นิโรธสมาบัติ

สภาวะของจิตสื่อถึงนิพพาน
จิตท่านสะอาดพอหรือยังที่จะเข้าถึงแดนนิพาน
อิ.อิ

หลวงปู่เทพอุดรอยู่ตรงไหนของประเทศดูใบ
เดี๋ยวกระผมจะไปกราบท่านขอรับ
อย่ามาดูราคะผมแล้วกัน
ดูราก

 

ตรงนั้นท่านยังไม่สื่อให้เข้าใจแล้วเพื่อนกัลยาณมิตรรอคำตอบจะเข้าวัดได้ตรงไหนหรือขอรับ

 

หากเข้าไปเจ็ดวันผมเข้านิพาน
หรือนิโรธหรือขอรับลุงหมาน

 

ตรงนั้นมีอะไรหรือขอรับ

 

อยู่ดีๆก็ตามอ่าน ของคุณมะหน่อ

ปล่อยวาง แล้วจะไม่ทุกข์ ^^ บางสิ่งรู้ได้เฉพาะตน

 

ขออีกทีได้ไหมครับ ผมไม่เข้าใจคำถามครับคุณครู อิอิ
อ่อ หลวงปู่สาวกโลกอุดร ธัมมปาโล ที่ผมแนะนำไป ไม่ใช่หลวงปู่เทพโลกอุดรนะครับ หลวงปู่สาวกโลกอุดร ธัมมปาโล มีประวัติ ที่มาชัดเจน มีหลักธรรมคำสอนที่พิสูจน์ได้ เอหิปัสสิโก เป็นหลักที่หลวงปู่ ท่านยึดเป็นหลักในการออกเผยแผ่หลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์

 

เห็นว่ามีการพูดถึง การเข้านิโรธสมาบัติกัน และอ่านดูแล้ว อยากอธิบายให้ท่านทั้งหลายเข้าใจเรื่องนี้อย่างกระจ่างจะได้ไม่หลงทางกัน จึงขอนำข้อความที่เคยโพสไว้ดังนี้ครับ

ส่วนนี้จะขอพูดถึง การเข้านิโรธสมาบัติและการออกนิโรธสมาบัติว่า จะเกิดได้ครั้งเดียวเท่านั้น เป็นสภาวะที่เกิดขึ้นในการเข้าฌาณและวิปัสสนาญาณของพระอนาคามีผู้มีกิเลสหลงเหลืออยู่น้อยนิด ด้วยปณิธาณตั้งมั่น พร้อมด้วยวาสนาบารมีให้ผลจักสำเร็จเป็นพระอรหันต์

การเข้านิโรธสมาบัติจะเกิดเฉพาะพระอนาคามีเท่านั้น ที่กิเลสน้อยใกล้จะสำเร็จเป็นพระอรหันต์ ครั้นเมื่อท่านเข้านิโรธสมาบัติแล้ว ด้วยกำลังของสติ สมาธิ ฌาณและวิปัสสนาญาณ ของท่านจนเกิดปัญญาญาณวิมุตติหลุดพ้น เป็นผู้ห่างไกลกิเลสได้โดยสมบูรณ์สำเร็จเป็นพระอรหันต์ในคราวเดียวนี้เท่านั้น ฉนั้นเมื่อท่านสามารถเลื่อนชั้นภูมิของจิตได้สำเร็จ เป็นพระอรหันต์แล้วนั้น จึงกล่าวได้ว่า ท่านได้เข้านิโรธสมาบัติ และเมื่อท่านเป็นพระอรหันต์จบใหม่ เมื่ออกจากนิโรธสมาบัติ แล้ว แม้มนุษย์ผู้ใดได้มีโอกาสได้ทำบุญกับท่าน จึงกล่าวได้ว่าบุญกุศลนี้จะมีอานิสงค์มากมายยิ่งใหญ่นักเพราะด้วยเหตุนี้ที่ท่านสามารถปฏิบัติธรรมในคราวนี้จนสำเร็จเป็นพระอรหันต์ได้สำเร็จนั่นเอง

