จะหาทางออกยังไงดี เมื่อต้องเสี่ยงต่อการติดกรรม (กรรมทำแท้ง)

เรื่องมีอยู่ว่า ภรรยาผมเป็นพยาบาลอยู่หน่วยงานหนึ่งใน รพ. ด้วยงานแขนงหนึ่งคือให้คำปรึกษา/แก้ปัญหา ของหญิงที่ท้องแล้วคิดว่าไม่พร้อมจะมีบุตร ซึ่งแนวทางก็จะใช้เชิงจิตวิทยา โดย รพ.จะเป็นตัวกลางไกล่เกลี่ย สร้าง ปรับความเข้าใจให้ครอบครัวหรือคนรอบข้างของผู้ป่วยให้ยอมรับเพื่อแก้ปัญหาได้อย่างถูกต้อง

แต่ที่เป็นปัญหา ส่วนใหญ่ผู้ป่วยจะเป็นเด็กวัยรุ่นที่ยังเด็กและคิดไม่พร้อมจะมีลูกกันทั้งนั้น และเมื่อได้ประสานพูดคุยกับผู้ปกครอง โน้มน้าวในทุกหนทางแล้ว แต่ข้อสรุปทั้งผู้ป่วยผู้ปกครองยังต้องการเหมือนเดิมคือเอาออก(โดยเซ็นหนังสือ).. สุดท้ายถึงเกณท์นี้แล้วเจ้าหน้าที่(ภรรยา)ก็ต้องชี้ช่องทาง สถานที่จะทำ เบอร์ติดต่อและกำกับเอกสารตามหน้าที่ และคงไม่ต้องบอกว่าจบยังไงนะครับ หนักใจมาก

คำถาม : แบบนี้เราก็จะติดกรรมไปด้วยไช่มั้ยครับ? ถ้าจริงจะแก้ไขยังไง ใช้วิธีการวิธีพูดแบบไหนเพื่อให้เราไม่ติดกรรม และไม่บกพร่องในหน้าที่ไปด้วย

 

กรรมขึ้นกับเจตนาครับ ต้องเข้าใจก่อนว่าถึงเราจะทำตามหน้าที่ของเราก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ติดกรรม มีอาชีพหลายอย่างที่จัดเป็นมิจฉาวณิชชา อาชีพที่ควรละเว้น ถ้าเราประกอบอาชีพเหล่านี้แล้วจะมาบอกว่าทำตามหน้าที่ แต่ก็เป็นการสร้างบาปอยู่ดี แต่งานบางส่วนมันคาบเกี่ยวกันเราก็ต้องมาดูที่เจตนาของเรา เจตนาไม่ได้หมายถึงความคิดอย่างเดียว การกระทำต้องสะท้อนเจตนาด้วย อย่างเรารู้ทั้งรู้ว่าเราให้เงินคนที่รู้จักไปแล้วเขาเอาไปเสพยา แล้วเราหวังว่าเขาจะเอาเงินไปใช้ในทางที่ถูกอย่างนี้ไม่ได้ การกระทำมันสะท้อนเจตนาว่าอยากให้เขาเสพยา แต่ถ้าเราไม่รู้จริงๆ ว่าเขาจะเอาเงินไปทำอะไรอย่างนี้ไม่เป็นไร กรณีนี้ถ้าเราชีช่องให้เขาแล้วรู้ทั้งรู้ว่าเขาจะทำแท้งมันก็สะท้อนเจตนาว่าอยากให้เขาทำแท้งนั่นแหละ จะคิดในแง่ดีว่าเขาคงไม่ทำ และเราทำตามหน้าที่ไม่ได้ กรรมนั้นวัดจากเจตนา แต่ถ้าเราแค่แนะนำว่าให้ไปคุยกับคนอื่นไม่ขอยุ่งเรื่องขั้นตอนการทำแท้งอย่างนี้ก็ไม่เป็นไร

 

