@@..คำครู ผู้ชี้-นำ-อุปถัมภ์ สู่พระโพธิญาณ & เรื่องเล่าจากกัลยาณมิตร.@@

ทำบุญแต่เก็บบุญไม่อยู่


ที่มา https://www.youtube.com/@Thrrma

 

ที่มา https://www.youtube.com/@Tripitaka-TH

 

ที่มา https://www.youtube.com/@Tripitaka-TH

 

“กว่าจะเป็นพระพุทธมารดา” เบื้องหลังของพระนางสิริมหามายา อธิษฐานจิตเป็นพระพุทธมารดา (อ้างอิงจากคัมภีร์ “สัมภารวิบาก”)

ในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเก่าแก่ชื่อ “สัมภารวิบาก” (สำ-พา-ระ-วิ-บาก) แปลว่า “ผลแห่งการสะสม” (“สมภาร” คือ การสะสม “วิบาก” คือ ผล) โดยคัมภีร์นี้ได้รวบรวมพระชาติต่าง ๆ ของพระพุทธเจ้าไว้ ตั้งแต่พระชาติที่พระองค์ตั้งพระมหาปณิธานเป็นพระพุทธเจ้า จนกระทั่งพระชาติที่เป็นสุเมธดาบสและได้รับพุทธพยากรณ์จากพระทีปังกรพุทธเจ้าว่า พระองค์จะเป็นพระพุทธเจ้าในกาลต่อไป

ในคัมภีร์นี้ มีเรื่องราวของ “พระนางสิริมหามายา” ย้อนกลับไปสู่พระชาติแรกของพระนาง ที่ตั้งจิตอธิษฐาน ปรารถนาที่จะเป็นพระพุทธมารดา ดังนี้

เมื่อครั้งพระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นชายผู้ยากเข็ญ บิดามารดาก็ประสงค์ให้แต่งงานมีครอบครัวเสียที แต่พระโพธิสัตว์ก็ไม่ยินยอม ต้องการอยู่ดูแลบิดามารดาไปตลอดชีวิต ครั้นต่อมา เมื่อบิดาสิ้นไปแล้ว พระโพธิสัตว์ก็ได้เลี้ยงดูมารดาที่เริ่มชราลง โดยไปทำงานบนเรือสำเภา จนกระทั่งได้รับเลือกจากพ่อค้าให้เป็นนายเรือ พระโพธิสัตว์ต้องเดินทางรอนแรมไปแดนไกล ด้วยความเป็นห่วง จึงพามารดาขึ้นเรือสำเภาไปด้วยตลอด

ต่อมา เรือสำเภาเผชิญกับพายุใหญ่จนอับปาง พระโพธิสัตว์พยายามว่ายน้ำเพื่อเอาชีวิตรอด โดยให้มารดาเกาะหลังของตนไปด้วย แล้วพาว่ายข้ามมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ฝ่าพายุฝนที่โหมกระหน่ำ

ฝ่ายท้าวมหาพรหมที่มีทิพยญาณสูงยิ่ง แปลกใจว่า เพราะเหตุใด จึงไม่มีพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นบนโลกมาช้านานแล้ว จึงเสด็จจากวิมานลงมายังโลกมนุษย์ พบเห็นว่ามีชายผู้หนึ่งกำลังว่ายข้ามมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ ซึ่งผิดวิสัยของคนธรรมดาทั่วไป ซ้ำยังมีมารดาเกาะหลังมาด้วย จึงทราบด้วยญาณว่าเป็นพระโพธิสัตว์

ท้าวมหาพรหมจึงส่งกระแสจิตให้พระโพธิสัตว์บังเกิดจิต เพื่อตั้งพระมหาปณิธานน้อมจิต ปรารถนาพระโพธิญาณต่อไปในกาลข้างหน้า