เมื่อสำเร็จเป็นพระอรหันต์แล้ว จะไม่มีการเข้านิโรธสมาบัติใดๆอีกแล้ว เพราะสามารถดับกิเลสได้แล้วโดยสิ้นเชิงครับ
หรือกรณีที่ยังไม่สามารถเข้าสมาธิฌาณวิปัสสนา ดับกิเลสได้โดยสิ้นเชิงนั้น อันนี้ก็ไม่เรียกว่านิโรธสมาบัติ เพราะยังดิบกิเลสไม่ได้โดยสิ้นเชิง อันนี้กรณีนี้เราจะกล่าวเรียกแค่ว่า เป็นการเข้าฌาณสมาบัติเท่านั้น

คำว่านิโรธสมาบัตินี้ เป็นการเข้าไปเพื่อการดับทุกข์คือดับกิเลสโดยสิ้นเชิง จะเกิดได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้นในชีวิตของมนุษย์คือพระอนาคามีเท่านั้น ที่เลื่อนภูมิจิตสู่อรหันตจิตครับ เมื่อเป็นอรหันต์บุคคลแล้ว ก็ไม่มีเหตุอะไรให้ต้องเข้านิโรธสมาบัติอีก เพราะหลุดพ้นแล้วเป็นผู้ห่างไกลกิเลสแล้ว อาศัยดำรงอยู่ด้วยสติปัญญารู้ทันในเครื่องปรุงแต่งทั้งหลายและละปล่อยวางลงก็แค่นั้น อาศัยกายธาตุไปอย่างนั้น โดยไม่ได้ยึดติดยึดมั่นใดๆอีกแล้ว คงรอเวลาแค่การหมดอายุไขเพื่อดับขันธ์นิพพานเท่านั้น ครับ สาธุ

 

============

คำตอบของผมอาจจะดูแปลกแตกต่างจากท่านอื่นๆ ก็อย่าไปกังวลหรือยึดติดกัน

ธรรมที่กระผมอธิบาย เกิดจากการปฏิบัติ ตอบจากภายในคือจิต ที่เข้าไปสัมผัสรู้ ประกอบกับการได้มีครูอาจารย์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ท่านมาช่วยสอนช่วยย้ำช่วยบอกช่วยแนะนำ จึงเกิดปัญญาในธรรมต่างๆ ก็เป็นธรรมดาอย่างนี้ครับ ขอให้ท่านปฏิบัติกันให้มากๆ เจริญจิตภาวนาให้มาก แล้วท่านจะรู้มีปัญญาในธรรมมากมาย อธิบายได้ไม่หมดสิ้นครับ สาธุ

 

สบายดีนะครับ พี่ tjs
นิโรธสมาบัติ ที่ท่านพี่อธิบายมานั้นก็เข้าทีนะครับ ดีกว่ากระทู้อื่นๆ ที่ผมเคยอ่านมาเลยทีเดียว

 

ผมตามหลวงพ่อพุทธเจ้าอยู่ขอรับ
ยิ่งตามยิ่งเจอสาวก
บัวลอย และผักตบ

ทำอย่างไรจะรอกคลองแสนแอบให้บริจาคผักตบชวา
ปราศจากหรือขอรับสื่อผิด

หากท่านยังมีชีอยู่พระเดขพระคุณท่่านคงขี้แนวทางกระผมได้
กระผมเลยถามว่า ท่านมีวัดอยู่ที่ใดขอรับ
จะไปกราบท่านเสวนาธรรมขอรับและฟังธรรมจากพระท่านขอรับ

 

ถามว่านิโรธสมาบัติสื่ออธิบายได้อย่างไรหรือขอรับ
หรือเป็นเฉพาะตนเท่านั้น
คนอื่นท่านอื่นเป็นอย่างนี้ไม่ได้หรือไม่อย่างไร
ผมว่ามีกัลยาณมิตรเป็นอยู่แต่สื่อไม่ออก
หรือไม่อย่างไร

ถามอีกว่าหลังจากนั้นไปเจออะไรอีกหรือไำม่อย่างไรขอรับ

 

ผมเห็นตามท่านขอรับ
เรื่องเมื่ออยู่อากาศนะญาน
แล้วไม่มีทางเจอฌานสี่อีกเลย
หลายท่านบอกมันหายไปใช่หรือไม่

