" ปอบ " คืออะไร ? อาถรรพ์ ความเชื่อ เรื่องผี!!

**** บางท่านอาจสงสัยว่า " ห่าก้อม " คืออะไร อันนี้เราจะอธิบายตามความเข้าใจที่พ่อบอกเรามาอีกทีแล้วกันคะ

... " ห่าก้อม " คือ จิตของพวก ปอบ ที่มีจำนวนมากกว่าหนึ่งขึ้นไป และ มีฤทธื์แก่กล้ามากกว่าปอบปกติ ส่วนมากจะจำแลงเป็นค่างแก่บ้าง ลิงบ้าง หมาดำบ้าง มันจำแลงกายได้เยอะมาก เป็นพวกที่มีวิชาแต่กลายเป็นปอบแล้วตายบ้าง เป็นพวกที่เป็นปอบมานานจนแก่วิชาแล้วบ้าง ส่วนมากมันจะรวมตัวกันออกหากิน เพราะโดยมากจะถูกเลี้ยงโดยผู้มีวิชาแก่กล้า เอาไว้ใช้งานนาน ๆ จะปล่อยออกมาสักที หรือ มาแบบลมเพลมพัด หรือ อาศัยอยู่เป็นที่ ๆ

 

เคยเจอเหมือนกัน ส่วนใหญ่จะเป็น ผีปลอบ คือ ผีพวกนี้ชอบเข้าไปปลอบสาวๆที่อกหัก แล้วกินตับ...น่ากลัวเหมือนกันนิ...:boo:

เคยเจอว่าพระผู้ใหญ่บ้านเราบางรูปถูกปอบอาคมสิง พวกนี้ไม่กินของคาว ทำตัวตามปกติ กายของพวกนี้ใสเกือบจะเป็นแก้วแล้ว อาคมแก่กล้ามาก มีอายุอยู่นับหลายร้อยปี อำนาจจิตก็แก่กล้ามาก ครูบาอาจารย์ว่าเก่งๆ ยังไม่ค่อยอยากไปยุ่งด้วย...

ปอบอาคมพวกนี้ที่เคยเห็นตอนแฝงกายมาอยู่กับแฟนของลูกน้องนั้น เขาบอกว่าเขาเป็นหลวงปู่ทวด เหยียบน้ำทะเลจืด ให้รักษาศีล8 ทุกวันพระ นุ่งขาวห่มขาวด้วย...

ใครที่มีสมาธิดีๆก็จะมองเห็นเป็นหลวงปู่ทวดจริงๆ...ผมเองสมาธิไม่ค่อยเก่ง ก็ต้องอาศัยบารมีพระและครูบาอาจารย์สงเคราะห์ จึงเห็นร่างจริงของปอบพวกนี้ได้ แต่เห็นแล้วก็ไม่ว่าอะไรหรอกครับ ต่างคนต่างอยู่ละกัน พวกนี้เขามาอยู่อาศัยโดยไม่กินธาตุขันธุ์ เขาว่านั่นมันสำหรับปอบชั้นต่ำ ปอบชั้นสูงเขาไม่กินอะไรแล้ว

บางตัวอาศัยเข้าสิงคนที่ตายไปใหม่ๆ... เรื่องยิงกระสุนใส่พวกนี้ที่เคยเจอมานะ เขาโก่งตูดให้ยิงเลยนะ ท้าให้เอาประจำเดือนมาป้ายด้วย ยิงไม่ออกจริงๆ .. คว้าสปาร์ต้า วิ่งเข้าไปฟัน มันทำยังไงไม่รู้ วิ่งไปได้สองก้าวต้องหยุด เงื้อค้างอยู่ ขยับตัวไม่ได้

ใครมีคาถาอาคมใดๆเข้าไปสู้ด้วย เห็นปอบอาคมท่านนี้ เอากะลาเคาะพื้น ป๊อกๆๆ ไม่กี่ที เสร็จเขาหมด แกว่าคัดของมันออกหมด ไม่ใช่ทำให้เสื่อม เขาว่าย้ายเครื่องป้องกันทั้งหมด รวมทั้งพุทธคุณทั้งหลายออกไปที่อื่นก่อน จัดการเสร็จแล้วค่อยย้ายกลับ...
ปอบอาคมที่เคยเจอมานั้นเก่งขนาดนั้น...

