สงสัยอีกแล้วครับ

พอดีวันนี้ถึงภาวะนั้นอีกแล้ว เผอิญวันนี้ไม่เหมือนทุกครั้ง คือวันนี้กะตายก็คือตาย คืออยากจะถามแม่ชีครับ ตอนเราหมุนแล้วตัวที่ออกมาจากร่างกายเราที่นอนอยู่ จะมีลักษณะเช่นเดียวกับร่างที่นอนอยู่ไหมคับ เพราะผมมองไม่เห็นร่างตัวเองที่ออกมา พอออกมาแล้วเวลาเดินทำไมมันถึงได้เหนื่อยมาก ยิ่งเวลาเดินผ่านกำแพงมันเหนื่อยเหมือนกับเดินทวนกระแสน้ำ ผมจะเดินออกไปหน้าบ้าน
ไม่ตั้งใจกลับแล้วก็ตั้งใจไว้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นก็จะเฉยๆ แต่ทำไมพอมีเสียงกริ๊ง
ผมไม่ได้ตกใจเลยแล้วก็ไม่คิดกลับ แต่พอเสียงหยุดผมดันกลับเองอะครับ
มันเพราะอะไรครับ เสียดายมากเพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ จะทำไห้ถึงภาวะนี้ได้อีก
เพราะแต่ละครั้งหลายวันบางทีก็หลายอาทิต อยากจะรู้ไห้มาก อยากจะอยู่มันไห้ได้นาน แม่ชีพอจะรู้ไหมครับ

ผมอยากรู้ว่า 1. ร่างผมอีกร่างที่ออกมามันเหมือนกับร่างที่นอนรึป่าวครับ

2. ทำไมเราไช้ร่างนั้นเดินมันถึงได้เหนื่อยและช้ามากๆในแต่ละก้าว

3. ทำไมผมถึงกลับมาเองโดยที่ไม่ตั้งใจและยังคองอารมนั้นเป็นปกติไม่มีความกลัวหรือตกใจอะไรเลย

แต่พอกลับมาก็เหมือนกันทุกครั้งคือความกลัวกับทุกสิ่งมันหายไปชั่วขณะนึงเช่นกลัวผี แล้วก็ขนลุกอยู่อย่างนั้นอยู่ชั่วโมงกว่า (ตามความคิดผมอาจจะเป็นไปได้ไหมเข้าร่างไหม่ๆกิเลสมันยังไม่มารวม)

 

อุปาทานหรือเปล่าครับ

 

เจริญธรรม...

อาการที่เป็นนั้นยังไม่เรียกว่าถอดกายทิพย์ การถอดกายทิพย์นั้น ผู้ถอดจะต้องมีคุณสมบัติมากกว่าปุถุชน

อย่างน้อยต้องศีลบริสุทธิ์ จิตใจมีความโลภ โกรธ หลงน้อยกว่าคนธรรมดา

จิตตั้งมั่นในการสร้างความดี อดทนและมีความเพียร ปล่อยวางจากการยึดถือยึดมั่น ลังเลและสงสัยไม่มี


เวลาที่ร่างในจะถอดออกไปนั้น จะมีอาการเหมือนคนวูบคล้ายจะเป็นลมแต่ว่ามีสติครองและตั้งมั่น

เมื่อถอดออกไปได้กายหยาบจะสงบ แข็งเหมือนหิน กายไม่ไหวติง ลมหายใจแทบจะไม่มีเพราะลมละเอียดมาก

กายในที่ถอดออกไปจะเบาเหมือนปุยนุ่นแต่ว่ามีพลังเข็มแข็ง

กายในจะมีลักษณะเหมือนกายนอกนั่นแหละ สามารถไปไหนมาไหนได้รวดเร็วปานกามนิตหนุ่ม

ทะลุทะลวง ไปได้ในทุกหนทุกแห่งโดยไม่ต้องเสียเงินค่าเดินทางเลย มองเห็นทุกอย่าง ฟังเสียงได้ทุกเรื่อง


เมื่อกลับมาสู่ความเป็นปกติคือกลับเข้าร่างเดิม จะไม่มีอาการเมารถเมาเรือและไม่เหนื่อย เพราะไม่ได้วิ่งหนีใคร


ลองพยายามใหม่แล้วกัน ทำอย่างตั้งใจทำแต่อย่าทำเพราะอยากถอดกายทิพย์ได้เลย มิเช่นนั้นมันจะเหนื่อย

แม่ชีเอาใจช่วยให้ทำได้นะ

ธรรมะสวัสดี สาธุ!!!

 

การปล่อยวางจากการยึดถือยึดมั่น ลังเลและสงสัยไม่มี

ทำได้ยากจังค่ะ....แล้วที่ว่า เรา ต้องรู้จักคิด วิเคราะห์ แยกแยะให้เป็นนั้น ต้องเร็วด้วยใชไหมค่ะ ....จึงจะไปสู่การปล่อยวางจากการยึดถือยึดมั่น ลังเลและสงสัยไม่มี...เพราะในเมื่อความคิดมันก็ดำเนินไป หากใช้ความคิดควบคุมการกระทำได้ แล้วมีอะไรที่ควบคุมความคิดได้ไหมค่ะ....ต้องคิดแบบไหนค่ะ อาจารย์ ....ช่วยชี้แนะวิธีด้วยค่ะ