ปกิณณกะธรรม

ปรุง???

 

พูดเหมือนจะโดนแกงเลยอะ 555 เอ้า ไอ่ร่องแม้น รับมุกหน่อย ตั้งแต่เห็นนามสมมุตินี้มาก่อนเป็นพระยันเป็นพระ กูถามหน่อย ความต่างคือตรงไหน ขอมือพวกจัญไรหน่อย มาสิ มาอวยพระ แล้วแสดงตัวด้วย อย่า..ะ ..อ เบื่อ ต่อให้คิดว่าเมาเต็มเลยก็ได้ เคยสักครั้งไหมที่จะยอมในธรรม คือ อะไรที่ตอบไม่ได้และชี้เพื่อบอกแล้วไม่ยอมรับก็จะไปโน้น ไม่เคยเลยที่จะพิจารณาว่าทำไม ถึงโดนทัก จะไปให้คุยอะไรกับนพกานต์ อยากจะยอน ก็ยอนมา จุดธูปบอกเขาด้วยว่า มาคุยกับผม วิธีคิด...า...า ยัง...เกรงใจสังฆาติบ้างก็ดี ทุกๆสิ่งที่มี ไม่รู้เขาสอนไหมว่า ต้องทำอะไรกับมันบ้าง ขอสักคำ จะได้รู้ว่ามีครูบาอาจารย์กับเขาอยู่ ถ้าไม่ อย่ามาคุยนะ ความคิดแต่ละอย่าง จริงๆเลย โล้นซ่าส์บ้าหวยกับนายมะโน ไอ่ร่องแม้น

 

ไปฟังพระจริงๆ ที่ท่านแนะนำ จะมีประโยชน์กว่า

หลวงปู่หล้า ท่านจะเน้น เทศน์ เชิงบรรยาย
อุปมาท่าน เฉียบคม ปัญญามาก

หลวงปู่มหาบัว ก็เหมือนกัน แต่ก็มีทั้ง วิธีทำ และผลงาน
หลวงปู่พุธ จะมีวิธีทำ ทางเข้า
หลายแขนง ส่วนมากท่านเทศน์วิธีทำ

คนที่ไม่เคยเห็นแบบคุณ มาแนะนำคุณจะชักใบ ให้เรือเสีย

พระที่ดี มีอีกเยอะ ควรจะน้อมไปฟัง

 

อวยแต่ จินเกรย์อะนะ ติดหนัง x-main รึป่าวเนี่ย ธรรมบ้าอะไร มาอวยกันไปอวยกันมา เออ เป็นผู้ร้าย อย่างน้อยก็ไม่ได่้อยู่ในโลกของ UC หรือ MARVEL พระจะสร้างโลกใหม่เหรอ เห็นอวยกันจัง

 

ไม่ต้องทำอะไร

พึงทราบว่า ขณะที่ การรู้กลางอกปรากฏ

ขณะนั้น เปน การภาวนาที่เรียกว่า

สมถะและวิปัสสนา เคียงคู่กันไป

เลย การทำฌาณ มาหลายชาติแล้ว

เลย การตามเหนการสลัดคืนแล้ว

เมื่อวิปัสสนาควบสมถะมาเรื่อยๆ
สักพัก จิตจะหมดกำลัง มันจะ
รวมเข้าเปน ฌาณ เกิดฟ้าแล๊บ
แล้วก้ ถอยออกมา ภาวนาต่อ