ส่วนปอบทั่วๆไปที่จับไปขังกันหรือไล่ต้อนกันนั้น ใครเรียนวิชาผีมา อันนี้เป็นวิชาพื้นฐานคือไล่จับผีปอบ ผ่านวิชานี้แล้วค่อยเรียนวิชาอื่นต่อ...

ไม่น่าเชื่อนะว่าปีพศ.นี้แล้วยังมีเรื่องพวกนี้อีก...
ผมเคยขับรถผ่านไปแถวสุรินทร์ ศรีสะเกษ แต่ก่อนก็ไม่มีอะไรมาก หลังๆ ไม่รู้ใคร ขึงม่านยันต์ดักเอาไว้ ใครขับรถผ่านก็โดนหมด ขึงไปเป็นผืนคร่อมถนนเอาไว้ ระดับเดียวกับระดับคอของคนขับรถเลยนะ..
ก็ไม่รู้วัตถุประสงค์ว่าเขาทำไว้ดักใคร ... ส่วนตัวกระผมนั้นไร้ความสามารถ อาศัยครูบาอาจารย์เอาตัวรอดไปวันๆ..และเพื่อความปลอดภัย+ปอดแหกจึงไม่ยุ่งด้วยดีกว่า..
ทางใครก็ทางใครนิ..

 

เป็นปอบนี้ดีหรือเปล่าคะ...

 

ดีจ้า...
ให้ติงติง ไปลองเป็น ปอบ ดูสิ..
แล้วพวกเราจะพาไปออกตามงานต่างๆ
คงเก็บตังค์ได้หลายบาทเลยนะ..
ดีไม่ดี รวยไม่รู้เรื่อง..จิงๆนะ

 

ผมค้นเจอคาถากันปอบด้วย จริงเท็จประการใดไม่ทราบเช่นกัน
ฝากผู้รู้ช่วยแนะนำด้วย

http://palungjit.org/threads/ยอดแห่งพระคาถา-ของพระธุดงค์.271559/

 

..... โอ๊ยยยย เล่นแรงนะคะ ให้ลองไปเป็น ปอบ ดิฉันไม่เอาด้วยละคะคนหนึ่ง แค่ที่เจอมาวนเวียนนี้ก็แทบตายแล้ว

 

สาธุคะ ...

.... ผีปลอบ แบบนี้เคยเจอเองกับตัวเหมือนกันคะ กลัวมากแบบนี้ไล่เตพิดเลยคะ 555555555

... ส่วน ปอบอาคม นั้นหนูเชื่อว่ามีจริงคะ และ เป็นอย่างที่ท่านว่ามาแน่นอน ส่วนตัวไม่แน่ใจว่าเคยเจอหรือเปล่า เพราะส่วนมากปอบที่เจอจะเป็นมาในฝันมากกว่าคะ มาหลอกล่อมาขออยู่ด้วยมาชวนให้ทำอะไรไม่ดี หรือ มาก่อกวนวนเวียนตั้งแต่เด้ก ๆ คะ

 

อันนี้ใช่ไหม๊คะ

**** สาธุๆ...ยักโกนโก นะโมปุตตะ ยักเกนเก นะเมปุตตะ ไปอย่าให้คา มาอย่าให้ข่อง เฮามาเป็นพี่น้องอันหนึ่งอันเดียวกันเด้อ.... (ปฐมฌาณ)

... แต่ความจริงเราเคยเห็นพ่อเราใช้คาถากันปอบเหมือนกันนะ แต่พ่อไม่ได้สอน .. จริง ๆ พ่อไม่เคยสอนอะไรที่เป็นคาถาให้เลยมากกว่า พ่อบอกว่าเป็นลุกผู้หญิงไม่ต้องเรียน เพราะจะลืมตนคิดว่าตนเองเก่งกว่าผู้ชาย มันไม่ควรพ่อแค่บอกว่าพ่อได้คาถามา แล้วเขาก้ทำพิธีเชิญปอบมา แต่จะเล่าตอนหลังต่อจากนี้ไปคะ

 

คงไม่ใช่มังคะ ... คงเป็น

(ตั้งนะโมฯ 3 จบก่อน)

โอมสวาหะ พุทธังปิด ธัมมังปิด สังฆังปิด ปิดด้วย นะโมพุทธายะ

...................................... นี่คงเป็นหัวใจคาถา แต่เห็นบอกต้องยกครูด้วย

แต่เขาเริ่มที่ คืนนี้กูฝันเห็นผีโหงและผีห่า ........

