ช่วยแนะนำหน่อยค่ะนั่งสมาธิไม่ได้เลยค่ะ สมาธิไม่นิ่งเลย

ลองปฏิบัติดูนะคะเผื่อจะถูกกับจริต ถ้ามีข้อสงสัยเข้ากระทู้ รับตอบข้อสงสัยพระกรรมฐานค่ะ ของน้องxorce ขอให้เจริญในธรรมและ พบครูบาอาจารย์ที่เป็นสัมมาทิฐิด้วยเทอญ

<TABLE class=tborder id=post2409182 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->Xorce<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2409182", true); </SCRIPT>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Oct 2007
ข้อความ: 1,107
Groans: 0
Groaned at 2 Times in 2 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 1,184
ได้รับอนุโมทนา 8,990 ครั้ง ใน 1,005 โพส
พลังการให้คะแนน: 326


</TD><TD class=alt1 id=td_post_2409182 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- google_ad_section_start --><SCRIPT type=text/javascript><!--google_ad_client = "pub-2576485761337625";/* 250x250, created 31/01/09 */google_ad_slot = "7252767143";google_ad_width = 250;google_ad_height = 250;//--> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js" type=text/javascript> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/expansion_embed.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/test_domain.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><INS style="PADDING-RIGHT: 0px; DISPLAY: block; PADDING-LEFT: 0px; VISIBILITY: visible; PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 0px; WIDTH: 250px; BORDER-TOP-STYLE: none; PADDING-TOP: 0px; BORDER-RIGHT-STYLE: none; BORDER-LEFT-STYLE: none; POSITION: relative; HEIGHT: 250px; BORDER-BOTTOM-STYLE: none"><IFRAME id=google_ads_frame1 style="LEFT: 0px; POSITION: absolute; TOP: 0px" name=google_ads_frame marginWidth=0 marginHeight=0 src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?client=ca-pub-2576485761337625&output=html&h=250&slotname=7252767143&w=250&lmt=1253322813&flash=10.0.22.87&url=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Ff4%2F%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%95%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%AA%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%A2%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%8D%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%90%E0%B8%B2%E0%B8%99-161084-60.html&ref=http%3A%2F%2Fpalungjit.org%2Ff4%2F%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%95%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%AA%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%A2%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%8D%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%90%E0%B8%B2%E0%B8%99-161084-51.html&dt=1253322813062&correlator=1253322813062&frm=0&ga_vid=175119288.1252664403&ga_sid=1253319261&ga_hid=1353827140&ga_fc=1&u_tz=420&u_his=18&u_java=1&u_h=800&u_w=1280&u_ah=800&u_aw=1280&u_cd=32&u_nplug=0&u_nmime=0&biw=1259&bih=607&fu=0&ifi=1&dtd=78&xpc=m3Mi5xyUg6&p=http%3A//palungjit.org" frameBorder=0 width=250 scrolling=no height=250 allowTransparency></IFRAME></INS></INS>
การจับลมสบาย เข้าถึงซึ่งสภาวะที่ จิตหยุดนิ่ง ไม่หายใจ ในที่นั่งเดียว

ถ้าจะให้ปฏิติแล้วเกิดผลได้ไว
เราก็ต้องเข้าใจก่อน ว่าอารมณ์ที่เราปฏิบัตินี้ เราต้องการจะให้เข้าถึงจุดไหน
ไม่อย่างนั้นเราก็อาจจะปฏิบัติ ไม่ถึง หรือเลยอารมณ์ที่ต้องการได้

สำหรับอารมณ์ในขั้นของสมถะ ที่เราต้องการจะทำให้ได้ก็คือฌาณ4
ฌาณ4 จะมีอารมณ์ที่จิตมีอาการหยุด นิ่ง ปราศจากความคิด เป็นสภาวะที่เราหยุดคิด
ถ้าหยุดคิดได้ก็เป็นฌาณ4 จิตมีความเบา โปร่ง โล่งสบาย

