มีใครเป็นลูกหลานเสด็จปู่พญานาคาธิบดีศรีสุทโธนาคราชบ้างครับ

สวัสดีเหล่าลูกหลานาคราชและทุกท่านค่ะ

ขออนุโมทนา สาธุกับพี่สิงหนวัติ(พี่เทียน)และพี่วรุณบุตรด้วยนะคะ

ทุกโพสต์ได้ความรู้มากๆเลย

นั่งอ่านแล้วคิดออกเลย

อนุโมทนากับทุกท่านด้วยค่ะ

เมืื่่่อวานหรือวันก่อนกระทู้อยู่ที่59แต่ตอนนี้60-61เร็วมากค่ะ^^

 

ค่ะ ^^ กระทู้ไปเร็วมากเลย แต่เห็นแล้ว อ่านแล้วก็ชื่นใจ บ้านเราอบอุ่นและคึกคักดีจัง
มาตรงนี้แล้วไม่เหงา วันไหนไม่ได้เข้ามาอ่านก็เหมือนบางอย่างขาดหาย มีความสุขที่ได้มา ^^
น้องๆน่ารักค่ะ ทุกคนมีสีสัน มีชิวิตชีวา ทำให้กระทู้นี้ไม่เงียบเหงา อ่านไปด้วยยิ้มไปด้วย
พี่ๆก็ใจดีกันทุกคน ขยันหาสาระความรู้ ธรรมมะอันเป็นประโยชน์ มาแนะนำให้พวกเราได้อ่าน

พี่จอย ขอโทษที่โทรไปแล้วไม่ได้คุยด้วย แฟนขับรถเข้าบ้านมาพอดี จึงต้องรีบตั่งโต๊ะอาหารค่ำ
เสียงพี่นุ่มหู ฟังอ่อนหวานเป็นผู้หยิ๊งผู้หญิงดีจัง ว๊าว~^^ ถ้าฟ้าเป็นใจ ตอนเย็นค่อยคุยกันใหม่นะคะ(kiss)

 

สวัสดีจ๊า น้องพร & พี่ๆ น้องๆ ทุกคน

ฟ้าเป็นใจเมื่อไหร่ กริ๊งกร๊าง มาได้เลยนะจ๊ะ รอได้ รอได้ ^_^

 

ซึ้งได้จัยคับ (ชะปูปู้คนสวย55)*-*!

:z15ได้จัยจริงๆคับคุณพี่ปูคนสวย!!!!!! ความรู้สึกเราคงจะไม่แตกต่างกันมากนัก*-*
ตอนนี้เริ่มจะเชื่อและมั่นจัยแล้วละคับว่า..พวกเราเกิดมาเพื่อหน้าที่กันจริงๆ....เอ้าสู้ๆ
เอ้..!!!แย้วจะทัมงัยให้เป็นอมตะและเนียะ55...จะได้สานต่อพระศาสนาให้อยู่ครบห้าพรรวษา เพราะเท่าที่เบนซ์รู้มายุคนี้และช่วงนี้เป็นช่วงที่ เทวดา นาค ครุฑ ลงมาทำหน้าที่ดูแลพระศาสนา ...เอ้าหมู่เฮ้าสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ:z14​

 

ฟังข้างบ้านเค้าเม้าท์กานอะคับ*-*

;aa52อ้อ..!เช้านี้ได้แวะเข้าชมกระทู้ข้างบ้านเกี่ยวกับภัยพิบัติ..แฮ่ๆๆ เห้นเค้าเม้าท์กันอย่างออกรสออกชาติ..ว่าภัยกะลังจะมาแว้ว..! และวันที่22 เดือนกระด๊อกกระแดกกระดั๊กกระดาคม (แฮ่ๆ) ที่จะถึงนี้ เห็นเค้าเม้าท์กันว่าจะเกิดสินามิ และภัยทางธรรมชาติ พี่ๆน้องๆ บ้านเราใครมีความเห็นกันยังงัยบ้างครับ ....:boo:​

 

