เมตตาธรรมค้ำจุนโลก กับ เสียงร้องขอชีวิตที่ไม่มีใครได้ยิน

เมตตาธรรมเป็นเครื่องค้ำจุนโลก คำๆนี้พวกเราคงจะเคยได้ยินได้ฟังกันมามาก เรามาลองดูซิว่าเรานั้น ได้เข้าใจความหมายและได้ปฏิบัติตนให้มีคุณธรรมในหัวข้อนี้กันบ้างหรือไม่อย่างใด<O</O
- เมตตา คือ ความปราถนา ให้ตน ผู้อื่น สัตว์อื่น เป็นสุข<O</O
- กรุณา คือ ความปราถนา ให้ตนเอง ผู้อื่น สัตว์อื่น พ้นทุกข์<O</O
ตามนิยามศัพท์ของคำว่าเมตตาธรรมนั้นหมายถึง ความปราถนาที่จะให้ตนเองและผู้อื่นเป็นสุขและพ้นจากความทุกข์ โดยรู้จักช่วยเหลือตัวเองและผู้อื่น ไม่เบียดเบียนและทำร้ายร่างกายและจิตใจของตนเองและผู้อื่น ให้โอกาสตนเองและผู้อื่นในการปรับปรุงตนให้ดีขึ้น และสร้างสรรคทรัพยากรธรรมชาติให้อุดมสมบูรณ์ขึ้น เพื่อแบ่งปันความสุขซึ่งกันและกัน ระหว่างมวลมนุษย์ และสรรพสิ่งสรรพสัตว์ทั้งหลายในโลก<O</O
<O</O
ดังนั้นหากเราเข้าใจความหมายของคำว่าเมตตาธรรมแล้วเราได้ปฏิบัติ<O</O
อย่างจริงจังจริงใจหรือไม่ เรายังมีความสุขกับการบริโภคความทุกข์ความเจ็บปวด ความกลัว และความตาย ของผู้อื่นอยู่แล้วเราจะนับว่าเราเป็นผู้เจริญด้วยความเมตตาอันเป็นพื้นฐานขั้นแรกสุดในการเจริญหัวข้อธรรมว่าด้วย พรหมวิหารสี่ ได้หรือ ในเมื่อเราสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้โดยไม่จำเป็นต้องอาศัยชีวิตผู้อื่นมาเลี้ยงชีวิตเรา<O</O
เราเลือกที่จะบริโภค หรือกินพืชแทนเนื้อสัตว์ได้ ทำไมเราไม่ยอมทำ เราสามารถกินอาหารมังสวิรัติซึ่งมีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ว่ามีประโยชน์กว่าและมีผลดีต่อร่างกายของเรา ผู้ป่วยโรคมะเร็งและอีกหลายๆโรคต่างก็มีสาเหตุมาจากการบริโภคเนื้อสัตว์ จนแพทย์ในทุกๆโรงพยาบาลต่างก็จัดอาหารหรือแนะนำให้ผู้ป่วยในโรคร้ายเหล่านี้งดกินเนื้อสัตว์ หรือให้ปรับพฤติกรรมในการกินใหม่โดยลดการกินเนื้อสัตว์ลง<O</O

<TABLE class=MsoNormalTable style="mso-cellspacing: 1.5pt" cellPadding=0 border=0><TBODY><TR style="mso-yfti-irow: 0; mso-yfti-firstrow: yes"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 40%; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" width="40%">เสียงร้องขอชีวิตจิตหวาดหวั่น <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 40%; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" width="40%">เสียงห้ำหั่นเข่นฆ่าน่าสยอง<O</O



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 1"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">เสียงซวบซาบคมดาบเชือดเลือดไหลนอง <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">เสียงกรีดร้องสะท้านจิตสะกดใจ<O</O



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 2"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">เสียงสัพเพสัตตาพาให้คิด <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">ว่าชีวิตนี้มีค่ากว่าสิ่งไหน<O</O



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 3"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">อเวราอย่ามีเวรอย่ามีภัย <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">ชีวิตใครใครก็หวงอย่าล่วงเกิน<O</O



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 4"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">ท่องสัพเพสัตตามาแต่ไหน <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">ยังเข้าใจเนื้อแท้แค่ผิวเผิน<O</O



