รบกวนขอวิธีที่จะทำให้โลภะและราคะเบาบางโดยไม่ต้องปลงอสุภะ

ขอการอธิบายด้วยค่ะ อยากทราบรายละเอียด ไว้เป็นความรู้

 

คุณธรรมขั้นสูง ไม่ได้ขึ้นต่อการมีเมีย หรือไม่มีเมีย
แล้วจะไม่มาคำนึงอะไรผิดอะไรถูก คือหลุดพ้นลูกเดียว
แต่ถ้าจะมีต้องมีหลังจากบรรลุธรรมขั้นสูงสุดไปแล้ว
เข้าใจอย่างนี้ถูกต้องอย่างที่สิ่งมีชีวิตรูปธรรมชั้นสูงได้วาง
เอาไว้ ต้องขอบคุณท่าน Neoworld ทำให้มองเห็นยุคทอง
จะเป็นจริง มวลมนุษยชาติจะได้ปลดแอกทําให้พ้นตัวเอง หลุดจากอํานาจหรือการกดขี่ที่มองไม่เห็นแต่ใจกลับเป็นผู้รับกรรม ทําให้เป็นอิสระจากรูปแบบที่ไม่ทันยุคไม่ทันสมัยล้าหลังนั่นเองครับ
จึงปฏิบัติธรรม ไม่รอดพ้นสายตาของพญามารไปได้
แต่ถ้า วิญญูชนได้ตระหนักถึงคุณธรรมขั้นสูง ไม่ได้ขึ้นต่อการมีเมีย หรือไม่มีเมียก็จะทำให้มนุษย์เดินไปในทิศทางที่สูงส่งกว่ามารและพญามาร
เป็นทางที่ทำให้มารหลงทาง

 

มีครั้งนึงเหมือนกันที่จิตเราบอกตัวเราเองว่าจะได้แต่งงานหลังจากบรรลุอนาคามีแล้ว อาจเป็นกิเลสหลอกก้อได้

 

ความเข้าถึงอรหัตตผลของยุคทอง อาจไม่ยึดติดกับรูปแบบภายนอกก้อเป็นได้ เช่น แต่งกายเป็นฆราวาสธรรมดา ไม่ได้นุ่งขาวห่มเหลือง ออกบวชตามจารีตประเพณี .. เป็นไปได้หรือไม่

 

หลังๆไม่รู้เป็นอะไรทำสมาธิในท่านั่งไม่ได้นะ ต้องทำตอนนอน แต่คุณพ่อบอกว่าตีลังกาทำก้อได้

 

ความจริงเจ้าที่ก้อเคยมาเข้าฝันบอกนะ ว่าสำเร็จอนาคามีแล้ว กลับพร้อมกันมั้ย อันนี้อาจมโนนะ ต้องให้ผู้รู้จริงในนี้ชี้แนะอีกที

 

รู้ละ ทำไมครูบาอาจารย์สั่งให้ทำอสุภะโดยใช้ขณิกสมาธิ ท่านรู้อยู่แล้วว่าเราเป็นคนดื้อรั้นเอาตัวเองเป็นใหญ่ ถึงบอกทางที่ถูกไปมันก้อไม่ทำอยู่ดี

มิน่าเราใช้ปัญญาอบรมสมาธิได้ปรู้ดปร้าดมากเลย คือถนัดแนวนี้มากกว่า เหอะๆ

 

ถ้าคุณสอนธรรมแบบนี้ คัดค้านหลักคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ในปฐมเทศนา(ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร)อย่างแรงเลยทีเดียว
ผมว่ามันถึงเวลาที่ต้องเอาพระศรีอาริย์เก๊ คนที่สองไปเข้ากรุได้แล้วละครับ
ปล่อยไว้จะเป็นเภทภัยต่อพุทธศาสนิกชน

 

โลกเค้าปรับเปลี่ยน แต่คุณไม่เปลี่ยนแปลงตัวเอง
คุณก็จะตกยุค กลายเป็นคนล้าหลัง ผู้เก้อเขิน

 

เราก้อเคยคิดที่จะบวชไม่สึก
ไม่คิดแต่งงาน ขอตายคาผ้าเหลือง
ต่อมาค้นพบตัวเอง มันก็อยู่ที่ตัวเรา
จะตั้งความสำเร็จในเพศไหน

 

