หลวงปู่สอ พันธุโล วัดป่าบ้านหนองแสง จ.ยโสธร มรณะภาพ

ได้รับข่าวว่า หลวงปู่สอ พันธุโล วัดป่าบ้านหนองแสง จ.ยโสธร ที่พักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลศรีนครินทร์ ขอนแก่น อาพาธด้วยอาการกระแสเลือดติดเชื้อ

ตอนนี้ได้มรณะภาพแล้ว เมื่อเวลาประมาณ 15.30 น. ของวันที่ 8 พฤษจิกายน 2552

จึงเรียนมาเพื่อทราบครับ

กราบหลวงปู่ด้วยความเคารพครับ







กำหนดการบำเพ็ญกุศลและประชุมเพลิงหลวงปู่สอ พนฺธุโล วัดบ้านหนองแสง อ.เมือง ยโสธร 9-16 พฤศจิกายน 2552
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody><tr><td width="9%">
</td><td class="text_green_big" width="79%" valign="top">
<center> </center>

<center> กำหนดการบำเพ็ญกุศลและประชุมเพลิงหลวงปู่สอ พนฺธุโล
วัดบ้านหนองแสง ต.สิงห์ อ.เมือง ยโสธร
9-16 พฤศจิกายน 2552</center>

วันจันทร์ที่ 9 พฤศจิกายน 2552
13.00 น. สรงน้ำหลวงปู่สอ พนฺธุโล
16.00 น. บรรจุสรีระหลวงปู่ลง******บทอง
16.30 น. สวดมาติกา บังสุกุล
19.00 น.สวดพระอภิธรรม เสร็จแล้วมีแสดงพระธรรมเทศนา ปฏิบัติธรรมจนถึงเวลาอันสมควร
<bgsound src="http://www.watpa.com/sound/v8_3.mp3" loop="FALSE">
วันที่ 10-14 พฤศจิกายน 2552
07.00 น.ทำบุญ-ตักบาตร ถวายสังฆทานอุทิศองค์หลวงปู่
19.00 น. สวดพระอภิธรรม เสร็จแล้วมีแสดงพระธรรมเทศนา ปฏิบัติธรรมจนถึงเวลาอันสมควร

วันอาทิตย์ที่ 15 พฤศจิกายน 2552
07.00 น.ทำบุญ-ตักบาตร ถวายสังฆทานอุทิศองค์หลวงปู่
10.00 น. เชิญสรีระหลวงปู่ขึ้นสู่เมรุ เปิดโอกาสให้สาธุชนร่วมบำเพ็ญกุศล
14.00 น. แสดงพระธรรมเทศนา 1 กัณฑ์ เสร็จแล้วสวดมาติกาบังสุกุล
15.30 น. อ่านประวัติหลวงปู่ เสร็จแล้ววางดอกไม้จันทน์
16.00 น. ประชุมเพลิง

วันจันทร์ที่ 16 พฤศจิกายน 2552
06.30 น. ทำพิธีเก็บอัฐิ
07.00 น. พระสงฆ์-สามเณร บิณฑบาต
07.30 น. ทำบุญ-ตักบาตร ถวายสังฆทานอุทิศองค์หลวงปู่
09.30 น. อัญเชิญอัฐิหลวงปู่บรรจุในพระสิริสัตราชเจดีย์ พระสงฆ์เจริญชัยมงคลคาถา เป็นเสร็จพิธี


</td></tr></tbody></table>

 

ดิฉันอยู่จังหวัดยโสธร ได้รับข่าวนี้แล้วเช่นกันค่ะ

 

หลวงปู่สอ พันธุโล
www.watpa.com/board_detail.asp?board_id=2695

www.luangphorjedkasatra.com/index.php?co_id=4&c_id=1520&ct_id=24660&type=content

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่เจ้าค่ะ

 

ข่าวล่าสุดทราบว่า พรุ่งนี้ บ่ายโมงถึงบ่ายสี่โมงเย็น
สรงน้ำหลวงปู่ค่ะ

 

จริงครับ..เศร้าตั้งแต่ตอนบ่ายๆ..แล้วครับ..

