กสิณอะไรฝึกง่ายสุดหนอ?

เออ ทางที่ดี เลิกสอนเถอะ มันจะทำให้คนหลงทางไปเปล่าๆ เสียเวลาฝึกสติปัฏฐานสี่ที่น่าจะฝึกไป

 

1

 

พี่เป็นคนสร้างแทงค์น้ำให้ครูบายันหรอครับ

 

การปฏิบัติที่ผ่านๆมา ได้ผลหรือไม่ อย่างไร?
อย่างน้อยที่สุด ถ้าสามารถ ควบคุมอารมณ์ได้
ไม่ไปหวั่นกับสิ่งยั่วเย้าภายนอก..

ก็น่าจะเป็นที่พอใจ และวางใจได้ ในระดับหนึ่ง

(สัตว์โลกย่อมมีกรรมเป็นของตน)

 

พี่ไม่ได้สร้าง แต่ช่วยสร้าง และร่วมสร้างจ๊ะ ทำไมเหรอคะ

 

สาธุค่ะท่านพี่ระมิงค์ ^^
ติงติดตามอ่านข้อความของพี่ด้วยความเคารพค่ะ
แม้บางช่วงเวลา ด้วยการงานที่รัดตัวอาจห่างหายไปบ้าง
แต่เมื่อมีเวลาว่างก็จะพยายามหาอ่านย้อนหลังค่ะ
"มิตรแท้ แม้อยู่ไกล ก็เหมือนใกล้"

 

ผมเคยไปปฏิบัติธรรมข้างบนถ้ำเมืองนะครับ
เห็นพี่ปฏิบัติสวดพระจักรพรรดิก็เลยทักทายครับ

 

ขอร่วมนิดหนึ่ง...ด้วยความด้อยประสบกาณ์เรื่องกสินทั้งหลายจริงๆ ..ขอบอก
ขออย่าถือสาสำหรับผู้รู้ทุกท่าน

เคยมีประสบการณ์บ้าๆ เพี้ยนไปหรือเปล่าไม่แน่ใจ


เพราะหลังดูสารคดีทีวี ยามดึก เรื่องหลุมดำแห่งจักรวาล

เลยนึกครึ้มนำภาพนั้นขึ้นมา...นั่งขัดสมาธิแบบโก้ๆตามที่เขาทำกัน แล้วจินตนาการเอาหลุมดำ
ดูดความเจ็บปวดในร่างกายทั้งหมดจากพิษทางไสยศาสตร์ที่คุกคามจนขยับตัวแทบไม่ได้
มาร่วมเดือน

อึ้ย...มันได้ผลอย่างประหลาด...โล่งตัวเบากระโดดดึ๋งๆได้เลย

ต่อมาลองเริ่มฝึกดูใหม่..ทำยังไงก็ไม่สำเร็จ...ไม่มีพลังเอาซะเลย



ต่อไปจะลองฝึก..พลัง."หลุมขาว" ดูมั่งดีกว่า
รึเพราะผมกำลังจะบ้าไปจริงๆ.....

ขอผู้รู้ ช่วยแนะนำที่เถิดจักขอบคุณอย่างสูง

 

ป๋ามิงค์..หลบมาอยู่นี่เอง..ยังมุุขเยอะนะฮ่ะ..
ตามมาแอบขอศึกษา..วิทยาการด้วยครับ..

ฝากเนื้อ.. ฝากตัวขอน้อมเรียนวิชาจาก อ.nopphakan
ด้วยความเคารพจากใจจริงครับ

 

เข้ามาทักกันบ่อยๆนะ พี่ชอบลายเซนต์เธอนะ เบรคพี่หัวทิ่มเลย 5555555
ขอบใจมากจ้าา

 