เมื่อก่อนก็เคยคิดว่าถ้ามันเกิดจริงเราจะคงจะแย่เนาะ แต่เดียวนี้เปลี่ยนความคิดใหม่แล้วครับ มันเป็นวิบากที่ต้องรับ ตอนนี้ปู่ท่านทำหน้าที่ดูแลพระศาสนาอยู่นะครับ ท่านเคยกล่าวไว้ว่าสำหรับลูกหลานพระนาคานั้นคนที่มีรัตนมณีแก้วให้เก็บไว้ดีๆๆ จะช่วยให้ผ่านพ้นภัยไปได้และต้องมั่นคงในพระรัตนตรัย เจริญในทาน ศีล ภาวนา พิจารณาทุกอย่างเป็นกฏแห่งไตรลักษณ์ ครับ

 

ถูกต้องแล้วค่ะ สำหรับปูคงรับฟังและนำมาพิจารณา
แต่ไม่ประมาท ทุกวันนี้เลยต้องปฏิบัติทุกวัน หากวันไหนไม่ทำ รู้สึกหายใจไม่ค่อยออก

ความตายนั้นเป็นสิ่งที่เราทุกคนต้องพบเจออยู่แล้วค่ะ
เพราะเรานั้นต่างเวียนว่ายตายเกิดกันไม่รู้กี่ภพกี่ชาติมาแล้ว

ดังนั้น ขอให้เรามองเป็นเรื่องธรรมดา ที่เราต้องเจอเป็นปกตินะจ๊ะ
เพราะทุกวันนี้ เวลาเรานอนหลับ ก็เป็นการซ้อมตายไปในตัวอยู่แล้ว

หากปูได้ผ่านพ้นไปได้ ก็ทำสิ่งที่ทำอยู่นี้ต่อไป ให้ได้มากที่สุด

พี่วรุณบุตร และพี่น้องทุกท่าน น้องได้พบท่านแม่แล้วนะจ๊ะ เมื่อวานนี้เอง ^^

 

ว่าแต่ว่า จะอยู่ดูแลปกป้องพระพุทธศาสนาของพระสมณโคดมพุทธเจ้าให้ครบห้าพันปีนี่แสนยาวนานเลยนะครับ เพราะพระพุทธศาสนามีอายุได้ไม่กี่วันเอง รอให้ครบห้าพันปีคงอีกนานเลย เกิดแล้วตายอีกเป็นพันๆๆ ชาติ ละมั้งครับ (ห้าพันปีสวรรค์นะ ไม่ใช่ห้าพันปีมนุษยโลก)

 

โอยตายเยี่ยงเขียด (นะโมตะสะ..นะโมตะสะ ฮื่อๆ*-*!)

(ping)โหย..!!! แย่จังเบนซ์ม่ายมีดวงแก้วรัตนมณีนี่ครับ..ฮื่อๆ*-*! (ตายเยี่ยงเขียด)
แหม! , มันก็ม่ายแน่นะคับพี่สิงหนวัตรสุดหล่อ ถ้าเกิดเบนซ์ได้กินลูกท้อพันปีในส่วนของแฮ้งบ่อเนี๊ยะเนี้ยะบนสวรรค์ ก็อาจจะกลายเป็นอมตะเหมือนซืนหงอคงก็ได้น๊า!!!555*-*
ทีนี้ก็สามารถดูแลพระศาสนาต่อไปให้ถึงห้าพรรวษาแย้ว (คิคิ)*-*;aa52​

 