ซึ่งฌาณ4นี้ วิธีการที่ง่ายที่สุดในการเข้าถึงก็คือการจับลมหายใจ โดยที่อ่านที่ผมกำลังพิมพ์อยู่นี้ก็ให้ทำตามไปเลยครับ

1.ลมหายใจ1 ฐาน
ให้เรารู้สึกถึงความเบา สบาย ชุ่มเย็น ของลมหายใจที่กระทบบริเวณปลายจมูก ของเรา ทั้งเวลาหายใจเข้า หายใจออก
เราจะสัมผัสได้ถึงความเบาชุ่มเย็น สบายใจ ของลมหายใจ ที่กระทบบริเวณปลายจมูกของเรา
ให้เราสัมผัสความชุ่มเย็น เบาสบายของลมหายใจที่ปลายจมูกของเรา
อาการกระทบ เบาๆ เย็นๆ ของลมหายใจ ไปเรื่อยๆ ประมาณ ซัก 20ครั้งครับ

2.พอเราได้ประมาณ20ครั้งแล้ว ใจของเราจะเริ่มรู้สึกสบาย พอเริ่มรูสึกสบายมากขึ้น
ให้เราเพิ่มจุดรับรู้การกระทบของลมหายใจเป็น การจับลมหายใจเป็นสามฐาน

คือให้เรารูสึกถึงลมหายใจที่กระทบบริเวณปลายจมูกของเรา เบาๆ ไหลผ่านลงมากระทบเบาๆ ที่อก แล้วไหลลงไปกระทบเบาๆ เย็นๆ ที่ท้องของเรา
เราจะสามารถสัมผัสถึงความเบาเย็นสบายของลมหายใจ ได้ที่จมูก อก ท้อง ท้อง อก จมูก
สัมผัสการไหลเข้าไหลออกของลมหายใจที่ทั้งสามจุด

เราจะสามารถสัมผัสได้ถึงความต่อเนื่องของสติ ของตัวรู้ที่มีความต่อเนื่องมากกว่าเดิม
ลองดูไปเรื่อยๆ ประมาณ 20ครั้งครับ จมูก อก ท้อง ท้อง อก จมูก ไปเรื่อยๆ

3.ถึงตอนนี้จิตของเราจะเริ่มรูสึกสบายยิ่งขึ้นไปอีก
คราวนี้จะมาถึงลมไร้ฐาน หรือลมตลอดสาย ให้เราใช้จินตภาพของเรา
นึกภาพว่าลมหายใจของเราเป็นเส้นแพรไหมสีขาวๆ บางๆ ใสๆ ที่พริ้วผ่านเข้ามาในร่างกายของเราแล้วก็พริ้วผ่านออกไป

เราจะสามารถสัมผัสได้ถึงความลื่นไหล เนียนนุ่มต่อเนื่อง ของลมหายใจ ที่พริ้วผ่านเข้ามา และพริ้วผ่านออกไปอย่างต่อเนื่อง
ไหลเข้า ไหลออก เรื่อยๆ
สัมผัสความเย็นของลมหายใจ สัมผัสความเบาสบายของลมหายใจ สัมผัสอารมณ์สบาย อารมณ์ของความสุขที่เกิดจากสมาธิ
ลองดูลมหายใจที่ไหลเข้าไหลออกอย่างต่อเนื่อง ด้วยอารมณ์สบายๆไปเรื่อยๆ ซัก30-40ครั้งครับ

4.ถึงตอนนี้จิตของเราจะมีความเบาสบายมาก
แต่ยังมีอารมณ์ใจที่มีความเบาสบายยิ่งขึ้นไปกว่านี้อีก ซึ่งเป็นสภาวะที่ลมหายใจดับไป ไม่มีลมหายใจ
จิตจะมีความหยุดนิ่ง ตั้งมั่น ปราศจากความคิด

