รวมกระทู้ที่ไม่เหมาะสมไม่อ้างที่มาในพระไตรฯภาษาไทยของ frozen flower และอีกหลายชื่อ

แจกันทิพย์ของพระอวโลกิเตศวรพันมือ ถูกนำไปใช้ผิดทาง?


มนุษย์เพศหญิงคนหนึ่งในประเทศนี้ บำเพ็ญบารมีมาก ด้วยการสร้างเขื่อน
ทั้งสำเร็จกายอวโลกิเตศวรภาคปราบ พันพระหัตถ์ มี "แจกันทิพย์" ใช้ใน
การควบคุมธาตุน้ำได้ ทว่า ยามนี้ แจกันทิพย์ไม่ได้อยู่ในพระหัตถ์ดังเดิม
มีผู้ได้แจกันทิพย์นี้ไป โดยไม่ทราบวิธีการใช้ ใช้ไม่เป็น ส่งผลให้ธาตุน้ำใน
ประเทศนี้แปรปรวน ยามหน้าน้ำ น้ำมากเกิน ยามหน้าแล้ง ก็ยิ่งแล้งหนัก
ผิดไปจากเดิม แม้แต่เขื่อนที่สร้างไว้ ก็ไม่อาจแก้ไขปัญหานี้ได้

 

บ้านเมืองคลอนแคลนเพราะพระกษิติครรภ์เสียคทาทิพย์?


ผู้มีบารมีท่านหนึ่ง บำเพ็ญบารมีสำเร็จกายกษิติครครรภ์แล้ว พร้อมด้วยคทาทิพย์
อันมั่นคงแน่วแนด้วย "มหาปณิธาน" ทว่า คทาทิพย์ของท่าน จรจากไปจากบ้านเมือง
บ้านเมืองเริ่มคลอนแคลน ไม่มั่นคง ไม่มีเสถียรภาพดังเก่าก่อน ปกติ ของทิพย์ทุกชนิด
ที่บุคคลหนึ่งบำเพ็ญได้ จะไม่อยู่กับผู้นั้นตลอดไป ความไม่เที่ยง คือธรรมชาติที่ช่วย
ควบคุมมนุษย์ไม่ให้บำเพ็ญของทิพย์เอง เพื่อใช้เอง ผู้บำเพ็ญได้เรียกว่า "ผู้สร้าง"
ผู้สร้างได้ด้วยบารมีแล้ว จะเสียของทิพย์ไป ในที่สุดของนั้นจะตกแก่ "ผู้รักษา" ที่จะ
รับกิจนั้นไปทำต่อในโลกมนุยษ์นี้ รุ่นต่อรุ่นสืบเนื่องกันไป จนกว่าจะหมดหน้าที่ ของทิพย์
นั้นจะ "ถูกเก็บกลับคืน" ก็จะตกลงสู่แก "ผู้ทำลายล้าง" เพื่อเก็บของทิพย์นั้นไม่ให้เป็น
เหตุก่อบุญกรรมใดได้อีก เจ้าของผู้บำเพ็ญบารมีจึงหมดภาระกรรม หมดหน้าที่ แล้ว
พร้อมเข้านิพพานได้

 

คนกรุงเทพฯ จะชำระกรรมกันเอง ไม่มีคนภายนอกมากระทำอันตรายได้


ตราบเท่าที่ดวงแก้วมณีดวงนั้น ยังคงปกป้องรักษาเมืองกรุงเทพฯ ต่อไป ดังเช่นคราวที่
น้ำท่วมใหญ่นั้น จุดหมายแท้จริงคือ "กรุงเทพ" แต่เพราะดวงแก้วมณีปกป้องไว้ ทำให้
ธาตุน้ำที่มาจากภายนอกกระจายออกโดยรอบ เมืองโดยรอบจำต้องรับวิบากกรรมไปแทน


ตราบใดที่คนกรุงเทพฯ ยังรับวิบากกรรมไม่หมด และยังคงมีดวงแก้วมณีคุ้มครองอยู่
จะไม่มีภัยอันตรายภายนอกใดมาทำลายได้เลย นอกจาก "คนภายในทำลายล้างกันเอง"
แรงกรรมนี้ หากไม่แก้ไขให้หมดสิ้น ในที่สุด พ่อแม่ลูกอาจก่อกรรมกันเอง พี่น้องอาจ
ลงมือเล่นงานกันเองได้ ดังนี้ จึงมีคนกลุ่มหนึ่ง พยายามหลอกล่อให้ทำบุญมากๆ ชนิด
ที่ทุ่มหมดตัวไปเลยก็ได้ เพราะทราบอยู่แล้วว่า "คนกรุงเทพฯ ไม่รอดแล้วแน่" นอกจาก
การบำเพ็ญบารมียิ่งยวดให้หลุดพ้นไปนั่นเอง ดังนี้ พวกเขาจึงใช้กุศโลบายมากมายให้
ทำบุญชนิดทุ่มสุดตัวดังกล่าว นอกจากนี้ ยังมีผู้มีบุญบารมีอีกท่านหนึ่ง ใช้วิธี "ชำระบาป"
ด้วยน้ำศักดิ์สิทธิ์ ดึงคนกรุงเทพฯ ไปฟังธรรม รับการชำระบาปมากมาย ก่อนภัยจะมาถึง

 

มีคนสงสัยว่า "แล้วเราละ มีกิจอะไร" ?