ฝันที่เป็นจริงของ..ข้าพเจ้า*-*

rat_wtingความฝันของข้าพเจ้า.....มีอยู่คืนหนึ่งที่เบนซ์ฝันไปว่าได้ไปยังสถานที่แห่งหนึ่งวึ่งในความรู้สึก ณ ขณะนั้นมันบ่งบอกว่าเราจะไปนมัสการเจ้าพระคุณสมเด็จพุฒจารย์โตพรหมรังษี ในระหว่างทางที่เบนซ์เดินเข้าไปยังกุฏิของท่านเจ้าพระคุณสมเด็จฯ นั้น ข้างทางซึ่งเป็นเหมือนกำแพงของวัดนั้นจะมีลำคลองไม่กว้างไม่ใหญ่มากนัก ระหว่างทางที่เดินดูอะรัยไปด้วยนั้น พลันก็มีปลาต่างๆกระโดดออกมากจากคลองดังกล่าวเป็นจำนวนมาก ทำให้เบนซ์แปลกจัยมาก ก็เลยเดินเข้าไปดู ทันใดนั้นก็ปรากฏว่ามีนาคตนหนึ่งก็พุ่งทะยานออกมาจากคลองดังกล่าว แล้วอาระวาด ไล่กวาดต้อนปลาเล็กปลาน้อยให้ต้องกระเด็นกระดอนลอยออกมากองกันอยู่บนบก ..เบนซ์จึงถามนาคตนนั้นว่าทำไมท่านถึงทำแบบนี้ ที่นี่มันเป็นเขตอภัยทานนะ นาคตนนั้นกลับไม่พอใจที่เบนซ์ได้พุดกับเค้าแบบนั้น ..! พลันนาคตนนั้นก้ได้แสดงฤทธิ์ ต่างๆเพื่อขับไล่เบนซ์ให้ออกจากที่ตรงนั้น...เบนซ์เองเมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงในความฝัน ด้วยความที่เราเป็นคนที่ฝึกอาณาปาณสติมาตั้งกะเด็กๆ อีกทั้งถุกฝึกในเรื่องของสติมาอย่างเข้มงวด จึงยังพอสามรถตั้งรับและตั้งสติปรับความรับรู้ของตัวเองให้ทันกับการจู่โจมของนาคราชตนนั้น...สิ่งแรกที่เบนซ์ใช้ก็คือบท อิติปิโสเรือนเตี้ย(มงกุฎพระพุทธเจ้า) ด้วยความที่เราเองต้นตระกูลเป็นผู้ที่ฝึกฝนทางไสยเวทและอาคมมากันเป็นทอด ๆตามสายสายเลือด ณ ขณะนั้นเบนซ์ก็เลยเกิดความคึกคะนองว่าเราเองก็มีเลือดพ่ออยู่ตั้งครึ่งหนึ่ง วิชาไสเวทที่มีติดตัวถึงแม้จะมิใช่ไสเวทที่พ่อและตาสั่งสอนมา (เพราะเป็นพุทธคุณล้วนๆ) ก็จะไม่ยอมแพ้นาคตนนั้นเป็นอันขาด ..พอตั้งสติได้ดังนั้นแล้วก็ร่ายเวทต่อสู้กับนาคตนนั้น ทั้งพระชินบัญชร ทั้งพาหุง คาถาอะรัยต่อมิอะรัยที่มีอยู่ในตัวก็นำออกมาใช้จนหมดไส้หมดพุงแล้ว (จริงๆ) ไม่สามารถที่จะเอาชนะนาคราชตนนั้นได้เลย มิหนำซ้ำมันยังสามารถสวดบทต่างๆที่เรารู้ได้ซะงั้น ในความคิดตอนนั้น(ซวยแน่ๆตู) เพราะไม่ว่าจะร่ายเวทบทไหนก็สวดได้เพียงแค่ต้าน หรือสูสีนาคราชตนนั้นเท่านั้น ในระหว่างที่สู้กันอยู่นั้นก็คิดตามไปด้วยว่าจะทำงัยดี ถ้าเกิดแพ้ขึ้นมาไม่เพียงตาเราเท่านั้นที่ต้องตายเพราะพิษและฤทธิ์ของนาคราชตนนี้ แต่หากยังมีปลาเล็กปลาน้อยอีกที่ยังรอคอยความช่วยเหลือจากเรา เมื่อเราตายเสียแล้วพวกเค้าก็ต้องมาตายเพราะความคึกคะนองของนาคตนนั้นเสียเป็นแน่ เมื่อคิดได้ดังนั้นพลันก็เกิดสัญญาสำนึกของความเป็นนาคขึ้นมาในขระนั้นทันทีว่า อะ เราเองก็สืบเชื้อและสายแห่งนาคาธิปดีที่สูงศักดิ์ เอาวะจะลองแปลงร่างสู้ดูก็แล้วกัน ดังนั้นเบนซ์ก็เลยพนนมมืออธิษฐาน พลันร่างก็กลายเป็นนาคราช เข้าต่อสู้กับนาคตนนั้น แต่ก็แปลกตรงที่เวลาเราเป็นมนุษย์แล้วใช้พระเวทต่อสู้กับเค้าทำมัยมันเหมือนเด้กน้อยต่อสู้กับผู้ใหญ่ยังงัยก็ไม่รู้ แต่พอเปลี่ยนร่างเป็นนาคแล้วกับรู้สึกว่าตัวเองมีความฮึกเหิมอะหังกาลมะมังกาลคึกคะนองในอำนาจแห่งตนเสียจริงๆ อีกทั้งชั้นเชิงและพละกำลังในการต่อสู้นั้นเรากลับรู้สึกว่า เราเหนือกว่า...