พระและของมงคล...ที่สะสมพร้อมประสบการณ์ ^^

หลวงพ่อท่านคล้ายรุ่นแรก หน้าสึกหมดแล้ว เมื่อก่อนไม่ใส่กรอบ

 

พระกริ่งไพรีพินาศ ปี 36 วัดบวร

 

มีดหลวงพ่อเดิม

 

พระสมเด็จ ไม่ถึงยุค แต่เนื้อดี เลยเก็บสะสมเพิ่มเติมไว้ในกรุครับ

 

หลวงปู่ทวดเนื้อว่าน ออกที่จังหวัดสงขลา ปี 2505 ไม่ค่อยนิยมเล่นกัน แต่ชอบมวลสารเลยเก็บครับ

 

พระกรุ ภาคใต้ ได้มาตอนไปตรวจตลาดภาคใต้ เก่าเก็บ

 

มีเหรียญหลวงพ่อทวดเก็บไว้เหมือนกัน 2 ขีด แต่เล่นไม่เป็น มีสะสมแค่นี้ครับ ถ่ายรูปไม่ค่อยชัด

 

พระนเรศ

 

เหรียญเก่า

 

ชินราชใบเสมา กรุเก่า ได้มาทางภาคใต้

 

หลวงพ่อโตเนื้อสัมฤทธิ์

 

เหรียญพระภาคใต้

 

พระกริ่งกับชินราช ดูไม่เป็นไม่รู้แท้หรือเปล่าแต่ก็เก็บไว้ก่อนครับ

 

พระกรุ พบที่วัดเกศ สมัยก่อน ได้มาหลายองค์ เก่าเก็บ เนื้อไม่หน้าใช่ของสมเด็จสร้างแต่เป็นพระเก่า

 

พระกรุ เจอที่วัดเกศ มีพระธาตุ ติดที่องค์พระรอบๆเต็มไปหมด ตอนแรกดูแล้วนึกว่าเป็นเทียนแต่ไม่ใช่ เป็นพระธาตุ พระไม่ใช่พิมนิยมแต่เป็นพระเก๋าพุทธคุณสูง หน้าเก็บสะสม

 

หลวงพ่อแพ วัดพิกุลทอง เก่าเก็บองค์นี้

 

องค์นี้ดีสุด วัดระฆัง

 

สวัสดีครับน้องตั้ม พี่โญ พี่เปี๊ยกปทุม คุณ aeziss ^^

พระเด็ดๆ ทั้งนั้นเลยนะครับพี่เปี๊ยก ผมชอบการสะสมพระแบบพี่จริงๆ เอาใจเรา ถามใจเราว่าเราชอบมั้ย ถ้าชอบก็เก็บ ไม่เห่อตามกระแส...^^

 

"คุณค่าของวันเวลาที่เหลืออยู่"​

ถ้าเราไม่ต้องตาย วันแต่ละวัน เวลาแต่ละวินาที ก็จะดูไม่มีค่า เหมือนกับเด็กวัยรุ่นที่ไม่เห็นค่าของเวลา ตรงกันข้ามกับคนป่วยหนักหรือเป็นมะเร็ง ส่วนใหญ่จะเห็นค่าของวันเวลาที่เหลืออยู่ เมื่อตื่น
ขึ้นมาแล้วเห็นเช้าวันใหม่ แค่นี้เขาก็มีความสุขแล้วที่วันนี้ยังไม่ตาย ยังมีเวลาที่จะได้ทำสิ่งที่อยากทำ ความรู้สึกแบบนี้จะไม่มีกับวัยรุ่นหรือแม้แต่คนทั่วไปเพราะเขาคิดว่ายังมี เวลาเหลือเฟือในโลกนี้

ความสุขจะหาได้ง่ายขึ้นมาก ถ้าเราตระหนักว่าเราต้องตายไม่ช้าก็เร็ว มีบางคนที่ทุกเย็นเมื่อได้เห็นหน้าลูก หน้าสามีภรรยา แค่นี้เขาก็มีความสุข และขอบคุณชีวิต ในขณะที่หลายคนกลับมีความสุขยากเหลือเกิน ต้องการโน่น ต้องการนี่ ตัวเองมีอยู่แล้วก็ไม่พอ ก็เพราะเขาลืมว่าสักวันหนึ่งเขาต้องตาย ไม่ว่าจะได้อะไรมาก สักวันหนึ่งก็ต้องสูญเสียมันไป


​

: พระไพศาล วิสาโล​

 

ชอบๆ กลอนเพราะจัง ^^