ปฏิบัติธรรมกับคนบ้า

มีใครมีประสบการณืหลังจากปฏิบัติธรรมแล้วกลับมาโดนหาว่าบ้าบ้างไม๊ครับ
รู้สึกว่าหงุดหงิดรอบข้างมากขึ้นปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิไม่เห็นได้ตังค์เลย
แล้วการเข้าสมาธิเข้าณาณปฏิบัตินี่จำเป็นไม๊ครับหรือไม่จำเป็น
แล้วแปลกไม๊ครับที่บ้านมีห้องพระแต่ไม่มีคนใช้ทั้งบ้านไม่มีใครปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิมีใครมีประสบการณ์ไม๊ครับปฏิบัติธรรมจนบ้านแตกเขาหาว่าบ้า

 

เราก็ทำตัวให้ปกติกลมกลืนสิ คนเขาจะได้ไม่ว่าเราบ้า
เช่น อย่าไปสุดโต่ง เช่น ทำบุญเป็นบ้่าเป็นหลัง หรือนั่งสมาธิเป็นบ้าเป็นหลัง หรือคุยกับใครก็พูดแต่ธรรมะเป็นบ้าเป็นหลัง จนบางทีลืมหน้าที่ที่เหมาะสม ที่ถูกต้องไป

 

เราก็ปฏิบัติแบบไม่ต้องให้ใครรู้ก็ได้นี่คะ คุยกับเขาปรกติ ทำตัวเหมือนปรกติ
ไม่ต้องคิดไปสอนหรือเล่าให้เขาฟัง นอกจากจังหวะและโอกาสจะอำนวย
เช่น เมื่อเขามีทุกข์ เมื่อนั้นค่อยสอนเขา เอาธรรมะเขาแทรก หรือเริ่มปลูก
มันไว้ในใจเขาทีละนิด ทางบ้านดิฉันเป็นคนจีน เขาก็คิดว่าคนปฎิบัตินั้นเพี้ยน
เหมือนกัน ดิฉันก็ต้องอาศัยปฎิบัติแบบที่เขาไม่เห็น นั่นคือตามรู้ มีสติอยู่กับ
ตัวในแต่ละวัน เช่น เดินก็รู้ว่าเดิน นั่งก็รู้ว่านั่ง คิดก็รู้ว่าคิด เท่านี้ก็ไม่ต้องไป
นั่งสมาธิมากๆให้เขาครหาว่าเพี้ยน สมาธิเป็นสมถะและบาทฐานที่ดี แต่ลงที่สุด
แล้ว พระพุทธองค์ต้องการให้เรามีสติ ไม่ประมาทตลอดเวลาค่ะ

 

ใครยังไม่โดนด่าว่าบ้านี่...แสดงว่ายังปฏิบัติไม่ถึงขั้นครับ

ยินดีกับคุณnoom8aด้วยนะครับ ที่ได้รับคำรับรองจากคนรอบข้างแล้ว

เจริญในธรรมครับ

 

มีใครมีประสบการณืหลังจากปฏิบัติธรรมแล้วกลับมาโดนหาว่าบ้าบ้างไม๊ครับ

ไม่เคยนะครับ...อาจเป็นเพราะทำมานานจนเขาชินและเข้าใจ..อีกหน่อยคนที่หาว่าเราบ้าเขาจะค่อยๆน้อมเข้ามาเองหละครับ....

รู้สึกว่าหงุดหงิดรอบข้างมากขึ้นปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิไม่เห็นได้ตังค์เลย

คุณต้องค่อยๆแนะนำเขาสิครับ...นั่งสมาธิบ่อยๆนี่เป็นเหตุให้ได้ตังมามากๆนะ...เช่น เรามีสติสมาธิดีขึ้น เราก็จะเรียนดีขึ้น เมื่อเรียนดีขึ้นจบมาก็ได้ทำงานที่ดีอย่างนี้หละครับ ขั้นต้นนะ... อีกอย่างถ้ามีศีลอีกนี่ตังมาดีเลยนะ...คือเราไม่เอาตังไปลงในสิ่งที่ไม่ดีเช่น สุรา นารี การพนัน อันนี่เป็นเหตุแห่งการรักษาทรัพย์ที่มีไว้ให้มากขึ้นไปเรื่อยๆนะ...

แล้วการเข้าสมาธิเข้าณาณปฏิบัตินี่จำเป็นไม๊ครับหรือไม่จำเป็น

ส่วนตัวผมนะ ผมจำเป็น...