 

สงฆ์ใดสาวกศาสดา...
(รับพร้อมกัน) รับปฏิบัติมา แต่องค์สมเด็จภควันต์
เห็นแจ้งจตุสัจเสร็จบรร- ลุทางที่อัน
ระงับและดับทุกข์ภัย โดยเสด็จพระผู้ตรัสไตร
ปัญญาผ่องใส สะอาดและปราศมัวหมอง
เหินห่างทางข้าศึกปอง บมิลำพอง
ด้วยกายและวาจาใจ เป็นเนื้อนาบุญอันไพ-
ศาลแต่โลกัย และเกิดพิบูลย์พูนผล
สมญาเอารสทศพล มีคุณอนนต์
อเนกจะนับเหลือครา ข้อขอนบหมู่พระศรา-
พกทรงคุณา- นุคุณประดุจรำพัน
ด้วยเดชบุญข้าอภิวันท์ พระไตรรัตน์อัน
อุดมดิเรกนิรัติสัย จงช่วยขจัดโพยภัย
อันตรายใดใด จงดับและกลับเสื่อมศูนย์

กราบนมัสการหลวงปู่ด้วยความเคารพอย่างสูง

 

กราบหลวงปู่ด้วยความเคารพค่ะ

 

หลวงปู่พ้นจากทุกข์ทั้งปวงแล้ว ที่เหลือก็แต่เราๆท่านๆที่ต้องเดินตามรอยพระศาสดา ให้ถึงที่สุดแห่งมรรคผลนิพพาน...สาธุ

 

<TABLE height="100%" cellSpacing=0 cellPadding=0 width=1003 align=center border=0><TBODY><TR height="100%"><TD vAlign=top align=middle width=823 bgColor=#dacaa8><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" align=center><TBODY><TR vAlign=top><TD><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 width="98%"><TBODY><TR><TD vAlign=top><TABLE width="100%"><TBODY><TR><TD>

ประวัติหลวงปู่สอ พันธุโล

ชีวประวัติ และปฏิปทาของหลวงปู่สอ พันธุโล ( พระครูภาวนากิจโกศล ) วัดป่าบ้านหนองแสง ตำบลสิงห์ อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร

​

ชาติภูมิ
หลวงปู่สอ พันธุโล นามสกุล ขันเงิน ท่านเกิดเมื่อวันพฤหัสบดี เดือน 8 ปีระกา ตรงกับวันที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2464 ที่บ้านทุ่งมน ตำบลทุ่งมน อำเภอลุมพุก ( คำเขื่อนแก้ว ) จังหวัดอุบลราชธานี ( ปัจจุบันคือจังหวัดยโสธร ) บิดาชื่อนายตา ขันเงิน มารดาชื่อนางขอ ขันเงิน มีพี่น้องร่วมมารดาเดียวกัน 2 คน เป็นชายทั้งหมด คนแรกคือ หลวงปู่สอ พันธุโล คนที่สองคือ นายหมอ ขันเงิน ปัจจุบันอยู่ที่บ้านเดื่อ อำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคาย หลวงปู่สอ พันธุโล สมัยที่ท่านเป็นฆราวาสนั้นเป็นคนที่ชอบสนุกสนาน ร่าเริง เข้ากับหมู่คณะได้ทุกคน ขณะเดียวกันก็ยังเป็นคนที่ค่อนข้างจะมีความสามารถในการกล่าวกลอนสด ( ผญา ) ของคนอีสาน เป็นที่ชอบใจของผู้ฟังทำให้คนแปลกใจว่าทำไรหลวงปู่ จึงมีความสามารถมากเช่นนั้นจริงๆ ที่หลวงปู่สอ เรียนจบเพียงชั้น ป.3 แต่ถึงท่านจะชอบสนุกสนานรื่นเริง นิสัยประจำตัวอย่างหนึ่งของท่านที่มีอยู่โดยตลอด คือ ความอดทน ความขยันหมั่นเพียรซึ่งนับว่าเป็นคุณสมบัติอันสำคัญยิ่งที่ส่งผลให้การทำความเพียรของท่านในภายหลังจากอุปสมบทแล้วมีความเด็ดเดียวมั่นคงและเจริญก้าวหน้าไปโดยลำดับ