 

..... ด้วยความเคารพ คาถาที่ว่า (ตั้งนะโมฯ 3 จบก่อน)

โอมสวาหะ พุทธังปิด ธัมมังปิด สังฆังปิด ปิดด้วย นะโมพุทธายะ ฯ

...อันนี้เป็นคาถาว่าด้วยการ ปิดทวารทั้ง 9 คะ เราก็ท่องได้อยุ่มันมียาวกว่านี้มากคะ ต้องอัญเชิญเทพแขก เทวดามาสถิตตามร่างกายด้วยคะ .. ถือว่าใช้ได้คะ ใช้ปิดทวารไม่ให้ "ของ" เข้าตัวเราคะ ... แต่กับ ปอบ ไม่แน่ใจนะคะว่าใช้ได้ไหม๊ เพราะยังไม่เคยลอง และ คาถาที่พ่อใช้ก็ไม่ได้สอนมาสะด้วย .. แต่ต้องยกครูหรือไม่เราไม่ทราบคะ รู้แค่ตามที่ศึกษามาว่าเป็นคาถาที่หมอผีใช้สวดปิดทวารก่อนจะทำพิธีทุกครั้ง และ เพื่อให้ครูบาอาจารย์คุ้มครองไม่ให้ได้รับอันตรายคะ แต่ก่อนจะสวดบ่อยก็หลับสนิทดีนะคะ .. แต่ช่วงหลังว่ามันยาวไปคะ ทำงานมาก็เหนื่อยแล้ว เพราะเวลาเอามารวมกับบทสวดตัวอื่นกินเวลาเกือบชั่วโมงคะ ...

 

ส่วนอันนี้ แต่เขาเริ่มที่ คืนนี้กูฝันเห็นผีโหงและผีห่า ........ มันออกแนว " อวิชา " ไปแล้วละคะ .. เพราะมันจะเต็มไปด้วยคำหยาบไม่สละสลวยออกแนวใช้ความรุนแรง เพราะเคยได้ยินมาเหมือนกัน แต่ไม่ได้รวมใน "โอมสวาหะ พุทธังปิด ธัมมังปิด สังฆังปิด ปิดด้วย นะโมพุทธายะ ฯ " หรืออาจจะคนละอาจารย์ก็ได้มั้งคะ ... แต่ถ้าจะให้ศักดิสิทธิ์ก็ควรมีครูนั้นแหละคะ

 

.... ส่วนข้อมูลต่อไปนี้ เราจำคนเขียนไม่ได้คะ เพราะนานมากแล้วเราคัดลอกพิมพืไว้อ่าน ต้องขอโทษคนเขียนไว้ด้วยนะคะ ที่ไม่สามารถให้เครดิตได้คะ ...

 

ปอบ ( ผีกะ)

.... "ผีปอบ" หรือ “ผีกะ” ( ในภาษาเหนือ ) มีต้นกำเนิดมาจาก ผู้ที่มีวิชาไสยศาสตร์ มนต์ดำจนแก่กล้า สามารถใช้อำนาจอันเข้ม ขลังจากเวทมนตร์คาถาไปกระทำร้าย หรือ ทำลาย ชีวิตผู้อื่นได้ เช่น ทำ เสน่ห์ยาแฝด ฝังรูปฝัง รอยเสกหนังควาย เสกตะปูเข้าท้อง หรือ ใช้มนตราบังคับวิญญาณ ภูตผีไปเข้าสิง วิชาไสย ศาสตร์เหล่านี้มีข้อห้าม ข้อปฏิบัติกำกับอยู่ด้วย ผู้ที่มีวิชาอาคมทางไสยศาสตร์ซึ่งพระพุทธเจ้า ทรงระบุว่าเป็น เดียรฉานวิชา จะต้องระวังไม่ให้ละเมิด ข้อห้าม ข้อปฏิบัติโดยเด็ดขาด หากกระ ทำผิด “ ข้อห้าม” ซึ่งชาวอีสานเรียกว่า "คะลำ" ก็จะเกิดโทษหนักในข้อ "ผิดครู" วิญญาณบรมครูจะลงโทษ ให้กลายเป็น “ปอบ” หรือ อีกประการหนึ่งของผู้ที่ กลายเป็นปอบก็ คือ เล่น คาถาอาคม อย่างคลั่งไคล้ และใช้ความขลังแห่งวิชา มนต์ดำไปทำลาย ทำร้ายผู้อื่นอย่างไม่กลัวบาปกลัว กรรมกระทำชั่วเป็น อาจิณกรรม กระทั่งถูกอาถรรพณ์ของไสยเวทย์ย้อนกลับมาเข้าตัวเองกลาย เป็น ปอบไปในที่สุด

