ทริบรวมพลคนปีขาล ไหว้พระธาตุช่อแฮ

แสดงว่าชื่อของพวกเราเป็นที่รู้จักของคนทั้งโลก.....

 

ขอบพระคุณมากนะค่ะ สำหรับกำลังใจ มีแรงขึ้นมาอีกเป็นกองเลยค่ะ ว่าแต่ว่าจะทำ SEO ใ้ห้ติด Google หน้าหนึ่งเลยดีไหมค่ะ เผื่อจะได้เป็น Talk of the Town กลายเป็น New Born Writer ไปเลย

 

จ้าแม่สร้อยก็เป็นที่รู้จักของคนไทยเท่านั้นแหละ ถ้าเป็นต่างชาติ เขาจะอ่านกับเราออกไหมละจ๊ะแล้ววันนี้ทำไมพึ่งมาอ่ะ

 

เค้าก็วนเวียนอยู่แถวๆ นี้ตั้งนานแล้วหล่ะ..............

 

............................................................................

ท่าน--เข้า--ใจ--ได้--ถูก--ต้อง--เด๊อ

 

หร๋อจ๊ะ เค้าไม่เห็นตัวเองช่วงกลางวันนึกว่าตัวเองไม่ได้เข้ามาอ่านเสียอีก เค้านั่งเขียนตั้งนานก็ยังไม่จบเสียที เรื่องเล่าเช้านี้ อิอิอิอิ เหมือนคนพร่ำ เพ้อเจ้อ หรือป่าวจ๊ะแม่สร้อย

 

ตอนเช้าก็เข้า กลางวันเค้าก็เข้ามา เย็นก็เข้า ตอนนี้ก็ยังอยู่อ่ะ
แต่เพิ่งจะมาแสดงตัวตอนเย็นเอง........

 

ดีจัง ดังกันใหญ่......... ^^......... ถึงต่างดาว

แต่ ทำไม หางเสียง คุ้นๆ เหมือนอยู่ไม่ไกล.........คริ คริ

 

จ้า เค้าดีใจที่รู้ว่าตัวเองเข้ามาตลอด อย่างน้อยก็มีแฟนพันธ์แท้หนึ่งคนแล้ว งั้นเดี๊ยวเค้าจะตั้งคำถามให้ตัวเองเข้ามาตอบแล้วจะมีรางวัลให้ดีไหมจ๊ะ

 

เล่นจะส่งสัญญานผ่านมนุษย์ต่างดาวกันเลยหร๋อค่ะเดี๋ยวก็ดังนอกโลกแน่เลย

 

​

 

You can see me..........

 

เล่าต่อคุณอุ้ม...ยังไม่ได้ขึ้นรถกลับก.ท.ม.เลย

 

มะได้กลับ กทม นะจ๊ะ พี่แอ๊ด กลับพัทยาจ๊ะ ไว้เดี๋ยวมาเล่าต่อช่วงนี้น้องต้องอ่านหนังสือ เดอะซีเครท ภาคบังคับจ๊ะ เจ้านายซื้อมาให้อ่าน บอกว่าให้อ่านให้จบ หลายๆรอบด้วย เห้อ

 

แวะมาเยี่ยมแล้วเน้อ ฟิ้ววววววววววววววววววว

 

