ขอเพียงที่พักใจ

อนุโมทนากับเรื่องที่คุณคิงคอง99 นำมาถ่ายทอดสู่กันฟังนะคะ
คิดว่าเมื่อน้องkookandfอ่านแล้ว
คงได้คิดว่าชีวิตคนเรานี้ล้วนเป็นทุกข์
ไม่ว่าเรื่องใดก็เรื่องหนึ่ง
และยังมีคนอีกจำนวนมากที่ทุกข์เหมือนเรา หรือทุกข์มากกว่าเรา

ติงรู้สึกชื่นชมและอนุโมทนาในน้ำใจอันประเสริฐของน้องพนักงานหญิง
ที่มีจิตเมตตาคนนั้น ซึ่งคิดว่าหาไม่ได้ง่ายๆเลยนะคะในยุคปัจจุบันนี้

 

ยินดีกับท่านจขกท ที่ได้รับพลังน้ำใจ-กำลังใจจากกัลยาณมิตรหลายท่าน โดยเฉพาะ ท่านพี่ติงติงที่กล่าวถ้อยธรรมเป็นที่มาแห่งความเย็นใจเสมอ สมกับที่เป็นแม่พระของกลุ่มเยาวชนแห่งหนึ่งทีเดียว..กราบอนุโมทนาอย่างยิ่งครับพี่ติง...

ฝากคำเตือนใจที่คัดลอกมาให้พิจารณาครับ...

ละครโลก รับบท กำหนดเล่น ต่างรำเต้น ตามไป ในคอกขัง
พอจบฉาก จากไป ไม่จีรัง มิอาจหวัง วิงวอน ย้อนกลับคืน..

....

ถ้ารักมาก ทุกข์มาก ลำบากนัก ถ้ารักบ่อยทุกข์บ่อยแน่แก้ไม่ไหว
ถ้ารักน้อย ทุกข์น้อย ค่อยคลายใจ ถ้าไม่รัก หมดทุกข์ สุขยั่งยืน

.....

ความสุขก็ ยึดไว้ ไม่ได้ดอก ความทุกข์ก็ หลอกหลอก จริงที่ไหน
ทุกทุกสิ่งเพียงผ่านมาแล้วลาไกล เหลือไว้แต่ความว่างอย่างนั้นเอง
.....

สิ่งที่ผ่าน นานแล้ว ให้แล้วไป ถึงเศร้าใจ ไม่ฝืน คืนมาหา
อีกความสุข ทั้งหลาย ที่หมายตา ใช่ได้มา ด้วยความเศร้า จงเข้าใจ

..........

ถ้าทุกอย่าง ต้องได้ ดังใจคิด ชั่วชีวิต จะเอาของ กองที่ไหน
จะได้บ้าง เสียบ้าง ช่างปะไร นี่แหละไซร้ ชีวิตมนุษย์ ปุถุชน

.....

เรากำเนิด เกิดมา ในหล้าโลก สุขกับโศก คงอยู่ เป็นคู่สอง
เดี๋ยวทุกข์มา สุขมา พากันครอง เหมือนเขาร้อง รำเต้น เล่นลิเก

...........

ยศและลาภ หาบไป ไม่ได้แน่ มีเพียงแต่ ต้นทุน บุญกุศล
ทรัพย์สมบัติ ทิ้งไว้ ให้ปวงชน แม้ร่างตน เขาก็เอา ไปเผาไฟ

เมื่อเจ้ามา มีอะไร มาด้วยเจ้า เจ้าจะเอา แต่สุข สนุกไฉน
เจ้ามามือเปล่า เจ้าจะ เอาอะไร เจ้าก็ไป มือเปล่า เหมือนเจ้ามา

....

ขอให้จิตของท่านจขกท หลุดพ้นจากความเศร้าหมอง สว่างไสวด้วยปัญญา ตลอดไปครับ

 

