ธรรมะไร้กาลเวลาทั้งทางโลกทั้งทางธรรม

ใช่มะ เจอคนยุค 2500 ทะลึ่งมีคนนึงบารมีได้ตายไปตำแหน่งงานว่างไม่มี กลายเป็นบุญไม่ให้ผล ถ้าสวรรค์แค่ 1

แต่ทีนี้พระอินทร์หวังยืดอายุ เข้าข่าย จิตผูกพันธ์ในผล หวังเสวยผล ก็เอวังเหมือนกันนะฮับ ไม่ใช่ผลบุญที่ส่งผลจะได้เป็นเจ้าแคว้น

เอวังดับเบิ้ล สวรรค์ค้างเติ่ง นางสวรรค์แห่ใส่บาตรรายวัน เมื่อโลกธาตุนี้ดับ ก็แห่ไปใส่บาตรให้ฤษี ที่ดาว Kerler B ต่อไปเรื่อยๆ

ก็ได้แต่พินาฮับ ฟันธงไม่ได้ แต่ความแปร่งๆสูงมากๆ

 

หวังยืดอายุ ไม่แปลกหรอกครับ เพราะกิเลสมีอยู่
จะยืดอายุก้ด้วยการ สร้างกุศล

เทวดามนุษย์ กิเลสก้ไม่ต่างกันหรอกครับ

ต่างแต่สภาพ รูปกาย และ ความเลิศของกามคุณ5

 

ขอใช้หมองระลึกชาติเก่าตอนเปงเทวดาแปป 5555

ทำบุญอาจจะได้ แต่การบังคับกุศลให้ผลก่อนหลังมิได้ฮับ อฐานะ จะเทพเกินไปหน่อย(เป็นเทพอยู่แล้วนี่หว่า555)
นอกจากอริยะไม่ลงอบายภูมิแล้ว

ถึงได้บุญ ก็ไม่การันตีจะไม่ลงนรกก่อนบุญให้ผลฮับ
ไม่งั้นทุกเช้า คงเห็นคนหน้าแปลก หน้าตาสระสวยประหนึ่งนางสวรรค์ปลอมตัวมา รอใส่บาตรเต็มหน้าวัดละฮะ
ทุกวันนี้พระยังบ่น คนใส่บาตรน้อย555

 

จิสุดท้าย ก่อนมรณะอะฮะ คือคำตอบ (คงไม่ต้องอธิบายเรื่องจุติจิต) ไปที่ชอบๆก็อาจิณกรรมที่ชอบทำอะฮะ อาจิณชอบแบบไหน ก็โผล่ภพนั้น (หรือมีจิตพลิกขณะสุดท้ายก็เปลี่ยนภพได้) เทวดาก็เพลินในทิพย์

อุปมา มนุษย์ก็มีอายุ ทำบุญยืดอายุให้ตายยังไงหมดเงินทองเท่าไรก็ไม่เกิน 100+ ปี(ทำบุญยืดอายุ เหมือนมิจฉาทิฐินะ ศีลข้อ1 คือกรรมข้อนี้)
แต่จิสุดท้ายนี่ละ จะฟ้อง ว่าจะไปภพมนุษย์ต่อใหม หรือไปภพใหม่

เทวดาก็มีอายุทิพย์เช่นกัน

 

555 คิดได้เนาะ

 

555 ข้อพิจารณายากนะ
แต่เมื่อนึกถึง จุติจิต มันคือคำตอบที่ใช่เลย

เศษดินปลายเล็บที่เทวดา จะมาสู่สคติ เทียบกับทั้งมหาปฐพีไปอบาย พระองค์ตรัสไว้ชอบแล้ว

 

