ชีวิตอิสระ เป็นอย่างไรจ๊ะ

แล้วถ้าสติไม่ฟันเฟือนล่ะถือว่ามีชีวิตเป็นอิสระหรือเปล่าจ๊ะ

 

ถ้านี่คือชีวิตที่เป็นอิสระจริงยังมีคนเป็นแบบที่คุณให้คำตอบมาหรือเปล่าจ๊ะ

 

ฮานาก้า มั่ก มั่ก ครับ

 

อยากได้ชีวิตที่อิสระ
1.ต้องเข้าใจตัวเองว่าชีวิตที่เกิดมาครั้งนี้ต้องการแก่นสารหรือไม่?
ถ้าต้องการก็ให้ศึกษาพระธรรมคำสั่งสอนขององค์พระบรมศาสดาสัมมาฯ
เพื่อให้ได้คุณสมบัติข้อ2

2.ศึกษาให้เข้าพระธรรมคำสั่งสอนของพระบรมศาสดา แล้วปฏิบัติตาม

3.ต้องเข้าใจระบบของสังคมและค่านิยมของสังคม ที่เราอยู่ให้ได้

และพิจารณาดูว่าค่านิยมที่มีอยู่ มีสาระตามข้อ 2หรือไม่
ถ้าไม่ เราก็ไม่ควรไปให้ความสำคัญ เช่น
ค่านิยม(ที่ใช่)ในประเทศไทยนิยมคนเรียนจบสูงๆ ป.ตรี ป.โท ป.เอก
เราก็ใช้ความเพียรให้ได้สูงที่สุดเท่าที่จะสามารถทำได้ เป็นต้น
นี่เป็นบันไดขั้นต้นที่เราต้องปฏิบัติให้ได้เพื่อการก้าวไปสู่ความมีอิสระของชีวิต

ค่านิยม(ที่ไม่ใช่)ในประเทศไทย นิยมแต่งกายด้วยเสื้อผ้าแบรนด์เนม
ต้องจ่ายด้วยเงินจำนวนมาก จนเกือบหมดกระเป๋าจึงจะได้
สิ่งนี้เป็นการไม่รู้จักประมาณตนผิดหลักธรรมคำสอน หากทำบ่อยๆ
เราก็จะได้นิสสัยเป็นทาสแบรนด์เนมเป็นต้น
และไม่สามารถนำพาชีวิตไปสู่อิสระภาพได้
เพราะต้องเดินตามแฟชั่นที่จะลากจูงเราไปไม่มีที่จบสิ้น

สรุปว่า ต้องรู้หน้าที่ ต้องมีวินัย(คือมีพระธรรมในใจ) ต้องเข้าใจสังคม
(คือเท่าทันและรู้อะไรใช่ไม่ใช่)และปฏิบัติตนให้อยู่ในระดับสายกลางเสมอจึงจะมีอิสระภาพตามปรารถนาได้

 

คำว่าชีวิตอิสระของ คุณวงกลมจุด คงหมายถึงการดำเนินชีวิตประจำวันอย่างไรให้เป็น
ปกติและมันเกี่ยวข้องอะไรกันไหมกับคำว่า จิตอิสระหรือพลังงานอิสระอะไร
ผมขออนุญาตเล่าให้ฟังเพื่อแลกเปลี่ยนมุมมองกันดังต่อไปนี้นะครับ..
อันดับแรกเราต้องทำความเข้าใจกับสมมุติ และทำความเข้าใจกับวิมุติก่อน
เราถึงจะอยู่กับวิมุติและอยู่กับสมมุติอย่างมีความสุข
เพราะว่าโลกกับธรรมก็อาศัยกันอยู่ จิตกับกายก็ยังอาศัยกันอยู่
เราจึงจำเป็นต้องทำความเข้าใจกับสมมุติให้หมด
และก็ทำความเข้าใจกับวิมุติเพราะว่าทุกสิ่งทุกอย่าง
เค้าก็อิงอาศัยกันอยู่ทั้งหมด
เราจะไปละสิ่งหนึ่งสิ่งใดก็ไม่ได้เพราะว่าเราก็ยังมีลมหายใจอยู่
ร่างกายเราก็ยังอาศัยสมมุติอยู่..
ถ้าเราอยากจะอยู่ดีมีสุข เราต้องทำความเข้าใจให้หมดทุกสิ่งทุกอย่าง
เพื่อไม่ให้ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งต่างๆ แล้วก็ปล่อยวาง
...คือวางที่จิต ทำให้จิตของเราสะอาดบริสุทธิ์ นั้นหละครับดีที่สุด..
ส่วนทางสมมุติเราจะบริหารอย่างไร..
เราก็ต้องรู้จักวิเคราะห์ พิจารณาในสิ่งที่เราชอบ
ในสิ่งที่เราถนัด ขณะที่เราบริหาร ขณะที่เราทำนั้น
เราเดือดร้อนไหม ร่างกายเราเดือดร้อนไหม
จิตของเราเดือดร้อนไหม สมมุติภายนอกเขาเดือดร้อนไหม
เราต้องมาวิเคราะห์ในมันรอบทั้งภายในและรอบทั้งภายนอก
ถ้าผิดพลาดเราก็แก้ไขใหม่จนกว่าเราจะถึงปลายทางได้นั้นแหละครับ
.ถึงจะเรียกได้ว่า ชีวิตอิสระแบบที่เข้าใจ..​

 

แล้วคำว่าชีวิตอิสระนั้นอิสระที่ใจหรือที่กายจ๊ะหรืออิสระที่ใจอย่างเดียวจ๊ะกายต้องอิสระด้วยหรือเปล่าจ๊ะ
ะ