คุณนพคะ พลังงานที่ไม่ดีที่ไหลเข้าร่างกายดิฉันจนทำให้ป่วย ตอนนั้นข้างในได้รับความบอบช้ำมาก ถึงกับไอเป็นเลือดเลยทีเดียว ดิฉันอยากทราบว่าแม้ว่าตอนนี้ดิฉันจะหายแล้ว แต่ตรงที่กระแสพลังงานไหลเข้าตรงนั้นก็ยังรู้สึกขัดๆอยู่ ไม่ทราบว่าเป็นพลังงานที่ตกค้างอยู่หรือเปล่าคะ มีผลต่อร่างกายอย่างมากจริงๆค่ะ. แต่ก็เคยไปยืนที่สนามหญ้าตอนหัวค่ำ ฝนหยุดตกใหม่ๆ และสบัดมือพร้อมกับปล่อยกระแสออกทางนิ้วทั้งสิบตามที่คุณนพแนะนำ ก็รู้สึกดีขึ้นระดับหนึ่ง แบบนี้ต้องทำบ่อยๆหรือเปล่าคะ

ดิฉันต้องขอโทษทุกๆท่านในนี้ด้วย ดิฉันเคยลงข้อความในห้องอภิญญานี้แล้วในกระทู้หนึ่ง ว่า ดิฉันเป็นพวกปัญญาอ่อน สติและปัญญาทางธรรมนั้นไม่ค่อยมีเท่าไหร่ ยังคงทับหญ้าอยู่เรื่อยไป เผลอเอาก้อนดิน/หิน ออกเมื่อไหร่ หญ้าเหล่านั้นมันก็งอกงามอย่างรวดเร็ว .... จึงพอจะรู้ตัวไม่ค่อยโผล่มาเท่าไหร่ แต่กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกในห้องอภิญญา ที่ดิฉันได้รับ"อนุญาต"ให้มาขอความรู้และศึกษาเล่าเรียน ปรกติจะมีแต่ห้ามและห้าม ดิฉันจึงเต็มที่ไปหน่อย
ดิฉันน้อมรับทุกๆความผิดพลาด และขอบคุณทุกๆบทเรียน

 

น่าจะขึ้นอยู่กับจริต ของแต่ละคนหรือเปล่าวครับ อย่างผมมีคนเคยแนะนำ ฝึกกสินไฟนั่งเพ่งเทียน แล้วหลับตา ยิ่งเพ่งยิ่งจ้องยิ่งร้อน ไม่มีสมาธิเลยจนเลิก สุดท้ายปล่อยหมดแล้วนั่งธรรมดา แล้วจู่ๆก็มี ภาพสายน้ำเข้ามา พอผมจ้องมองทีไร รู้สึกว่าสมาธิตัวเองจะนิ่งมาก จนปัจจุบันนี้รู้สึกวว่าถ้า ผมนั่งสมาธิแล้วเห็น น้ำหรือ หยดน้ำ วงกระพรื่มน้ำ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ คล้ายๆน้ำ จิตผมจะนิ่งมาก.... ในการจะเพ่งน้ำนี้ผมจะหลับตาสักพักแล้วนึก ย้ำว่านึก ไม่ใช่ คิดเพื่อให้เกิดหรือบังคับตัวเองให้เห็นนะครับ เพราะ นึก คือ การเริ่มต้นอย่างเบาๆ สบายๆ เพลินๆ ไม่มีการเร่ง ไม่ลุ้น ส่วนคิด คือ การนึกที่หนักกว่า และมีขั้นตอน ชีวิตประจำวันเรามักจะคิดมากกว่านึก....

 