ครองฆราวาสวิสัย
เมื่อครั้งที่ใช้ชีวิตฆราวาสอยู่นั้น เมื่ออายุได้ประมาณ 20 ปีเศษ หลวงปู่ได้แต่งงานกับนางบับ ซึ่งเป็นหญิงสาวชาวบ้านเดียวกันนั่นเอง หลังจากแต่งงานมีครอบครัวแล้วความรับผิดชอบทุกอย่างก็ตกอยู่กับท่าน เพราะท่านเป็นหัวหน้าครอบครัวจะต้องตื่นแต่เช้าขยันทำการงาน หนักเอาเบาสู้โดยหวังจะให้ภรรยา และลูกๆ มีความสุข บางครั้งต้องเดินทางรอนแรมไปต่างจังหวัดเพื่อหาเงินมาจุนเจือครอบครัว หลายครั้งเมื่อกลับมาถึงบ้านก็มีปัญหาทะเลาะเบาะแว้งกับภรรยาบ้าง ตามประสาของฆราวาสเหมือนลิ้นกับฟันที่ต้องกระทบกันอยู่ทุกวัน
ในช่วงมีครอบครัวนี้ ท่านมีบุตร 3 คน ดังนี้คือ

1. นางอ่าง ขันเงิน ปัจจุบันอยู่บ้านหนองแสง ตำบลสิงห์ อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร
2. เป็นผู้ชาย ( ไม่ทราบนาม ) ปัจจุบันได้เสียชีวิตแล้ว
3. นางนาง ขันเงิน ปัจจุบันอยู่บ้านหนองแสง ตำบลสิงห์ อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร

สาเหตุแห่งการออกบวช
ความคิดครั้งแรกก่อนแต่งงานท่านคิดว่าชีวิตจะมีความสุขมีความราบรื่น แต่สุดท้ายก็คิดได้ตามหลักสัจจะธรรม ว่าการมีครอบครัวเป็นการทำให้หมดอิสรภาพแทบทุกอย่าง ต้องแบกภาระมากมายจิตใจก็หมกมุ่นอยู่แต่ในเรื่องของฆราวาสวิสัยในกิจการงานจนไม่มีเวลาเป็นของตนเอง ชีวิตมีแต่ความทรมานเร่าร้อนเหมือนนั่งอยู่บนกองไฟ ความรู้สึกเช่นนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับฆราวาสโดยทั่วไปมากนัก นอกจากผู้มีบุญบารมีเก่าที่เคยสั่งสมมาในอดีตชาติเท่านั้น หลวงปู่ได้ตัดสินใจบอกความประสงค์ของท่านต่อภรรยาว่าท่านปรารถนาจะออกบวช เพราะรู้สึกเบื่อหน่ายต่อการครองเรือนแต่ภรรยาของท่านก็ไม่เห็นด้วย เนื่องจากอยู่ในระหว่างการสร้างเนื้อสร้างตัว และลูกก็เล็กอยู่ หลวงปู่ไม่ละความพยายามเมื่อมีโอกาสก็ขออนุญาตออกบวชอยู่เสมอ จนภรรยาของท่านต้องยินยอมแต่มีข้อแม้ว่าต้องออกบวชเพียง 15 วันเท่านั้น
การบวชครั้งแรก
ในปี พ.ศ.2496 ขณะอายุของหลวงปู่ได้ 32 ปี ท่านได้เข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์ เป็นครั้งแรก ณ พัทธสีมา วัดสร่างโศรก ( วัดศรีธรรมาราม ) ตำบลในเมือง อำเภอยโสธร จังหวัดอุบลราชธานี โดยมีพระครูปลัดบุญสิงห์ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูสังฆ์รักษ์ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระมหาสาย เป็นอนุสาวนจารย์ ได้รับฉายาว่า พันธุโล หลวงปู่สอ พันธุโล ได้เล่าว่าท่านมีความสุขใจ และมีความพอใจมากที่ได้บวชสมความตั้งใจ ทำให้มีความปลอดโปร่ง เหมือนบุคคลที่เป็นโรคแล้วหายจากโรค เหมือนบุคคลที่ถูกขุมขังแล้วหลุดพ้นจากที่คุม ขังจิตใจมีความสงบเยือกเย็น มองเห็นชีวิตแห่งการบวชเป็นทางที่จะแสวงหาความสุขได้อย่างแท้จริง ในการบวชครั้งนี้ หลวงปู่สอ ท่านพยายามที่จะทำตามกำหนดเวลาของภรรยาคือ บวช 15วัน แต่ในขณะที่บวชอยู่นั้นมีความรู้สึกสบายกายสบายจิต คิดว่าจะบวชให้นานที่สุด และท่านก็ได้ขอผัดผ่อนภรรยาเรื่อยมา สุดท้ายเมื่อครบ 15วัน ท่านก็ไม่ได้สึกตามที่ภรรยากำหนดไว้ จึงทำให้ท่านได้อยู่ในเพศพรหมจรรย์ และปฏิบัติธรรมเพื่อความสงบสันติแห่งใจเรื่อยมาถึง 2 พรรษา ในปี พ.ศ.2496 ซึ่งเป็นพรรษาแรก หลวงปู่สอ ท่านได้จำพรรษาอยู่ที่วัดบ้านหนองแสง ตำบลสิงห์ อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร ซึ่งขณะนั้นหลวงปู่บุญมี ปริปุณโณ ( ปัจจุบันอยู่วัดป่าบ้านนาคูณ ) เป็นเจ้าอาวาส ท่านได้แนะนำ สั่งสอนข้อวัตรปฏิบัติ ตลอดถึงในการอบรมด้านสมาธิภาวนาครั้นต่อมาในพรรษที่สอง พ.ศ.2497 หลวงปู่สอ ท่านได้ไปจำพรรษา และฝึกภาวนาอยู่กับหลวงปู่ผั่น ปาเรสโก วัดป่าหนองใคร้ ซึ่งเป็นวัดที่อยู่ใกล้เคียงกับวัดบ้านหนองแสง หลวงปู่สอ ท่านเล่าว่าในพรรษานี้ท่านได้ตั้งใจท่องปาฏิโมกข์ และสามารถท่องได้จบภายใน 29 วัน ซึ่งนับว่าเป็นพระผู้มีความเพียร และความจำดีเป็นเลิศผู้หนึ่ง และในขณะที่หลวงปู่สอ กำลังมีความสุขใจอยู่กับการปฏิบัติธรรมในช่วง 2 พรรษานี้ ก็จำต้องมีอุปสรรคเข้ามาขัดขวาง ทำให้ต้องจำใจสละเพศพรหมจรรย์ที่สูงส่งนี้ไป คือในปี พ.ศ.2498 ภรรยาของท่านได้มาขอร้องให้สึกออกเพื่อไปช่วยทำบ้านใหม่ ปรับปรุงที่อยู่อาศัยให้ดีขึ้น เพื่อทำให้ครอบครัวได้เกิดความอบอุ่นใจ มีความมั่นคงในเรื่องที่อยู่อาศัย ซึ่งท่านก็จำใจที่จะต้องสึกออกไปด้วยความอาลัยเสียดาย ถึงกระนั้นก็ตามหลวงปู่สอว่า แม้ท่านจะออกไปเป็นฆราวาสแล้วก็ตาม แต่จิตใจยังมีความรู้สึกว่าตัวเองเป็นพระอยู่ และตั้งใจอย่างแน่วแน่ ว่าเมื่อใดหรือวันใดก็ตามที่ทำภารกิจทางครอบครัวเสร็จสิ้นลงแล้ว เมื่อนั้นหรือวันนั้นท่านจะเข้าอุปสมบททันที

