ยุคพระศรีอารย์ ( ข้อคิดจากคำพูดสั้นๆของหลวงปู่ดู่ )

ยุคพระศรีอารย์


ผู้ที่ทำบุญทำทาน มักจะมีการตั้งความหวังไว้ในใจ มีคำอธิษฐานเกี่ยวกับการทำบุญตักบาตรไว้ดังนี้
“ ข้าวของข้าพเจ้าขาวบริสุทธิ์เหมือนดอกบัวตั้งไว้เหนือหัว ตั้งจิตจำนงตรงไปพระนิพพาน ขอให้พบเมืองแก้ว ขอให้แคล้วบ่วงมาร ขอให้ได้นิพพานในยุคพระศรีอารย์ ด้วยเทอญ “
เมื่อมีโยมนำคำอธิษฐานนี้มาเล่าให้หลวงปู่ฟัง ท่านพูดยิ้มๆว่า
“ จะไปยุคพระศรีอารย์ เดี๋ยวจะอานเสียก่อน “
คำพูดของหลวงปู่ท่านมีความหมาย ว่า ให้ทำบุญด้วยใจบริสุทธิ์ อย่าหวังมากเกินควร พยายามทำให้ดีที่สุด เพราะเรื่องของพระศรีอารย์มีผู้ปรารถนาจะไปกันมากเนื่องจากเป็นยุคที่สุขสบายไม่เดือดร้อน


หลวงปู่เคยบอกว่า “ ใครไปได้ไปเลย ไม่ต้องรอ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่การปฎิบัติ ไม่ได้อยู่ที่การอ้อนวอนร้องขอ “

เหมือนกับญาติโยมท่านหนึ่ง ซึ่งมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ได้ไปนมัสการหลวงปู่ดูลย์ อตุโล แล้วเรียนท่านว่า “ดิฉันฟังเทศน์มหาชาติทั้ง ๑๓ กัณฑ์ ดิฉันไปได้แล้ว” เนื่องจากมีคำโบราณกล่าวไว้ว่า ใครฟังเทศน์มหาชาติ ซึ่งเป็นเรื่องราวของการบริจาคทานของ พระเวสสันดร ซึ่งเป็นพระชาติสุดท้ายของพระพุทธเจ้าก่อนตรัสรู้ ถ้าเพียงแต่ฟังแล้วไม่นำไปปฎิบัติตาม พระจริยวัตรของพระเวสสันดรแล้วคงไปไม่ได้แน่ จึงเป็นสิ่งที่คนโบราณท่านมีกุศโลบาย ที่จะให้ผู้ฟังเกิดความซาบซึ้งแล้วนำไปปฎิบัติตาม เพื่อให้สมหวังในสิ่งที่ตั้งไว้



CR. https://www.facebook.com/kuntana.sa...9aA6aeCbFB2Yi_90F8_6hYxs6Jxwmpoy8OO&tn-str=*F