ประเด็นสุดท้าย เรื่องข้างบนนี้ ถือว่าเป็นเรื่องปกติที่เราจะ
ต้องเจอกันได้ทุกคนครับ..ในทางปฏิบัตินะครับ..ไม่ว่าจะกรรมฐานกองไหนๆ
ก็ตาม..ท่านว่าให้เราอย่าพึ่งเอาความคิดของตัวเองเข้าไปวิเคราะห์ และท่าน
บอกว่าให้เราวางทิฐิมานะของตนเองเอาไว้ก่อน อย่าไปแยกแยะแบ่งแยก
แบ่งฝักแบ่งฝ่าย รวมทั้งตัดสินว่านั้น โน่นดีกว่า...เพราะใจเราจะขาดความ
เป็นกลาง..ก็จะเผลอไปกล่าวหาคนอื่นๆอย่างที่คุณ rungdao เคยได้ยิน
มาบ้างนั้นหละครับ..แต่ก็ดีตรงใช้เป็นบทสอบเราได้ครับ...และในทางปฏิบัติ
นะครับ..เรื่องอะไรก็ตามถ้าเราวางความคิดและวางทิฐิเราได้แล้ว...ท่านให้
เราลองไปปฏิบัติดูก่อน ควรปฏิบัติให้เข้าถึง ให้รู้ ให้เข้าใจให้ได้ก่อน.แล้ว
ถึงค่อยมาถาม มาวิเคราะห์.วิพากย์ในเชิ่งที่สร้างสรรค์ที่เป็นไปเพื่อการลด
ละกิเลสในใจตนให้น้อยลงเพื่อส่งเสริมการไปถึงปลายทางอย่างนี้ไม่เป็นไรครับ
ส่วนการอ้อนน้อมถ่อมตน.รู้จักรับฟังความคิดเห็นที่ต่างในลักษณะความคิด
เห็นที่มีเหตุผล..เป็นนิสัยปกติที่ผู้ปฏิบัติจะพึ่งมีถูกต้องแล้วครับ..
และการพยายามฝึกการสร้างสติเพื่อดึงให้ตัวเองมาอยู่กับปัจจุบัน
เท่านั้นเป็นเรื่องที่ควรทำให้เป็นปกติร่วมด้วยครับ..ส่วนการแนะนำในเชิง
ที่เล่าให้ฟัง ย้ำว่าแค่เพียงแต่เล่าให้ฟัง..ก็ยังมีได้เรื่อยๆครับ..
ตามแต่การเข้าถึงของแต่ละบุคคล...เทคนิคง่ายๆคือ ไม่ว่าจะเกิดอะไร
ขึ้นก็ตามในการพัฒนาทางด้านจิต..ให้เรามองให้เป็นเรื่องปกติเอาไว้ก่อน
ครับ..แล้วการฝึกทุกอย่างต้องควบคู่กับการเจริญสติและการเดินปัญญา
เอาไว้อย่างขาดกันไม่ได้..ปฏิบัติแล้ว..มันจะต้องส่งเสริมการลด ละ กิเลส
ในใจตนเอง ไม่ว่าจะกิเลสแบบหยาบๆ กลางๆ หรือละเอียดๆ มันจะต้อง
ไปหนุนให้น้อยลงเรื่อยๆตามลำดับได้..และเป็นไปแนวทางการปฏิบัติ
ตามแต่จริตของตนเองโดยที่ต้องไม่ลืมผู้อยู่เบื้องหลังทุกๆกรณี.โดยไม่เผลอ
ว่าสิ่งที่เรามีเราได้มาจากตนเองแต่ฝ่ายเดียว..ต้องไม่ลืมผู้อยู่เบื้องหลัง
ฝ่ายนามธรรมทุกๆกรณีที่จะคอยส่งเสริมเราอยู่แม้ว่าตอนนี้เราจะไม่ทราบ
หรือยังไม่สามารถสัมผัสได้ชัดเจนก็ตาม.และก็มีท่านเป็นที่ตั้งไว้ด้วยครับ...
ปล.การจะฝึกเรื่องเกี่ยวกับนามธรรม..ต้องฝึกต้องคุยกับบุคคลที่สัมผัสหรือพอเข้าถึงเรื่องนามธรรมได้
เรื่องพวกนี้.จะไปอ่านจากตำราหรือจะไปใช้ความคิดวิเคราะห์เอาเอง
โดยที่ยังไม่วางความคิดยังไม่วางทิฐิของตนและไม่ได้ลงมือปฏิบัติ
ให้รู้ ให้เข้าถึง มาก่อนดูจะไม่เหมาะสมและไม่ใช่วิสัยของนักปฏิบัติ
..และที่สำคัญมันต้องพิสูจน์ได้.ทำให้คนอื่นๆสัมผัสได้ด้วย รับรู้ได้ด้วย.
ถึงจะมีความเป็นรูปธรรม เฉกเช่นแม้เราอ่านตำราแล้วเรามีความ
เข้าใจเราก็ต้องนำมาปฏิบัติเพื่อให้เห็นผลเช่นกัน.ว่าทำแล้วจิตเรา
มันลดละคลายความคิด คลายความยึดหมั่นถือมั่นได้จริงๆไหม
กิเลสส่วนละเอียดต่างๆของเรามันน้อยลงจริงๆที่เป็นผลมาจากการ
ปฏิบัติและเป็นผลที่ส่งออกมาจากตัวจิตจริงๆไหม..
และฝึกแล้วควรจะมีประโยชน์ทั้ง
ต่อตัวเองและบุคคลอื่นๆในแบบที่สามารถรับรู้ได้ทั้งตัวเอง
และบุคคลอื่นๆร่วมด้วยอีกทางครับไม่ว่าด้านสภาพแวดล้อมต่างๆ
รอบๆตัวเราและด้านการอยู่ร่วมกับสังคมต่างๆ.
ประมาณนี้ครับภาพรวมๆแบบหยาบๆทั่วๆไปนะครับ
เล่าให้ฟังเอาไว้อ่านเล่นๆครับ..ขอบคุณครับ....

