ช่วยผมทีผมชอบสะใจคนที่โดนเวรกรรมตามสนอง

ขอแสดงความคิดเห็นอีกหนึ่งเสียงน่ะครับ ไห้คุณตั้งกฏเกณท์ ตั้งปณิธานหรือ ยึดถือ เป็นสัจจะ ของความเป็นไปแห่งบุญ บารมี แบบใดก็ได้ครับ ไห้คิดในแง่ของความเสมอภาคที่ทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับ แต่กระนั้นจงเชื่อมั่นในผลของการกระทำว่าสิ่งนั้นมีอยู่จริง จงคิดย้อนไปว่าคนเราไม่มีใครที่ดีไปได้เสียทุกอย่างในความมีกิเลสอยู่ของบุคคลที่ยังไม่ได้รับการฝึกอบรมจิตมาแล้วในอดีต ถ้าวันนึงเราพลาดไปได้กระทำแบบนั้นบ้างก็จะมีคนที่ไม่ชอบเรา เขาก็จะมีอาการแบบนี้บ้าง ฉนั้นเราจงตั้งปณิธาน หรือ สัจจะ ว่าเราจักขอได้เป็น พระอริยะบุุคคล หรือ พระโพธิสัตว์ แบบใดก็ได้อย่างนี้ เมื่อเราได้กระทำแบบนี้แล้ว เราจะทำการฝึกฝนไห้ได้ ปล่อยวาง หรือ อภัย ในสิ่งนั้นได้เพราะเราจะรู้ในโทษของการกระทำนั้นว่าถ้าเราทำในสิ่งไม่ดีไม่ควรเราก็จักไม่ได้เป็นในสิ่งที่เราตั้งปณิธานไว้ ฉนั้นสิ่งนี้จะเป็นตัวควบคุม ในการคิด กระทำของเราอย่างนี้ ดังเช่นว่า เราอยากจะได้เป็นหัวหน้าคุมงานซึ่งมีลูกน้องเป็นบริวาร เมื่อเราตั้งปณิธานอย่างนี้แล้วว่าอยากจะเป็นหัวหน้า เราก็ต้องอดทน อดกลั้น ขยันหมั่นเพียร ศึกษาหาความรู้เพิ่ม ใจกว้าง ไห้อภัย ดูแลรักใคร่เอาใจใส่ผู้ร่วมงาน มีใจโอบอ้อมอารี คิดช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ เมื่อทำได้ดั่งนี้ เมื่อเวลามาถึงซึ่งมีตำแหน่งว่างหรือไห้ เมื่อเรามีคุณสมบัติแบบนี้เราก็อาจจะได้เป็นดั่งที่เรามุ่งหวัง เพราะความอยากมีอยากได้ของเรามันจะเป็นบันใดในการมุ่งหวังของเรา ตรงข้ามเมื่อเรามุ่งหวังแล้วแต่เราก็ยังไม่ทำตัว ทำใจ ไห้เป็นไปในทางที่ดี หรือเจริญ สิ่งนั้นก็จะขวางทางที่เราตั้งปณิธานเอาไว้ สิ่งนี้จะเป็นตัวหรือกำลังไห้เห็นโทษของความเป็นไปในการกระทำหรือคิดได้ จงหมั่นฝึกอยู่เนืองๆว่าเราจะเจริญในสิ่งที่ดีไห้ยิ่งๆขึ้นไป หรือ ทำความเจริญไห้เสื่อมถอยลงเรื่อยๆ จงตระหนักว่า คนเรามีบุญ บาป กรรมนั้นไม่เท่ากัน

 

รู้สึกว่า ตัวเองมี พัฒนาการเกี่ยวกับความแยบยล แยบคาย

เมื่ออยู่ท่ามกลางสถานการณ์ต่าง ๆ ที่กำลังเกิดขึ้น

เหมือนว่า... มีความเฉลียว รู้ทัน ไม่ติดกับดัก ง่าย ๆ เหมือนเดิมแล้ว

นั่นก็คือ... การนอกเหนือ

หลุดครั้งหนึ่ง ก็สว่างครั้งหนึ่ง

แต่ทว่า วิบากกรรมก็มีการเรียงคิวออกมาเปิดเผยกันอยู่เรื่อย ๆ

(ตามกรรมที่ได้สร้างได้ทำเอามาแต่กาลเก่ากาลก่อน หลายภพ หลายชาติเนาะ)

