัดไม่ได้ พระมหาโมคคัลลาน์มีฤทธิ์สุดขีด
ไม่มีองค์ไหนจะมาเทียมถึง ก็ตัดไม่ได้ จึงขอฝากไว้"​

"อย่าหลับหูหลับตาฟัง แต่คนไม่รู้หาว่าท่านครูบา
หลวงพ่อวัดพระพุทธบาทจะมาตัดกรรมตัดเวร ตัดไม่ได้หรอก
แต่ถ้าเป็นอโหสิกรรมได้ ทำผิดพูดผิดต่อใครๆเจ้าตัวเองต้องขอตัดเอาเอง​

อโหสิกรรมถือว่าตัดได้ ก็ต้องตัดเอง จะต้องขอเอง
ให้คนอื่นไปขอไม่ได้ไม่พ้นจากกรรม เราต้องขอเอง
ต้องอ่อนน้อมกล่าวคำสารภาพกับตัวเขา เขาจึงจะอโหสิ งดโทษให้เรา"​

 

หลวงปู่ขาว อนาลโย
วัดถ้ำกลองเพล จ.หนองบัวลำภู​

​

"การศึกษาอบรมธรรมก็จงตั้งใจจริงๆ อย่านำความเหลาะๆ แหละๆ
มาสังหารตนและทำลายเพื่อนฝูงผู้ตั้งใจปฏิบัติธรรม
ขึ้นชื่อว่ากิเลสแล้วมันไม่ไว้หน้าใคร มันทำลายทั้งสิ้น
ไม่ว่าพระหรือเณร อย่าเข้าใจว่ามันจะมาถวายตัวเป็นศิษย์ก้นกุฏิ
หรือให้ความสะดวกในการบำเพ็ญธรรม อย่าเข้าใจว่าเป็นอาจารย์ของมัน
แท้จริงกิเลสมันขึ้นมาบนหัวเราตั้งแต่เป็นฆราวาส
จนมาบวชเป็นพระเป็นเณรแล้ว มันยังไม่ยอมลงจากหัวเราเลย นี่แหละ
พระอาจารย์ใหญ่มั่น ภูริทัตโตสอนถ่ายทอดกันมาแก่บรรดาศิษย์ให้ใส่เกล้าเอาไว้"​

"แก่นแท้ของธรรมอยู่ที่ สติ จงหมั่นทำสติให้แก่กล้า
สติทำอะไรไม่ผิดพลาด กุศลธรรมทั้งหลายคุณงามความดีทั้งหลาย
เกิดขึ้นได้เพราะบุคคลมีสติอย่างเดียว
จะคิด จะพูด จะทำให้มีสติระลึกนึกเสียก่อน มันผิดก็ให้รู้ มันถูกจึงค่อยทำ
ผู้อื่นไม่ได้ทำให้จิตของเราเศร้าหมองหรือผ่องแผ้ว
เราเองเป็นผู้ทำให้จิตของตนเศร้าหมอง ผู้อื่นช่วยไม่ได้
แม้พระพุทธเจ้าก็ช่วยไม่ได้ ท่านทรงเป็นผู้บอกทางให้เท่านั้น
ผู้ปรารถนาความเจริญความสุขต้องหมั่นฝึกอบรมตนเอง
ทำเอง-รู้เอง-ได้เอง ใครทำใครได้ ผู้ทำคุณงามความดีมีศีล
ศีลที่บริบูรณ์แล้วย่อมเป็นที่มาแห่งโภคทรัพย์ จิตดี
จิตที่ไม่อิจฉาริษยาพยาบาทเบียดเบียน เป็นดวงจิตที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง
ทำให้คนบริสุทธิ์ ทำให้คนมีศีล มีโภคทรัพย์"​

 

หลวงพ่ออุตตมะ
(พระครูอุดมสิทธาจารย์)
วัดวังก์วิเวการาม อ.สังขละบุรี จ.กาญจนบุรี​

​

..น้อมระลึกอยู่เสมอในคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า
ซึ่งพระองค์ทรงตรัสไว้ดังนี้ว่า.. ​

