++ประสบการล่าสุด ฝึกมโนเต็มกำลัง ถอดหัวถอดไส้กับอ.ไก่++

**คำเตือน** เรื่องวันนี้มีแต่น้ำครับ 555 แต่ฮา... ใครอยากเอาเนื้อๆรอก่อน

วันนี้ (30 ม.ค. 2548)
-เวลาตี4ครึ่งตื่นนอน
-ตี5.55 น.ออกจากบ้าน
-ถึงบางแค 6โมงครึ่ง แต่ลืมไปว่านัดลาภที่บางแค 8โมง เลยไปนั่งหลับใต้สะพานลอยหน้าเดอะมอลล์เกือบ2ชั่วโมง

ไปบ้านอาจารย์ไก่ครั้งนี้มีผม,ลาภ(ammyt),เฟม,พี่แชมป์(Champ) และพี่นุ
4คนล้วนเป็นสมาชิกบอร์ดพลังจิตด้วยกันทั้งสิ้นครับ
...โทดครับ 5คนนะ นับผิด


.
.
หลังจากไปถึงบ้านอาจารย์
ผมกะลาภก็ขึ้นไปหาอาจารย์ ในห้องมีคนอยู่5-6คนก่อนแล้ว
อาจารย์ก็เกริ่นนำไปเรื่อยๆครับ
ใครที่เคยฝึกกับอาจารย์จะรู้ว่า ท่านจะให้ผ้ายันต์แดงมาผูกตาหลังจากสมาทานกรรมฐาน+ขอขมาพระรัตนตรัย ฯลฯเรียบร้อย

จากนั้นไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงก็ผูกตา พนมมือ นั่งภาวนา"นะมะพะทะ"ไปเลย
ผมเองยังไม่รู้เลยว่าผมลุยได้ถึงฌานไหน
เพราะมันต้องได้ฌาน4ครับถึงถอดออกไปได้
ก็เลยตื่นเต้นนิดๆครับ
นั่งภาวนาทำใจอยู่เกือบ10นาทีครับ ตื่นเต้นน่ะ...คนมันยังไม่เคย

ขณะที่ผมเริ่มหายตื่นเต้น...
อาจารย์ไก่แกเอาไฟฉายมาส่องหน้าผม แล้วก็เดินผ่านไป ...แหม่นึกว่าจะมาคุยกะเรา

ทันใดนั้น .. .!!!!
ฉับพลันได้ยินเสียงพั่บๆๆๆๆๆๆๆ!!! (เหมือนกระหังบินเด๊ะ)
ก็พอจะเดาออกว่ามีอาการที่อาจารย์บอกว่าเป็นปีติเกิดขึ้นกับไอคนข้างซ้ายของผม(อาจารย์ก็เป็นตอนฝึกเต็มกำลังแรกๆ)
ซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ไอน้องลาภนั่นเอง ...

ผมตกใจและตื่นเต้นมากครับท่านผู้อ่าน
ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเลยแอบเหล่นิดๆตอนเสียงกระหังบินหายไป
รู้สึกว่าอาจารย์จับมันประคองนอนลงไป
ผมก็คิดว่า
"โหย อะไรกันวะ เพิ่งฝึก10นาทีมันถอดออกไปแล้ววุ้ย"

เลยตั้งสมาธิใหม่ คนในห้องก็นั่งต่อไปไม่มีไรเกิดขึ้น
เวลาก็ผ่านเลยไปผมก็รู้สึกเหมือนนั่งภาวนาอยู่ที่บ้าน
แต่ทำไมเกร็งๆนิดๆไม่รู้ครับ ..
ซักพักไอน้องลาภเอาอีกแล้ว "มุขเก่าครับ"
บินเสร็จมันลงไปหมอบอีกรอบแร้วววว!!!!
และแล้ว อาจารย์ก็ให้เปิดผ้าออก
แล้วมาวิจารณ์กัน
สรุปว่าไอน้องลาภมันปีติแล้วเหมือนถอดออกไปครึ่งนึง แล้วก็...เท่าน้านหละครับ

หมดยกแรก...