ลุงแกล้งไม่รู้เหรอ

ใครจะบังคับเอาผลของบุญได้แบบสั่งเอา

ก้มีแต่ทำเหตุ ก็คือ บุญ นั่นแหล่ะ เดี๋ยวผลก็ให้ผลเอง

เทวดาเขาก็ ทำบุญสร้างกุศลเป้น ไม่ใช่ ว่าจะทำเป้นแต่มนุษย์

บางทีผมก้ ตลกเรื่อง จิตสุดท้าย สำหรับคนไม่รุ้แล้วเอามาพูดแต่ตามตำรา

จิตสุดท้ายจะให้ผล
ก้เป็น ผลของกรรมใหญ่ ที่จะให้ผลก่อน
ถ้าเป็นบุญก้รับไป
ถ้าเป็นบาปก้รับไป
ไม่งั้นไม่มี สัมพเวสีเร่ร่อน ผีเร่ร่อน อยู่มาเป็นร้อยๆปี พันปี ก็มี
ไม่เห้นไปเกิดตามจิตสุดท้าย


คนทำทานตลอดชั่วชีวิต โดยหวังจะไปเกิดเป้นเทวาชั้นที่1
แม้ทำทานด้วยความโลภ แต่ก้เป็นกุศลให้ไปรับผลในสวรรค์ชั้นที่ 1

 

ธรรมะพระองค์กล่าวไม่ขัดแย้งกันจิฮับ
ที่อธิบายอ้อมโลก เพื่อกล่าวลง เศษดินปลายเล็บ

ถ้าทำบุญต่ออายุได้ คงมีมนุษย์อายุพันปี ในขณะนี้ และพระสูตรเศษดินปลายเล็บของเทวดา ขัดแย้งทันที

 

ว่าจะตอบแต่ก็ประมาณนี้ มีคนตอบแล้ว รายละเอียดมีมากกว่านี้มาก จริงๆ ถ้ามั่นใจก็คือมั่นใจ ถ้าไม่ ต้องพิจารณาดีดี อย่างน้อยๆ ก็ให้มีเสถียรภาพในทุกๆ ทาง ทาน ศีล ภาวนา การจะไปที่แห่งใดได้มันก็ขึ้นกับตรงนี้ ถ้าลุ่มๆดอนๆ ก็ต้องเสี่ยงดวง ด้นเดาเอา ถ้ามั่นใจว่าใช่และตั้งเจตนาเพราะมันคือความดีคือสิ่งที่ควรทำ ไม่ใข่เพราะกลัวว่า จะต้องเป็นนั่นเป็นนี่ ยังไงๆ มันก็ให้ผลดีในบั้นปลายเสมอ

 

ไม่รู้ละฮะมาจากตำราไหน แต่เศษดินปลายเล็บคือพระสูตรที่ดังเหมือนกัน ย่อมไม่สามารถขัดแย้งได้กับตำรานั่น ไม่งั้นต้องมีอย่างใดอย่างหนึ่งผิดฮับ

 

มันก็ไม่ใช่เรื่องสมควรไหมอะ

 

นั่นนะสิมันต้องมีบางอย่างที่ผิดไปแน่ๆฮับ

 

แม้ ที่ลุงบอกว่าจิตสุดท้าย

ลุงก้ลองดู ว่าอะไรเป็น กรรมหนัก

มันจึงจะลงกันได้

อะไรเป็นกรรมหนัก

ภาวนาคือกรรมหนักที่สุด

 

[๑๗๙๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกัน สัตว์ที่จุติจากเทวดาแล้ว จะกลับมา
เกิดในพวกเทวดา มีน้อย โดยที่แท้ สัตว์ที่จุติจากเทวดาไปแล้ว กลับไปเกิดในนรก ใน
กำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในปิตติวิสัย มีมากกว่า ฯลฯ.
[๑๗๙๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกัน สัตว์ที่จุติจากเทวดาแล้ว จะกลับ
ไปเกิดในพวกมนุษย์ มีน้อย โดยที่แท้ สัตว์ที่จุติจากเทวดาไปแล้ว กลับไปเกิดในนรก ใน
กำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในปิตติวิสัย มีมากกว่า ฯลฯ.