"ผู้มีปัญญา ไม่ควรให้สิ่งล่วงไปแล้วมาตาม ไม่ควรหวังสิ่งซึ่งยังมาไม่ถึง
เพราะว่าสิ่งใดล่วงพ้นไปแล้ว สิ่งนั้นเราควรละเสียแล้ว..อนึ่ง
สิ่งใดซึ่งไม่มาถึงเล่า สิ่งนั้นก็ยังมาไม่ถึง เพราะฉะนั้นผู้มีปัญญา
จึงไม่ควรให้สิ่งซึ่งล่วงไปแล้วมาตาม ไม่ควรหวังสิ่งที่ยังไม่มาถึง
ก็ผู้มีปัญญา ได้เห็นธรรมเป็นปัจจุบันเกิดขึ้นเฉพาะหน้า
แจ้งชัดอยู่ในที่นั้นๆ ใครจะพึงรู้ว่าความตายจักไม่มีในพรุ่งนี้
เพราะว่าสู้ความหน่วงเหนี่ยว ความผูกพันด้วยมฤตยูความตาย
ซึ่งมีเสนาใหญ่นั้น มิได้เลย ฉะนั้น ความเพียรเผากิเลสให้เร่าร้อน
อันผู้มีปัญญาควรทำเสียในวันนี้เลยทีเดียว ไม่มีความเกียจคร้าน
ขยันหมั่นเพียรทั้งกลางวันและกลางคืนอย่างนี้
ผู้นั้นแลเป็นผู้มีราตรีเดียวเจริญดังนี้"​

..ให้เชื่อกฏแห่งกรรม ทำกรรมอย่างใดย่อมส่งผลอย่างนั้น คือ
กรรมชั่วย่อมส่งผลชั่ว และกรรมดีย่อมส่งผลดี ผู้ใดทำกรรม
ผลกรรมนั้นย่อมตกแก่ตัวผู้ทำ ไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้
ใครทำกรรมดี ผลกรรมที่ดีต้องตกแก่คนผู้นั้น
ใครทำกรรมชั่ว ผลกรรมชั่วก็ย่อมตกแก่ผู้นั้นเช่นเดียวกัน..​

 

หลวงปู่ผาง จิตฺตคุตฺโต
วัดอุดมคงคาคีรีเขต อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น​

​

"เป็นครูสอนคนอื่นก็ดีอยู่ หากสอนตัวเองด้วยก็จะดีมากขึ้น
เราตรวจคะแนนให้คนอื่น ข้อนี้ถูกข้อนั้นผิด
เราเคยตรวจดูตัวเองบ้างหรือเปล่า วันเวลาผ่านไป
ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน คะแนนฝ่ายดีกับคะแนนฝ่ายชั่วนั้น
ข้างไหนมันมากน้อยกว่ากัน กลับไปตรวจตัวเองเด้อ.."​

"ศีลมีมากหลายข้อ ไม่ต้องรักษาหมดทุกข้อดอก
รักษาแต่ใจของเจ้าให้ดีอย่างเดียว
กาย วาจา ก็จะดีไปด้วยกันนั่นแหละ"​

 

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
(พระราชนิโรธรังสี คัมภีรปัญญาวิศิษฏ์)
วัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย​

​

"ข้าศึกใดๆในโลกนี้ ไม่มีอำนาจลึกลับร้ายกาจแหลมคมเหมือนข้าศึกในใจเรา
ศีลห้า เป็นรากฐานของการกระทำกรรมต่างๆ ไม่ว่ากรรมดีและกรรมชั่ว
กรรมดีต้องเว้นจากโทษห้าข้อนี้ ข้ออื่นๆเป็นเรื่องปลีกย่อยออกไปจากศีลห้าทั้งนั้น
เมื่อไม่มีศีลห้าข้อนี้กำกับอยู่กับใจแล้ว ความชั่วนอกนั้นทั้งหมดจะหลั่งเข้ามาครองใจ
ความดีทั้งปวงไม่สามารถจะตั้งอยู่ได้นาน ไม่ต้องพูดถึงสมาธิสมาบัติปัญญาหรอก
เครื่องกลั่นกรองธรรมเพื่อให้ใสสะอาดจากโลกนั้น
นอกเหนือไปจาก ศีล สมาธิ ปัญญา แล้วไม่มี"​