เจตนาดีนั้นมีอยู่แน่ คือช่วยเกลี้ยกล่อมให้เขาละความตั้งใจไปทำแท้ง ส่วนการแนะนำสถานที่ให้เขาไปทำนี้ตรงนี้เสียหายไปเสียแล้วเพราะเท่ากับชี้ทางไปนรกอบายให้เขาโดยตรง หากละเว้นตรงนี้ได้ ก็งดการแนะนำสถานที่ทำแท้งให้เขาเสีย ในทางโลกเห็นว่าเป็นเรื่องถูกต้องและดีเหมือนช่วยเหลือ แต่ในทางธรรมเป็นการส่งเขาตรงไปนรกอบายภูมิในหลายอัตภาพทีเดียว หากเลี่ยงไม่ได้ ควรหาทางย้ายไปแผนกอื่นที่ไม่ต้องแนะนำใครๆไปทำแท้งที่ใหนจะดีกว่าครับ ..

อีกสิ่งหนึ่งที่ควรทำคือแสดงโทษภัยของการทำแท้งว่าจะมีอันตรายทางกายภาพและจิตใจอย่างไรบ้าง มีมากรายทำแล้วร่างกายผิดปรกติไปอย่างไรบ้าง ทั้งความเดือดร้อนใจในบาปที่ทำย่อมตามเกาะกินใจไปอีกยาวนาน โดยเฉพาะหากได้รับทราบโทษภัยแห่งกรรมในภายหลัง จะเกิดความคิดว่า"ไม่น่าเลย ไม่ควรเลย" ซึ่งเป็นความสายไปแก่การณ์แล้ว เป็นต้น

การทำให้ถูกทั้งทางโลกและทางธรรมไปพร้อมกันนั้น บางเรื่องทำได้ลำบากมากจริงๆครับท่าน rukmac ต้องมีความกล้าที่จะเลือกเอาว่า จะเอาทางโลกไม่ให้ช้ำหรือทางธรรมไม่ให้เสีย..โดยคำนึงถึงหลักกรรมว่า ผลทั้งหลายย่อมมีมาแต่เหตุ ที่ตนประกอบไว้แล้วทั้งนั้น คนอื่นทำให้ไม่ได้จริงๆ

ขอให้บุญดีของท่านและภรรยา รักษาท่านทั้งสองให้พบทางออกที่ดีเป็นไปในทางที่ปลอดภัยจากอกุศลกรรมทั้งปวงโดยเร็วนะครับ เอาใจช่วยครับ

 

เพิ่งคิดขึ้นมาได้ว่า การทำแท้งผิดกฏหมาย แล้วจะมีสถานที่ทำแท้งที่ถูกกฏหมายได้อย่างไร?..

หากแนะนำว่าการทำแท้งผิดกฏหมายได้ ก็ไม่จำเป็นต้องบอกสถานที่ ..

 

การแนะนำให้เลิกคิดทำแท้งนั้นดีมากครับ แต่ถ้าเจตนาเค้ายังทำอยู่ด้วยเหตุอะไรก็แล้วแต่เค้ายังจะทำ หน้าที่คุณคือต้องบอกสถานที่ๆกฏหมายกำหนดไว้และทำหนังสือให้เค้าถือไป กรรมจะตกแก่ผู้กระทำครับ อุปมา ท่านบอกให้คนหนึ่งรักษาศีล5และชี้ทางและวิธีรักษาให้เค้าแต่เค้าไม่เอาและไม่รักษาด้วยเหตุแห่งเค้า ท่านก็ได้แต่บอกว่ามีสถานที่ไม่รักษาศีลอยู่ท่านจงไปสถานที่นั้นเถอญ. ถามว่าท่านมีกรรมใหม?ต่อให้ท่านบอกว่านั้นนรกถ้าเค้าไม่ไปท่านจะมีกรรมไหม. แต่ถ้าท่านบอกว่านั้นนรกแล้วเค้าไป. ท่านเกี่ยวอะไรด้วย. รึต่อให้ท่านไม่บอกว่านั้นนรกแต่เค้าจะไปแล้วท่านเกี่ยวอะไรด้วยครับ?
กฏหมายมีให้ทำแท้งได้ไม่กี่กรณีครับเช่น ถูกข่มขืน รึหมอตรวจพบความผิดปกติของทารกในครรณ์ที่จะเป็นอันตรายทั้งแม่และลูกรึคนใดคนหนึ่งครับ กฏหมายรับรองไว้ให้ทำแท้งได้ มีอีกครับแต่ผมจำไม่ได้ต้องเปิดดู ส่วนท่านก็พิจารณานะครับว่าท่านมีกรรมรึไม่มึกรรม. สาธุ

