“ไหว้ศาลพระภูมิเจ้าที่”

ถาม : การที่เรามีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง แล้วก็ไปไหว้ศาลพระภูมิของที่ทำงาน ที่เขาจะไหว้ทุกปี และก็ต้องให้หมั่นไปไหว้ ก็คิดว่าเอ๊ะมันถูกต้องหรือเปล่า ที่เรามีพระรัตนตรัยอยู่แล้ว แต่ยังไปไหว้เจ้าที่เจ้าภูมิ

พระอาจารย์ : ถ้าคิดว่าเจ้าที่เจ้าภูมิเป็นเจ้าของบ้าน เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ แล้วก็ไหว้เขา เพื่อไม่ให้เสียมารยาท ก็ไม่ขัดกับพระรัตนตรัย การไหว้กันไม่ได้หมายความว่ายึดเป็นสรณะ เพราะสรณะของศาสนามีอยู่คำเดียวเท่านั้น ก็คือกรรม ให้ยึดหลักกรรม ถ้าเรายึดเราเชื่อในหลักกรรม แสดงว่าเรายึดในพระรัตนตรัย แต่ถ้าเชื่อฮวงจุ้ย เชื่อดวงเชื่อดาว เชื่อการทำนายทายทัก แสดงว่าเราห่างเหินจากพระรัตนตรัย เช่นเวลาทำมาค้าขายไม่ขึ้นเลย ก็เปลี่ยนชื่อบริษัท เปลี่ยนชื่อของตัวเองเพื่อจะได้เจริญก้าวหน้า อย่างนี้ก็ไม่ได้ถือพระรัตนตรัยเป็นสรณะเลย ถ้าเป็นสรณะก็ต้องยึดการทำความดี ถ้าขี้เกียจก็ทำให้ขยันมากขึ้น ทำงานให้ชนะใจเจ้านายให้ได้ ไปตั้งแต่ตี ๕ เลย เลิก ๒ ทุ่ม ก็จะได้ขึ้นเงินเดือน รับรองได้ขึ้นแน่ๆ แต่ถ้าไปสายกลับก่อน แล้วจะเจริญได้อย่างไร อยู่ที่การกระทำของเราเป็นหลัก อย่างอื่นเป็นเพียงส่วนประกอบ บางทีก็จำเป็น เช่นจะมาที่นี่ก็ต้องนัดวันกัน จะมาวันจันทร์ก็มาไม่ได้ แต่ไม่ได้เป็นตัวสำคัญ ตัวสำคัญอยู่ที่การมาทำบุญ มาฟังเทศน์ฟังธรรม มาปฏิบัติ วันเวลาเป็นเพียงตัวประกอบ ทางศาสนาถือฤกษ์สะดวกเป็นหลัก ไม่ต้องให้หมอดูว่า จะทำวันไหนดี สะดวกเมื่อไรก็ทำเมื่อนั้นเลย เวลาเจ็บไข้ได้ป่วยต้องไปดูฤกษ์ก่อนหรือเปล่า จะไปหาหมอวันไหนดี พอปวดปั๊บก็วิ่งหาหมอทันที สรณะก็คือกรรมนี่แหละ ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ทำความดี ละบาป กำจัดความโลภความโกรธความหลง นี่คือหลักของสรณะ อยู่ตรงนี้ ไม่ได้อยู่ตรงไหน อย่างอื่นเป็นส่วนประกอบให้ถูกกับกาลเทศะ ไม่ขัดกับสังคม ถ้าสังคมเขาไหว้พระภูมิ เราก็ไหว้ไป แต่ไม่ได้ไปหลงไปกับเขา เขาทำพิธีอะไรก็ทำตามเขาไป แต่ไม่ได้ไปทำเพราะเชื่อหรืออยากจะได้อะไร เป็นการเข้าสังคมเมื่อมีความจำเป็น.

กัณฑ์ที่ ๒๗๖ วันที่ ๑๓ มกราคม ๒๕๕๐ (จุลธรรมนำใจ ๗)
“กินเพื่ออยู่”

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต