พระผู้ทรงาฯ ตอนที่ ๘ รู้ภาษาสัตว์และภาษาคนได้ทุกชาติทุกภาษา

หลวงปู่สีโห เหมโก
พระผู้ทรงอภิญญารู้ภาษาสัตว์และคนได้ทุกชาติทุกภาษา
เปิดตำนานพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์องค์สำคัญของอยุธยา ถึง ๒ องค์
คือ หลวงพ่อวัดมงคลบพิตรและหลวงพ่อโต วัดพนัญเชิง
เปิดเผยความจริงจากตำนาน เจ้าแม่สร้อยดอกหมาก วัดพนัญเชิง
มีอายุก่อนสร้างกรุงศรีอยุธยาถึง ๓๐๐ ปี

โดย สิทธา เชตวัน



ตอนที่ ๘ รู้ภาษาสัตว์ภาษาคนได้ทุกชาติทุกภาษา

<O</O
หลวงปู่สีโห อยู่ในป่าดงพญาไฟ หรือดงพญาเย็นนี้ เป็นเวลาสิบห้าราตรี
ได้พบปะสัตว์ร้ายมากมาย เช่น ช้าง เสือ หมี ควายป่า กระทิง งูจงอาง
แต่สัตว์เหล่านี้ หาได้ทำอันตรายท่านไม่ ถ้าไม่หลีกหนีท่านไป พวกมันก็
จะเข้ามาคอยคุ้มครองปกปักรักษา

ด้วยบารมีอันสูง ของหลวงปู่ผู้เป็นพระอริยเจ้า สามารถเข้าใจและรู้ภาษา
ของสัตว์ต่างๆ เมื่อพูดอะไรพวกสัตว์ก็จะรู้เรื่องรู้ภาษาจากอำนาจของ
อภิญญาจิต ปัญหามีอยู่ว่า หลวงปู่สีโหสามารถล่วงรู้ภาษาสัตว์ต่างๆ ในป่า
และภาษาคนได้ทุกชาติทุกภาษาได้อย่างไร?
หลวงปู่สีโหได้กรุณาให้อรรถาธิบายแก่พระอาจารย์ยี่หลกผู้เป็นศิษย์เอกฟังดังนี้
คนเราพูดจากันมีความเข้าใจได้ด้วยเหตุสามประการคือ
๑. ขอบเขตแห่งถ้อยคำ
๒. ขอบเขตแห่งเนื้อความ
๓. ขอบเขตแห่งความเข้าใจ
ด้วยหลัก ๓ ประการนี้ ทำให้เกิดความรู้ภาษาทุกๆ ภาษาในโลก
เงื่อนไข ๓ ประการนี้ผสมผสานระคนปนเปกัน สลับซับซ้อนยุ่งยากมากมาย
ทำให้เกิดแบ่งแยกเป็นภาษาต่างๆ วิวัฒนาการไปตามยุคตามสมัย
จนไม่สามารถจะแยกเงื่อนไขความแตกต่างของหลัก ๓ ประการนี้ออกเป็นสายๆ
ได้เด่นชัดเป็นการเด็ดขาด เพราะภาษาต่างๆ ในโลกมีมากมายเหลือเกิน
แต่สำหรับพระที่สำเร็จฌานสมาบัติชั้นสูง สามารถใช้เจโตปริยญาณ
เป็นองค์คุณ แยกความแตกต่างของขอบเขตแห่งถ้อยคำ ขอบเขตแห่งเนื้อความ
ขอบเขตแห่งความเข้าใจออกได้อย่างชัดแจ้งเป็นสัดส่วน
เมื่อสามารถแยกเงื่อนไขทั้งสามประการนี้ได้สำเร็จ ย่อมจะสามารถเกิดความรู้
ความเข้าใจในภาษามนุษย์ทุกชาติทุกภาษา รวมทั้งภาษาสัตว์ต่างๆ ได้โดยง่าย
จะไม่มีปัญหาในเรื่องถ้อยคำ ในเรื่องเนื้อความและความเข้าใจ ที่เป็นเรื่อง
ยุ่งยากสับสนสำหรับปุถุชนเลย นี่คือหลักการใช้เจโตปริยญาณ
ในเรื่องทำความเข้าใจในภาษาต่างๆ ของท่านที่สำเร็จอภิญญา