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 5"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">ยังฆ่าบ้างกินบ้างอย่างเพลิดเพลิน <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">ยังใช้เงินซื้อชีวิตอนิจจา<O</O



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 6"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">สัตว์เกิดกายมาใช้กรรมที่ทำไว้ <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">เป็นเป็ดไก่กุ้งปูเป็นหมูหมา<O</O



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 7"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">ตามเหตุต้นผลกรรมที่ทำมา <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">มิใช้ฟ้าประทานไว้ให้คนกิน<O</O



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 8"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">มีปัญญาแต่ไหนจึงไม่คิด <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">มองชีวิตกลับเห็นเป็นทรัพย์สิน<O</O



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 9"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">เสียงกรีดร้องก่อนตายใครได้ยิน <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">น้ำตารินเมื่อถูกเชือดเลือดกระเซ็น<O</O



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 10"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">พูดว่าเขาเกิดมาเป็นอาหาร <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">เขาลนลานหนีตายมีใครเห็น<O</O



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 11"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">เขาจนใจสู้ไม่ได้เถียงไม่เป็น <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">ช่างเลือดเย็นเข่นฆ่าไม่ปราณี<O</O



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 12"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">มีพืชผักมากมายนับไม่หมด <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">ทุกกลิ่นรสสดใสหลายหลากสี<O</O



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 13"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">ธรรมชาติจัดวางอย่างดิบดี <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">สัตว์วิ่งหนีพืชเต็มใจให้กินมัน<O</O



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 14"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">เพราะเรากินเขาจึงฆ่าเอามาขาย <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">เราสบายแต่สัตว์โลกต้องโศกศัลย์<O</O



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 15; mso-yfti-lastrow: yes"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">ท่องสัพเพสัตตามาทุกวัน <O</O



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0.75pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent">เมตตากันโปรดอย่าฆ่าและอย่ากิน<O</O



</TD></TR></TBODY></TABLE>

ท่านทั้งหลายคิดเห็นเป็นประการใดมั่งครับ สงสารพวกเขามั้ยครับ มนุษย์เรามีทางเลือกในการบริโภคนะครับ ท่านรู้มั้ยครับว่าทุกๆชิ้นเนื้อที่ท่านทานเข้าไปมันคือชีวิตหนึ่งหรือหลายๆชีวิตที่ต้องตายลงด้วยความหวาดกลัว ทรมาน เจ็บปวด อย่างที่สุด;welcome3;20;k07

 

อยากให้ทุกๆท่านเลิกการบริโภคเนื้อสัตว์ และหันมารับประทาน อาหารมังสวิรัติ ภายใต้แนวคิดของการมี เมตตา ต่อสิ่งมีชีวิตร่วมเกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่เอาความลำบาก ความกลัว ความเจ็บปวด และ ความตาย ของพวกเขาเหล่านั้น มาบำรุง มาสนอง ความอยาก ความสุข ในการบริโภคของเรา และให้สมกับที่เรามักจะแผ่เมตตาให้แก่สรรพสัตว์ทั้งหลายในเวลาที่ พวกเราได้ทำบุญ ทำการกุศลต่างๆ แล้วอุทิศส่วน บุญส่วนกุศล ที่เราทำให้แก่เหล่าสรรพสัตว์ว่า.....<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
“สัพเพ สัตตา อะเวรา โหนตุ อัพพะยาปัชฌา โหนตุ<o></o>
อะนีฆา โหนตุ สุขีอัตตานัง ปะริหะรันตุ”<o></o>
สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันหมดทั้งสิ้นจงเป็นผู้ไม่มีเวรต่อกันและกันเถิดจงเป็นผู้ไม่เบียดเบียนซึ่งกันแลกัน<o></o>
จงเป็นผู้ไม่มีความทุกข์กายทุกข์ใจเถิด จงเป็นผู้มีความสุขและรักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด.....<o></o>
<o> </o>
มิใช่สักแต่ปากว่าคำแผ่เมตตา แต่การกระทำก็ยังดำเนินไปในทางที่ตรงกันข้ามกับคำแผ่เมตตา ที่เรานั้น ได้กล่าวออกมา.<o></o>

 