ก็จงสำรวจตัวเอง ว่าบำเพ็ญบารมีได้อาญาธรรมใด ก็ย่อมมีอาญาสิทธิ์ตามนั้น
บำเพ็ญบารมีได้สิ่งใด ย่อมใช้สิ่งนั้นทำกิจได้ตามที่ตนพิจารณาเห็นว่าสมควร
หรือตามหาผู้สำเร็จ "ยูไล" ให้พบ แล้วรับกิจตรงจากพระยูไล (ในร่างมนุษย์นั้น)
ก็จะสามารถทำกิจได้ ไม่หลงทาง หากมีข้อผิดพลาด พระยูไลองค์นั้นจะช่วยรองรับ
ผลแห่งการกระทำนั้นร่วมกันเอง (ซึ่งย่อมดีกว่าคิดเอง ทำเองโดยพละการ)

 

ต้นเหตุแห่งการเกิดนิกาย อาจมาจาก "พระขรรค์หัวใจคาวี"


พระโพธิสัตว์คาวี เกิดเป็นวัวเพื่อโปรดเสือ ด้วยบุพกรรมที่ต้องตรัสรู้เป็น
พระพุทธเจ้าในยุคเข็ญ ต้องพบกับสัตว์ร้ายโปรดได้ยาก จึงต้องมาฝึกโปรด
เสือ โดยมีพระเทวทัตและพระเมตตรัยโพธิสัตว์ลงมาเกิดเป็นเสือ เพื่อบำเพ็ญ
บารมีร่วมด้วย ในชาตินั้นเอง ที่พระคาวีโพธิสัตว์บำเพ็ญบารมีสำเร็จเป็นพระขรรค์
หัวใจวัว พระขรรค์เล่มนี้ ใครได้ครอบครองจะเป็นศูนย์กลางแห่งความศรัทธาของ
เหล่าปวงชนในยุคปัจจุบัน สามารถรวมศรัทธาคนได้ และก่อตั้งนิกายใหม่ได้ ได้รับ
การยกย่องนับถือราวกับพระพุทธเจ้าองค์ที่สองทีเดียว


หากไม่เก็บพระขรรค์หัวใจวัวกลับคืน หลอมเป็นหัวใจแห่งพุทธะแล้วกลับเข้าสู่พระนิพพาน
แล้ว กิจนี้ย่อมไม่สำเร็จ เพื่อให้กิจนี้สำเร็จ จิตญาณดวงหนึ่งของพระคาวีโพธิสัตว์ที่ยังไม่เข้า
นิพพานจะต้องลงมาเก็บกลับคืน เพื่อไม่ให้ตกไปสู่แก่ผู้ใด ตัดกระบวนการเกิดนิกายใหม่ๆ อีก

 

ไม่มีนางแก้วใดบำเพ็ญบารมีสูงมากพอเคียงคู่พระเจ้าจักรพรรดิ


ด้วยเหตุนี้ ธรรมกายจึงเร่งกิจ "อุบาสีกาแก้วหน่ออ่อน 1 ล้านคน" เพื่อหวังว่าจะมีสักคนที่
บำเพ็ญบารมีสำเร็จเป็น "นางแก้ว" โดยไม่สนใจคำครหานินทาของใคร ที่จะวิจารย์ตนไป
ต่างๆ นานา เนื่องจากเห็นความจำเป็นที่จะ "หนุนหลังพระเจ้าจักรพรรดิ" ขึ้นมาปกครอง
หาไม่แล้ว ทุกอย่างอาจต้องล่มสลายลง เพราะโลกขาดพระเจ้าจักรพรรดิ นั่นเอง

<TABLE id=imgt style="HEIGHT: 465px"><TBODY><TR><TD id=imgw> <TR id=ddl style="DISPLAY: none"><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ผู้พิพากษาทั้ง 4 กระทำกิจพิพากษามนุษย์ร่วมกันได้อย่างไร?