***หมายเหตุ***เสียงกระหังบินนั้นมาจากมือที่พนมอยู่มันสะบัดฟาดกับตัวเราครับ
แล้วก็แขนกะข้อศอกมันกระทบเอว แต่ท่าทางกระหังตัวนี้ไม่มีเอวนะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////

 

เหอๆ นั่งใต้สะพานลอย

 

++ประสบกามล่าสุด ฝึกมโนเต็มกำลัง ถอดหัวถอดไส้กับอ.ไก่++

ต่อยก2
หลังจากไปLUNCHกันแล้ว
ก็มาเริ่มกันใหม่เหมือนเดิมเด๊ะ คนในห้องเยอะขึ้นกว่าเดิม แออัดมากๆครับ


ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงดีกว่า
สมาทาน ขอขมาแล้วผูกผ้ายันต์ ภาวนาต่อเลย
"นะมะพะทะ" ผมก็พยายามไม่เกร็งครับ
ดิ่งลงไปเรื่อยๆ ฌานเปลี่ยนเกียร์ขึ้นไปทีละนิดตามรอบสปีด
...แต่สงสัยครัชไม่ดี วูบลงมาซะงั้น วนๆอยู่แถวๆนั้นหละผม - -'
พอรู้สึกเบาๆจะหลุดครั้งแรก อาจารย์แกก็ให้ถอนเปิดผ้าซะง้าน อดเรย


...ที่อยากจะเผา

มีดังต่อไปนี้



... ทุกๆ5-10นาที จะมีเสียงกระหังบินครับ

บินแล้วก็ลงไปหมอบ สงสัยบินไม่ขึ้นครับ มวลมันเยอะ ก๊ากๆ

ยิ่งช่วงหลังๆนี่ บินเฉยๆไม่พอครับ



...มันเหมือนเอากระด้งฟาดพื้นครับท่านผู้อ่าน! เล่นเอาฌานแตกกันทั้งห้องครับ

ผมงี้หละกลัวตึกถล่มจิงๆ

พอช่วงหลังๆเกือบจะจบจริงๆ ไม่มีคนนั่งภาวนาแล้วครับ

มีแต่คนเงียหูฟังกระหังบินครับท่าน



...



สรุปเหตุการณ์วันนี้ ...



+++ การฝึกครั้งแรกของผมยังไม่ได้เรื่องค้าบ 555

+++ การฝึกครั้งแรกของไอน้องลาภ(ammyt) ได้เรียนรู้การฝึกบินของกระหังด้วยปีตินะครับ

+++การฝึกของเพื่อนที่เหลืออีก3คน ... เหมือนผมค้าบบ

+++การฝึกของเพื่อนๆทั้งห้อง ... ไม่มีใครถอดหัวถอดไส้ได้ค้าบ

+++มีแต่ใช้หูทิพย์ฟังเสียงกระหังค้าบ



สรุปรวบยอดชั่วโมงบินของกระหัง... ตั้งแต่9โมงครึ่งยัน5โมงเย็น



มันบินพั่บๆแล้วลงมาหมอบไม่ต่ำกว่า20ครั้งครับ(ทำไปด้ายอยู่คนเดียว)



หลังจากที่สิ้นสุดการฝึก...อาจารย์ไก่ก็ดูดวงคนอื่น

กระหังตัวนี้แอบไปนอนหลับข้างๆห้องครับ...

เป้าสายตาของทุกคนในห้องมองไปที่มือมันครับ



...นั่นๆ...ขนาดหลับมันจะยังปิติครับ มันเตรียมบินอีกแร้ววว5555

ผมยังสงสัยอยู่ว่า หลังจากนี้ถ้ามันนั่งสมาธิปกติ...มันจะบินมั้ยนะ เอิ๊กๆ



ขณะที่ผมพิมพ์อยู่นี้เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้วครับ

ใครจะไปรู้ ขณะที่มันถูกผมเผาอยู่นี้

มันอาจจะบินพั่บๆๆไปถึงจุฬามณีแล้วก็เป็นได้ครับ

...

