รวมกระทู้ที่ไม่เหมาะสมไม่อ้างที่มาในพระไตรฯภาษาไทยของ frozen flower และอีกหลายชื่อ

ฝรั่งยังชอบแก้ผ้าอาบแดดเลย
เพราะเขามีปัญญารู้จักใช้ชีวิต


เมื่อก่อนคนไทย ถอดเสื้อตากแดด
กันทั้งนั้น แต่เดี๋ยวนี้ เราเอาแต่อยู่ใน
ห้องแอร์ ทาครีมหน้าขาว กลัวดำกัน

 

งั้นเจ้าของกระทู้ลองแก้ผ้าเดินโทงๆกลางถนนดูสิคะว่าจะเกิดอะไรขึ้น ได้ผลยังไงบอกด้วยนะคะ

 

จิตดวงเดียวท่องเที่ยวไป มีอวิชาเป็นเหตุ มีวิบากเป็นผล

 

ศิวิไลรุ่งเรือง(หรือรุ่งริ่ง)สภาพผู้ที่เจริญถึงที่สุดแล้ว?



สภาพคนขาดความศิวิไล ผู้ที่ตกต่ำ

ขาดความเจริญ ขาดวัฒนธรรม?

??????????????????

 

จะเดินทางไหน ก็เลือกเอานะครับ

จะตกต่ำ (แบบท่านจขกท ว่าไว้)

หรือเจริญ (ในแบบที่จขกทว่าไว้)

 

(สภาพ)ผู้ที่เจริญถึงที่สุด ยังพอหาดูได้อยู่..ยังพอมีหลงเหลืออยู่ แต่ก็น้อยเต็มที แล้วล่ะ



จะมีก็แต่พวกนี้อ่ะเยอะ พวกไม่มีวัฒนธรรม พวกนี้ขาดความเจริญ


ท่านนี้ก็ผู้นำที่ต่ำต้อย ขาดความเจริญ ไปเสียทุกด้าน

 

ทรรศนะต่างกัน "อุเบกขาธรรม"กันซ่ะบ้าง (ส่วนตัวไม่ชอบความเป็นผู้หญิง แต่ก็ไม่เดือดร้อนในการเป็นผู้หญิง)

 

เอาหล่ะ สงครามมาเเละ เตรียมหลบภัย

 

ฮ่าๆๆ ผมว่านะ ไอ ทีเจริญ นะคงด้านจิตใจ ถึงร่างกายเป็นไง ถ้าจิตดีใจดี มันก็ผ่องใสเสมอนะ

 

ตอนเด็กๆ เคยถามแม่ว่าหนูเกิดมาจากไหน แม่ตอบว่า เกิดมาจากกระบอกไม้ไผ่... (ก็เลยไม่อยากถามต่อ คิกๆๆๆ)
rabbit_heart

 

ผมว่าในแต่ละยุคมันก็เจริญคนละอย่างกันนะครับ ผมขอเปรียบเทียบ 2 ยุคนะครับ
ขออ้างอิงก่อน

ผมว่าในยุคนั้นความเจริญมันก็เกิดขึ้นในเบื้องต้นและก็ค่อยๆเสื่อมลงๆไปเป็น ธรรมดา เจริญก็คงจะเจริญที่ร่างกายที่เป็นกายทิพย์มีแสงสว่าง ไม่มีเพศ เหาะเหินเดินอากาศได้สบาย แต่ก็คงจะไม่มีความเจริญด้านปัญญารู้เท่าทันกิเลส ร่างกายที่เจริญแล้วก็ค่อยๆเสื่อมความเจริญไปในที่สุด จนค่อยๆกลายมาเป็นมนุษย์ เหมือนตอนนี้ เพราะถ้ามันเจริญไปซะทุกอย่างจริงๆตอนนี้เราก็คงเกิดมาบนโลกนี้แบบโอปปะปาติกะกันซะหมด
>> เจริญเพื่อที่จะเสื่อมลงๆไป


แต่ในยุคที่พระพุทธเจ้าได้เสด็จมาอุบัติตรัสรู้ในโลก นั้นถึงแม้ว่าจะมีร่างกายที่ไม่เจริญเท่าไรเมื่อเปรียบเทียบกับยุคแรก แต่ก็ดีทำให้เห็นสภาวะของความทุกข์ได้ดีกว่า แล้วก็มีผู้ชี้แนะผู้สอนให้เกิดปัญญารู้แจ้งความเป็นไปของทุกสรรพสิ่ง เพื่อที่จะรู้ทันและฟาดฟันกิเลสได้
>>เสื่อมเพื่อที่จะเจริญยิ่งๆขึ้น