บวชครั้งสุดท้าย
หลวงปู่สอ เล่าว่าการที่ท่านต้องจำใจสึกออกไปนั้น เนื่องจากบ้านเรือนที่ทำไว้ก่อนหน้านี้อยู่ในสภาพไม่ดี เพราะฉะนั้นต่อไปนี้ท่านจะต้องทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาอีก ปรากฏว่าในช่วงนี้หลวงปู่ต้องทำงานทุกอย่างชนิดหามรุ่งหามค่ำไม่มีเวลาที่จะไปเที่ยวเตร่หรือสนุกสนานกับใคร มุมานะทำงานทุกอย่างด้วยตนเองอย่างอดทน ใช้เวลาอยู่ประมาณ 2 ปี งานต่างๆ จึงเสร็จเรียบร้อย
ในตอนเย็นวันหนึ่งหลวงปู่สอ ท่านได้บอกความประสงค์ของท่านให้ภรรยาทราบว่า ท่านปรารถนาจะเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์อีกครั้งหนึ่ง ซึ่งในครั้งนี้ภรรยาท่านไม่ห้าม แต่กลับอนุโมทนาในความตั้งใจดีของท่าน เมื่อตัดสินใจแน่วแน่เช่นนั้น ท่านจึงเดินทางลงไปภาคใต้เพื่อทำงานรับจ้างหาเงินมาซื้อเครื่องบริขารและจัดงานบวชของท่านเอง มีอยู่ครั้งหนึ่งซึ่งควรบันทึกไว้เพื่อแสดงถึงสัจจะบารมี และอธิษฐานบารมีของท่านก็คือครั้งนั้นขณะลงเรือไปในทะเลเพื่อข้ามฟากไปทำงานซึ่งอยู่จังหวัดหนึ่งทางภาคใต้ เรือเกิดเครื่องเสียอยู่หลายวัน ช่างเครื่องพยายามแก้ไขอย่างไรก็แก้ไม่ได้ ในช่วงที่มีอุปสรรคเช่นนี้ หลวงปู่สอ ซึ่งขณะนั้นคือนายสอ ได้นั่งสมาธิแล้วตั้งจิตอธิฐานว่า " ข้าพเจ้ามาครั้งนี้ก็หวังที่จะหาเงินไปจัดงานบวชของตัวเอง ถ้าหากบุญที่ข้าพเจ้าจะได้บวชในพระพุทธศาสนามีอยู่ ขอให้เครื่องนี้ติด และใช้งานได้ดีดังเดิม " ปรากฏว่าเครื่องเรือเกิดติดขึ้นจริงๆ และเข้าสู่ฝั่งได้ ท่านทำงานได้เงินพอสมควรแล้วก็กลับบ้านหนองแสง เพื่อจัดงานบวชตามความตั้งใจ
ในปีพ.ศ.2501 หลวงปู่สอ ท่านจึงได้อุปสมบทอีกครั้งในวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ.2501 ในขณะที่มีอายุ 37 ปี ณ พัทธสีมาวัดศรีธรรมาราม ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร โดยมีพระอุปัชฌาย์ และพระอาจารย์สวดชุดเดิม เมื่อได้อุปสมบทแล้ว หลวงปู่สอ ท่านพยายามฝึกฝนอบรมตัวเอง ด้วยการทำข้อวัตรปฎิบัติ และฝึกสมาธิภาวนาอย่างสม่ำเสมอ ท่านได้เร่งประกอบความเพียรมากขึ้นโดยลำดับ เพราะท่านตั้งใจไว้อย่างแรงกล้าว่า ในการบวชครั้งนี้จะต้องให้รู้ธรรมให้เห็นธรรมให้ได้ ถ้าไม่รู้ไม่เห็นธรรมถึงจะตายก็ยอมตายไม่เสียดายชีวิต