ป.ล. แกมาเล่าต่อเองนะลาภ แก้ข่าวเองหละ 555555

 

เหอๆๆๆ

 

ไอ้หยาาา

..... พี่ กระหนังสือ มีคู่แข่งแล้ว กระหัง..ลาภ แว๊กกกกกกกกกกกก

 

ลาภเอ๊ยยย โดนเผาซะเกรียม .... อย่างไรก็พยายามกันต่อไปน่ะ

 

อัชฌาสัยเตวิชโช หมายถึงท่านที่มีอุดมคติในด้านวิชชาสาม คือทรงคุณสามประการ ใน
ส่วนแห่งการปฏิบัติ ได้แก่คุณธรรมดังต่อไปนี้
๑. ปุเพนิวาสานุสสติญาณ การระลึกชาติที่แล้วๆ มาได้
๒. จุตูปปาตญาณ รู้ว่าสัตว์ที่ตายไปแล้ว และเกิดมานี้ ตายแล้วไปไหน ก่อนเกิดมาจากไหน
๓. อาสวักขยญาณ รู้จักทำอาสวกิเลสให้สิ้นไป
เมื่อพิจารณาตามคุณพิเศษสามประการนี้แล้ว แสดงให้เห็นว่าท่านที่มีอุดมคติในด้าน
เตวิชโชนี้ ท่านเป็นคนอยากรู้อยากเห็น เมื่อพบเห็นอะไรเข้าก็เป็นเหตุให้คิดนึกถึงสมุฏฐานที่เกิด
ว่าสิ่งนั้นสิ่งนี้เกิดมาจากอะไร เดิมก่อนจะเป็นอย่างนั้น เป็นอะไรมาก่อน เช่นเห็นของที่มีวัตถุปกปิด
ก็อยากจะแก้วัตถุที่ปกปิดนั้นออก เพื่อสำรวจตรวจดูของภายใน เห็นของภายในว่าเป็นอะไรแล้ว ก็
อยากจะรู้ต่อไปว่า ภายในของนั้นมีอะไรบ้าง ทำด้วยอะไร เมื่อรู้แล้วก็อยากรู้ต่อไปว่า สิ่งนั้น ๆ เกิดมา
ได้อย่างไร อย่างนี้เป็นต้น
ท่านประเภทเตวิชโชนี้ จะให้ท่านทำตนเป็นคนหวังผลอย่างเดียว โดยไม่ให้พิสูจน์ค้นคว้า
เลยนั้น ท่านประเภทนี้ทนไม่ไหว เพราะอัชฌาสัยไม่ชอบประเภทคลุมหน้าเดินโดยที่ไม่ได้พิสูจน์ต้นทาง
ปลายทางเสียก่อน ถ้าต้องทำแบบคลุมหน้าเดินอย่างท่านสุกขวิปัสสโกแล้วท่านก็ทนไม่ไหว รำคาญใจ
หยุดเอาเฉย ๆ คนประเภทนี้เคยพบมาในขณะสอนสมณธรรมมีจำนวนมาก ประเภทเตวิชโชนั้น ส่วน
ใหญ่มักชอบรู้ชอบเห็นพอให้วิปัสสนาล้วนเธอเข้า เธอก็บ่นอู้อี้ว่าไม่รู้ไม่เห็นอะไรเลย ต่อเมื่อให้
กรรมฐานประเภททิพยจักษุญาณ หรือมโนมยิทธิ เธอก็พอใจ ทำได้อย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย จะ
ยากลำบากก็ทนทำจนสำเร็จผล ทางที่ได้พิสูจน์มาเป็นอย่างนี้