 

หลังจากนิโรธและนิพานแล้วจบเลยหรือไม่อย่างไร
คือคำถามต่อไปขอรับ

 

พระพุทธเจ้าอยู่ที่ใจ พระอรหันต์ก็อยู่ที่ใจ โลกุตระธรรมอยู่ที่ใจ วัดเป็นเพียงสภานที่เป็นภายนอกเป็นวัตถุภายนอก ไม่สำคัญเท่าภายในคือจิตใจ หากปราถนาจะพบใคร ขอให้เข้าไปพบใจของตนก่อน เมื่อพบจิตของตนแล้ว จึงค่อยนำจิตของตนไปพบท่านเพื่อคาระวะธรรม เอวังก็มีประการฉนี้

 

ไม่เจออะไร เพราะจิตท่านละปล่อยวางแล้ว ที่เหลือในสิ่งที่จะต้องพบเจอ จึงไม่ใช่สาระ เพราะมีปัญญาหลุดพ้นแล้ว จึงมีขันธ์อยู่เสมือนไม่มีอะไรให้พบเจออีกแล้วเพราะละปล่อยวางได้หมดแล้วนี่เองครับ สาธุ

 

ขออธิบายว่า เมื่อมันไปอากาศญาณ ฌาณ4มันก็ไม่หายไปไหนหรอก เพียงแต่เรา บินข้ามมันไป ความจริงฌาณ4มันก็ยังอยู่ของมันตรงที่เดิมที่เราเคยไปอยู่กับมันนั้นแหละ แต่ตอนนี้มันอยู่ต่ำไปหน่อย ต่ำกว่าอากาศญาณนั้นเอง เป็นจิตที่บินขึ้นไปสูงขึ้นไปในอากาศก็เท่านั้น ติดอยู่ในอากาศก็เท่านั้น

หากท่านลดกำลังของอากาศญาณลงมาท่านก็จะพบฌาณ4ได้โดยง่ายเพราะมันรอท่านอยู่แล้ว มันรู้ว่า เมื่อท่านเบื่ออากาศฌาณแล้ว ท่านต้องกลับมาที่นี้ เพราะที่นี่เท่านั้นจะทำให้ท่านพ้นทุกข์ได้โดยแท้จริงครับ สาธุ

 

ไม่ทันแล้วหนอ ไม่ทันแล้วหนอ เหลือแต่คำสอนให้คุณมะหน่อลองศึกษาดูครับ
ท่านมรณภาพไปแล้ว พ.ศ.2544 แต่ที่คงอยู่คือสัจธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ที่หลวงปู่ท่านได้เทศนาเอาไว้ ว่าแนวทางที่ท่านสอนนั้นเป็นหนทางสู่การพ้นทุกข์โดยตรงเลยทีเดียว .. ท่านเทศน์ไว้เยอะมาก ผมได้ฟังและลองปฏิบัติตามอยู่ ยังเดินทางตามมรรคอยู่ ยังไม่สามารถที่จะ ทิ้งมรรคไปได้ เพราะยังไม่หลุดพ้นจากทุกข์ แต่จักมีประโยชน์ต่อผู้ที่บำเพ็ญเพียรมาแล้วไม่ว่าชาติภพใดๆก็ตาม ถ้าได้สนในใจแนวทางปฏิปทาที่หลวงปู่แนะนำไว้แล้วนำไปประพฤติปฎิบัติอย่างจริงจังแล้วละก็ มรรคผลนิพพานไม่ได้อยู่ไกลตัวท่านเลย สาธุ

 