.... การเรียนอาคมทุกอย่าง ต้องมีของคะลำ (หัวข้อต้องห้าม หรือที่ต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด) เช่น ห้ามให้คนตบหัว ห้ามลอดผ้าถุง ห้ามลอดใต้ถุนบ้าน ห้ามรับเงินเกินค่าครู ห้ามโกหก ห้าม...ฯลฯ... ซึ่งครูอาจารย์ผู้สอนวิชาอาคมให้ ก็จะบอกกำชับว่า ต้องคะลำอะไรบ้าง... หากผิดข้อห้าม ความขลังอาจจะหายไป หรือ เกิดอาการของขึ้น หรือ เกิดความเสื่อมอะไรบางอย่าง เป็นต้น

.... การที่ต้องปฏิบัติตามข้อห้ามต่าง ๆ ก็เพื่อให้จิตผู้เรียนอาคม อยู่เหนืออาคม หรือ สามารถบังคับอาคมได้ ถ้าเลี้ยงผีไว้ ก็มีอำนาจเหนือผี แต่ในทางกลับกัน ถ้าผิดข้อห้าม ผลที่ไม่ดีก็มักจะเกิดขึ้น เพราะเราทำไม่ถูกต้องก่อน จิตเราก็จะอ่อนลง บังคับอาคมไว้ไม่ได้ ถ้าผู้ที่เลี้ยงผี ก็คุมผีไว้ไม่ได้

.... ผู้ชายที่เรียนอาคม โดยมาก ผลของการผิดข้อห้าม อาจจะทำให้คาถาเสื่อม ไม่ขลัง ของขึ้น หรือ ไม่ก็กลายเป็นสัตว์ เช่น เสือเป็นต้น ถ้าผู้เลี้ยงผี ก็อาจถูกผีแก้แค้น

.... สำหรับผู้หญิง เนื่องจากมักไม่ได้เรียนอาคมแบบเดียวกับผู้ชาย พอผิดข้อห้าม ผลจึงแตกต่างจากผู้ชาย... ผู้หญิงแถวอีสาน หากเรียนอาคม โดยมากจะเป็นแบบเข้าทรง หรือ ไม่ก็เรียนลำผีฟ้า ซึ่งเป็นพิธีเพื่อรักษาคนเจ็บป่วยอีกแนวทางหนึ่ง

...ข้อห้ามของคนลำผีฟ้า คือ อะไรบ้าง ข้าพเจ้าไม่ทราบ เนื่องจากเป็นศาสตร์ลึกลับ... ทว่า ก่อนลำทุกครั้ง ต้องมีการไหว้ครู แต่งขันบวงสรวง (แต่งคายอ้อ) ซึ่งก็จะมีเงินใส่ลงไปด้วย จำนวนเงินจำกัดตามที่ครูอาจารย์บอก เช่น หนึ่งสลึง เป็นต้น....

... ผู้หญิงหากผิดข้อห้าม โดยมาก มักจะกลายเป็นปอบ
(ผู้ชายเป็น ปอบ มิใคร่จะได้ยินนัก แต่ก็เคยได้ยินบ้างเหมือนกัน ซึ่งหากผู้ชายเป็นปอบ ว่ากันว่า ปราบยากกว่าปอบผู้หญิง เพราะของมันแรง อาคมมันแรงกว่า)

