ปริศนาจากธูปที่จุดบูชาพระประธาน

ปริศนาจากธูปที่จุดบูชาพระประธาน​

ท่านพ่อเจ้าขา ลูกเป็นโรคภูมิแพ้เจ้าค่ะ ลูกปัดกวาดทำความสะอาดผงธูปที่โต๊ะหมู่บูชาคราวใด โรคภูมิแพ้ก็จะกำเริบขึ้นมาแทบทุกครั้งเจ้าค่ะ จะมีทั้งจาม ทั้งไอ จนปวดแสบปวดร้อนบนใบหน้าของลูกไปหมดเจ้าค่ะ จนที่สุดจะอ่อนเพลีย ต้องพักทานยา แล้วก็หลับไปจึงจะดีขึ้น เป็นเหตุอย่างนี้เสมอมา ลูกทุกข์ใจมากที่ต้องได้รับสัมผัสผงธูปหรือผงต่าง ๆ แต่การทำความสะอาดแท่นพระประธาน โต๊ะหมู่บูชา ก็คือการบำเพ็ญบารมีของลูก ตามที่ท่านพ่อได้สอนลูกไว้ว่า นี้คือการทำความดีในเรื่องบุญกริยา แต่อุปสรรคแห่งการบำเพ็ญบารมี ก็บังเกิดขึ้นกับลูก ขอท่านพ่อผู้เป็นที่พึ่งของลูก ๆ ผู้มีปัญญาเป็นเลิศ ได้โปรดชี้ทางแห่งการพ้นอุปสรรค ปัญหาที่ขัดขวาง การบำเพ็ญความดีของลูกในข้อนี้ด้วยเถิดพระเจ้าข้า

ลูกรักของพ่อ ด้วยเหตุและปัจจัยที่ลูกได้เอ่ยถามพ่อขึ้นมานี้ พ่อขอชี้ให้ลูกเห็นชัดเจนผลของกรรม ที่พ่อได้พร่ำสอนลูก ๆ ให้ละเว้นความชั่ว คือละเว้นจากการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต และทรมานสัตว์ทั้งหลายให้เกิดทุกข์ เมื่อเจ้าได้รับคำสั่งสอนจากพ่อ เจ้าก็หาได้ระงับเหตุของกรรมนั้นไม่ ยังฝ่าฝืนกระทำจนเป็นกรรมติดตามตัวเจ้ามา เมื่อกรรมมาสนองตัวเจ้า ก็เกิดทำให้กายของเจ้า หรือขันธ์ ๕ ของเจ้า เกิดทุกขเวทนาป่วยไข้ไม่สบาย ติดตามมาทุกภพทุกชาติ เจ้าเห็น เจ้าเข้าใจ เจ้าสัมผัส อย่างลึกซึ้ง อย่างเกิดปัญญาได้แล้วใช่หรือไม่ลูก

ลูกเห็นโทษ และเห็นทุกข์ของการผิดศีลข้อที่ ๑ คือ ปานาติปาตาเวรมณีสิกขา อย่างถ่องแท้แล้วพระพุทธเจ้าข้า ลูกขอละเว้นการทำความชั่วในข้อนี้อย่างเคร่งครัด ตลอดชีวิตของลูกแล้วพระพุทธเจ้าข้า

ดีมากลูก พ่อขอโมทนาด้วย แต่เพื่อเป็นประโยชน์ยิ่งขึ้น ขอลูกจงฟังพ่อ และพิจารณาให้เกิดปัญญาตามที่พ่อจะสอนเจ้าต่อไปนี้

ด้วยเหตุของความทุกข์ของลูก เพื่อที่ลูกจะได้เกิดปัญญาในการดับทุกข์และเห็นธรรม จนจิตของลูกเป็นอิสระต่อต้นเหตุที่แท้จริง เพื่อการข้างหน้า ถึงจะมีเหตุการณ์ที่เข้ามากระทบ ส่งเสริมให้ลูกผิดศีลข้อที่ ๑ ลูกก็จะมีกำลัง หิริโอตัปปะสูง จนเกิดสติ ระงับยับยั้งได้ทันท่วงที