ตอนที่ 12

หลังจากนั่ง และ เดินไปเดินมากันหลายช่วงโมงอยู่ที่ท่ารถ พวกเราทั้งสามก็เกิดอาการท้องร้องขึ้นมาอีก โดยเฉพาะน้องก้อยชวนไปกินก๊วยเตี๊ยวหมูเด้งร้านข้างๆสถานี ซึ่งมีอยู่ร้านเดียวนะแหละ แต่ขอบคุณที่ยังมีให้รับประทาน ไม่งั้นคงท้องกิ่วกันแน่ ก็คิดดูตั้งแต่ บ่ายโมงกว่า ยันห้าโมงเย็น นั่งกับเดินเฉยๆไม่ได้ทำอะไรเล๊ย ก็เกิดอาการหิวละิสิ ก็เข้าไปที่ร้านสั่งก๊วยเตี๋ยวกันคนละชาม อร่อยใช้ได้เลยทีเดียว หลังจากทานก๊วยเตี๋ยวกันเสร็จ ไม่บอกหรอกนะว่าคนละกี่ชาม อิอิอิ พวกเราก็เกิดเบื่อกับการรอคอยซึ่งอีกหลายชั่วโมง สรุปกันว่าต้องไปหาอะไรดูแหละ จะมานั่งหายใจทิ้งอย่างงี้ไม่ได้ เลยลุกจากร้านก๊วยเตี๋ยวไปที่คิวมอไซด์ ที่จอดอยู่ฝั่งตรงข้ามกับสถานี ไม่มีใครกล้าไปถามทุกคนลุ้นให้ภัทรไป ภัทรก็เดินไปถามเขาว่า "พี่ๆ แถวนี้มีตลาดหรือมีห้างร้านให้เราเดินชมเล่นฆ่าเวลาสักหน่อยไหม" มอไซด์ใจดีบอกว่า "อ๋อ มีครับ มีเลย ถนนคนเดินครับ" เราก็ถามเลย "แล้วถนนคนเดินอยู่ตรงไหน ค่ารถเท่าไหร่" มอไซด์ตอบ "อ๋อ อยู่หลัง........(จำมะได้แล้วหลังอะไร) ค่ารถคนละ 40 บาทครับไปกลับ คนละ 80" โห ค่ารถที่นี่แพงกว่าพัทยาอีก ไมมางแพงจัง แต่ก็เอาเถอะ ไหนๆก็จะได้ไปเปิดหูเิปิดตาแล้ว สั่งมาเลย 3 คันคนละคัน ขับตามๆกันไป สักพักชั่วอึดใจเดียว ก็มาถึงถนนคนเดิน เป็นถนนแคบๆจริงๆ เหมือนเป็นหมู่บ้าน มีคนเอาของมาวางขายเรียงราย แต่ขอบอกนะ ไม่มีอะไรให้น่าดูเลย ของพื้นๆ ธรรมดามาก ตลาดนัดแถวพัทยายังมีมากกว่าเลย แต่ก็เถอะ เขาเป็นเมืองเล็กๆ อะไรๆก็เล็กตาม เราเดินดูของทั้งสองฝากฝั่งถนนได้สักพัก เราก็มาถึงทางตัน เจ้าค่ะ ไม่รู้จะไปไหนได้ต่อ เลยเลี้ยวกับ จากต้นถนนเดินมาท้ายถนน ไม่ถึง 10 นาที ให้ตายเถอะโรบิ้น ไม่มีไรให้ซื้อติดมือกลับบ้าน ไม่มีไรแปลกๆให้กิง (อันนี้สำคัญเลย) เดินยังไม่ทันถึงครึ่งชั่วโมงหมด ไม่มีไรดูแล้ว ทำไงละทีนี้ มอไซด์ก็กลับกันไปหมดแล้ว เขาบอกให้พวกเราโทรหาถ้าจะให้พวกเขามารับกลับ แต่เราก็ยังอยากดู อยากเห็นอยู่ ก็เลยพากันเดินออกมาหน้าปากทางถนนคนเดิน ซึ่งเป็นถนนสายหลัก เหลียวซ้ายแลขวา มองหาอะไรก็ได้ที่เราจะเดินเข้าไปดูได้บ้าง แต่ ไม่มีเลย

 

อะไร หิวอีกแล้วเหรอ...........

 

ก็ใช่อะจิ ผลุดลุก ผลุดนั่ง เดี๋ยวเดิน เดี๋ยวยืน เดี๋ยวนั่ง ร้อนก็ร้อน พัดลมสักตัวก็ไม่มี ตัวเหนียวเนอะ ไม่มีไรให้ทำก็กินอีกอะจิ

 

คอยนานหลายวันแล้ว ไม่เห็นเขียนต่อสักที.......

 

เอาโพสต์แบบ Forward Mail มารวมกับโพสต์แบบ Review กระทู้มันก็ร่วงจนแทบหาไม่เจอ เผลอๆลืมไปเลย ต้องมีเพื่อนมาคอยดันขึ้น
ก็น่าจะเสนอให้แยกห้องย่อย Forward ไปทางนึง Review มาอีกทางนึง
เพราะ Forward Mail สามารถ Search หาอ่านเองที่ไหนก็ได้ครับ