เหมือนว่า... ก็จะมีวาระแห่งการหลุดพ้น จบไปเองโดยปริยาย ในแต่ละประเด็นกรรมไป

เหมือนว่า... ก็หลุดไปทีละเปลาะ ทีละเปลาะ (ทีละประเด็นกรรมอ่ะค่ะ)

 

... ดีแล้วครับที่แก้จนหลุดได้บ้าง อย่างน้อยพอหลุดได้จนสว่างก็มีความสุขไปพักๆหนึ่งแหละ

 

นิดนึงนะ... สุขก็ไม่ติด คือ ติดสุขเนี่ย ต่อไปก็จะกลายเป็นตัวสร้างตัณหา (ความอยาก) ที่จะหลุด ที่จะพ้น ได้เช่นเดียวกัน

 

เมื่อแก้ปัญหาสิ่งหนึ่งลงได้เปราะหนึ่งคนเราก็จะรู้สึกสว่างมีความสุขไปชั่ววูบนึง ก่อนที่จะกลับเข้าไปสู่อุปสรรคอีกครั้ง

 

ด้วยความสัจจริง
ในชีวิตเรามีสัจจะใหญ่3ข้อที่ทำตลอดชีวิตที่ไม่เคยผิดสัจจะตั้งแต่อายุเบญจเพศหลักจากที่บวชแล้วลาสิกขาออกมาจนถึงปัจจุบันคือ
1ไม่ฆ่าสัตว์ ทุกชนิด
2ไม่คิดพยาบาทผู้อื่น
3มีเมตตากับทุกสรรพสัตว์
4กรุณากับทุกสรรพสัตว์
5มุฑิตากับทุกสรรพสัตว์
6อุเบกขากับทุกสรรพสัตว์
7 ไหว้พระทำบุญและทานทุกวันพระใหญ๋เป็นอย่างน้อย ส่วนวันพระเล็กแล้วแต่
8 ถวายสังฆทานตามเทศกาล ผ้าป่า กฐินทุกปี ตามเทศกาลไม่ขาด
ตั้งแต่อายุ29ปีถึงปัจจุบัน
ต้องไหว้ครูทุกปี
ทุกวันพระใหญ่เป็นอย่างน้อยต้องสักการะบูชาครูอาจารย์เทพเทวดาด้วยผลไม้ดอกไม้เครื่องสักการะ
เรื่องศีล5 ความจริงแล้วรักษาได้บริสุทธิ์ บ้างเป็นบางเวลา เพราะต้องทำงานทางโลก แต่ก็มีสติรู้ในบางช่วงที่ทำให้ศีลด่าง ทะลุแต่ก็ไม่ถึงกับขาด มาในระยะหลังนี้ จะพยายามมากเพื่อไม่ให้ศีล ด่างแม้แต่น้อยครับ
งานพิธีกรรมต่างๆเริ่มรับน้อยลงไม่ว่าจะเป็นตั้งศาลต่างๆ เป็นร่างทรง เป็นสื่อกลางให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่ก็ยังต้องมีบ้างตามเหตุอันสมควร งานต่อชะตาดูดวงสะเดาะเคราะห์ อื่นๆเบาลงแต่ก็ยังต้องมีบ้างตามเหตุอันสมควร งานรักษาคนที่ป่วยรักษาไม่หายก็เบาลงเช่นกัน

ทุกวันนี้รู้ดีว่ายังเดินวิปัสสนาได้ไม่ไกลมากนักปัญญายังน้อยจึงเร่งฝึกวิปัสสนาขัดเกลาจิตใจตนเองให้สะอาดก่อนเบื้องเบื้องต้น เอาตนเองให้รอดก่อนครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

เหนื่อยๆเบื่อๆ เดี๋ยวก็เลิกเป็นเองล่ะ 55555

มีใครไม่โดนบ้าง มีใครไม่ต้องรับผลของกรรมบ้างเล่า มันก็ตั้งแต่เจ้าฟ้า เจ้าแผ่นดิน ไปจนถึงไพร่ หรือแม้แต่หมาข้างถนน มด ปลวก

