ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

ในห้อง 'ประสบการณ์อภิญญา' ตั้งกระทู้โดย Me, myself, 3 มีนาคม 2009.

  1. thai123

    thai123 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    29 เมษายน 2011
    โพสต์:
    180
    ค่าพลัง:
    +1,597
    เห็นคุณ Me, myself โพสต์ว่ามีแนวโน้มจะเปิดสอนมโนมยิทธิที่ระยอง....เข้าคิวรอแล้วค่ะ........กลับมาโพสต์ให้กระทู้คึกคักอีกครั้งนะคะ
     
  2. Me, myself

    Me, myself บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    ค่ะ ถ้าสร้างบ้านให้แม่สำเร็จนะคะ ขอพระท่านไว้ค่ะ ว่าจะสร้างห้องสอนมโนด้วย ตอนนี้ก็รอๆก่อนค่ะ เพิ่งจะถมที่เสร็จ
     
  3. taudom

    taudom Active Member

    วันที่สมัครสมาชิก:
    12 มิถุนายน 2015
    โพสต์:
    38
    ค่าพลัง:
    +45
    อยากเข้าเว็บบอร์ดชุมชนของพี่me. myself ด้วยครับ ต้องทำยังไงบ้างครับ
     
  4. Palat

    Palat Active Member

    วันที่สมัครสมาชิก:
    16 กันยายน 2012
    โพสต์:
    12
    ค่าพลัง:
    +26
    อยากติดต่อคุณMe,Myself เพื่อปรึกษาเรื่องการปฏิบัติธรรม ไม่ทราบว่าจะติดต่อได้อย่างไรค่ะ
     
  5. Me, myself

    Me, myself บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    ต้องส่งอีเมล์ให้ค่ะ เพราะว่าต้องส่งโค้ดการสมัครไปให้ทางเมล์ ระบบเขาเซทมาแบบนั้นค่ะ
     
  6. arkoto

    arkoto เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    20 พฤษภาคม 2010
    โพสต์:
    4
    ค่าพลัง:
    +103
    พี่สาวจำผมได้มั้ยครับ คิดถึงพี่มาหลายวันแล้วครับ ผมน้องอาร์ที่อยู่ขอนแก่นนะครับ
    ช่วงนี้ ปฏิบัติ ไม่เป็นชิ้นเป็นอันเลยภาระทางโลกเต็มไปหมด เหนือยกับงานมากๆครับ
     
  7. Me, myself

    Me, myself บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    แหะๆ พี่ก็ภาระทางโลกเยอะแยะ ปวดหัวมาก ชีวิตวุ่นวายกับพวกญาติๆทางแม่ สุดๆเลย

    สู้กันต่อไปค่ะ ตราบที่ยังมีขันธ์ห้า
     
  8. tim_jintana

    tim_jintana เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    3 ตุลาคม 2008
    โพสต์:
    147
    ค่าพลัง:
    +275
    สวัสดีค่ะคุณ Me, myself เพิ่งได้นั่งอ่านกระทู้นี้ประมาณอาทิตย์นึงค่ะ ตอนนี้ไล่ไปได้ร้อยกว่าหน้าเองค่ะ เยอะมากๆ ขอบคุณมากสำหรับความรู้ดีๆ มีประโยชน์มาก ขอบคุณทุกๆคนจริงๆค่ะ เมื่อ 28 มิ.ย.2558 ไปร่วมงานสมโภชน์ปิดทองสมเด็จองค์ปฐม ที่จ.พัทลุง และหล่อพระอีก 4รูป ในงานมีการสวดคาถาเงินล้าน 108 จบ และดิฉันได้ไปร่วมเป็นเจ้าภาพเลี้ยงน้ำผู้มาร่วมงานทั้งหมดรวมทั้งน้ำถวายพระอาจารย์ทุกรูปในงานนี้นี้ บุญกุศลที่ดิฉันทำในวันนี้ดิฉันก็ได้กล่าวอุทิศให้คุณ Me, myself ด้วยค่ะ (ยังงงๆ อยู่ค่ะ รู้่สึกนึกถึงคุณMe,myself ขึ้นมาเองค่ะไม่รู้ทำไม) ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปนะคะ
    แล้วมีคำถามหนึ่งที่สงสัยอยู่ คือ การฝึกมโนมยิทธิ เราต้องตั้งพานครูทุกครั้งหรือไม่คะ บางครั้งถ้านั่งในสถานที่อื่นๆ ไม่ใช่หน้าพระ เราจะนั่งกำหนดภาวนาขึ้นมาทำได้เลยหรือไม่คะ ขอบคุณมากค่ะ
     
