ดูจิต ดวงจิตจริงมันดวงเดียว

ถ้าท่านผู้อ่านจะพอเห็ฯใจผมบ้าง
เห็ฯว่าผมต้องทนทุกข์กะอาการทางจิตตะ ประสาท

ท่านอาจจะเห็นนิดๆๆ
ว่าผมพิมพ์ผิด หรือออกความเห็ฯผิดๆๆ

ตัวรู้ของผมไม่สามารถทำงานได้ตามปรกติ เพราะกรม บาปดล อะกุศลดล
ทำให้ตัวรู้ของผมเอง คือผมไม่รู้ตัว
แต่คนอื่นเห็ฯแล้ว
ว่าลมแรง
พัดร่มที่ผมพยายามจะกาง เจตนาจะกาง
ร่มมัน
ผิด
รูป

 

คุณ sianns
ยังชิงจังหวะทันเลย
ผมงี้เหวอแดกเลย

 

ไม่ต้องมาชม กว่าจะเอาใจไป ทะลุเมฆหมอกที่บังตาได้ กว่าจะเข้าใจว่า สื่ออะไรมา...ทำเอา...ปวดกะบาล อิอิ

 

ใครที่สนใจว่า ชี้มาจากไหน.....สนเมื่อไหร่ ก็กระโดดเข้า กรงขังไง

 

แนะนำง่ายๆ สองข้อ

1ทิ้งร่มซะ 2.มีร่มเอาไว้ให้ใคร เพื่ออะไร

 

คุณให้คำถามมาสองข้อ
ปรกติคนอื่นๆจะทำให้ คำถามสองข่อนี้เข้าดล คนตอบพร้อมกัน
เหมือนกะที่จะให้ดึงก้านร่ม ให้ยาวๆๆๆ นานๆๆๆ เพื่อเกิดแสงสว่าง เพื่อเกิดหลังจักรวาล

แต่ท่านเซียน เจตนาดีกว่า
และมีคถามหนึ่ง ไม่ใช่คำถามคือทิ้งร่มซะ
เป้ฯจาคานุสติ ในอนุสติสิบ

มีร่มเอาไว้เพื่อใคร
ก็ต้องตอบว่ามีไว้เพื่อตัวเอง
เหมือนผมมีไมค์ดครโฟนเอาไว้ร้องคาราโอเกะโชว์

ผมก็อุปปาทานไปว่าเผื่อต้องมีโอกาศมือถือไมค์ไฟส่อนหน้า
ก็อยากจะเหมือนคนอื่นๆที่เค้ามีชื่อเสียง พ่อแม่สบาย
ก็เลยซ้อมร้องคาราโอเกะบ่อยๆๆๆ

แล้วก็พยายามจะให้คอมเม้นเตเตอร์ เม้นผมดีๆๆๆๆ
เผื่อจะได้ไปอยู่บ้าน AF
ไปเป็น The Star

 

ส่วนคนฝึกกระสิน
เพื่อให้เกิดอิทธิ ฤทธิ
ถ้าท่านเอาคำถามพวกนี้ไปถามท่านที่ ฝึกเพื่อหลุดเพื่อพ้น
และเป็นสาวก ภูมิ
ท่านก็จะตอบว่ามันเนิ่นช้า
กลไกจะทำให้อย่างไรก็ต้องตอบอย่างนั้น

เช่นเนียะนิมิตกสิน แท้ที่จริง มันมีลักษณะ แผ่ออก
เหมือนกะเรามียางรัดผม
ที่ถ้ายางรัดหรือหูรูดนั้นๆ ไม่มีแรงหดตัว สภาพการรัดของ
เราจะเอายางรัดผม มัดปากถุงแกง เพื่อให้แกงไม่หกไม่รั่วออกมา

หูรูด ปากถึงจะต้องมีแรงหดตัว

แต่คนภาวนาหวังความหลุดควาทพ้น
ท่านก็จะเห้ฯว่า ปากถุงก็จริง แต่มันก็มีแรงแหกกว้างออกไปไม่มีที่สิ้นสุดได้

เหมือนร่มเห็นว่าของของร่ม คือปากถุงแกง

หรือถุ่ง ไถ่ ใส่เงิน ที่มีเชือกรูด

หรือขอบกางเกงที่มียางยืด

ท่านที่ถาวนาเอากสิน ก็ทำได้ดีในหลายท่าน
แต่ฌานมันแค่หยาบเกินไป
แล้วไปโดนรูปนามอื่นๆ หรืออุปปาทานว่านี่คือรูปนาม โน่น นี่ นั้น
เข้าแฝง
ทำไมไปอุปปาทานงั้น
เพราะต้องการแรง หดตัวของหูรูด
เพื่อให้ภาพกสินมีกำลัง ตามที่ได้อุปปาทานเอาไว้

แต่ในความจริงเราปล่อยให้ภาพกสิน หมดกำลังไปเพราะแรงหดตัวของปากหูดรูด
เหมือนปากไม่มีหูดรูดหนะ
มันจะรั่ว

แต่มันก็จะไปรูดแบบปลิ้นเอาในออกนอก
ในโอกาศอื่นๆ ถ้าจะรอดูกันทัน

อาจจะต้องปฏิบัติกรรมฐานครั้งหนึ่งๆ นานหน่อย
ครึ่ง ชม. ขึ้นไปจึงจะเห้ฯภาพกสิน มันวนกลับมาใหม่แบบปลิ้นเอาในออกนอก

ภาพกสินที่หายไป ไม่ได้เกิดจากการเพิกภาพกสิน
มันคือร่มที่โดนลมแรง และปลิ้นไป

 

