เวลาทำบุญควรอธิฐานอย่างไร

คนส่วนใหญ่ทำบุญ มักอธิฐานว่า ขอให้รวย ขอให้สุขภาพแข็งแรง ขอให้ได้ยศตำแหน่ง ฯลฯ แต่ที่จริงแล้ว มีคำอธิฐานที่ง่าย สั้น ครบวงจร เป็นประโยชน์ครบถ้วนมากกว่า

หลวงปู่ดู่เคยสอนไว้ว่า เวลาทำบุญให้อธิฐานสั้นๆไปเลยว่า "ขอให้ประสบแต่ความดี ปราศจากความทุกข์" เพราะคำว่าความดีนั้น รวมครบหมด ทั้งรวย สุขภาพดี มียศตำแหน่ง มีคนรักเมตตา ฯลฯ ส่วนปราศจากความทุกข์ก็ตัดสิ่งไม่ดีหมดทุกอย่าง ไม่มีทุกข์ ไม่มีโรค ไม่มีอุปสรรค ไม่มีศรัตรู ฯลฯ

ที่สำคัญคือ การ "พบแต่ความดี" นั้นสำคัญมาก เพราะแม้เราจะขอพรจนร่ำรวยจริง แต่ไม่ดี เงินนั้นเราอาจเอาไปเล่นพนัน ไปซื้อยาบ้า สุดท้ายก็พาไปนรก แม้จะมียศตำแหน่ง แต่ปราศจากความดี ก็อาจเอาตำแหน่ง ไปข่มเหงคนอื่น คดโกงประเทศชาติ ก็มีนรกเป็นที่ไป แม้จะมีแต่ใครๆก็รักและเมตตา แต่หากเราไม่ดี เราก็อาจกลายเป็นคนเจ้าชู้ หลอกคนนี้ให้รัก หลอกคนนั้นให้หลง สุดท้ายก็ทะเลาะตบตีกัน ก็ไปนรกกันทั้งหมู่

"การขอให้พบความดี" จึงถือเป็นพรอันสำคัญที่สุด เพราะผู้ที่จะทำความดี ต้องมีปัญญาพอที่จะรู้ว่าความดีมีประโยชน์เช่นใด ดังนั้นเมื่อมีปัญญา แม้จะเกิดมาจน ก็จะใช้ปัญญาหาเงินจนรวยได้ แม้จะเกิดมาต่ำต้อย ก็ใช้ปัญญาหายศตำแหน่งมาได้ไม่ยาก แม้เกิดมาไม่มีใครรัก แต่หากมีปัญญา รู้จักพูดจา ใครๆก็จะหันมารัก ที่สำคัญคือเมื่อมีปัญญา ก็รู้ว่าความชั่วไม่มีประโยชน์ไม่ควรทำ ความดี มีแต่ประโยชน์และควรทำ ดังนั้นจึงเป็นผู้มีความสุข ทั้งโลกนี้และโลกหน้า มีแต่สุขคติเป็นที่ไป นรกไม่ได้เยี่ยมเยียน ใครอยู่ใกล้ก็มีความสุข

ดังนั้น เวลาทำบุญครั้งใด อธิฐานง่ายๆก็ได้เช่นกันว่า " ขอให้พบแต่ความดี ปราศจากความทุกข์ ...."

วัดพุทธพรหมปัญโญ : วัดถ้ำเมืองนะ | Facebook

.......................................................................................

 