สวัสดีค่ะตอนแรกสงสัยว่าทำไมๆเขาเรียกคุณว่า จขกท ยังสงสัยอยู่แปลว่าไรค่ะ
นั่งอ่านบทความของคุณจนจบ และอ่านทุกความคิดเห็นที่ให้กำลังใจคุณฉันก็จะเป็นกำลังใจให้นะค่ะในขณะที่ตัวฉันเอง ก็มีทุกถึงจะไม่เหมือนคุณแต่มันก็ไม่ต่างกันเท่าไรเพราะสุดท้ายตัวฉันเองก็ต้องเลิกลาต้องถูกพลากคนรัก ขอเรียกตัวเองว่าจิ๊กนะค่ะ จิ๊กเป็นคนจ.เชียใหม่ค่ะจบ ครุ ราชภัฏช.ม. ก่อนจะตัดสินใจจิ๊กเป็นBCของเครืองสำอางBSCจัดว่าเงินเดือนดีพอสมควรจน
เจอกับแฟนผ่านsocial network ทั่วไปค่ะ ตอนเจอกันเราต่างคุณหน้าคุณตาเหมือนเคยเจอกันมาก่อนเราถูกใจกันว่างั้นละค่ะ ยิ่งนานวันยิ่งรู้สึกต่อกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนจิ๊กตัดสินใจมาใช่ชีวิตอยู่ที่บ้านของเขา เขาเป็นจีนค่ะไม่ใช่เชื้อสายหรือลูกครึ่งนะค่ะเพียงแต่ว่าบรรพบุรุทเขามาตั่งรกรากอยู่ที่โคราช จีน พูด ลาว ไม่ต้องบอกถึงหน้าตานะค่ะเค้าหน้าตาจัดว่ามองสาวสาวเดินตามเลยทีเดียวอันนี้เจอกับตัวเองเลยขนาดเรามองแบบเกรงใจฉันบางฉันเดินจับมือกันเธอเห็นไหม ก็ยังไม่ได้เกรงใจเราเลยด้วยซ้ำขนาดนั้นเลยละค่ะ ส่วนเรื่องฐาณะอย่าให้พูดถึง เอาเป็นว่า อ.เภอที่อาศัยอยู่ไม่มีใครไม่รู้จัก ไม่ว่าจะเป็นห่างทอง สตูดิโอถ่ายภาพ บ้านเช่า ตึกแถวให้เช่า โรงแรมประจำอำเภอ เจ้าของตลาด สารพัดหุ้นส่วน ธนาคาร บริษัทเงินกู้ในจ.ร้อยเอ็ด ขายรถมอเตอไซ์รถยนต์ และบ้านอีกหลายหลังทั้งในตัวจังหวัดโคราช และ อำเภอที่อยู่ คุณคิดดูส่วนฉันตอนแรกที่มาอยู่ฉันมาแต่ตัวค่ะของจริงฉันไม่รู้เลยว่าเขามีอะไรบ่าง รู้แต่ว่าที่บ้านทำร้านถ่ายรูปสตูดิโอ มีโรงแรม แล้วก็ทำเว็ดดิ้งไปด้วย แค่เท่านี้ก็ว่าไม่ลำบากแล้ว แต่ไม่คิดเลยพอมาถึงแม่เขาก็ดูเหมือนจะเอ็นดูเรา จิ๊กก็ไม่นิ่งเฉยนะค่ะมาจิ๊กก็ทำทุกอย่าง จะว่าไปทำทุกอย่างจริงๆค่ะตั่งแต่งานบ้านเหมือนโดนแกล้งไม่อยากคิดอย่างนั้นเลยเพราะโดนจิกหัวใช้ตั่งแต่6โมงแทบจะ14ชัวโมงเลย ล้างห้องน้ำยังงี้ ขัดพื้น ล้างจาน ทำกับข้าว ยันงานเรือนเลยทีเดียว ทุกเดือนจะแม่เขาให้เงินเดือนด้วยค่ะให้จิ๊กประมาณ4000บาทเท่านั้นจิ๊กไม่ได้เรียกร้องอะไรค่ะเพราะแค่คิดว่าให้ที่อยู่ที่กินก็ดีมากแล้วได้อยู่ใกล้ๆคนที่รักอีกอย่างแฟนจิ๊กก็แอบให้เรื่อยๆ แต่เหมือนทำดีเสอมตัวใครเคยได้ยินไหมค่ะนี่ละค่ะ เราโดนใส่ร้ายโดนว่าต่างๆนาๆจาก สใภ้ใหญ่ขี้อิจฉามากชอบกระแน๊ะกระแหน๋ พูดกระแทกแดกดันแปลกมากยิ่งกว่านั้น เขากลับคิดว่าเราจะมาเกาะลูกชายเขาจะมาแย่งสมบัติทั้งนี้ทั้งนั้นยังกล่าวหาว่าจิ๊กเป็น18มงกุฏ และ ขอร้องให้จิี๊๊กกลับบ้านไปซะ แม่เขาบอกจิ๊กว่าจิ๊กไม่เหมาะสมกับลูกเค้าจิ๊กไม่คู่ควรทางพีน้องบางคน(พี่สใภ้กับพี่ชาย)ก็ไม่happyกับตัวจิ๊ก มีเรื่องไล่จิ๊กกลับบ้านหลายต่อหลายครั้ง แต่แฟนจิ๊กกลับพยายามและพูดให้กำลังใจ และ พยายามปกป้องมาตลอดจนทะเลาะกับพี่ชายและแม่เขาเอง ขนาดแม่เขาถึงขั้นด่าว่าไล้แล้วยังไม่ไปทำไม มันถึงหน้าด้านอยู่ขนาดนี้ ด่าจิ๊กว่าจิ๊กมาถ่วงความเจริญลูกเขา ทั้งที่จิ๊กช่วยงานทุกอย่างในบ้านที่ร้านทุกอย่าง บอกก่อนนะค่ะจิ๊กไม่ได้ด่านจะอยู่เลยความจริงจิ๊กขอกลับตั่งแต่โดนไล่ทีแรกแล้วและสะใภ้ใหญ่กับพี่ชายเขาก็หาเรื่องเราสองคนแทบจะตลอดเลยมาโวยวายบ่างละกดดันแม่บ่างละแม่ของแฟนจิ๊กก็ทราบดีรู้อยู่แก่ใจ ว่าเรารักกันรู้ว่าลูกเขารักจิ๊ก แต่ก็ไม่รู้ทำไม แม่เขาด่าจิ๊กว่าจิ๊กเป็นตัวปัญหาพูดว่าอย่ามาทำให้ครอบครัวฉันแตกแยกกัน สั่งให้จิ๊กกลับบ้านและเปลี่ยนเบร์อโทร เพื่อไม่ให้ลูกเขาโทรหา แต่ทุกครั้งแฟนจิ๊กก็จะมาปกป้องตลอดบอกไม่ให้กลับไม่ยอมให้จิ๊กไปถึงขนาด วันนึงจิ๊กทนไม่ไหวเก็บเสื้อผ้าเพื่อที่จะหนี เข้าทราบและอ้อนวอนถึงขั้นกราบจิ๊กเพื่อไม่ให้ไปเขาบอกว่าอยากอยู่กับจิ๊กจิ๊กเอกสงสารเขามากค่ะและด้วยความรักไม่สามารถใจแข็งได้เลย แม่เขาไม่ได้แคร์ความรู้สึดลูกตัวเองเลย ทั้งที่แฟนจิ๊กเป็นกำลังสำัคัญของบ้านประมานว่าเป็นเสาร์หลักเลยก็ว่าได้ ด้วยความที่เค้าจบธุรกิจคอมเค้าทำโปรแกรมธุรกิจทุกอย่างในร้านสตูดิโอด้วย และด้วยความที่เป็นคนธรรมธรรมโมถือสิน ชอบทำบุญ ด้วยกันตลอด แฟนจิ๊กเป็นคนแบบอะไรก็ได้ไม่เรื่องมากใจเย็นมีเหตุผล แม่เขาก็อยากจะอยู่กับแฟนจิ๊กจะว่าเป็นลูกรักเลยละทั้งเรียบร้อยใจดีไม่ตอบโต้ใคร แต่สุดท้ายต้องมาปกป้องจิ๊กจนเกิดมีเรื้องกันกับพี่ชายกับสใภ้ใหญ่ร่าวถึงแม่ตัวเอง ถึงแม้เขาจะปกป้องไม่ได้มากแต่ก็ยังดีกว่าให้โดนใครทำร้ายจิตใจแทบทุกวัน
ตอนนี้จิ๊กคิดได้แล้วว่าจิ๊กจะหยุดทุกอย่าง เราต้องรู้จักประมาณตนเอง ไม่ควารฝืนอะไรที่มันเป็นสิ่งที่เขาลิขิตมาแล้ว แม่เขามาพูดกับจิ๊กดีๆว่าจะให้ทุนจิ๊กไปเรื่มชีวิตใหม่ถ้าจิ๊กรักลูกเขาจิ๊กก็ต้องเสียสละเป็นคนที่ถอยไป แค่ขอให้จบกับลูกเขาสั่งให้เราเลิกกันโดยที่ไม่ให้แฟนจิ๊กรู้จิ๊กเลยรับปากว่าจะไปโดยที่ไม่เอาทุนนั้นขอแค่ ค่ารถอย่างเดียวก็พอ จิ๊กตอนนี้ยังไม่ได้กลับบ้านนะค่ะ แต่ไม่เกิน26นี้ค่ะคือบทสรุปทุกอย่างช่วยเป็นกำลังใจให้จิ๊กด้วยนะค่ะให้จิ๊กแข็มแข็ง ให้ทำใจได้ ทุกวันนี้อยู่ด้วยการมองหน้าคนรักเพื้อให้หายใจต่อไปในวันพรุ้งนี้ จนกว่าจะถึงวันนั้น