 

....เหมือนส่งเหล้าให้เพื่อนแล้วบอกว่า เกลอเอ๋ยจงอย่าดื่มเหล่านี้เลยนะ(อิอิ แล้วไม่รู้จะเอาเหล้าให้เขาทำไม !)...ถ้าเกลอดื่มจะฉิบหายเพาะเหตุแห่งการล่วงศีลทุกข้อจะตามมา" ..ดังนี้ แล้วคิดเออเองว่า ข้าพเจ้ามีใจดี"ให้ทาน"เขา ส่วนเขาจะทำบาปก็เรื่องของเขา ย่อมเป็นการกล่าวธรรมที่ไม่ตรง..

ท่านผู้ถาม...พึงพิจารณาด้วยปัญญาให้ดี..ว่า หากวางใจผิด ท่านเท่านั้นที่รับผิดชอบตนเอง คนอื่นก็ไปตามยถากรรมของตนเช่นกัน ดังนี้พึงรักษาตนไว้ในทางที่ควรเถิด

 

มีธนูและคันธนูมีคนยื่นให้ทุกวันแต่คนใช้มันกับคนยื่นนั้นต้องมีบาปเหมือนกันรึ. พระพุทธเจ้าก็สอนผิด. พระพุทธองค์ทรงสอนว่ากรรมใครกรรมมัน. มีภรรยายืนธนูและคันธนูให้สามีทุกวันแต่มิเคยสนใจว่าสามีจะเอาไปทำอะไรไปฆ่าสัตว์อะไร ภรรยาต้องรับกรรมที่สามีทำด้วยรึครับ. ธรรมะเป็นเรื่องของความจริง. พระพุทธเจ้าก็ตรัสแล้วว่าภรรยาไม่เกี่ยวเหตุเพราะไม่ได้สั่งสามีว่าฉันต้องการสัตว์นั้นสัตว์ชนิดนี้ จะฆ่าได้รึไม่ได้ก็ไม่เกี่ยวไม่สนใจ คิดว่าคงเป็นตัวอย่างของเรื่องนี้ได้นะครับ.
การยื่นของอะไรก็ตามหากผู้รับไม่รับรึรับและผู้ยื่นได้บอกโทษนั้นแล้วเค้าก็ไม่เกี่ยวข้อง. เหตุเพราะเค้าไม่มีจิตยินดีรึดีใจใดๆเมื่อผู้รับทำสำเร็จและมิได้มีจิตเสียใจใดๆเมื่อผู้รับทำไม่สำเร็จ. เค้าแค่ทำตามหน้าที่เท่านั้น นี่จึงสามารถกล่าวได้ว่ากรรมใครทำคนนั้นต้องรับ. จึงตรงตามพุทธวจนะ ดังที่มีตัวอย่างตัังแต่สมัยพุทธกาล. สาธุ

 

ผู้ที่เป็นพระ"โสดาบัน"ย่อมมี"จิต"มั่นคงในกุศลเสมอเพราะทำลายกิเลสที่จะทำบาปกรรมที่จะพาไปอบายได้แล้ว....คือสักกายะทิฏฐิ สีลพตปรามาส วิจิกิจฉา...ภรรยาของนายพรานท่านเป็น
พระ"โสดาบัน"..ตรงนี้ต้องทราบข้อมูลที่ถูกตรงก่อน..


ส่วนปุถุชนที่ยังมีกิเลสท่วมทับ...ย่อมไม่อาจทำอย่างพระโสดาบันได้ เพราะจิตต่างกัน..(ถ้าใครกล่าวว่าเหมือนกัน อันนี้แสดงว่าคิดของใหม่ขึ้นมาแล้ว ต้องระวัง)..การเอามาตรฐานพระโสดาบันมาเพื่อให้เข้าใจว่าปุถุชนย่อมทำได้เช่นเดียวกัน ไม่ต่างกัน.. นี้เป็นความไม่เข้าใจใน"สภาวะธรรม"ที่แท้จริงควรใคร่ครวญให้ดี ..

