เพราะอวิชชาจึงมีอัตตาตัวตน

ไม่มีอวิชชา(ความรู้ที่ผิดๆ)
ก็จะไม่ยึดในตัวตนเรา.เขา
ตัวตนน่ะมี แต่มันไม่ใช่ตัวตนจริงๅ
(วิชาพุทธะ สอนให้แยกเป็นส่วนประกอบ
เพื่อจะเห็นตามความเป็นจริง)ด้วย
สติและปัญญาเป็นเครื่องทำลายอวิชชา
ตัณหาอุปาทาน
อวิชชาสิ้นไปเมื่อใด ความยึดมั่นถือมั่น
ในอัตตาตัวตนก็จะค่อยๆ
เบาบางลง

 

ลุงแมวจะเขียนอีกร้อยปี

สิ่งที่ลุงแมวเขียนออกมา
จะแยกจะรวมก็ล้วนมีอยู่จริงทั้งหมด
ไม่ใช่ไม่มี

แม้พระนิพพานก็มีอยู่จริง

หรือลุงแมวปฏิเสธ
ว่าพระนิพพานไม่มีอยู่จริง

จะได้รู้ว่าลุงแมว
บิดเบือนคำสอนพระพุทธเจ้า

 

อยู่ที่ไหนล่ะนิพพาน

 

คล้ายๆ ไม่ยึดอัตตา แต่มายึดอนัตตาแทน

อย่าด่าเก๊านะ เจนแค่สัมผัสได้

 

นิพพานก็อยู่นิพพานดิ
นิพพานไม่ได้อยู่ทุคติหรือสุคติ
อรูปพรหมก็ไม่ใช่
หมดกิเลสสำเร็จเป็นพระอรหันต์
ถ้ายังไม่ตายก็อยู่ในนิพพานดิบ
ตายปุ๊ปก็ไปนิพพานสุขทันที

 

ตัณหา วิภวะตัณหา อัพยากฤต
ก็ยังไม่ใช่

พ้นตัณหา พ้นวิภวะตัณหา
พ้นอัพยากฤต จึงใช่ครับ

 

จริงดิ แต่พี่เหวชอบคำนี้มากๆเลยนะ ไม่อนุโลม ไม่ลำเอียง ไม่อคติมานะ มันเป็นสโลแกนเลยนะ แต่ว่า ไม่มีอะไรต้องยุ่งกันอีกแล้ว ตัดแล้วก็คือตัดแล้ว ละแล้วก็คือละแล้ว

 

นิพพานก้ออยู่ที่ใจ สำเร็จที่ใจสิคุณไร้คม อย่าพึ่งไปนึกถึงนิพพานหลังตาย

อัตตา อนัตตา เป็นธรรมคู่
ถ้าไม่มีอัตตา จะไปหาอนัตตาจากไหน

แต่ทั้งอัตตาและอนัตตาก็ไม่ใช่สิ่งควรยึดทั้งคู่แหล่ะ... มั้งนะ ถ้าทำได้

 

[๔๙๔] ธรรมเป็นอัพยากฤต เป็นไฉน ?

พระขีณาสพเจริญรูปาวจรฌาน เป็นกิริยา ไม่ใช่กุศล ไม่ใช่อกุศล

และไม่ใช่กรรมวิบาก แต่เป็นทิฏฐิธรรมสุขวิหาร สงัดจากกาม สงัดจากอกุศล

ธรรมทั้งหลายแล้ว บรรลุปฐมฌานที่มีปฐวีกสิณเป็นอารมณ์ อยู่ในสมัยใด

ผัสสะ ฯลฯ อวิกเขปะ มีในสมัยนั้น ฯลฯ

สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่า ธรรมเป็นอัพยากฤต ฯลฯ

[๔๙๕] ธรรมเป็นอัพยากฤต เป็นไฉน ?

พระขีณาสพเจริญรูปาวจรฌาน เป็นกิริยา ไม่ใช่กุศล ไม่ใช่อกุศล

และไม่ใช่กรรมวิบาก แต่เป็นทิฏฐธรรมสุขวิหาร บรรลุทุติยฌาน ฯลฯ บรรลุ

ตติยฌาน ฯลฯ บรรลุจตุตถฌาน ฯลฯ บรรลุปฐมฌาน ฯลฯ บรรลุปัญจมฌาน

ที่มีปฐวีกสิณเป็นอารมณ์ ฯลฯ อยู่ในสมัยใด ผัสสะ ฯลฯ อวิกเขปะ มีใน

สมัยนั้น ฯลฯ

สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่า ธรรมเป็นอัพยากฤต ฯลฯ

รูปาวจรกิริยา จบ


พระอภิธรรมปิฎก ธรรมสังคณี เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 160

อรูปาวจรกิริยา

[๔๙๖] ธรรมเป็นอัพยากฤต เป็นไฉน ?