แต่ จิตจะตั้งมั่นขึ้น นิวรณ์ยัง
ไม่ทำงาน อุปกิเลส อุปาธิไม่มี

นักภาวนา ที่ไม่รู้ ก้จะคิดไปว่า
ต้องทำอะไรสักอย่าง ก้จะตก
จากการภาวนา

จริงๆ ให้นิ่ง แล้วดูนิ่งอย่างนั้น

การไหว แส่สายใดๆ ไม่มี จะเหมือน
ไม่ได้ภาวนาอะไรเลย

จริง ตรงนี้ จะเปนเรื่อง จิตกระทบ

อนิจสัญญา
อนัตสัญญา ตัวใดตัวหนึ่ง

ให้ระลึกเหน สัญญาชนิดดังกล่าวเกิดดับ

แล้วจะเหนว่า ไม่ใข่กลางอก

มันเหมือนจะลงไปอีก

ไม่มียิบๆ ยับๆ แล้ว แต่จะเหน
เปนความนิ่ง ความว่างจากอุปาธิ
อยู่กลางๆ

ก็ พินาให้จดจำสภาวะได้ก่อน
แล้วค่อยตรึก สิ่งที่จะเปนทุกขสัญญา

ตรงสองบรทัดสุดท้าย ตรงนี้ควร
ถามกับขาจร เพราะ พุกกะพุงจะไม่รู้
ที่พูดนี้ สังเกตจากพระป่า ท่านเทศนา
ทวงถาม ต้นขั้วเช็ค

 

ก็อย่าไปแยก ถ้าอยากสงบจริงก็...คิดเอาสิ ว่าอะไรสงบ ถ้าสงบไม่พอก็สงัด ถ้าสงัดไม่พอ ก้อ...นั่นแหละถึง จะเอาจากข้างนอกมาข้างในก็ได้ รึจะเอาจากข้างในไปข้างนอกก็ได้ มันต่างกันไหมละ ยิ่งฟังก็ไม่เห็นต่างกัน อุตส่าห์เป็นตัวทำเป็นก้อนหินโยนให้ความขุ่นกระเพื่อมได้ การอวยกันมันก้อดีนะ ถ้ามันทำให้เจริญ แล้วมันเจริญตรงไหน เหมือนเด็กมันบอกว่า แต่งชุดนักเรียนถูกบังคับไม่เจริญ ต้องไปรเวท คือความคิดก้าวหน้า ถามว่า ตรงไหนวะ ว่าไหม...

 

กู๊ดไนท์ครับ เสียดายไมใ่ช่สาวๆ บอก ไม่งั้นคงหลับฝันค้าง 555 ล้อเล่น พีองพีเอ็มก็มี ใครจะรู้ 555 ล้อเล่น

 

ถูกแล้วพุทธภูมิเขาไม่รู้แต่ไม่ใช่ไม่รู้ คือ เขาไม่รู้จะสอนยังไง เล้าปังไม่เคยสงสัยตนเองเลยเหรอ จะมาสับขาหลอกกันแบบนี้ ไม่ได้นะ 555 เห็นมานานแล้ว 555 ไม่งั้นเล่าปังก็สอนเขาได้หมดทุกคนไปแล้ว รึว่า เล่าปังนิวรณ์จะสับสนตนเอง เอ้า มาลีฮวนน่า ถนนแยกแปลก...เอ้าร่อง จัด

 

ที่นี้ พึงทราบด้วยว่า

พอจดจำ เลยกลางอกตกป๋อม
ลงไปอีก ชำนาญแล้ว

จิตจะสว่าง

คำว่า สส่างนี้ ไม่ได้เปนเรื่อง
ฟ้าแลบ แสงขาว

มันจะเปน อาการหลับไม่ลง

มันจะขยันภาวนามากขึ้น ไม่มี
เรื่องยิบๆ แยบๆ ที่มีอาการ
เหน็ดเหนื่อย ต้องพักการ
ภาวนาฟ้าแลป จริงๆ มันจะ
เกิดน้อย อาการ จมโลก
เอาโลกมากลบทางธรรม
จะ ยังมี อำนาจมากกว่า

จนกว่า จะเลื่อมใส เลยกลาง
อกลงไปอีก

ซึ่งต้องไป พินา เอาเอง เพราะ
ตรงนี้ หากภาวนาได้ต่อเนื่อง
ทั้งวัน พอถึงจุดๆ นึง จิตจะอิ่ม
ตัว ควรน้อมไปในญานทัสนะ
ตามธรรมผิสมัย ตามปราถนา