ลูกรักของพ่อ จงมองธูปทั้งหลาย ที่คนทั้งหลายใช้จุดบูชาพระรัตนตรัย หรือบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่เจ้ากำลังทำความสะอาดอยู่นั้นว่า ธูปนั้นทำมาจากอะไร ?
๑. ดอกไม้ที่หอมนำมาตากให้แห้ง
๒.ไม้หอมหรือเครื่องหอม นำมาบดเป็นผง
๓. ไม้ไผ่นำมาเหลาทำเป็นก้านธูป
๔.ผงกาวหรือยางไม้ชนิดต่าง ๆ ซึ่งทำหน้าที่ให้ผงจากดอกไม้และผงของเครื่องหอมติดกัน จนปั้นเป็นลำธูปได้

แต่สิ่งที่เป็นต้นเหตุ ที่ทำให้วัสดุทั้ง ๔ รวมตัวกันติดกันได้ เมื่อนำเอาไม้ไผ่นั้นเหลานั้นมาเป็นแกนนั้นก็คือ "น้ำ" เป็นสิ่งที่ ๕ จากนั้นก็นำไปปั้นให้เป็นรูปทรงได้ตามต้องการ สะดวกต่อการพกพา เมื่อนำไปจุดถวายเป็นเครื่องบูชา ถวายการสักการะ

พ่อขอยกธูปเปรียบเทียบเสมือนกับร่างกายของลูก หรือขันธ์ ๕ ของลูก เมื่อลูกได้จุดไฟที่ธูปแล้ว ธูปก็จะเริ่มไหม้ไปช้า ๆ ควันไฟที่เกิดจากธูปที่ถูกเผา ก็จะเริ่มส่งกลิ่นหอมของมวลสารที่นำมาทำเป็นธูปของมันขึ้นมา ซึ่งถ้าหากจะสังเกตดู ไฟที่จุดติดธูปก็จะเริ่มไหม้ไปช้า ๆ ไปเรื่อย ๆ จนถึงที่สุดก็จะไหม้หมดลำธูป จนถึงก้านธูปก็จะหยุดไหม้และดับไปในที่สุด เพราะไม่มีเชื้อให้ไหม้อีกแล้ว

หากไฟที่ลูกนำมาจุดธูปนั้นเปรียบเสมือนไฟของอารมณ์ของลูก คือ ประกอบไปด้วย กิเลสตัณหา อุปาทาน อกุศลกรรม ไฟนั้นก็จะไหม้ขันธ์ ๕ ของลูกไปเรื่อย ๆ เปรียบเสมอชีวิตของลูก หรือของทุก ๆ คน ก็ถูกไฟไหม้ไปตลอดอย่างนี้ไม่มีหยุด ขันธ์ ๕ ที่ถูกไฟไหม้ก็เสมอว่า กายของลูกที่เสื่อมลงทุกวัน สิ้นลงทุกวันโดยไม่หยุด ตัวลูกเองหรือว่าเจ้าของกายนั้น ไม่สามารถรู้ได้เลยว่า ไฟของกิเลส ตัณหา อุปาทาน อกุศลกรรม ได้เข้าไปช่วยให้กายของลูกหรือของทุกคนให้มอดไหม้สลายแก่ลงทุกวัน อย่างรวดเร็ว เนื่องจากเชื้อเพลิงคือขันธ์ ๕ ติดไฟง่าย เสื่อมเป็นปกติ มีการป่วยไข้ไม่สบายเป็นปกติทุกวันทุกเวลา จนที่สุด กายก็ถึงเวลาสลาย มอดไหม้หมดเชื้อเพลิงไป คือ "ตาย" นั่นเอง

บางคนไม่ทราบเลยว่า ประโยชน์ของการเกิดที่แท้จริงคืออะไร ? การจุดธูปที่แท้จริงเพื่ออะไร ? เกิดแล้วทุกชีวิตต้องพบกับความตาย ธูปที่จุดขึ้นแล้วก็ต้องพบกับการมอดไหม้และดับลงเช่นเดียวกัน วันรุ่งขึ้น คนที่ทำความสะอาด ก็เก็บก้านธูปที่เหลือทิ้งไปและกวาดผงธูปทิ้ง ทำเช่นนี้ก้านแล้วก้านเล่า ครั้งแล้วครั้งเล่า เช่นเดียวกับการเกิดและการตายของชีวิตของลูก หรือของทุก ๆ คนในโลกนี้ ชาติแล้วชาติเล่า ที่เกิดตาย เกิดตาย อยู่ในวัฏฏะสงสารนี้ ไฟของอารมณ์ รัก โลภ โกธร หลง ยึดมั่น ถือมั่น คือไฟของอารมณ์ที่ต้องได้รับวิบากกรรม อารมณ์ทั้งหลายเหล่านี้ คือ "ไฟร้อน" เป็นไฟแห่งความสุขหรือความทุกข์จ๊ะลูก