ขอบคุณค่ะที่ช่วยเตือนสติ จริงๆแล้วก็สงสารพวกเขาอยู่น่ะค่ะ ตอนนี้ก็จะทานเฉพาะสัตว์เล็ก จะเน้นทานปลา กุ้ง เป็นส่วนใหญ่ อันที่จริงก็อยากจะเลิกทานเนื้อสัตว์ทุกชนิดให้ได้น่ะค่ะ แต่เผอิญว่าตัวเองเป็นคนที่ไม่ชอบทานผักมาตั้งแต่เด็กๆ เวลาเจออาหารที่มีผักเยอะๆก็เลยทำใจลำบากน่ะค่ะ...ฮือๆๆ....สงสารก็สงสาร แต่ไม่ถูกกับผักน่ะ คราวนี้จะทำไงดีล่ะเนี่ย ใครก็ได้ช่วยที.....

 

ขออนุโมทนากับคุณ jirat12182<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1965267", true); </SCRIPT> ด้วยค่ะ
สัตว์เหล่านั้นน่าสงสารมาก ทุกครั้งเวลาขับรถผ่านซอยที่มีป้ายเขียนว่า โรงฆ่าสัตว์เห็นแล้วรู้สึกสลดใจมากค่ะ มันเป็นเรื่องสุดวิสัยนะค่ะ เราห้ามคนอื่นไม่ให้กินไม่ได้ แต่เราก็ห้ามตัวเองได้ค่ะ การฆ่าสัตว์เพื่อนำมาขายดูไปแล้วจะทำตามความต้องการของผู้ซื้อ(อุปสงค์)มากกว่านะค่ะ ถ้าผู้ซื้อต้องการกินมาก โรงฆ่าสัตว์ก็ต้องฆ่าเป็นจำนวนมากเพื่อให้เพียงพอต่อปริมาณความต้องการของผู้ซื้อ แต่ถ้าคนเรากินเนื้อสัตว์ให้น้อยลง ก็เหมือนกับช่วยลดระดับอุปสงค์ลง หรือถ้าไม่เบียนเบียนชีวิตสัตว์เลยไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อม
สัตว์ทุกตัวคงมีจะความสุขนะค่ะ ถ้าหากสัตว์พวกนั้นเคยเป็นคนมาก่อนและต้องเกิดไปเป็นสัตว์ด้วยกรรมอันใดไม่ทราบ จะได้ไม่ต้องถูกฆ่ากินเป็นอาหาร

ยังมีคนบางกลุ่มนะค่ะที่เขาตั้งใจจะไม่ทานเนื้อสัตว์ตลอดชีวิตนี้ หน้าตาผิวพรรณเขาจะผ่องใสมาก หน้าตาท่าทางใจดี มีเมตตา แต่ไม่ได้บอกว่าคนที่ทานเนื้อสัตว์นั้นเป็นคนไม่ดีนะ อันนี้แล้วแต่ การปฏิบัติของแต่ละบุคคล ก็ว่ากันไป
สำหรับเราเองก็ชอบกินผักนะ ส่วนใหญ่เวลาอยู่บ้าน ปลูกผักกินเองด้วย เอามาจิ้มกับน้ำพริกข้าวโพด และไข่ต้ม ไม่ค่อยอยากกินเนื้อสักเท่าไร แต่ถ้าไม่ได้อยู่บ้านบางทีไม่รู้จะกินอะไร ก็ไม่ได้อยากกินเนื้อ แต่ก็กินไปงั้นๆประทังชีวิต บางวันเกิดไม่อยากทานเนื้อขึ้นมาจริงๆก็เข้าร้านอาหารเจเลยหรือไม่ก็สั่งเมนูที่ไม่ต้องมีเนื้อ

 

อนุโมทนากับทุกๆท่านครับ พยายามครับเป็นการฝึกการคลายตัวของกิเลสในตัวเราด้วยครับ แรกๆก็ยากหน่อย ต่อๆไปก็ชินไปเองครับ

 

" ไม่ได้เห็นเค้าฆ่าสัตว์นั้น "

" ไม่ได้ยินเสียงสัตว์นั้นเวลาโดนฆ่า "

" ไม่ได้สั่งให้เค้าสัตว์นั้นเพื่อให้เราได้บริโภค "