เทวดานี่คือหมายถึงพรหมโลกด้วยนะฮับ
ผกาพรหมยังเกรียนใน 1 กัปตนคิดว่าอมตะ

ทำบุญต่ออายุ จัดได้ว่าฟังธรรมมาผิดแน่นอน ไม่งั้นเศษดินปลายเล็บ คงกล่าวผิด(บำเพ็ญบารมีค้างเติ่ง)

 

ลุงไม่ต้องไปใส่ใจมากหรอกว่าภพหน้าจะเป็นยังไง ถ้าลุงตั้งใจว่า ไม่ว่ามันจะเป็นยังไงแต่สิ่งที่ฉันกระทำด้วยกายวาจาใจคือความตั้งใจที่มอบให้ด้วยคุณงามความดี ที่มีแม้น้อย ที่อาจผิดพลาดไม่ตรงใจใคร แต่ทำเพราะหวังดี ทำไปเถอะ ในข้อหลังหากเป็นข้อผิดพลาดผลกรรมนั้นย่อมเกิด เมื่อเกิดแล้วจงรับมันโดยดุษฎีไม่ต้องหนี ไม่ต้องหลบ เท่านี้ทุกอย่างก็จะเป็นไปตามที่มันควรจะเป็น ทั้งในภพนี้และภพอื่นๆ ที่จะมาถึง จนกว่าจะสู่กระแสนิพพานและพ้นวัฏสงสารนี้ลงได้

 

ปกติ ไม่ค่อยอยากคัดพระสูตรมาลงนะ แต่เอาไปเบิ่งเถอะ อย่าคัดง้างธรรมท่านเลย อะไรที่ไม่ตรงกับท่านต้องละทิ้งเสีย จึงเรียกว่าศรัทธาเสาหิน 8 ศอกปักลึกอะฮับ
ไม่ปัก ก็ตัวใครตัวมัน555

 

แก้ว่า

ท้าวสักกะ ทำบุญต่ออายุ

โดย เลือกชิงทำบุญกับ พระมหา
กัสสปะที่ออกจาก นิโรธนสมาบัติ
(ซึ่งมีอกุสลเกิดด้วย แต่ไม่มีอัดตา
กถาระบุ ที่ มหากัสสปะบอกท้าว
สักกะ ท่านเผลอทำตนให้ลำบาก
แล้วที่มาปลอมตัวตัดหน้า ตายาย
ที่ท่านเล็งญานไว้)

บุญที่ทำกับ ผู้ออกนิโรธน จะให้ผล
ทันที

นอกนั้น จะ จัดลง กรรมวิภังค์
อันมีผู้เดียวที่จะพยากรณ์ได้
ใกล้เคียงสุดก้คือ พระศาสดา

ใช้คำว่า ใกล้เคียงสุด ก้ ยกเคส
พยากรณ์เณรของพระสารีบุตร
จะตายใน7วัน แต่เณรกลับไป
ปล่อยปลา สร้างกรรมใหม่
ทำให้ การพยากรณ์ของ
ศาสดา ก้ยังมีผลิกได้

ติ๊ง จบ

 

ไม่ง้างหรอก แต่ถ้าคนใดมีศรัทธามีความตั้งมั่นย่อมรู้ได้ด้วยตนเองว่า นั่นเป็นผลหรือเป็นเหตุ และมากไปกว่านั้นเหตุใดพระศาสดาตรัสเหตุแห่งธรรมนั้น ไม่ง้างแต่จะบอกเผื่อไม่ทราบว่า ธรรมใดเป็นเหตุและธรรมใดเป็นผล ดีแล้วที่ยกมา มันมีเหตุผลทั้งนั้นนั่นแหละ

 

ลุงน่าจะอายุสัก 60 ปลายๆ ใช่ไหมคับ

 

ประชดอะไรเหรอครับ