ถอดจิตออกจากร่าง แบบมองไม่ค่อยเหนอะไร ผลการสวดมนต์อยู่ที่กำลังจิตของเรา

ขอบคุณค่ะ
แบบ เด็กใหม่ หัดธรรมะ
นั่งสมาธิ...แล้ว ทำให้จิตสงบ ค่ะ

 

คือเราต้องตั้งสมาธิให้มั่นค่ะ แล้วจะเกิดผล

 

หงะดีจังเลย

ดีจัง ได้รู้อีกแล๊ะ แหะๆ
http://www.palungjit.org/board/showthread.php?p=87992#post87992

 

คิดว่าครั้งหนึ่งเคยถอดจิตได้ ตอนไปงานเต็มกำลังหลายปีมาแล้ว หล้งจากมือที่พนมสั่น
แล้วในที่สุดก็นิ่ง ไม่ได้ยินเสียงรอบกาย ความรู้สึกทางกายน้อยลง แว้บหนึ่งเท่านั้นที่เหมือน
ออกมายืนท่ามกลางเฆมเทาๆ มองไม่เห็นใครแม้นแต่ตัวเอง จากนั้นความรู้สึกทางกายก็กลับมา
แล้วปีต่อมา ก็ไม่เคยได้แบบนี้อีก ทำงานทางโลกมากร่างกายเหนือยล้า

เชื่อมัียล่ะ ตอนแรกสั่น ปลายๆสัปงกเลยในเวลาฝึกเต็มกำลังนี่แหละ.....(b-green)

 

บางทีใช้ สมาธิชาจแบท ให้ จิตก็ดีเหมือนกันนะครับ ผมเอง อีกหน่อยคงได้ออกไปสู่สังคมที่วุ่นวายมากขึ้น

 

..คาถา..นั้นใช้.แทนสะพานความเชื่อมั่น.เท่านั้นเองไม่มีอะไร
ต่อไปถ้าคล่องแล้ว..ก็ถอดกายขณะหลับตาลงได้..ไม่ต้องท่องคาถาเลย
..ส่วนที่ฝึกมามาก..ก็ถอดกายขณะลืมตาได้.....ที่คุณไปแบบโปร่งใส
นั้นดีแล้ว..เพราะบุญที่สะสมมา..จะกลับมาถอดกายหยาบเริ่มต้นใหม่อีกทำไม
..แล้วที่มันวนเวียน ข้างกายไม่ไปไหน...เพราะ..การวางเจตนาในการทำ
ไม่หนักแน่นพอ จึงส่งผลให้ไม่เห็นทางไป......ฝึกใหม่ๆต้องวางเจตนาก่อน
ว่าจะเอากายที่ถอดไปเรียนรู้ที่ใด..นานๆเข้าก็ไปเลือกเอาตรงกายถอดแล้วก็ได้
สำคัญวางเจตนาก่อนให้แน่นมากๆ..ไม่งั้น..มารมันจะมาล่อไปในรูปแบบของมัน
ไปรู้ไปเห็น..ไม่ทันมันก็บ้าเสียสติ....มารอยู่ตรงไหน..อยู่ในจิตนั้นและ..อยู่ตรงที่คิด
ปรุงแต่งขึ้นมานั้นแหละ..จิตหลอกจิต...
....อิ่มใจมากที่คนรุ่นหลังๆ ยังไม่ทิ้งปฎิบัติ...แต่ที่มุ่งเขียนมาก็เพื่อให้ทางอันถูกอันควรไม่ได้นึกว่าเราเก่งกล้าสามารถ..ธรรมดา
...ตำราควรเอาแต่เนื้อแท้..อ่านร้อยเล่มพันเล่ม..วนตรงนั้นก็ยึด..ยึดรู้..ยึดรู้มาก
ครูอาจารย์สายนี้...เอารู้เฉพาะ..รู้ให้แน่น..ลงมือทำอย่างเด็ดขาด...............
...ผลเหล่านั้นก็มาลงที่..ตัวรู้...แล้วก็ว่าง........สุดท้ายท้ายสุด...ไม่ยึด
ไม่มีอะไรอีกที่เกิดที่เห็นเป็นเพียงทางผ่านของปัญญาเท่านั้นเอง....ขอบคุณครับ

 

อาจเป็นเพราะ จิตมีกำลังอ่อน สติไม่คงตัวหรือไม่ได้อฐิษฐานจิตก่อนเป็นได้
หรือออกตั้งใจให้จิตออกจากกาย บ่อยเกิดไปทำให้พลังจิตน้อยลงไปเลยไปได้แบบไม่เต็มที่
นี่เป็นประสบการณ์ ที่เคยได้ถามครูบาอาจารย์ ผิดถูกประการใดขออภัยด้วยครับ
ถ้าเข้าสมาธิเข้าสู่จิตนิ่ง ว่าง กายเบา จิตเบาแล้ว แล้วให้บันทึกข้อมูลจากจิตโน้มสู่กาย เข้าสู่กายและเวทนา เพื่อรักษาพลังของจิต
ต่อไปสามารถเข้าที่จิตว่างได้เลย กำลังของจิตจะคงตัวมีมากขี้น ไม่ต้องเริ่มพุทโธใหม่ จิตจะสามารถใช้งานได้ทันทีครับ
อนูโมทนาด้วยฝึกจิตมาได้ถึงขั้นนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ ขอให้บุญรักษาครับ