เน้นเอาใจคนทำงานที่ครองเรือนถือบวชจิต
แบบกึ่งบวชกึ่งบำเพ็ญ ไม่ติดในรูปแบบ
แต่ก็อาศัยรูปแบบในการบำเพ็ญไม่เน้น
รูปลักษณ์พิธีการแต่ก็อาศัยรูปแบบพิธี
การสาวเข้าไปให้ถึงความหมดจากรูปลักษณ์
ไม่ติดกับรูปลักษณ์ อาศัยกายสมมติ บำเพ็ญ
ให้สำเร็จกายวิมุต

 

นอนอย่างขาดสติใครก็นอนได้ แต่ถ้านอนไปด้วย
เจริญสติไปด้วยชนิดที่ไม่ขาดสติมีแต่พระอนาคามี
ท่านทำได้ ความเป็นจริงจะปฏิบัติก็ไม่อ้างเวลาอ้าง
สถานที่อยู่แล้ว พระสาวกของพระพุทธเจ้า
หลาย ๆพระองค์ท่านก็ไม่ได้ให้ความสำคัญ
กับการนั่งตรัสรู้ตามพระพุทธเจ้า ทำไม่ต้องนั่ง
สมาธิเพื่อให้ตรัสรู้ อิริยาบถใดก็ได้ เพราะทุก
พระองค์ท่านเจริญปัญญากันทั้งนั้น แต่ก็จะมีเลิศ
ในด้านแต่ละด้านไม่เท่ากัน ก็จัดได้เลิศทางปัญญา
เด่นทางปัญญา เลิศทางความเพียร เด่นทางความเพียร เลิศทางศรัทธา เด่นทางศรัทธา ด้านที่ไม่ชำนาญก็จะไม่โดดเด่น ไม่เลิศในทางนั้น

 

ท่านต้องถามใจของท่านดู ถึงจริงไหม ไม่ใช่ถึง
เพราะเจ้าที่เจ้าทางท่านมาบอก ให้ตั้งคำตอบ
ไว้ก่อนอย่าพึ่งเชื่อ หากท่านอยากจะรู้
เอาธรรมทีปณี มาศึกษาเทียบกับผลการปฏิบัติ
ของท่านในปัจจุบันได้เลย หากจะตรวจให้ละเอียด
ชนิดที่กิเลสออกมาเสนอหน้าไม่ได้เลย เทียบจิตของท่านกับ การละสังโยชน์ห้า เท่านี้ท่านก็จะไม่ถูกกิเลส
หลอกเอาได้ เรื่องอย่างนี้นะโนเอาไม่ได้

 

คงต้องระวังแล้วครับ เพราะไม่ตรงกับหลักสัจธรรม

เทพสามารถฝึกฝนจิตได้ สามารถสมถะวิปัสสนาได้แต่ที่ผมทราบมา เทพเมื่อทำจิตสูงเกินระดับ ร่างกายเทพที่ไม่อาจรับจิตที่สูงขึ้น ร่างเทพชั้นจาตุม จะดับ ร่างเทพชั้นดาวดึงส์จะอุบัติ ทำจิตสูงไปอีก ร่างเทพชั้นดาวดึงส์จะดับ ร่างเทพชั้นยามาจะอุบัติ ฯลฯ ร่างเทพชั้นกามาวจรจะดับ ร่างพรหมจะอุบัติขึ้น อย่างนี้

เทพที่ฝึกสมถะจนเข้าถึงความเป็นพรหมทีเดียว ร่างกายเทพชั้นกามาวจรไม่อาจรองรับได้ มันเป็นไปเองไม่ต้องกำหนดภพ เมื่อจิตเจตสิกในฝ่ายกามาวจรดับ ก็ไม่มีเหตุให้ตั้งอยู่ในกามาวจรได้

เทพ เจ้าที่ เป็นเพียงเทพชั้นจาตุม เมื่อวิปัสสนาจนได้พระอนาคามี จะต้องพ้นจากกายเทพชั้นกามาวจรทันที เพราะโอปปาติกะเกิดทันที ร่างกายไม่ต้องใช้เวลาปรับเหมือนร่างกายมนุษย์ แต่การดับกามราคะแบบพระอนาคามีเป็นการดับแบบสนิท กายเทพชั้นกามาวจรไม่อาจรองรับได้ตลอดกาลแล้ว เหมือนพระอรหันต์ที่เป็นมนุษย์ หากไม่บวชพระ ร่างกายมนุษย์ธรรมดารองรับไม่ได้