อนึ่ง การที่คุณพยาบาลทราบแน่ชัดว่าเด็กเหล่านั้นมีความต้องการไปทำแท้งโดยแน่แท้ ไม่แปรเป็นอื่น..ทั้งพ่อแม่ก็ถึงกับเซ็นต์รับรอง การให้ข้อมูลสถานที่ ย่อมเป็นเจตนาที่สอดคล้องรับรองความประสงค์ของเขา...ประเด็นนี้ย่อมชัดเจน...

หากคุณพยาบาลทราบว่า เขาจะไม่ไปทำแท้ง .. กิจด้วยการให้ที่อยู่สถานที่ทำแท้งย่อมไม่มี ..หรือใครจะจะกระตือรือร้นแจกที่อยู่ไปทำแท้งให้คนที่ไม่คิดทำแท้งบ้าง?..เรื่องอย่างนี้แม้เด็กน้อยก็ย่อมทราบคำตอบได้..

ปล. พระพุทธองค์ทรงละมิจฉาวจามีการกล่าวสิ่งเท็จหรือเพ้อเจ้อในเรื่องไม่จริงได้แล้ว จึงมีแต่เราท่านเท่านั้นที่ศึกษามาไม่ดีแล้วพาลเอามาคิดเองตีความเองตามอำนาจตัณหามานะทิฏฐิเท่านั้น ไม่อาจเป็นอย่างอื่นได้เลย..

 

จิตของพระโสดาบันเองก็มีหลายระดับ และต่างจากจิตปุถุชนอย่างแน่นอน ส่วนคนธรรมดาสามัญก็สามารถทำจิตยกจิตตนให้สูงขึ้นได้ทุกคน. คนที่มีคำถามนี้จิตเค้าย่อมมิใช่ธรรมดา มีจิตรู้ผิด ชอบ ชั่ว ดี แต่บางสิ่งอาจไม่รู้จึงขอคำแนะนำ มิใช่เป็นพระโสดาบันแล้วจะไม่มีคำถามใดๆ การตอบย่อมตอบตามความเป็นจริง. คือความจริง แยกแยะสิ่งต่างๆออกจากกัน. ผู้ที่ต้องบอกสถานที่หลังจากพยายามถึงที่สุดแล้วนั้น เค้ามีหน้าที่ต้องบอก ส่วนคนทำอาจเปลี่ยนใจนาทีสุดท้ายฉันไม่ทำก็ได้ คนบอกมีกรรมตรงไหน?คนบอกมีจิตดีใจเมื่อเค้าทำสำเร็จรึ ก็เปล่า. มีจิตเสียใจเมื่อเค้าทำไม่สำเร็จรึ?ก็เปล่า แล้วเค้าเกี่ยวอะไรด้วยในการทำรึไม่ทำ แล้วมีกรรมตรงไหน เค้ามีแค่หน้าที่และในหน้าที่ตรงนี้เค้าสามารถช่วยคนไม่ทำแท้งมากี่คนแล้ว. มีคนมาเข้ารับตรงนี้ล้วนมีปัญหามาทั้งนั้น บางคนเมื่อฟังก็คิดได้ไม่ทำ ส่วนน้อยที่มีความตั้งจิตเด็ดเดี่ยวมาจากบ้านแล้วว่าฉันจะทำต่อให้พระอรหันต์มาพูดฉันก็จะทำ ถามว่าพระอรหันต์ผิดรึ การบอกสถานที่ทำนั้นมีกฏหมายบังคับอยู่ว่าต้องบอกกับผู้ที่เข้าข่ายกฏหมายอนุญาตให้ทำ มิใช่ใครก็ทำแท้งได้ มิใช่ที่ไหนก็ทำได้ต้องได้รับอนุญาตจากกระทรวงและมีชื่อสถานที่รวมทั้งนายแพทย์ผู้ที่ทำรึแล้วแต่สถานที่นั้นๆจัดไว้ให้ ต้องใช้ผู้เชี่ยวชาญมิใช่ใครก็ทำได้ครับ พระโสดาบันย่อมมาจากคนธรรมดาสามัญและเมื่อเป็นพระโสดาบันแล้วก็ยังเป็นมนุษย์ขี้เหม็นอยู่ดีเพียงแต่จิตเท่านั้นที่แตกต่างความคิด ปัญญาก็แตกต่าง การยึดก็แตกต่าง แต่เมืีอเทียบกับพระสกิทาคามียังห่างไกลกันมากนัก มนุษย์ทุกคนสามารถเป็นพระโสดาบันได้หมดไม่ยกเว้น อยู่ที่จิตเค้ายอมรับความจริงแค่ไหน รักษาศีลได้ไหม มีมุทิตาจิตรึเปล่า ละสังโยชน์เบื่องต่ำได้3ข้อรึเปล่า รึเป็นมนุษย์ชั้นดีมีคุณธรรม จิตที่ถามย่อมมิใช่จิตชั่ว จิตนั้นต้องมีสามัญสำนึกที่ดีจึงได้ตั้งคำถาม หากจิตธรรมดาเค้าจะไม่คิดมากแบบนี้ คนถามอาจจะกำลังพัฒนาจิตตนยกจิตตนให้สูงขึ้นก็ได้ใครจะรู้
จึงมีคำถามดีๆแบบนี้ ส่วนคนตอบละรู้แค่ไหนจึงฟันธง55555
ป.ล.ถ้าเป็นพระโสดาบันแล้วคิดว่าตนเหนือกว่ามนุษย์ธรรมดานั้นไม่ใช่พระโสดาบันหรอกครับ เป็นได้แค่โสดาตะบี้ตะบันเท่านั้น55555