เหาะ ได้ เหาะ

แต่บอกก่อนนะว่า ร้อยละร้อย

เปน ความฝุ้งธรรม

เหมือน พระอนุรุธะ เที่ยวส่อง
โลกธาตุ ส่องเลยจักรวาลตน
ไปตั้งพัน ก้ รำคาญใจทำไม
ไม่บรรลุ

ความพยายามอยู่ที่ไหน

ความล้มเหลวอยู่ที่นั่น

เอนตัวลงนอน .....

ก้นะ อย่าลืม ถามขาจร

เพราะ พุกกะพุง ไม่รู้เรื่อง สรุปจบ
ตัดขั้วเช็ค สั่งจ่าย ทำได้อย่าง
มาก อภิญญา5 ง๊อกๆ แง๊กๆ
ใช้เมื่อไหร่ ก้ ผิดทุกที
( พระที่ตั้งชื่อให้ ท่านสั่งกำกับ
ไว้ตั้งแต่ก่อนเกิด )


ปล ลิง : สำหรับคนที่ แยกแยะ
จิตส่งออกไม่ได้

ก้ขออิงคำพระ ลพ ป ให้พินา

จิตผู้รู้ กับ ธาตุรู้ คนละอย่างกัน

ตราบใดยังมี จิตผู้รู้ นั่น ส่งออก
ไปปีมะโว้แล้ว อะไรที่เกิดจาก
จิตผู้รู้ เชื่อไม่ได้ทั้งหมด แม้นนิดเดียว
ก้เสมือนน้ำลาย ต้องรีบถุยทิ้ง

แต่เมือไหร่ จิตทวนกระแส
ไปที่ ธาตุรู้ จะอีกเรื่องหนึ่ง
อันเปนเรื่อง ที่ ควรถาม ขาจร
( ไม่ได้บอกว่า เขาบรรลุ ไม่บรรลุ
นะ เพียงแต่ โอนลอยไป เพราะ
อะไรพวกนี้ พุกกะพุงไม่มี
หน้าที่ ชี้ภาวนาแทนกันมะล่าย )

ปล 2 : สภาวะจิตทวนเข้าธาตุรู้
ลพ ป จะกล่าว่า เปนเรื่องของจิต
เปนอนัตตา

แต่พระป่ากล่าวว่า สามารบริหาร
จัดการได้ เช่น บอกว่า เอาว่าง
ชนว่าง บึ้ม!!

โดยส่วนตัว เหนว่า เปนอนัตตา
ด้วยอำนาจปัจจัย การที่ไปพูด
ว่า ว่างชนว่าง ก้เปนสังขารมัน
แสดงตัวไป ไม่เกี่ยวกับธรรม
เช่น ลป ม เหน โอยยยยยยย...

ปล 3 : พวกลอกวินาทีบรรลุ
พึงทราบว่า มี การเว้นบางเรื่อง
ลอกไปยังไง ก้ หลอกกันไม่ได้
หลอกฮับ

 

ปล กัลปวสาล :

ที่ เอะอะ โอนลอย ขาจร เพราะเปน ผู้ฉลาดในการหยุด

อรหันต์หากไม่ฉลาดในการหยุด
ต่อให้สิ่งนั้นจริง แต่เปนสิ่งอืงขันธ์5
ทำการปรากฏ

ปรกติ พุกกะพุง จะถุยทิ้ง เพราะยังไงก้พร่อง

แทงตลอดด้วยสมาธิ ยังไงก้พร่อง

มันจะเปนประโยชนก้เท่าที่แทงตลอดได้

งง ให้รู้ว่า งง มีประโยชน์กว่า

ส่วนพวกหยุดไม่เปน สันติ เหอะ มะ อึง

เฮียยยยยยยย!!!