ซึ่งการจะเข้าถึงสภาวะนี้ เราจะใช้การ ล้างลมหายใจหยาบ เข้าช่วย
โดยการให้เรา
-หายใจเข้าลึกๆ แรงๆ จนลมหายใจเต็มปอดของเรา จากนั้นให้เรากักลมหายใจเอาไว้ สบายๆ
-แล้วภาวนาในใจไปที่ท้องว่า พุทโธ ธัมโม สังโฆๆๆ ซ้ำไปซ้ำมา ยิ่งถี่ยิ่งเร็วยิ่งดี
-พอผ่านไป10วินาที ให้หายใจออก แล้วทำซ้ำอีก 10ครั้ง จะเกินก็ได้ไม่เป็นไร

จากนั้นให้เราจับลมหายใจตลอดสาย เห็นลมหายใจเป็นเส้นแพรไหมที่พริ้วไหวเข้า พริ้วไหวออกเหมือนเดิม
ให้เราปล่อยลมหายใจสบายๆ จะหายใจแรง จะ เบา จะยาว จะสั้น ก็ปล่อยไป
เราก็ตามดูลมหายใจไปเรื่อยๆ
ลมหายใจของเรา จะค่อยๆ ช้าลงๆ เบาลงๆ จนกระทั่งลมหายใจเบาลง จนหยุด นิ่ง
จนรู้สึกว่าไม่มีลมหายใจ

จิตจะหยุดนิ่ง ตั้งมั่น สงบ เบาสบาย ปราศจากความคิดทั้งหมด ลอยนิ่งอยุ่เบาๆ
เสร็จแล้วให้เราประคองสภาวะที่จิตนิ่ง ที่สงบนิ่งสบายแบบนี้เอาไว้
สัมผัสความสุขสงบ ที่เกิดจากสมาธิ ความสบายจากการได้พักผ่อนจากการคิด

พอจิตของเราสัมผัสสุขแบบนี้อยู่นานเท่าที่เราต้องการแล้ว
ให้เราอธิษฐานว่า

ขอให้ข้าพเจ้าสามารถเข้าถึงซึ่งสภาวะของลมสบายที่ลมหายใจดับไป ลมหายใจหายไป จิตมีอารมณ์หยุดนิ่ง ตั้งมั่น เบาสบายนี้ ได้ตลอดไป ทุกสถานที่ ทุกเวลา ทุกชั่วขณะจิต ทุกครั้งที่ต้องการ ตราบเท่าเข้าถึงซึ่งพระนิพพานด้วยเทอญ

อธิษฐานย้ำ เอาไว้สามครั้ง

จากนั้นจึงค่อยๆ ถอนจิตออกจากสมาธิช้าๆ
โดยการหายใจเข้าลึกๆ ออกช้าๆ สามครั้ง
ครั้งที่ 1 เข้า พุท ออก โธ
ครั้งที่ 2 เข้า ธัม ออก โม
ครั้งที่ 3 เข้า สัง ออก โฆ

ตื่นขึ้นด้วย พุทโธ ธัมโม สังโฆ
เสร็จแล้วจึงค่อยๆถอนจิตออกจากสมาธิช้าๆ

ลองทำดูนะครับ
พอได้แล้วเราก็มาทำขั้นแผ่เมตตา เพื่อสัมผัสความสุขที่มีความละเอียดประณีตยิ่งขึ้นต่อไป


</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ผมเป็นแบบนี้เลยครับ มันจะไปก็ปล่อยมันไป
แต่แนะนำ ช่วงตื่นนอนใหม่ๆ ไม่มีอาการปวดเบาปวดหนัก ไม่ต้องไปไหนนั่งตอนนั้นเลย มันจะนิ่งง่ายเพราะเพิ่งหลับมา แถมยิ่งเป็นช่วงตีสี่ นะ ยิ่งสบายเลย