 

ดิฉันต้องกราบขออภัยคุณนพด้วยจริงๆ ที่ทำให้หนักใจ จริงๆท่านอนุญาตให้เข้ามาศึกษาหาความรู้ได้ แถมมีบอกเป็นแนวว่าไม่ต้องกลัวเวลานั่งสมาด้วย ไม่มีอะไรทำอันตรายดิฉันได้ ท่านเอาอยู่ ว่างั้นเถอะ แต่ดูท่าท่านจะเอาดิฉันไม่อยู่ซะงั้น :'''( ก็รู้ตัวนะคะ แต่บางครั้งความโง่มันไม่เคยปราณีดิฉันเลยนี่ ก็ต้องแก้ค่ะ ต้องแก้
เมื่อคืนสวดมนต์ไปนึกๆไปหัวเราะไป นี่ถ้าความรู้สึกรุนแรงที่หัวเวลาโกรธนี่เปลี่ยนมาเป็นฟ้าผ่าที่หัวนี่ ดิฉันว่าหัวดิฉันนี่คงดำเป็นตอตะโกแน่ๆ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕

ปรับเข้าสู่โหมดปรกติแล้วนะคะ

ปล. หลวงปู่เบรคมาว่า "อย่าพูดมาก"
อันนี้ทำเอาเสียงหัวเราะลดหายไปครึ่งหนึ่ง
งั้นเอาครึ่งเดียวนะคะ ฮ่าๆๆๆๆ

 

ประเด็นเรื่องพูดนะครับ..สังเกตุดูนะครับ ถ้ามีเรื่องอะไรก็ตาม
จากภายนอกหรือว่าภายในก็ตามมากระทบ..
ถ้าช่วงขณะนั้นจิตสามารถวางได้ทันทีหรือไม่สนใจจริงๆ
ในช่วงนั้นจะมีการพัฒนาการปฏิบัติไปได้อีกขั้นเสมอครับ..
ปล.ไว้สังเกตุกิริยาต่างๆดูได้ครับ.ในอนาคตนะครับ.
.แต่ต้องวางได้จริงๆนะครับ ๕๕๕๕ ไม่ใช่แอบไป
พูดถึงต่ออีกนะครับ.แต่ถ้าคุยเพื่อความบันเทิงอีกประเด็นครับ(deejai).

 

ผมไม่ถนัดการดูนิมิตเลยครับชอบแบบไร้นิมิตมากกว่า
แต่นิมิตจะเห็นอยู่ครับยิ่งเข้าลึกภาพก็จะเหมือนจริงแต่
แต่ตถ้าไม่ง่วงก็ไม่กำหนดครับซอบแบบไม่มีนินิตเพราะผมคนชอบสงสัย
ไม่ทราบว่าเราจะกำหนดนิมิตแบบเพ่งจำภายนอกพวกกสิณก่อน
จะดีไหมครับต้องขอคำชี้แนะด้วยครับเพราะปัญญาผมยังไม่ถึง

 