พอต่อสู้กันไปได้ซักระยะหนึ่งนาคราชตนนั้นก็ยอมแพ้และถอยกลับลงคลองข้างกำแพงวัดลงไปยังที่เดิม เบนซ์เองคืนร่างกลายเป็นมนุษย์น้อย (น่าฮักๆ)ดังเดิม แล้วก็ได้ช่วยจับปลาที่ดิ้นกระแด้วๆ โยนลงน้ำจนหมด เมื่อเสร็จธุระดังกล่าวแย้วเบนซ์ก็มุ้งน่าเดินไปที่กุฏิสมเด็จฯต่อ พอเบนซ์ไปถึงเบนซ์ก็เจอกุฏิไม้ยกทรงไม่สูงมากนัก ข้างล่างเป็นลำธารน้ำใส เบนซ์ก็เดินเข้าไปยังกุฏิดังกล่าว พลันก็มีภิษุเฒ่าชรารูปหนึ่งหน้าตาอิ่มเอิบผ่องใส กระแสแห่งความเมตตานั้นฉายชัดผ่านทางดวงตาของท่านออกมาอย่างคนที่มองเห็นแล้วจะรู้สึกถึงความเมตตาอย่างมิมีประมาณ พระผู้เฒ่ารูปนั้นท่านได้ถามเบนซ์ว่าหนูมาหาใครกัน เบนซ์ก็ตอบท่านว่า เบนซ์มาหาท่านเจ้าพระคุณสมเด็จฯ ท่านอยู่มั้ยคับ พระผู้เฒ่าตอบกลับมาว่า สมเด็จไม่อยู่ออกธุดงค์ ฉันหลวงปู่ทวดรักษาการแทนจ๊ะ เมื่อพระผู้เฒ่ากล่าวดังนั้นแล้วเบนซ์ก็ให้รู้สึกผิดหวังนิดหน่อยเพราะจัยอยากจะมากราบสมเด็จฯท่าน พระผู้เฒ่ามองเห็นดังนั้นแล้ว(จะว่าด้วยสาเหตุใดก็มิอาจทราบได้ว่าท่านทราบความรู้สึกของเราได้ยังงัย)อาจจะเพราะท่านได้เจโตฯ ก็อาจจะเป็นไปได้ (เพราะเบนซ์เองในตอนนั้นยังไม่ค่อยจะรู้จักประวัติหลวงปู่ทวดซักเท่าไหร่ อีกทั้งความศรัทธาที่มีต่อพระองค์ท่านก็ยังไม่ได้มากมายจนล้นหัวแบบปัจจุบันนี้) พระผู้เฒ่าท่านบอกว่า ไอ้หนู ในน้ำนั้นมีพระอยู่หลวงปู่ยกให้ ให้งมเอาเองนะอยากได้อันใหนก็เลือกเอา เบนซ์ได้ยินดังนั้นก็พลัน(หูตั้งหางกระดิกทันที..เอ๊ะตัวอะรัยหว้า!) พอเบนซ์เอามืองมลงไปในน้ำนั้นก็เจอพระเครื่องอยู่สององค์ องค์หนึ่งเป็นพระเครื่องหลวงปุ่ทวดองค์เล็กขนาดไว้แขวนคอ ส่วนอีกองค์หนึ่งเป็นพระขนาดใหญ่ไว้สำหรับตั้งไว้บูชา ในความคิดของเบนซ์ในตอนนนั้นคิดว่า เราน่าจะยกองค์เล็กให้เพื่อนผู้หญิงที่เป็นเพื่อนและกัลยณมิตรของเราดีกว่า ส่วนองค์โตเราจะเก็บเอาไว้บูชา เมื่อคิดได้ดังนั้นก็หยิบพระเครื่องทั้งสองดังกล่าวขึ้นมาแล้วกล่าวขอบพระคุรพระผู้เฒ่ารูปดังกล่าว....จนกระทั่งตอนเช้า เบนซ์มีนัดกับเพื่อนผู้หญิงคนดังกล่าวว่าจะไปถวายสังฆทานกันที่วัดบึงทองหลาง (แถวๆลาดพร้าวอะคับ) พอเจอหน้ากันเบนซ์ก็เล่าเรื่องความฝันมื่อคืนให้เจ้ฟัง ..พอเล่าจบเบนซ์เองก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เจ้หยิบออกมาจากคอ ..ว่าใช่องค์แบบนี้มั๊ย (ความรู้สึก ณ ขณะนั้นมันทั้งตื่นเต้น ดีใจ และมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก) ว่าความฝันของเรามันเป็นความจริงหรือนี่...? เราสองคนต่างพอจัยที่เรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงความฝันเพียงชั่วเวลาเพียงข้ามคืน แต่ ..! มันไม่น่าแปลกจัยและดีจัยเท่าเมื่อความฝันนั้นได้กลายเป็นความจริง เบนซ์ได้คุยกะเจ้ๆ ว่าแล้วพระองค์โตของเบนซ์ละเมื่อไหร่จะถึงเวลาที่เราจะได้กันนะ<O</O
​