 

ดิฉันเคยคิดทำแท้งค่ะ ด้วยสุขภาพไม่ดีมาก หมอพูดว่า "ระหว่างชีวิตแม่ กับลูกไม่ถึง 1 เดือน หมอต้องเลือกแม่" แต่ไม่มีหมอคนไหน พูดว่า ทำแท้ง/เอาออก/ชี้ช่องทางว่าทำอย่างไร ใช้วิธี เงียบ ถอดสีหน้า

ถามว่า ดิฉันติดกรรมคิดทำแท้งมั้ย ติดค่ะ
มีคนนึงในพลังจิตทิ้งเบอร์ (ตอนนั้นยังไม่เป็นสมาชิกค่ะ )เห็นโทรฟรีเลยโทรไป ไม่คิดอะไร พอยังไม่ทันถามคำถามตัวเอง "คุณคิดทำแท้ง บอกมาเลยอย่ามาโกหก (ด่าๆๆๆ)"

ดิฉันถามเขาว่า แม้แต่หมอหลายคนเองยังสายหน้า พยาบาลยังกรี๊ดๆๆๆๆ ไล่ไปอื่นบ้าง ไม่รับฝากครรภ์บ้าง บางที่วางโทรศัพย์ทิ้ง เด็กนักศึกษาแพทย์ที่เฝ้าตอนคลอดพูดว่า "โค้ดซวยจริงๆ เจอะเคสนี้" แต่ละคำพูดดิฉันยิ่งกลัวตายจริงๆ ทำให้คิดเรื่องทำแท้ง

แม้ดิฉันจะวิ่งพบแพทย์จนได้เซนรับรองว่า ให้เสี่ยงการตั้งครรภ์ได้ (แต่ใจลึกๆ ก็ยังกลัวอยู่มาก) ใครๆ ก็กลัวตายค่ะ แม้จะหมอยังยอมเซนแล้วว่าให้เสี่ยงได้

เขาตอบว่า "ใช่ ไม่ว่าเหตุผลอะไรก็ผิด" พร้อมด่าเรื่องคิดทำแท้งยาวๆ + เขาพูดอะไรหลายอย่างที่ดิฉันต้องการถาม แต่ไม่ต้องถาม ทำให้ตอนนั้นดิฉันเริ่มแปลกใจว่า
ญาณ มีจริงหรือ ศาสนาพุทธเนี่ย คืออะไรกันแน่
ทำไม กฎแห่งกรรมถึงอยู่เหนื่อกฎหมาย