.... พอผิดข้อห้าม จิตของคนนั้นจะอ่อนแอลง ไม่กล้าแกร่ง ไม่เข้มแข็ง หรือเรียกว่าจิตเสื่อม เพราะตนเองรู้อยู่ว่าผิด เมื่อจิตอ่อนแอลง ก็ไม่สามารถจะควบคุมอาคมที่ตนเองมีอยู่ได้ ตนเองจึงถูกอาคมนั้นย้อนกลับเข้าตัว และอยู่ใต้อำนาจของอาคม คนที่ถูกอาคมย้อนเข้าตัว นั่นแหละเขาเรียกว่าคนเป็นปอบ เพราะเป็นที่อาศัยของปอบ

.... ตัวอาคม เขาเรียกว่า ผีปอบ

ผีปอบ ก็คือจิตที่เสื่อมอันมีอาคมหรือมนต์ดำครอบงำไว้

.... ผีปอบ จริงๆ แล้วก็ คือ จิต (หรือดวงวิญญาณ) นั่นแหละ คนที่เรียนวิชาอาคมแบบหมอผีอาจจะมองเห็นได้ คนที่มีตาทิพย์อาจจะมองเห็นได้ แต่คนธรรมดามองไม่เห็น คนธรรมดามองเห็นเพียงคนที่เป็นปอบ หรือคนที่ปอบอาศัยสิงร่างอยู่เท่านั้น ขณะผีปอบ (จิต) ไปเข้าคนอื่น คนที่เป็นปอบ จะไม่รู้ตัวเลยว่าปอบตัวเอง (มนต์ดำของตัวเอง) ไปเข้าใคร แต่ตัวปอบที่ไปเข้าคนอื่น เวลาถูกถามว่า เป็นใคร มาจากไหน ก็จะบอกว่า ตัวเองเป็นใคร อยู่บ้านไหน ซึ่งเป็นคำตอบอย่างท้าทาย เพราะเข้าใจว่า ไม่มีใครปราบได้ ปอบไปเข้าคนอื่น ก็เพราะมันหิว มันอยาก ซึ่งคนที่ปอบจะเข้าได้ง่าย โดยมากมักเป็นผู้หญิง เพราะมีจิตอ่อน มีจุดอ่อนแห่งจิตที่ปอบสามารถเข้าครอบงำได้ง่าย เมื่อเข้าแล้ว มักจะให้คนนั้นคนนี้ หาหมากหาพลูมาให้เคี้ยว ให้หาไก่มาต้มให้กิน เป็นต้น แล้วแต่ปอบจะอยากกินอะไร

.... ปอบธรรมดา น่ากลัวตรงที่เรามองไม่เห็น และเราไม่รู้ว่าคนที่ถูกปอบเข้า จะได้รับอันตรายอะไรอื่นๆ หรือไม่ หรือคนที่ถูกปอบเข้า จะไปทำร้ายคนอื่นรอบข้างหรือไม่

.... ปอบที่น่ากลัว คือ ปอบชนิดที่ดูดซับกินอวัยวะภายในคน มันกินอาหารที่เป็นมิติของมัน เหมือนกับไฟฉายดูดกินไฟจากถ่ายไฟฉาย ซากอวัยวะภายในอาจเหลืออยู่ แต่คนที่เป็นเจ้าของซากกลับตายไปแล้ว เพราะไอแห่งชีวิตในร่างนั้น ถูกปอบดูดกินไปแล้ว จิต(หรือวิญญาณ)ของผู้ตาย จึงไม่สามารถอาศัยร่างนั้นได้อีกต่อไป ปอบธรรมดาทั่วไป มักจะไม่ฆ่าคน แต่ปอบชนิดนี้ เป็นปอบที่หิวโหยมาก หิวจนทนไม่ไหว ความหิวโหยนี่แหละ ทำให้ปอบธรรมดา กลายเป็นปอบฆ่าคน หรือปอบกินคน

"ผีปอบ" ยังแบ่งออกเป็นหลายประเภท เช่น

"ปอบ ธรรมดา" หมายถึง คนที่มีปอบสิงอยู่ใน ร่าง (คือ ตนเองเป็นปอบ ) เมื่อคนประเภทนี้ตายไป ปอบที่สิงสูอยู่ก็จะตายตามไปด้วย

"ปอบเชื้อ" หมายถึง ครอบครัวใดพ่อแม่เป็นปอบเมื่อพ่อแม่ตายไปลูก หลานก็จะสืบทอดให้ เป็นปอบต่อไป อีกประการหนึ่งเป็นกรรมพันธุ์ไม่ว่า จะเต็มใจหรือไม่เต็มใจก็ตาม เรียกว่า เป็นปอบต่อเนื่องกันไปไม่รู้จบ