  9. nilakarn

    nilakarn เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    3 กันยายน 2011
    โพสต์:
    3,611
    ค่าพลัง:
    +3,015
    หายไปนาน ท่านกลับมา ก็ดีใจครับ
    เหมือนได้พี่สาวกลับคืนมา
    เมื่อก่อนเคยคิดจะไปฝึกมโนด้วยที่กรุงเทพ
    แต่ตอนนี้ ย้ายมาอยู่ที่เมืองกาญจน์แล้ว
    คงหมดโอกาศ
     
  10. Me, myself

    Me, myself บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    อนุโมทนาในบุญที่ทำด้วยนะคะ

    ควรตั้งพานครูสักครั้งหนึ่งก่อนค่ะ แล้วหลังจากนั้นจะฝึก ก็ไม่จำเป็นว่าจะต้องตั้งทุกครั้งค่ะ
     
  11. Me, myself

    Me, myself บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    ตอนนี้สาวก็มาอยู่ระยองด้วยค่ะ ไม่ได้อยู่ กทม แล้ว รอให้สร้างบ้านเสร็จ ก็จะเปิดสอนมโนต่อค่ะ

    อยู่ทางเมืองกาญจน์ วัดสายหลวงพ่อเราก็มีเยอะนะคะ ลองไปดูค่ะ เผื่อมีสอน
     
  12. tim_jintana

    tim_jintana เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    3 ตุลาคม 2008
    โพสต์:
    147
    ค่าพลัง:
    +275
    ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาตอบให้

    ครั้งแรกที่ฝึกเองที่บ้านตั้งพานครูและภาวนา "นะมะพะทะ" ใจสงบดีแต่ไม่เห็นอะไร พอกลางคืนหลับ ก็ฝันว่าเห็นพระพุทธองค์ท่านมาในรูปแบบพระพุทธรูปนั่งห้อยขาองค์ใหญ่มากๆๆๆ มาตรัสบอกว่า สิ่งที่เราวิตกอยู่นั้นไม่ต้องกังวลไม่ต้องคิดมาก ทำใจให้สบาย ตอนนั้นอึ้งไปเลย รู้สึกสับสนว่าเอ๊ะนี่เรื่องจริงหรือเปล่า จริงหรือไม่จรินะ จะเป็นไปได้หรือ ก็ปรากฏหลวงพ่อฤาษีปรากฏขึ้นมาอีกองค์ ท่านยิ้มและพยักหน้ารับรองว่าจริงตามนั้น จริงตามที่พระพุทธองค์ตรัสทุกอย่าง ก็ดีใจมาก ตื่นขึ้นมาก็ทั้งปลื้มและงง ๆ มาถึงบัดนี้ คิดว่าเรานี่มันใช้ไม่ได้ ไม่สามารถฝึกมโนไปหาท่านได้ ท่านต้องมาหาเองเลยเหรอ จะทำยังไงดีเนี่ย จะฝึกให้ได้ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลยนะ จะพยายามต่อไปค่ะ

    ขอบคุณสำหรับกำลังใจดี ๆ มากมายในกระทู้นี้ ช่วงปี 2009 ที่กระทู้นี้ตั้งขึ้นก็เป็นช่วงเดียวกับที่ดิฉันเพิ่งได้รู้จักมโนและได้พยายามฝึกอยู่กับอาจารย์ท่านนึง และไม่ได้เห็นกระทู้นี้ เพิ่งจะมาเห็นอีกครั้งก็ตอนนี้ ปี 2015 ผ่านมา 6 ปีแล้ว ก็ไม่รู้ว่าทำไมพลาดไปได้ยังไง แต่ไม่เป็นไร อ่านตามหลังเอาก็ได้ อนุโมทนากับทุกคนค่ะ
     
  13. nilakarn

    nilakarn เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    3 กันยายน 2011
    โพสต์:
    3,611
    ค่าพลัง:
    +3,015




    ที่มาเมื่องกาญจน์ ก็เพราะเหตุนี้ละครับ
    ตามหาอาจารย์ รอแต่วาสนา เท่านั้นครับ
    รอคำสั่ง
     
  14. rehacked

    rehacked เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 มกราคม 2010
    โพสต์:
    1,191
    ค่าพลัง:
    +8,013
    กระทู้จะฮอตฮิตอีกแล้วนะครับพี่สาว อิอิ
     
  15. Me, myself

    Me, myself บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    อร๊ายยย อย่าพูดจิ เดี๋ยวเป็นจริง อิอิ
     
  16. Me, myself

    Me, myself บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    เขาเรียกว่าตามวาระค่ะ เมื่อถึงเวลาก็จะเจอเอง อนุโมทนาด้วยนะคะ
     
  17. werana

    werana สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 มีนาคม 2012
    โพสต์:
    9
    ค่าพลัง:
    +10
    ไม่ได้เข้ากระทู้นี้มาเกือบ 2ปี คิดถึง เลยลองเปิดดู..ดีใจมากที่เจอคุณสาวกลับมาแล้วจะรอติดตามต่อไปค่ะ(f)
     
  18. Me, myself

    Me, myself บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    แง่ววว มันมีแรงดึงดูดอะไรเปล่าคะเนี่ย พักนี้ก็เริ่มมีคนคิดถึง แล้วติดต่อมา
     
  19. Me, myself

    Me, myself บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    อ่ะ ไหนๆก็เข้ามาแล้ว เอาเรื่องมาเล่าให้ฟังเล่นๆเพลินๆละกัน จริงๆอันนี้เขียนเล่าไว้ในเว็บชุมชนมโนมยิทธิ ตั้งแต่วันที่ 26/2/2015 ขอบอกเหมือนทุกครั้งว่า

    มโนมยิทธิเป็นเรื่องรู้ได้เฉพาะตน โปรดอย่าเชื่อในทันทีตามกฏกาลามาสูตร โปรดใช้ปัญญาพิจารณาในการอ่าน

    มีเรื่องมาเล่าสักหน่อย


    เมื่อคืนตอนนั่งดูละครเรื่องแอบรักออนไลน์ ถึงตอนที่พระเอกกับนางเอกปรับความเข้าใจกันได้แล้ว จู่ๆหูก็ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้แว่วๆวุ้ย ตอนแรกนึกว่ามาจากในหนัง แต่เอ๊ะ หนังก็ไม่มีเด็กนี่หว่า หรือว่าหูฝาด เท่านั้นแหละได้ยินดังขึ้นๆ จนชัดเจนเลย ดังกว่าเสียงทีวีอีก แล้วมีไอด้วย ตอนไอนี่แหละมันดังชัดเหมือนเสียงมาจากทางหน้าบ้าน แล้วแบบเสียงเด็กผู้ชายด้วย เลยหันขวับไปทางหน้าบ้านทันที แต่ก็เงียบไม่มีอะไร เราก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่ได้ถามแม่ด้วย เพราะยังไม่ได้เปิดจิตไปดู แค่คิดว่าอย่าทักอะไรยามวิกาลดีกว่า ก็เลยไม่ได้ถามแม่ แต่ตั้งใจอุทิศบุญไปก่อน แต่ก็ยังไม่ได้ไปเปิดจิตดูนะ

    แล้วเราก็เดินไปตรงหน้าบ้าน แต่ยังอยู่ภายในเขตของยันต์เกราะเพชรนะ มองดูว่าลูกชายน้ามาหรือเปล่าเพราะว่าเสียงมันเหมือนกันมาก แต่มันก็ดึกแล้ว ปกติลูกชายน้ามันกลัวผี ไม่กล้าเดินมามืดๆคนเดียวหรอก สรุปไม่มีอะไร เลยมาเล่าให้ปู่นกกับเจ้าอั้มฟัง อั้มบอกว่า"ไม่มีเสียงเด็กครับ เพราะว่าดูหนังอยู่เหมือนกัน" เอาแล้วชัวร์ป้่าด ของจริง เลยตั้งใจอุทิศบุญอีกที แล้วเปิดจิตดู เอ๊ะ ทำไมยังร้องไห้ไม่หยุด ทำไมรับบุญไม่ได้ ถามพระท่าน ท่านบอกว่า คนเรามีกรรมไม่เหมือนกัน (ไม่ใช่ว่าจะรับได้ทุกคน) แต่ยังไม่ได้ถามพระท่านว่าแล้วจะช่วยได้ยังไง เพราะว่าไปสวดมนต์ก่อน แล้วสวดเสร็จจะไปถามท่านอีกที