 

ผมว่าลองถามตัวเอง ว่าอะไร ทำไม และอย่างไร ลองถามกับตัวเองแค่นี้ก็จะเห็นอะไรขึ้นมาบ้างนะ
ถามตัวเองจนกว่า จะไม่มีคำถามภายในใจ ตอบตัวเองจนกว่าจะไม่มีข้อกังขาที่จะเดินต่อไป

จงหันมองคนที่รอคุณหรือคนที่อยู่ นามสกุลเดียวกับคุณดูนะครับ

ต้องสู้นะ

ผมก็แค่คน โลกๆ คนนึง

 

ที่ผ่านมาผมพบกำลังใจอันแท้จริง จากตัว scrat ที่มันบอกว่า love is being stupid together เป็นเรื่องจริงครับ อันนี้ทำให้หมดทุกข์ หมดโศก กันได้เลยทีเดียว.
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=RM_Yp4GW4Rk]Love is being stupid together - YouTube[/ame]

 

ตอนนี้ได้บอกคืนห้องเดิม เพื่อจะเตรียมตัวย้ายไปอยู่ตึกเดียวกับเพื่อนในสิ้นเดือนนี้ เมื่อกี้คุยกับพี่ที่รู้จักมา เราพึ่งจะทราบว่าเขาคนนั้น ตอนนี้เขาย้ายไปอยู่ด้วยกันกับเพื่อนผู้หญิงสมัยเรียนมหาลัย แถวๆระเเวกไม่ไกลจากเรานี่เอง เราเจ็บแทบจะกระอักเลือด บางทีสงสัยขึ้นมาดื้อๆทำไมทำดี แล้วไม่เคยได้ดี ตั้งแต่เราเลิกกันกับเขาเราไม่ได้แค่อกหักเสียใจ แต่มันมากกว่านั้น มันสูญเสียความมั่นใจในตัวเองอย่างแรง ทุกวันนี้ก็ยังอาศัยนอนห้องเพื่อน อ่านหนังสือเรื่องล่องไพร เพราะมันตื่นเต้นดี ใจจะได้จดจ่ออยู่กับหนังสือ พรุ่งนี้จะพากันไปบวชชีพราหมณ์กับเพื่อนที่วัดปทุมวนาราม ซักสามวันคราวนี้จะแผ่ให้ตัวเองเยอะๆ จะเลิกแผ่ให้เขาคนนั้นแล้ว

 

ก็ดีครับ ได้ย้ายจากที่เก่าที่มีแต่เรื่องให้คิดถึงอดีต การเปลี่ยนสถานที่เป็นวิธีการที่ดี สำหรับจิตใจ

น่าจะกระอักเลือดที่สงสารผู้หญิงใหม่ของเขานะครับ เพราะมีโอกาสจะประสบชะตากรรมเดียวกับเราได้มาก..

รีบโยนความสงสัยนี้ทิ้งเสีย เพราะเป็นอันตรายร้ายแรงมากครับ เข้าขั้นมิจฉาทิฏฐิ แก้ยากทีเดียว..ความจริงมีอยู่ว่า ถ้าทำดี ผลดีย่อมตามมา และถ้าทำชั่ว ผลชั่วย่อมตามมานี้เป็นความจริงที่ไม่เเปรเป็นตรงข้าม..

การทำดีนั้นเป็นส่วนหนึ่ง ผลย่อมตั้งขึ้นทันทีที่ทำแล้ว แต่ผลนั้นจะส่งให้ได้เสวยเมื่อใดนั้นขึ้นอยู่กับปัจจัยอื่นๆ ที่เหมาะสมประชุมพร้อม ถ้าว่าอกุศลวิบากมีกำลังแรงมาก เขาจึงมาส่งผลอันเจ็บปวดให้ได้รับ ผลแห่งความดีที่อ่อนกำลังกว่าก็ไม่อาจมาแทรกได้ หากว่าเราใช้ความทุกข์อันเป็นผลของบาปเก่ามาเป็นเหตุให้ทุกข์รันทด สลดหดหู่ อย่างต่อเนื่องย่อมเป็น"บาปใหม่"ที่เกิดขึ้น ย่อมเป็นท่อต่อให้อกุศลวิบากอื่นๆได้ช่องได้โอกาสมาส่งผลต่อเนื่องได้เรื่อยๆ..อย่างหนึ่งที่ท่านจขกท กำลังได้รับต่อเนื่องคือความรู้สึกว่า..