ไฟแห่งความทุกข์เจ้าคะท่านพ่อ

ถูกต้องแล้ว อารมณ์ทุกข์หรือความทุกข์ก็จะเกิดขึ้นไปกับพร้อม ๆ กายของลูก ถูกเผามอดไหม้ เสื่อมสลายลงทุกวัน ๆ อารมณ์สุขที่แท้จริงหาเจอหรือไม่ ลูกเอ๋ย ?

ไม่เจอเจ้าค่ะ

และที่สุดกายของลูกก็ถึงเวลาหยุดลมหายใจ ดับไป เหมือนธูปที่หมดเชื้อไฟใช่หรือไม่ ?

ใช่เจ้าค่ะ

แล้วลูกหรือเจ้าของกายนี้ ได้คำตอบหรือไม่ว่า มีขันธ์ ๕ ทำไม ? มีกายทำไม ? เกิดมาทำไม ? มาทำอะไร ? ก่อนเกิดมาจากไหน ? ตายแล้วจะไปไหน ?

ไม่ทราบเจ้าค่ะ

นี้จะพบว่า เจ้าของกาย หรือลูกเองก็จะไม่สามารถได้ระลึกถึงคำถามคำตอบนี้เลยใช่ไหม ?

ใช่เจ้าค่ะ


แต่หากว่าอีกนัยหนึ่ง ไฟที่ลูกเลือกมาจุดธูปหรือไฟวิเศษ คือ พระธรรมคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อาจจะเรียกง่าย ๆ ว่า "ไฟเย็น" ก็ได้น่ะจ๊ะ เมื่อเอาไฟเย็นหรือพระธรรมคำสอนมาจุดธูป ธูปที่ไหม้ก็จะไหม้ไปตามปกติ เสมือนกายของลูก ขันธ์ ๕ ของลูก ก็จะต้องมอดไหม้ไปตามกาลเวลาตามกฎของธรรมชาติ คือ เกิด แก่ เจ็บ ตาย เมื่อไฟที่ลูกเลือก คือพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า เอามาจุดเผาขันธ์ ๕หรือกายของลูก ลูกก็จะเริ่มเกิดปัญญาว่า ขันธ์ ๕ คืออะไร ? ทำไมต้องมีขันธ์ ๕ มีแล้วเป็นอย่างไร ? สุขหรือทุกข์ ?

ปกติขันธ์ ๕ จะต้องอยู่ภายใต้กฎของพระไตรลักษณ์อยู่แล้ว คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตาขันธ์ ๕ เสื่อมสลายตลอดเวลาชั่วกัปชั่วกัลป์ เมื่อไฟเย็นเผาขันธ์ ๕ ของลูกหมด ก็จะเหลือแต่ จิตที่เป็นพุทธะที่แท้จริงของลูก อารมณ์ รักระหว่างเพศ อารมณ์โลภ โกธร หลง ยึดมั่นถือมั่น ก็หมดไปพร้อม ๆ กับขันธ์ ๕ ที่เสื่อมสลาย ที่สุดลูกก็ตาย แต่การตายครั้งนี้ของลูกไม่เหมือนการตายครั้งก่อน ๆ ในแต่ละภพ แต่ละชาติที่ผ่านมา

ส่วนข้อแตกต่างของไฟทั้ง ๒ ที่ลูกเลือกมาจุดธูป หรือจุดเผาไหม้ขันธ์ ๕ ของลูก มีข้อแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดเจน ไฟร้อนหรือไฟของอารมณ์ กิเลส ตัณหา อุปาทาน อกุศลกรรม ไฟนี้เมื่อนำมาจุด มีผลทำให้การตายของลูก หรือเจ้าของกายนั้น ยังต้องรับทุกข์ รับผลของกรรมดี กรรมชั่ว เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฎฏะสงสารนี้ไปอย่างไม่รู้จบ