เมื่อก่อนผมเหมือนเจ้าของกระทู้ ทำทุกวันมันก็ส่าย แถมอ่อนแรง เพราะยังตั้งใจมากไป ทำสามเดือนไม่เห็นผล ก็เลยปล่อยๆ สบายๆ อยากนั่งเมื่อไหร่ก็นั่ง ช่วงไหนสบายใจก็นั่ง คนไม่อยู่อยู่เงียบก็นั่ง ตอนไหนนั่งแล้วรู้สึกไม่ค่อยสบายก็เลิกไปหาเวลาดีๆเหมาะๆ ใจสบายๆค่อยทำใหม่
ยังงี้เห็นผลครับ ได้ผลง่ายกว่ามานั่งคร่ำเคร่ง ทุกๆวัน นั่งทนปวดขาปวดเขา จิตฟุ้งคิดโน่นคิดนี่ หรือเพลียจากการทำงาน จากงานบ้าน แล้วมานั่ง นั่งไปก็สัปหงก จะนั่งไปทำไม ถ้าอย่างนั้น

 

สมาธิอนิจจังไม่เที่ยงหนอ
จะทำให้เกิดก็ยากทำให้เสื่อมมันง่ายไม่เที่ยงเลยหนอ
ได้มาไม่ฝึกบ่อยๆก็เสื่อมคลาย
ความสำคัญ คือ เป็นเรือพายข้ามฝั่ง อย่ายึดมั่นเกินไป

ค่อยๆฝึกไป ยอมแพ้ก็เสียไปอีกชาตินึง
เกิดใหม่ไม่ได้พบพระพุทธศาสนานี่งานเข้าเลย กิเลสเต็มหัวใจ
0.นั่งสบายกายอย่าเกร็ง

เอา2ข้อพอ
1.ว่างจาก ความคิด
2.จิตจับไว้ที่คำภาวนา เช่น พุทโธ หรือ นับเลข เพียงอย่างเดียว

- อย่าจินตนาการอยากเห็นนั่นนี่ คิดฟุ้งซ่านก็วางทิ้ง เวลานี้เป็นเวลาพักจิตพักใจ

ทำบุญ รักษาศีลแน่นแฟ้น ศึกษาข้อธรรมะ สวดมนต์ตั้งใจจับทีละคำ
อย่าทำสิ่งผิดมโนคติส่วนตัว หากมีประกอบไปด้วยแล้ว ปิติง่าย สมาธิจะเกิดง่าย

ถ้าทำตรงข้ามสมาธิเกิดยากนะครับต้องใช้ออปชั่นช่วย พวกคริสตอลปิรามิด อเมทิส ลาพิส

 

วิตกจริต ควรลองปฏิบัติอานาปานุสสติดูนะครับ ลมหยาบ-ลมละเอียด คุณจะสัมผัสได้ด้วยตนเอง และเป็นเรื่องปกติครับที่จิตจะฟุ้งซ่าน ต้องอดทนครับ ได้แค่ไหนก็ให้พอใจ อย่าไปท้อ
ก่อนนั่งถ้าจิตฟุ้งมาก ควรเดินจงกรมก่อนจะดีครับ
-ให้คุณพิจารณาการเกิด ดับ ที่เป็นลูกโซ่ตลอดเวลาที่คุณก้าวเท้า แล้วคุณจะมีสติอยู่กับปัจจุบันที่สุด เช่น ซ้ายก้าวไปแล้ว ส้นเท้าขวาเปิดขึ้น เตรียมก้าวต่อไป เช่นนี้ ลองเดิน วันละ 1ชม.สิครับเดี๋ยวดีขึ้น
สู้ๆ

 

ค่อยๆทำไปเน้อ ให้สติมันค่อยๆรับรู้อยู่กับลมหายใจ นานๆเข้ามันก็จะรู้เฉพาะลมหายใจอย่างเดียวเองล่ะ สู้ๆ

 

ค่อยๆ ทำครับ อย่าไปเบื่อครับ

เหมือนเราเป็นเด็ก เพิ่งหัดเดิน ก็ตัองมีล้ม และ เดินไม่คล่องกันบ้างครับ

สุดท้ายคือพยายาม ทำซ้ำเกี่ยวกับพื้นฐาน ให้คล่อง และ แน่นครับ

ในระยะยาวจะดีเอง

 