 

อ่านแล้วเหมือนจะทำได้ยากเหมือนกันนะจ๊ะ

 

ชีวิตอิสระนี่เหมือนชีวิตในความฝันมากกว่านะจ๊ะเพราะเหมือนจะทำได้ยากเหมือนกันนะจ๊ะ ใครมีคำแนะนำที่สามารถเป็นไปได้ไม่ยากก็ลองช่วยแนะนำด้วยนะจ๊ะอยากมีชีวิตอิสระจังเลยเฮ้อเหนื่อยกับชีวิตที่เหมือนไม่มีอิสระนี้จัง

 

อิสระคือใจอิสระเป็นสำคัญส่วนกายรองลงมา
แต่จะมีอิสระอย่างไรก็ต้องมีหน้าที่และความรับผิด
ชอบต่อครอบครัวหรือต่อสังคม
ไม่เช่นนั้นชีวิตจะมีคุณค่าตรงไหน หากมีแต่อิสระ
แม้กลุ่มฮิปปี้ก็ยังมีหน้าที่ถูกไหมคับ!??

 

แสดงว่าหน้าที่ความรับผิดชอบกับงานประจำไม่ไช่อันเดียวกันไช่ใหมจ๊ะ
และแสดงว่าการที่มีหน้าที่รับผิดชอบก็ทำให้ชีวิตอิสระได้ไช่แบบนี้หรือเปล่าจ๊ะเพราะชีวิตอิสระก็ต้องมีคุณค่าไปด้วยไช่หรือเปล่าจ๊ะ

 

ความรับผิดชอบต่อครอบครัวและสังคม ก็หมายรวมถึงการงานที่เป็นเกี่ยวกับเศรษฐกิจด้วยนั่นจึงจะถูก

ถึงแม้คุณถูกล๊อตเตอรี่รางวัลที่ 1พรุ่งนี้ และคุณสามารถหยุดงานทุกชนิดได้ทันที
คุณก็อาจไม่มีอิสระเพราะมีแต่เงินแต่ไม่มีขอบข่ายของชีวิต ดังนั้น ชีวิตคุณ
แม้จะร่ำรวยแต่ก็เลื่อนลอย มันก็ไม่ใช่มีชีวิตอิสระอยู่ดี เพราะมันขาดหน้าที่
ไม่มีแก่นสารและขอบเขต ความเป็นอิสระคือสามารถใช้ชีวิตได้โดยเสรีภายในขอบเขต
โดยปราศจากการควบคุมจากสิ่งภายนอก เพราะเราควบคุมตัวเราเองได้หมดทุกอย่าง(โดยอาศัยหลักธรรม)

 

แสดงว่า คำว่าชีวิตอิสระนี่ ไม่ไช่สิ่งที่จะทำกันได้ง่ายๆไช่แบบนี้หรือเปล่าจ๊ะ
หรือมันจะเป็นได้แค่ความฝันเท่านั้น

 

แล้วมีใครบ้างมั้ยที่คิดว่าตนเองมีชีวิตที่อิสระแล้วหรือว่าไม่มี
อยากได้คำตอบว่า มีคนที่มีชีวิตที่อิสระได้จริง มีบ้างมั้ยจ๊ะ

 

รู้สึกเหมือนโดน กักขังอยู่ใช่มั้ยจ๊ะ

 

รู้สึกเหมือนเราอยู่ร่วมกับคนที่ถูกกักขังแล้วเราเหมือนต้องทำตัวเหมือนถูกกักขังไปด้วยมันบอกไม่ถูกจ๊ะเลยอยากถามความรู้สึกของคนที่เขามีชีวิตที่อิสระแล้วว่าอิสระอะไรยังไงแบบไหนน่ะจ๊ะ

 

เราเองก็คิดว่าตนเองมีชีวิตที่อิสระแล้วแต่ความรู้สึกก็อย่างที่บอกนั่นแหล่ะจ๊ะ
อยากได้คำตอบจากคนที่เขามีชีวิตอิสระว่าเขารู้สึกแบบไหนจ๊ะ

 

สมการนี้เลยครับ ชีวิตอิสระ = ชีวิต + สมองด้านเหตุผล + สมองด้านอารมณ์ - สมองด้านเหตุผล
ก็จะเหลือ ชีวิตอิสระ = ชีวิต + สมองด้านอารมณ์ (สัญชาติญาณในการมีชีวิต)
แค่เนี้ยครับ ก็อิสระแล้ว
เอาไว้ผมจะลองส่งสมการนี้ไปขอรางวัลโนเบลนะ 55555 ล้อเล่นนิดนึงนะ อย่าโกรธกันนะครับ

 

ชีวิต กับ อารมณ์(สัญชาติญาณ) จะออกมา เหมือน สัตว์ป่าหรือเปล่าจ๊ะ
ถ้า ชีวิตกับเหตุผลตามธรรมชาติน่าจะได้คำตอบที่ไกล้เคียงกว่า ชีวิตกับสัญชาติญาณนะจ๊ะ เพราะเราใช้คำว่าเหตุผลตามธรรมชาติแทนเหตุผลจากสังคมคนหมู่มากที่ยังไม่เป็นธรรมชาติ แบบนี้ พอได้หรือเปล่าจ๊ะ

 

ก็เข้าท่าดีนะครับ

 

เข้าท่าแล้วไปไหนต่อจ๊ะขึ้นฝั่งไช่หรือเปล่าจ๊ะชีวิตถึงจะเป็นชีวิตอิสระ