แหม...ยัยหนูรุ้งดาว...นี่ มิได้ค้านหลวงปู่ดู่หรือหนูนะจ๊ะ...
การอธิฐานนั้น ก็เหมือนกับการแสดงเจตนารมย์ของผู้นั้น ในความต้องการต่างๆ
แม้องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเอง ก็ยังตั้งสัจจะอธิฐานในหลายกรณีเช่น ก่อนเดินสายกลางแล้วตรัสรู้ หรือ การขอให้แม่พระธรณีช่วยฯ
การอธิฐานนี่ สงสัยว่าเป็นความผูกพันธ์ในความเชื่อ มาจากลัทธิฮินดูพราห์มณ์ ซึ่งเขาจะอธิฐานขอพรต่างๆจากตรีมูรติตลอดเวลาที่ไหว้หรือทำบุญ
แต่เมื่อพระพุทธเจ้าตรัสรู้แล้ว พระองค์ท่านก็พยายามเน้นหลีกเลี่ยง....เพื่อให้พุทธ ต่างจากฮินดูพราห์มณ์ โดยการสอนให้พึ่งตนเอง จะเป็นการดีที่สุด เพราะการพ้นทุกข์ด้วยความเพียรนั้น ตนเองเป็นผู้กระทำ คนอื่นทำให้ไม่ได้
หลวงปู่มั่นฯก็เคยอธิฐานลดระดับลงเหลือแค่พ้นทุกข์ในชาตินี้(ก่อนสำเร็จอรหันต์)
เป็นที่น่าสังเกตุว่า พระพุทธองค์ก่อนตรัสรู้ ก็ อธิฐาน
อาจารย์มั่นฯก่อนสำเร็จอรหันต์ก็อธิฐาน
แต่เมื่อทั้งสององค์สำเร็จพ้นทุกข์แล้ว ไม่เห็นมีที่ใดที่ท่านสอนให้อธิฐานเลย
แสดงว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนนั้นคือ ธรรมที่สูงที่สุดแล้ว จึงไม่จำเป็นต้องไปอธิฐานอะไรๆอื่นๆอีกต่อไป
ดังนั้น สำหรับฆาราวาสแล้ว เมื่อไม่เพียรปฏิบัติเพื่อพ้นทุกข์แล้ว การอธิฐานจึงถือเป็นเรื่องปกติไป.....แต่นั่นเป็นเพียงการตั้งปณิธานเท่านั้น การอธิฐานนั้นๆควรตั้งอยู่ในความเพียรด้วย...ไม่ใช่ขอให้รวย แต่ไม่ทำมาหากิน ขอให้แข็งแรง แต่ไม่ออกกำลังกายเลย เป็นต้น
มีคำล้อเล่นกันอยู่ว่า ทำบุญ10บาท แล้วอธิฐานให้ถูกรางวัลที่1 เอากุ้งฝอยไปตกปลากระพง ผู้รู้จึงว่า อดีตชาติ ปัจจุบันชาติ ทำบุญทำทานสร้างสมไว้แล้วเท่าไร ถ้าไม่มีเลยก็อย่าหวัง คนถูกหวยนั่น เพราะเขามีทุนสะสมมาแล้วในอดีตชาติทั้งสิ้น....
สำหรับลุงแล้วมาแปลกออกไป ตอนหลังๆทำบุญทำทานหรือกราบพระรัตนตรัย จิตมักอธิฐานว่า ขอให้จิตเราอย่าตก รักษาศีล5ให้ได้ตลอดวันตลอดปี นี่ ลุงเอาแค่นี้..
แต่เมื่อสำรวจจิตและการกระทำดูในแต่ละวัน โอ้ โห...ขนาดศีล5นี่ ยังมีเว้ามีแว่งเสมอไปเลย พิโธ่พิถัง.....เรื่องความดีนี่ ใครว่าทำง่าย แท้จริงแล้ว บรมยากมากๆเลย เมื่อนั้นพระพุทธเจ้าคงไม่กำหนดพื้นฐานไว้ตั้ง227ข้อให้พระผู้หวังหลุดพ้นปฏิบัติเลย ส่วนของเราแค่5ข้อนี่ ก็หืดจับแล้วหนูเอ๋ย...

 

ส่วนผมส่วนมากจะขอให้สรรพสัตว์ทั้งหลายมีความสุขปราศจากทุกข์ทั้งปวงแค่นั้นเองครับไม่รู้ใช้ได้หรือเปล่าครับ

 

การอยากเห็นผู้อื่น การคิดถึงคนอื่น ตลอดจนถึงสรรพสัตว์ทั้งหลาย อยากให้คนอื่นและเหล่าสรรพสัตว์มีความสุข ปราศจากความทุกข์ทั้งปวง โดยไม่เห็นแก่ตัวเองหรือคิดถึงตัวเองทีหลัง บุคคลนั้นๆคือผู้ที่มีความเมตตาสูง เป็นวิสัยของโพธิสัตว์.. คนส่วนมากขอให้ตัวเอง จะมีส่วนน้อย ที่ขอให้คนอื่น อยากเห็นสรรพสัตว์ทั้งหลายพ้นทุกข์ โดยไม่ห่วงตัวเอง ... ขออนุโมทนาค่ะ

 

"อัตตาหิ อัตตโน นาโถ" ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน .... หนูใช้ในชีวิตประจำวัน ส่วน "คำอธิฐาน" หนูทำเกือบทุกวันค่ะ คุณลุง ...:d