แต่ถ้าลูกเลือกไฟเย็น คือ พระธรรมคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาจุดเพื่อเผาขันธ์ ๕ หรือกายของลูก ก็เป็นการทำลายขันธ์ ๕ หรือกายของลูกอย่างถาวร ไม่มีขันธ์ ๕ นั้นหมายความว่า ลูกไม่มีขันธ์ ๕ ผู้ไม่มีขันธ์ ๕ เข้าใจแจ่มแจ้งแล้วหรือยังว่า ขันธ์ ๕ คืออะไร ? ผู้นั้นเมื่อตายแล้วก็จะไปอยู่ที่พระนิพพานนั้นเอง ลูกรักของพ่อ
สำหรับผงธูปเล่า ก็มีคุณค่าแตกต่างกัน ผู้ที่หน้าที่ทำความสะอาดผงธูปที่ปลิวตกหล่นบริเวณโดยรอบ หากเขาทราบว่า ไฟที่จุดธูปนั้นเป็นไฟวิเศษ ผงธูปก็กลายเป็นผงวิเศษ ผู้ที่ทำหน้าที่ทำความสะอาด เค้าจะกวาดทิ้งหรือว่าเก็บไว้เทิดทูลบูชากราบไหว้ล่ะจ๊ะลูกรัก ?

เขาจะเก็บไว้กราบไหว้เจ้าค่ะ

แต่หากว่าผงธูปนั้นจุดด้วยไฟร้อนหรือไฟบาป เขาจะเก็บเอาผงธูปไปกราบไหว้บูชาหรือไม่ ?

ไม่เจ้าค่ะ

เขาก็จะนำเอาผงธูปนั้นไปทิ้งที่ไกล ๆ เพราะกลัวอันตราย กลัวโทษ จะเกิดขึ้นเมื่อสัมผัสกับผงธูปนั้น ใช่หรือไม่ ?

ใช่เจ้าค่ะ

ฉะนั้น จากเหตุของธูปที่จุดจนมอดไหม้แล้ว ตามที่พ่อได้หยิบยกมาสอนลูก ลูกคงจะนำไปพิจารณาว่า จะเลือกเอาไฟอะไรมาจุดธูป หรือเผาขันธ์ ๕ ของลูกน่ะจ๊ะ ลูกรักของพ่อ




ที่มาของเรื่องนี้ http://www.larnbuddhism.com

 

อนุโมทนาด้วยครับ พ่อสอนลูกได้ลึกซึ้ง คมคาย
เมื่อเช้าก็ไปตักบาตรมา อนุโมทนากับผมก็จะได้บุญด้วยจ้า

 

โมทนา สาธุ ครับ
ตัดขันธ์ 5 และตัดห่วงทั้งหมด
ขอบคุณครับ

 

ไฟในจิตใจของเราที่ร้อนรุ้มมันสะสมมานานแสนนาน...เราไม่เคยได้ดูแลมันเลย...
แต่ถ้าเราพร้อมและเริ่มดูแลจิตใจของเราเสียตั้งแต่วันนี้...พิจารณาตามดูมัน...
ไม่นานเราก็จะเข้าใจจิตใจได้ดีขึ้น...หมั่นดูแลจิตให้มากๆ ครับ...
โมทนากับบทสนทนาธรรมที่ลึกซึ้งกินใจดีแท้ครับ...สาธุ...สาธุ...สาธุ...

 

อนุโมทนาค่ะ คุณแป้งเอาข้อมูลดีๆมาสะกิดใจอีกแล้ว

ขอบคุณนะคะ (-/|\-)

 

ลูกทุกคนของพ่อเป็นคนดี อยู่ในโอวาทขององค์สมเด็จพระชินสีห์บรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า
ฉะนั้นลูกทุกคนจึงเป็นที่รักของพ่อ ใครเขาจะเกลียด ใครเขาจะชังลูก เป็นเรื่องของเขา
แต่ว่าพ่อรักลูกทุกคนเสมอกัน ต้องการอย่างเดียว คือ จำนำทางให้ลูกพ้นทุกข์
เข้าไปหาแดนความสุข ที่ไม่มีการเกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่มีความเปลี่ยนแปลงใดๆ
ไม่มีความหนักใจแม้แต่นิดเดียว นั้นคือ พระนิพพาน ​

....


(bb-flower (bb-flower (bb-flower ​

 

อนุโมทนา สาธุ นะค่ะ

 

อนุโมทนาด้วยคับ

 

ขอโมทนาในคุณความดีที่ท่านได้ให้วิทยาทานและธรรมทาน
ขอความปรารถนาของท่านจงเป็นผลสำเร็จเทอญ