"ปอบแลกหน้า" หมายถึง ปอบเจ้าเล่ห์ถนัดเอาความ ผิดไปโยนให้ผู้อื่น กล่าวคือเวลาไปเข้าสิงใคร เมื่อถูกสอบถามว่ามีผู้ใดเลี้ยงหรือบังคับ ปอบ จะไม่บอกความจริงหากไปกล่าวโทษว่าเป็นคนนั้นคนนี้โดยที่ผู้ถูกระบุชื่อ ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย

“ปอบกักกึก” (กึก ภาษาอีสานแปลว่า "ใบ้") หมายถึง ปอบที่ไม่ยอมพูดอะไรเวลามีคน ถาม จนกว่าญาติพี่น้องจะไปตามหมอผีมาขับไล่ จึงจะยอมเปิดปากพูดว่าตนเป็นปอบของ ใครมีใครใช้ให้มา เข้าสิง ผู้ที่ถูกผีปอบเข้าสิงหรือที่ชาวอีสานเรียกว่า "ปอบเข้า" จะมีอาการแตกต่างกันไป บางคนแสดงกิริยาอาการ ดุร้ายบางคนจะนอนซมซึมคล้ายกับป่วยไข้อย่างหนัก บางคนจะ
ร่ำไห้รำพันไปต่างๆ นานา แต่ไม่ว่าจะมีทีท่า อาการอย่างไร

 

สิ่งที่ ผีปอบ กิน หรือ เสพเป็นอาหาร

1. อาหารสุกๆ ดิบๆ
2. พลังชีวิตของคนที่ถูกสิง
3. ของเน่าของบูด

.... ผู้ที่ถูกปอบเข้าสิงจะเรียกร้องให้ นำอาหารสุกๆ ดิบๆ พวกหมูตับไก่ต้มมากิน เหมือนๆ กับเวลา กินก็แสดงความตะกละ มูม มาม และ กินได้จุผิดปกติ เมื่อญาติพี่น้องรู้ว่าคนป่วยถูกปอบเข้าสิง เขาก็จะไปตามหมอ ผีให้มาไล่ปอบ การไล่ปอบให้ออกจากร่างมีหลายวิธีตามแนวทางที่หมอผีได้ร่ำเรียนมา บางคนจะเอาพริกแห้ง มาเผา ให้ควันรม คนป่วยจนสำลักควันน้ำตาไหลพาก ครั้นปอบ ออกจากร่าง แล้วหมอผีจะข่มขู่สอบถามว่าผีปอบเป็นใครมาจากไหน เมื่อปอบรับสารภาพ หมอผีก็ จะปล่อยไป คนป่วยได้สติหายเป็นปกตินัยน์ตาที่แดงก่ำเนื่องจากถูกควันพริกเผารมจะหายไปทันที แต่เจ้าของ ปอบกลับมีอาการนัยน์ตาแดงก่ำด้วยสายเลือดจนต้องหลบ หน้าอยู่แต่ในห้องไม่กลัวให้ใครพบหน้า อีกวิธีหนึ่งที่ หมอผีทั่วไปนิยมใช้ไล่ผี คือ ใช้หวาย เฆี่ยนไล่ปอบ ซึ่งก็เท่ากับเฆี่ยนคนป่วยนั่นแหละหากปอบกล้าแข็งหมอผีจะ เฆี่ยนหนักๆ กระทั่งเนื้อตัวคนที่ถูกปอบเข้าสิงเขียวช้ำด้วยรอยหวาย เมื่อปอบยอมแพ้ออกจากร่างไป ร้อยหวายก็ จะจางหายไปทันที แต่วิธีไล่ผีปอบแบบนี้เคยเป็นเรื่องเป็นข่าวมาแล้ว