อันนี้จะตอบตามที่หลวงปู่เทศน์ไว้นะครับ มีหลักใจความว่า ตามที่คุณมะหน่อถามมาว่า หลังจากนิโรธและนิพพานแล้วจบเลยไหม ตอบว่า จบกิจพรหมจรรย์แล้ว ไม่ต้องทำอะไรอีก ไม่ต้องมานั่งบำเพ็ญเพียรทางจิตอีก เพราะดับแล้วซึ่งกิเลสตัณหาอาสวะทั้งหลาย สิ้นแล้วซึ่งภพชาติ ชรา มรณะ โสกะปริเทวะ ทุกขโทมนัส อุปายาสะ จักไม่มีอีกต่อไปแล้ว ไม่มีหน้าที่ ที่จะต้องไปถามใครอีกแล้ว แต่ถ้ายังเหลือรูปกายอยู่ ก็เป็น สอุปาทิเสสนิพพานธาตุ เพียงประคองธาตุประคองขันธ์ ดำเนินไปตามธรรมดาสามัญ ความคิดปรุงแต่งก็ยังคงมีแต่หาได้เป็นเชื้อกิเลสใหญ่ไฟมหันต์อีกต่อไปแล้ว แต่พอจะนิพพานที่รุปกายก็ดับไปด้วยนั้น ก็จะเรียกว่านิพพานธาตุเลย ...

 

ไปยังไม่ถึงหรือไม่อย่างไรถึงบอกว่าไม่มีอะไร
เพื่อนกัลยาณมิตรท่านอื่นที่ไปถึง
ไปเจออะไรไหมขอรับ

การปล่อยวางดูเหมือนความว่าง
ตรงนี้ว่างอย่างไร
มีอยู่ขั้นตอนหนึ่งของการปฏิบัติ
คือว่างตอนสงบจากฟุ้งซ่าน
แล้วปิติสุข
ตรงนี้ว่างมีสติรับรู้อยู่
ว่าสุขใดเท่าความสงบไม่มี
ดังนั้นตรงนี้ควบกล้ำกับสามๆสี่ๆหรือไม่

เหมือนเบื่อโลกอยากบวช
เมื่อสี่แล้วหลุดไปห้า
และไม่มาสี่อีกเมื่อได้รับผลของห้า
แล้วเหมือนหายไป
หายนานมาก
แต่บางท่านไม่้เข้าใจว่าผลการปฏิบีติที่ได้หายไป
เลิกไปเลยก็มีหรือไม่อย่างไร

การละและปล่อยวางทั้งหมด
คงละลมหายใจทั้งสองทางคือรูปและอรูป
แต่หากยังมีลมหายใจอยู่ละไม่หมดหรือไม่อย่างไร
เพราะยังอยากดื่มน้ำ หิวข้าวอยู่หรือไม่ เป็นอย่างน้อย

ดังนั้นท่านกล่าวไว้สามทาง
อย่างแรกที่ท่านกล่าวว่าชั่วคราวเท่านั้นหรือไม่อย่างไร

หรือท่านกล่าวว่าไปได้เจ็ดวันตามตำราว่าดังนั้น
ใครเคยไปมาได้เจ็ดวันท่านอธิบายได้หรือไม่อย่างไรขอรับ
ว่าตรงนั้นมีสื่ออย่างไรที่จะเอามาอธิบายได้

ผมตามตรงนี้อยู่เช่นกันเพื่อ
มีท่านมายันได้ว่าเป็นอย่างนี้ๆ
อิงทั้งสามทางคือปฏิบัติ ปริยัติ และปฏิเวธ
หรือไม่อย่างไร
หากเอาตำรามากางอย่างเดียว
ความเชื่อหายไปอีกสองส่วนหรือไม่อย่างไร

 

กราบขอบพระคุณขอรับ
เมื่อนิพานแล้วตรัสรู้ธรรมเลยหรือไม่อย่างไร

ทำไมศาสนาพุทธต่างจากศาสนาอื่น

ธรรมวินัยนี้หรือไม่อย่างไร

ลัทธิอื่นท่านก็ทำได้จิตเดิมปภัสระหลังจากนั้น
มีท่านใดอธิบายไว้อีกหรือไม่ว่าพบกับอะไรอีก
ตรงนี้คือวิมุติหลุดพ้น
พ้นอะไร

บางท่านกล่าวว่านิพานแล้วตรงนี้จบกิจ
หากนิพานคงจบกิจ

แต่นิพานคืออย่างไร

มหาสติปัฏฐานมีสี่
เมื่อมาถึงจิตแล้วรู้ธรรมไหม
รู้
เท่าใด
หรือไม่อย่างไร