".. ตั้งแต่เราเลิกกันกับเขาเราไม่ได้แค่อกหักเสียใจ แต่มันมากกว่านั้น มันสูญเสียความมั่นใจในตัวเองอย่างแรง .."

คนเราเสียอะไรๆเสียได้ไม่เป็นไร..ยังไม่เสียหายเท่าไร...แต่ถ้ามี "ใจเสีย" หรือเสียความมั่นใจในตัวเองแล้ว ก็ยากที่จะยกตนให้พ้นออกจากทางวิบัติได้..

พยายามยกใจให้กลับสู่ปรกติ สรุปลงตรงที่กรรมที่ตนทำมา ยอมรับว่าตนนั่นเองทำผิดมาก่อน ครั้งนี้ได้ชดใช้วิบากไปแล้ว หมายถึงวิบากเลวย่อมหมดหรือลดไป๑ครั้ง ..มิใช่เราคนเดียวที่ทุกข์เช่นนี้ เหลียวดูในทิศบนและล่างของกระทู้ จะเห็นเพื่อนร่วมทุกข์มากมายน่าเห็นใจ ทั้งนั้น ดูแล้วบางทีเราดูท่าว่าจะยังอยู่ในฐานะที่ดีกว่าคนอื่นเสียอีก เพราะบางราย สามีทิ้งไปทั้งๆที่ ภรรยาเพิ่งคลอด ถ้าเราเป็นอย่างนั้นจะกระอักเลือดหรือตายลงในบัดนั้นกันหนอ.....

ขออนุโมทนาอย่างยิ่งครับ นี้แหละคือความที่มีบุญ เก่าสั่งสมมาดีแล้ว จึงได้มีโอกาสเช่นนี้ ..เราเร่งทำกุศลให้มากให้มีกำลังพอ ผลคือความสุขย่อมหวังได้ในไม่ช้า..จงเชื่อในเรื่องกรรมและการให้ผลที่สอดคล้องกัน ไม่จับคู่ไขว้เขวว่าทำดีไม่ได้ดีฯลฯเป็นต้น ย่อมเป็นมหากุศลที่เกิด คือการทำทิฏฐิให้ถูกตรง เรียกว่ามีสัมมาทิฏฐิ..

บัดนี้เราได้้เป็นอิสระจากคนพาลแล้ว ขอให้เดินหน้าออกจากมุมมืดที่คุ้นเคยเสีย ถ้าไม่แก้ไขตนในเวลานี้หกต้องพบเจอทุกข์เช่นนี้อีกในภพหน้าต่อไป จะรู้จักแก้ไขตนไ้ด้อย่างไร..?..

เป็นกำลังใจให้ครับ..

 

วันนี้กลับมาจากวัดแล้ว การไปปฏิบัติธรรมครั้งนี้ช่วยเราได้เยอะ เพราะหลังจากที่เลิกกันกับเขาคนนั้นเราเองก็ไม่สามารถปฏิบัติเองที่บ้านได้เลย มันหงุดหงิด เผลอครุ่นคิด และเสียใจ อารมณ์สารพัดเกิดขึ้นช่วงนั้น พอไปปฏิบัติมาคราวนี้เราพอใจในตัวเองที่ใจจดจ่ออยู่กับคำบริกรรมได้จนถึงเวลาที่กำหนด เหมือนเริ่มต้นชีวิตใหม่ให้ตัวเองอีกครั้ง พอกลับมาวันนี้จึงสามารถปฏิบัติที่บ้านได้อีกครั้งอย่างไม่วอกเเวก และคิดว่านี้น่าจะเป็นนิมิตรหมายที่ดีในการเริ่มต้นใหม่แล้วแหละ เราเคยเจ็บกับคำพูดของเขาที่ว่าเรา "กินข้าวนี่ ไม่ได้กินหญ้า"หรือ " เรียนครูสมาธิมาไม่ได้ช่วยอะไรเลยหรือ จะอ่อนแออะไรกันหนักหนา" ขนาดวันจะเลิกกันเราร้องไห้น้ำตาไหลเบาๆเขายังเอ็ดเลย นี่หรือคนที่เรารัก นี่หรือคนที่เราปรารถนาจะอยู่ด้วย มาวันนี้กลับไปอ่านข้อคิดของหลายท่านอีกครั้ง รู้สึกว่ามันเข้าใจบางประโยคลงลึกถึงก้นบึ้งหัวใจอย่างแท้จริง เราได้เห็นตัวธรรมตัวนี้ที่เล่นงานเราอยู่ และเราก็กำลังจะชนะมันในเร็วๆนี้