ทุกวันนี้ดิฉันอยู่บอร์ดสุขภาพแห่งนึงเพื่อตอบคำถามนี้โดยเฉพาะสำหรับผู้ที่เจอะปัญหาเดียวกับดิฉันและแพทย์แนะนำให้เอาออก

อย่าให้พูดคำนี้แบบดิฉันเลยค่ะ แม้จะเป็นการคิดทำแท้งเพื่อเอาตัวเองรอดตายค่ะ

และเมื่อดิฉันทราบว่า เพื่อนบางคนที่คบกันมาเคยทำแท้งสมัยสาวๆเพื่อนคนนี้ปฎิบัติธรรมด้วย แต่กลับพูดว่า "ถ้าเป็นเขา เขาเอาออกไปแล้ว ไม่มาเสี่ยงแบบนี้ละ กินแป๊ปเดียวก็ออกแล้วเหมือนเขาที่เคยทำมาไง"

ดิฉันเจอะอีกทีแล้วตกใจมากกับสภาพที่เห็นค่ะ แว๊ปแรกที่เห็นคือ หน้าตาน่ากลัวจริงๆ และคงไม่ต้องเล่าว่าอะไรเกิดขึ้นกับเขาบ้างนะคะ

 

กรรม คือ การกระทำ ไม่ว่าจะเจตนาอย่างไร ย่อมมีผลกระทบ นากที่อ่านเรื่องราวมา เป็นหน้าที่ที่มีผลต่อชีวิตโดยตรง ไม่มีการพูดแบบใดๆเลย ที่จะหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบต่อชีวิตที่สูญไปได้ มีเพียงวิธีเดียว คือ ไม่ก่อกรรม ไม่รับทำหน้าที่นี้ เท่านั้น

 

...บางครั้ง อกุศลกรรมที่ต้องฟังคำด่า กลายเป็นปัจจัยกระตุ้นให้เจริญกุศลได้ ...น่าตื่นเต้นดีแท้ .. ตื่นเต้นดีแท้ ..น่าขอบคุณความเด็ดเดี่ยวไม่รักชีวิตตนในกรณีนี้..อันเป็นวิสัยที่ทำได้ยากมากจริงๆ

อนุโมทนาในกุศลกิจเช่นนี้ด้วยอย่างยิ่งขอรับ

...คงปฏิบัติสิ่งอื่นมากกว่ากระมัง ที่เรียกว่าไปนั่งนิ่งๆตามเขาโดยไม่รู้แม้สิ่งใดเป็นบุญบาปนั้น ไม่ใช่การปฎิบัติธรรมอะไร อย่าเข้าใจผิด..

และไม่สงสัยหรือแปลกใจในสิ่งที่ท่านThanksพบเห็น ..ว่าแต่การหลีกห่างจากพาลชนเป็นมงคล นะครับ...

 

คำด่าคนท่านนั้น ยังพูดให้ดิฉันปฎิบัติธรรมด้วย ก็ไม่เชื่อ ไม่อยากทำ (ตอนนั้นไม่รู้จักการเจริญภาวนาค่ะ ไม่รู้จักอะไรเลย )


ส่วนเพื่อนคนนั้นเขาเลิกคบดิฉันเองค่ะ โดนว่าแรงๆก่อนเลิกคบด้วย ทำให้ดิฉันเข้าใจว่า คนไม่มีศีลเสมอกันนั้นคบกันไม่ได้เป็นอย่างไร

หากเจ้าของกระทู้แนะนำทางนั้นเพิ่ม ก็คงเหมือนแม่ดิฉันพูดว่า "เด็กบางคนจะมาเกิดก็เอายังไงไม่ออก แถมยังนำโชคมาให้ด้วย"
เหมือนลูกดิฉันค่ะ แม่ยังบอกว่า โชคดียิ่งกว่าถูกล๊อตเตอรี่รางวัลที่ 1 เสียอีกที่ดิฉันมีลูกคนนี้ แม่บอก ดีนะที่ไม่ตัดสินใจเอาออก