"ศาสนา ตั้งต้นที่กายกับใจ เทวดา อินทร์ พรหม
ไม่สามารถที่จะบรรลุมรรคผลนิพพานได้ เพราะว่ามันสุขเกินไป
เราเกิดมาเป็นมนุษย์นับว่าดีอักโขแล้ว ขอให้รักษามนุษย์ธรรมไว้ก็แล้วกัน
ถ้ารักษาไว้ไม่ได้ มันจะเลวลงไปกว่ามนุษย์อีก ไปเกิดเป็นสิงห์สาราสัตว์
แต่ละภพชาติมันนานแสนนาน.." ​

"ผู้ที่ไม่เข้าใจในเหตุผลของความตาย เมื่อถึงความตายจึงเป็นทุกข์
เพราะอาลัยในความตาย แต่ผู้ตายกลับสบายแฮ
เพราะไม่ต้องตายอีก คนที่ตายไปแล้วเท่านั้นเป็นผีที่น่าเกลียด
แต่หารู้ไม่ว่า ตัวของเราเป็นผีสดศพหนึ่งดีๆ นี่เอง
นอกจากจะเป็นผีสดแล้ว ยังเป็นป่าช้าที่ฝังผีของสัตว์ต่างๆ
มีหมู วัว เป็ด ไก่ เป็นต้น ซึ่งเราขนมาฝังอยู่ทุกๆวัน
คนที่ตายแล้ว เขาไม่ได้เป็นป่าช้าของสัตว์อื่นอีกต่อไปแล้ว"​

 

พระอาจารย์วัน อุตฺตโม
(พระอุดมสังวรวิสุทธิเถร)
วัดถ้ำอภัยดำรงชัย อ.ส่องดาว จ.สกลนคร​

​

"พระเถระองค์หนึ่ง ท่านไปบำเพ็ญใกล้สระแห่งหนึ่ง
มีผู้หญิงเขาลงไปเก็บดอกบัว ขณะเก็บดอกบัวเขาก็ร้องรำทำเพลง
พระท่านก็พิจารณาตามเสียงเพลงนั้น ให้รู้ให้เห็นทุกขสัจจะ สมุทัยสัจจะ
เพราะในขณะที่เขาร้องเพลงเพลิดเพลินนั้น ก็คือ เขาเป็นทุกข์
ทุกข์เพราะกิเลสแผดเผาจิตใจ เขาจึงระบายออกในลักษณะร้องเพลง
นั่นเรียกว่า เป็นความระบายกิเลส ทั้งในขณะนั้น
เขาก็มีความรักใคร่ ยินดีเพลิดเพลินอยู่ด้วยอำนาจของกิเลส
ซึ่งเป็นสมุทัยสัจจะบอกทุกขสัจจะ ที่กิเลสแผดเผาจิตของเขาด้วย​

แล้วพระท่านก็เกิดความสังเวชเกิดความเบื่อหน่าย
จิตของท่านก็หลุดพ้นได้สำเร็จ เป็นพระอรหันต์
เพราะอาศัยเสียงเพลงนั้นเป็นตัวเหตุ ท่านก็น้อมนำมาพิจารณา
นิโรธ ความรู้แจ้งก็เกิดขึ้น กิเลสทั้งหลายก็หมดสิ้นไป"​

"นี่แหละ เมื่อจิตเป็นธรรมะแล้ว ก็พิจารณาเป็นธรรมะไปได้
หรือจะเห็นรูปร่างกายที่เขาแต่งให้สวยงาม ก็เช่นเดียวกัน
ข้างในเต็มไปด้วยของไม่สะอาด ของโสโครกสกปรก แต่เขาแต่งข้างนอก
ก็เหมือนกันกับโลงผีที่เขาแต่งให้สวยงาม แต่ข้างในน่าเกลียดน่ากลัว
คนเราก็เหมือนกัน ใจที่มีกิเลสก็น่ากลัว มันเกิดความโลภก็น่ากลัว
เกิดความโกรธก็น่ากลัว เกิดความหลงก็น่ากลัว"​

 