    พอสวดมนต์เสร็จ เห็นน้องญาติธรรมทีี่สายเดียวกันยังไม่นอนเลยไปทัก น้องเขาเป็นเด็กนักเรียนของวัดท่าซุงสมัยเด็กๆ หลวงพ่อสอนมโนให้ แม่น้องเขาเป็นครูสอนสมาธิ แต่ตัวน้องเขามีหน้าที่รักษาคน ปราบผี (ฮาๆๆ) เขาบอกว่าเขาไม่มีหน้าที่สอน แต่ละคนไม่เหมือนกัน...ก็เล่าให้น้องฟัง น้องก็ถามว่าบ้านนี้มีเด็กตายไหม เพราะเขาเห็นมีวิญญานเด็ก ก็บอกว่ายายแท้งลูกสองคน แต่ว่าเจอแล้วตััั้งแต่ย้ายมา แต่คนนึ้ไม่ใช่อ่ะ คนใหม่ เราก็อุทิศบุญให้ แต่เหมือนจะรับไม่ได้ น้องเขาก็ตอบมาทันทีเลย "ใช่ค่ะ เขามีกรรมเยอะอยู่ ทำให้รับไม่ได้ อีกทั้งยังเป็นเด็ก ยังไม่เข้าใจในเรื่องนี้ น้องเขานุ่งแค่กางเกงในผ้่าตัวเดียวเอง พี่สาวทำแบบนึ้ค่ะ ให้จัดของเซ่นไหว้ นม ขนม แล้วจุดธูป 9 ดอก วางหน้าบ้านหรือกลางแจ้ง บอกกล่าวเทวดาให้ช่วยเป็นสื่อให้เด็กคนนี้รับของเซ่นไหว้ แล้วให้เขาสงบลง แล้วก็ให้โมทนาในทุกๆบุญของเรา"
    "อืมม ต้องไหว้แบบสัมภเวสีก่อนเนอะ"
    "ใช่ค่ะพี่ หนูทำบ่อยค่ะ ถ้่าทำวันพระหรือวันโกนได้จะดี"
    "แต่พรุ่งนี้ไม่ใช่นี่ เลยมาแล้ว"
    "พรุ่งนี้ทำก่อนค่ะ แล้วต่อไปทำวันโกน ทำไปเรื่อยๆจนกว่าเขาจะรับบุญได้ เราค่อยไปทำสังฆทานให้ น้องเขาหิว หนาวด้วย พี่ค่อยทำสังฆทานชุดไปให้ทีหลังค่ะ"
    "โอเค เดี๋ยวตอนเช้าจัดของเลย ขอบคุณมาก"

    แล้วก็เลยถามว่าเด็กเป็นหญิงหรือชาย น้องเขาว่าผู้ชายค่ะ สรุปตรงกัน แล้วถามต่อว่าเห็นแก๊งค์เด็กๆเราบ้างไหม น้องก็บอกว่า เห็นบ้าง ดูมีความสุขดี แต่เขาเป็นเทพนะพี่ (เราก็พอดีพิมพ์สวนทางกันเลยว่า เลี้ยงเป็นเทพหมดแล้ว ฮาๆ) สรุปว่าเห็นเหมือนกันอยู่