พระขีณาสพเจริญอรูปาวจรฌาน เป็นกิริยา ไม่ใช่กุศล ไม่ใช่อกุศล

และไม่ใช่กรรมวิบาก แต่เป็นทิฏฐธรรมสุขวิหาร เพราะก้าวล่วงรูปสัญญาโดย

ประการทั้งปวง เพราะความอัสดงแห่งปฏิฆสัญญา เพราะไม่มนสิการซึ่งนานัตต-

สัญญา จึงบรรลุจตุตถฌาน อันสหรคตด้วยอากาสานัญจายตนสัญญา ไม่มีทุกข์

ไม่มีสุข เพราะละสุขละทุกข์ได้ ฯลฯ อยู่ในสมัยใด ผัสสะ ฯลฯ อวิกเขปะ

มีในสมัยนั้น ฯลฯ

สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่า ธรรมเป็นอัพยากฤต.

[๔๙๗] ธรรมเป็นอัพยากฤต เป็นไฉน ?

พระขีณาสพเจริญอรูปาวจรฌาน เป็นกิริยา ไม่ใช่กุศล ไม่ใช่อกุศล

และไม่ใช่กรรมวิบาก แต่เป็นทิฏฐธรรมสุขวิหาร เพราะก้าวล่วงอากาสานัญ-

จายตนะได้โดยประการทั้งปวง จึงบรรลุจตุตถฌาน อันสหรคตด้วยวิญญาณัญ-

จายตนสัญญา ไม่มีทุกข์ ไม่มีสุข เพราะละสุขละทุกข์ได้ ฯลฯ อยู่ในสมัยใด

ผัสสะ ฯลฯ อวิกเขปะ มีในสมัยนั้น ฯลฯ

สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่า ธรรมเป็นอัพยากฤต.

[๔๙๘] ธรรมเป็นอัพยากฤต เป็นไฉน ?

พระขีณาสพเจริญอรูปาวจรฌาน เป็นกิริยา ไม่ใช่กุศล ไม่ใช่อกุศล

และไม่ใช่กรรมวิบาก แต่เป็นทิฏฐธรรมสุขวิหาร เพราะก้าวล่วงวิญญาณัญ-

จายตนะได้โดยประการทั้งปวง จึงบรรลุจตุตถฌาน อันสหรคตด้วยอากิญ-

จัญญายตนสัญญา ไม่มีทุกข์ ไม่มีสุข เพราะละสุขละทุกข์ได้ ฯลฯ อยู่ในสมัยใด

ผัสสะ ฯลฯ อวิกเขปะ มีในสมัยนั้น ฯลฯ


พระอภิธรรมปิฎก ธรรมสังคณี เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 161

สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่า ธรรมเป็นอัพยากฤต.

[๔๙๙] ธรรมเป็นอัพยากฤต เป็นไฉน ?

พระขีณาสพเจริญอรูปาวจรฌาน เป็นกิริยา ไม่ใช่กุศล ไม่ใช่อกุศล

และไม่ใช่กรรมวิบาก แต่เป็นทิฏฐธรรมสุขวิหาร เพราะก้าวล่วงอากิญจัญญาย-

ตนสัญญา ไม่มีทุกข์ ไม่มีสุข เพราะละสุขละทุกข์ได้ ฯลฯ อยู่ในสมัยใด

ผัสสะ ฯลฯ อวิกเขปะ มีในสมัยนั้น ฯลฯ

สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่า ธรรมเป็นอัพยากฤต.