พระอาจารย์จวน กุลเชฏฺโฐ
วัดเจติยาคีรีวิหาร(ภูทอก) อ.บึงกาฬ จ.หนองคาย​

​

"ถ้ารู้ธรรม..ก็ขอให้สักแต่ว่ารู้
เมื่อรู้แล้ว ก็นำธรรมะนั้นมาฟอกซักชำระเสียให้สะอาด
ใจเรามันสกปรกมานาน ต้องล้างเสียที
อวิชชามันเยอะ มันหุ้มไว้จนหมดมิด.. ​

เมื่อจิตใจหมดจดแล้ว (รู้ด้วยสติปัญญานะ)
จิตใจผู้รู้นั่นแหละ มันก็จะปล่อยวางธรรมนั้นไป
จิตใจผู้รู้ก็จะทรงอานุภาพด้วยปัญญาอย่างโดดๆ
ไม่เกาะเกี่ยวข้องแวะกับอะไร เป็นปกติใสสว่าง
เป็นจิตเดิมแท้ ทีนี้แหละ..อะไรที่ไม่รู้มันก็จะรู้
สิ่งไหนไม่อยากรู้มันก็รู้ มันก็ตื่น มันเบิกบานของมันไป"​

"ครูบาอาจารย์ทั้งหลายท่านจึงต้องสอน เอาความโง่ของพวกเราออก
เอาความดีใส่มาแทนให้ เราก็จงรับไปปฏิบัติ..ซี
เอามาแล้วก็มาวางไว้เฉยๆ มันจะได้ประโยชน์อะไรเล่า.."​

 

หลวงพ่อชา สุภัทโท
(พระโพธิญาณเถร)
วัดหนองป่าพง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี​

​

"ความอยากอย่างแรงกล้าที่จะหลุดพ้นหรือรู้แจ้งนั้น
จะเป็นความอยากที่ขวางกั้นการหลุดพ้น..​

พยายามมากเกินไปแต่ขาดปัญญา เป็นการเคี่ยวเข็ญตนเองไปสู่
ความทุกข์ยากโดยไม่จำเป็น เดินทางสายกลางคือ สงบ วางสุข วางทุกข์
หน้าที่ของเรานั้นทำเหตุให้ดีที่สุดเท่านั้น ส่วนผลที่จะได้รับเป็นเรื่องของเขา
ถ้าเราดำเนินชีวิตโดยมีการปล่อยวางเช่นนี้แล้ว ทุกข์ก็ไม่ลุมล้อมเรา"​

"จิตของคนตามธรรมชาตินั้น ไม่มีความดีใจ เสียใจ
ที่มีความดีใจเสียใจนั้นไม่ใช่จิต แต่เป็นอารมณ์ที่มาหลอกลวง
จิตก็หลงไปตามอารมณ์โดยไม่รู้ตัว แล้วก็เป็นสุขเป็นทุกข์ไปตามอารมณ์
ผู้ใดตามดูจิต ผู้นั้นจักพ้นบ่วงมาร
การกระทำจิตให้สงบนั้น อย่าพึ่งเข้าใจว่ามาทำวันเดียวหรือสองสามวัน
มันจะสงบได้ ต้องพยายามทำเรื่อยๆไป ให้เห็นความสงบเกิดขึ้นมา
ต้องพยายามทำให้มาก ทำบ่อยๆ ยืน เดิน นั่ง นอน ต้องมีสติอยู่เสมอ"​

 

หลวงพ่อจรัล ฐิตธมฺโม
(พระราชสุทธิญาณมงคล)
วัดอัมพวัน อ.พรหมบุรี จ.สิงห์บุรี​

​

"การที่เราหันจิตใจมารักษาศีลกินธรรมนี้
จงมีความตั้งใจให้จริง เพราะธรรมะของพระพุทธเจ้านี้เป็นทิพย์
ไม่มีความอิ่มฉันใดจะเสมอเหมือน การอิ่มธรรม"​