อย่างน้อยให้คำนึงถึง หัวข้อทั้งสามข้อนี้นะครับ ทานเนื้อสัตว์ ให้น้อยลงก้อดีนะครับ อาพาธน้อย อายุยืน กลิ่นตัวใครแรง ลองงดสักสามเดือนสิครับ หายปลิดทิ้ง เบียดเบียนชีวิตเค้าน้อยลงด้วยครับ เนื้อวัว ละได้เลี่ยงไปเลยยิ่งดีครับ
สัตว์มีคุณ

ขออนุโมทนา สาธุการ สำหรับผู้ที่ทำได้นะครับ

เมตตาวิหารี

 

ชีวิตทุกๆชีวิตที่เกิดมาบนโลกใบนี้ไม่ว่าคนหรือสัตว์ ต่างก็เกิดมารับกรรมและดำเนินไปตามแรงกรรมของตน แต่ทุกๆชีวิตที่เกิดมานั้น ต่างก็มีความรัก ความหวง ความห่วงใยในชีวิตของตนเองด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ลองนึกถึงตัวเราเองดูสิว่าเรานั้นมีความรู้สึกอย่างไร สัตว์ต่างก็มีรู้สึกและรับรู้ความรู้สึกและเรื่องราวต่างๆได้เหมือนๆกันกับเรานั่นแหละ พวกเค้าก็มีความรู้สึก รัก โกรธ เกลียด กลัว เจ็บ ทุกข์ รู้ร้อนรู้หนาวเหมือนกับคนเราทุกอย่าง<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
หากมีใครคอยจ้องทำร้ายท่าน อยากฆ่าท่าน เอาชีวิตของท่าน ท่านจะรู้สึกอย่างไร ท่านจะกลัวไหม แล้วท่านจะทำอย่างไร....แล้วท่านคิดว่าพวกเขาเหล่านั้นจะคิดเหมือนกับท่านไหม....ท่านจะยอมให้คนอื่นๆมาฆ่าท่าน กินท่านไหม..เขาเหล่านั้นก็ย่อมคิดเหมือนกันกับท่านนั่แหละ<o></o>
ลองคิดดูสิ ท่านกินแล้วก็อิ่ม อร่อย และมีความสุข สุขกายสบายใจใช่ไหม แล้วพวกเขาเหล่านั้นล่ะ... มีความสุขกายสุขใจ ไหม ท่านกินอิ่มแล้วก็แล้วแต่พวกเขาต้องตายพร้อมกับความทุกข์เพื่อท่านอิ่มเพียง 1 มื้อ ....สมควรหรือ อยากให้ท่านลองคิดดู.............<o></o>

 

อนุโมทนา สาธุ
อ่านแล้ว...เบียดเบียนเพื่อนร่วมโลกน้อยลงก็ดีเนอะ

 

ได้โปรดเสียสละความอร่อยของท่าน เพื่อต่อชีวิตพวกเขา ได้โปรดเถิด เรามีทางเลือกในการกินมากมาย ทุกวันนี้พวกเขาฆ่าโดยมีจุดประสงค์เพื่อรอเรามาเลือกซื้อ ดังนั้นสัตว์เหล่านี้มิได้ตายเอง แต่เขาตายเพราะเราต้องการจะให้เขาต้องตาย เพื่อจะกินเขา ซากของเขาถูกเตรียมไว้เพื่อพวกเรา ลองคิดดูซิว่าคนเราสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ไหมถ้าไม่กินเนื้อสัตว์ คนมากมายในโลกที่ไม่กินเนื้อสัตว์ก็สามารถมีชีวิตอยู่ได้ด้วยร่างกายที่แข็งแรงสมบูรณ์

สัตว์ทุกตัวมีความรู้สึกกลัวความตายเหมือนๆกันกับเรา ก่อนตายก็ได้รับความทุกข์ทรมาน เจ็บปวด เพื่อเราได้อิ่มอร่อยบนความกลัว ความตาย ของพวกเขา ทุกๆคำที่เรากินเข้าไปล้วนเต็มไปด้วยความกลัว ความตาย และความเจ็บปวด ของพวกเขา เราเป็นผู้ที่มีเมตตา ได้สงสารพวกเขาหรือไม่