แต่นายเลือกเฉพาะคนที่นายไม่ชอบใจล่ะม๊างงง 55555
ถ้าเป็นคนที่นายรักนายชอบใจ เป็นพ่อ แม่ หรือลูกนาย นายคงไม่สะใจหรอก

ถ้ายังไม่สามารถพิจารณาเห็นคนอื่นเป็นเพื่อนร่วมความไม่รู้ ความทุกข์ การเกิด แก่ชรา เจ็บป่วย ตกตาย เหมือนๆกับตัวเองล่ะก็... ก็สะใจไปเหอะ แล้วเมื่อถึงวันเวลาที่เหมาะสม ก็เลิกเองแหละ 55555

 

to : come n' x

ก็เวลานี้นี่แหละเหมาะสมแล้วที่จะต้องเลิกให้ได้

 

มันควรโดน กรรมตามสนอง สมัยนี้ไม่อายกันแล้ว เพราะพวกนี้ไม่เชื่อว่ามีอยู่จริง แค่ซวยแค่ไม่ระวังหรือประมาท มันคิดกันแบบนี้

 

ปกติเรามักจะชอบความดีเกลียดชั่ว พอเห็นว่าตัวเองมีความชั่วแล้วเราจะรับไม่ได้ เป็นลักษณะติดดี เป็นอัตตาอย่างนึงเพราะเรามีอัตตา เราคิดว่าตัวตนนี้เป็นของเรา เราจึงอยากให้มันเป็นแต่อะไรที่ดีๆ อะไรที่ไม่ดีไม่ควรจะมี

เราต้องตั้งจิตไว้ก่อนว่าจากนี้ไม่ว่าจะดีจะชั่ว ที่มันโผล่มาให้เราเห็น เราจะเห็นมันตามความเป็นจริง ไม่ไปกดข่มมัน
ทางแห่งการหลุดพ้นไม่ใช่ทางที่เราใช้หลอกตัวเองว่า เราเป็นคนดี ไม่มีความชั่ว
แล้วคอยตามดูไปค่ะ ไม่ว่าจิตคิดชั่วหรือคิดดีก็ตาม โผล่ขึ้นมา
ปล่อยมัน ปล่อยให้มันแสดงความจริงของมันออกมา ดูมันไปตามความเป็นจริง

ถ้าเราตามดูได้ทันได้ในช่วงที่มันผุดขึ้นมาในใจเราพอดี เราจะเห็นมันดับไปเองโดยที่เราเองก็ไม่ได้สั่งหรือบังคับอะไรมัน

คณอาจจะเห็นเป็นอะไรหนักๆผุดขึ้นมาในจิต แล้วดับไป ถ้าตามรู้ได้ทัน
คุณจะไม่รู้สึกผิด ไม่่รู้สึกเกลียดมัน และก็ไม่รู้สึกเกลียดคนที่โดนกรรมสนองด้วย
คุณจะรู้สึกธรรมดาๆ เหมือนความชั่วนั้นเป็นลมพัดผ่าน ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรา ไม่ได้เป็นส่วนนึงของเรา
เราไม่ได้สั่งมันให้มันเกิด มันเกิดเองดับเอง เพราเราได้เห็นตอนที่มันเกิดขึ้นและดับไปเองต่อหน้าต่อตาเราค่ะ

พอคุณเห็นบ่อยๆ คุณจะรู้สึกว่ามันจะลดๆน้อยลงไปเองค่ะ หรือคุณอาจะไม่ได้สังเกตุเลยก็ได้ว่ามันลดน้อยหรือเปล่า
เพราะเวลาที่มันเกิดขึ้น มันก็ไม่ได้ส่งผลอะไรกับตัวคุณอีกต่อไปแล้วค่ะ

 

เคยได้ยินเขาเรียกอนุโมทนาบาป

น่าจะฝึกอสุภะกรรมฐาน กามลดทุกอย่าจะเบาเอง

ไม่แน่ถ้ามีความเพียร อาจไม่ต้องเรียนอารมณย์พระอริยะ

ข้ามเองก็ได้ ลองหาฟังของหลวงตาพระมหาบัว เรื่องอสุภะอสุพัง เห็นมีความเมตตาอยู่ สาธุ

 