เชื่อมั๊ยคับว่าเวลาไม่ถึงสองอาทิตย์ เพื่อนเบนซ์ที่เป็นรูมเมทด้วยกันนั้น เค้าได้แฟนใหม่และแฟนเค้าคนนี้เป็นคนที่บ้าพระและเครื่องรางของขลังมากๆ วันนึ่งเค้าชวนกันไปที่วัดแห่งนึ่งแถวๆชานเมืองกรุงเทพฯ เป็นงานพิธีพุทธาภิเษกหลวงปู่ทวด ..และแล้วพี่คนดังกล่าวก็ได้พระเครื่องพิมพ์หยก(ทำจากหยก) มาบูชาพร้อมทั้งพระเครื่ององค์เล็กเล็กอีกหลายองค์ เมื่อเห็นดังนั้นแล้วเบนซ์ก็เล่าเรื่องความฝันให้พี่เค้าฟังว่าเราฝันไปแบบนี้ๆนะ พอพี่เค้าฟังที่เบนซ์เล่าจบ..เค้าก็บอกว่างั้นพี่เอาเฉพาะพระองค์เล็กไปเลี่ยมบูชาละกัน ส่วนองค์โตเบนซ์เก็บเอาไว้บูชา พี่ๆน้องๆรู้มั๊ยคับว่าอารมณ์ของเบนซ์ ณ ตอนนั้นดีจัยจน น้ำตาแทบไหล ..หลังจากนั้นไม่นานพี่ชายคนดังกล่าวก็มีเหตุให้ต้องเลิกลากันกับเพื่อนเบนซ์ไปโดยเวลาพียงแค่ดือนกว่าๆเอง...เบนซ์คิดว่าพี่เค้าคงมาเพราะเหตุและทำหน้าที่ดังกล่าวก็อาจจะเป็นได้ หรือไม่ทั้งเราและเค้าและเพื่อนของเบนซ์อาจจะมีกรรมทั้งต้องร่วมกันรับและชดใช้(ฝ่ายหนึ่งต้องถูกกระทำให้เจ็บปวด…ส่วนอีกฝ่ายหนึ่งต้องชดใช้ในส่วนที่ติดค้าง) นี้แหละครับความเป็นมาที่เบนซ์รักและเคารพเจ้าพระคุณหลวงปู่ทวดเป็นอย่างมาก และหลังจากเรื่องนี้จบลงไม่นาน เบนซ์ก็ได้มาพบเจอเรื่องราวของหลวงปู่ดู่..ครั้งแรกที่เห็นจับตาและจับใจ ครั้งแรกที่เห็นอุ่นกายและอุ่นใจ ครั้งแรกที่เห็นเหมือนเด็กน้อยที่ได้เจอญาติผู้ใหญ่ และยิ่งเมื่อศึกษาเรื่องราวของหลวงปู่มากเข้า ยิ่งรู้ว่าท่านเป็นใครทำหน้าที่อะรัย และท่านเป็นอะรัยกับหลวงปู่ทวด ยิ่งทั้งรักและศรัทธา ดังคำที่ศิษย์ทุกคนจะได้ยินกันบ่อยๆว่า (หลวงปู่ดู่คือหลวงปู่ทวด)<O</O
​