เพราะฉะนั้นหลวงปู่สอ ท่านจึงมีลักษณะเด็ดเดี่ยว และอาจหาญ ในการประกอบความเพียร และมีลักษณะนิสัยอย่างหนึ่งของท่าน ก็คือท่านไม่ชอบคลุกคลีกับหมู่คณะหรือกับญาติโยม หากมีธุระจำเป็นใดที่จะต้องเกี่ยวข้อง ก็จะทำหรือพูดแต่พอประมาณเท่านั้นเอง เพราะเหตุนี้เองเมื่อท่านยังอยู่ในวัยหนุ่มท่านจึงชอบเที่ยววิเวกไปตามสถานที่ต่างๆ ฝึกฝนอบรมจิตใจจนแข็งแกร่ง แม้เมื่อมีปัญหาอุปสรรคใดๆ เกิดขึ้นจากการภาวนาท่านจะรีบเข้าไปกราบเรียนขอคำแนะนำจากครูบาอาจารย์ผู้ที่เคารพนับถืออยู่เสมอ พระมหาเถระที่หลวงปู่ท่านให้เคารพนับถืออย่างยิ่ง และไปพักปฏิบัติธรรมรับการแนะนำสั่งสอนจากท่านเป็นประจำ คือ หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี หลวงปู่ชอบ ฐานสโม หลวงปู่ขาว อนาลโย หลวงปู่อ่อน ญาณสิริ หลวงปู่ฝั้น อาจาโร หลวงปู่มหาบัว ญาณสัมปันโน และหลวงปู่เหรียญ วรลาโภ นอกจากนี้แล้วก็ยังมีครูบาจารย์ที่ท่านได้เคยเดินทางไปธุดงค์ด้วยกัน เช่นหลวงปู่สาม อกิญจโณ หลวงปู่บัวพา วัดป่าพระสถิตย์ หลวงปู่บุญมี ปริปุณโณ และหลวงปู่มหาบุญมี สิริธโร เป็นต้น
ในพรรษาแรกนี้ หลวงปู่สอ ท่านได้จำพรรษาอยู่วัดบ้านหนองแสง ศึกษาอบรมข้อปฎิบัติอยู่กับหลวงปู่บุญมี ปริปุณโณ ( ปัจจุบันอยู่วัดป่าบ้านนาคูณ อำเภอบ้านผือ ) พอออกจากพรรษาแล้วท่านจึงเดินทางไปจังหวัดอุดรธานี เพื่อศึกษาข้อวัตรปฎิบัติกับหลวงปู่มหาบัว ญาณสัมปันโน วัดป่าบ้านตาด อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี ซึ่งในครั้งนั้น ท่านต้องเดินทางธุดงค์รอนแรมพักภาวนาไปเรื่อยๆ โดยไม่ได้เร่งรีบอะไร กว่าจะถึงจังหวัดอุดรธานีก็ใช้เวลาหลายวัน และเมื่อเข้าสู่วัดป่าบ้านตาดอันเป็นสำนักปฏิบัติธรรมที่มีชื่อเสียงที่ท่านปรารถนาแล้ว ก็เข้าถวายสักการะหลวงปู่บัว ญาณสัมปันโน มอบถวายกายใจให้ท่านอบรมสั่งสอน และทำให้การปฏิบัติธรรมของท่านก้าวหน้าไปโดยลำดับ