"ความอิ่มในรสชาติอาหารนั้น เป็นเพียงส่วนประกอบให้แก่ธาตุขันธ์เท่านั้น
เป็นความไม่เที่ยงเสื่อมสลายลงได้ เมื่ออิ่มไปชั่วขณะก็หิวอีกอย่างนี้เป็นต้น
แต่ธรรมะเป็นของสมบูรณ์ อิ่มแล้วจะมีความอิ่มที่คงทนถาวรไม่เสื่อมสลาย
ผู้ใดมีธรรมะเป็นเครื่องอยู่อาศัย บุคคลผู้นั้นจะมีความอิ่มความพอ
แม้ธรรมนั้น จะมิได้เป็นรูปร่างที่มองเห็นกันด้วยตาเนื้อ
แต่ธรรมเป็นธรรมชาติอันละเอียดสุขุม
สุดที่จะนำมาเปรียบกับของสมมุติทั้งหลายได้"​

"ใจเป็นความละเอียดฉันใด ธรรมก็เป็นของละเอียดสุขุมฉันนั้น
และใจนี่แหละ เป็นที่สถิตของธรรมทั้งปวง
ผู้ปฏิบัติธรรมจงพยายามศึกษาค้นคว้าวิปัสสนา
ให้เที่ยงแท้ด้วยสติปัญญา จึงจะบังเกิดเห็นผลแก่ท่านด้วยดี
อันวิชาศาสตร์ต่างๆนั้น อาตมาขอศึกษาให้รู้ว่ามีจริงเท่านั้น
เมื่อรู้แล้วก็หยุด ที่หยุดไม่ได้ คือ การปฏิบัติสมถะและวิปัสสนากรรมฐาน
ต้องดำเนินไปเสมอไม่ขาดตอน จะขาดตอนไม่ได้เป็นอันขาด"​

 

ฑีฆายุโก โหตุ มหาราชา
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

ขอขอบพระคุณ
ภาพจาก : ??թ?Ǖʔ??Ñ?¬,?؁?Ñ?¬ʒÇѵÊԧˬ,ዅ觃ǁÒ¤?龔?,ș?¬Ç?؃?Ԩ͍?䅹젬ș?¬Ç?҂䴩?蒹๧?,˒৔?͍?䅹젬Ò¤?頊Ô?ʁѤÿÕ ?䫵쿃ՠhttp://www.tsi.tht.in... ??㹋Ň? ǔǠ૧??ը​

 

รูปผิดนะครับ ของหลวงปู่บุดดาคุณใสรุป หลวงปู่ขาวลงไปครับ

 

ขอบคุณมากๆครับ แต่จะกดลบรูปดันไปกดลบข้อความทิ้ง -.-

หากท่านทั้งหลาย เห็นสิ่งใดหรือข้อความไหนผิดพลาด
โปรดช่วยกันแจ้งด้วยนะครับ หรือจะPMมาบอกก็ได้
เพราะผมคัดลอกมาจากในหนังสือ
อาจจะมีบางข้อความที่ตกหล่นหรือไม่ครบ
ขอทุกท่านโปรดช่วยกันบอกกล่าวด้วยครับ
ขอบคุณมากๆครับ

__________________
สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นคือทุกข์

 

หลวงปู่บุดดา ถาวโร
วัดกลางชูศรีเจริญสุข อ.บางระจัน จ.สิงห์บุรี​

​

"ขันธ์๕ ของกิเลสมันเกิดเป็นทุกข์ ตายเป็นทุกข์อยู่แล้ว
เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตาอยู่แล้ว คนไทยนี่อะไรๆ ไม่เสียดายหรอก
ในโลกนี้ให้หมดนะอามิสน่ะ ..แต่ ..แต่มีข้อแม้ว่า ผัวดิฉันนะ
ใครแตะไม่ได้นะ เอาตายเชียวนะ จะไปนิพพานจะเอาผัวไปด้วย..ปัดโธ่
เขาไปนิพพานจะเอาผัวเมียไปที่ไหนกัน เขาเอาธรรมะไปต่างหากล่ะ"​

"คนมันเขียนท้ายรถยนต์ ทำดีได้ดีมีที่ไหนทำชั่วได้ดีมีถมไป
ไอ้นั่นนะ มันไม่รู้จัก พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
มันเอาข้อวัตรของมันมาเอากิเลสอวด..โอโธ่
พระพุทธเจ้าไม่ได้พูดอย่างนั้น.."​