คือที่คุณ sianns ท่านแนะนำให้ทิ้งร่มไป

คือยังไม่ต้องรีบทิ้งก็ได้
แต่ทิ้งไปก็จะได้จาคานุสติ ในอนุสติทั้งสิบ
จาคานุสติก็ภาวนาถึงฌานสี่ได้

คือถ้าไม่ทิ้งภาพกสินเราจะได้เห็ฯเหมือนกะแมงกระพนุ่นที่ว่ายน้ำ
ภาพกสินจะเป็นงั้น<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/er9CdINMzIU" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

ทำไมถึงเป็นกสินโทษ
เป็นคำถามนะ

ธรรมใดเกิดแต่เหตุ
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านมีปรกติกล่าวถึงเหตุแห่งธรรมนั้น

และการดับไปของเหตุแห่งธรรมนั้น

ทำไมถึงเป็นกสินโทษ

ถ้าเป็ฯคนขี้สงสัย
ไปเรีัยนกรรมฐานกะคุณ sianns

 

ถ้ามีอารมณืกรรมฐานปราณีต
เราจะทราบแก่ใจว่า
ภาพกสิน หรือร่ม หรือแมงกระพรุนเรา
อันที่แล้ว อันนี้และอันหน้าจะเป็นคนละอัน

ถามว่าภาวนาตามผมแนะนำจะได้อะไร

ก็จะไม่ได้ภาวนาตามคุณ sianns แนะนำไง

 

ถ้าโดนรูปนามแฝง
ก็จะเหมือน คืออุปาทานว่าเหมือนเลย
มีรูปนาม อย่างน้อยสองรูปนาม
แย่งร่มกัน

บ้างก็จะให้กางอย่างนั้น
บ้างก็จะให้กางอย่างนี้
บ้างก็ห้ามว่าอย่ากาง
บ้างก็สั่งว่าเมื่อไหร่จะกางซะทีร้อน
บ้างก็สั่งให้ทิ้งร่มซะ

ก็โทษไง
โทษกันไป โทษกันมา

 

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/Mk7X_o8L7pw" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
อัลไลเนียะ
คนจะทำงาน
น่ารำคาญ(ฟุ้ง)

กสินโทษ
โทษใครดี
มันอะนัดตา

 

เนี่ยตรงนี้ ที่ว่า แย่งกันไปแย่งกันมาอยู่

ถ้ารู้ว่ามันแย่ง ก็ดูไป....หรือถ้ามันแย่งกันพัลวัลมั่วไปหมด เพราะ มีอวิชชานั่นเพราะหาตนเองไม่เจอว่า ตนเองอยู่ตรงไหนในความพัลวัล

ความจริง แค่ร่มอันเดียว มีเพื่อใคร ประโยชน์เพื่อใคร ใครอยากได้...ความจริง ถ้าไม่มีประโยชน์ตน.....ก็ยกให้คนอื่นไป...แต่ถ้าจะเก็บไว้ร้องเพลงเหมือนไมล์...ก็คือรู้ตัวรู้ไมล์....

แปลว่า....ไม่เก็บไว้ที่ตัวก็ได้ไมล์น่ะ จะร้อง ค่อยเอาออกมา...

 

ไช่เรย....ทุกการตั้งตั้นใหม่คือ คนละอัน ....อันเดียวก็คือ ทรงรักษากสิณนั้นในใจตลอด แค่รู้ว่า มีนิมิตร กำหนดนิมิครให้หายไป แต่ในใจยัง รู้มันยังอยู่..แบบนี้ถึงเรียกว่า ดัวเดียว ยังอยู่....การรักษาสภาวะข้ามวัน ยากกว่า เพราะมันมีการนอนหลับที่ต้อง ยังรู้ในใจอยู่ ถึงจะยังเป็น ตัวเดียวอยู่

 

ข้อที่1 ถึงแนะนำให้ทิ้งร่มไป...มันไม่ทิ้งหรอก เพราะทิ้งไม่เป็นทิ้งไม่ได้ เลยมีข้อ2 ไง


ข้อ2.....คุณมีที่เก็บร่ม มีมือถือร่ม จับร่มไว้.....ก็เอาไปดิ...ผมไม่ที่เก็บที่จับ

 

ฉัตร - วิกิพีเดีย
แหม... ไม่อยากมีร่ม มีเงากะเค้าบ้างรึ

 

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/f81mCF6wOdE" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
อันนี้ร่มสามชั้น
ไม่ยากนา เก็บก็ไม่ยาก ไม่ต้องแย่งกันหรอก

 

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/gcrK-THMW68" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
หรือกลัวลมแรง
เรือเล็กควรออกจากฝั่ง

 

ขี้เกียจ ดูแลรักษา น่ะครับ

 

แบบว่า นั่งอยู่เฉยๆ พายุมันก็พัดอยู่รอบตัว เป็นปกติของชนชาวโลก เขา นั่นแหล่ะ

ขึ้นอยู่กับว่า...เราจะออกไป มันส์ กับชาวโลก หรือออกไป..ขัดกับชาวโลก....แจ่ส่วนมาก มันจะขัดกระแสโลกเสียมากกว่า

แบบว่า อยู่เฉยๆนี่แหล่ะ....แต่ขัดชาวโลก เต็มๆ

 

ในชนชาวโลกผู้มีอวิชชา....เราอยู่เฉยๆ ก็ผิด

ในกลุ่มโจร คนมีศีลมีธรรมอยู่เฉยๆ ก็ผิด

ในกลุ่มคนดี คนบ้าอยู่เฉยๆ ก็ผิด

ในหมู่ขี้เหล้า นักการพนันอยู่เฉยๆ ก็ผิด

ในหมู่คนที่กินเหล้า...คนไม่กินเหล้า อยู่เฉยๆ ก็ผิด