ตำหนักอาถรรพณ์

ศิษย์เก่า ขัตติยานีผดุง

สวัสดีครับผม ประนต ศรียานนท์ เป็น ศิษย์เก่า โรงเรียนขัติ ผมเป็นคนที่มีฐานะปานกลางในสมัยนั้น เข้าเรียนตั้งแต่ ป.เตรียม แต่ก่อนไม่เรียกอนุบาล ถ้าใครเป็นญาติ ท่าน ครูเล็ก ครูปรุง ที่จำได้นะ มันนานมาก จำได้ว่าที่นี่เคยมีแต่นักเรียนหญิงล้วน แต่หลังๆก็อนุญาตให้ผู้ชายเข้าเรียนได้แค่ป.7 ผมความจำไม่ดีนักแต่พอจำได้ คับคล้ายคับคลาหลายเรื่อง เรียนๆอยู่ มีผีเข้านักเรียน แล้วถูกเรียกว่าอุปทานหมู่ก็เคย แต่ที่จริงผมไม่เคยเจอจะจะด้วยตนเอง มีเพียงคิดไปเองเพราะบนตึกผมจะได้ขึ้นไปชั้นบนก็หลังโรงเรียนเลิกแล้ว ตอนนั้นผมน่าจะประมาณ ป.4-ป.5 มีเพื่อนกันเป็นลูกชายภารโรงหญิงชื่อยายเติม (จำชื่อเพื่อนไม่ได้แต่จำแม่มันได้ ดูสิ) หลังโรงเรียนเลิกนักเรียนต่างพากันกลับ ผมและเพื่อนก็จะตามแม่ของมันขึ้นไปทำความสะอาดบนตึกชั้นต่างๆ ด้วยความที่เพื่อนผมมีฐานะค่อนข้างยากจน เราจึงเก็บของกินที่บรรดาครูอาจารย์หรือแขกผู้มีเกียรติที่มาเยือนโรงเรียนกินเหลือ อันหลังนี่อาหารหรือขนมที่เหลือจะหรูหราหน่อย ทำเป็นประจำด้วยความที่เราเป็นเด็กไม่คิดอะไรก็สนุกกันไม่เคยเจอสิ่งเร้นลับอะไร แต่ในความสนุกสนานของเรานั้น มีบางจังหวะที่เราก็เกิดอาการที่เราไม่เคยเข้าใจแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรผ่านมาก็ผ่านไปจนได้อ่านกระทู้นี้ผมจึงนำมาเชื่อมโยงกันแล้วรู้สึกขนลุกที่เราสองคนผ่านมาได้ยังไง อาการที่ว่าคือ 1.ต้องบอกก่อนว่าในนาทีนั้นเราไม่ได้คุยหรือนึกเรื่องภูติผีปีศาจแต่อย่างใด 2.ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่ารู้สึกกลัวแต่ทำไมลงจากตึกมาแล้วเราสองคนไม่พูดถึงมัน มันหายไปจากสมองพวกเราได้อย่างไร %%%% พวกผมสองคนชอบเล่นแผลงๆคือ ยืนอยู่บันไดขั้นบนสุดแล้วโยนกระเป๋าหนังสือลงมา แล้ววิ่งตามลงมาเก็บกระเป๋าประมาณว่าแข่งกันด้วย อาการคือ พอเราลงบันได มันเหมือนมีอากาศเย็นๆพัดผ่านเราจนรู้สึกสะท้านแล้วเราก็กลัวรีบคว้ากระเป๋าวิ่งให้ถึงชั้นล่างแล้วออกจากตึกไป แล้วมันก็อยู่ในความทรงจำที่ไม่ค่อยได้นึกถึงมานานจนมาเจอกระทู้นี้เลยขอเอาเหตุการณ์นี้มาสนับสนุนความน่าสะพรึงอีกนิดนึง เอาไหนๆก็พูดถึงโรงเรียนขัติแล้ว ผมเป็นรุ่นที่จบ ป.6 แล้วไม่ได้ขึ้น ป.7 พวกเราได้เรียนระบบใหม่ คือ ม.1 ในขณะที่รุ่นพี่เรา 1 ปี เรียน ม.ศ.1 ไม่รู้จะเรียกว่ารุ่นอะไร พอผมอยู่ ม.2 โรงเรียนของเราก็มีข่าวว่าจะถูกยุบหรือถูกยุบเลยผมจำไม่ได้ แม่จึงพาไปเรียนต่อที่วัดนายโรง ฝั่งธน ขอฝากถามถึงที่จำได้นะอาจารย์โสภณ เพื่อนๆก็ได้แก่ พงษ์เทพ แซ่โค้ว,สุรัชนี สุดเสมอใจ,อนงค์นารถ ,นิภาพรรณ,พร้อมมงคล,ชมจิต, ฉัตรดาว บุญประเสริฐ,วิภา,อำนาจ,ทายาท,ชลอ คนที่เราจำไม่ได้อย่าโกรธนะ สิ่งที่เพื่อนๆจะจำผมได้คือเพื่อนไม่ได้เรียกผมว่า นต แต่เรียกผมสั้นๆว่า "ไอ้ปะ" ผมรู้ๆ เพื่อนผมคงแปลกใจอะไรเกี่ยวกับผมแน่ถ้าได้อ่านสิ่งที่ท่านแปลกใจมันมีคำตอบ ถ้ายังจำกันได้อยากนัดพบปะติดต่อสอบถามสารทุกข์สุกดิบได้ที่ 081-9117075 หรือ53/625 หมู่บ้านมิตรประชาซอย23 ม.3 ต.บ้านใหม่ อ.ปากเกร็ด นนทบุรี 11120 (k) (k) (k) :boo:

 

ทรงพระสิริโฉมงดงามทุกพระองค์เลยค่ะ

 

ขอบคุณที่นำมาให้อ่านค่ะ สถานที่เก่าๆ่มีสิ่งเร้นลับอยู่เเล้วค่ะ เป็นไปได้ไหมว่าภพซ้อนภพ อดีตกำลังดำเนินพร้อมกับที่คนเหล่านั้นเห็นเเต่นึกว่าถูกผีหลอก