ส่วนรายละเอียดทั้งหมดสามารถอ่านได้ที่นี่ครับ
http://www.palungjit.org/smati/k40/arahan2.htm

 

ง่าาาา ผมไม่รู้เลยนะครับเนี่ยว่าพี่ไป
ผมคนที่ใส่เสื้อสีออกครีมๆอะครับ กางเกงยีนสีอ่อนๆ
พี่หละครับ คนไหนอ่ายังนึกไม่ออก ชุดสีไรอะครับ
ที่ไปกัน2คนปะครับ ที่ถามเยอะๆปะ

 

(||) (||) (||)
แวะมาเชียร์ทุกคนที่ฝึกถอดหัวถอดไส้ค่ะ ทั้งน้องลาภ น้องดาวหางฯ คุณอำนาจ คุณเดย์อนุบาลหมีน้อยด้วย
น้องกระเจียวจะถอดกะเขารึยังคะ เอาใจช่วยค่ะ.....

 

++ขอบคุณพี่ก้าวไกลครับ โมทนาครับผม

++พี่ณฐมณฑ์ครับ เห็นพี่ทีไรผมอยากฝึกกสิณทุกที ^___^"

 

โมทนากับคุณก้าวไกลด้วยคนค่ะ

น้องดาวหางฝึกเลยค่ะ พี่ณฐมณฑ์สนับสนุน
ซึ่งเมื่อฝึกมโนมยิทธิแล้วมาฝึกกสิณจะง่ายกว่าที่คิดค่ะ
อารมณ์ฌานนั้นไม่ต่างกันสักกอง แล้วแต่ว่าเราจะเริ่มจับที่อะไร (ต่างที่เริ่มจับที่ลมหายใจ หรือรูปวัตถุเท่านั้น)

 

งั้นผมต้องฝึกมโนให้แจ่มก่อนใช่ปะครับพี่ณฐมณฑ์ ถึงค่อยฝึกกสิณ
ครึ่งกำลังหรือเต็มกำลังก็ได้เหรอครับ ?
แล้ววิตกจริตนี่ ฝึกกองไหนดีอะครับ ^^'

 

เหอะๆ 5มีนานี้ กระเจียวไปฝึกกะอาจารย์ไก่มั่ง

 

555 น้องลาภปิติแรงนะ อั้มเล่ามาได้เห็นภาพสุดๆ

 

ขำเรื่องที่อั้มเล่ามาหนะคือเขียนได้ฮาจิงๆ แต่คนโดนเผาสงสัยจะขำไม่ออกเเฮะ 555
แต่อยากจะอนุโมทนากับทุกคนนะจ๊ะ ขอให้เจริญและก้าวหน้าทางธรรม สู้ๆนะ

 

อ่า น่าสนใจ จะได้เอาไว้หัดบิน

 

หมู บิน. หึหึ

 

อิจฉา อยากไปบ้าง..อั้มถ่ายทอดได้เห็นภาพเลย แต่โดยทั่วไปคนที่ไปฝึกก็มักเป็นอย่างนั้นแหละ ส่วนน้อยที่ไม่เป็นอ่ะ ระวังให้ดีเหอะคราวหน้าไปฝึกใหม่ เดี๋ยวมีแผนเอาคืนกลับบ้าง หุหุ

และก็ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ ที่ไปฝึกและเก็บบรรยากาศมาถ่ายทอดให้รับรู้ด้วยจ้า

 

คงจาบินบ่อยเกินอ่ะค่ะ
เหนื่อยปายหน่อย
กลับบ้านระไข้ขึ้นเรย
55

 

อ้อ เหรอคะพี่อำนาจ เคยเห็นที่เวบบอร์ดคนเมืองบัวค่ะ ว่า5มีนา48ฝึกแถวบางกะปิ ถ้าเลื่อนยังไงก็ขอให้ฝึกในเขตกรุงเทพสักวันก็ยังดีค่ะ จะได้มีโอกาสไปง่ายๆหน่อย