.... เชื้อผีกะ หรือ ปอบ ในความเชื่อของคนเหนือจะมาทางนกเค้า หรือ ที่เรียกว่า “นกเค้าผีกะ” วิธีสังเกตนกที่เป็นพาหนะของผีกะถ้าเราห้อยพระ หรือ คนมีของพอเดินไป ใกล้ ๆ มันจะหัวเราะคล้ายเสียงคนหัวเราะ หรือ นกเค้าที่มีพฤติกรรมแปลก ๆ ผิดวิสัยนกเค้าทั่ว ๆ ไป แถวบ้านไหนที่มีผีกะอยู่ถ้ามีเด็กเกิดใหม่เด็กนั้นจะร้องไห้ตอนกลางคืนแบบผิดปกติ หรือ แบบที่หลับ ๆ ร้อง ๆ ทั้งคืน วิธีที่คนเหนือรักษาคนที่ถูกผีกะเข้าสิงมักไม่หายถาวรเป็นเพียงการไล่ไปเท่านั้น พอสักพักก็กลับมาเข้าสิงอีกมันจะเข้าสิงเฉพาะคนที่ขวัญอ่อนหรือดวงตกต่ำมาก ๆ โดยเฉพาะผู้หญิง วิธีไล่ก็ คือ อาจนิมนต์พระ หรือ พ่อหนาน (ทิด) ที่มีคาถาอาคมสูง หรือ คนที่ถือครูมาไล่ อาจจะใช้น้ำมนต์ให้ทั้งกินทั้งอาบ หรือ ใช้หวายหรือหางปลาไม (หางปลากระเบน) ลงคาถากำกับใช้ตีจนกว่าผีกะจะออกจากร่าง หาจะให้หายจริง ๆ ต้องไปเป็นตา หรือ ยายผ้าขาวถือศีล 8

..... เนื่องจากผู้ป่วยไม่ได้ถูกปอบเข้าสิง หากป่วยเป็นโรคประสาท ญาติคิดว่าปอบ เข้าจึงไปตามหมอผีมาไล่ หมอผีจัดการเฆี่ยนคนป่วยด้วยหวายได้รับบาดเจ็บบอบช้ำจน หลายครั้งหลายหน โดยคิดว่าปอบฮึดสู้ไม่ยอม แพ้ในที่สุดคนป่วยก็เสียชีวิตร้อนถึงตำรวจ ต้องมาจัดการกับหมอผีและญาติตามกฎหมายและหมอผีคงคิดคุก ติดตะรางไปตามระเบียบ

.... อีกวิธีหนึ่งหมอผีจะนำสัตว์น่าเกลียดน่ากลัวบางชนิดมาข่มขู่ให้ปอบกลัวเช่น คางคก ตุ๊กแก งู ในกรณีนี้ คนที่ ถูกปอบเข้าสิงมักจะเป็นผู้หญิงหรือตัวปอบเป็นหญิง แม้จะเป็นผีปอบ (เธอ) ก็ยังขยาดแขยงสัตว์ประเภทนี้ และ มักจะยอมออกจากร่างที่เข้าสิงง่าย ๆ

.... ผีปอบที่แก่กล้าเวลาเข้าสิงใครจะออกยาก กล่าวกันว่าใครที่ผีปอบประเภทนี้ เข้าสิงมักจะถูกปอบสิงจนตาย เมื่อหมอผีดำเนินการไล่ผีปอบจากร่างที่ถูกปอบสิงมี ข้อสังเกตอยู่อย่างหนึ่งคือ จะปรากฏเป็นก้อนกลมอยู่ใต้ ผิวหนังปูดนูนขึ้นมา เวลาหมอผีจี้อ้อนกลมๆนี้ด้วยไพลเสก มันจะเลื่อนหนีได้ และเมื่อก้อนกลมๆนี้หายไปหมอ ผีที่มีวิชาอาคมยังไม่เก่งนักมักคิดว่าปอบออกไปแล้วแต่ ที่แท้จริงๆ ปอบมันจะเลื่อน หนีไปซ่อนตามซอกขาหนีบ หรืออวัยวะเพศ ทำให้หาไม่พบ