ดังที่ท่านทั้งหลาย เคยได้เห็นภาพปริศนาธรรมรูป
อัศวินทั้งสี่ขี่ม้าเรียงกัน คนที่หนึ่งถือธนู, คนที่สอง
ถือพระขรรค์, คนที่สามถือตราชั่ง, คนที่สี่ถือดาบ
ทั้งสี่นี้ คือ "ผู้พิพากษาทั้ง 4" ที่สวรรค์ส่งลงมาเพื่อ
พิพากษามนุษย์ทั้งมวล


ทั้งสี่ท่านมีวิธีทำกิจร่วมกัน ดังนี้

 

ธนูทิพย์ เล็งชี้จุดสำคัญ


เนื่องจากอำนาจของซาตานมีมาก ครอบงำโลกอยู่ พลังดำครอบงำอยู่จนไม่อาจมองเห็น
จำต้องอาศัยสายตาที่แหลมคม จากผู้พิพากษาองค์ที่หนึ่ง เล็งชี้จุดสำคัญ จึงเห็นโทษแห่ง
ปวงสัตว์ได้ชัดเจนว่าเป็นผู้ควรได้รับการพิพากษาจริง มีความผิดบาปจริง


องค์ที่หนึ่งจึงทำหน้าที่ "เล็งเป้าหมาย"

 

พระขรรค์ทิพย์ แยกแยะบุญ-บาป


แม้ว่ามนุษย์ทำกรรมมาก มีความผิดบาป แต่ก็ยังมี "บุญบารมี" บางส่วนอยู่
จะตัดสินโทษโดยพิจารณาแต่โทษ เพราะเห็นแก่ความผิดบาปเป็นสำคัญนั้น
ไม่ได้ ผู้พิพากษาองค์ที่สองจึงต้องลงมาช่วยต่อ โดยการใช้พระขรรค์ทิพย์ตัด
แยกสองส่วน คือ "บุญส่วนหนึ่ง" และ "กรรมส่วนหนึ่ง" ออกจากกันได้ด้วย
พระขรรค์ทิพย์ที่มีสองคบสองด้านเสมอนั่นเอง


องค์ที่สองจึงทำหน้าที่ "แยกแยะบุญ-บาป"<!-- google_ad_section_end -->

 

ตาชั่งทิพย์ ชั่งคำนวณกรรม


จากนั้น ผู้พิพากษาองค์ที่สาม จึงกระทำกิจต่อด้วยการชั่งบุญบาป
ว่ามีน้ำหนักไปทางใดมากน้อยไปกว่ากัน เอาบุญหักออกจากบาป
ก็จะได้ส่วนบาปที่เหลือล้นเกินออกมา ที่จะต้องชำระกรรมในชาติ
นี้ อันจะนำไปสู่การ "ตัดสินโทษ" ในท้ายที่สุด


องค์ที่สามจึงทำหน้าที่ "ชั่งวัดผลบุญ-บาป"<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

ดาบทิพย์ คือ "ลงดาบ-ตัดสินโทษ"


ขั้นตอนสุดท้าย ผู้พิพากษาองค์ที่สี่ จะเป็นผู้ "ลงดาบ" ท่านผู้นี้ได้สมญานามว่า
"มือเพชรฆาต" นั่นเอง เนื่องจากเป็นผู้ลงดาบ ลงโทษมวลสัตว์ในขั้นสุดท้ายซึ่ง
ท่านสุดท้ายนี้ไม่ใช่เทพดังสามองค์ก่อน แต่เป็น "ซาตาน" ทว่า เป็นซาตานที่มี
ความแค้นต่อซาตานด้วยกัน จึงยอมเป็นซาตานเพื่อแก้แค้น ดังนี้ เขาจึงต้องแฝง
ตัวอยู่กับพวกซาตาน ด้วยการ "สวมหน้ากาก" เมื่อใดที่สัญลักษณ์แห่งการสวมหน้า
กาก ปรากฎขึ้น เมื่อนั้นคือ "ถึงวาระลงดาบ" แล้ว ดังนี้ คริสตจักร จึงมีคำสั่งออกมา
ห้ามไม่ให้ผู้หญิงมุสลิมสวมผ้าปิดหน้าในบางสถานที่ ด้วยเหตุนี้เอง ไม่เว้นแม้แต่ใน
วัดไทยเริ่มรับสนองแนวคิดนี้ ห้ามไม่ให้หญิงมุสลิมสวมผ้าปิดหน้าในโรงเรียนวัดแล้ว


องค์ที่สี่จึงทำหน้าที่ "ลงดาบ-ตัดสินโทษ"<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --> นั่นเอง

 