แล้วแปลกไม๊ครับที่บ้านมีห้องพระแต่ไม่มีคนใช้ทั้งบ้านไม่มีใครปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิมีใครมีประสบการณ์ไม๊ครับปฏิบัติธรรมจนบ้านแตกเขาหาว่าบ้า

คุณต้องเป็นคนเริ่มนะครับ...แรกๆมันเป็นเรื่องธรรมดาคือคนเขาไม่เข้าใจในสิ่งที่เราทำมันเป็นอย่างไร มีประโยชน์อะไร เพราะเขาไม่มีแบบอย่าง..และเขาไม่เห็นประโยชน์ในสิ่งที่เราทำ...ของอย่างนี้นะครับ...ถ้าคุณทำบ่อยๆเขาเริ่มเห็นว่ามีประโยชน์สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ดี มีคุณค่า เขาจะน้อมมาหาเองครับ...ช่วงแรกๆของหลายๆบ้านก็เป็นอย่างนี้หละนะ...คุณต้องเริ่มที่ตัวคุณเองนะครับ...แต่ก่อนที่บ้านผมก็เป็นอย่างนี้หละ เรื่องหิ้งพระอะไรนี่เป็นหน้าที่หลักของผม ตอนนี้พ่อแม่ผมมาสวดมนต์เข้าวัดร่วมกันกับผมแล้วนะ...คือคุณจำไว้อย่างนะครับ การตอบแทนบุญคุณบุพการีที่ดีที่สุดคือทำให้ท่านมีสัมมาทิฏฐิ คือมีความเห็นที่ถูก อันนี้ถือเป็นการตอบแทนคุณที่ดีมากที่สุด.....

 

จขกท. ยังดีอยู่ นั่นเป็นเพียงอาการภายนอก คือ คนรอบข้างเขามองเราผิดแปลกไป
อย่าไปสนโลกนักในขั้นเริ่มต้น เราสนใจที่ตนเองดีกว่า เพื่อละชั่ว ทำดี แล้ว อย่าไปอาย

พอสักวันหนึ่ง เราจะเรียนรู้วิธีปรับตัว ทำให้กลมกลืนเข้าไปกับสังคมได้เอง
อย่างเช่น เขาตบยุงนั่นก็เรื่องของเขา
เราก็ตบมั้ง แต่เราไม่ได้ไปตบตัวยุง เราตบบริเวณอื่น ลักษณะเหมือนตบเพื่อไล่
ไม่ได้ตบเพื่อฆ่า แค่นี้ศีลเราก็ไม่ขาด อีกทั้งมีกุศโลบาย ในการรักษาตน

เขานั่งดื่มเหล้าเบียร์ เราก็นั่ง เรานั่งคุยด้วยได้เฮฮาได้ ในสถานการณ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
แต่ให้มีปกติรักษาใจ คนเมื่อเมาแล้ว ยิ่งเพ้อเจอทะลึ่ง ไปตามครรลองของกิเลส
ไม่นินทาคนนั้นคนนี้ ไม่ก็เรื่องผู้หญิง เรื่องเงินเรื่องทอง เอามาปรับทุกข์
เอามาคะนองไปตามอาการ แต่เราดื่มน้ำเปล่า น้ำอัดลมไป

เดี๋ยวความเป็นโลก มันก็ยอมรับเราเองแหละ ว่าเรามีวิถีแบบนี้

อันนี้ยกตัวอย่างให้เห็น

แต่ทีนี้ หากเป็นแต่อาการภายใน นั่นแหละ ร้ายกว่ายิ่งไปกว่า อาการภายนอก
คือ ทิฏฐิ มานะ อัตตา นี่แหละ จะเป็นหนทางแปลกแยก
หากเมาในธรรมแล้ว ยิ่งกว่าอาการเมาโลก

การสำรวจตน ส่องเข้ามาในตน นี้เป็นสิ่งสำคัญยิ่ง

โลกรู้ได้แค่ที่โลกรู้

 

อืมครับ....อันนี้ถูกต้องเลย ต้องระวังให้มากเลยครับ....โมทนาสาธุธรรม....

คนเมานี่จะไม่รู้ตัวว่าตัวเองเมาจริงๆนะ...รู้อีกทีกิเลสเอาไปกินแล้ว....เรื่องใจเรานี่ระวังให้มากจริงๆ.....

 

แรกๆ ก็โดนเหมือนกัน

แต่ก็กลับมาถามตัวเองว่า
ทำไมเค้าถึงกล่าวอย่างนั้น

ก็ดูว่าเราทำหน้าที่ที่เรามีอยู่หรือเปล่า
แล้วเราทำตามคำสอนที่พระพุทธเจ้าสอนจริงไหม

ถ้าจริง ทำไมเราเอามาใช้ไม่ได้

พรหม วิหาร 4 เราทำตามไหม
เห็นคนไม่เข้าใจ เราพร้อมจะแบ่งปันความเย็นให้เขา
หรือเลือกที่จะผลักใสออกไป

ผู้ที่ฝึกตนที่เรียกว่าปฏิบัติธรรม

หากไป ผลักใส่ผู้ไม่รู้ ที่ด่าทอเราแล้ว
ก็ลองดูว่า เรามีเมตตาเกิดขึ้น บังเกิดในจิตในใจเราหรือไม่



ก็ลองกลับมาทวนดูว่า อะไรที่เรียกว่าปฏิบัติธรรม
ผลของการปฏิบัติธรรม จะทำให้เราเย็นหรือร้อนขึ้น

และพร้อมที่จะแบ่งปัน แบบไม่แคร์สื่อ ได้มากน้อยแค่ไหน

 

บางครั้งที่เราคิดว่าเรารู้กว่าเขา แล้วกล่าวว่าเขาเป็นผู้ไม่รู้ อันนั้นหละกิเลส..