ดังนั้นผมคิดว่าไม่ว่าจะยุคไหนๆก็ถือว่ามีความเจริญแตกต่างกันไป และการที่เราเกิดยุคสมัยนี้ก็ยังมีธรรมะของพระพุทธเจ้าเป็นเครื่องนำทางให้เราได้อยู่ เพื่อที่จะทำให้เราเจริญๆยิ่งขึ้น

ผมว่าก็น่าจะดีกว่าการนะกับการที่เกิดมาแบบโอปปาติกะไม่รู้เรื่องอะไร แล้วก็โดนกิเลสครอบงำทำให้เสื่อมลงไปในที่สุด ทำให้หลงโลกหลงทางเวียนเกิดเวียนตายไปเรื่อยๆ

 

งดงามจริงๆครับ ขอบคุณสิ่งดีๆนะครับ

 

ความฝัน ความปรารถนา ไม่จำต้องเป็นจริง ถ้า "ตื่น" เป็น

คนเราถ้าสมดังหวัง สมปรารถนา มีฝันที่เป็นจริงได้แล้ว
ความหวัง, ความฝัน, ความปรารถนานั้น ก็จะสิ้นไป
มันจะกลายเป็นความจริง ไม่ใช่ความฝัน, ความหวัง
ความปรารถนาอีกต่อไป


พระนิตยโพธิสัตว์ย่อมปรารถนาเป็น, หวังเป็น, ตื่นเป็น
ดังนี้ จึงไม่จำต้องเป็นจริงเสมอไป ขอเพียงมีกำลังใจที่จะ
มุ่งหวัง, มีพลังใจที่จะฝัน, มีแรงไฟแห่งปรารถนาเท่านั้น
มิได้จมอยู่ในความฝัน, ความหวัง, ความปรารถนา ด้วย
ไม่ยึดว่าจะต้อง "ได้สมดังใจ" เท่านั้น จึง "ตื่น" เป็น

 

ถ้าปรารถนาจะมีร่างกายเป็นหญิง ก็ไม่จำเป็นต้องได้เป็นจริง


หากท่านปรารถนาจะมีร่างกายเป็นหญิง ทั้งที่ธรรมชาติสร้างมาให้เป็นชาย
มันไม่จำเป็นต้องเป็นจริง ไม่จำเป็นต้องได้สมหวัง สมดังฝันหรอกนะครับ
หากเรารักที่จะฝัน, มีกำลังใจที่จะฝัน, และมีพลังที่จะปรารถนา มันอาจจะ
เป็นจริงได้ในชาติใดชาติหนึ่ง เมื่อเราไม่ละเมอเฟ้อพกในความฝันอันหวาน
ชื่น แต่เราพร้อมที่จะ "ตื่นจากความฝัน" มายอมรับความเป็นจริงที่ยากต่อ
การยอมรับ หรือไม่ใช่สิ่งที่เราพึงปรารถนา แต่เราพร้อมยอมอยู่กับมันได้
เราจะรักษาความปรารถนา, ความฝันของเราไว้ได้ต่อไป


แต่เมื่อใดที่เราพยายามทำให้มันเป็นจริงไปเสียแล้ว เราก็จะหมดพลังแห่ง
ความฝัน, ความหวัง, ความปรารถนา ไป เราจะอ่อนแอลง และหมดแรงไฟ
ไปอย่างช้าๆ เราจะตกจากทำเนียบ "นักล่าฝัน" ตลอดไป

 

ถ้าปรารถนาจะครองคู่กับเพศเดียวกัน ก็ไม่จำเป็นต้องได้เป็นจริง


หากเรามีความปรารถนาจะครองคู่อยู่กับผู้หนึ่งผู้ใด แต่ธรรมชาติไม่เอื้ออำนวย
ด้วยประการต่างๆ เช่น เกิดความรักกับเพศเดียวกันขึ้น สิ่งนี้ ย่อมเป็นจริงได้ยาก
ด้วยเหตุปัจจัยต่างๆ ไม่เอื้ออำนวย ซึ่ง "มันก็ไม่จำเป็นต้องเป็นจริง" เสมอไป
หากเราฝันเป็น, หวังเป็น, ปรารถนาเป็น เราย่อมจัดสรรสิ่งนี้ไว้ในหัวใจเบื้องลึก
เพื่อรอวันที่เป็นจริง, รอชาติที่เป็นจริง ที่เราทั้งสองอาจได้ครองคู่กันอย่างปกติ


จึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องทำให้ความปรารถนาต้องเป็นจริง

 

ซาตานคือผู้ทำให้ความฝัน, ความหวัง, ความปรารถนา เป็นจริง


พระเจ้าคือผู้สร้างทุกสิ่ง อันเป็นไปตามแผนการของพระองค์เอง มิได้เป็นไปตาม
ใจเรา, ตามความฝันเรา, ตามความปรารถนาของเรา, ตามการร้องขอของเรา
ก็หาไม่ ท่านย่อมมีพระดำริของพระองค์เอง การพิสูจน์การมีอยู่ของพระองค์ด้วย
การอธิษฐานขอ แล้วยื่นข้อต่อรองต่อพระองค์ว่าหากพระองค์ให้สมหวังดังฝันแล้ว
จะยอมรับ, จะเชื่อในพระองค์ นั้น เป็นเพราะความไม่เชื่อแต่แรก ความไม่ศรัทธา
ในแผนการของพระเจ้าตั้งแต่แรก ดังนั้น จึงได้ร้องขอ, จึงได้ต่อรองต่อพระองค์
เมื่อพระองค์ไม่กระทำตามใจเรา ดุจบิดาไม่ยอมตามใจบุตรให้ต้องเป็นผู้เสียคน
ซาตานจะปรากฎขึ้นทันที และบัดดาลให้เราได้สมดังหวัง, สมปรารถนา เมื่อเรา
ยอมรับขอแลกเปลี่ยนของซาตาน เมื่อนั้น เราจะต้องสูญเสียจิตวิญญาณและตกอยู่
ภายใต้พันธนาการที่มองไม่เห็น แต่เป็นจริงทันทีในปัจจุบัน เช่น สัญญาผูกมัดต่างๆ
เมื่อนั้น นรกจะรออยู่เบื้องหน้า เพราะท่านได้ละจากพระหัตถ์ของพระเจ้าไปเสียแล้ว

 

rabbit_heart อืม...น่าคิดๆ ... ^_^

 

มารฝัน จะครอบงำผู้คนในตกอยู่ในความฝันอันหวานชื่น


เบื้องบนมีสวรรค์ชั้นที่หก มีมารตนหนึ่งมีฤทธานุภาพในการเนรมิตความฝัน
ให้เป็นไปได้ดังใจต้องการ มารฝันจักปรากฎขวางทางและทดสอบผู้บำเพ็ญ
ที่เข้าสู่วิถีปัจเจกฯ คือ ช่วงที่เริ่มบำเพ็ญเดี่ยวจนมีธรรมก้าวหน้าขึ้น มักจะมี
ความหวัง, ความฝัน, ความปรารถนาต่างๆ ปรากฎขึ้นด้วยการระลึกได้ก็ดี
หรือด้วยการตั้งความปรารถนาใหม่ก็ดี มารฝันจะเข้ามาทดสอบและให้เราได้
อยู่ในความฝันอันหวานชื่น ทำให้ธรรมไม่ก้าวหน้าและร่างกายเสื่อมถอยเพราะ
เอาแต่จะนอนหลับ ไม่กระตือรือล้น ไม่ตื่นตัว ง่วงเหงาซึมเซา ด้วยถีนะมิทธะ
เมื่อบุคคลตื่นจากควงามฝัน มุ่งหวังให้ความเป็นกลายเป็นความจริง จักเกิด
มีซาตานปรากฎเพื่อทดสอบกำลังใจเราต่ออีกครั้งหนึ่ง กล่าวได้ว่า ไม่ว่าจะหวัง
ที่จะสมใจในความฝันหรือในความเป็นจริง ก็ไม่พ้นมารและซาตานทั้งคู่นี้


นิตยโพธิสัตว์ จึงต้อง "ตื่น" ให้เป็น

 

ถ้าชีวิตจริงสมหวังได้ทุกอย่าง ก็คงไม่ต้องฝันกันแล้วละ

 

มหาบุรุษ 4 คู่ผู้สละตนเป็นกลไกลหนึ่งในการขับเคลื่อนจักรวาล

เป็นเรื่องเล่าตามความรู้สึกส่วนตัวนะครับ
ลองเทียบเคียงกับโลกแห่งความเป็นจริง
ว่าในโลกของท่านมีพบเห็นบ้างหรือไม่