 

ยินดี และอนุโมทนาด้วยนะคะคุณkookandf<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_6618201", true); </SCRIPT>
เฝ้าติดตามเอาใจช่วยคุณมาโดยตลอดค่ะ

 

เวลาที่ล้มก็เหมือนกับว่าทุกอย่างหรือทุกคนรอบตัวจะห่างเหินไปหมด สิ่งที่เกิดขึ้นกับเรามันคงจะเป็นกรรม เราก็จะยอมก้มหน้าชดใช้กรรมครั้งนี้ให้สาสม ถ้าเราเคยทำอะไรกับใครไว้ บางทีก็มองเห็นใจที่เหนื่อยของตัวเอง วิ่งวุ่นคอยจับกิเลสใหม่ๆอยู่เรื่อย วันนี้ได้รับรู้เรื่องราวใหม่ๆเกี่ยวกับเขาคนนั้น รู้สึกสะเทือนใจมาก เพื่อนๆกลุ่มเก่าของเราพวกเขาไปกินไปเที่ยวด้วยกันอยู่ แต่ตัวเราซิเพื่อนกลุ่มนี้ไม่มีใครจะโทรมาถามสารทุกข์สุขดิบของเราเลยตั้งแต่เลิกกัน บางทีก็รู้สึกเหมือนโดนหักหลัง บางทีเราก็สับสนไม่รู้ใครเป็นคนยังไงกันแน่ เจ็บจังเลยค่ะ ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างคะ

 

​

 

^-^แฮบบี้เอนดิ้งนะ

 

อยากรู้จังว่าตอนนี้คุณkookandf เป็นอย่างไรบ้าง ดิฉันก็กำลังตกที่นั่งเหมือนคุณเลย เคราะห์ซ้ำกรรมซัด เพื่อนที่คบหากันมา สิบกว่าปี มาหักหลังเราอีก แย่กว่าคุณอีก ตอนนี้ก็อยู่ตัวคนเดียวโดดๆ หันหาใครก็ไม่มี ได้แต่เข้ามาเวปพลังจิตอ่านนั่นนี่พอให้ใจชื้นมาบ้าง อ่านเรื่องของคุณแล้วดิฉันร้องไห้ไปด้วย หัวอกผู้หญิงด้วยกันเข้าใจดีที่สุด แต่ป่านนี้คุณคงทำใจได้บ้างแล้ว ยังไงก็ขอให้พ้นทุกข์เร็วๆนะคะ ส่วนดิฉันจะอดทนให้ผ่านพ้นไปให้ได้

 

เราทั้งนั้นย่อมเคยผ่านความทุกข์โศกผิดหวังมาักันมากบ้างน้อยบ้างทุกคน.. บางคราวก็คิดว่าสิ่งที่มีเเละเป็นนั้นจะเที่ยงยั่งยืนไปเช่นนั้นตลอด แต่ที่แท้ หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ .. เราทุกคนมีกรรมเป็นของของตน จึงเกิดมาเพื่อฝึกตนให้เลือกทำเหตุที่จะนำไปสู่ความพ้นทุกข์ .. ความอาลัยใยดี ในบุคคลผู้ไม่รักเราจะมีประโยชน์อันใด..

จิตใจคนย่อมเปลี่ยนแปลงไปไม่หยุดหย่อน ใครที่ใหนจะรักษาใจใครอื่นให้เป็นไปอย่างที่ตนเองปรารถนา..ย่อมไม่ใช่ฐานะที่จะเป็นได้เลย ...เพราะสิ่งทั้งปวงไม่อยู่ในอำนาจควบคุมอะไรของใครอย่างแท้จริง การยึดมั่นว่านั่นของเรา เขาต้องรักเราตลอดไป จึงเป็นเพียงความเห็นที่ผิดไปจากสภาพธรรมที่ถูกต้อง นั่นคือ สิ่งทั้งปวงไม่เที่ยง..