อีกประการ ที่ท่าน นวลปราง ว่า หากเป็นพระอนาคามีแล้วแต่งงานอีก มันเป็นไปไม่ได้เลยครับ แค่จิตเข้าถึงความเป็นพรหม แล้ว ร่างกายมนุษย์ในส่วนเรื่องเพศ ฮอร์โมนต่างๆ ที่กำหนดเพศ มันจะทำให้เพศภาวะไม่ทำงานเลย ผู้ใดเข้าถึงพรหมหากรักษาสติสัมปชัญญะประคองภาวะพรหมในจิตไว้ได้โดยตลอดที่ครอง ไม่มีใครมาพรากพรหมจรรย์ได้เลย ชายหรือหญิงใดก็ไม่อาจทำให้เพศภาวะทำงานได้ เว้นแต่จิตท่านจะตกจากพรหม เพราะขาดสติ ดุจพระพรหมที่เหาะลงมาเกลือกกลั้วง้วนดินฉันนั้น

ท่านนวลปราง จะครองเรือน ก็เป็นได้แค่อนาคามีปลอมๆ เท่านั่น คือ จิตเข้าๆ ออกๆ พรหมภาวะเท่านั่น ถ้าเป็นพระโสดาบัน สกิทาคามี ก็ครองเรือนได้ แต่พระอนาคามีอยู่ไม่ได้แล้ว ถึงเป็นเพศฆราวาสก็อยู่กันแบบถือพรหมจรรย์ตลอด ถือศีลอุโบสถตลอด ไม่เรียกว่า ครองเรือน

ท่านนวลปรางเองเคยเขียนในกระทู้ของท่านว่า เจ้าที่จะให้มีกลิ่นหอมให้เกิดราคะแก่ท่านนวลปรางเพราะเหตุใด

ถ้าท่านนวลปรางมโนไปเอง ก็แก้ไขจิตตน แต่ถ้าไม่มโน แต่ถ้าเจ้าที่มาในเชิงโปเยโปโลเย ฝันหรือนิมิตเชิงเพศรส ก็ต้องระวัง หนึ่ง มโน นอนมากในการภาวนา สอง คู่กรรมคู่เวร(เนื้อคู่ต่างภพจะมีภาวะขัดขวางการอยู่ภพตามปกติของกายในภพนั่นๆ) สาม มาร

 

บาปกรรมที่ทำให้พระสัทธรรมฟั่นเฝือ คัดค้านคำสอนของพระพุทธเจ้า
สอนให้ผู้อื่นมีมิจฉาทิฏฐิ คงไม่ใช่การพาตนเองและผู้อื่นให้หลุดพ้นหรอก
มันต้องเป็นการพาตนเองและผู้ที่เชื่อตามไปลงขุมนรกอเวจีซะมากกว่า

ผู้เป็นพระพุทธเจ้า ไม่ว่าจะมีกี่องค์ ก็สอนตรงกันทุกองค์
คนที่แสดงธรรมคัดค้านหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า จึงไม่ใช่โพธิสัตว์

 

อ่านๆประวัติครูอาจารย์โบราณโบราณเก่าๆ

เวลาท่านสอนกรมฐาน ท่านจะให้ไปทำอย่างเดียว

ไม่มีมานั่ง บอกอธิบายอะไรบลาๆ เยอะแยะมากมาย

หากฟังเทศน์หลวงปู่พุธ คงจะเคยได้ยิน

ท่านเล่าถึงหลวงปู่เสาร์
หลวงปู่เสาร์สอนให้ภาวนาพุทโธ พอมีคนมาถาม พุทโธแปลว่าอะไร

ท่านตอบว่า " ถามหาหอกอะไร" บอกให้ภาวนาพุทโธ ก็ภาวนาไปซิ
.................................................

ผู้ที่เชื่อฟังก็ล้วนแต่ได้ดิบได้ดี ภาวนาไปจนอัฐฐิกลายเป็นพระธาตุตาม

มีจริยาวัตรงดงาม





อย่างหากเราภาวนา พื้นฐานเราไม่มีไม่สร้าง
จะเอาแต่มรรคผล ขั้นนั้นขั้นนี้ จะเอาแต่นิพพาน

แต่ถามตัวเองบ้างไหม พื้นฐานเรามีอะไรบ้าง
เราทำฐานตัวเองไว้หรือเปล่า


อีกตัวอย่างนึง
เคยฟังหลวงปู่เทสก์ ท่านกล่าวไว้ทำนองว่า

คนภาวนาจะเอาแต่นิพพาน จะเอาแต่ปรมัตถ์
แต่ให้ภาวนาอยู่กับพุทโธเฉพาะหน้านี้ทำไม่เป็น