หลวงปู่สีโหจาริกออกจากดงพญาเย็น ไปถึงพระพุทธบาท ได้ปักกลดอยู่ที่เขาโพธิ์ลังกา
หลังจากนมัสการพระพุทธบาทด้วยการเจริญพุทธานุสสติอยู่ ๓ วัน
จึงได้ออกเดินทางมาสระบุรี นมัสการพระพุทธฉายอยู่ ๑ ราตรี จนปิติอิ่มเอม
ในพุทธบารมีแล้ว ก็ถวายนมัสการลามุ่งหน้าสู่อยุธยาอันเป็นจุดหมายปลายทาง
ของการจาริกธุดงค์ในครั้งนี้

พระนครศรีอยุธยาเป็นเมืองโบราณ มีวัดวาอารามเก่าแก่ที่มีความสำคัญ
ในทางประวัติศาสตร์มากมาย บางแห่งเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์มหัศจรรย์
ควรค่าแก่การไปนมัสการและศึกษา จนปัจจุบันได้รับการยกย่องเป็น
มรดกโลก
ยุคสมัยอันรุ่งเรืองของกรุงศรีอยุธยาปรากฏว่าพระพุทธศาสนา สมณชีพราหมณ์
ได้รับการอุปถัมภกจากเจ้าฟ้ามหากษัตริย์ในรัชสมัยต่างๆ อย่างถึงขนาด
พูดได้ว่าพระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองสูงสุด พระมหากษัตริย์หลายพระองค์
ได้ทรงออกผนวชเป็นหลักชัยแก่บ้านเมืองเป็นเยี่ยงอย่างแก่ไพร่ฟ้าข้าแผ่นดิน
ก่อให้เกิดปฏิปทาเลื่อมใสมั่นคง จรรโลงบวรพระพุทธศาสนาแพร่หลายออกไป
อย่างกว้างขวางจรดพม่าและประเทศข้างเคียง

หลวงปู่สีโห จาริกธุดงค์มาพระนครศรีอยุธยาครั้งนี้ เพื่อนมัสการสถานที่
ศักดิสิทธิ์ และพระพุทธปฏิมากรโบราณคู่บ้านคู่เมือง หลวงปู่มาถึงในตอนเย็นใกล้ค่ำ
ได้ปักกลดที่ท้ายวัดพนัญเชิงติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา หลังจากสรงน้ำชำระกาย
ให้ชุ่มชื่นสบายในแม่น้ำแล้ว ท่านก็เข้าไปกราบนมัสการท่านพระครู
เจ้าอาวาส วัดพนัญเชิงผู้เป็นเจ้าของถิ่นตามธรรมเนียม
ท่านพระครูสมภารเจ้าวัดในตอนนั้น ชื่ออะไรก็จำไม่ได้แล้ว จำได้แต่ว่าท่าน
ชราภาพมีพรรษาสูงเป็นที่เคารพนับถือเลื่อมใสศรัทธาของชาวบ้านมาก
ท่านพระครูได้นิมนต์หลวงปู่ให้เข้ามาจำวัดในกฏิด้วยกัน แต่หลวงปู่สีโห
พอใจที่จะปักกลดอยู่ท้ายวัดมากกว่า เพื่อความวิเวก ซึ่งท่านพระครูก็ไม่
ขัดข้อง เพราะรู้ปฏิปทาของพระกรรมฐานเป็นอันดีว่าชอบอยู่วิเวกตาม
ลำพัง หลวงปู่สนทนากับสมภารเจ้าวัดพอสมควรแล้ว ก็ขออนุญาตเข้า
ไปในวิหารใหญ่เพื่อนมัสการหลวงพ่อโต วัดพนัญเชิง
ท่านพระครูสมภารมีความยินดีให้พระลูกวัดอำนวยความสะดวก
เปิดประตูวิหารให้ พร้อมทั้งจัดดอกไม้ ธูปเทียน เครื่องสักการะบูชา
เมื่อเข้าไปในวิหารแล้ว หลวงปู่ก็ทำอารมณ์จิตให้ตั้งมั่น มีปิติชุ่มชื่นโสมนัส
กราบนมัสการหลวงพ่อโตด้วยเบญจางคประดิษฐ์แล้ว น้อมจิตรำลึกถึง
คุณงามความดีของพระพุทธเจ้า สมัยเมื่อพระองค์เที่ยวจาริกโปรดสัตว์โลก
ด้วยพระมหากรุณาธิคุณอันยิ่งใหญ่ ครั้งเมื่อพระพุทธองค์ทรงเสด็จดับขันธ์
เข้าสู่ปรินิพพานแล้ว ก็ยังทรงพระมหากรุณาประดิษฐานพระเจดีย์ทั้งห้าคือ
พระปฏิมากร, พระมหาโพธิ, พระสถูป, พระชินธาตุ และพระไตรปิฏก
อันเป็นที่พึ่งแก่ชาวโลกซึ่งเกิดมาในภายหลัง
หลวงปู่สีโหได้เจริญพุทธานุสสติอยู่จนอารมณ์เต็มเปียมโสมนัสศรัทธา
ในพระพุทธบารมี จึงได้ถอนจากฌาน เตรียมจะกราบลาหลวงพ่อโตกลับ
ทันใดก็ปรากฏมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้าประตูวิหารมา ซึ่งขณะนั้นหลวงปู่
นั่งหันหลังให้ประตู แต่ก็สามารถมองเห็นได้อย่างประหลาด ทั้งๆ ที่ท่าน
ไม่ได้หันไปมองเลย ทำให้ท่านรู้ได้ทันทีว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่มนุษย์