น้ำตาที่ต้องหลั่งไหลเพราะความเศร้าจากรักที่ผันแปร มีมากกว่าน้ำในมหาสมุทรแล้ว ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นไม่ได้แล้ว หยุดร้องไห้เถิด คนดี...เมื่อจะร้อง ก็ร้องให้บุคคลที่มีค่าควรแก่น้ำตาอันมีค่าของเรา เช่นมารดาบิดาเป็นต้น...ไม่ต้องรอไปร้องตอนที่ท่านเสียไปแล้ว แต่ร้องในเวลานี้ทีเดียว ร้องเพราะสงสารที่ท่านต้องร้าวรานราวถูกขยี้ใจให้แหลกราน........เพราะลูกที่ท่านทะนุถนอมเลี้ยงอย่างดี แม้ยุงก็มิให้ไต่ไรมิให้ตอม ..แต่...บัดนี้ใจสลายเพราะชายที่โลเล...เธอจะรู้หรือไม่ว่า พ่อแม่จะทุกข์สักปานใดหากได้รู้...พ่อแม่จะมีจิตใจทุรนทุรายกว่า....สักกี่เท่า...กี่เท่า...กันหนอ

สมควรหรือไม่ที่เราจะรักพ่อแม่ให้มากกว่าชายแปลกหน้าคนนั้น?..

 

ขอบคุณมากค่ะท่าน ddman ท่านสอนได้ดีมากๆค่ะ ดิฉันก็พอจะคลายจากทุกข์ได้บ้างเวลาที่อ่านคำสอนดีๆจากท่าน เพราะงั้นดิฉันจึงเข้ามาเวปนี้บ่อยๆ ระบายตรงนั้นที ตรงนี้ที เห็นคนทุกข์มากมาย ด้วยเรื่องเดิมๆ ซ้ำไปซ้ำมา คนเราหนอเกิดมาเพื่อทุกข์ทรมานจริงๆ รู้ว่าทุกข์แต่ก็หนีไม่พ้น เพราะจิตตัวเดียวที่ไม่ยอมละยอมวาง

 

รู้ก็ทั้งรู้ แต่อำนาจเยื่อใยเสน่หานั้นช่างยิ่งใหญ่เหลือเกิน เพราะโดยปกติ คนเราย่อมรักสุขเกลียดทุกข์กันทั้งนั้น ย่อมขวนขวายที่จะยุติทุกข์ด้วยอาการต่างๆ ...แต่ที่น่าแปลกคือในยามที่ถูกทุกข์เพราะคนที่ตนรัก......ที่ตนรัก..(แต่เขาไม่รักตน)..กระหน่ำเอา แทนที่จะปล่อยตัดปัดเยื่อใยนั้นออกเสีย กลับถลาเข้าจับรับเอามากอดแนบใจไม่เลิกราแล้วก็รำพันว่า ข้าพเจ้าเจ็บสาหัสเหลือเกิน...ใครจะช่วยข้าพเจ้าได้บ้าง...ดังนี้ !!....แต่ตนไม่ละปล่อยวางลงเลย แล้วใครที่ใหนจะช่วยได้เล่า..

เริ่มแต่บัดนี้เถิดคนดี...สั่งสมความกล้าที่จะคิดว่า ไม่วันใดก็วันหนึ่ง ไม่จากเป็นก็จากตาย ดังนั้น จึงไม่ปล่อยใจ และความสุขทุกข์ของตนไปอิงหรือขึ้นกับใครจนเกินไป เผื่อใจไว้บ้าง เผื่อใจให้เป็น รักษาใจของตนให้อิสระได้ย่อมไม่ทุกข์เมื่อเขาเปลี่ยนแปลง......พึงเข้าใจว่า บุคคลผู้มีสามีก็ทุกข์เพราะสามี ผู้มีบุตรก็ทุกข์เพราะบุตร หรือกล่าวสั้นๆได้ว่า ที่ใดมีรัก ที่นั่นก็มีทุกข์ เป็นของคู่กันเป็นธรรมดา...เราเกิดมาเพื่อพัฒนาตนให้ทราบสิ่งตามจริง เพื่อแก้ไขข้อบกพร่องผิดพลาดที่เคยชินของเราที่ผ่านมานับภพ ไม่ถ้วน ถ้ายังพ่ายแพ้อีกในครานี้ แม้ในอัตภาพต่อๆไป ก็จะเป็นเหมือนเดิม ใครที่ใหนจะช่วยเราได้...

เอาละ บัดนี้หนูsusikaพึงเช็ดน้ำตาให้แห้ง เมื่อว่างจากการงานก็พึงไปเฝ้าพระบรมศาสดา ด้วยการสวดมนตร์ ตั้งใจสมาทานศีล..ศึกษาพระธรรม นำไปปฏิบัติในชีวิตจริง แผ่เมตตาแก่คนรอบข้าง ในที่สุดผลดีแห่งบุญทั้งหลายย่อมมีกำลังเข้ามาอุ้มชูรักษาให้ชีวิตผ่องแผ้วไพบูลย์ได้...อย่าถามว่าเหตุไรข้าพเจ้าทำบุญอยู่ แต่ยังทุกข์ไม่หาย........เมื่อจะถามก็ถามตนผู้รู้ดีกว่าใครๆว่า "เราทำบุญมากพอแล้วหรือ จึงถามหาผล?" ...