    เช้่านี้เลยจัดการเอาข้าวใส่ถ้วย นมชอคโกแลตหนึ่งกล่อง ขนมคุ้กกี้ ชอคโกแลต กล้วยตาก ใส่ถาดไปตั้งกลางแจ้ง จุดธูปบอกท่านพ่อเวชสุวรรณให้สั่งการให้เทวดาในการดูแลของท่านพ่อช่วยเหลือเด็กคนนี้ เราก็มานั่งกินข้าวเช้า ก็เห็นว่าเทวดาพาเด็กมากินของแล้ว ท่าทางจะหิวมาก นั่งยองๆกินเอาๆ จนอิ่มหนำสำราญดี เงียบสงบลงแล้ว ท่านจึงสอนให้รู้จักโมทนาบุญ พอเด็กรับรู้แล้ว ท่านเลยมาบอกให้เราอุทิศบุญ ท่านว่าไม่ต้องรอไปทำสังฆทานหรอก อุทิศไปก่อนได้ แล้วค่อยไปทำทีเดียวให้ทั้งแก๊งค์ ก็เลยขอบารมีพระรวมบุญทั้งหมดตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาติ ไม่ว่าจะเป็น ทาน ศีล ภาวนา ขออุทิศบุญนี้ให้กับเด็กคนนี้ เด็กก็อนุโมทนาบุญ แล้วก็เปลี่ยนภพภูมิจากสัมภเวสีเป็นเทพไป แก๊งค์เด็กเทพดีใจ วิ่งเข้าไปหาเลย พากันไปเที่ยวเล่น (แต่ตอนที่ไม่เปลี่ยนภพภูมิ เด็กสองที่เหมือนมีอะไรกั้นกันอยู่ เข้าหากันไม่ได้) แล้วน้องเล็กก็บอกว่า "ตั้งชื่อๆ" ชื่อมาเลย "มานพ" เทวดาถามว่า "ชื่อมานพดีไหม" เด็กบอกชอบชื่อนี้ ก็เลยได้ชื่อว่ามานพ

    สักพักเราเลยเรียกมาสอบประวัติ ว่าเป็นใคร อยู่ที่ไหน มายังไง เป็นอะไรตาย มานพบอกว่าหนูโดนเขาทำแท้งมา (อีกแล้ววุ้ย) เราก็ว่า อ้าว แล้วไม่ตามแม่เหรอ มานพบอกว่า เขาทำแท้งหนู แล้วเอาไปไว้ที่ป่า เอาคาถากำกับไว้ไม่ให้ไปไหน มันมืด หนูไม่รู้ว่าที่ไหน หนูไม่เห็นอะไร ทำไมใจร้ายจังเลย หนูหนาว หนูหิว หนูร้องไห้ตลอดเวลาเลย หนูโกรธแม่ ทำไมใจร้ายจัง

    มานพเล่าไปก็ร้องไห้ไป เราก็เลยต้องปลอบว่าไม่เป็นอะไรแล้ว ตอนนี้ไม่เป็นแบบนั้นแล้ว ถามว่าแล้วออกมาได้ยังไง มาถึงนี่ได้ยังไง ใครพามา มานพบอกไม่รู้ ไม่เห็นอะไร ไม่รู้ว่าใครพามา หนูร้องไห้อย่างเดียว (เออ แต่ที่เห็นก็ร้องไห้หนักจริงๆ) สงสัยเทวดาสงสารเลยสื่อมาที่นี่ให้เราได้ยิน เมื่อคืนมันวันพระด้วย ปกติเขาจะปล่อยให้มารับบุญกันได้ ตรูเลยได้ลูกมาอีกคน จากที่ว่าจะไม่รับเพิ่มแล้ว แต่เจอจังๆแบบนี้ไม่ช่วยก็ไม่ได้อีก น้องญาติธรรมบอกว่า พี่สาวมีดวงกับเด็ก ลูกหลานเยอะะ ตามมาเป็นพรวน เหอๆ ดีใจหรือเสียใจดีเนี่ย
     
  20. Me, myself

    Me, myself บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    จริงๆที่หายไปสองปี ก็มีเรื่องราวหลายเรื่องเหมือนกัน แต่อยากอยู่เงียบๆ อีกทั้งมีภาระเรื่องดูแลตาด้วย ก็เลยไม่ได้เข้ามาเลย แต่จะเข้าเว็บชุมชนอยู่เรื่อยๆ บางเรื่องก็ไปเล่าไว้ บางเรื่องก็เล่าให้น้องๆที่สนิทฟังกันเท่านั้น อยู่เงียบๆ ชีวิตมันก็ไม่วุ่นวายดีค่ะ แต่ยังไงก็วุ่นวายอยู่ค่ะ จากญาติๆ หุๆ

    ที่ว่าไม่วุ่นวายคือ ด้านทางนี้ ไม่ต้องมารับรู้อะไร ปล่อยมันผ่านไป หายไปสองปี กลับเข้ามาทำไมไม่รู้เน้อ
     

แชร์หน้านี้

Loading...