ในปีพ.ศ.2502 ซึ่งเป็นพรรษาที่สองของหลวงปู่สอ พันธุโล ท่านได้จำพรรษาอยู่วัดป่าบ้านตาด จังหวัดอุดรธานี ในพรรษานี้ท่านได้เร่งความเพียร เพราะเห็นว่าเป็นโอกาสอันดีที่จะได้ศึกษาอบรมกับพ่อแม่ครูบาอาจารย์ผู้ทรงคุณธรรม และในพรรษานี้เองที่หลวงปู่สอ ท่านได้นิมิตเห็นงูใหญ่ ตัวสีทอง เลื้อยเข้ามาหาในกุฎิในขณะนั่งสมาธิอยู่แล้วดันตัวท่านขึ้นขนดลำตัวเป็นวงกลมให้ท่านนั่ง ( ความละเอียดตอนนี้อ่านได้ในประวัติหลวงพ่อเจ็ดกษัตริย์ ) ซึ่งนิมิตอันนี้เองเป็นจุดที่เริ่มต้นที่จะให้ได้มาซึ่งพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ " หลวงพ่อเจ็ดกษัตริย์ " อันเป็นพระพุทธรูปคู่บุญบารมีหลวงปู่สอ ท่านเล่าว่าเมื่อปรากฏนิมิตเช่นนั้นแล้ว ท่านได้เล่าถวายหลวงปู่บุญมีฟัง ต่อมาเมื่อหลวงปู่มหาบัว ทราบ จึงได้เรียกท่านไปสอบถามความเป็นไปต่างๆ ในขณะเกิดนิมิต และสุดท้ายหลวงปู่มหาบัว ท่านได้สั่งกำชับไม่ให้พูดให้ใครฟังอีก มันจะเกิดอะไรขึ้นก็อย่างไปสนใจให้พิจารณาลงสู่ไตรลักษณ์ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เพราะหากเราส่งใจหลงใหลได้ปลื้มไปกับนิมิตที่ปรากฏ จะทำให้การปฏิบัติธรรมเนิ่นช้า และอาจเกิดวิปลาส ได้ง่าย หลวงปู่สอ เอง ท่านก็รับฟังคำแนะนำ ตักเตือนของพ่อแม่ครูบาอาจารย์ด้วยดี
พอถึงฤดูกาลออกพรรษา ซึ่งเริ่มย่างเข้าฤดูหนาวหลวงปู่สอ ได้กราบลาพ่อแม่ครูอาจารย์ หลวงปู่มหาบัว ญาณสัมปันโน ไปเที่ยวธุดงค์ แถวจังหวัดหนองคาย และจังหวัดเลยเพื่อหาประสบการณ์ ในสมัยนั้นเมื่อ 30 กว่าปีมาแล้ว ทั้งสองจังหวัดนี้ป่าเขายังอยู่อุดมสมบูรณ์มาก อาจเรียกได้ว่าเป็นลักษณะป่าช้าดงเสือ เมื่อเดินทางผ่านไปพบสถานที่ใดเหมาะแก่การเจริญจิตภาวนาท่านก็จะหยุดพักภาวนา 7 วันบ้าง 15 วันบ้าง บางแห่งพักนานเป็นเดือนๆ ก็มี และมีอยู่ครั้งหนึ่ง ท่านไปพักอยู่บ้านนาบะฮี มีอาชีพเป็นชาวไร่ทำมาหากินกันอยู่ 3 ครอบครัว ท่านได้อาศัยญาติโยมทั้ง 3 ครอบครัวนี้ในการบิณฑบาต บางวันก็ได้ข้าวกับเม็ดกะบก บางวันก็ข้าวกับพริก และปลาร้า ท่านบอกว่าแม้อาหารการฉันจะอัตคัดขัดสน แต่การทำความพากเพียรทำสมาธิภาวนาดีมาก จิตใจมีความปลอดโปร่งสบายไม่เป็นทุกข์ไม่เป็นกังวลกับสิ่งใดๆ ตรงที่หลวงปู่สอ พักภาวนานี้ เป็นถ้ำที่ชาวบ้านเรียกว่า " ถ้ำพระ " ถ้ำแห่งนี้สมชื่อสมนามจริงๆ เพราะคนจะอยู่ได้ต้องมีจิตใจเป็นพระ คือ ต้องมีความอดทนเข้มแข็งจริงๆ ถ้าใครอยากจะเป็นพระให้มาภาวนาที่ถ้ำนี้ เมื่อเที่ยวธุดงค์ แสวงหาความสงบเย็นใจไปตามจังหวัดต่างๆพอสมควรแล้ว หลวงปู่สอ จึงวกกลับมาทางจังหวัดอุดรธานีอีก

