ไม่สู้คน

การเป็นคนไม่สู้คน คือปล่อยวาง ไม่ตอบโต กับการเป็นคนที่สู้คน ตาต่อตา ฟันต่อฟัน สิ่งไหนเป็นสิ่งที่ดีกว่ากัน และมีประโยชน์ต่อตัวเรามากกว่าครับ?

 

คงต้องตาม สถาณการณ์ละมั้งครับ แต่การปล่อยวาง ไม่สนดีที่สุดครับ

 

พอปล่อยวางไม่สน การต่อสู้ดุด่า ครั้งต่อไปก็จะไม่มี

 

ขึ้นอยู่กับว่าคุณมีเกียรติให้ใครคนๆนั้นเกรงใจหรือไม่ และปัญหานั้นร้ายแรงเพียงใด แล้วเจตนาคุณจะเอายังไง 3 ข้อนี้คุณต้องมีคำตอบในใจอยู่แล้ว

จากนั้นต้องทราบเจตนาของอีกฝ่ายว่า "เอาจริง"หรือ "แค่ขู่ทีเล่นทีจริง"

หากยังไม่ชัดเจนการพูดคุยจะทราบได้แน่นอน จากการแสดงออกทางกิริยาของฝ่ายนั้น คนเราหากคุยกันด้วยเหตุผลแล้วยังคงแสดงเจตนาเดิม ป่วยการที่จะคุยกัน ถึงตอนนี้ขึ้นอยู่กับคุณแล้วว่าจะหยุดรอจังหวะหรือเป็นคนเริ่มเอง

คนจะมองว่าเราไม่สู้คนมาจากถูกรุกจนแต้มแล้วยอมทุกอย่าง เรียกว่า "ไม่สู้คน" ใช้ได้กับการถูกคิดเอาชีวิตจริงๆ แต่อาจไม่ตายตรงนั้นหรือจบปัญหาได้หมดทันที

สำหรับคนนิสัยอันธพาล การยอมให้เท่ากับสูญเสียอิสระภาพ

แต่ในทางกลับกันหากคนมีใจนักเลงแล้ว คุณเท่ากับให้เกียรติเขา และเขาจะเกรงใจคุณ

 

มีเรื่องให้หนี หนีไม่ได้ให้สู้ สู้แล้วอย่าเจ็บ เจ็บแล้วอย่าตาย

ก็ปล่อยวางเฉย อดทนไว้ พยามสวดมนต์ไหว้พระบ่อยๆ และแผ่เมตตาให้ตัวเองกับสรรพสัตว์ ความทดทนนั้นจะกายเป็น ตบะ+บารมี แล้วศัตรูจะพินาศแพ้ภัยตัวเองครัีบ

 

อหิงสวนครับ... พูดเล่นนะครับ ก็อยู่ห่างๆเขาสิครับ

 

รู้ ดูใจ ตัวเองเป็นสำคัญ มี โลภะ โทสะ โมหะ หรือไม่?....ส่วนการกระทำ ก็ เป็นไป ตามสติที่มี การแก้ไข ความละเอียดอ่อนในการกระทำ ไม่ได้หมายถึงการไม่ทำอะไร.....มีสติรู้ใจตนก่อนเป็นสำคัญ

 

เเล้วเเต่สถานการณ์ น่ะ ถ้า ถึงเวลา ที่ความโกรธมา ครอบงํา น่ะ สําหรับผมไม่สนใจรัยหรอกตายเป็นตาย ตอนนั้นมันไม่สนรัยหรอกครับ

เเต่ที่สุดเเล้ว มันก็ไม่สิ่งที่ไม่ดี

เพราะว่าการปล่อยว่างดีที่สุด ถ้าทําได้ก็ควรจะปล่อยว่างมากกว่า

เเต่ว่าถ้าใครมารังเเกเรามากมาก เข้า หรือว่า มาทําให้เรารู้สึกว่าไม่ถูกต้องมากมาก

จะยอมไปเสียทุกเรื่องก็ใช่เรื่อง เพราะอย่างนั้น สําหรับผมเดินสายกลาง เเต่ไม่เคยกลัวใครละกาน

 

บางครั้งก็ต้องตอบโต้บ้าง เราไม่ใช่ตอไม้นะ

 

suriyanvajra คิดว่าแบบใดก็ได้ที่เรายินดีรับผิดชอบผลจากการกระทำนั้นทั้งประโยชน์และโทษค่ะ การกระทำทุกอย่างมีทั้งประโยชน์และโทษอยู่ในตัวทั้งสิ้นอยู่ที่เราจะมองเห็นมันทุกแง่มุมหรือเปล่า

คนเรามีแง่มุม มีหลายบทบาท สำหรับบางคนเราอาจมีบทบาทหนึ่ง แต่สำหรับอีกคน เราก็อาจมีอีกบทบาทหนึ่ง ผลจากการกระทำก็มีหลากหลายกันไปตามบทบาท ทำให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะรับผิดชอบตนเองได้ดีไหมคะ

 

ดีแล้วละครับ เป็นการบำเพ็ญบารมีไปในตัว แล้วยังทำให้เราไม่โกรธง่ายด้วย