สาธุค่ะ ขอบพระคุณคุณnopphakanมากๆสำหรับโพสต์นี้

 

ปีหน้าติงก็สบายแล้วค่ะพี่ระมิงค์
อดทนอีก ๘ เดือน (ถ้าไม่ตายก่อน^^)
ยิ่งงานเยอะ ก็ยิ่งน้ำหนักเพิ่มค่ะพี่ แหนมป้าย่นยกธงขาว
,,,
คุณรุ้งดาว เป็นเด็กดีตั้งใจเรียน ติงชื่นชมมานานแล้วค่ะ
แต่ครูติงน้ำตาไม่ตกไม่รู้สึก ได้แต่ทำตามที่พี่แนะนำ ให้เดินจงกลมรอบโต๊ะอาหารไปพลางๆก่อนค่ะ

 

ขอถามท่านผู้รู้นะครับ พอดีผมไม่ได้ฝึกกสินอะ ฝึกอานาปานสติฝึกมาเรื่อย ๆ ครับ มาจริงจังประมาณ ปีสองปีมานี้ ขอถามเป็นข้อ ๆ นะครับ
๑.การฝึกอานาปานสติ โดยกำหนดรู้ลมหายใจนี้ หากคนที่ฝึกสามารถเข้าออกฌาน 4 ของอานาได้อย่างชำนาญแล้ว ทิพยจักขุญาน จะเกิดไหมครับ เพราะเคยได้ยินมาว่า อานาปนสติ ก็มีฤทธิ์ได้เช่นกัน ถ้าทำให้จิตสว่างจะเป็นเหมือนกสินแสง ถ้ารู้ความไหวของลมก็เป็นกสินลม รู้กายจะเป็นปฐวี เหมือน three in one ในตัว ไม่ทราบว่าผมจะเข้าใจถูกต้องไหมครับ
๒.เอาอารมณ์ ฌาน 4 อานา มาจับกสินที่ละกอง ทั้ง 10 กอง จะไวกว่าฝึกกสินที่ละกองหรือป่าวครับเพราะมันจะมีกสินโทษหากฝึกไม่สำเร็จแล้วไปฝึกอีกกองหนึ่ง
๓.ว่าจะหาพระพุทธรูปแก้วหรือลูกแก้วมานั่งเพ่งทำ อาโลกสิน ไม่รู้จะมาตีกับอานาหรือป่าวครับไม่เคยฝึกกสินเลย

ปล.มือใหม่ครับ

 

ผมตามมาเพราะสนใจในศาสตร์ ที่ว่าด้วยเรื่องกสินที่คุยๆกันอยู่ครับ..ป๋ามิงค์

กรุณาอย่าได้กล่าวพาดพิงถึงบุคคลที่ 3 คือ ผีถุงก๊วยเตี๋ยว ของเกล้ากระผมต่อหน้าสาธารณะชนท่านอื่นในกระทู้นี้นะครับ.
..เพราะอาจโดนข้อหาหมิ่น..ผีถุงก๊วยเตี๋ยว..เอาได้ง่ายๆ


ช่วยวิจารณ์ เรื่องจินตภาพพลังแห่งหลุมดำรักษาโรค ของผมหน่อยว่าเป็นอย่างไร.. อุตส่าห์เล่าตั้งเยอะ
แต่ไหงพวกมองข้ามกันฉิวๆเลย น่าน้อยใจ

ดูๆไปวิธีนี้มัน ออกจะเวิร์ค ๆอยู่นา...เอ๊ะ..,มั๊ยนะ รึยังไง!!

เรียนเชิญท่าน อ. Nopphakan ช่วยกรุณาชี้แจงเป็นเกียรติสักนิดเถิดครับ ว่ามันพอจะเอาไปทำอะไรได้ไหม...ชะรอยจะเป็นการค้นพบอีกศาสตร์ หรือมันมีต้นสายปลายเหตุอย่างไร รึผมควรจะไปทางไหนดี?

หรือว่า...ผมควรต้องเฉียดแวะไปรับยา.. รพ.บ้า บ้างจึงจะดีเหมาะสมนักแล

=======
กราบคาราวะครับ