 

ขอบคุณ คุณddman ครับ เรื่องสถานที่นั้นเป็นหนึ่งหน่วยงานของรัฐถูกกฏหมายครับ ผู้ป่วยที่พิจารณาจำเพาะ เช่นตั้งท้องเพราะโดนข่มขืน แม่ที่ร่างกายไม่พร้อมมีบุตรด้วยโรคหรือร่างกาย ฯลฯ ควบคุมคัดกรองหลายขั้นตอนตามหน่วยงานเกี่ยวข้องครับ พอดีหน่วยงานของภรรยาเกี่ยวกับผู้ป่วยเอดส์/วัณโรค งานหลักคือประคับประคองด้านจิตใจ/รักษา ผู้ป่วยเอดส์และครอบครัว ให้ดำรงอยู่ในสังคมได้ดีทานยาได้ครบและไม่แพร่เชื้อต่อผู้อื่น ก็รักษาทั้งร่างกายจิตใจ ข้องเกี่ยวกับชุมชนและพฤติกรรมการมีเพศสัมพันธุ์ มันเลยมีงานที่ได้เล่าให้ฟังมาข้องเกี่ยวด้วยครับ สถานที่เป็นหน่วยงานรัฐฯ เพียงแต่ไม่ได้อยูใน รพ.เท่านั้นเอง เหมือนแจ้งให้ผู้ป่วยเดินไปยังแผนกต่อไปแบบนั้นครับ

 

ขอบคุณครับ จะลองหาคำพูดแสดงเจตตนาไม่ขอข้องเกี่ยวกับการกระทำต่อไปของผู้ป่วยดูครับ

 

ขอบคุณคุณ VERAJAK ครับ มีหลายกรณีที่น้ำหนักแห่งความจำเป็นต้องทำแท้งอยู่หลายกรณีครับมี แต่น้ำหนักแห่งความจำเป็นที่ลำดับเบาที่สุดคงเป็นกรณีที่พ่อแม่หรือผู้ปกครองเด็กรวมทั้งตัวเด็กเองไม่สามารถรับผิดชอบได้ด้วยเหตุผลใดๆก็แล้วแต่จะมีเหตุอันควร กรณีนี้ผ่านยาก แต่เมื่อผ่านไปได้ก็ต้องไปตามขั้นตอน ขอบคุณที่แนะแนวชี้ทางครับ

 

ผมขอบคุณทุกท่านที่ให้คำแนะนำชี้หนทางครับ แม้ว่าข้อความที่เล่าของผมจะกระชับและห้วนไปหน่อย ในคำแนะนำให้เปลี่ยนงานนั้้นคงจะดีที่สุด หากแต่ไม่ง่ายเลยเพราะงานหลักที่รับผิดชอบอยู่นั้นเป็นแบบเฉพาะทางครับ แต่ในตอนนี้ผมก็พอมีหนทางอยู่ในใจบ้างแล้ว สุดท้ายคงได้แค่หวังว่าในสักวันรัฐฯจะมีการแนวทางแก้ปัญหาที่เข็มแข็งขึ้น คนที่สร้างปัญหาจะต้องรับผิดชอบอย่างเดี่ยวเท่านั้น ไม่ไช่หมอพยาบาลและไม่ไช่เด็กอีกต่อไปครับ

 

..ขออนุโมทนาในความเป็นผู้มีจิตมั่นคงในทางธรรมครับ..

ท่านrukmac พึงแนะนำภรรยาว่า ไม่ควรเดือดร้อนใจในสิ่งที่ผ่านมา ให้ตั้งเจตนาใหม่ทุกครั้งดังนี้ว่า..(แต่ก่อนอาจไม่เคยมีเจตนาเช่นนี้ จึงอาจทำไปด้วยความยินดีพอใจ อันจะเป็นบาปที่มีกำลังเหมือนทำเองทีเดียว)..