ท่านได้รับการยอมรับและพยากรณ์จากหลวงปู่ บุดดา (พระอรหันต์เจ้า)แล้ว ดังคำที่ท่านได้กล่าวไว้ในวันที่หลวงปู่บุดดามาเยี่ยมอาการอาพาธหลวงปู่ดู่ว่า “วันนี้ผมนำมงกุฎพระพุทธเจ้ามามอบให้คุณ นิมนต์อยู่ต่อเถิด ถ้าไม่อยู่ก็ไม่เป็นไรที่คุณปรารถนานั้นน่ะ สำเร็จแน่ ต่อไปคุณจะได้เป็นพระพุทธเจ้า”ปกติหลวงปู่บุดดาท่านมักจะพกกระป๋องแป้งติดตัวอยู่เสมอเพื่อประทานให้แก่ญาติโยมที่ไปกราบนมัสการเมื่อหลวงปู่บุดดาและหลวงพ่อต่างกราบกันและกันเสร็จเรียบร้อยแล้วหลวงปู่บุดดาท่านได้ประทานแป้งใส่มือหลวงปู่ดู่หลวงปู่ดู่ท่านรับมาแล้วนำมาทาบนศรีษะ


มีญาติโยมที่นั่งอยู่ด้วยเรียนถามหลวงปู่ดู่ว่า ทำไมจึงนำแป้งไปทาบนศรีษะ

ท่านตอบว่า

"ของพระอรหันต์ให้ แกจะให้เอาไปทาที่ไหนละจึงจะสมควรเดี๋ยวจะกลายเป็นความไม่เคารพ นอกจากบนหัวของเรา"
​

สังฆัง สรณัง คัจฉามิพระอริยะสงฆ์เป็นสรณะที่พึ่งคนโบราณจึงถือว่าพระรัตนตรัยอยู่เหนือเศียรเหนือเกล้าด้วยเหตุผลฉะนี้และนี้ก็เป็นปฐมเหตุที่เบนซ์รักและเคารพหลวงปู่ดู่สุดหัวใจ......คิดว่าความรู้สึกของเบนซ์คงจะม่ายต่างจากคุณปูสักเท่าไหร่(เนอะๆๆๆๆ)*-*(||)<O</O

 

นำรูปมาฝากจ้า

พี่ๆน้องๆค่ะ พิจารณากันดูว่าจริงเท็จแค่ไหน เอามาฝากจากเว็บๆหนึ่งค่ะ พี่กฤต พี่เทียน พี่ปู ไปดูบั้งไฟพญานาคปะคะปีนี้ ปรางว่าจะไปละคะ แล้วก็จะไปไหว้ปู่ด้วยนะคะ ตื่นเต้นมากๆ ค๊า....;k07

 

ดูกันหน่อยค่ะ

พี่ ๆ ดูกันแล้ว สื่อถึงอะไรได้บ้างค่ะ​

 

บั้งไฟพญานาคนี่ไปดูมา 4-5 ครั้ง แล้วครับ ส่วนใหญ่ได้เห็นแต่ไกลๆ เห็นใกล้ที่สุด ห่างจากตัวผมประมาณ ไม่เกิน 10 เมตรได้ เพราะนั่งอยู่ริมตลิ่งโขงเลยครับ ลูกโตประมาณลูกส้ม สีชมพูแดงส้มเขียว (ในลูกเดียวกัน) ตอนนั้นที่ขึ้นตรงหน้าขึ้นมา 2 ลูก ห่างกัน ประมาณ 5 วินาทีได้ ลูกแรกเห็นตอนขึ้นไปแล้ว แต่ลูกสองนี่ซิ เห็นตั้งแต่เป็นไฟเรืองๆใต้น้ำจนผุดจนขึ้นไปเลยครับ ประทับใจมาก ใครมีโอกาสได้ไปชม ลองอธิษฐานขอชมบั้งไฟดูนะครับ อาจได้เห็นแบบจะจะเหมือนผม สำหรับท่านที่สงสัย แปลกใจ ฉงนใจ แนะนำให้ไปเห็นด้วยตาตนเอง แล้วจะไม่ต้องการคำอธิบายใดๆเลยครับ ขอบอก!!!

 

ภาพของคุณมนตรา_นาคี...เล่นเอาจักระ 6 ทำงานเลยนะคะ..ขนหัวขี้ ในบัดดล...