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><!--<tr height="10"><td></td></tr>--></TBODY></TABLE>
<SCRIPT> function callfrm(dest){ frmConsole.target = "_self" frmConsole.action = dest frmConsole.method = "POST" frmConsole.submit() } </SCRIPT></TD></TR><TR bgColor=#45342a height=20><TD style="FONT-SIZE: 12px; COLOR: #b8a37e" align=middle colSpan=2>Copyright by luangphorjedkasatra</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

หลวงปู่สอ พันธุโล เจ้าอาวาสวัดป่าบ้านหนองแสง จังหวัดยโสธร ได้มรณภาพอย่างสงบ ณ โรงพยาบาลศรีนครินทร์ จังหวัดขอนแก่น เมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน 2552 เวลาประมาณ. 15.50น.

ขณะนี้ตั้งศพอยู่ที่ วันป่าบ้านหนองแสง จังหวัดยโสธร กำหนดรดน้ำศพตั้งแต่วันที่ 9 พฤศจิกายน 2552 เป็นต้นไป

กำหนดการประชุมเพลิงศพ

- วันอาทิตย์ที่ 15 พฤศจิกายน 2552


หมายเหตุ - หากมีการเปลี่ยนแปลงจะแจ้งให้ทราบอีกครั้ง

Link ที่เกี่ยวข้อง - -:-

 

ที่สุดแห่งทุกข์ คือ พระนิพพาน

ที่สุดแห่งขันธ์ คือ ความตาย

ท่านพระอาจารย์สอ พันธุโล

ถึงแล้วซึ่งอนุปาทิเสสนิพพาน อันเป็นบรมสุข

คือพระอริยะบุคคลสูงสุดในบวรพุทธศาสนา

 

สาธุธรรม บทสุดท้าย

พุทธัง สรณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ
สังฆัง สรณัง คัจฉามิ

สาธุ สาธุ สาธุ

 

กราบหลวงปู่ด้วยเศียรเกล้า

 

กราบนมัสการหลวงปู่สอ พันธุโล น้อมส่งหลวงปู่สู่พระนิพพาน
พระอริยเจ้าผูทรงศ๊ลบริสุทธิ์


เมื่อวานหลวงปู่บุญมีท่านได้กำหนดวันประชุมเพลิง ลป.สอแล้ว คือวันอาทิตย์ที่ 15 พฤศจิกายน 2552
จึงขอแจ้งมายังสมาชิกทุกท่านทราบ
พี่ที่ร่วมขบวนเคลื่อนศพไปยังวัดเล่าให้ฟังว่า
เมื่อวานเกิดเหตุอัศจรรย์ หลวงพ่อเจ็ดกษัตริย์ที่ศาลาหลั่งน้ำตา
โดยเห็นเป็นคราบน้ำตาคล้ายคนร้องไห้ครับ
อันนี้ผมรับฟังมาอีกที โปรดใช้วิจารณญาณนะครับ
สาธุ ลูกหลานขอกราบนมัสการหลวงพ่อเจ็ดกษัตริย์ด้วยความเคารพ

 

กราบนมัสการหลวงปู่

ขอหลวงปู่สู่แดนนิพพาน

 

หลวงปู่ท่อน ญาณธโร มาเยี่ยม หลวงปู่สอ พันธุโล

 

กราบนมัสการหลวงปู่สอ พันธุโล
ข้าน้อยขอร่วมส่งหลวงปู่สู่แดนพระนิพพานครับ

 

​

นโมฯ
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ
พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ปฏิบัติดีแล้ว ข้าพเจ้าขอบนอบน้อมพระสงฆ์<O</O​

กราบน้อมนมัสการพ่อแม่ครูบาอาจารย์พระอริยสงฆเจ้า ขออารธนาพระเดชพระคุณอยู่เหนือเศียรเกล้าแห่งข้าสิ้นกาลทุกเมื่อสิ่งอันอื่นจะได้เป็นที่พึ่งแก่ข้าหามิได้ถ้าเว้นไว้แต่พระอริยสงฆ์เจ้าป็นที่พึ่งแก่ข้าฯ เที่ยงแท้นักหนาชัยมงคลทั้งหลายจงมาบังเกิดมีแก่ข้าฯ ด้วยคำสัจนี้เถิด สาธุ สาธุ สาธุ

​

น้ำจิตเมตตากรุณา ของหลวงปู่ฯ

​

ลูกหลานกราบขมาฯ หลวงปู่ฯ เจ้าค่ะ ...
เมื่อเดือนที่แล้ว วันอาทิตย์ที่ ๑๘ ต.ค. ลูกมีโอกาสได้เข้าเยี่ยมกราบ - บำรุงธาตุขันธ์หลวงปู่ฯ ขณะเข้ารับการรักษาอาการอาพาธ ที่ รพ. วิชัยยุทธ ก่อนแพทย์แจ้งว่า อาการหลวงปู่ดีขึ้น จะกลับยโสธรได้ในวันพฤหัสฯ ​

.... จำประทับใจ ติดตา ขณะที่หลวงปู่ฯ มองด้วยความเมตตา กรุณา ใจนึกน้อมคุณ ฯ ....
มาวันนี้ รับรู้พระคุณท่านฯ คนเราตายแทนกันได้ ด้วยความกตัญญูตาสูงสุด.​

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.752230/[/MUSIC]​

<O</O​