[๕๐๐] อัพยากฤตมูล คือ อโลภะ ฯลฯ อัพยากฤตมูล คือ อโทสะ

ฯลฯ อัพยากฤตมูล คือ อโมหะ ฯลฯ

สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่า ธรรมเป็นอัพยากฤต.

http://www.tripitaka91.com/91book/book76/151_200.htm

 

อัตตา หรือ อนัตตา
หากรู้ไม่ชัดไม่เห็นจริงเห็นแจ้ง
ก็ติดอวิชชาสังโยชน์ข้อสุดท้ายอยู่ดี

 

เขียนให้เข้าใจแบบง่ายๆ
ท่านอุทกดาบส กับ ท่านอาฬารดาบส
ติดอัพยากฤต
ไปไม่ถึงพระนิพพานครับ

 

ผิดแล้ว

เขียนให้เข้าใจ ง่ายๆ

อัพยากฤติ เป็นธรรม ขั้น วิสังขาร เป็นธรรม ขั้นโลกุตระ

กุสลาธัมมา อกุสลาธัมมา อัพยากตาธัมมา

ดาบสทั้งสอง อยู่ใน กุสลาธัมมา

 

นิพพานเลย ปิ๊งง์

 

ต่างกันนิดเดียวครับ
พระขีณาสพหมดกิเลส
ท่านอุทกดาบสกับท่านอาฬารดาบส
ยังไม่หมดกิเลส
ท่านอุทกดาบสกับท่านอาฬารดาบส
อยู่อรูปพรหมไม่ใช่กุศล
และไม่ใช่ทั้งอกุศล
นิ่งๆอยู่อย่างนั้นจนกว่าหมดกำลังสมาธิ

 

เป็นสภาวธรรม
ที่อยู่ในระหว่างนิพพาน ถูกต้องนะคับ

 

แหม อุส่า ทำลิ้งให้ ไม่มีความใฝ่ กระสันอยากรู้มั่งเลยหรา

 

ลุงก้คิดเอา ง่ายๅ วิชชาและวิมุติ ก็มีอาหาร อวิชาก็มีอาหาร

พุดง่ายๆ ทั้งวิชชาและวิมุตติ ก็มี ปัจจัยปรุงแต่ง เพียงแต่
มีวิมุติเป็นแก่นสาร มีนิพพานเป็นที่สุด นิพพาน ปราศจากปัจจัยปรุงแต่ง

ฉะนั้น ปัญญาจึงเกิดจากการประกอบ

ธรรมฝ่าย วิชชาและวิมุติ ก็เปรียบเหมือนเรือ ประกอบเสร็จแล้ว อาศัยความเพียร พายเรือ
เรือถีงฝั่ง ก็กระโดดลง จบ ติ๊ง ไม่ต้องแบกเรือเข้าไปด้วย

 

แหม ตามลิ้งค์ไปเจอหงายท้องแทบไม่
ทัน
เหมาะสำหรับผู้ที่จะไป
สอบนักธรรมเอกโท ตรี จัตวา ไม่ควรพลาดต้ออ่านให้จบท 55

 

อรูปพรหมไม่มีอะยะตะนะรับรู้
ด้วยเหตุนี้อรูปพรหม
จึงไม่ใช่ทั้งกุศลและอกุศล
กุศลและอกุศลมีอยู่รูปพรหมเท่านั้น

 

โอยยยย นี่แหล่ะน๊า

ถ้าตามไปอ่าน ลิ้งค์

เฉพาะ อันนี้ ไม่ต้องถึง อรูป นี่ก็เป็น ธรรมอัพยากฤต

[๔๘๔] สังขารขันธ์ มีในสมัยนั้น เป็นไฉน ?

ผัสสะ เจตนา วิตก วิจาร เอกัคคตา ชีวิตินทรีย์ หรือนามธรรม

ที่อิงอาศัยเกิดขึ้นแม้อื่นใด เว้นเวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ วิญญาณขันธ์ มีอยู่ใน

สมัยนั้น นี้ชื่อว่า สังขารขันธ์มีในสมัยนั้น ฯลฯ

สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่า ธรรมเป็นอัพยากฤต.

[๔๘๕] ธรรมเป็นอัพยากฤต เป็นไฉน ?

มโนวิญญาณธาตุ เป็นกิริยา ไม่ใช่กุศล ไม่ใช่อกุศล และไม่ใช่

กรรมวิบาก สหรคตด้วยโสมนัส มีรูปเป็นอารมณ์ ฯลฯ มีธรรมเป็นอารมณ์

หรือปรารภอารมณ์ใด ๆ เกิดขึ้น ในสมัยใด ผัสสะ เวทนา สัญญา เจตนา

จิต วิตก วิจาร ปีติ สุข เอกัคคตา วิริยินทรีย์ สมาธินทรีย์ มนินทรีย์

โสมนัสสินทรีย์ ชีวิตินทรีย์ มีในสมัยนั้น หรือนามธรรมที่อิงอาศัยเกิดขึ้นแม้

อื่นใด มีอยู่ในสมัยนั้น

สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่า ธรรมเป็นอัพยากฤต.