เพิ่งจะเริ่มหัดเหมือนกัน ขอรับเอาวิธีการของท่านทั้งหลายไปใช้ดู ขอบคุณนะคะ

 

บ่างทีความที่เรามีปัญญา ก็สงสัยไปเรื่อย เมื่อเข้าใจอะไรแล้วก็จับให้มั่น แล้วปฏิบัติไปเรื่อย ๆ ความเป็นสมาธิก็จะสะสมไปจนจิตใจมีความมั่นคงเอง แรก ๆ ก็เอาไม่อยู่ต้องล่ามเชือก เมื่อชินกับการล่ามเชือกแล้ว เดี๋ยวก็เชื่องเอง ปล่อยเชือกแล้วก็ไม่พยศอย่างแรก ๆ

นับลมหายใจก็ดีนะ ทำให้จิตตื่นตัวดีไม่เคลิ้มไปกับความสงบ ดังนี้.....

หายใจ เข้า-ออก นับ 1 - 2 - 3 - 4 - 5
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 -9
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10.....

จิตจะจดจ่ออยู่กับลมหายใจ เข้า - ออก ทำให้เราไม่คิดออกไปเรื่องอื่น ทำบ่อย ๆ ก็จะเกิดสมาธิที่มั่นคงมาก ๆ ขึ้นเอง โดยที่เราไม่รู้ตัว แล้วจดจำอารมณ์ตอนที่ยังไม่ได้สมาธิไว้ด้วยนะ เพื่อเป็นการเปรียบเทียบ แล้วสอนผู้อื่นต่อไป.............ขอให้สมประสงค์ ครับ.

 

อนุโมทนากับทุกๆคำตอบนะครับ
แรกๆ ก็ยังงี้แหละครับจิตที่ไม่เคยถูกฝึกมันก็ซนเดี๋ยวไปนู่นเดี๋ยวไปนี่ยังงี้แหละ ฝึกบ่อยๆมันก็เชื่องเอง เอาใจช่วยครับ

 

ฟุ้งก็ปล่อยมันฟุ้งไปซิครับ ไม่ต้องไปกด ยิ่งไปกด แสดงว่า ยิ่งอยาก & ยิ่งหลง เป็นการเพิ่มกิเลสลงไป ทำให้มึดบอด มากขึ้นนะ เออ..อออ

Keyword อยู่ที่ "ฟุ้งก็ให้รู้ว่าฟุ้ง" เวลาคุณฟุ้ง คุณแค่ตามรู้มันเท่านั้นเป็นพอ
รู้เฉยๆนะครับ ไม่ต้องไปปรุงเพิ่ม ชำเลืองเฉยๆ เหมือนว่า สมมุติมันฟุ้งเรื่องงาน คุณก็อ้อ คิดเรื่องงาน แต่ไม่ต้องไปคิดต่อนะ ให้มันคิดไป คุณไม่ต้องช่วยมันคิด

พอคุณตามรู้มันแบบนั้นไปเรื่อยๆ เด๋วธรรมชาติของจิตมันจะหยุดฟุ้งไปเอง หรือฟุ้งน้อยลง...พอถึงตอนนี้ คุณค่อยเอาอาปานสติ เข้าไปเจริญต่อ...แค่นี้เองครับ

ผมเองก็มีจริตคล้ายคุณ...จิตผมมันฟุ้งอย่างกะลิงซนๆ แหนะ

การเจริญสติ ไม่ยาก และไม่ง่ายครับ (^_^) ... สู้ๆนะครับ

อนุโมทนาสาธุการด้วยครับ

 

แวะมาดูนักรบลงสนามคั๊ป... ฮี่ฮี่

 

อ่า...ท่านเจ้าสำนัก...ย่องมาดูหรางับ อิอิ

 

นะงินะงิ ...