หากท่านคิดสงสารพวกเขาได้โปรดหยุดการฆ่าพวกสัตว์เหล่านี้ด้วยการลดการกินเนื้อพวกเขาหรือหันไปกินมังสวิรัตนเลย จะดีมากๆทั้งยังมีประโยชน์ต่อสุขภาพของท่านอีกด้วย

เมตตาธรรมค้ำจุนโลก ได้โปรดเมตตาต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย ต่อชีวิตให้พวกเขาด้วยเถิด ในชีวิตหนึ่งของเราต้องบริโภคกี่ชีวิต ลองคิดดู แค่เพื่อความอร่อยลิ้นเท่านั้นเอง

 

ความเหมือนกันของคนกับสัตว์

๑. มีชีวิตของตนเอง
๒. รักชีวิตของตนเอง
๓. กลัวตายเหมือนๆกัน
๔. กลัวเจ็บเหมือนๆกัน
๕. มีความกลัวในภัยอันตรายเหมือนๆกัน
๖. มีความรักและต้องการความรัก
๗. มีความหิวและรู้สึกร้อนหนาวไม่ต่างกัน
๘. มีความเจ็บไข้ได้ป่วยเหมือนๆกัน
ฯลฯ

พวกเขาไม่สามารถพูดและสื่อสารกับพวกเราได้จึงได้แต่แสดงท่าทางแทน หากเราได้ยินเสียงร้องขอชีวิตจากพวกเขา เราคงไม่ฆ่าและสนับสนุนให้มีการฆ่าพวกเขาใช่ไหม

การแสดงท่าทางก่อนตาย ที่แสดงความหวาดกลัวต่อความตายของพวกเขานั่นก็คือเสียงร้องขอชีวิต ถึงเวลาแล้วหรือยังที่เราควรได้ยินเสียงพวกเขาเห่ล่านี้เสียที่หลังจากที่ทำเป็นไม่ได้ยินกันมานมนาน

ขอชีวิตพวกเขาให้ได้อยู่ร่วมโลกกับเราอย่างผาสุขด้วยเถิด

ท่านได้ยินเสียงพวกเขาไหม

ช่วยพวกเราด้วย...เราไม่อยากตาย...ฮือๆๆๆๆๆฮือๆๆๆๆๆๆ

 

เคยจะไปขโมยปล่อยนกที่เขาขังไว้ชาวบ้านน่ะ
สงสารมันจังเลย
แต่เจ้านายห้ามไว้ลากออกมาก่อน
เราได้บาปใช่ไหม

 

ก้อดีนะครับ แต่จะโดนเค้าแจ้งตำรวจจับเอาน่ะซิ

 

อนุโมทนาด้วยนะคะ

โดยส่วนตัวไม่ค่อยทานเนื้อสัตว์ค่ะ จะ ทานแต่สัตว์เล็กเช่นปลากุ้ง ทานไปก็สงสารอ่ะนะแต่ก็แผ่เมตตาให้เขาไปค่ะ (ถ้าไม่ลืม) *-* แต่ถึงยังไงก็นานาจิตตังนะคะ ทานเขาก็อย่าลืมแผ่เมตตาให้เขาเพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณ และช่วยปลดปล่อยวิญญาณเขาให้ไปอยู่ภพภูมิที่ดีขึ้นด้วยนะคะ

สาธุค่ะ *-*

 

อนุโมทนาจ้ะ
ค่อยลดที่ละอย่าง
ปูนึ่ง กุ้งเผา เลิกแล้ว คนใกล้ตัวบอกว่า - เค้าโบกมือลาในตู้กระจกนั้น

 

อนุโมทนาครับ ค่อยๆลด ค่อยๆเลิก นึกว่าทำบุญต่อชีวิตพวกเค้าครับ

 

PLEASE SAFE ANIMAL LIFE'S

 