เป็นธรรมดาที่คนผู้ถูกทุกข์ครอบงำ ย่อมต้องการพ้นทุกข์โดยฉับพลัน จึงเป็นที่มาของมิจฉาชนผู้กำหนดพิธีกรรมต่างๆขึ้นเพื่อหวังทรัพย์ จงอย่าให้โอกาสตนไปเกลือกกลั้วสิ่งเหล่านี้ เพราะเป็นเรื่องไม่มีเหตุผลรองรับ...หนูsusika เมื่อมีพระรัตนตรัยเป็นสรณะ ประพฤติศีลอย่างมั่นคง เจริญทานอยู่ อานิสงค์อันดีงามย่อมหวังได้

การไปเกี่ยวข้องกับหมอดูหรือพิธีแก้กรรมอื่นๆ เป็นเรื่องของคนจนปัญญาถูกเขาหลอกเท่านั้น ขอให้ใช้ปัญญารักษาตน พ้นความงมงายย่อมเข้าถึงความเกษมปลอดภัยครับ...สักวันหนึ่งหนู susikaจะเป็นคนแกร่งอีกคน ที่จะเข้ามาปลอบผู้ที่ถูกรักทำร้าย ในวันนั้นหนูsusika จะพูดว่า น่าขอบใจทุกข์ที่ทำให้เราพบสิ่งที่ดีๆ ถ้าไม่ทุกข์คงไม่ได้ปัจจัยให้ได้ปัญญาเช่นนี้เลย...

ขอเป็นกำลังใจให้ครับขอให้ประสบสิ่งดีๆ พ้นจากปัญหาและอุปสรรคทั้งปวง

 

ค่ะท่าน ddman ตอนนี้เวลาใดก็ตามที่รู้สึกเศร้า ทุกข์ใจ ดิฉันจะเอาหนังสือสวดมนต์ ที่มีคำแปลด้วย มาสวดมนต์ สวดจนรู้สึกสบายใจ (บางครั้งสวดมนต์จิตก็คิดไปต่างๆนานา น้ำตาก็ไหลโดยไม่รู้ตัวก็มีค่ะ) เสร็จแล้วก็นั่งสมาธิ จิตก็ไม่ค่อยสงบหรอกค่ะ แต่ก็ยังดีกว่ามานั่งจมอยู่กับความทุกข์ ได้อ่านคำปลอบใจ แนะนำ ของท่านแล้ว มีกำลังใจขึ้นมากค่ะ ดีกว่าแต่ก่อนเยอะเลยค่ะ
บุญใดที่ดิฉันได้ทำมา ไม่ว่าจะเป็นการให้ทาน สวดมนต์บูชาพระรัตนตรัย หรือบุญอื่นที่ได้ทำมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน และต่อไปในอนาคต ขอผลานิสงฆ์นี้ส่งผลให้กับท่าน ddman เป็นผู้ที่มีบุญบารมีสูงยิ่งๆขึ้นไปนะคะ ท่านเป็นผู้ที่ชี้แนะให้กับสัตว์โลกผู้ตกยาก ได้มีกำลังใจต่อสู้ ดิฉันไม่มีอะไรตอบแทนท่านก็ขอเอาบุญกุศลนี้ตอบแทนท่านนะคะ และผลบุญนี้ก็ขอให้ถึงแก่เพื่อนผู้ตกทุกข์ได้ยากทุกๆคน ขอให้พ้นทุกข์โศกไวไว นะคะ สาธุ

 

ขออนุโมทนาสาธุการน้อมรับกุศลด้วยจิตโสมนัสยิ่งครับ ขอให้เจตนาที่สวยงามวิจิตรนี้มีอานุภาพยิ่งทบเท่าทวีคูณสะท้อนส่งกลับมายังเจ้าของด้วยกำลังอันหาประมาณมิได้ ให้คุ้มครองปกปักรักษาให้พ้นทุกข์โศกโรคาพาธแลภยันตรายทั้งปวง ให้เป็นที่ตั้งแห่งเมตตากรุณามุทิตาในที่ทั้งปวง ตลอดไปครับ..