... สำหรับหมอผีรุ่นครูจะจู่โจมเข้ามัดข้อมือ ข้อเท้าและรอบคอ ด้วยด้าย สายสิญจน์เพื่อไม่ให้ปอบหนีออกจาก ร่างจากนั้นก็จะใช้ไพลเสกจี้ลงไปที่ก้อนกลมๆ ใต้ผิวหนัง เรียกว่าก้อนกลมนี้หนีไปที่ใดก็จะตามจี้ไม่ยอมปล่อย เวลาที่ถูกไพลเสกจี้ทางอีสานเรียกว่า "แทง" ปอยจะเจ็บปวดทรมานแสนสาหัส (คนที่ถูกปอบสิงจะร้องโอด ครวญดังลั่น)หมอผีจะขู่บังคับให้บอกว่าเป็นใคร ซึ่งปอบมักจะยอมสารภาพโดยดี หลังจากทรมานปอบให้หวาด กลัวเข็ดหลาบแล้ว หมอผีจึงจะแก้มัดด้วยด้ายสายสิญจน์ปล่อยให้ปอบออกไป หมอผีบางรายมีวิธีไล่ปอบชนิดดุเดือด ให้คนเป็นปอบอับอายขายหน้าเป็นที่เปิดเผยแก่ สาธารณชนทั่วไป โดยหมอผีจะไปหาหม้อดินของแม่ม่ายที่มีเขม่าควันไฟจับหนามา แล้วเอาหม้อดินครอบศีรษะคนถูกปอบสิง ใช้มีดโกนขูดเขม่าควันไฟ คล้ายกับโกนผมให้ หมดไปครึ่งศีรษะ จากนั้นปล่อยให้ปอบออกจากร่าง วิธีการ ไล่ปอบแบบนี้จะทำให้ผู้เป็นปอบ หรือ เลี้ยงปอบไว้ต้องหลบซ่อนอยู่แต่ในห้อง หรือเวลาออกนอกห้องไปไหน มาไหน ต้องใช้ผ้าคลุมศีรษะตลอดเวลาเนื่องจากเส้นผมแหว่งหายไปครึ่งศีรษะ

 

... ที่เล่าได้อาจเป็นเพราะเป็นผีที่เจอบ่อยมั้งคะ .. 5555 .... คนที่รับขันธ์ มีองค์ต่าง ๆ ก็ต้องเสี่ยงกับการเผชิญหน้ากับพวกนี้อยู่แล้วคะเลี่ยงไม่ได้คะ ... เมื่อไหร่ที่เราอยู่ในครรลองครองธรรมก็ยังห่างจากพวกนี้มากคะ จะมีก็แต่แวะเวียนมาหยอกเล่นบ้าง หลอกล่อเราบ้าง ... แต่ถ้าพลาดพวกนี้เขารอซ้ำเราอยู่แล้วคะ โดยมากจะติดกับของเซ่น เรื่องทางโลกอยู่เยอะ

... เราเองก้ชอบอ่านชอบศึกษาเรื่องพวกนี้มาตั้งแต่เด็กด้วยแหละ ข้อมูลเลยมีบ้าง บวกกับพวกเขาชอบมาหยอก มาล่อ สารพัดจะทำกับเรา ... บางทีเคยคิดว่าเราคงเป็นของเล่นของพวกเขาก็ได้ คิดขำ ๆ ปลอบใจตัวเองนะ ..

 

มาแล้วครับ
จอมกวนขอแจมนิดนึง
ขออธิบายปอบชนิดหนึ่ง
(สัมภาษณ์ปอบสดๆ ด้วยตนเอง)
มันเป็นสิ่งที่ผู้หญิงต้องการกันเกือบทุกคน.อย่างเช่นความงาม รวย หลงไหล เสน่หา
คนไหนไม่มี ก็ต้องหามา ไม่ได้ด้วยเวทย์ ก็ต้องได้ด้วยมนต์ ไม่ได้ก้วยกล ก็ต้องด้วยคาถา
มันแล้วแต่ใคร จะใช้แบบใหน
PM คัดค้านได้นะครับ

 

555555555555555 ของแบบนี้ทุกวันนี้ไม่ใช่แค่ผู้หญิงหรอกคะ มันอยู่ในจิตของทุกคนมากกว่าคะ .. ทุกวันนี้ไม่สวยไม่เป็นไรแค่มีตังค์ ไป " ศัลยกรรม " กันได้จร้า 555555 ...

 

ก็อย่างที่บอก เธอบอกว่า เธอไม่สวย แต่อยากให้ชายมอง อยากให้เขาหลงไหล ของไม่ใหญ่ ชายมองก็ใหญ่แบบน่าลูบไล้ มีเงิน มีข้าวเต็มยุ้ง