หมั่นเจริญ เมตตา ให้มากครับ อโหสิกรรมให้แก่ทุกสิ่ง
เราเขาล้วนอยากได้ดีมีความสุขทั้งสิ้น
แต่บรุพกรรมที่ทำไว้เป็นอุปสรรค ทำให้ประสบเคาะร์กรรมต่างกันไป
เราทั้งหลายอันที่จริงล้วนเป็นเพื่อนร่วมสังสารวัฎด้วยกันทั้งสิ้น
ลองคิดแบบนี้น่าจะช่วงผ่อนเบาลงได้บ้างนะครับท่าน

 

ต่อไปให้ถ้าเห็นพวกที่ออกมาเตือนสร้างเรื่องโกหกเลวไหลว่าจะเกิดภัยพิบัติโดนกรรมตามสนอง ก็อโหสิกรรมให้พวกเค้าด้วยนะคับ ผมสงสารมากกกกก โดนคนสาปแช่งรายวัน หลอกคนไปเยอะ

 

เจ้าของกระทู้ อย่าได้ไปคิดอะไรที่มันสามารถส่งผลต่ออกุศลกรรมติดตัวคุณไปเลยนะครับ
ไม่ว่าคนนั้นจะเลวจริงหรือไม่ก็ดี ถ้าพวกเขาเลวจริงๆอย่างที่เจ้าของกระทู้คิด
พวกเขาก็ต้องได้รับผลกรรมเฉพาะตัวของพวกเขาเอง
แล้วทำไมอยู่ดีๆ จขกท ต้องคิดอยากตามพวกเขาไปสู่อบายภูมิด้วย

 

ใช่ครับถ้าทำความดีก็ย่อมได้ดี ทำความชั่วก็ย่อมได้ชั่ว
ไม่มีใครหนีพ้นจากกฎแห่งกรรมพ้น

 

ถ้า จขกท เชื่อในกฎแห่งกรรมจริงๆก็ต้องทำความดีจนสุดความสามารถสิครับ

จะมากั๊กไว้ทำไม

 

อยากให้เจ้าของกระทู้นำลิงค์นี้ไปอ่านจะได้ยกระดับจิตใจตัวเองให้สูงขึ้น
สังคมธรรมะออนไลน์,หนังสือธรรมะ,หนังสือธรรมะแจกฟรี

 

มีความรู้สึกสะใจ หรือสาแก่ใจ เมื่อเห็นคนที่ทำไม่ดีโดนกรรมตามสนอง

ผู้ถาม รู้ตัวและหาวิธีแก้ไข ๒๕๕๔ จะแนะนำให้ดังนี้

การมีความรู้สึกแบบนั้นและต้องการแก้ไข

นับได้ว่าเป็นจุดเริ่มต้นได้ดี หรือที่ดี

การรู้สึกสะใจ หรือสาแก่ใจ เมื่อ เห็นคนอื่นได้รับผลกรรมสนอง

ด้วยผลกรรมของขณะจิตนี้ ถ้าไม่แก้ไขก่อนจะสิ้นชีวิตในมนุษย์โลก

จะส่งผลให้ผู้นี้ไปเกิดใน ยมโลก เป็นนายนิรบาล คุมสัตว์ นรก

ให้ได้รับผลกรรมตามกฎของนรกภูมิ จนกว่าจะหมดเวรหมดกรรม

วิธีการแก้ไข คือ จิตที่ยังคับข้องหรือ พรหมวิหาร ๔ ยังอ่อน

จะมีลักษณะเช่นนี้ ๒๕๕๔ แนะนำให้แผ่เมตตา ให้กับ ตนเอง

และ เจ้ากรรมนายเวร ด้วย การบริกรรม บทแผ่เมตตา

ทุกขณะจิตที่ระลึกได้ ทำประมาณ ๑ สัปดาห์

น่าจะเห็นการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น

บทแผ่เมตตา

สัพเพสัตา อเวรา

สัพเพสัตตา อัพยาปัชฌา

สัพเพสัตตา อนีฆา

สัพเพสัตตา สุขีอัตนัง ปริหะรันตุ

.................☺

 

อ่า ขอบคุณที่เข้ามาตอบ ยิ่งเยอะยิ่งดี อิๆ

 

ขอบคุณครับดูมีอะไรน่าสนใจให้อ่านเยอะดีั