ข้อมูลจากหนังสือในเครือโลกทิพย์
หนังสือทิพย์ ตายแล้วไปไหนเล่มที่ ๑๕
<O</O
โปรดติดตามตอนต่อไป ตอนที่ ๙ พบพระนางสร้อยดอกหมาก
ลิงค์ไปยังพระผู้ทรงอภิญญาฯ ตอนอื่นๆ
พระผู้ทรงอภิญญา ตอนแรก ปราบผีศาลปู่ตา ๑

พระผู้ทรงอภิญญา ตอนที่ ๒ ปราบผีศาลปู่ตา ๒

พระผู้ทรงอภิญญา ตอนที่ ๓ พระเศรษฐี

พระผู้ทรงอภิญญา ตอนที่ ๔ พระอาจารย์ของจอมพลผิน ชุณหะวัณ

พระผู้ทรงอภิญญา ตอนที่ ๕ เทศน์โปรดงูยักษ์

พระผู้ทรงอภิญญา ตอนที่ ๖ ปราบช้างป่าตาเดียว

พระผู้ทรงอภิญญา ตอนที่ ๗ บิณฑบาตกับเทวดา

พระผู้ทรงอภิญญา ตอนที่ ๙ พบพระนางสร้อยดอกหมาก

พระผู้ทรงอภิญญา ตอนที่ ๑๐ พระเจ้าสายน้ำผึ้งและพระนางสร้อยดอกหมาก

พระผู้ทรงอภิญญา ตอนที่ ๑๑ พระเจ้าสายน้ำผึ้ง(ตำนานสร้างพระศักดิ์สิทธิ์ ๒ องค์)

พระผู้ทรงอภิญญาฯ ตอนที่ ๑๒ พุทธปาฏิหารย์(ตอนจบ)

<SCRIPT src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/test_domain.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>window.google_render_ad();</SCRIPT><SCRIPT>window.google_render_ad();</SCRIPT><SCRIPT>window.google_render_ad();</SCRIPT>


ขอเชิญทุกท่านได้โมทนาบุญผ้าป่า ๓ กองบุญร่วมกันครับ
http://palungjit.org/showthrea...=158315&page=3

สำนักปฏิบัติพระกรรมฐานสาขาวัดท่าซุง
เชิญท่านแวะชมและโมทนาบุญ
มีข้อมูลที่น่าสนใจเพิ่มจากเดิมอีกหลายรายการครับ


<SCRIPT>window.google_render_ad();</SCRIPT>