ครั้นพระโพธิสัตว์ที่กำลังแหวกว่ายน้ำในมหาสมุทรอยู่นั้น จึงบังเกิดจิตตั้งพระมหาปณิธานอยากช่วยสรรพสัตว์ทั้งหลายในโลก จึงเปล่งวาจาออกมาว่า
“เราตรัสรู้แล้ว เราก็อยากให้ผู้อื่นรู้ด้วย
เราหลุดพ้นแล้ว ก็อยากให้ผู้อื่นหลุดพ้นด้วย
เราข้ามได้แล้ว เราก็อยากให้ผู้อื่นข้ามได้ด้วย”

เมื่อพระโพธิสัตว์เปล่งวาจาอันเป็นสัจอธิษฐาน มารดาซึ่งเกาะอยู่ที่หลังได้ยิน ก็บังเกิดจิตโสมนัสอย่างยิ่ง จึงเปล่งวาจาด้วยว่า “หากบุตรของข้าพเจ้าปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐ นำพาเวไนยสัตว์ไปสู่ฝั่ง ข้าพเจ้าก็จะขอเป็นพระพุทธมารดา”

ในกาลต่อมา มารดาของนายเรือสำเภาได้เกิดมาเป็นมารดาของพระโพธิสัตว์หลายภพหลายชาติ จนกระทั่งพระชาติสุดท้ายเป็น “พระนางสิริมหามายา” พระพุทธมารดาของเจ้าชายสิทธัตถะ พระโคตมพุทธเจ้า

“พระนางสิริมหามายา” จึงทรงเป็นเนื้อนาบุญที่สั่งสมบุญบารมีร่วมกับพระโพธิสัตว์มาช้านาน โดยตั้งความปรารถนาไว้เป็นพระพุทธมารดา ไม่เช่นนั้นพระพุทธเจ้าก็คงไม่อาจอุบัติขึ้นก็ได้ แต่พระนางก็แทบจะไม่มีโอกาสได้ชื่นชมพระบารมีของเจ้าชายสิทธัตถะ เพราะพระนางได้สิ้นพระชนม์ในอีก ๗ วันต่อมา หลังจากมีพระประสูติกาลพระโอรสแล้ว

ด้วยเหตุที่ว่าพระนางได้ตั้งจิตอธิฐานไว้ว่า ขอเป็นพระพุทธมารดาเท่านั้น พระนางจึงสิ้นพระชนม์ เพราะสงวนพระครรภ์ไว้แก่พระโพธิสัตว์เพียงพระองค์เดียว หลังจากนั้นพระนางก็ไปบังเกิดเป็น “เทพบุตร” มีนามว่า "สันตดุสิตเทพบุตร" สถิตในเทวโลกชั้นดุสิต ไม่ได้เป็น "เทพธิดา" หรือเป็นหญิงอย่างเก่า แต่ที่เกิดเป็นหญิง ก็เพราะพระนางอธิฐานขอเป็นพระพุทธมารดา นั่นเอง

คัดลอก เรียบเรียง และสรุปจากคัมภีร์ “สัมภารวิบาก” จากดุษฎีนิพนธ์ พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย โดย พระราชธรรมเมธี (วิสูติ ปัญญาทีโป) พ.ศ. ๒๕๖๐ และจาก trueplookpanya, Wikipadia ถ่ายทอดต่อโดย มนต์ชัย เทียนทอง (ภาพจำลองจากจินตนาการ สร้างด้วย AI)

************************

อนุโมทนาและขอบคุณที่มา https://web.facebook.com/monchai.tiantong.9?__tn__=-UC*F

 

"พึงระวังการวิพากวิจารณ์บุคคลอื่น ที่จะทำให้ปิดกั้นการเห็นให้เนิ่นนาน ถึงเห็นก็ไม่ชัด และจะปิดกั้นการเข้าถึงธรรมะที่สูงยิ่งๆขึ้นไป "
คำสอนหลวงป๋า

 

ที่มา อุทยานธรรม https://www.youtube.com/@Uttayarndham