 

หลวงปู่คำมี พุทฺธสาโร
วัดถ้ำคูหาสวรรค์ อ.เมือง จ.ลพบุรี​

​

"นอน นั่ง ยืน เดิน ในทุกอิริยาบท ทรงไว้ด้วยสติสัมปชัญญะตลอดเวลา
สองอย่างนี้เคลื่อนจากกันไม่ได้ ถ้าแยกจากกันในวินาทีใด
ก็หมายความว่า ความรู้แจ้งเห็นจริงพลอยดับหายไปเหมือนกัน
เหมือนเครื่องยนต์ถ้าน้ำมันขาดตอน เครื่องก็จะสะดุดหยุดลงชั่วขณะเหมือนกัน"​

"เกิดเป็นคน อย่าทิ้งความดีนะลูกหลานนะ เราเป็นฆราวาส
คุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ คุณมารดา บิดานี่
ถ้าทำดีปฏิบัติถูกแล้ว สิ่งที่ไม่ปรากฏ นาม-รูป จะมาอนุโมทนา
จำไว้นะลูกหลานนะ คำพูดนี่สำคัญ ลูกไอ้.. ลูกอี.. ก็อย่าว่า
อย่าทำนะ ถ้าทำถ้าพูด พระจะหนีหมดเลย ไม่ดีนะ.."​

 

หลวงปู่ครูบาพรหมา พรหมจักโก
(พระสุพรหมยานเถร)
วัดพระพุทธบาทตากผ้า อ.ป่าซาง จ.ลำพูน​

​

"คนเราเกิดมามีร่างกายเป็นที่อยู่อาศัย
อุปมาเป็นบ้านที่กำลังไฟไหม้ เพราะการเกิด แก่ เจ็บ ตายเป็นเหตุ
บัดนี้ ไฟกำลังไหม้บ้านเรือนเราอยู่เสมอๆตลอดเวลา ผู้มีสติ ผู้มีปัญญา
นำสมบัติอันมีค่าค่อยๆขนออกจากบ้านที่กำลังไฟไหม้อยู่นี้
สมบัติอันมีค่านั้นก็คือ การกระทำคุณงามความดี สร้างบุญกุศล
ความดีที่ทำลงไปแล้ว อย่างไรๆก็ไม่มีวันสูญหาย
จงจำใส่ใจไว้ ไม่มีสิ่งใดที่ไหนที่จะนำทางชีวิตของเรา
ให้ไปสู่สุคติโลกสวรรค์ได้ มีแต่บุญกุศลเท่านั้น"​

"พวกเราทุกคนเมื่อจะรักการภาวนาธรรม
ก็ต้องดูเยี่ยงอย่างของพระพุทธเจ้านี้ เป็นแนวทางให้น้อมไว้เป็นสรณะ
สมัยการเดินธุดงค์กรรมฐานของอาตมา ต้องสละทุกสิ่งทุกอย่าง
แม้ชีวิตเลือดเนื้อต้องสละหมดสิ้น ไม่เห็นกังวล
ถ้าจะตายก็ต้องให้ตายไป พวกเราเชื่อในการทำความดี
เมื่อถึงคราวตายก็ถวายหมดสิ้นแล้ว อย่างไม่มีความสงสัยเลย​

การปฏิบัติธรรม ต้องอาศัยปัญญาภายใน
เป็นดวงธรรมอันสว่างไสวนี้ จึงจะรู้แจ้งในธรรมนั้นๆ
จงรีบขวนขวายพยายามอย่าประมาททอดทิ้งเป็นอันขาด"​

 

หลวงปู่คำแสน(ทิม) อินทจักโก
(พระครูสุคันธศีล)
วัดสวนดอกเก้าตื้อ อ.เมือง จ.เชียงใหม่​