เรามีเจตนาให้ทั้งแม่และเด็กพ้นทุกข์ด้วยดี การแสดงสถานที่ทำแท้งไม่ใช่เจตนาของเรา แต่เพราะหน้าที่บังคับ เราหวังแต่อย่างเดียวว่าให้เขาไม่ไปทำแท้งเลยตลอดไป..ขอให้เขาหลีกห่างสถานที่นี้เสีย ให้มีปัจจัยกระตุ้นให้เขาเปลี่ยนใจโดยเร็ว

ดังนี้แม้มีบาปอยู่ แต่กำลังย่อมลดลงไปมาก.. ทั้งรักษาใจไว้ ไม่คิดดีใจในภายหลังว่าเขาได้ไปทำแท้งอะไรๆ สำเร็จ อันเป็นเจตนาร่วมฆ่าชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไป กลายเป็นการสร้างบาปเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ...

กรรมที่ทำบ่อยๆเนืองๆนั้นเรียกว่าอาจิณกรรม อาจมีกำลังนำเกิดได้ หากในเวลาตาย คิดถึงสิ่งนี้ขึ้นมาในเวลานั้นก็นับว่าเป็นความเสี่ยง จึงควรฝึกคิดถึงแต่ส่วนดีในอาชีพที่ทำ หรือเจตนาที่ประสงค์จะให้เขาละเว้นการฆ่า...ทำให้บ่อยจนชำนาญ..สำหรับบาปกรรมนั้นก็ไม่ได้สูญหายไปใหน ผลเขาตั้งขึ้นรอการส่งให้ได้รับเท่านั้นเมื่อเหตุปัจจัยพร้อมเพรียง..เช่นเมื่อปฏิสนธิในครรภ์มารดา ก็อาจมีใครแนะนำสถานที่ให้ไปทำแท้ง โดยทำนองเดียวกันเป็นต้น...

การทำพูดคิดไรๆที่ปราศจากเจตนานั้นหามีไม่ เพียงแต่เจตนานั้นจะมีด้วยอาการใดเช่น คิดทำเอง หรือถูกชักชวน บังคับฯลฯเมื่อมีเจตนา ผลย่อมตามมาเสมอ ตามเงื่อนไขของเจตนาที่เกิดโดยอาการต่างๆกันดังกล่าวมา นะครับ

 

แฟน จขกท นี่ ติดกรรมแน่ๆครับ ส่วนร่วมในการทำแท้ง

แต่ จขกท นี่ ไม่ได้ไปมีส่วนร่วมในการทำแท้ง ไม่ติดกรรมครับ


ถ้าจะติดกรรม ก็คงมีแต่กรรมที่ได้รับเมื่ออยู่ร่วมกับแฟนนั้นเองครับ


ถ้า จขกท ต้องการหาวิธีที่จะไม่ให้แฟนมีกรรมส่วนร่วมในการทำแท้ง ก็ต้องให้แฟน จขกท เปลี่ยนตำแหน่งหน้าที่อื่น ทำงานเอาครับ ถ้าทำได้

ถ้าทำไม่ได้ก็ต้องบอกว่า อย่าไปส่งเสริม หรือ มีส่วนร่วมในการทำแท้ง ซึ่งปฏิบัติจริงคงจะลำบากมาก

ก็ได้แค่บอกว่า อย่าไปพูดส่งเสริม เห็นด้วย ให้ไปเอาเด็กออก พูดเป็นกลางให้เค้าไปตัดสินใจกันเอง เราไม่ต้องไปมีส่วนร่วมครับ

พูดแนะนำไปว่า ให้พักการเรียน จนกว่าจะคลอด เอาเด็กไว้อะไรทำนองนี้ ซึ่งส่วนใหญ่ผู้ปกครองคงจะไม่เห็นด้วย ก็ปล่อยเค้าไปครับ เราแค่แนะนำเฉยๆก็พอ


การแก้ปัญหาให้ถูกต้องทางสังคม ทางโลกในปัจจุบันนี้ กับการความเห็นของผู้ปกครอง หรืออื่นๆนั้น กับการแก้ปัญหาให้ถูกต้องทางธรรม กฏแห่งกรรม นั้น ไม่เหมือนกันนะครับ

พิจารณาดู
.

 

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/tXzaieIvj_A" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>