กระทู้นี้คงไม่ได้พูดเรื่องบาปหรือบุญหรอกครับแต่อยากถามว่าทานทั้งหลายรู้สึกอย่างไรกับความตายของเหล่าสรรพสัตว์เหล่านั้น อันนำมาให้ท่านได้บริโภค ท่านสามารถเสียสละความสุขหรือความอร่อยลิ้นของท่านเพื่อให้พวกเขาได้รอดชีวิตได้หรือไม่ ท่านคิดหรือไม่ว่าเขาทั้งหลายเหล่านั้นมิได้ตายเอง แต่ถูกฆ่าเพราะคนที่ฆ่ารู้ว่ามีท่านมารอซื้อซากของพวกเขาไปกิน หากท่านมีความเมตตาและเห็นว่ามีทางที่จะช่วยเหลือพวกเขาได้ก็ขอความกรุณาลด ละ เลิก การบริโภคเนื้อสัตว์เพื่อช่วยให้พวกเขาได้มีโอกาสใช้ชีวิตร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเราต่อไปด้วยเถอะครับ พวกเขาจะได้ไม่ต้องทรมานกับความเจ็บปวดแ ความหวาดกลัวและความตาย สงสารพวกเขาเถอะครับ เรามีทางเลือกอื่นๆมากมายในการดำรงชีวิต และเป็นทางเลือกที่ดีต่อสุขภาพเราเองด้วย


คำถาม
๑. ท่านรู้ไหมว่าเนื้อสัตว์ต่างๆที่มีขายทั่วไปในตลาดนั้น สัตว์เหล่านั้นถูกฆ่ามาเพื่อรอให้เราซื้อไป
๒. ท่านคิดไหมว่าถ้าเราไม่กินเขาก็ไม่ตาย
๓. ท่านคิดไหมว่าก่อนตายเขาต้องทุกข์ทรมาน เจ็บปวด และหวาดกลัวแค่ไหน
๔. ท่านสงสารพวกเขาหรือไม่
๕. ท่านคิดช่วยพวกเขาบ้างได้ไหม
ได้โปรดเถิดครับ ช่วยพวกเขาด้วยถ้าท่านมีโอกาสที่จะทำได้

 

กระทู้นี้คงไม่ได้พูดเรื่องบาปหรือบุญหรอกครับแต่อยากถามว่าทานทั้งหลายรู้สึกอย่างไรกับความตายของเหล่าสรรพสัตว์เหล่านั้น อันนำมาให้ท่านได้บริโภค ท่านสามารถเสียสละความสุขหรือความอร่อยลิ้นของท่านเพื่อให้พวกเขาได้รอดชีวิตได้หรือไม่ ท่านคิดหรือไม่ว่าเขาทั้งหลายเหล่านั้นมิได้ตายเอง แต่ถูกฆ่าเพราะคนที่ฆ่ารู้ว่ามีท่านมารอซื้อซากของพวกเขาไปกิน หากท่านมีความเมตตาและเห็นว่ามีทางที่จะช่วยเหลือพวกเขาได้ก็ขอความกรุณาลด ละ เลิก การบริโภคเนื้อสัตว์เพื่อช่วยให้พวกเขาได้มีโอกาสใช้ชีวิตร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเราต่อไปด้วยเถอะครับ พวกเขาจะได้ไม่ต้องทรมานกับความเจ็บปวดแ ความหวาดกลัวและความตาย สงสารพวกเขาเถอะครับ เรามีทางเลือกอื่นๆมากมายในการดำรงชีวิต และเป็นทางเลือกที่ดีต่อสุขภาพเราเองด้วย<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
คำถาม<o></o>
๑. ท่านรู้ไหมว่าเนื้อสัตว์ต่างๆที่มีขายทั่วไปในตลาดนั้น สัตว์เหล่านั้นถูกฆ่ามาเพื่อรอให้เราซื้อไป<o></o>
๒. ท่านคิดไหมว่าถ้าเราไม่กินเขาก็ไม่ตาย<o></o>
๓. ท่านคิดไหมว่าก่อนตายเขาต้องทุกข์ทรมาน เจ็บปวด และหวาดกลัวแค่ไหน<o></o>
๔. ท่านสงสารพวกเขาหรือไม่<o></o>
๕. ท่านคิดช่วยพวกเขาบ้างได้ไหม<o></o>
ได้โปรดเถิดครับ ช่วยพวกเขาด้วยถ้าท่านมีโอกาสที่จะทำได้<o></o>

 

good day to you<!--MsgFile=21-->

 