​

"ศีลบริสุทธิ์ ถือสัจจะบริสุทธิ์ ถือหลักพรหมวิหาร๔ประการอันบริสุทธิ์
เพื่อเสริมสร้างบารมีธรรม สัจจะบารมีนี้สำคัญ
ถ้ามีสัจจะแล้ว ทำอะไรปฏิบัติอะไรก็จะได้ผลเสมอ
แม้เรากำลังน้อยทำไม่ไหว ก็ยังมีสิ่งที่มองไม่เห็นตัวท่านช่วยประคอง
ให้จนได้พบกับความสำเร็จนะ..เออ เออ..สร้างให้ดี สร้างให้จบ
มันก็จะสิ้นทุกข์ ไม่ยากไม่ลำบากอีกต่อไป ทำดีไปเถิดดีเองแหละ.."​

"ศีลเป็นรากแก้วของชีวิต จะทำดีมีชื่อเสียงได้ก็ด้วยศีลธรรมนี้เอง
ใครมีศีลผู้นั้นเป็นเทวดา ผู้ใดรักษาศีลได้มั่นคงผู้นั้นมีสติสัมปชัญญะแล้ว
เพราะศีลนี้ทำให้ กาย วาจา ใจ ของมุษย์สูงขึ้น
ถ้ายังมุ่งหวังอยากได้สมาธิก็ต้องมีศีล อยากได้ปัญญาก็รักษาศีลเสียก่อน
ได้ศีลแล้วธรรมะจะเกิดขึ้นในตัวเราเอง ธรรมะอยู่ที่ไหนล่ะ..อยู่ที่ใจ​

อยู่ที่ตัวเรานี้ ชาติ ชรา พยาธิ มรณะ มันเป็นเรื่องเฉพาะตัว
มีเป็นธรรมดา จะช้าหรือเร็วเท่านั้น ของใครของมันนะ
ธรรมอยู่ในกายเรานี้แล้วทุกอย่าง สติปัญญาเอามาเป็นเครื่องวัด
วัดมันไปทุกๆวัน เราจะได้รู้ว่าอะไรตกต่ำบ้าง เมื่อตกต่ำ
เราก็รีบสร้างให้เป็นปกติอย่าให้พร่อง บุญกุศลเป็นของดีบริสุทธิ์จำไว้นะ.."​

 

หลวงปู่ศรี มหาวีโร
วัดประชาคมวนาราม (ป่ากุง) อ.เมือง จ.ร้อยเอ็ด​

​

"เอาชีวิตนี่แหละเป็นเดิมพัน เพื่อแลกกับความดี"​

"การนั่งสมาธิภาวนาอย่างขั้นอุกฤษฏ์ คือ นั่งภาวนา๒๔ชั่วโมง
จะเปลี่ยนอิริยาบถเพียง๒ ครั้งเท่านั้น เพื่อดูทุกขเวทนาในตนเอง
โอ..นรก๘ขุม มันเกิดยกกันมาที่นี่ทั้งหมด เออ..มันยกทัพกันมา
ดังสะเทือนเลือนลั่นไปทั้งร่างกาย เรานี่แหละสู้กับมันจนทุกขเวทนา
ปรากฏอย่างเด่นชัด และรู้เล่ห์เหลี่ยมของกิเลสมาร
ที่มารบเร้าจิตใจจนหมดสิ้น ขอให้มีสติดีเสียอย่างเดียวมันจบได้
คือ ความเจ็บปวดทั้งหลายนั้น มันจะไม่เกิดอีกเลย
นี่นักปฏิบัติต้องเอาชนะให้ได้ ถ้าไม่ได้แพ้มันเด็ดขาด.."​

"นักปฏิบัติธรรมต้องมีสติพร้อมเสมอ ถ้าสติอ่อน
มันจะติดสัญญาภาพเก่าๆ ที่เราได้จดจำมาแล้วทั้งสิ้น แล้วธรรมที่เกิดนั้น
มันก็ยังเป็นของคนอื่น ยังมิใช่ของเราแท้นะ ระวังกิเลส
มันจะหลอกล่อจิตใจเราให้ลุ่มหลง เพ้อพกไปได้
แม้อาตมาเอง มันยังหลอกให้หลงอยู่กับนิมิตเกือบ๖ปี
เพราะนิมิตตัวเดียวแท้ๆ สำหรับบทปฏิบัตินั้น ถ้าสติไปถึงจิตเมื่อไหร่
เมื่อนั้น พวกกิเลสหรือนิวรณ์ทั้งหลายนี่มันจะถอยหนีไปหมดเลย"​