ผู้พิพากษาทั้งสี่เป็นจิตวิญญาณที่พร้อมประสานเข้าทำกิจในกายมนุษย์


ในกายสังขารของมนุษย์ที่มีวิบากบุญกรรมเกี่ยวเนื่องกับผู้พิพากษาองค์ใด ท่านก็จะ
ประสานจิตวิญญาณเข้ากระทำกิจได้ทันที ดังเช่นที่เราเห็น "ชายชุดดำปิดหน้า" ยิง
เอ็ม 79 เข้ายังสถานที่สำคัญในกรุงเทพฯ หรือแม้แต่ผู้ก่อการร้ายระดับโลก ก็มีการ
ใช้ผ้าปิดหน้า แล้วลงมือกระทำการดังกล่าว


นี่คือ สิ่งที่พอจะสังเกตุเห็นได้ง่ายๆ ด้วยตาเนื้อ

 

เมื่อได้รับการพิพากษาแล้ว จะได้เกิดใหม่จากความตายนั้น


มนุษย์บางคนมีกรรมมาก จะตายหมดทั้งกายเนื้อแล้วเกิดใหม่ พ้นจากการครอบงำ
ของซาตาน เข้าสู่บัญชีเวียนว่ายตายเกิด จะได้ผุดได้เกิดได้อีก (หากไม่ทำเช่นนี้จะ
ไม่มีรายชื่อในบัญชีเกิด จะไม่ได้เกิด และถูกซาตานจองจำไว้ในนรกมืดยาวนาน)


แต่มนุษย์บางคนมีกรรมน้อย มีบุญมากกว่า ก็จะ "ตายใน" คึอ จิตวิญญาณสลาย
แล้วเกิดใหม่แบบ "โอปปาติกะ" ในร่างสังขารเดิมที่ยังไม่สิ้นลง และยังทำกิจได้
ต่อไป นี่เรียกว่า "ผู้ถือกำเนิดใหม่จากความตาย หลังการพิพากษา" นั่นเอง แสดง
ว่าเขาได้รับการ "ชำระบาป" แล้ว คือ ได้รับกรรมแล้ว (ไม่ใช่ล้างกรรมให้หายไป)
ได้รับการชำระแล้ว จึงกลายเป็นผู้บริสุทธิ์อีกครั้ง เกิดใหม่ เริ่มต้นใหม่อีกครั้งได้

 

พระคาวีโพธิสัตว์จะต้องกลับมาเก็บพระขรรค์กลับคืน
พระหลวิชัยโพธิสัตว์จะต้องกลับมาเก็บดาบเพชรกลับคืน


ทั้งสองศรีพี่น้อง จำต้องชำระกรรมที่ติดค้างต่อกัน
บุพกรรมที่ทั้งสองผูกร่วมกันไว้ ยังไม่หมดสิ้นได้

 

ลูซิเฟอร์ครอบงำถึงไทยแล้ว
ใกล้ถึงเวลาแห่งการชำระกรรม


สงครามมืดกำลังครอบงำมาถึงที่นี่แล้ว

 

ลูซิเฟอร์อยากได้คนรัก
จึงเอาของเข้าแลกกับสัญญา
แต่เธอคนนั้นผิดสัจจะสัญญา
ทำให้ลูซิเฟอร์ไม่ศรัทธาอะไรอีกเลย


กลายเป็นซาตานผู้ไร้ซึ่งความไว้เนื้อเชื่อใจมนุษย์
ลูซิเฟอร์ผู้ให้สิ่งที่มนุษย์ต้องการ แลกกับการยอมเป็นบริวาร
ถูกมนุษย์เพศหญิงคนหนึ่งผิดสัญญา เขาจึง "มาทวงสัจจะสัญญา"
และค่อยๆ สูญเสีย "ศรัทธาที่มีต่อมนุษย์" ไปทีละน้อย จนไม่เชื่อใจใครอีกเลย

 

มนุษย์คนหนึ่ง จะสิ้นศรัทธาในมนุษย์ด้วยกัน
จะไม่ไว้วางใจมนุษย์ทั้งหลายทั้งปวง เพราะ
ตนถูกหลอกลวง มนุษย์ทั้งหลายนั้นอยากได้
เขาก็ให้ เขาเป็นผู้ให้ ให้มามากต่อมาก ทว่า
มนุษย์เหล่านั้น "ยังผิดสัจจะสัญญา" ที่มีต่อ
เขา ทำให้เขา "สูญสิ้นความศรัทธาในมนุษย์"
ไม่ไว้เนื้อเชื่อใจใครอีกเลย


มนุษย์คนนี้จะเป็นร่างของซาตานลูซิเฟอร์

 

หญิงผู้มาจากดาวมฤตยู
เราผู้ไร้ตัวตน ดั่งสายลม
และเขา "ลูซิเฟอร์" ...


ใกล้แล้ว เวลาแห่งการชำระ