อีกตัวอย่างนึง

หลวงปู่พุธ ท่านจะสอนพระเณรเสมอ
ทำวัตรให้มันได้อย่าขาด เช้าเย็นสม่ำเสมอ
ก่อนจะสอนว่ากันด้วย การปฏิบัติภาวนา

ท่านที่เชื่อฟังครูอาจารย์มีวัตรจริยาที่งดงาม
พอมาฟังสอนเรื่องการภาวนา
ก็ภาวนาได้คล่องแคล่ว ไม่ติดขัดอะไร ได้ดิบได้ดีไปตามครูอาจารย์



ฉะนั้น

เราปฏิบัติ อย่างฆราวาส
ก็ต้องมีความขยันหมั่นเพียรให้มาก

เพราะหากเราได้เรียนรู้ คำสอน คำแนะนำ
ที่ผิดแปลกแหวกแนวพระพุทธเจ้า
มีแต่จะลงนรกท่าเดียว

ยิ่งหากถ้าเราหลงไปแล้ว สำเร็จธรรมขั้นนั้น ขั้นนี้
แต่ปฏิปทา ผิดแปลกแหวกแนว พระพุทธเจ้า
หรือแหวกแนว พระที่ท่านมีอัฐเป็นพระธาตุ

มันจะกลับลำบาก ยิ่งหากไปสอน คนตาบอดด้วยกันแล้ว
เดินกันไปเป็นพวงเลย
เราก็ไม่ต่างกับ มหาโจร เรียกว่า ทำผิดแล้ว พาคนอื่นผิดไปด้วย
ต้องระวังให้มาก

 

คนแต่งงานกัน ไม่จำเป็นต้องแตะเนื้อต้องตัวกันค่ะ อยู่แบบเป็นกัลยาณมิตร ช่วยกันทำนุบำรุงศาสนา เพราะดิฉันก้ออยากโกนหัวบวช แต่ต้องปรนนิบัติบุพการีผู้มีพระคุณ อีกอย่างสมัยนี้อยู่วัดใช่ว่าจะสงบ ถ้าเป็นน้ำไม่เปื้อนใบบัว อยู่ตรงไหนมันก้อเหมือนกันหมดแหละค่ะ

 

ก้อคงต้องยึดลพ.พุธนี่แหละค่ะ วันนั้นฟังแล้วเข้าใจดี สำคัญคือจับใจความสำคัญให้ได้ และเลิกดื้อซะที ^_^

 

เวลาได้กลิ่นแล้ว เกิดสิเน่หาค่ะ สิเน่หามากไปเลยกลายเป็นราคะ แอบรำคาญเหมือนกัน ไม่อยากได้กลิ่นค่ะ แต่เรื่องอุทิศบุญก็อุทิศตลอดค่ะ ไม่เข้าใจท่านเหมือนกันว่าต้องการอะไร คือต้องให้พวกคุณมาบ้านดิฉันน่ะค่ะ สำหรับคนที่สัมผัสได้ คุณพ่อดิฉันก้อได้กลิ่น แต่คุณแม่คุณย่าคุณปู่ไม่เคยผิดสังเกต ยิ่งตอนที่คุณบอกว่าดิฉันเจริญพรหมวิหาร๔แบบฤาษี กลิ่นท่านยิ่งฉุนขึ้นจมูก หอมแรงหอมฉุน แต่ส่วนมากจะหอมเย็นๆ แต่หอมมาก กลิ่นดอกไม้เทียบไม่ได้เลย ฝันถึงท่านบ่อยมากๆ ทั้งมาแบบหึงหวง แบบติเตือน แบบมาเป็นกำลังใจ เวลาดิฉันเสียใจกับเรื่องเก่าๆ ก้อฝันว่าท่านก้อเศร้าไปด้วย น้องกุมารก้อจะมากอดปลอบเรา คือถ้ามโนเอง ก้อเบื่อมโนแล้วค่ะ เหอะๆ

ท่านผู้รู้ในนี้ถ้าทราบอะไรรบกวนชี้แนะด้วยนะคะ ขอบพระคุณค่ะ

 

สิ่งที่สอนสอนให้หลุดพ้น
แต่คุณยังไม่เคยพิสูจน์ความจริง
ก็หลับหูหลับตาเชื่อตาม ๆกันไป
ไม่ฉลาดเลย พุทธองค์ท่านก็ให้สิทธิ์นั้น
ยังไม่ต้องเชื่อ ให้พิสูจน์ดูก่อน