 

ทุกข์เพราะอยากรู้
ซักพักกะทุกข์เพราะรู้แต่มันทำไม่ได้

 

ความอยากมันจ๊าบ55
ไกลแค่ไหนคือใกล้

 

อั๊ยยย คุณปังเปลี่ยนไป อ่ะ

แต่ชอบแบบนี้นะคะ อ่านง่ายเข้าใจง่ายดี

 

ฟ้าแล้บที่ว่านี้ มันอันเดียวกันกับฟ้าแล้บแบบที่แนนเคยโพสถามมั้ย?

 

เลือกคำตอบเอา...

"ดูปัจจุบันไปเลย..."

หรือแบบ โซดาลอกพระมาพูด

"จะสงสัยทำไม อะไรจริง ก้ต้องเกิดมรรคผลสิ
หาก ไม่เกิด จะไปสาระวนกับสิ่งที่ผ่านไปแล้วทำไม"

หรือ

"เลิกเสียที ธรรมจ๊ะจ๋า เทียบๆ เคียงๆ เว้นขาด
เสพคบพวกจิตไม่ตั้งมั่น อย่าโมทนาอะไรสุ่มสี่
สุ่มห้า"

 

ตื่นมา งม ห หรือ การ้อง

ฮี้ ฮี้ ฮี้


อั๊ป แอ๊ !!!

 

ถามตัวแกเองดีกว่า ว่าเปิดใจยอมรับความสามารถที่คนอื่นทำได้หรือเปล่า ถ้าจ้องแต่จะจับผิด ให้เขาทำดีแค่ไหน แกก็ไม่มีวันจะเห็น เพราะใจแกมันอคติ

แกรู้อาการสมุทเฉทหรอ ถึงว่าเขาลอกมา คนที่ทำให้เกิดได้ สภาวะก็ตามหนังสือ ...ในหนังสือเขียนลัดสั้นไปด้วยซ้ำ ลองให้เจ้าตัวเขาเล่าดิ ลากยาวออกมาได้เป็นหน้าๆ เพราะมันซึ้งใจเขามาก

สมุทเฉทเวลาเกิดขึ้น มันวาบเข้ามาที่จิตจริงๆ เลย ทะลุจิตอวิชชาเข้ามา ให้จิตเห็นอัตตาเป็นอนัตตา แล้วอารมณ์พลิกฉับพลันแบบน้ำร้อนน้ำเย็น นอกนั้นธรรมอุทานเกิด คือเสพผล เหมือนคนอาบน้ำเย็น ราดน้ำลงไปแล้ว อุทานออกมาว่าเย็น เป็นเอฟเฟ็กอัตโนมัติที่เกิดตามมาเอง

การที่เขาเว้นบางเรื่อง พูดไม่ได้แบบที่ใจแกคาดหวัง ให้นึกถึงสมาธิ บางคนสมาธิอ่อน จำบางอย่างไม่ได้ แต่ถ้าสมาธิและสติกล้า จะจำได้หมด

 

สุดท้ายก็หนีไม่พ้นกลางอกตนเอง..

เฮ้อ!!! นักภาวนา เมื่อไหร่จะปล่อยเป็นซักที

เทียวมาเกิดอย่างนี้ ไม่เบื่อกันหรือไง..

 

ขั้นตอนสุดท้าย "ช้างลอดรูเข็ม"

พระศาสดาตรัสอุปมาว่า.. "ลูกไก่กระเทาะออกจากเปลือกไข่"

นั่นแหละ อันเดียวกัน ต่าง แค่ สำนวนโวหาร..


ส่วนโสดา จานลาย ถ้าเค้าเข้าถึงจริง ก็เป็นสิ่งที่ดีสำหรับเค้า แต่ร้อยละร้อย ก่อนมรรคผลเกิด จิตจะรวมพรึ๊บ หูดับ ตาดับ อายตนะนอกไม่รับรู้อะไร..

นี่อะไร โสดา จานลาย ไม่รู้จักอายตนะดับ..