 

ถ้ำดินเพียง จังหวัดหนองคาย - ถ้ำพระโพธิสัตว์ จ.สระบุรี

10 ภาพแรก - สามารถเดินชมถ้ำได้ในเส้นทาง ถ้าออกนอกเส้นทางก็สามารถไปได้หลายที่ แต่ไม่รับประกันความปลอดภัย เพราะส่วนใหญ่คนที่ไปนอกเส้นทางจะไม่กลับมา (แต่อาจไปออกทางอื่นก็ได้ ใครจะไปรู้) ต่อด้วยแวะสักการะพระบรมธาตุเจดีย์ วัดผาตากเสื้อ อ.สังคม จ.หนองคาย สักการะหลวงปู่เทศก์ วัดหินหมากเป้ง และสักการะศพหลวงปู่เหรียญ วรลาโภ วัดอรัญบรรพต อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

10 ภาพหลัง - วัดถ้ำพระโพธิสัตว์ อ.แก่งคอย จ.สระบุรี บรรยากาศภายในถ้ำ และรัตนมณีที่ผมมีอยู่ มักจะนำติดตัวไปเสมอๆ เวลาไปสถานที่เกี่ยวกับพญานาค และไปทำบุญ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ

โอ้...ปูเห็นรูปที่พี่เทียนเอามา
เห็นแล้วอยากเลื้อยลงไปในถ้ำสิ ให้ดิ้นตาย 555

รัตนมณีสวยงามมากๆเลยค่ะ

 

แม่คุณเอาอีกแล้วเหรอ เข้ามาแล้วมีอะไรก็บอกกล่าว น้อง หลานๆ บ้างสิ

 

ลูกหิน

หนูมีลูกหินอยู่ 5 ลูก ตามรูปอ่ะค่ะ​

อยากรู้ว่าคือหินอะไรค่ะ​

มีก้อนแปลกอยู่ก้อนนึงคือก้อนสีขาว​

สีที่สะท้อนออกมาเป็นสีแดง​

แทนที่จะเป็นสีเหลืองนวล..เลยอยากรู้อ่ะค่ะ

ยิ่งตอนที่แช่อยู่ในน้ำ จะเป็นสีรุ้งเลยค่ะ เป็นเหลือบ ๆ​

 

ฮ่วย.. คือเว่าจังซั่น...อุ๊ย ! ลืมตัว... อิ อิ...
นั่นหน่ะซิ...เพราะห้องนี้ เด็ก ๆ เยอะแยะ ยั้วเยี้ยะไปหมด ถึงได้หลงเลื้อยมาลงรู ที่ห้องนี้ไง... กะว่าจะทำเฉยแล้วเชียว...

แต่แหม๋...พูดยังกับเฮาเปนแม่เฒ่าเลยเน๊อะ...แวะมาเยี่ยมจ่ะ...
มิมี สิ่งใดมาก ที่ผ่านมา ท่านก้ได้บอกกล่าวไปเยอะ มากโขอยู่แล้ว คงมิมีสิ่งใด ที่ต้องแจงกันอีกดอก...หึ หึ

 

อยากไปชมบั้งไฟพญานาคจังค่ะ

สงสัยหยีไม่มีบุญเหมือนพี่ๆ
ปีที่ได้ไปบั้งไฟไม่ขึ้น ขึ้นวันถัดมาพอดีวันออกพรรษาไม่ตรงกัน
แล้วปีถัดมาเกือบได้ไปแต่ติดค่ายก็อดอีกค่ะ
น้าโทรมาบอกว่า หยีจะไปดูบั้งไฟมั้ย
หยีบอกว่าไม่ได้ไปติดค่ายวันสุดท้าย พูดทั้งน้ำตาเลยค่ัะ น้ำตาหยีไหลออกมาเลย
แล้วพอพูดเรื่องนี้ทีไรน้ำตาก็ไหลนะคะ เฮ้อ

สิ่งที่พี่นำมาเล่าดีทุกเรื่องเลยค่ะ สาธุค่า

ช่วงนี้ไม่ทราบว่าเป็นอะไรค่ะเห็นแต่งูตอนเตรียมรับน้องก็เจองูในคลองน้ำ 2 ครั้ง
แล้วขี่รถกลับบ้านก็เจอ
แล้วตอนเย็นต้มมาม่าเดินไปหลังบ้าน
เจอดคราบงูตัวบะเริ่มเลยค่ะ3นิ้วท่าจะได้
ปกติบ้านหยีไม่มีงูเข้าเลย
กลัวๆอยู่เลยไม่รู้งูอยู่ที่ไหน