ขออนุโมทนาด้วย ครับ จิตใจเมตตากับเหล่าสรรพสัตว์เพื่อน ร่วมโลก

ขออนุโมทนาด้วย ครับ จิตใจเมตตากับเหล่าสรรพสัตว์เพื่อน ร่วมโลก

*************
<table cellpadding="5" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><tr><td valign="top" width="85%" height="100%"> กรรมมีจริง - จากเรื่องเล่าโดย
>
> ผศ.นายสัตวแพทย์พงศ์ศักดิ์ ศรีธเนศชัย
>

>
ผมได้เคยทำกรรมไว้นานแล้วในที่<wbr>สุดมันก็ตามมาจนทันได้ ในปีพ.ศ.2524-2525

ผมได้ร่วมงานกับบริษัทยักษ์<wbr>ใหญ่แห่งหนึ่งเกี่ยวกับการ
ส่งเสริมการเลี้ยงไก่ ผมมีหน้าที่ดูแลสุขภาพของไก่มี<wbr>ไก่พันธุ์จำนวน 4 แสนตัว ไก่กระทง 2 ล้านตัว
ทุกเดือนผมต้องเจาะเลือดไก่อายุ 1 วันจากหัวใจทุกเดือนๆละหลายร้<wbr>อยตัว

ทุกครั้งที่ผมต้องทำผมรู้สึกอึ<wbr>ดอัด ไม่สบายใจตลอดเวลา
แต่ต้องทำเพราะเป็น หน้าที่หลังเจาะเลือดไก่แล้<wbr>วไก่เกือบทั้งหมดจะตาย ผมทำไปก็เสียใจแต่ไม่รู้จะทำ
อย่างไรเราได้เบียดเบียน
ชีวิตของผู้อื่นสร้างบาปกรรมไว้<wbr>ผมทำงานได้ 6 เดือนก็ เปลี่ยนงานใหม่ ดีใจมากเลยทีได้หลุดพ้นจาก
การสร้างกรรมแตหนีไม่พ้น เมื่อ วันที่ 12 ธันวาคม 2547 ผมเกือบเอาชีวิตไม่รอดเป็<wbr>นโรคเส้นเลือดหัวใจตีบต้อง
เข้าโรงพยาบาลโดยด่วนเนื่<wbr>องจากแน่นหน้าอกเกือบเสียชีวิ<wbr>ตปัจจุบันหลังจากทำ
บัลลูนและมีสปริงอยู่ในเส้นเลื<wbr>อดหัวใจ
ทุกวันนี้การหายใจบางครั้งมี<wbr>อาการเจ็บแปล๊บๆ ที่หัวใจ เหมือนกับมีเข็มทิ่มที่หัวใจ เหนื่อยง่าย
เมื่อเกิดอาการครั้งใดก็นึกถึ<wbr>งกรรมที่
เราได้ก่อไว้กับลูกไก่เมื่อ 25 ปีมาแล้ว หมอโรคหัวใจบอกเจ็บแปล๊บๆไม่เกี<wbr>่ยวกับหัวใจ

ถึงแม้จะมีความดีอยู่บ้างที่ช่<wbr>วยชีวิตไก่ส่วนใหญ่แต่ก็มีบาปติ<wbr>ดตัว
> ทุกวันนี้มีโอกาสจะทำ แต่ความดีช่วยเหลือผู้อื่<wbr>นเสมอแต่กรรมที่ก่อไว้คงต้<wbr>องชดใช้ไป
กัลยาณมิตรทั้งหลาย

โปรดละเว้นจากการสร้างกรรมเสี<wbr>ยเถิด กรรมมีจริง
ชาตินี้ได้พบแล้วไม่ต้องรอชาติ<wbr>หน้า

สวัสดี --

ผศ.นายสัตวแพทย์พงศ์ศักดิ์ ศรีธเนศชัย



>
> ที่มา : ประสบการณ์จริง
>
> ------------------------------<wbr>------------------------------<wbr>--------------
>
> http://www.dhammathai.org/<wbr>store/karma/view.php?No=49
>
> ลด ละ เลิกการกินเนื้อสัตว์ เพื่อละการจองเวรและสร้<wbr>างกรรมใหม่
</td></tr><tr><td valign="bottom" width="85%"> <table style="table-layout: fixed;" border="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%">
</td></tr> <tr> <td valign="bottom">
</td> <td align="right" valign="bottom"> </td></tr></tbody></table></td></tr></tr></tbody></table>