การที่จะวัดได้ว่าใจเรานั้นสูงจริงหรือไม่ ก็คือ เมื่อเขาชี้ได้ว่าเรานั้นผิด แม้เขาจะเป็นบุคคลที่เราไม่ชอบเป็นทุนเดิม เราไม่อยากที่จะรับฟังคำของเขาเลย แต่สิ่งที่เขาพูดมีเหตุผล เป็นสิ่งที่ชอบ เรารับฟังแล้ว รับฟังได้ ยอมรับว่าจริง ปรับปรุงได้ อันนั้นหละ ใจสูง...เพราะพระพุทธเจ้าท่านกล่าวว่า ผู้ที่ชี้ในสิ่งที่ผิดให้รู้อันนั้นหละคือกัลญาณมิตรแท้...

การแบ่งปันแบบไม่รับฟังความคิดเห็นผู้อื่นเลย แบบไม่แคร์สื่อ ก็ไม่ต่างอะไรกับการที่เรายึดมั่นแต่ความคิดของตัวเอง ยึดมั่นในตัวตน ยึดมั่นในตัวกูของกู....

ถูกไมครับ....

 

อย่าได้คิดว่าในโลกนี้เรารู้หมดทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่มีอะไรที่เราไม่รู้ ...แต่จงสำเหนียกไว้เสียว่าเราไม่ใช่สัพพัญญู ที่จะรู้สิ้นซึ่งทุกสิ่งทุกอย่าง....


...เพราะกัลญาณมิตร คือทุกสิ่งทุกอย่างของพรหมจรรย์...​

 

สีแดงนั้นถูกต้อง แม้พระอนาคามีก็ยังมี

มันสำคัญตรงที่ว่า ผู้ที่มาชี้ผิดนั่นและเอาอะไรมาวัด

ว่าผิดล่ะ


คำว่าแบ่งปันโดยไม่แคร์สื่อ
ก็คือ ไม่ได้หวังผลตอบแทน ไม่ได้เห็นแก่หน้า
ทำไปเพื่อให้ผู้ฟัง จะรับหรือไม่รับ ก็เป็นเรื่องของผู้ฟัง
ไม่ได้ยัดเยียด

 

โดยเฉพาะ พวกที่ไปถามคำถามพระสัพพัญญู ตั้งแต่ องค์ประถมก็แล้ว

องค์ถัดมาก็แล้ว เรียกว่า ถามมาหมดทุกสัพพัญญู ความสามารถมีมาก

แต่ มันยังมาเกิด มาเล่นเน็ท มายกเวท โหลดบิท18+ ไปดูเนี่ยะ

ต้องจำใส่กะโหลกไว้เลยว่า อย่าคิดแม้แต่จะอ้าปากว่า รู้ และเตือนผู้อื่นได้

 

^-^

กลับไปอ่านข้างบนอีกครั้งนะครับ...แล้วคุณจะทราบในสิ่งที่ผมต้องการสื่อ...ขอให้อ่านอย่างใจที่เป็นกลางนะครับ.....

 

ก็ประเภทที่ทำให้คนอื่นกังขาแล้วถามหาความเข้าใจที่ถูกต้องแล้วก็วิ่งหนี

ผมไม่จัดเรียกกัลยาณมิตรหรอกครับ

รักกันจริงต้องกล้าพร้อมอธิบาย

สมมุติว่ามีผู้ที่คิดว่า ตัวเองได้มโนมยิทธิ
ด้วยสิ่งที่ตัวเองหลงนิมิตจนทำให้พีเอ็มไปต่อว่าผู้หญิง
ว่าเค้าส่งจิตส่งใจมาหา ทั้งๆที่ผู้หญิงเค้าก็อยู่เฉยๆ
ยังทำเนียนอีกตะหาก คำขอโทษสำนึกผิดก็ไม่มี

คนประเภทนี้จะเรียกว่า เป็นผู้ชี้ถูก ชี้ผิดหรือไม่

 

เริ่มเข้าใจ คำว่าแอ๊บแบ้วเป็นไง

 

หืม.............อะไรเนี่ย.....

อันนี้พูดถึงผมหรือเปล่า...... ถ้าพูดถึงผมไม่ต้องสมมุตินะ....

 

ไอ๋หย่ะ อย่างนี้มีเพิ่มอีกหละสิ

"มาเกิด มาเล่นเน็ท มายกเวท โหลดบิท18+ สะกิดสมาชิกหาพี่อุ้ม"

 

ผมเคยมอง คนหนึ่ง เป็นบ้า แต่ตอนนี้ผมก็คิดว่าผมไม่ได้บ้าที่ทำ
ผมก็หันมาถามตัวเอง เหมือนกันว่าทำเพื่ออะไร คำตอบ คำท้าทายต่างๆ
มันไม่ต้องกลับไปให้คำตอบ ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่อยากตอบ

 

ถูกแล้วครับ ไม่สมมุติก็ไม่สมมุติ

 

^-^

คุณไปเอาที่ใหนมาหรือ....